Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.724.2025.1.KD

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki jawnej, w której posiada 50% udziałów. Przychody spółka osiąga z podstawowej działalności – (…) (PKWiU 46.73) oraz działalności pobocznej – (…) (PKWiU 68.20.12). Posiadane nieruchomości są jej znaczącym zasobem majątkowym i są wynajmowane podmiotom trzecim.

Wspólnicy, w tym Wnioskodawca, rozliczają się podatkowo w formie przewidzianej w art. 9a ust. 2 i 5 w zw. z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. podatek liniowy). Spółka posiada stabilną sytuację finansową, jakkolwiek widać objawy spowolnienia gospodarczego w postaci m.in. spadku obrotów, zapasów, należności, zysku (spadek zysków o 36%, przychodów o 12%). Spółka reguluje swoje zobowiązania i nie posiada zaległości płatniczych. Spółka nie zamierza dodatkowo kredytować się, czy podejmować inwestycji lub działań ekspansywnych (rozwojowych).

Sprawozdanie finansowe spółki na koniec 2024 r. wykazuje przychody 23 632 998,57 zł oraz zysk netto 1 262 409,18 zł. Biorąc pod uwagę zasady odpowiedzialności wspólników spółki jawnej, skalę prowadzonej działalności i ryzyka związanego ze spadkiem przychodów i sytuacją gospodarczą optymalnym jest dokonanie przekształcenia spółki jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie realizowała działalność podstawową w postaci sprzedaży hurtowej. Jednocześnie wspólnicy przed planowanym przekształceniem zamierzają wycofać nieruchomości z majątku spółki jawnej. Wycofanie nastąpi w drodze uchwały wspólników i formie nieodpłatnego przeniesienia prawa własności na wspólników, którzy zachowają udziały w tych nieruchomościach odpowiadające ich udziałom w spółce jawnej (50/50). Wyłączone nieruchomości nadal będą wynajmowane dotychczasowym najemcom, w tym przez Wnioskodawcę, który będzie z tego tytułu otrzymywał przychód (50%) w postaci czynszu najmu.

Tak osiągany przychód z wynajmu Wnioskodawca zamierza począwszy od 1 stycznia 2026 r. opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w formie przewidzianej w art. 2 ust. 1a w z ar. 6 ust. 1 i 1a i art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej ustawa ryczałtowa). Jednocześnie w związku z przekształceniem spółki jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał dochodu opodatkowanego w formie tzw. podatku liniowego.

Pytanie

Czy w świetle art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. 2) ustawy ryczałtowej i tego, że w roku poprzedzającym Wnioskodawca w ramach spółki jawnej osiągnął przychód przekraczający równowartość 2 000 000,00 euro może wybrać dla najmu prywatnego nieruchomości formę opodatkowania przewidzianą w art. 2 ust. 1a w z art. 6 ust. 1 i 1a i art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy ryczałtowej?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że tak osiągany przychód może zostać opodatkowany w formie przewidzianej w art. 2 ust. 1a w z art. 6 ust. 1 i 1a i art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy ryczałtowej – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w postaci najmu.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowy.

Uzupełnieniem tych zapisów jest art. 2 ust. 1a i art. 6 ust. 1a ustawy ryczałtowej. Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Powyższe przepisy prawa regulują kwestię opodatkowania tzw. najmu prywatnego, a więc nierealizowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z kolei kwestia opodatkowania najmu realizowanego w formie działalności gospodarczej jest regulowana przez następujące przepisy art. 6 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 lit. a) ww. ustawy. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a. Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli: 1) w roku poprzedzającym rok podatkowy: b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Tym samym limity wskazane w art. 6 ust. 4 ustawy ryczałtowej odnoszą się tylko do najmu realizowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podsumowując: w przypadku, gdy Wnioskodawca nie będzie wynajmował nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tylko w ramach tzw. najmu prywatnego, limity określone art. 6 ust. 4 ustawy ryczałtowej nie będą miały do Niego zastosowania i może, a właściwie musi, zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy PIT, On wybrać formę opodatkowania przewidzianą art. 2 ust. 1a w zw. art. 6 ust. 1 i 1a i art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy ryczałtowej, nawet w przypadku gdy w roku poprzedzającym osiągał przychód z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej w wysokości przekraczającej 2 000 000,00 euro.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), odstępuję od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Pana oceny stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretację oparto na przepisach ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843).

Dodatkowo zaznaczam, że w pytaniu powołał Pan art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. 2) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zaś we własnym stanowisku art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ww. ustawy. Mając jednak na uwadze cytowaną przez Pana treść tego przepisu prawa podatkowego we własnym stanowisku, która ma być przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz treść wniosku, uznałem to za oczywistą omyłkę pisarską i przyjąłem, że powinien być to art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.