Zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości wyceny towaru. - Interpretacja - ILPB1/415-1226/11-2/AMN

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 09.01.2012, sygn. ILPB1/415-1226/11-2/AMN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości wyceny towaru.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku według daty wpływu z dnia 27 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości wyceny towaru jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości wyceny towaru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jednoosobowo w zakresie handlu rzeczami używanymi. Są to rzeczy z tzw. wystawek, za które Zainteresowany nie uiszcza żadnej zapłaty. Przywiezione towary Wnioskodawca naprawia we własnym zakresie, a część nienadająca się do sprzedaży zostaje utylizowana. Są to m.in.: sprzęt AGD, meble, rowery, zabawki przywiezione z Niemiec. Ceny tych artykułów nie są porównywalne do naszych cen rynkowych.

Na dzień 31 grudnia każdego roku Zainteresowany dokonuje inwentaryzacji towarów i wycenia je według cen sprzedaży netto, ponieważ nie posiada żadnych dokumentów zakupu. Ceny sprzedaży ustalone na dany towar są każdorazowo negocjowane z klientem, więc nie są stałe.

Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ewidencji przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyceniając towar podlegający inwentaryzacji na koniec roku po cenach netto sprzedaży Wnioskodawca postępuje prawidłowo...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnik wycenia towary (art. 20 pkt 3) wg cen zakupu albo wg cen rynkowych, gdy nie jest możliwe ustalenie cen zakupu.

Zainteresowany jest zdania, że jeśli nie ma cen zakupu, a ceny rynkowe są nieosiągalne, to jedyna możliwa wycena polega na zastosowaniu cen sprzedaży netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), podatnicy, uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, są obowiązani sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, zwany dalej "spisem z natury", na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego. Spis z natury należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, podatnicy są obowiązani objąć spisem z natury również rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niebędące środkami trwałymi, zaliczane do wyposażenia.

W myśl art. 20 ust. 3 ww. ustawy, podatnik wycenia towary i inne składniki majątku objęte spisem z natury według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu. Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie - powiększoną o należne cło i podatek akcyzowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z powyższego wynika możliwość wyboru wyceny towarów i innych składników objętych spisem z natury. I tak, podatnik może wycenić towary i inne składniki majątku objęte spisem według:

  • cen zakupu, czyli cen jakie nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszonych o podatek od towarów i usług, podlegających odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie - powiększonych o należne cło i podatek akcyzowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika albo
  • cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu.

W związku z tym, że przepisy ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie definiują, co należy rozumieć pod pojęciem ceny rynkowej, należy sięgnąć w tym zakresie do treści art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zgodnie z którym wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu rzeczami używanymi. Są to rzeczy z tzw. wystawek, za które Zainteresowany nie uiszcza żadnej zapłaty. Przywiezione towary Wnioskodawca naprawia we własnym zakresie, a część nienadająca się do sprzedaży zostaje utylizowana.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie uiszcza żadnej zapłaty za rzeczy, którymi handluje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - czyli nie jest możliwe ustalenie ich ceny zakupu - należy stwierdzić, że Zainteresowany winien dokonywać wyceny przedmiotowych towarów według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zatem, wyceniając towar podlegający inwentaryzacji na koniec roku po cenach netto sprzedaży Wnioskodawca postępuje nieprawidłowo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu