Temat interpretacji
Sposób opodatkowania przychodów z tytułu dzierżawy nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 13 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu opodatkowania przychodów z tytułu dzierżawy nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 23 maja 2022 r. (wpływ 23 maja 2022 r.) oraz pismem z 6 czerwca 2022 r. (wpływ 8 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Częścią gruntów zainteresowała się firma, która chce je wydzierżawić pod panele fotowoltaiczne. W umowie zobowiązuje się do uiszczania na Pana rzecz czynszu dzierżawnego „x”, oraz do przelewania na Pana konto kwoty „y” podatku od dzierżawionej nieruchomości, aby Pan, jako właściciel gruntu, ten podatek uiszczał do gminy, ponieważ to właściciel, a nie firma wydzierżawiająca ziemię pod fotowoltaikę jest stroną podatkową dla gminy. W toku ustaleń telefonicznych z urzędem skarbowym uzyskał Pan potwierdzenie, że kwota „y” nie będzie zaliczana do Pana podstawy opodatkowania, jako osoby fizycznej, tylko w praktyce zgodnie z przeznaczeniem będzie traktowana jak podatek na rzecz gminy. Tym niemniej, ze względu na czas trwania umowy (29 lat) chciałby Pan uzyskać potwierdzenie/interpretację podatkową, że do podstawy opodatkowania będzie liczona tylko kwota czynszu dzierżawnego „x”.
W piśmie z 6 czerwca 2022 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazał Pan, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Źródłem Pana dochodu jest gospodarstwo rolne oraz praca na etacie (standardowa umowa o pracę na czas nieokreślony). Umowę dzierżawy zamierza Pan zawrzeć, jak tylko uzyska Pan interpretację podatkową. Przedmiotem dzierżawy będzie część pola uprawnego, między 2 a 10 hektarów, w zależności od ostatecznej propozycji zainteresowanej firmy. Umowa dzierżawy zostanie zawarta z Panem jako osobą prywatną w formie dzierżawy prywatnej składnika majątku. Przychody z tytułu umowy dzierżawy zamierza Pan zaliczyć do przychodów z najmu, w związku z czym zamierza Pan opodatkować je jako przychody z czynszu najmu, stawką ryczałtowego podatku od przychodów z czynszu najmu. Nie ma Pan żadnych (osobowych, majątkowych, nie jest Pan wspólnikiem) powiązań z firmą, która chce wydzierżawić grunt. W umowie dzierżawy będzie zawarte jednoznaczne wskazanie, że dzierżawca będzie zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, a Pan będzie jedynie pośrednikiem w przekazywaniu ww. podatku właściwemu organowi (gminie). Grunty, o których mowa we wniosku, to grunty gospodarstwa rolnego.
Pytanie
Czy pieniądze przeznaczone na podatek od dzierżawionej nieruchomości nie będą wchodziły do podstawy opodatkowania Pana, jako osoby fizycznej?
Pana stanowisko w sprawie
Pana stanowisko jest zgodne z interpretacją ustną uzyskaną telefonicznie w toku konsultacji telefonicznej z urzędem skarbowym, że zgodnie z dotychczasową praktyką i interpretacją, pieniądze przeznaczone na podatek od wydzierżawionej nieruchomości przekazywane przez firmę właścicielowi nieruchomości po to, aby on jako właściciel przekazał je gminie (opłata podatku) nie wchodzą do podstawy opodatkowania właściciela/Pana jako osoby fizycznej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Oznacza to, że ustalenie wysokości przychodu podatkowego z tytułu dzierżawy zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z tytułu dzierżawy niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, winno być dokonywane w oparciu o postanowienia przywołanego powyżej art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Podstawą generowania przychodów z tytułu dzierżawy jest zatem zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który – jak wynika z art. 693 § 2 Kodeksu cywilnego – może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony, stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego lub wydzierżawiającego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego (wydzierżawiającego) przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji.
Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z dzierżawy zaliczanymi do źródła przychodu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są przychody uzyskane z określonych umów dzierżawy.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że chce Pan wydzierżawić część gruntów firmie pod panele fotowoltaiczne. Dzierżawca w umowie zobowiązuje się do uiszczania na Pana rzecz czynszu dzierżawnego. W umowie dzierżawy będzie także zawarte jednoznaczne wskazanie, że dzierżawca będzie zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, a Pan będzie jedynie pośrednikiem w przekazywaniu ww. podatku właściwemu organowi (gminie). Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, a umowa dzierżawy zostanie zawarta z Panem jako osobą prywatną w formie dzierżawy prywatnej składnika majątku. Przychody z tytułu umowy dzierżawy zamierza Pan zaliczyć do przychodów z najmu (dzierżawy), w związku z czym zamierza je Pan opodatkować stawką ryczałtowego podatku od przychodów z czynszu najmu (dzierżawy). Nie ma Pan żadnych powiązań z firmą, która chce wydzierżawić grunt.
Tym samym tego rodzaju dzierżawa ma charakter dzierżawy prywatnej. Podstawę do opodatkowania przychodów z dzierżawy prywatnej, czyli przychodów uzyskanych z określonych umów, stanowi art. 2 ust. 1a i art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Dodać należy, że w myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.
Jak już wskazano wyżej, podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem dzierżawy ponoszone przez dzierżawcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to dzierżawca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zawartych uprzednio wyjaśnień należy uznać, że koszty związane z podatkiem od nieruchomości, do których ponoszenia zobowiązany będzie – zgodnie z zawartą umową dzierżawy – dzierżawca, nie będą stanowić dla Pana przysporzenia majątkowego. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w takim przypadku na mocy umowy dzierżawy zostaje przeniesiony na dzierżawcę jedynie ciężar pokrycia kosztu dotyczącego podatku od nieruchomości. Nie następuje natomiast zmiana osoby zobowiązanej do zapłaty podatku od nieruchomości.
Wobec powyższego, otrzymana od dzierżawcy kwota podatku od nieruchomości nie jest Pana przychodem, podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna stanowi wyłącznie rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania oraz zaprezentowanego stanowiska w sprawie oceny prawnej w odniesieniu do niego i nie odnosi się do innych kwestii poruszanych we wniosku.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na opisie przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).