Brak możliwości zmiany sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z najmu po zakończeniu roku podatkowego z podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zasady ogólne, ponieważ wybór określonej formy opodatkowania uzyskiwanych przychodów obowiązuje przez cały rok podatkowy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 22 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wynajmuje Pani jako osoba fizyczna 3 nieruchomości, których jest Pani właścicielem, tj.:

1)mieszkanie w A. od 2008 r. z przerwami, zgłosiła Pani wtedy formę opodatkowania ryczałtem;

2)mieszkanie w B. od 2019 roku z przerwami – kontynuowała Pani opodatkowanie ryczałtem do 2020 roku dla obydwu mieszkań.

W 2021 roku również zaczęła Pani płacić zaliczki od 2 ww. mieszkań – podatek ryczałt. Prowadzi Pani agroturystykę w domu na wsi C. koło D. Wynajmuje Pani maksymalnie do pięciu pokoi, spełnia Pani wszystkie warunki jakie są wymagane do zwolnienia z podatku. Jest Pani rolnikiem i posiada 3 ha ziemi. Agroturystykę zarejestrowała Pani w Urzędzie Miasta D. w 2020 roku. Początkowo inwestowała Pani i dalej inwestuje, aby móc przyjmować gości.

Pierwsze przychody pojawiły się w 2021 roku – takie, od których podatku nie musi Pani płacić (bo przybywają do Pani turyści) i takie, od których podatek musi Pani płacić (np. sezonowi pracownicy przybywający na nocleg u Pani).

Jako że koszty związane z „działalnością” agroturystyczną w 2021 r. przewyższały kilkakrotnie dochody chce Pani skorzystać z możliwości opodatkowania dochodów z najmu prywatnego na zasadach ogólnych.

Początkowo w 2021 r. płaciła Pani ryczałt od ww. mieszkań, które znajdują się w mieście - nie chciała Pani zalegać z jakimikolwiek płatnościami podatku, w tym przypadku podatku ryczałtowego, jednakże w trakcie roku pojawiło się dodatkowe źródło dochodu, które stanowi ten sam „rodzaj” do opodatkowania, tj. najem prywatny.

W tym momencie uznała Pani, że najkorzystniejszą formą opodatkowania jest podatek płacony od najmu prywatnego na zasadach ogólnych, z racji wysokich kosztów ponoszonych przy tzw. „rozruchu” agroturystyki. W roku 2021 koszty zdecydowanie przewyższają dochody z najmu prywatnego.

Uzupełnienie wniosku

Pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wysłała Pani listem poleconym do Urzędu Skarbowego w dniu 29 października 2008 r. Nie dokonywała Pani zmiany wybranej formy opodatkowania.

Pierwszy przychód z najmu w roku 2021 osiągnęła Pani 11 stycznia. Pierwszej w roku podatkowym 2021 wpłaty na ryczałt dokonała Pani 11 stycznia (od razu po uzyskaniu wpływu przychodu).

Na własność posiada Pani ok. 3 ha. Od początku stycznia do 11 czerwca 2021 r. otrzymywała Pani środki z ZUS z tyt. świadczenia rehabilitacyjnego, a następnie od 12 czerwca do końca roku z tytułu przyznanej renty z tyt. częściowej niezdolności do pracy.

Pytanie

Czy może Pani rozliczyć podatek z najmu prywatnego w 2021 roku na zasadach ogólnych, powołując się na interpretację, że zasady ogólne (skala podatkowa) przysługują wynajmującemu niejako z urzędu?

Pani stanowisko w sprawie

Ma Pani nadzieję , że solidność jaką wykazała się Pani i wykazuje co do Pani obowiązków dotyczących płacenia zaliczek i podatku ryczałtowego nie stanie Pani na drodze do tego, aby mogła Pani wybrać dla siebie korzystniejszą formę opodatkowania od najmu prywatnego w 2021 roku z racji rozpoczęcia działalności agroturystycznej jako rolnik w trakcie roku podatkowego, przy uwzględnieniu najmu prywatnego jaki wcześniej świadczyła Pani wynajmując 2 mieszkania w mieście. Tym bardziej, że przepisy z urzędu wskazują obowiązek opodatkowania na zasadach ogólnych, a ryczałt był możliwy w sytuacji kiedy została wcześniej zgłoszona chęć opodatkowania w ten sposób. Wybierała Pani ten sposób jeszcze przed 2019 rokiem odnośnie najmu prywatnego wtedy dla jednego mieszkania, potem to była cały czas kontynuacja tej formy opodatkowania. Jeszcze na początku roku 2021 nie mogła Pani wiedzieć, że korzystniejsza będzie dla Pani forma podatku na zasadach ogólnych, a ryczałt od mieszkań zapłaciła Pani zaliczkowo, bo tak się należało. Miała Pani tą formę opodatkowania od lat, była to kontynuacja najmu.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Zastosowanie zwolnienia określonego w tym przepisie – w odniesieniu do wynajmu pokoi gościnnych – uzależnione jest więc od spełnienia łącznie kilku warunków, a mianowicie:

–najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,

–budynki mieszkalne, w których znajdują się wynajmowane pokoje są położone na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym,

–przedmiotem usług jest najem pokoi gościnnych osobom przebywającym na wypoczynku,

–liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Celem omawianego zwolnienia jest wspieranie działalności agroturystycznej prowadzonej na terenach wiejskich, w gospodarstwach rolnych. Ustawodawca nie objął jednak zwolnieniem od opodatkowania wszelkich dochodów z agroturystyki, a jedynie dochody uzyskiwane z „podstawowych” usług agroturystycznych, tj. z wynajmu pokoi gościnnych (przy spełnieniu określonych warunków) i z wyżywienia osób wynajmujących te pokoje.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

Przy czym w przypadku źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy mowa jest o „całości dochodu osiągniętego z tego źródła” oznacza to dochód (przychód) z najmu wszelkich nieruchomości będących w posiadaniu. Pojęcie źródła przychodu dotyczy bowiem przychodu z najmu, a nie przychodu z najmu „konkretnego mieszkania”.

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jak wynika z powyższego, podstawową formą opodatkowania przychodów (dochodów) z najmu prywatnego są ogólne zasady opodatkowania, wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy osiągający ww. przychody mogą też wybrać opodatkowanie w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1b powyższej ustawy, przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego – złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ryczałt z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy, nie może Pani rozliczyć podatku z najmu prywatnego w 2021 roku na zasadach ogólnych. Dokonała Pani wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych poprzez pierwszą wpłatę na ryczałt z tytułu najmu i wybór ten dotyczył całego roku podatkowego 2021. Nie może Pani zmienić sposobu opodatkowania po zakończeniu roku podatkowego z podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zasady ogólne. Wybór określonej formy opodatkowania uzyskiwanych przychodów obowiązuje przez cały rok podatkowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu tej interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Załączone do wniosku dokumenty nie mogą być brane pod uwagę przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).