możliwość opodatkowania przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 maja 2021 r. oraz za pośrednictwem poczty 31 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wniosek ten uzupełniono pismem z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 maja 2021 r. oraz za pośrednictwem poczty 31 maja 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od kilkunastu lat prowadzi serwis samochodowy z wiodącym kodem PKD 45.20.Z - Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, z wybraną formą opodatkowania w postaci podatku liniowego. W dniu 1 stycznia 2021 r., poprzez formularz internetowy na stronie CEIDG, dokonał zmiany formy opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz listownie, listem poleconym wysłanym 20 stycznia 2021 r. do właściwego Urzędu Skarbowego, powiadomił o tej formie opodatkowania. W dniu (…) stycznia 2021 r. ponownie dokonał zmiany we wpisie w CEIDG, usuwając dodatkowy kod wykonywanej działalności gospodarczej - PKD 45.32.Z - Sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Ponieważ Wnioskodawca nie poinformował na czas swojego pracownika biurowo-sklepowego o tym, że w 2021 r. firma nie może sprzedawać detalicznie ani części samochodowych, ani akcesoriów, bez powiązania ich z usługą serwisową, dokonał on, raz 5 stycznia 2021 r. oraz 7 stycznia 2021 r. pojedynczej, incydentalnej sprzedaży części samochodowych na dwa paragony. Wnioskodawca zaznacza, że transakcje te dokonane zostały na rzecz Jego dwóch pracowników, mechaników samochodowych, którzy, tak jak czasami inni pracownicy w poprzednich latach, zaopatrywali się w części samochodowe do swoich pojazdów w sklepie. Narzut, jaki był doliczany przy takich sprzedażach, wynosił zaledwie 2% w myśl zasady, że Urzędy Skarbowe nie akceptują sprzedaży towarów bez jakiegokolwiek narzutu. Chodziło o to, by pracownicy nie musieli tracić czasu w poszukiwaniu i kupowaniu potrzebnych im części i materiałów eksploatacyjnych. Skoro Wnioskodawca kupuje części samochodowe do napraw aut Jego klientów, to może również zrobić takie zakupy dla swoich pracowników, praktycznie nic na nich nie zarabiając. To właśnie miało miejsce 5 i 7 stycznia 2021 r. Pracownik, Pan (…), nieświadomy nowych ograniczeń, sprzedał 5 stycznia 2021 r. Panu (…) na paragon (…) trzy żarówki oraz kostkę stacyjki w cenie razem (…) zł brutto, a 7 stycznia 2021 r. na paragon (…) Panu (…) 1 litr oleju silnikowego w cenie (…) zł brutto. Natychmiast, gdy Wnioskodawca zorientował się, że te transakcje zostały dokonane, czyli 7 stycznia 2021 r., w obawie, że utraci prawo do rozliczania podatków w formie ryczałtu, zwrócił obu panom zapłacone kwoty, które Pan (…) od nich zainkasował za ww. paragony oraz dokonał anulowania tych dwóch paragonów, co zostało odnotowane w zeszycie korekt do paragonów. Następnie, Wnioskodawca po konsultacji z właścicielem biura księgowego, które Go obsługuje, dowiedział się, że oddanie tych kwot pracownikom skutkuje potraktowaniem tej czynności, czyli przekazanie nieodpłatnie wspomnianych wcześniej części i akcesoriów samochodowych, jako wynagrodzenia w naturze, co następnie zostało ujęte odpowiednio na liście płac, z odprowadzeniem składek ZUS oraz podatku dochodowego od wynagrodzeń.

W piśmie z dnia 27 maja 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą zarejestrował w dniu 10 września 1998 r. i prowadzi ją od tego momentu, co znajduje potwierdzenie w wydruku z CEIDG. W tym też miesiącu osiągnął pierwszy przychód z działalności gospodarczej. Dla celów działalności prowadzi książkę przychodów i rozchodów, a od początku 2021 r. dodatkowo dokumentację, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do wykonywanej działalności nie mają zastosowania wyłączenia zawarte w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przy czym Wnioskodawca zwraca uwagę, że zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Przedmiotem zapytania jest właśnie rozstrzygnięcie kwestii, czy opisana we wniosku incydentalna sprzedaż części/akcesoriów samochodowych, na dwa paragony w dniach 5 stycznia 2021 r. oraz 7 stycznia 2021 r., na rzecz pracowników, dokonana bez ustalenia z Wnioskodawcą i następnie anulowana wraz ze zwrotem kwoty zakupu, stanowi „osiągnięcie przychodu z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych”, w sytuacji, gdy od początku 2021 r. Jego firma nie sprzedaje już detalicznie ani części samochodowych, ani akcesoriów (wyjątek dotyczy sytuacji, gdy taka sprzedaż jest integralną częścią usługi serwisowej i jest konieczna do jej wykonania).

Usługi, o których mowa we wniosku, sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 45.20 - Usługi konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowane są stawką 8,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - przychody z działalności usługowej. Nadto, zgodnie z art. 12 ust. 10 ww. ustawy, w przypadkach zaistniałych w tym przepisie ryczałt wynosi 10% uzyskanego przychodu. Prowadzona działalność jest działalnością usługową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie jest działalnością usługową w zakresie handlu w myśl art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Wnioskodawca doprecyzował, że w 2021 r., poza opisanym wyżej incydentalnym przypadkiem sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów (która to sprzedaż została anulowana), nie miała miejsca już jakakolwiek transakcja sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych przez Jego firmę. Natomiast z tytułu powyższej sprzedaży incydentalnej części i akcesoriów nie otrzymał ostatecznie żadnych pieniędzy (ani innych wartości majątkowych), ponieważ cała kwota, którą zapłacił Jego pracownik (nabywca) została Mu zwrócona, a paragony zostały anulowane. Czynność ta, jak wskazano, została ujęta jako nieodpłatne przekazanie pracownikom wspomnianych wcześniej części i akcesoriów samochodowych, jako wynagrodzenie dla nich w naturze, co następnie zostało ujęte odpowiednio na liście płac, z odprowadzaniem składek ZUS oraz podatku dochodowego od wynagrodzeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy Wnioskodawca osiągnął przychód z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, co powoduje wyłączenie możliwości opodatkowania przychodów w roku podatkowym 2021 r. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i tym samym, czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w 2021 r. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), nie zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. nie osiągnął On przychodu z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Tym samym, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne (...) osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: działalność usługowa - działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r., poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Istotą problemu jest odpowiedź na pytanie, czy w opisanym zdarzeniu faktycznym, w sytuacji, gdy:

• Wnioskodawca z dniem 1 stycznia 2021 r. definitywnie zaprzestał handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

• pracownik Wnioskodawcy, który to nie był informowany, że firma nie sprzedaje już detalicznie ani części samochodowych, ani akcesoriów, dokonał incydentalnej sprzedaży (5 stycznia 2021 r. oraz 7 stycznia 2021 r.) części/akcesoriów samochodowych na rzecz pracowników Wnioskodawcy trzech żarówek oraz kostki stacyjki za kwotę (…) zł brutto oraz 1 litra oleju silnikowego w cenie (…) zł brutto;

• Wnioskodawca natychmiast, gdy zorientował się, że transakcje te zostały wbrew Jego woli dokonane, zwrócił nabywcom zapłacone kwoty: … zł brutto oraz … zł brutto;

• Wnioskodawca dokonał anulowania dwóch paragonów, co zostało odnotowane w zeszycie korekt do paragonów;

• następnie, po konsultacji z księgowym, zaksięgował powyższe czynności jako nieodpłatne przekazanie wspomnianych wyżej części i akcesoriów samochodowych, jako wynagrodzenia w naturze, co zostało ujęte odpowiednio na liście płac z odprowadzeniem składek ZUS oraz podatku dochodowego od wynagrodzeń;

• Wnioskodawca od początku 2021 r. nie dokonał jakiejkolwiek (innej niż wyżej opisana – anulowana) transakcji w zakresie sprzedaży części lub akcesoriów samochodowych,

można mówić, że Wnioskodawca w ogóle prowadził „działalność” w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych oraz osiągnął z tytułu rzekomej „działalności” jakikolwiek przychód.

Brak spełnienia którejkolwiek z tych przesłanek powoduje brak możliwości zastosowania art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Po pierwsze, zdaniem Wnioskodawcy, trudno nazwać incydentalną, dokonaną wbrew Jego woli, sprzedaż części samochodowych w postaci trzech żarówek i kostki stacyjki oraz 1 litra oleju silnikowego za łączną kwotę … zł brutto „działalnością” w zakresie handlu częściami i akcesoriami. Nie ma wątpliwości, że przez pojęcie „działalność” ustawodawca ma na myśli pozarolniczą działalność gospodarczą - bo ryczałt dotyczy podatników prowadzących właśnie taką działalność. Działalność gospodarcza to działalność mająca charakter zorganizowany i ciągły, nastawiona na osiąganie zysku. Tymczasem w przypadku Wnioskodawcy definitywnie zaprzestał On sprzedaży części i akcesoriów samochodowych z dniem 1 stycznia 2021 r. Incydentalna, przypadkowa, dokonana na dodatek bez wiedzy Wnioskodawcy sprzedaż części samochodowych (akcesoriów) za niewielką kwotę, na dodatek na rzecz swoich własnych pracowników, nie może stanowić „działalności w zakresie handlu”. Tym bardziej, że Wnioskodawca niezwłocznie po wykryciu tej transakcji dołożył wszelkiej staranności w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem, to jest dokonał anulowania paragonów, zwrotu zapłaconych kwot i zakwalifikowania powyższej czynności jako nieodpłatne przekazanie tych części i akcesoriów na rzecz swoich pracowników, jako wynagrodzenie za pracę w naturze.

Niezależnie jednak od powyższego, nawet gdyby uznać, że powyższe stanowiło „działalność w zakresie handlu”, to Wnioskodawca nie osiągnął z tego tytułu jakiegokolwiek przychodu. Kwota wskazana na obu paragonach nigdy ostatecznie nie trafiła do Wnioskodawcy, została zwrócona pracownikom, a paragony - anulowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

Z przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wynika, że użyte w ustawie określenie działalność usługowa oznacza - pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r., poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Natomiast, stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność usługowa w zakresie handlu – to sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy precyzuje termin „towary handlowe”, zgodnie z którym towary handlowe to towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odsprzedaży, w stanie nieprzetworzonym.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Zauważyć należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;
2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;
3. osiągających w całości lub w części części przychody z tytułu:
   1. prowadzenia aptek,
   2. uchylona,
   3. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
   4. uchylona,
   5. uchylona,
   6. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

1. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;
2. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
   1. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
   2. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
   3. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z ww. przepisu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym wynika, że jeżeli podatnik osiągnie chociaż część przychodu z tytułu prowadzenia działalności wyłączonej z opodatkowania w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na przykład sprzedaży części, czy akcesoriów do pojazdów mechanicznych to traci prawo do opodatkowania ryczałtem.

W myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi - chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku - i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 stycznia 2021 r., poprzez formularz internetowy na stronie CEIDG, dokonał zmiany formy opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz listownie, listem poleconym wysłanym 20 stycznia 2021 r. do właściwego Urzędu Skarbowego, powiadomił o tej formie opodatkowania. W dniu 5 stycznia 2021 r. oraz 7 stycznia 2021 r. pracownik Wnioskodawcy dokonał pojedynczej, incydentalnej sprzedaży części samochodowych na dwa paragony (trzy żarówki oraz kostka stacyjki w cenie … zł brutto oraz 1 litr oleju silnikowego w cenie … zł brutto) na rzecz dwóch pracowników Wnioskodawcy. W dniu 7 stycznia 2021 r., gdy Wnioskodawca zorientował się, że te transakcje zostały dokonane, zwrócił zapłacone kwoty za ww. paragony oraz dokonał ich anulowania, co zostało odnotowane w zeszycie korekt do paragonów. Oddanie zapłaconych kwot pracownikom zostało potraktowane jako nieodpłatne przekazanie części i akcesoriów samochodowych i jako wynagrodzenie w naturze zostało przez Wnioskodawcę ujęte odpowiednio na liście płac, z odprowadzeniem składek ZUS oraz podatku dochodowego od wynagrodzeń. W dniu 17 stycznia 2021 r. Wnioskodawca usunął we wpisie w CEIDG, dodatkowy kod wykonywanej działalności gospodarczej - PKD 45.32.Z - Sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Ponieważ Wnioskodawca dokonał zwrotu zapłaconych przez pracowników kwot za ww. części samochodowe, a przekazane części samochodowe potraktował jako wynagrodzenie w naturze to należy przyjąć, że w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca ostatecznie nie osiągnął przychodu z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Tym samym należy stwierdzić, że anulowana sprzedaż poprzez zwrot pieniędzy dla kupujących części samochodowe pracowników Wnioskodawcy i potraktowanie przekazanych towarów jako wynagrodzenia w naturze nie wywoła konsekwencji w postaci utraty prawa do stosowania przez podatnika opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym. Zatem Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w 2021 r. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ jednocześnie zaznacza, że interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku opis różnił się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.