Interpretacja indywidualna z dnia 20.03.2015, sygn. ITPB1/415-1243/14/PW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Przychód uzyskiwany z umowy najmu nieruchomości, zawartej poza działalnością gospodarczą, może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2012 r. poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku
z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 16 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych
w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych, a ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ksiąg handlowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Z własnych środków wybudował budynek z przeznaczeniem na wynajem na cele użytkowe. Budynek ten nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i nie jest ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. W trakcie budowy budynku została zawarta umowa wynajmu, której realizacja miała nastąpić po oddaniu obiektu budowlanego do użytkowania i rozpoczęciu działalności przez Wynajmującego. Budynek ten stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy. Przychód
z wynajmu nieruchomości Wnioskodawca potraktował jako odrębne źródło przychodu. Na tej podstawie Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem zryczałtowanym i zastosował stawkę w wysokości 8,5% wartości przychodu. W związku z tym, że budynek był budowany
z przeznaczeniem na wynajem użytkowy Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT, odliczył wartość podatku naliczonego od materiałów i usług budowlanych wykorzystanych do budowy tego budynku. Wnioskodawca najem ten opodatkowuje VAT według stawki 23% i rozlicza go miesięcznie w deklaracji VAT-7.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że złożył w ustawowym terminie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu dla przychodów ewidencjonowanych dla przychodów z najmu. Pierwszy przychód z tytułu najmu osiągnął w październiku 2014 r., oświadczenie o wyborze formy opodatkowania złożone zostało 19 listopada 2014 r., czyli zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 9 ust 4 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.
o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przedmiot najmu nie jest składnikiem majątku związanym z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Przychód z tego tytułu zaliczany jest więc do źródła przychodów,
o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji opodatkowanie w formie ryczałtu jest dopuszczalne.

Umowa najmu zawarta została poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Usługi najmu nie znajdują się w zakresie przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zakreślonego w ewidencji działalności gospodarczej. Umowę najmu całego budynku Wnioskodawca podpisał we własnym imieniu z jednym podmiotem na czas nieokreślony. Przychód z tytułu najmu Wnioskodawca będzie osiągał w sposób ciągły. Do osiągnięcia tego przychodu nie potrzeba szczególnego zorganizowania. Rzeczony wynajem nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Z tytułu najmu Wnioskodawca nie ma żadnych dodatkowych obowiązków oprócz tych, które wynikają z Kodeksu cywilnego. Jest to jedyny obiekt, który Wnioskodawca wynajmuje.

Wynajęty budynek o charakterze przedszkolno-szkolnym przeznaczony jest na działalność oświatową. Podmiot wynajmujący od Wnioskodawcy przedmiotowy budynek wykorzystuje go zgodnie z jego przeznaczeniem na działalność oświatową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

w zakresie podatku dochodowego.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo wybierając formę ryczałtu (8,5%)?

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6, prawidłowo postąpił wybierając formę opodatkowania ryczałt 8,5%. Wybudowany z własnych środków budynek przeznaczony na cele użytkowe stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy i nie jest związany z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Wobec powyższego przychód z wynajmu tej nieruchomości stanowi odrębne źródło przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie
z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat,

w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem (podnajem) stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem (podnajem), który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1a tej ustawy osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się
z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ww. ustawy).

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a przywołanej ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (tj. przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów
o podobnym charakterze), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 wyżej przywołanej ustawy podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień
w terminie złożenia zeznania.

Po zakończeniu roku podatnicy obowiązani są do złożenia zeznania rocznego PIT-28. Należy je złożyć do 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym (art. 21 ust. 2 ustawy
o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

Podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który jak wynika z cytowanego powyżej przepisu art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być określony w pieniądzach, bądź też świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód
w rozumieniu podatkowym. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ww. ustawy, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jednakże działalność ta nie jest związana z obrotem nieruchomościami, ich najmem lub dzierżawą. Wynajmowany przez Wnioskodawcę budynek użytkowy nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Przedmiotowy budynek jest jedynym obiektem, który Wnioskodawca wynajmuje. Najem nie jest wykonywany w sposób zorganizowany. Umowa najmu ww. budynku zawarta została poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca złożył w ustawowym terminie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu dla przychodów ewidencjonowanych dla przychodów z najmu.

Tym samym, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, że przychód uzyskiwany z opisanej umowy najmu, zawartej poza działalnością gospodarczą, może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy