Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania do celów podatkowych w Polsce. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEIDG). Do końca czerwca 2025 r. prowadził Pan działalność w obszarze sprzedaży, montażu bram oraz wynajmu nieruchomości własnych. Począwszy od lipca 2025 r. Pana działalność ograniczyła się do wynajmu nieruchomości własnych. Dochody z Pana działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.; dalej: Ustawa PIT), tj. tzw. podatkiem liniowym. Prowadzi Pan ewidencję podatkową działalności gospodarczej na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Posiada Pan status czynnego podatnika VAT i wykonuje Pan wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, tj. nie wykonuje Pan czynności zwolnionych z VAT. Na potrzeby podatku VAT prowadzi Pan ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku.

W trakcie prowadzenia działalności wykorzystywał Pan w prowadzonej działalności dwie nieruchomości (dalej razem jako: Nieruchomości), tj.:

• Grunt znajdujący się przy ul. (…) w (…). Grunt ten został nabyty przez Pana w 2000 r. do majątku wspólnego małżeńskiego i w związku z zakupem nie dokonał Pan odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ grunt został nabyty przed rozpoczęciem przez Pana prowadzenia działalności gospodarczej. Grunt ten nie został wprowadzony przez Pana do ewidencji środków trwałych. Następnie w 2004 r. wybudował Pan na tym gruncie budynek mieszkalny z częścią handlową – oddanie do użytkowania parteru budynku usługowo-handlowego nastąpiło w 2004 r., a oddanie do używania piętra o charakterze mieszkalnym nastąpiło w 2005 r. Wprowadził Pan budynek do ewidencji środków trwałych i dokonał Pan odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych z budową tego budynku. Pierwotnie zatem parter budynku miał charakter handlowo-usługowy, a piętro było przeznaczone na cele mieszkalne. Następnie w 2005 r. dokonał Pan urzędowej zmiany przeznaczenia połowy piętra mieszkalnego na działalność handlową, z przeznaczeniem na wynajem w ramach działalności gospodarczej, przy czym w rzeczywistości także część formalnie mieszkalna piętra budynku była wynajmowana na cele niemieszkalne (biurowe) i nie była wykorzystywana na cele mieszkalne (dalej: Nieruchomość 1).
• Grunt znajdujący się przy ul. (…) w (…). Grunt został nabyty przez Pana w 2017 r. i w związku z nabyciem odliczył Pan podatek VAT w pełnej wysokości. Następnie wybudował Pan na tym gruncie budynek handlowo-usługowy, a od wydatków związanych z jego budową odliczył Pan podatek VAT naliczony w pełnej kwocie. Budynek oraz grunt (dalej razem jako: Nieruchomość 2) zostały wprowadzone do Pana ewidencji środków trwałych. Dodatkowo wyposażył Pan budynek składający się na Nieruchomość 2 w meble oraz urządzenia klimatyzacyjne (dalej razem jako: Wyposażenie). Cena nabycia poszczególnych mebli nie przekraczała kwoty 10 000 zł. Klimatyzatory zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i od ich wartości początkowej dokonywał Pan odpisów amortyzacyjnych, które stanowiły koszt uzyskania przychodów. Od wydatków na nabycie Wyposażenia odliczył Pan podatek VAT w pełnej wysokości.

Aktualnie Nieruchomości są przedmiotem najmu. Wynajmuje je Pan na działalność handlową, usługową i biurową. W związku ze świadczeniem usług najmu wystawia Pan na rzecz kontrahenta (podmiotu powiązanego w rozumieniu przepisów o cenach transferowych) faktury VAT, które dokumentują wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT. Wynajem powierzchni mieszkalnej na piętrze budynku stanowiącego Nieruchomość 1 odbywa się na cele niemieszkalne, tak więc usługi najmu w tym zakresie nie korzystają ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy VAT. Wprowadził Pan również do ewidencji środków trwałych samochód osobowy (dalej: Samochód). Samochód jest wykorzystywany do celów mieszanych tj. wykorzystuje Pan pojazd do celów prywatnych oraz do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tzw. „mieszanym” wykorzystaniem pojazdu, przysługiwało i przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości 50%.

Planuje Pan w najbliższej przyszłości wykreślić wpis dotyczący prowadzonej przez Pana samodzielnie działalności gospodarczej z CEIDG i kontynuować wynajem Nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT). Przygotowując się do takiego kroku:

1)dokonał Pan sprzedaży towarów handlowych oraz środków trwałych związanych z działalnością dot. sprzedaży i montażu bram, tj. z wyłączeniem Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu, na rzecz syna, który będzie kontynuował tę działalność z wykorzystaniem nabytych składników majątku,

2)planuje Pan wycofać Nieruchomości, Wyposażenie i Samochód z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego.

Po wycofaniu Nieruchomości z działalności zamierza Pan wynajmować je w ramach tzw. najmu prywatnego. Zawrze Pan umowę najmu ze swoim synem (dalej: Najemca). Zgodnie z treścią umowy odpłatnie wynajmie Pan na rzecz Najemcy Nieruchomości wraz z Wyposażeniem. Cena najmu zostanie ustalona na poziomie odpowiadającym cenom rynkowym, tj. zgodnie z art. 23o ust. 1 Ustawy PIT. Po wycofaniu Samochodu z majątku firmowego zamierza Pan korzystać z Samochodu w celu dojazdu na teren Nieruchomości. Dojazd ten będzie związany ze świadczeniem usług najmu. Wnioskodawca będzie wykorzystywał pojazd w sytuacjach, gdy będzie Pan obowiązany stawić się osobiście na terenie Nieruchomości przykładowo w celu sprawdzenia ich stanu technicznego, pobrania czynszu lub realizowania innych obowiązków jako wynajmujący Nieruchomości.

Dodatkowo zamierza Pan zawrzeć w umowie najmu zapis, zgodnie z którym zobowiąże Najemcę do zwrotu Panu, jako wynajmującemu równowartości kwot odpowiadających należnemu i zapłaconemu przez Pana podatku od nieruchomości za okres obowiązywania umowy najmu.

Pytania

1.Czy w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego czynności polegające na wycofaniu Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu do majątku prywatnego będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.Czy w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego będzie Pan obowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT w związku z wycofaniem Nieruchomości 2 do majątku prywatnego?

3.Czy w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego czynności polegające na wycofaniu Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu do majątku prywatnego będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

4.Czy w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego otrzymywany przez Pana zwrot kwoty należnego lub zapłaconego przez Pana podatku od nieruchomości będzie stanowić przychód po Pana stronie w podatku dochodowym?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku Nr 3 i Nr 4. W zakresie pytania Nr 1 i Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 3

W okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego czynności polegające na wycofaniu Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu do majątku prywatnego nie będą stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem PIT.

Opodatkowanie podatkiem PIT przeniesienia Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu do Pana majątku prywatnego.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.; dalej: Ustawa PIT) zawierają ogólną definicję przychodów – w świetle art. 11 ust. 1 Ustawy PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 Ustawy PIT, źródłami przychodów są m.in.:

1)pozarolnicza działalność gospodarcza,

2)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższych przepisów wynika, że zbycie składników majątku może być opodatkowane w ramach źródła pozarolnicza działalność gospodarcza lub odpłatne zbycie.

W świetle art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z wyżej przytoczonymi przepisami, jeżeli w momencie zbycia składniki majątku stanowią majątek przedsiębiorstwa, wówczas właściwym źródłem przychodów z tytułu zbycia będzie pozarolnicza działalność gospodarcza. Dany składnik majątku stanowi składnik majątku przedsiębiorstwa, jeżeli został m.in. wprowadzony do ewidencji środków trwałych lub ze względu na niską wartość nie podlegał amortyzacji i z tytułu jego nabycia rozpoznany został koszt uzyskania przychodu w miesiącu oddania go do używania.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 Ustawy PIT, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia m.in. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W celu ustaleniu właściwego źródła przychodu decydujące jest kryterium, czy zbycie odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy poza nią. W ocenie tego należy wziąć pod uwagę, czy zbywany składnik majątku stanowił na moment zbycia majątek przedsiębiorstwa. Wyjątkiem od generalnej zasady jest przypadek, gdy składniki majątku pozostają w majątku prywatnym, lecz zostały wycofane z działalności gospodarczej i zbyte przed upływem 6 lat od wycofania, wówczas właściwym źródłem przychodów będzie pozarolnicza działalność gospodarcza, mimo że do zbycia nie dochodzi w ramach prowadzonej działalności.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pan wycofać do majątku prywatnego Nieruchomości, Wyposażenie oraz Samochód. W Pana ocenie, wycofanie składników majątku w postaci: Nieruchomości, Wyposażenia oraz Samochodu nie skutkuje osiągnięciem przysporzenia po Pana stronie, ponieważ nie dochodzi do jakiejkolwiek formy zmiany właściciela składników. Jedyną zmianą, która wyniknie z takiej czynności, jest przeniesienie majątku ze sfery gospodarczej do prywatnej, co odbywa się w obrębie Pana majątku. Tym samym, nie dochodzi do przysporzenia i w konsekwencji nie sposób stwierdzić wystąpienie przychodu na gruncie podatku PIT. Pana zdaniem, ewentualny przychód będzie Pan obowiązany rozpoznać dopiero w momencie zbycia składników majątku, tj. Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu, jeżeli takie zbycie nastąpi przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności.

Powyższe stanowisko jednoznacznie potwierdza także wspomniana już w niniejszym wniosku uchwała NSA z 24.05.2021 r. (sygn. II FPS 1/21), w której Sąd za wyrokiem NSA z 05.04.2016 r. (sygn. akt II FSK 379/14) wskazał, że „czynność polegająca na wycofaniu składnika majątku (np. nieruchomości) z działalności gospodarczej i przekazaniu go na potrzeby osobiste na gruncie u.p.d.o.f. nie rodzi dla osoby fizycznej żadnych skutków podatkowych w tym podatku. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą (nazywanego również "prywatnym" lub "osobistym"), dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na inne własne potrzeby, w tym także zarobkowe, poprzez oddanie go w najem nie może być postrzegane jako bezskuteczne na gruncie podatkowym. Nastąpi w takim przypadku wyłącznie przesunięcie rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku niezwiązanego z taką działalnością, lecz nadal (...) [rzecz ta będzie pozostawać] mieniem tej samej osoby.”

Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS m.in. w interpretacjach indywidualnych z dnia 29.07.2022 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.593.2022.1.MG) oraz z dnia 29.04.2022 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1.2022.5.ISL).

Ad. 4

W okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego otrzymywany przez Pana zwrot kwoty należnego lub zapłaconego przez Pana podatku od nieruchomości nie będzie stanowić przychodu po Pana stronie w podatku dochodowym.

Powstanie przychodu w związku ze zwrotem na Pana rzecz kwot odpowiadających wysokości podatku od nieruchomości.

Przepisy dotyczące podatku PIT regulują sposób opodatkowania przychodów z najmu.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.; dalej: Ustawa o Ryczałcie) osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Ustawodawca zawarł w Ustawie o Ryczałcie zakres opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a Ustawy o Ryczałcie opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym.

Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Przytoczony przepis uzależnia osiągnięcie przychodu w postaci pieniężnej od otrzymania lub pozostawienia ich do dyspozycji, tym samym taki przychód powinien cechować się definitywnością a podatnik powinien mieć swobodę w dysponowaniu tymi środkami.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że świadcząc usługi najmu w ramach najmu prywatnego, zamierza Pan obciążyć najemcę wydatkami związanymi z zapłatą podatku od nieruchomości. W tym celu zawrze Pan w umowie najmu klauzulę, która będzie zobowiązywać Najemcę do zwrotu na Pana rzecz kwot odpowiadających wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości.

Tym samym, Pana zdaniem, nie można stwierdzić, że zwrot wydatków dotyczących podatku od nieruchomości stanowi dla Pana przychód, ponieważ nie będzie miał Pan swobody w wydatkowaniu tych środków i nie zostanie spełnione kryterium definitywności. Jednocześnie nie dojdzie do zwiększenia Pana aktywów, ponieważ zwrot środków będzie rekompensował jedynie zwrot wydatku poniesionego przez Pana, zgodnie z umową zawartą pomiędzy stronami.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS w interpretacjach indywidualnych z dnia 19.12.2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.883.2024.1.MW) oraz z dnia 22.05.2025 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.220.2025.2.AG).

Mając na uwadze powyższe, wnosi Pan o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz.163 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:

Treść przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ww. ustawie albo od których zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy:

Jak wynika, z art. 10 ust. 3 podanej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 wskazanej wyżej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c cytowanej ustawy:

Przychodami z działalności gospodarczej są więc zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z zastrzeżeniem ust. 2c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu ze źródła jakim jest działalność gospodarcza.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości własnych. W najbliższej przyszłości planuje Pan zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej Zamierza wycofać Pan Nieruchomości, Wyposażenie i Samochód z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego. Po wycofaniu Nieruchomości z działalności zamierza Pan wynajmować je w ramach tzw. najmu prywatnego. Zgodnie z treścią umowy najmu odpłatnie wynajmie Pan rzecz Najemcy Nieruchomości wraz z Wyposażeniem. Po wycofaniu Samochodu z majątku firmowego zamierza Pan korzystać z Samochodu w celu dojazdu na teren Nieruchomości.

Rozpatrując zatem kwestię opodatkowania czynności wycofania składników majątku z Pana indywidualnej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że czynność wycofania składników majątku z działalności gospodarczej i przekazania ich na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składników majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po Pana stronie. Przez tę czynność nie uzyska Pan żadnego przysporzenia majątkowego, nastąpi wyłącznie przesunięcie tych rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego (prywatnego).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że wycofanie Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego sprawi, że nie będą stanowić już one składników majątku tej działalności. Zatem, planowana czynność wycofania wskazanych we wniosku Nieruchomości, Wyposażenia i Samochodu z majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, czynność ta nie będzie skutkować po Pana stronie powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych względów Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 3 jest prawidłowe.

W odniesieniu do powstania przychodu w związku ze zwrotem na Pana rzecz kwot odpowiadających wysokości podatku od nieruchomości wskazać należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843 ze zm.):

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z tych uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego w ramach tzw. „najmu prywatnego” nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. podatki i opłaty publicznoprawne), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z przedmiotem najmu nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Dlatego też podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu tzw. „najmu prywatnego” jest umowa, w której strony określają wysokość czynszu. Czynsz stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym w przypadku otrzymania lub postawienia go do dyspozycji wynajmującego.

W zależności od różnego skonstruowania stosunku prawnego umowy najmu w zakresie pokrywania przez najemcę pewnych płatności (świadczeń) związanych z przedmiotem najmu, różne będą skutki podatkowe. Jeśli strony umowy najmu określiły wysokość wynagrodzenia z tytułu najmu (czynsz), to otrzymana przez wynajmującego kwota jest jego przychodem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że zamierza Pan wynająć w ramach najmu prywatnego Nieruchomości wraz z Wyposażeniem. W umowie najmu zamierza Pan zawrzeć zapis, zgodnie z którym zobowiąże Pan Najemcę do zwrotu Panu, jako wynajmującemu równowartości kwot odpowiadających należnemu i zapłaconemu przez Pana podatku od nieruchomości za okres obowiązywania umowy najmu.

Na podstawie takiego opisu oraz powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że w ramach najmu jedynie określona w umowie kwota czynszu będzie stanowić przysporzenie majątkowe dla Pana jako wynajmującego, a tym samym będzie generować przychód do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast wskazany przez Pana podatek od nieruchomości, do ponoszenia którego zgodnie z umową najmu jest zobowiązany będzie Najemca, nie będzie stanowić dla Pana przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku będzie pełnił Pan jedynie rolę pośrednika między Najemcą, a odpowiednim organem (np. gminą).

Stąd podatek od nieruchomości (przekazywany Panu w równowartości należnego podatku) nie będzie stanowił dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie spowoduje w ramach opisanego we wniosku najmu powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Tym samym przychód dla Pana, od którego powinien Pan obliczyć ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, stanowić będzie wyłącznie kwota otrzymana od najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako oddanie Nieruchomości wraz z Wyposażeniem w najem.

Reasumując – przekazywana przez najemcę kwota stanowiąca równowartość uiszczonego przez Pana podatku od nieruchomości, do zapłaty którego, zgodnie z postanowieniami umowy najmu, będzie zobowiązany Najemca, nie będzie stanowić dla Pana przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym osiąganym przez niektóre osoby fizyczne.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, określonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszących.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.