Zmiana interpretacji indywidualnej

Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r. Nr 0115-KDIT3.4011.243.2024.1.JS, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu^[1] wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 marca 2024 r. (data wpływu 12 marca 2024 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia formy opodatkowania z tytułu prowadzonej działalności jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2024 r. wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia formy opodatkowania z tytułu prowadzonej działalności.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Składając wniosek o rozpoczęcie działalności gospodarczej 3 lutego 2023 r. w Urzędzie Gminy w A. Wnioskodawca omyłkowo nie zaznaczył pkt 15 niniejszego wniosku dotyczącego wyboru formy opodatkowania. Docelowo zamierzał opodatkować działalność ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, ponieważ forma ta była dla Wnioskodawcy najkorzystniejsza. Przez cały 2023 r. podatek dochodowy był rzetelnie wyliczany z osiąganych przychodów wg ryczałtu ze stawką 8,5%, w następstwie czego uiszczane były należne kwoty podatku na indywidualny mikrorachunek podatkowy Wnioskodawcy. Wszystkie przelewy oznaczane były jednoznacznie identyfikatorem podatkowym PPE.

Wnioskodawca był nieświadomy tego faktu, że nie zaznaczył właściwej formy opodatkowania we wniosku o rozpoczęcie działalności, aż do momentu otrzymania telefonu z Urzędu Skarbowego po roku prowadzenia działalności, bo w lutym 2024, informującego o tym, że wpłaty na podatek dochodowy, które co miesiąc były uiszczane i oznaczane identyfikatorem PPE nie są zgodne z wybraną formą opodatkowania.

Jako że działalność Wnioskodawca rozpoczął 3 lutego 2023 r., to termin na opowiedzenie dotyczące formy opodatkowania był 20-stego marca (do 20-stego dnia miesiąca następującego po uzyskaniu pierwszego przychodu - przychód Wnioskodawca osiągnął w lutym).

Wnioskodawca jest świadomy, że z mocy prawa zgodnie z art. 9a ust. 1 updof brak wyboru formy opodatkowania we wniosku CEIDG to przychody takie podlegają opodatkowaniu wg skali podatkowej, jednak opierając się na najnowszym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - sygnatura akt: II FSK 710/21z 22 lutego 2024, który stanowi o tym, że prawidłowo opisane przelewy do Urzędu Skarbowego na zobowiązania wynikające z podatku dochodowego mogą zostać uznane za prawidłowe oświadczenie woli dotyczące wyboru formy opodatkowania, jeżeli są możliwe do zidentyfikowania, opatrzone prawidłowym identyfikatorem podatkowym (PPE) i jeżeli przelew wykonany jest w terminie odpowiadającym terminowi złożenia opowiedzenia dot. formy opodatkowania.

W przypadku Wnioskodawcy termin na opowiedzenie był 20-stego marca. Przelew taki został wykonany, jak i wpłaty za wszystkie kolejne miesiące, które były rzetelnie wyliczane z osiąganych przychodów według ryczałtu ewidencjonowanego ze stawką 8,5% przychodu.

Jako potwierdzenie tego stanu rzeczy Wnioskodawca załącza do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej roczne zestawienie ewidencji od przychodów ewidencjonowanych wraz z miesięcznym wyliczeniem zaliczek i potwierdzeniami ich zapłaty.

Kwoty przelewane były na mikrorachunek podatkowy Wnioskodawcy, opatrzone były prawidłowym identyfikatorem, co jednoznacznie pozwala na identyfikację podatnika i wybór formy opodatkowania.

Po powzięciu do wiadomości faktu, że wpłaty na podatek dochodowy PPE są rozbieżne z zadeklarowaną (z mocy prawa) formą opodatkowania wg skali podatkowej, Wnioskodawca niezwłocznie złożył wniosek o uznanie oświadczenia woli dotyczącej wyboru formy opodatkowania w postaci przelewów do Urzędu Skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy jako podatnika, jednakże tam poinformowany został, że musi zwrócić się o wydanie interpretacji indywidualnej w rzeczonej sprawie.

Pytanie

Czy zgodnie z wyrokiem Najwyższego Sądu Administracyjnego - sygnatura akt: II FSK 710/21 z 22 lutego 2024, przelew do Urzędu Skarbowego na zobowiązania wynikające z podatku dochodowego może zostać uznany za prawidłowe oświadczenie woli dotyczące wyboru formy opodatkowania, skoro jest on opatrzony prawidłowym identyfikatorem podatkowym (PPE) i jeżeli przelew taki wykonany jest w terminie odpowiadającym terminowi złożenia opowiedzenia dot. formy opodatkowania oraz skoro na podstawie numeru mikrorachunku możliwy jest do zidentyfikowania podatnik, którego przelew dotyczy?

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca uważa, że opierając się na wyroku NSA II FSK 710/21 oraz art. 2a Ordynacji Podatkowej prawidłowo wykonane przelewy na poczet podatku dochodowego PPE powinny być rozpatrzone przez organ podatkowy jako skuteczne i złożone w terminie oświadczenie o wyborze formy opodatkowania.

Przelewy jednoznacznie wskazują na to, jaki podatek Wnioskodawca opłacał, pierwszy przelew wykonał w terminie do 20-stego następnego miesiąca po uzyskaniu pierwszego przychodu, a więc w terminie odpowiadającym terminowi na wybór formy opodatkowania na dany rok podatkowy oraz można zidentyfikować podatnika na podstawie mikrorachunku, na który podatek był wpłacany.

Kwoty wpłacanego podatku są rzetelnie wyliczone wg przepisów dotyczących ryczałtu ewidencjonowanego, co wskazuje ewidentnie, że ta forma opodatkowania miała być formą docelową.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r. Nr 0115-KDIT3.4011.243.2024.1.JS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT^[2]:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 9a ust. 1 ustawy PIT:

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o ryczałcie^[3]:

Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z kolei stosownie do art. 9 ust. 1a ustawy o ryczałcie:

Podatnik może złożyć oświadczenie, na piśmie, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1.

Na podstawie natomiast art. 9 ust. 1b ustawy o ryczałcie:

Dokonany wybór formy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 1 złoży oświadczenie na piśmie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania albo oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, w terminie określonym w art. 9a ust. 2 tej ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1c ustawy o ryczałcie:

Oświadczenia, o których mowa odpowiednio w ust. 1-1b, podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz.U. z 2022 r. poz. 541), zwanej dalej „ustawą o CEIDG”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że składając wniosek o rozpoczęcie działalności gospodarczej 3 lutego 2023 r. Wnioskodawca omyłkowo nie zaznaczył pkt 15 niniejszego wniosku dotyczącego wyboru formy opodatkowania. Docelowo zamierzał opodatkować działalność ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, ponieważ forma ta była dla Wnioskodawcy najkorzystniejsza. Przez cały 2023 r. podatek dochodowy był rzetelnie wyliczany z osiąganych przychodów wg ryczałtu ze stawką 8,5%, w następstwie czego uiszczane były należne kwoty podatku na indywidualny mikrorachunek podatkowy Wnioskodawcy. Jako że działalność Wnioskodawca rozpoczął 3 lutego 2023 r., to termin na opowiedzenie dotyczące formy opodatkowania był 20-stego marca (do 20-stego dnia miesiąca następującego po uzyskaniu pierwszego przychodu - przychód Wnioskodawca osiągnął w lutym). Wnioskodawca jest świadomy, że z mocy prawa zgodnie z art. 9a ust. 1 updof brak wyboru formy opodatkowania we wniosku CEIDG to przychody takie podlegają opodatkowaniu wg skali podatkowej, jednak opierając się na najnowszym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - sygnatura akt: II FSK 710/21 z 22 lutego 2024, który stanowi o tym, że prawidłowo opisane przelewy do Urzędu Skarbowego na zobowiązania wynikające z podatku dochodowego mogą zostać uznane za prawidłowe oświadczenie woli dotyczące wyboru formy opodatkowania, jeżeli są możliwe do zidentyfikowania, opatrzone prawidłowym identyfikatorem podatkowym (PPE) i jeżeli przelew wykonany jest w terminie odpowiadającym terminowi złożenia opowiedzenia dot. formy opodatkowania. W przypadku Wnioskodawcy termin na opowiedzenie był 20-stego marca. Przelew taki został wykonany, jak i wpłaty za wszystkie kolejne miesiące, które były rzetelnie wyliczane z osiąganych przychodów według ryczałtu ewidencjonowanego ze stawką 8,5% przychodu. Kwoty przelewane były na mikrorachunek podatkowy Wnioskodawcy, opatrzone były prawidłowym identyfikatorem, co jednoznacznie pozwala na identyfikację podatnika i wybór formy opodatkowania.

W świetle powyższego, co do zasady podatnik jest zobowiązany do złożenia pisemnego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania w określonym, ustawowym terminie.

Przy czym przepisy zarówno ustawy PIT, jak i ustawy o ryczałcie, nie określają urzędowego wzoru takiego oświadczenia ani innych wymogów co do jego formy, ma natomiast z niego jednoznacznie wynikać, jakiego wyboru dokonał podatnik. Dlatego też, w przypadku gdy podatnik dokonał wpłaty pierwszej zaliczki/ryczałtu w ustawowym terminie przewidzianym dla złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania i z opisu dokonanej wpłaty (np. tytułu przelewu) wynika, jakiego dokładnie rodzaju podatku dotyczy płatność, taki dowód wpłaty może zostać uznany za złożenie oświadczenia.

Tym samym, przelew na poczet ryczałtu w opisanych przez Wnioskodawcę okolicznościach stanowi skutecznie złożone oświadczenie o wyborze formy opodatkowania do właściwego naczelnika urzędu.

Wobec tego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W konsekwencji Szef Krajowej Administracji Skarbowej dokonuje z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r. Nr 0115-KDIT3.4011.243.2024.1.JS, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Wnioskodawca przedstawił we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Wnioskodawcy do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, Wnioskodawca może nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Wnioskodawcy do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Wnioskodawcę wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Wnioskodawcę do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[4] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[5]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).