
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie posiadania przez Wnioskodawcę prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu towarów, tj. narzędzi (m.in. przyrządów i uchwytów, urządzeń do filtrowania oleju hydraulicznego, narzędzi do podnoszenia) na terytorium Polski. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 sierpnia 2025 r. (wpływ 21 sierpnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A. Sp. z o.o. (dalej: „A. Sp. z o.o. ” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa polskiego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącą działalność gospodarczą na tym obszarze. A. Sp. z o.o. stanowi spółkę zależną od B. Limited (dalej: „B. Limited ”) z siedzibą w Republice Korei, która posiada 100% udziałów w A. Sp. z o.o. Zarówno A. Sp. z o.o., jak i B. Limited wchodzą w skład tej samej grupy kapitałowej (…). A. Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT.
W 2022 r. B. Limited zawarła umowę z podmiotem (…), której przedmiotem była dostawa (…) (wraz z dokumentacją techniczną), (…), części zamiennych oraz realizacja szkoleń dla (…). Zgodnie z jej postanowieniami (...) zostaną wyprodukowane w Republice Korei, a następnie przetransportowane na terytorium Polski.
W celu zapewnienia wsparcia dla B. Limited w zakresie zarządzania wybranymi operacjami związanymi z dostawami (...) realizowanymi na terytorium Polski, powołana została A. Sp. z o.o. Na podstawie „Umowy o świadczenie usług wewnątrzgrupowych” zawartej w dniu (…) 2023 r. pomiędzy A. Sp. z o.o. a B. Limited (dalej: „Umowa”), A. Sp. z o.o. świadczy na rzecz B. Limited określone usługi w ramach realizacji powierzonych jej zadań.
Zakres świadczonych usług (dalej: „Usługi”) obejmuje w szczególności:
‒wsparcie w zarządzaniu, na które składa się m.in.:
a)utrzymanie kanału komunikacji pomiędzy (…) a B. Limited;
b)wsparcie logistyczne, polegające m.in. na monitorowaniu i - w przypadku pozyskania stosownych informacji - przekazywaniu aktualnych danych dotyczących odpraw celnych oraz statusu transportu morskiego i lądowego, jak również udzielaniu pomocy w przypadku wystąpienia problemów. Zakres ten nie obejmuje sporządzania dokumentacji logistycznej - dokumenty oraz organizację transportu zapewnia B. Limited lub wyznaczona przez nią strona trzecia;
c)utrzymywanie bieżącej komunikacji pomiędzy B. Limited a (…) w zakresie obsługi reklamacji i płatności realizowanych przez (…).
‒wsparcie w negocjacjach, które obejmuje m.in.:
a)zapewnienie kanału komunikacji między (…) a B. Limited;
b)wsparcie administracyjne dla zespołu negocjacyjnego B. Limited w tym organizacja logistyki, obsługa biurowa (drukowanie, przygotowywanie materiałów itp.);
c)wsparcie i udział w procesie negocjacyjnym w charakterze doradcy B. Limited (A. Sp. z o.o. nie podejmuje żadnych decyzji w tym procesie).
‒usługi marketingowe, które obejmują m.in.:
a)pozyskiwanie i przekazywanie B. Limited informacji o nowych przetargach organizowanych w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej, a także innych istotnych danych marketingowych;
b)realizacja pozostałych działań marketingowych na rzecz B. Limited, zgodnie z bieżącymi potrzebami.
‒usługi gwarancyjne (...) oraz wsparcie w przeprowadzaniu inspekcji odbiorczych, na zlecenie B. Limited, obejmujące m.in.:
a)usługi serwisowe takie jak cykliczne czyszczenie/wymiana podzespołów;
b)usługi naprawcze:
i.w drobnych przypadkach/wymianach: wykonywane samodzielnie przez A. Sp. z o.o.;
ii.w poważnych przypadkach: informowanie B. Limited o charakterze usterek, otrzymywanie instrukcji od B. Limited i przeprowadzenie napraw zgodnie z otrzymanymi instrukcjami;
c)wsparcie w inspekcjach odbiorczych, które obejmuje wsparcie w podstawowym teście funkcjonalnym i oględzinach, które mają być wykonane przez B. Limited przed dostawą do (…);
d)przechowywanie uzgodnionego poziomu części zamiennych w magazynie zlokalizowanym w Polsce, w tym części zamiennych importowanych do Polski;
e)import ciężkich, dużych lub wysokowartościowych części zamiennych do Polski, po ich zakupie przez B. Limited;
f)zakup małych lub niskowartościowych części zamiennych.
W zamian za świadczenie wyżej wskazanych Usług, A. Sp. z o.o. jest uprawniona do otrzymania wynagrodzenia ustalanego na podstawie całkowitych kosztów bezpośrednich ponoszonych w związku ze świadczeniem tych Usług, powiększonych o uzgodnioną marżę.
Oprócz umowy zawartej w 2022 r. z (…), która stanowi podstawę „Umowy o Świadczenie Usług Wewnątrzgrupowych” zawartej (…) 2023 r., B. Limited zamierza zawrzeć nową umowę na dostawę większej liczby (...) i pojazdów towarzyszących. Umowa ta ma zostać zawarta w 2025 r. W ramach tej nowej umowy, określona liczba (...) i pojazdów towarzyszących ma być montowana w Polsce przez polską firmę. Niektóre (...) i pojazdy towarzyszące, które mają być montowane w Polsce, będą produkowane w systemie Semi Knocked Down, w którym produkt jest częściowo montowany w kraju pochodzenia (Korea), a następnie wysyłany do innego kraju (Polska) w celu ostatecznego montażu (dalej: „SKD”).
W związku z realizacją lokalnego montażu przez polską spółkę, zostanie zawarta umowa podwykonawcza pomiędzy B. Limited a wspomnianą spółką. Na mocy tej umowy, zarówno SKD jak i narzędzia (m.in. przyrządy i uchwyty, urządzenia do filtrowania oleju hydraulicznego, narzędzia do podnoszenia) niezbędne do ich montażu będą przekazywane nieodpłatnie przez B. Limited.
W związku z powyższym planowane jest, że A. Sp. z o.o. będzie świadczyć wsparcie w lokalnym montażu SKD w imieniu B. Limited. Wsparcie to będzie obejmowało w szczególności następujące usługi:
a)dokonanie importu, odprawy celnej, przechowywanie i konserwacja SKD, przy czym tytuł prawny do SKD pozostanie po stronie B. Limited;
b)wynajem oraz utrzymanie magazynu przeznaczonego dla przechowywania SKD;
c)nadzór nad procesem montażu SKD i pomoc podczas jego realizacji;
d)wsparcie w realizacji przeglądów odbiorczych, prac konserwacyjnych i naprawczych oraz zarządzaniu zapasami części zamiennych do lokalnie montowanych (...);
e)import oraz konserwacja narzędzi wykorzystywanych przez lokalnego podwykonawcę B. Limited, przy czym tytuł prawny do tych narzędzi pozostanie po stronie B. Limited.
Obowiązująca Umowa zawarta pomiędzy B. Limited a A. Sp. z o.o. zostanie zaktualizowana o powyższy zakres usług. Koszty związane z importem SKD i narzędzi zostaną poniesione przez A. Sp. z o.o. we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie zostaną uwzględnione w podstawie kalkulacji wynagrodzenia należnego A. Sp. z o.o. z tytułu świadczenia usług na rzecz B. Limited.
Biorąc powyższe pod uwagę, A. Sp. z o.o. będzie odpowiedzialna za kompleksową koordynację działań podwykonawcy, w szczególności w zakresie instalacji SKD oraz późniejszych prac konserwacyjnych, niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania SKD. Dodatkowo, A. Sp. z o.o. zapewni przeprowadzenie profesjonalnego szkolenia z zakresu obsługi narzędzi wykorzystywanych w montażu oraz zainstalowanych SKD.
W ramach zdarzenia przyszłego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku, planuje się, że A. Sp. z o.o. będzie pełnić rolę importera narzędzi niezbędnych do instalacji SKD na terytorium Polski. W związku z tym, A. Sp. z o.o. zostanie wskazana jako podmiot dokonujący importu na zgłoszeniu celnym. Ponadto, A. Sp. z o.o. będzie dysponowała kompletną oraz wymaganą dokumentację celną potwierdzającą dokonanie importu.
Po zakończeniu realizacji projektu, narzędzia importowane do Polski zostaną - w zależności od decyzji właściciela - odsprzedane polskiemu podwykonawcy, odesłane do Republiki Korei lub zutylizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami.
W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie:
1)czy B. Limited (B. Limited) na rzecz którego świadczycie Państwo usługi związane z montażem (...) i pojazdów towarzyszących posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, które będzie uczestniczyło w nabywaniu od Państwa tych przedmiotowych usług,
odpowiedzieli Państwo, że B. Limited (B. Limited) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddział - B. S.A. Oddział w Polsce (dalej: „oddział B. Limited”), którego działalność jest ściśle ograniczona do czynności związanych z realizacją kontraktu obejmującego dostawę (…) dla (…) oraz ich serwisu gwarancyjnego.
Jednocześnie, do zakresu usług świadczonych przez A. Sp. z o.o. będących przedmiotem zapytania w złożonym wniosku należą wyłącznie usługi związane z realizacją kontraktu na dostawy (...) dla polskiej (…). A. Sp. z o.o. jak i oddział B. Limited zostały utworzone w celu prowadzenia odrębnych i niezależnych rodzajów działalności gospodarczej na terytorium Polski.
W związku z powyższym, oddział B. Limited nie uczestniczy w jakikolwiek sposób w odbiorze usług świadczonych przez A. Sp. z o.o. w ramach projektów związanych z realizacją kontraktu na dostawy (...) dla polskiej (..) (będących przedmiotem wniosku). Usługi te nie są w żaden sposób powiązane z działalnością prowadzoną przez oddział B. Limited w Polsce.
Wnioskodawca również zaznaczył, iż kwestia miejsca opodatkowania usług świadczonych przez A. Sp. z o.o. na rzecz B. Limited była przedmiotem rozstrzygnięcia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2024 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.284.2024.1.RM. We wskazanej interpretacji indywidualnej organ potwierdził, że usługi świadczone przez A. Sp. z o.o. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, bowiem świadczone są na rzecz centrali B. Limited, której siedziba znajduje się w Republice Korei, a nie na rzecz oddziału B. Limited zlokalizowanego w Polsce odpowiedzialnego wyłącznie za z realizację kontraktu obejmującego dostawę (…) dla (…) oraz ich serwisu gwarancyjnego.
Organ potwierdził także, że sam fakt posiadania przez B. Limited oddziału w Polsce nie jest wystarczający do stwierdzenia, że usługi świadczone przez A. Sp. z o.o. powinny podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce. W szczególności, nie została spełniona przesłanka istnienia funkcjonalnego związku pomiędzy świadczeniem tych usług a działalnością oddziału B. Limited w Polsce.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z planowanym importem narzędzi na terytorium Polski, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie on uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego z tytułu tego importu, pomimo iż w momencie dokonania importu przedmioty te nie będą stanowiły jego własności?
Państwa stanowisko w sprawie
Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy w związku z planowanym importem narzędzi na terytorium Polski, będzie on uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego z tytułu tego importu, pomimo iż w momencie dokonania importu przedmioty te nie będą stanowiły jego własności.
Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione. W szczególności, importowane narzędzia będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę, który będzie również posiadał status importera, potwierdzony odpowiednimi dokumentami celnymi. Dodatkowo, koszty związane z importem zostaną uwzględnione w kalkulacji ceny usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz B. Limited.
Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych, brak prawa własności do towarów w momencie ich importu nie wyklucza możliwości odliczenia podatku naliczonego, o ile podatnik ponosi ciężar ekonomiczny tego podatku oraz wykorzystuje importowane towary w prowadzonej przez siebie działalności opodatkowanej.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
1.Podstawa prawna
Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in.:
1)odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2)eksport towarów,
3)import towarów na terytorium kraju,
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
W odniesieniu do podmiotów zobowiązanych do rozliczenia VAT, należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy rezultat tej działalności. W świetle zaś art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, w tym działania polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy może ciążyć również na osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej oraz osobach fizycznych, na których spoczywa obowiązek uiszczenia cła - także w sytuacji, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar korzysta ze zwolnienia z cła, cło zostało zawieszone (w całości lub części) albo zastosowano preferencyjną obniżoną lub zerową stawkę celną.
Na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy o VAT, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego UE, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Stosownie do art. 77 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE. L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 z późn. zm., dalej „UKC”), dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny jest zgłaszający.
W myśl art. 33 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b ustawy o VAT, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym albo rozliczeniu zamknięcia kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.
Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, obowiązek zapłaty podatku VAT z tytułu importu towarów ciąży na podmiotach dokonujących przywozu towarów na terytorium kraju - niezależnie od tego, czy spełniają one definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. W konsekwencji, każdy podmiot importujący towary zobowiązany jest do uiszczenia podatku VAT z tego tytułu, bowiem w przypadku importu podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest fizyczny przywóz towarów, a nie status prawny podmiotu.
Ustawodawca nie uzależnia powstania obowiązku podatkowego w imporcie od tego, czy importer posiada prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Oznacza to, że brak prawa własności towaru nie wpływa na powstanie obowiązku podatkowego - istotny pozostaje sam fakt wprowadzenia towaru na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 168 lit. e) Dyrektywy VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów przysługuje wyłącznie wtedy, gdy towary te są wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych. Powyższa zasada znajduje swoje odzwierciedlenie w przepisach krajowych - w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o VAT - kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.
Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do importowanych towarów powstał obowiązek podatkowy. Dodatkowo, na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, w przypadku importu towarów (o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a), prawo do odliczenia podatku przysługuje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał dokument celny.
Należy również mieć na uwadze, że przesłanki wyłączające prawo do odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w art. 88 ustawy o VAT. W odniesieniu do importu towarów, zastosowanie znajduje w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym, „Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy: wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej czynności;”
Mając na uwadze powyższe regulacje, należy wskazać, że ustawa o VAT uzależnia możliwość skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu towarów od łącznego spełnienia następujących przesłanek:
- powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do importowanych towarów,
- posiadanie statusu importera, potwierdzonego stosowną dokumentacją celną,
- niewystąpienie przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT,
- wykorzystanie importowanych towarów na cele wykonywanej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT.
Jednocześnie ustawa o VAT nie uzależnia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów od nabycia prawa własności ani prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Formalne przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nie stanowi warunku odliczenia VAT naliczonego przy imporcie. Definicja importu zawarta w przepisach ustawy o VAT wskazuje przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.
2.Koncepcja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, polskich sądów administracyjnych i stanowiskach organów podatkowych
ØOrzecznictwo TSUE
Jedną z fundamentalnych zasad systemu podatku VAT obowiązującego w Unii Europejskiej jest zasada neutralności. Zgodnie z tą zasadą, ekonomiczny ciężar podatku VAT powinien spoczywać na ostatecznym konsumencie, natomiast przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą nie powinien odczuwać skutków finansowych tego podatku. Tym samym przepisy krajowe nie powinny być konstruowane ani stosowane w sposób, który prowadziłby do przerzucenia ciężaru VAT na przedsiębiorcę, ponieważ prowadziłoby to do naruszenia zasady neutralności.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślał, że prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi nieodłączny element konstrukcji VAT i zasadniczo nie podlega ograniczeniom. Prawo to przysługuje podatnikowi bezpośrednio, w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zasada neutralności VAT dla podatnika VAT wyraża się m.in. poprzez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo, TSUE w wyroku z dnia 12 lutego 2001 r., C-515/07 (Vereniging Noordelijke Land- en Tuinbouw Organisatie v. Staatssecretaris van Financiën), wskazał, że: „Należy przypomnieć na wstępie, że ustanowiony w dyrektywie system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT podlegającego zapłacie bądź zapłaconego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia zatem całkowitą neutralność działalności gospodarczej w zakresie obciążeń podatkowych, bez względu na jej cel i rezultaty, pod warunkiem że ona sama podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT […]”.
TSUE w swoim orzecznictwie wielokrotnie wskazywał przesłanki warunkujące możliwość skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W szczególności należą do nich:
- posiadanie statusu podatnika w rozumieniu Dyrektywy VAT,
- wystąpienie związku z działalnością opodatkowaną - towary lub usługi, które stanowią podstawę odliczenia muszą być wykorzystywane przez tego podatnika na dalszym etapie obrotu do wykonywania jego własnych czynności opodatkowanych,
- nabycie towarów lub usług od innego podatnika działającego na wcześniejszym etapie obrotu.
Przykładowo, kwestie te były przedmiotem rozstrzygnięcia m.in. w wyroku z dnia 13 lutego 2014 r., C-18/13 (Maks Pen EOOD v. Direktor na Direktsia 'Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika' Sofia), a także z dnia 8 września 2022 r., C-98/21 (Finanzamt R. v. W-GmbH).
W orzecznictwie TSUE status podatnika w rozumieniu art. 9 Dyrektywy VAT interpretowany jest szeroko. Podkreśla się, że o uznaniu danej osoby za podatnika decyduje przede wszystkim samodzielność w prowadzeniu działalności gospodarczej. Oznacza to, że zarówno osoby fizyczne, jak i prawne - niezależnie od tego, czy działają na podstawie prawa publicznego, czy prywatnego - a także jednostki nieposiadające osobowości prawnej, które obiektywnie spełniają kryteria określone w tym przepisie, mogą być uznane za podatników VAT. Potwierdzenie takiej wykładni można znaleźć przykładowo w wyroku TSUE z dnia 16 września 2020 r., C-312/19 (XT v. Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos).
TSUE w wydawanych przez siebie orzeczeniach wskazuje, że związek pomiędzy nabytymi towarami lub usługami a czynnościami opodatkowanymi może mieć zarówno charakter bezpośredni, jak i pośredni. Uznanie związku pośredniego jako wystarczającej przesłanki do zachowania prawa do odliczenia VAT było przedmiotem licznych wyroków TSUE, w tym m.in.:
- wyroku z dnia 15 stycznia 1998 r., C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV),
- wyroku z dnia 22 lutego 2001 r., C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise),
- wyroku z dnia 26 maja 2005 r., C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz),
- wyroku z dnia 27 września 2001 r., C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais).
W orzecznictwie tym wskazywano, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje co do zasady, gdy istnieje bezpośredni związek wydatku z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże brak takiego związku nie wyklucza możliwości odliczenia w przypadku tzw. kosztów ogólnych, o ile koszty te można przypisać do działalności podlegającej opodatkowaniu.
Jednym z kluczowych aspektów prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku importu, wynikającym z orzecznictwa TSUE, jest powiązanie ponoszonych kosztów z wykonywaną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz kalkulacją ceny świadczonych usług lub dostarczanych towarów.
Jak wynika z postanowienia TSUE z dnia 10 października 2020 r., wydanego w sprawie C-621/19 (Finančné riaditeľstvo Slovenskej republiky v. Weindel Logistik Service SR spol. s r.o.), art. 168 lit. e dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeczne z tym przepisem jest przyznanie prawa do odliczenia VAT importerowi, jeżeli:
- nie posiada on prawa do dysponowania towarami jak właściciel, oraz
- nie ponosi kosztów importu skutkujących naliczeniem podatku, lub też
- koszty te nie zostały uwzględnione w cenie poszczególnych transakcji opodatkowanych bądź w cenie towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.
Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w oderwaniu od ekonomicznych aspektów transakcji - musi istnieć rzeczywisty związek pomiędzy nabytymi towarami lub usługami a działalnością opodatkowaną podatnika.
W wyroku z dnia 25 czerwca 2015 r., wydanego w sprawie C-187/14 (DSV Road v. Danske Speditører), TSUE jednoznacznie wskazał, że koszty świadczeń skutkujących naliczeniem podatku powinny być włączone do ceny konkretnych transakcji podlegających opodatkowaniu, bądź też uwzględnione w cenie towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.
Stanowisko to wynika również z innych orzeczeń TSUE, w tym wydanych w sprawach Skatteverket v. AB SKF, C-29/08, pkt 61 oraz Eon Aset Menidjmunt v. Direktor na Direkcija 'Obżałwane i uprawlenie na izpyłnenieto' - Warna pri Centralno uprawlenie na Nacionałnata agencija za prihodite, C-118/11, pkt 48. W wyrokach tych TSUE podkreślił, że podatnik może skutecznie skorzystać z prawa do odliczenia VAT naliczonego jedynie wówczas, gdy koszt towarów lub usług został faktycznie uwzględniony przy kalkulacji ceny świadczeń realizowanych przez podatnika.
Z przywołanego orzecznictwa TSUE wynika dodatkowa przesłanka warunkująca możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku importu - mianowicie, prawo to przysługuje wtedy, gdy koszt świadczeń skutkujących naliczeniem podatku został rzeczywiście uwzględniony w kalkulacji ceny poszczególnych transakcji opodatkowanych lub w cenie towarów bądź usług świadczonych przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W przypadku spełnienia wskazanych przesłanek, co do zasady, nie można odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego.
TSUE w swoim orzecznictwie konsekwentnie wskazuje, że prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów nie jest uzależnione od przeniesienia prawa własności do importowanych towarów na importera, lecz od tego, czy ponosi on ekonomiczny ciężar importu oraz czy importowane towary te są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
ØOrzecznictwo polskich sądów administracyjnych
Na przesłanki warunkujące możliwość skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określone w orzecznictwie TSUE, powołują się również polskie sądy administracyjne w wydawanych przez siebie rozstrzygnięciach.
Status podatnika
Jednym z kluczowych warunków umożliwiających skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest posiadanie przez dany podmiot statusu podatnika VAT. Znaczenie tej przesłanki zostało wielokrotnie podkreślone w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 599/22, wskazał, że powstanie długu celnego skutkuje jednocześnie powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie VAT od importu, zaś osoba uznana za dłużnika celnego staje się także podatnikiem podatków importowych. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny jest zgłaszający.
Powyższe orzeczenie wskazuje na występowanie związku pomiędzy statusem importera a statusem podatnika VAT. Powstanie długu celnego po stronie importera towarów jest równoznaczne nie tylko z obowiązkami celnymi, ale także wiąże się z uzyskaniem statusu podatnika VAT stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
W kontekście powyższego związku WSA w wyroku w Gliwicach z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Gl 183/17, stwierdził, że: „Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną (art. 17 ust. 1 pkt 1).”
Jak wynika z powyższego, sądy administracyjne wiążą posiadanie statusu podatnika VAT przy imporcie towarów od tego czy dany podmiot jest zobowiązany do wypełnienia obowiązków celnych.
Związek importowanych towarów z działalnością opodatkowaną oraz ujęcie kosztów importu w cenie świadczonych usług lub towarów
Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów administracyjnych, warunkiem uzyskania prawa do odliczenia VAT od importu towarów jest wykazanie, że towary te są wykorzystywane w działalności opodatkowanej, a koszty ich importu zostały wliczone w cenę świadczonych towarów lub usług. W wyroku WSA w Gliwicach z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Gl 183/17, sąd, odwołując się do orzecznictwa TSUE, wskazał, że: „[…] aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający m.in. z otrzymanych dokumentów celnych, co ma miejsce w sprawie, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Ponadto jak wskazał TSUE, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku, powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej”.
Tożsame stanowisko wyraził WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 19 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 599/22, zgodnie z którym: „Istotnie TSUE w postanowieniu wydanym w sprawie C-621/19 Weindel Logistik Service (ECLI:EU:C:2020:814) orzekł, że artykuł 168 (e) Dyrektywy VAT musi być interpretowany w ten sposób, że wyklucza prawo do odliczenia VAT importowego w sytuacji, gdy podatnik nie ponosi kosztu importowanych towarów, który byłby odzwierciedlony w cenie (wartości) świadczonych przez niego dostaw opodatkowanych VAT. Trybunał wskazał, że podmioty, które importują towary, nie będąc ich właścicielami, nie mogą skorzystać z prawa do odliczenia VAT importowego, chyba że mogą wykazać, iż koszt importu został wliczony w cenę dokonywanej przez nie sprzedaży lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.”
Zbliżone stanowisko zostało również zaprezentowane w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 11 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Gl 457/17.
ØStanowiska organów podatkowych
Organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych także opierają się na przesłankach warunkujących możliwość skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określonych w orzecznictwie TSUE.
Status podatnika
Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe, prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje podmiotowi, który na gruncie przepisów celnych posiada status importera oraz na którym ciąży obowiązek zapłaty należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towarów. Podejście to znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 18 lutego 2025 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.603.2024.1.MAZ, w której wskazano, że: „bez znaczenia będzie fakt, że w momencie importu towarów oraz części naprawianych przez podwykonawców Spółka nie będzie ich właścicielem. W przypadku importu towarów kluczowe jest bowiem, jaki podmiot dokonuje zgłoszenia celnego, ponieważ na nim ciąży wówczas obowiązek uiszczenia cła i podatku”.
Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.104.2023.1.JSU, w której jednoznacznie stwierdzono, że: „podmiot, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu jest importer. Zatem, do odliczenia kwot podatku z tytułu importu towarów uprawniony jest importer”.
Na gruncie powyższych interpretacji należy przyjąć, że za podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT uznaje się podmiot dokonujący zgłoszenia celnego oraz obciążony obowiązkiem zapłaty cła i podatku z tytułu importu. Tym samym tylko importer, jako strona odpowiedzialna za realizację obowiązków celno-podatkowych, może skutecznie skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Brak konieczności przeniesienia prawa własności
Z analizy interpretacji indywidualnych wynika, że uzyskanie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu importu uzależnione jest przede wszystkim od wykazania, że importowane towary są wykorzystywane na potrzeby działalności opodatkowanej. Organy podatkowe wskazują, że brak prawa własności do towarów nie stanowi przeszkody w dokonaniu odliczenia - decydujące znaczenie ma to, czy podatnik ponosi ekonomiczny ciężar importu, widnieje jako importer w dokumentach celnych oraz faktycznie wykorzystuje towary w ramach czynności opodatkowanych.
Przykładowo interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.126.2024.1.GK, wskazał, że: „pomimo że nie są/nie będą Państwo właścicielem importowanych towarów, to mają/będą Państwo mieli prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu towarów wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy”.
Z kolei z interpretacji z dnia 11 listopada 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.528.2021.1.RM, DKIS wynika, że: „prawo własności towaru nie jest na żadnym etapie przenoszone na Spółkę”, jednakże jeżeli towary są wykorzystywane do działalności opodatkowanej, przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT”.
Warto również zwrócić uwagę na stanowisko wyrażone przez DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.674.2020.1.PJ, zgodnie z którym: „dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu”.
A zatem nie ulega wątpliwości, że prawo do odliczenia VAT z tytułu importu nie jest uzależnione od rodzaju relacji prawnej wiążącej importera z towarem.
Związek importowanych towarów z działalnością opodatkowaną
Zgodnie z aktualną linią interpretacyjną organów podatkowych warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest istnienie związku - bezpośredniego bądź pośredniego - między importowanymi towarami a wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jak wynika z interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 20 listopada 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.431.2024.1.JSU: „ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.”
Tożsame podejście zaprezentowano w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.104.2025.1.ŻR, w której podkreślono, że: „Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni.”
W odniesieniu do związku pomiędzy importowanymi towarami a działalnością opodatkowaną organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych uwzględniają stanowisko TSUE w tym zakresie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.126.2024.1.GK, wskazał, iż: „kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Przy czym, jak wskazał TSUE w wyroku z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.”
Podobne stanowiska zostały wyrażone w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 18 lutego 2025 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.603.2024.1.MAZ oraz interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 20 listopada 2024 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.431.2024.1.JSU.
Jak wynika z ww. interpretacji, warunkiem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest następcze wykorzystanie importowanych towarów do realizacji czynności opodatkowanych - świadczenia usług bądź dostawy towarów.
Ujęcie kosztów importu w cenie świadczonych usług lub towarów
W świetle ugruntowanej linii interpretacyjnej prezentowanej przez organy podatkowe, dla skutecznego skorzystania z prawa do odliczenia VAT z tytułu importu - oprócz istnienia związku między importowanymi towarami a czynnościami opodatkowanymi - konieczne jest również wykazanie, że koszty importu zostały uwzględnione w kalkulacji ceny świadczonych towarów lub usług.
DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r., o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.126.2024.1.GK wskazał, że: „koszt importowanych towarów jest pośrednio uwzględniony w kalkulacji ceny za Usługi Informatyczne (efektywnie pomniejsza ich cenę)”.
Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie również w szeregu innych interpretacji indywidualnych, przykładowo:
- interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2025 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.683.2024.2.RM;
- interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2021 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.189.2021.2.JK;
- interpretacja indywidualna z dnia 5 marca 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.908.2018.2.PRP;
- interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2017 r. o sygn. 1462-IPPP3.4512.910.2016.1.JF.
Analiza powołanych przepisów, orzecznictwa TSUE, sądów administracyjnych w Polsce, jak również stanowisk prezentowanych przez organy podatkowe prowadzi do wniosku, że dla skutecznego skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:
a)powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do importowanych towarów,
b)posiadanie statusu importera, potwierdzonego stosowną dokumentacją celną,
c)brak wymogu posiadania prawa własności do importowanych towarów jako warunku do skorzystania z prawa do odliczenia VAT,
d)niewystąpienie przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT,
e)istnienie związku pomiędzy importowanymi towarami a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
f)uwzględnienie kosztu importowanych towarów w cenie świadczonych usług.
3.Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Wnioskodawcę
a)powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do importowanych towarów
Zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku importu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powstania długu celnego, tj. z momentem dokonania odprawy celnej na terytorium kraju.
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego A. Sp. z o.o. zostanie wskazana jako podmiot dokonujący importu w zgłoszeniu celnym, co oznacza, że to właśnie na niej będzie spoczywać obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu importu. Tym samym, z chwilą dokonania odprawy celnej, po stronie A. Sp. z o.o. powstanie obowiązek podatkowy w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Ponadto, A. Sp. z o.o. będzie dysponować dokumentacją celną potwierdzającą dokonanie importu narzędzi, co jednoznacznie będzie potwierdzało fakt dokonania importu oraz powstanie obowiązku podatkowego z tego tytułu.
b)posiadanie statusu importera wykazane odpowiednimi dokumentami celnymi
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, w związku z planowanym zaangażowaniem w realizację lokalnego montażu SKD oraz transport narzędzi niezbędnych do wykonania prac, A. Sp. z o.o. będzie pełniła funkcję ich importera na terytorium Polski. Status ten zostanie potwierdzony stosowną dokumentacją celną, wskazującą A. Sp. z o.o. jako podmiot dokonujący importu.
Z dokumentów posiadanych przez A. Sp. z o.o. na potrzeby rozliczeń celnych i podatkowych będzie jednoznacznie wynikać, że:
- A. Sp. z o.o. będzie odpowiedzialna za fizyczne wprowadzenie tych towarów na terytorium Polski, ich odprawę celną,
- koszty związane z importem narzędzi zostaną poniesione przez A. Sp. z o.o. we własnym imieniu i na własny rachunek.
W konsekwencji, A. Sp. z o.o. - jako podmiot dokonujący faktycznego przywozu towarów na obszar Unii Europejskiej oraz ponoszący ciężar ekonomiczny importu - będzie spełniała przesłanki uznania za importera zarówno na gruncie przepisów celnych, jak i podatku od towarów i usług. Okoliczność, iż prawo własności do towarów nie zostanie przeniesione na A. Sp. z o.o., nie będzie miało wpływu na prawo do odliczenia VAT, co znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Zgodnie z tym stanowiskiem, brak tytułu prawnego do towarów nie wyklucza możliwości uznania danego podmiotu za importera, o ile to on dokonuje odprawy celnej i zostaje wskazany jako importer w zgłoszeniu celnym.
W rezultacie, A. Sp. z o.o. - jako podmiot faktycznie realizujący import i wskazany w dokumentach celnych - będzie spełniać formalnoprawne warunki do skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikającego z importu narzędzi na terytorium Polski.
c)brak wymogu własności towarów dla prawa do odliczenia VAT z tytułu importu
Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych, prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu nie jest uzależnione od posiadania prawa własności do importowanych towarów. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego A. Sp. z o.o. będzie podejmować działania w imieniu B. Limited i dokonywać importu towarów na jej rzecz, przy czym prawo własności do narzędzi pozostanie po stronie B. Limited. Pomimo braku tytułu własności, A. Sp. z o.o. wskazane na dokumentach celnych jako importer będzie posiadało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek określonych w ustawie o VAT i orzecznictwie, tj. poniesienia ekonomicznego ciężaru importu oraz związku towarów z działalnością opodatkowaną. Tym samym brak prawa własności nie stanowi przeszkody dla obniżenia podatku należnego o naliczony.
d)niewystąpienie przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT
Artykuł 88 ustawy o VAT określa przypadku, w których prawo do odliczenia podatku jest wyłączone lub ograniczone. W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, że importowane narzędzia nie będą objęte żadnym z przypadków wskazanych w tym przepisie.
e)wystąpienie związku pomiędzy importowanymi towarami a prowadzoną działalnością gospodarczą przez podatnika
Analiza zakresu usług świadczonych przez A. Sp. z o.o. na rzecz B. Limited w ramach „Umowy o świadczenie usług wewnątrzgrupowych” z dnia 27 grudnia 2023 r., prowadzi do wniosku, że obejmują one kompleksowe wsparcie operacyjne, logistyczne, administracyjne oraz techniczne, realizowane na rzecz B. Limited. Działalność A. Sp. z o.o. obejmuje w szczególności zarządzanie komunikacją, wsparcie logistyczne i negocjacyjne, działania marketingowe oraz świadczenie serwisu gwarancyjnego, co jednoznacznie wskazuje na pomocniczy, wspierający charakter usług w całym łańcuchu dostaw oraz obsługi kontraktu.
W związku z planowanym rozszerzeniem obowiązującej umowy, A. Sp. z o.o. przejmie również funkcję koordynatora oraz podmiotu odpowiedzialnego za lokalne wsparcie procesu montażu SKD w Polsce, realizowanego przez podwykonawcę działającego na zlecenie B. Limited. W tym zakresie A. Sp. z o.o. będzie odpowiedzialne m.in. za nadzór nad procesem montażowym, wsparcie techniczne, zarządzanie magazynem oraz organizację szkoleń.
Importowane narzędzia będą wykorzystywane do realizacji usług świadczonych na rzecz B. Limited, w szczególności w obszarach koordynacji montażu SKD, konserwacji oraz wsparcia technicznego SKD.
Mając na uwadze charakter działalności A. Sp. z o.o., który polega na świadczeniu usług wspierających B. Limited, należy podkreślić, że import narzędzi wykorzystywanych w procesie montażu SKD stanowi integralny i niezbędny element realizacji tych zadań. Tym samym istnieje bezpośredni i funkcjonalny związek pomiędzy kosztami importu a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez A. Sp. z o.o.
f)włączenie kosztu importowanych towarów w cenę świadczonych usług
Zgodnie z planowanymi postanowieniami „Umowy o świadczenie usług wewnątrzgrupowych” zawartej pomiędzy A. Sp. z o.o. a B. Limited, koszty związane z importem narzędzi niezbędnych do instalacji SKD będą ponoszone przez A. Sp. z o.o. we własnym imieniu i na własny rachunek. Wydatki te zostaną następnie ujęte w podstawie kalkulacyjnej wynagrodzenia należnego A. Sp. z o.o. z tytułu świadczenia na rzecz B. Limited usług operacyjnych, logistycznych i technicznych.
W konsekwencji, pomimo tego, że koszty importu narzędzi nie będą bezpośrednio refakturowane na B. Limited, zostaną one pośrednio uwzględnione w cenie usług świadczonych przez A. Sp. z o.o. Tym samym przesłanka powiązania kosztu importowanych towarów z działalnością opodatkowaną podatnika zostanie spełniona.
Jak wskazano powyżej w orzecznictwie TSUE, polskich sądów administracyjnych jak i stanowiskach organów podatkowych podkreśla się, że dla skutecznego skorzystania z prawa do odliczenia wystarczające jest, aby koszt importowanych towarów został w sposób bezpośredni lub pośredni włączony do ceny świadczeń podlegających opodatkowaniu VAT.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego spełniony zostanie wymóg ekonomicznego związku pomiędzy importem a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez A. Sp. z o.o.
Mając powyższe na uwadze nie ulega wątpliwości, że:
- A. Sp. z o.o. będzie spełniało warunki niezbędne do uznania jej za podatnika VAT oraz podmiot odpowiedzialny za import narzędzi na terytorium Polski, co zostanie wykazane odpowiednimi dokumentami celnymi,
- charakter usług świadczonych przez A. Sp. z o.o. na rzecz B. Limited oraz planowana organizacja procesu montażu SKD z wykorzystaniem importowanych narzędzi, a także ich obsługa techniczna wskazują na istnienie związku pomiędzy importowanymi towarami (narzędziami) a działalnością gospodarczą prowadzoną przez A. SP. Z O.O.,
- koszty związane z importem narzędzi ponoszone przez A. Sp. z o.o. będą uwzględniane w kalkulacji wynagrodzenia za usługi świadczone na rzecz B. Limited.
W świetle powyższych argumentów, a także orzecznictwa TSUE, krajowych sądów administracyjnych oraz praktyki organów podatkowych, w ocenie Wnioskodawcy w związku z okolicznościami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie posiadać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu narzędzi na terytorium Polski.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl do art. 2 pkt 7 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Ponadto, w myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) - zwanym dalej UKC:
„zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;
„dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;
„dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.
Stosownie do art. 77 UKC:
1. Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:
a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;
b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.
3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (...)
W myśl art. 33 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:
1) zgłoszeniu celnym albo
2) rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447
- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.
Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy:
Podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a i art. 33b.
Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy czy też nie. W konsekwencji każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.
Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.
Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu, jest importer.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powołanych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca stanowi spółkę zależną od B. Limited (B. Limited) z siedzibą w Republice Korei, która posiada 100% udziałów w Spółce Wnioskodawcy. Zarówno Wnioskodawca, jak i B. Limited wchodzą w skład tej samej grupy kapitałowej (…). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W 2022 r. B. Limited zawarła umowę z podmiotem (…), której przedmiotem była dostawa (...) (wraz z dokumentacją techniczną), (…), części zamiennych oraz realizacja szkoleń dla (…). Zgodnie z jej postanowieniami (...) zostaną wyprodukowane w Republice Korei, a następnie przetransportowane na terytorium Polski. W celu zapewnienia wsparcia dla B. Limited w zakresie zarządzania wybranymi operacjami związanymi z dostawami (...) realizowanymi na terytorium Polski, powołany został Wnioskodawca. Na podstawie „Umowy o świadczenie usług wewnątrzgrupowych” zawartej w dniu (…) 2023 r. pomiędzy Wnioskodawcą a B. Limited, Wnioskodawca świadczy na rzecz B. Limited określone usługi w ramach realizacji powierzonych jej zadań, które zostały szczegółowo opisane w opisie zdarzenia przyszłego. W zamian za świadczenie tych usług, Wnioskodawca jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia ustalanego na podstawie całkowitych kosztów bezpośrednich ponoszonych w związku ze świadczeniem tych usług, powiększonych o uzgodnioną marżę.
Oprócz umowy zawartej w 2022 r. z (…), która stanowi podstawę „Umowy o Świadczenie Usług Wewnątrzgrupowych” zawartej (…) 2023 r., B. Limited zamierza zawrzeć nową umowę na dostawę większej liczby (...) i pojazdów towarzyszących. Umowa ta ma zostać zawarta w 2025 r. W ramach tej nowej umowy, określona liczba (...) i pojazdów towarzyszących ma być montowana w Polsce przez polską firmę. Niektóre (...) i pojazdy towarzyszące, które mają być montowane w Polsce, będą produkowane w systemie Semi Knocked Down, w którym produkt jest częściowo montowany w kraju pochodzenia (Korea), a następnie wysyłany do innego kraju (Polska) w celu ostatecznego montażu (dalej: „SKD”).
W związku z realizacją lokalnego montażu przez polską spółkę, zostanie zawarta umowa podwykonawcza pomiędzy B. Limited a wspomnianą spółką. Na mocy tej umowy, zarówno SKD jak i narzędzia (m.in. przyrządy i uchwyty, urządzenia do filtrowania oleju hydraulicznego, narzędzia do podnoszenia) niezbędne do ich montażu będą przekazywane nieodpłatnie przez B. Limited.
W związku z powyższym planowane jest, że Wnioskodawca będzie świadczyć wsparcie w lokalnym montażu SKD w imieniu B. Limited. Wsparcie to będzie obejmowało w szczególności następujące usługi:
a)dokonanie importu, odprawy celnej, przechowywanie i konserwacja SKD, przy czym tytuł prawny do SKD pozostanie po stronie B. Limited;
b)wynajem oraz utrzymanie magazynu przeznaczonego dla przechowywania SKD;
c)nadzór nad procesem montażu SKD i pomoc podczas jego realizacji;
d)wsparcie w realizacji przeglądów odbiorczych, prac konserwacyjnych i naprawczych oraz zarządzaniu zapasami części zamiennych do lokalnie montowanych (...);
e)import oraz konserwacja narzędzi wykorzystywanych przez lokalnego podwykonawcę B. Limited, przy czym tytuł prawny do tych narzędzi pozostanie po stronie B. Limited.
Obowiązująca Umowa zawarta pomiędzy B. Limited a Wnioskodawcą zostanie zaktualizowana o powyższy zakres usług. Koszty związane z importem SKD i narzędzi zostaną poniesione przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie zostaną uwzględnione w podstawie kalkulacji wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na rzecz B. Limited.
Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za kompleksową koordynację działań podwykonawcy, w szczególności w zakresie instalacji SKD oraz późniejszych prac konserwacyjnych, niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania SKD. Dodatkowo, Wnioskodawca zapewni przeprowadzenie profesjonalnego szkolenia z zakresu obsługi narzędzi wykorzystywanych w montażu oraz zainstalowanych SKD.
Wnioskodawca będzie pełnić rolę importera narzędzi niezbędnych do instalacji SKD na terytorium Polski. W związku z tym, Wnioskodawca zostanie wskazany jako podmiot dokonujący importu na zgłoszeniu celnym. Ponadto, Wnioskodawca będzie dysponowała kompletną oraz wymaganą dokumentację celną potwierdzającą dokonanie importu.
Po zakończeniu realizacji projektu, narzędzia importowane do Polski zostaną - w zależności od decyzji właściciela - odsprzedane polskiemu podwykonawcy, odesłane do Republiki Korei lub zutylizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu towarów, które nie będą stanowiły własności Wnioskodawcy.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z powołanego art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług natomiast towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym, związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.
Należy również podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.
Zatem, zgodnie z powołanym art. 86 ustawy, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym - stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku naliczonego wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.
Jednocześnie, w myśl art. 168 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.):
Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, który jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.
Kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów rozpatrywał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w powołanym również przez Państwa wyroku z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road. W orzeczeniu tym TSUE wskazał, że zgodnie z art. 168 lit. e) dyrektywy 2006/112/WE, prawo do odliczenia istnieje wówczas, gdy przywiezione towary są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Jednocześnie Trybunał przypomniał, że przesłanka ta jest spełniona jedynie wtedy, gdy koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku jest włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej. Ponieważ w sprawie badanej przez TSUE wartość przewożonych towarów nie stanowiła części kosztów składających się na cenę zafakturowaną przez przewoźnika, którego działalność ogranicza się do przewozu tych towarów za wynagrodzeniem, przesłanki zastosowania art. 168 lit. e) dyrektywy VAT nie zostały spełnione. Zatem, jeżeli zgłoszenie towarów do odprawy celnej dokonywane jest przez przewoźnika, który na podstawie przepisów celnych może zostać zobowiązany do uiszczenia zobowiązania wynikającego z cła oraz podatku VAT z tytułu importu towarów, uiszczony przez tego przewoźnika należny podatek z tytułu importu towarów nie będzie stanowił u niego podatku naliczonego i nie będzie podlegał odliczeniu. Te same zasady w kwestii odliczania podatku naliczonego będą dotyczyły wszystkich podmiotów, które w rozumieniu przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego mogą być uznane za dłużników i zobowiązane do uiszczenia należnego podatku VAT z tytułu importu towarów (np. przedstawiciele pośredni, agencje celne, przewoźnicy, podmioty dokonujące importu towarów na rzecz innych podmiotów itd.). W każdym przypadku należy zatem badać, czy koszt towarów powodujących naliczenie podatku z tytułu importu jest włączony w cenę transakcji objętych podatkiem należnym (w cenę towarów lub usług), świadczonych przez tego konkretnego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy.:
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Z powołanego art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, pod warunkiem, że wykonując takie czynności na terytorium kraju miałby również prawo do odliczenia. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których będzie wynikać związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.
Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że Wnioskodawca będzie pełnić rolę importera narzędzi niezbędnych do instalacji SKD na terytorium Polski. Wnioskodawca zostanie wskazany jako podmiot dokonujący importu na zgłoszeniu celnym. Koszty związane z importem zostaną poniesione przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie zostaną uwzględnione w podstawie kalkulacji wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na rzecz B. Limited. Zatem to Wnioskodawca dokonuje importu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy. Oznacza to, że w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy Wnioskodawca będzie podatnikiem. W tym wypadku bez znaczenia będzie fakt, że Wnioskodawca nie będzie ich właścicielem. W przypadku importu towarów kluczowe jest bowiem, jaki podmiot dokonuje zgłoszenia celnego, ponieważ na nim ciąży wówczas obowiązek uiszczenia cła i podatku. Jednocześnie w opisie zdarzenia przyszłego, wynika, że importowane towary będą wykorzystywane do świadczenia usług wsparcia w lokalnym montażu SKD w imieniu B. Limited. Tak więc w przedstawionej sprawie będzie istniał związek pomiędzy importem towarów a świadczeniem usług wsparcia w lokalnym montażu SKD.
W pierwszej kolejności należy ustalić miejsce świadczenia wykonywanej przez Państwa usługi, aby móc określić czy w przedmiotowej sprawie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy czy na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy. Jak wynika z wniosku B. Limited na rzecz której Spółka świadczy opisane we wniosku usługi posiada Oddział w Polsce, który został utworzony w celu prowadzenia odrębnych i niezależnych rodzajów działalności gospodarczej na terytorium Polki, tj. odpowiedzialny jest za realizację kontraktu obejmującego dostawę (…) dla (…) oraz ich serwisu gwarancyjnego. Co istotne w tym kontekście Oddział B. Limited nie uczestniczy w jakikolwiek sposób w odbiorze usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach projektów związanych z realizacją kontraktu na dostawy (...) dla polskiej (…). Usługi te nie są w żaden sposób powiązane z działalnością prowadzoną przez Oddział B. Limited. Zatem Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz centrali B. Limited, której siedziba znajduje się w Republice Korei, a nie na rzecz Oddziału B. Limited zlokalizowanego w Polsce. Ponadto do usług świadczonych na rzecz B. Limited m.in. w zakresie świadczenia usług lokalnego montażu (...) (SKD) będą wykorzystywane narzędzia, które są przedmiotem importu przez Spółkę na terytorium Polski. Do świadczonych przez Spółkę usług, do których m.in. wykorzystuje się importowane narzędzie nie znajdują zastosowania inne szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Tym samym miejscem świadczenia usług będzie, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce w którym B. Limited posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Republiki Korei.
Ponadto ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku usługi wsparcia w lokalnym montażu SKD, do wykonania których importowane są towary, w związku z czym, takie usługi nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i tym samym, w przypadku gdyby były realizowane na terytorium kraju, mieściłyby się w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzystałyby ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że skoro importowane towary będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych, pomimo tego że Wnioskodawca nie będzie właścicielem importowanych towarów, to będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu. Jednakże nie na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, lecz na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Oddział B. Limited w Polsce nie będzie uczestniczył w transakcji. Oznacza to, że miejscem świadczenia usługi wykonywanej przez Wnioskodawcą na rzecz B. Limited nie będzie terytorium Polski. Przy czym, Wnioskodawca winien posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju.
Tym samym pomimo, tego że jako podstawę prawną odliczenia podatku wskazaliście Państwo w zadanym pytaniu art. 86 ust. 1 ustawy, a nie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy to wywiedliście Państwo prawidłowo skutek o możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów dlatego całościowo uznaję Państwa stanowisko za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
