Interpretacja indywidualna - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – na wezwanie organu – 24 kwietnia 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Jest Pani polskim rezydentem podatkowym i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą. Pani przychody są opodatkowane kartą podatkową. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydał ostatnią decyzję w przedmiocie karty podatkowej na rok podatkowy 2024 w dniu 16 lutego 2024 r. Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług osób fizycznych – usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12.

Pozostaje Pani w związku małżeńskim.

Oprócz przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej kartą podatkową uzyskiwała Pani przychód podczas trwania urlopu macierzyńskiego. Nie uzyskuje Pani przychodów z innych źródeł.

Składając zeznanie podatkowe za rok 2023 rozliczyła się Pani w ramach wspólnego rozliczenia ze swoim małżonkiem.

Uzupełnienie opisu zdarzenia

Prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej od 1 listopada 2020 r.

Po 31 grudnia 2021 r.:

a)kontynuuje Pani stosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej;

b)nie zrezygnowała Pani z opodatkowania w tej formie;

c)nie utraciła Pani prawa do opodatkowania w tej formie.

Zawiesza Pani wykonywanie działalności gospodarczej w okresie zimowym z uwagi na niewielki ruch turystyczny. W 2023 r. wykonywanie działalności gospodarczej było zawieszone do 28 kwietnia – tego dnia nastąpiło wznowienie. Ponowne zawieszenie nastąpiło z dniem 16 września.

W 2023 r. podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wynikający z decyzji właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, obniżyła Pani o kwotę stanowiącą 19% składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej w roku podatkowym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zawarła Pani związek małżeński 26 sierpnia 2019 r.

Przez cały 2023 r. pozostawała Pani w związku małżeńskim oraz we wspólności majątkowej ze swoim mężem.

W 2023 r. Pani i Pani mąż podlegaliście na terytorium RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W stosunku do Pani ani Pani męża w 2023 r. nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy PIT ani ustawy o podatku tonażowym. Nie miały zastosowania także przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (wyjątek stanowią przepisy dotyczące karty podatkowej, które znajdują się w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Pytanie

1)Czy ma Pani prawo do złożenia wspólnego zeznania w podatku PIT wraz ze swoim małżonkiem (tzw. wspólne rozliczenie małżonków), jeśli Pani przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są opodatkowane kartą podatkową?

2)Czy wskutek złożenia wspólnego zeznania w podatku PIT (tzw. wspólne rozliczenie małżonków) powinna Pani wycofać wspólne zeznanie, a każdy z małżonków powinien złoży zeznanie indywidualne?

3)Czy wskutek złożenia wspólnego zeznania w podatku PIT (tzw. wspólne rozliczenie małżonków) utraciła Pani prawo do opodatkowania kartą podatkową?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem – w zakresie pytań nr 1 i 2 – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), zwanej dalej jako „ustawa PIT”, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy PIT dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.), zwanej dalej jako „ustawa o ryczałcie”, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1)ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych;

2)karty podatkowej.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jedną ze zryczałtowanych form opodatkowania, które podatnik mógł wybrać do opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jest karta podatkowa.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy PIT małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

1)przez cały rok podatkowy albo

2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego - w przypadku

gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

–mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Jednakże w świetle art. 6 ust. 8 pkt 1 ustawy PIT sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

–w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

Z przywołanych przepisów wynika, że jeśli przynajmniej jeden z małżonków jest opodatkowany kartą podatkową, to małżonkowie nie mogą złożyć wspólnego zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy PIT.

Zatem w Pani ocenie nie miała ona prawa do wspólnego rozliczenia podatku dochodowego ze swoim mężem. W następstwie przyjęcia takiego stwierdzenia powinna Pani wycofać wspólne zeznanie podatkowe, a każdy z małżonków powinien złożyć zeznanie indywidualne.

Pani zdaniem – w zakresie pytania nr 3 – na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy o ryczałcie podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1)kontynuują stosowanie opodatkowania w tej formie po dniu 31 grudnia 2021 r. oraz nie zrezygnowali z opodatkowania w tej formie po dniu 31 grudnia 2021 r. i nie utracili prawa do opodatkowania w tej formie po tym dniu;

2)(uchylony);

3)przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;

4)nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;

5)małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych;

6)nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;

7)pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 36 ust. 7 ustawy o ryczałcie o zmianach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego, składając informację o zmianach we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub likwidacji prowadzonej działalności, według ustalonego wzoru, najpóźniej w terminie siedmiu dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d, należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba ta ma wykonywać. Podatnik może złożyć informację o zmianach we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub likwidacji prowadzonej działalności na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o ryczałcie w przypadku, gdy podatnik:

1)podał we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej dane niezgodne ze stanem faktycznym, powodujące nieuzasadnione zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej bądź ustalenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej w kwocie niższej od należnej, lub

2)(uchylony)

3)nie zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 36 ust. 7, o zmianach powodujących utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej albo mających wpływ na podwyższenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej, bądź w zawiadomieniu poda dane w tym zakresie niezgodne ze stanem faktycznym, lub

4)w rachunku lub fakturze stwierdzających sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi poda dane istotnie niezgodne ze stanem faktycznym

–naczelnik urzędu skarbowego stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 1.

Warunki korzystania z opodatkowania kartą podatkową zostały określone w art. 25 ust. 1 ustawy o ryczałcie. Katalog warunków określonych w tym przepisie ma charakter zamknięty. Niespełnienie jakiegokolwiek z tych warunków powoduje utratę do opodatkowania przychodów na zasadach właściwych dla karty podatkowej.

W art. 25 ust. 1 ustawy o ryczałcie ani w żadnym innym przepisie prawa powszechnie obowiązującego nie stwierdzono, że złożenie wspólnego zeznania podatkowego w podatku PIT powoduje utratę prawa do opodatkowania kartą podatkową.

Zatem stoi Pani na stanowisku, że w wyniku złożenia wspólnego zeznania w podatku PIT wraz ze swoim małżonkiem nie utraciła prawa do opodatkowania kartą podatkową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie zaś art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

W myśl art. 6 ust. 2 powołanej ustawy:

Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

1)przez cały rok podatkowy albo

2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego - w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

Stosownie do art. 6 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Według art. 6 ust. 8 przywołanej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wobec powyższego, w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

·są polskimi rezydentami podatkowymi,

·pozostają w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

-przez cały rok podatkowy albo

-od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego w przypadku, gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego,

·nie stosują przepisów o podatku liniowym lub przepisów ustawy o ryczałcie (z wyjątkiem dotyczących najmu prywatnego) w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

·nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych;

2) karty podatkowej.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że opodatkowanie w formie karty podatkowej mogą wybrać osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, a także przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Istotne jest w tym miejscu wskazanie, że nie każdy rodzaj działalności gospodarczej, wykonywanej przez daną osobę fizyczną (czy przedsiębiorstwo w spadku), pozwala na stosowanie tej formy opodatkowania. Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący określoną działalność wyszczególnioną w art. 23 ust. 1 i ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przy czym, zgodnie z art. 25 ust. 1 i 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

2)(uchylony)

4)nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;

6)nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;

7)pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej:

1)prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5000 kilowatów, oraz wytwarzanie biogazu,

2)(uchylony)

- z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

W myśl art. 30 ust. 1 i 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

1.Naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników.

2.Jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, wydaje decyzję odmowną. W tym przypadku podatnik jest obowiązany płacić:

1)ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki określone w rozdziale 2, albo

2)podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Natomiast art. 31 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:

Podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wynikający z decyzji, o której mowa w art. 30, podatnik obniża o kwotę stanowiącą 19% składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej w roku podatkowym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z tytułu opodatkowania w formie karty podatkowej. Zasadę tę stosuje się również do podatników, o których mowa w art. 25 ust. 5. Wysokość wydatków, o których mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Stosownie zaś do art. 34 ust. 1-4 ustawy o ryczałcie:

1.W przypadku zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności w danym roku podatkowym nie pobiera się podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy, jeżeli podatnik zawiadomi o tej przerwie najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia i w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia, z wyjątkiem ust. 2.

2.W sytuacji gdy przerwa w prowadzeniu działalności została spowodowana chorobą, podatnik zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie przerwy, wynikającym ze zwolnienia lekarskiego, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie.

3.W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie pobiera się podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres zawieszenia w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień zawieszenia.

4.Do podatników, którzy na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, w okresie objętym zawieszeniem, nie mają zastosowania przepisy ust. 1 i 2.

Na podstawie art. 36 ust. 1 i ust. 7 ww. ustawy:

1.Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego:

1)o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, które:

a)powodują utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej,

b)mają wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, a w szczególności o zmianach: w stanie zatrudnienia, miejsca prowadzenia działalności, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby stanowisk na parkingu oraz liczby i rodzaju urządzeń przy prowadzeniu usług rozrywkowych, liczby godzin przeznaczonych na świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego oraz w zakresie usług weterynaryjnych, liczby sprzedawanych posiłków domowych, liczby godzin sprawowania opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi, liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji;

2)o likwidacji prowadzonej działalności.

7. O zmianach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego, składając informację o zmianach we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub likwidacji prowadzonej działalności, według ustalonego wzoru, najpóźniej w terminie siedmiu dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d, należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba ta ma wykonywać. Podatnik może złożyć informację o zmianach we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub likwidacji prowadzonej działalności na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Z kolei art. 40 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazuje, że:

W przypadku, gdy podatnik:

2)(uchylony)

4)w rachunku lub fakturze stwierdzających sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi poda dane istotnie niezgodne ze stanem faktycznym

–naczelnik urzędu skarbowego stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 1.

2. W przypadkach określonych w ust. 1:

1)podatnicy są obowiązani płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach za cały rok podatkowy;

2)obowiązek założenia właściwych ksiąg powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej.

Wyjaśniam, że z uzasadnienia do zmiany brzmienia art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że projekt ustawy zmieniającej (ustawa z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) przewiduje w szczególności poszerzenie prawa do wspólnego opodatkowania małżonków i osób samotnie wychowujących dzieci w odniesieniu do tych podatników, do których mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przepisy o ryczałcie, w zakresie opodatkowania przychodów innych niż z tytułu tzw. najmu prywatnego i którzy przez cały rok podatkowy nie osiągnęli przychodów, ani nie ponieśli kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w tych przepisach, nie są również obowiązani lub nie korzystają z uprawnienia na podstawie tych przepisów do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, ani nie są obowiązani albo nie korzystają z uprawnienia na podstawie tych przepisów do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

Przy czym, podatnicy, którzy są opodatkowani kartą podatkową:

·nie ewidencjonują uzyskanych przez siebie przychodów,

·nie ewidencjonują poniesionych kosztów,

·nie dokonują zwiększenia lub pomniejszania podstawy opodatkowania,

·nie są zobowiązani do dokonywania doliczeń,

·są jednak uprawnieni do dokonywania odliczeń zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podkreślić również należy, że stawka karty podatkowej nie jest uzależniona od wysokości uzyskiwanych przychodów. Podatek w tej formie płacą wszyscy podatnicy, którzy zgłosili prowadzenie określonej działalności gospodarczej i nie zgłosili jednocześnie przerwy w jej prowadzeniu lub nie zawiesili tej działalności na podstawie odrębnych przepisów.

Wskazując na cel wprowadzonej regulacji ustawodawca zwrócił również uwagę na faktyczny brak uzyskiwanych przychodów czy ponoszonych kosztów w związku z brakiem prowadzenia tej działalności (np. w związku z zawieszeniem tej działalności przez cały rok podatkowy), a nie na specyfikę rozliczeń dokonywanych na podstawie karty podatkowej. Istotą nie jest zatem kwestia braku ewidencjonowania przychodu czy też kosztów uzyskania przychodów lecz rzeczywisty ich brak.

Ocena skutków podatkowych Pani sytuacji

Z analizy Pani opisu sprawy wynika m. in., że Pani wniosek dotyczy rozliczenia za rok 2023. Pani i Pani mąż podlegaliście w 2023 r. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Data zawarcia związku małżeńskiego to 26 sierpnia 2019 r. Przez cały 2023 r. pozostawała Pani w związku małżeńskim oraz we wspólności majątkowej ze swoim mężem. Od 1 listopada 2020 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, która jest opodatkowana w formie karty podatkowej. Po 31 grudnia 2021 r. kontynuuje Pani stosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, nie zrezygnowała Pani z opodatkowania w tej formie, nie utraciła Pani prawa do opodatkowania w tej formie. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydał ostatnią decyzję w przedmiocie karty podatkowej na rok podatkowy 2024 w dniu 16 lutego 2024 r. Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług osób fizycznych – usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Zawiesza Pani wykonywanie działalności gospodarczej w okresie zimowym z uwagi na niewielki ruch turystyczny. W 2023 r. wykonywanie działalności gospodarczej było zawieszone do 28 kwietnia – tego dnia nastąpiło wznowienie. Ponowne zawieszenie nastąpiło z dniem 16 września. Oprócz przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej kartą podatkową uzyskiwała Pani przychód podczas trwania urlopu macierzyńskiego. Nie uzyskuje Pani przychodów z innych źródeł. W stosunku do Pani ani Pani męża w 2023 r. nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy PIT ani ustawy o podatku tonażowym. Nie miały zastosowania także przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (wyjątek stanowią przepisy dotyczące karty podatkowej, które znajdują się w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Składając zeznanie podatkowe za rok 2023 rozliczyła się Pani w ramach wspólnego rozliczenia ze swoim małżonkiem.

Powzięła Pani wątpliwość czy ma Pani prawo do złożenia wspólnego zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych wraz ze swoim małżonkiem (tzw. wspólne rozliczenie małżonków), jeśli Pani przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są opodatkowane kartą podatkową oraz czy wskutek złożenia wspólnego zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych utraciła Pani prawo do opodatkowania kartą podatkową.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa, w Pani przypadku nie może mieć zastosowania łączne opodatkowanie dochodów małżonków przewidziane w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z informacji, które Pani przedstawiła w opisie zdarzenia wynika wprost, że w roku 2023 prowadziła Pani jednoosobową działalność gospodarczą (zawieszoną przez część roku) opodatkowaną w formie karty podatkowej oraz skorzystała Pani z uprawnienia do dokonania odliczenia zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a więc miały do Pani zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym nie mogła się Pani rozliczyć się wspólnie z mężem za rok 2023 na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ miało do Pani zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji do Pani uzyskanych w roku 2023 dochodów podczas trwania urlopu macierzyńskiego ma zastosowanie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc, każdy z małżonków powinien złożyć zeznanie indywidualne.

Odnoszą się natomiast to kwestii czy wskutek złożenia wspólnego zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych utraciła Pani prawo do opodatkowania kartą podatkową należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, że złożenie wspólnego zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie powoduje utraty prawa do opodatkowania kartą podatkową.

Tym samym Pani stanowisko uznałem w całości za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie