Zastosowanie limitu w kwocie 2 000 000 euro, określonego w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przych... - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.543.2022.2.AP

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 26 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.543.2022.2.AP

Temat interpretacji

Zastosowanie limitu w kwocie 2 000 000 euro, określonego w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 20 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania limitu w kwocie 2 000 000 euro, określonego w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 sierpnia 2022 r. (wpływ 10 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jako formę opodatkowania na 2023 r. dla przychodów z działalności gospodarczej planuje Pani wybrać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie w 2023 r. planuje Pani zakup do swojego majątku prywatnego nieruchomości (dalej jako: Nieruchomości), które nie będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Będzie nabywać Pani rzeczone Nieruchomości w celu lokaty swoich prywatnych środków i nie zamierza przeznaczać ich na potrzeby prowadzonej działalności. Nieruchomości będą przedmiotem najmu. Umowy najmu zostaną zawarte poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Opodatkuje Pani przychody z tytułu najmu prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt. 4 lit a) ustawy o ryczałcie). Planowane przychody z tytułu najmu nie będą przekraczać w 2023 r. kwoty 2 mln euro. Planowane na 2023 r. przychody z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem również nie będą przekraczać kwoty 2 mln euro. Łączne przychody z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem oraz najmu prywatnego opodatkowanego ryczałtem będą przekraczać kwotę 2 mln euro.

W uzupełnieniu wniosku z 10 sierpnia 2022 r. wskazała Pani, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.). Działalność gospodarczą prowadzi Pani od 2014 r. Przedmiotem działalności jest doradztwo prawne. Obecnie działalność gospodarcza opodatkowana jest skalą podatkową. Jak wskazano we wniosku w 2023 r. planuje Pani wybrać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Obecnie dla rozliczenie działalności gospodarczej prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów. Obecnie otrzymuje Pani przychody z działalności gospodarczej. W przyszłości planuje dodatkowo osiągać przychody z tytułu najmu nieruchomości. Planuje Pani zakup 2-3 lokali mieszkalnych. Będzie Pani jedynym właścicielem przedmiotowych nieruchomości. Umowy najmu nieruchomości będą podpisane z Panią jako osobą fizyczną. Zgodnie z przepisami jako osoba prywatna nieprowadząca działalności gospodarczej związanej z wynajmem nieruchomości nie ma Pani obowiązku składania oświadczenia o wyborze ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Nieruchomości planuje Pani wynajmować w 2023 r. na długoterminowy okres. Będzie je Pani wynajmowała osobom fizycznym. Oferta najmu zostanie opublikowana w Internecie. Zamierza Pani korzystać jedynie z obsługi księgowej. Prowadzony przez Panią najem nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy przychody osiągane z tytułu zawartych przez podatnika umów najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, określonych w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wliczają się do określonego w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) powyższej ustawy limitu 2 000 000 euro, uprawniającego do opodatkowania ryczałtem?

2.Czy przychody z tytułu osiąganych przez podatnika umów najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, określonych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, sumuje się z przychodami z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem dla potrzeb ustalenia limitu 2 000 000 euro, uprawniającego do opodatkowania ryczałtem?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Limit w kwocie 2 000 000 euro, określony w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 z późn. zm.; dalej: ustawy o ryczałcie”), umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Pani zdaniem, określony w art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o ryczałcie, limit 2 000 000 euro nie ma zastosowania do przychodów osiąganych z tytułu otrzymanych lub postawionych do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzy i wartości pieniężnych oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym (tj. przychodów z następujących tytułów: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze).

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o ryczałcie, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1)w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Natomiast art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie stanowi, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej spółką”.

Treść przepisu art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o ryczałcie wskazuje, że odnosi się on jedynie do przychodów osób fizycznych z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a i art. 14 ww. ustawy. Nie odnosi się natomiast do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy. Przychody generowane przez najmem niebędący przedmiotem działalności gospodarczej podatnika, opodatkowane na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, nie podlegają ograniczeniu przewidzianym w art. 6 ust 4 przywołanej ustawy o ryczałcie.

Ze względu na powyższe, limit w kwocie 2 000 000 euro określony w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o ryczałcie, umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania, dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, nie dotyczy zaś przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W efekcie podatnik dla potrzeb wyliczenia ww. Limitu nie jest zobowiązany do dodania do przychodów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej, przychodów osiągniętych w ramach najmu prywatnego.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. wydana na gruncie poprzedniego brzmienia przepisów, jednakże zachowująca aktualność interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 października 2008 r., Nr ITPB1/415-376/08/AK.

Ad. 2.

Z uwagi na stanowisko stanowiące odpowiedź na pytanie Nr 1, Pani zdaniem, przychodów z tytułu najmu prywatnego opodatkowanego ryczałtem nie sumuje się z przychodami z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem, dla potrzeb ustalenia limitu 2 000 000 euro.

Limit w kwocie 2 000 000 euro określony w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o ryczałcie, umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania, dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, nie dotyczy zaś przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W efekcie podatnik dla potrzeb wyliczenia ww. limitu nie jest zobowiązany do dodania do przychodów osiągniętych w ramach działalności gospodarczej, przychodów osiągniętych w ramach najmu prywatnego.

W efekcie w sytuacji przedstawionej w zdarzeniu przyszłym, w którym planowane przychody z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem nie będą przekraczać kwoty 2 mln euro, nie będzie Pani przekraczać limitu ustalonego dla opodatkowania ryczałtem. Na powyższe, tj. przekroczenie limitu 2 000 000 euro nie ma wpływu fakt, że łączne przychody z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem oraz z tytułu najmu prywatnego opodatkowanego ryczałtem, przekroczą 2 000 000 euro. W konsekwencji, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie Pani uprawniona do opodatkowania przychodów ryczałtem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), odstępuję od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pani stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią oraz Pani stanowiskiem, tym samym dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.