
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych najmu mieszkania. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG, w zakresie:
·62.10.B - Pozostała działalność w zakresie programowania,
·33.12.Z - Naprawa i konserwacja maszyn,
·33.19.Z - Naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu i wyposażenia,
·33.20.Z - Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia,
·58.29.Z - Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania,
·62.20.A - Działalność w zakresie cyberbezpieczeństwa,
·62.20.B - Pozostała działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki oraz zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,
·62.90.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych.
Wnioskodawca - jako osoba fizyczna, jest właścicielem mieszkania, które nie zostało ujęte w ewidencji środków trwałych związanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą i nie jest także w ramach rzeczonej działalności wykorzystywane. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokal mieszkalny, który będzie przedmiotem najmu, nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą.
Wnioskodawca ma w planach sporadycznie wynajmować przedmiotową nieruchomości mieszkalną stanowiącą Jego własność innej osobie fizycznej, również nieprowadzącej działalności gospodarczej. Co istotne, najem ten będzie się odbywać bez pośrednictwa platform internetowych, takich jak(...), czy innych operatorów pośredniczących w wynajmie - świadczących tożsame usługi.
Wymiar najmu, którego dotyczy wniosek będzie miał charakter wyłącznie incydentalny, ograniczony do kilku dni w miesiącu. W ramach najmu prywatnego Wnioskodawca nie będzie zatrudniał innych osób, ani korzystał z obsługi zarządczej. Wszystkie czynności wykonywać będzie samodzielnie. Czynności związane z wynajmem lokalu mieszkalnego nie będą podejmowane w sposób stały (ciągły), lecz jedynie okazjonalny. Wnioskodawca, w związku z rzeczonym najmem lokalu nie zamierza prowadzić działalności reklamowej, ani obsługi najmu w sposób zorganizowany i ciągły, czy też świadczyć dodatkowych usług dla najemców.
Dochód z tego tytułu nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy głównego źródła utrzymania.
Pytania
1.Czy opisany najmem krótkoterminowy można uznać za najem prywatny, a nie część działalności gospodarczej, tj. czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu opisanego najmu lokalu powinny być zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy Wnioskodawca, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie wynajmu lokali, osiągający przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy może opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5% dla przychodów do 100 000 zł i 12,5% powyżej kwoty 100 000 zł – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że opisane zdarzenie przyszłe – tj. krótkoterminowy, incydentalny najem lokalu mieszkalnego – jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych – nie powinien zostać zakwalifikowany jako prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
O powyższym przesądza fakt, że rzeczony najem:
·nie będzie miał charakteru stałego,
·nie będzie miał charakteru zorganizowanego (brak działań o charakterze zarządczym względem lokalu i obsługi najmu, brak korzystania z usług podmiotów świadczących usługi pośrednictwa najmu krótkoterminowego, brak podjęcia jakichkolwiek działań marketingowo-reklamowych),
·nie będzie miał charakteru ciągłego,
·nie będzie związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych, a przedmiotowy lokal, którego jest właścicielem nie został ujęty w ewidencji środków trwałych związanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą i nie jest także wykorzystywany w ramach rzeczonej działalności.)
Tym samym opisany najem stanowić będzie odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów – zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w uchwale NSA z 24 maja 2021 r. sygn. akt. II FPS 1/21, gdzie wskazano:
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne – w tym przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z kolei, art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Kolejnym przepisem mającym kluczowe znaczenie dla stanowiska Wnioskodawcy jest art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wskazujący że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym.
Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Idąc dalej – konieczne w tym miejscu jest wskazanie na treść regulacji zawartej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, precyzującym że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Powyżej przytoczone regulacje potwierdzają zatem stanowisko Wnioskodawcy – zarówno w zakresie pytania Nr 1, jak i pytania Nr 2. Podkreślenia bowiem wymaga, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach rzeczonego najmu nie będą podejmowane w sposób zorganizowany i ciągły (stały), tylko incydentalny. Uzyskane z tytułu najmu przychody będą przeznaczone na częściowe pokrycie kosztów utrzymania lokalu oraz będą stanowić jedynie dodatkowe źródło przychodu.
Nadto, Wnioskodawca nie będzie podejmował czynności w zakresie obsługi najemców, a także nie będzie zatrudniał pracowników, ani nie będzie korzystał z usług o charakterze zarządczym w zakresie wynajmu lokalu mieszkaniowego.
Wnioskodawca nie będzie także – z tytułu rzeczonego najmu świadczył jakichkolwiek usług hotelowych, bowiem nie będzie świadczył żadnych dodatkowych usług dla najemców. Ponadto, w okresie wynajmowania mieszkanie nie będzie składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.
Na marginesie – w celu dodatkowego uzasadnienia swojego stanowiska, Wnioskodawca wskazuje, ż w przeszłości Organy Administracji Skarbowej, w sprawach analogicznych aprobowały argumentację i interpretację przedstawioną przez Wnioskodawcę we wniosku w interpretacjach indywidualnych:
•z 3 lutego 2016 r. Nr ITPB1/4511-1169/15/MPŁ przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,
•z 29 stycznia 2016 r. Nr ITPB1/4511-1115/15/PSZ przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,
•z 30 grudnia 2024 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.764.2024.2.HJ przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,
•z 25 września 2024 r. Nr 0115-KDST2-1.4011.406.2024.2.KB przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 6 przywołanej ustawy:
Źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 przywoływanej ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z tych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:
·zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
·nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, oraz
·wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.
Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.
Na tle przedstawionych regulacji prawnych najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W uchwale NSA z 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21 stwierdzono, że:
To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (...).
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” - do przychodów z działalności gospodarczej.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą na terytorium Polski, niezwiązaną z najmem. Jest Pan właścicielem mieszkania, które nie zostało ujęte w ewidencji środków trwałych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie jest w ramach działalności wykorzystywane. Ma Pan w planach sporadycznie wynajmować mieszkanie innej osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Najem będzie miał charakter wyłącznie incydentalny, ograniczony do kilku dni w miesiącu. Czynności związane z najmem nie będą podejmowane w sposób stały (ciągły), lecz okazjonalny. W ramach najmu nie będzie Pan zatrudniał innych osób, ani korzystał z obsługi zarządczej. Wszystkie czynności wykonywać będzie Pan samodzielnie. Nie zamierza Pan prowadzić działalności reklamowej, ani obsługi najmu w sposób zorganizowany i ciągły, ani świadczyć dodatkowych usług dla najemców. Najem będzie się odbywać bez pośrednictwa platform internetowych, takich jak (...), czy innych operatorów pośredniczących w wynajmie. Dochód z najmu mieszkania nie będzie stanowić dla Pana głównego źródła utrzymania.
Jak stanowi art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane są w przepisach ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).
W myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
W myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro lokal mieszkalny nie będzie stanowił składnika majątku związanego z Pana działalnością gospodarczą, a umowy najmu będą zawierane z Panem jako osobą fizyczną, to przychody z najmu lokalu mieszkalnego wskazanego we wniosku będą stanowiły przychody z tzw. najmu prywatnego, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego, uzyskiwane przychody z najmu lokalu mieszkalnego będą podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Tym samym, jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 100 000 zł wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%, natomiast po przekroczeniu tego limitu należy od nadwyżki ponad tę kwotę odprowadzić podatek w wysokości 12,5% przychodów, jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zatem stanowisko, które Pan przedstawił jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.