Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.743.2025.1.PRP

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualne

29 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania podatkiem VAT korekty poziomu rentowności oraz jej dokumentowania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: UPDOP) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UVAT) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Podstawowym obszarem działalności operacyjnej Spółki jest produkcja i sprzedaż (...).

Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej zajmującej się (...). Zasadniczo Spółka pełni w jej strukturze funkcję producenta o rozbudowanych funkcjach i ryzykach.

Wnioskodawca zawiera (ustne bądź pisemne) umowy z podmiotami powiązanymi będącymi rezydentami podatkowymi różnych państw (dalej: Dystrybutorzy), których przedmiotem działalności gospodarczej jest handel (...), w celu dystrybucji produktów Spółki zgodnie ze strategią marketingowo-sprzedażową uzgodnioną ze Spółką.

Dla Spółki są to transakcje kontrolowane w rozumieniu przepisu art. 11a ust. 1 pkt 6 UPDOP.

Wynagrodzenie Dystrybutorów ustalane jest zgodnie z zasadą marży ceny odprzedaży. Dystrybutorzy nabywają produkty od Wnioskodawcy w ilościach pozwalających na realizację strategii marketingowo – sprzedażowej uzgodnionej ze Spółką oraz po cenach pozwalających na osiągnięcie przez Dystrybutorów rynkowej marży określonej procentowo jako stosunek zysku brutto ze sprzedaży do przychodów ze sprzedaży.

Dystrybutorzy są obowiązani do raportowania określonych informacji wobec Wnioskodawcy odnośnie sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy; komunikują oni osiągnięty poziom marży na sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy za przyjęte (uzgodnione okresy), np. za rok, ale też za okresy śródroczne (np. poł roku bądź kwartał). Na podstawie danych dotyczących analizowanego okresu, Wnioskodawca w porozumieniu z Dystrybutorem ustala ceny na kolejny okres (np. kwartał/półrocze) tak, aby narastająco liczony w roku finansowym poziom marży mieścił się w przedziale rynkowym.

W przypadku nieosiągnięcia przez Dystrybutora zakładanej (rynkowej) marży brutto w danym roku obrotowym/podatkowym w odniesieniu do całej sprzedaży produktów nabywanych od Spółki, Wnioskodawca będzie dokonywać dodatkowego rozliczenia z Dystrybutorem celem dostosowania marży Dystrybutora do poziomu rynkowego.

Powyższa kwota korekty dochodowości (niezależnie czy prowadzi do obniżenia czy do podwyższenia dochodowości) nie będzie odnosić się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych przez Spółkę na rzecz właściwego Dystrybutora, dokumentowanych poszczególnymi fakturami VAT. W szczególności, Strony nie będą badać marży na poszczególnych dostawach, czy w poszczególnych miesiącach, lecz jedynie wynik roczny. Teoretycznie, istnieje możliwość dokonania podziału kwoty zbiorczej korekty na poszczególne dostawy produktów w ciągu roku kalendarzowego, wobec których wystawiono faktury VAT za pomocą zastosowania odpowiednich działań matematycznych, tj. przykładowo proporcjonalnie.

Działanie takie nie odzwierciedlałoby jednak faktycznych zmian okoliczności wpływających na wysokość marży, jaka powinna zostać zastosowana w ciągu danego roku kalendarzowego, a byłby to wyłącznie matematyczny podział kwoty zbiorczej korekty.

Korekta zatem nie będzie odwoływać się bezpośrednio do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też konkretnych cen pierwotnie zastosowanych.

Z perspektywy podatku dochodowego od osób prawnych jest to korekta, o której mowa w art. 11e UPDOP.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej opis zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza uzyskać potwierdzenie, iż opisane korekty rentowności transakcji nie będą miały wpływu na jego rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonywane rozliczenie polegające na wyrównaniu zakładanego (rynkowego) poziomu stosowanej marży, nie odnoszone do konkretnej faktury VAT dokumentującej określoną sprzedaż, nie będzie wywoływać skutków na gruncie podatku VAT, tj. czy prawidłowe jest, że w sytuacji, kiedy dokonywana jest korekta poziomu rentowności, Spółka nie powinna uwzględnić ją w rozliczeniach VAT i udokumentować ją za pomocą faktury VAT (faktury korygującej)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy wyrównanie zakładanego (rynkowego) poziomu marży – przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego - pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym brak jest podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie zdarzenie.

Uzasadnienie

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 UVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie natomiast do przepisu art. 8 ust. 1 UVAT, przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym też:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3)świadczenie usługi zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Co istotne, podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a UVAT, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni (podkr. Spółki) wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle powyższego, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego rozliczenia z tytułu rocznej korekty stosowanej marży nie mogą zostać uznane za korektę ceny dostaw towarów. Należy podkreślić, że kwota korekty dochodowości (niezależnie czy prowadzi do obniżenia czy do podwyższenia dochodowości) nie odnosi się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych na rzecz podmiotu powiązanego (właściwego Dystrybutora), dokumentowanych poszczególnymi fakturami VAT. Dokonywana korekta, w szczególności, nie odwołuje się do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych. Ze swej istoty korekta ta nie analizuje bowiem osiąganej rentowności na poszczególnych transakcjach, lecz jedynie w ujęciu rocznym. Oczywiście, matematycznie możliwe jest proporcjonalne alokowanie kwoty korekty do wszystkich zrealizowanych/otrzymanych w danym roku dostaw, ale nie odzwierciedla to ekonomicznej istoty korekty cen transferowych.

Co więcej, dokonywane rozliczenie nie może być także uznane za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.

Pomimo tego, iż w literaturze przedmiotu wskazuje się powszechnie, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, a pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), to jednak, w ocenie Spółki, nie każde zachowanie może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów UVAT.

Analogiczne wnioski wyciągnąć należy z utrwalonej linii orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz krajowych sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1493/13, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że nie można (…) przyjąć, że świadczeniem usługi jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. Z powyższych uregulowań ustawy o VAT wynika bowiem, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (będący konsumentem danej usługi) odnosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść. W szeregu orzeczeń (np. C-498/99, publ. LEX nr 83900, C-16/93, publ. LEX nr 83886, C-89/81, publ. www.curia.europa.eu. czy C-154/80, publ. www.curia.europa.eu), istotnych z punktu widzenia spornej w tej sprawie kwestii Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyraził pogląd, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

1)istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

2)wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

3)istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

4)odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

5)istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Uwzględniając zatem powyższe argumenty, należy stwierdzić, iż o uznaniu danej czynności za świadczenie usług opodatkowanych VAT, decydowało będzie istnienie bezpośredniego związku pomiędzy płatnością a usługą. W tym wypadku otrzymanie wynagrodzenia musi być naturalną konsekwencją wykonania świadczenia na rzecz nabywcy. Innymi słowy, z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę, a ponadto, aby dana czynność (świadczenie) stanowiły usługę w rozumieniu przepisów UVAT, a co za tym idzie, podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Tym samym dla zaistnienia opodatkowania podatkiem VAT danej kwoty pieniężnej, otrzymana zapłata (wynagrodzenie) powinna być konsekwencją wykonywania świadczenia przez świadczącego na rzecz otrzymującego świadczenie.

Takiego związku brak jest w przedłożonym opisie zdarzenia przyszłego. Rozliczenie z tytułu korekty rentowności (tj. stosowanej przez Dystrybutora marży) nie jest bowiem wynikiem określonych zachowań (świadczeń) stron transakcji, a kwota rozliczenia nie jest uwarunkowana wykonaniem jakichkolwiek czynności o charakterze wzajemnym. Jak już wskazano, w analizowanej sytuacji brak jest bezpośredniego związku rozliczenia z jakimkolwiek identyfikowalnym świadczeniem którejś ze stron zawieranych czynności prawnych (tj. Wnioskodawcy oraz Dystrybutora).

O zasadności stanowiska prezentowanego przez Wnioskodawcę świadczy utrwalona linia interpretacyjna organów podatkowych. Tak bowiem, brak zastosowania przepisów UVAT do wyrównania dochodowości z tytułu cen transferowych potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2024 r.; nr 0113-KDIPT1-2.4012.372.2024.4.KT;

-interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.170.2024.4.JSU;

-interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.207.2024.5.KO;

-interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2024 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.198.2024.5.MSO;

-interpretacja indywidualna z dnia 27 maja 2024 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.173.2024.5.KO;

-interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.150.2023.4.MSO;

-interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2023 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.138.2023.3.KO;

-interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2021 r., nr 0114-KDIP4-1.4012.297.2021.2.APR;

-interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.431.2020.1.HCG;

-interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2020 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.200.2020.4.SG;

-interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.324.2020.2.IR;

-interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.61.2020.2.AW;

-interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.125.2020.1.PK;

-interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.116.2020.1.RD;

-interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.25.2020.1.AG;

-interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.719.2019.4.PG;

-interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2020 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.102.2020.1.JG;

-interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2020 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.754.2019.1.KO;

-interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2019 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.509.2019.1.RD;

-interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2019 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.247.247.2019.1.KO;

-interpretacja indywidualna z dnia 8 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.92.2019.1.AP;

-interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2019 r., nr 0115-KDIT1-1.4012.843.2018.1.MN;

-interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.659.2018.1.RD.

Końcowo należy wskazać, iż – jak wynika z art. 106b ust. 1 UVAT – faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż.

Natomiast faktury korygujące wystawia się w sytuacjach określonych w art. 106j UVAT, który odnosi się do obniżki/podwyższenia ceny, podczas gdy analizowana korekta dochodowości nie odnosi się bezpośrednio do stosowanych cen.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że rozliczenia w ramach korekty stosowanej marży są zdarzeniami niemającymi wpływu na rozliczenia z tytułu opodatkowania VAT Spółki, a tym samym brak jest podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie zdarzenie.

Tym samym korekty cen transferowych nie powinny być dokumentowane fakturami VAT, a jedynie innym dokumentem księgowym zgodnym z ustawą o rachunkowości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy o VAT:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy o VAT:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W świetle art. 29a ust. 13 ustawy o VAT:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy o VAT:

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Z treści wniosku wynika, że wchodzą Państwo w skład międzynarodowej grupy kapitałowej zajmującej się produkcją i sprzedażą (...). Zasadniczo pełnią Państwo w jej strukturze funkcję producenta o rozbudowanych funkcjach i ryzykach. Zawierają Państwo (ustne bądź pisemne) umowy z podmiotami powiązanymi będącymi rezydentami podatkowymi różnych państw (dalej: Dystrybutorzy), których przedmiotem działalności gospodarczej jest handel (...), w celu dystrybucji Państwa produktów zgodnie ze strategią marketingowo-sprzedażową uzgodnioną z Państwem. Wynagrodzenie Dystrybutorów ustalane jest zgodnie z zasadą marży ceny odprzedaży. Dystrybutorzy nabywają produkty od Państwa w ilościach pozwalających na realizację strategii marketingowo – sprzedażowej uzgodnionej z Państwem oraz po cenach pozwalających na osiągnięcie przez Dystrybutorów rynkowej marży określonej procentowo jako stosunek zysku brutto ze sprzedaży do przychodów ze sprzedaży. Dystrybutorzy są obowiązani do raportowania określonych informacji wobec Państwa odnośnie sprzedaży Państwa wyrobów; komunikują oni osiągnięty poziom marży na sprzedaży Państwa wyrobów za przyjęte (uzgodnione okresy), np. za rok, ale też za okresy śródroczne (np. poł roku bądź kwartał). Na podstawie danych dotyczących analizowanego okresu, Państwo w porozumieniu z Dystrybutorem ustalają ceny na kolejny okres (np. kwartał/półrocze) tak, aby narastająco liczony w roku finansowym poziom marży mieścił się w przedziale rynkowym. W przypadku nieosiągnięcia przez Dystrybutora zakładanej (rynkowej) marży brutto w danym roku obrotowym/podatkowym w odniesieniu do całej sprzedaży produktów nabywanych od Państwa, będą Państwo dokonywać dodatkowego rozliczenia z Dystrybutorem celem dostosowania marży Dystrybutora do poziomu rynkowego. Powyższa kwota korekty dochodowości (niezależnie czy prowadzi do obniżenia czy do podwyższenia dochodowości) nie będzie odnosić się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych przez Państwa na rzecz właściwego Dystrybutora, dokumentowanych poszczególnymi fakturami VAT. W szczególności, Strony nie będą badać marży na poszczególnych dostawach, czy w poszczególnych miesiącach, lecz jedynie wynik roczny. Teoretycznie, istnieje możliwość dokonania podziału kwoty zbiorczej korekty na poszczególne dostawy produktów w ciągu roku kalendarzowego, wobec których wystawiono faktury VAT za pomocą zastosowania odpowiednich działań matematycznych, tj. przykładowo proporcjonalnie. Działanie takie nie odzwierciedlałoby jednak faktycznych zmian okoliczności wpływających na wysokość marży, jaka powinna zostać zastosowana w ciągu danego roku kalendarzowego, a byłby to wyłącznie matematyczny podział kwoty zbiorczej korekty. Korekta zatem nie będzie odwoływać się bezpośrednio do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też konkretnych cen pierwotnie zastosowanych.

Celem ustalenia czy korekta poziomu rentowności będzie miała wpływ na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług należy zbadać czy zachodzi powiązanie pomiędzy wyrównaniem zakładanego (rynkowego) poziomu marży a kwotą należną za konkretne dostawy towaru.

W rozpatrywanej sprawie – zgodnie z zawartymi umowami – dokonują Państwo sprzedaży towarów do podmiotów powiązanych w zamian za stosowne wynagrodzenie, skalkulowane według ustalonych metod. W przypadku nieosiągnięcia przez Dystrybutora zakładanej (rynkowej) marży brutto w danym roku obrotowym/podatkowym w odniesieniu do całej sprzedaży produktów nabywanych od Państwa, będą Państwo dokonywać dodatkowego rozliczenia z Dystrybutorem celem dostosowania marży Dystrybutora do poziomu rynkowego. Państwo jednoznacznie wskazali, że powyższa kwota korekty dochodowości (niezależnie czy prowadzi do obniżenia czy do podwyższenia dochodowości) nie będzie odnosić się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych przez Państwa na rzecz właściwego Dystrybutora, dokumentowanych poszczególnymi fakturami VAT. W szczególności, Strony nie będą badać marży na poszczególnych dostawach, czy w poszczególnych miesiącach, lecz jedynie wynik roczny. Korekta zatem nie będzie odwoływać się bezpośrednio do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też konkretnych cen pierwotnie zastosowanych.

Należy zatem stwierdzić, że skoro dokonywana korekta rentowności będzie miała na celu wyrównanie zakładanego (rynkowego) poziomu marży w trakcie roku celem dostosowania marży Dystrybutora do poziomu rynkowego i nie będzie odnosiła się do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też konkretnych cen pierwotnie zastosowanych, to dokonana i otrzymana przez Państwa płatność będąca korektą dochodowości, nie powoduje/nie będzie powodowała korekty rozliczeń dotyczących sprzedaży towarów.

Zatem korekta wzajemnych rozliczeń polegająca na wyrównaniu (w górę lub w dół) zakładanego poziomu dochodowości nie wiąże/nie będzie wiązała się z czynnością wzajemną. Wyrównanie dochodowości do ustalonego między Państwem a podmiotem powiązanym poziomu nie wiąże/nie będzie wiązało się z jakimkolwiek świadczeniem ze strony drugiego podmiotu. Tym samym ww. korekta rentowności transakcji nie stanowi/nie będzie stanowiła wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy i nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy. Korekta dochodowości nie stanowi/nie będzie stanowiła również wynagrodzenia za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji rozliczenia pomiędzy Państwem a podmiotem powiązanym, polegające na wyrównaniu (w górę i/lub w dół) zakładanego poziomu dochodowości pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Odnosząc się zaś do dokumentacji powyższych czynności, należy zauważyć, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, mają znaczenie dowodowe.

Z kolei art. 106j ust. 1 ustawy o VAT:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony)

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z wyżej wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie podwyższenia w cenie, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że wyrównanie dochodowości pozostaje/będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem, tym samym brak jest/będzie podstaw do wystawienia faktury VAT dokumentującej takie zdarzenie, bowiem – jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. Tym samym korekty rentowności transakcji nie powinny być dokumentowane fakturami, a innym dokumentem księgowym, np. notą księgową.

Wskazać należy, że ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie jej upoważnienia w żadnym zakresie nie regulują kwestii wystawiania not księgowych. Noty księgowe stanowią dokumenty księgowe na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 ze zm.), a nie przepisów dotyczących podatku VAT.

Przepisy krajowe nie określają dokumentu jakim powinna zostać udokumentowana korekta rentowności transakcji (korekta dochodowości). Nie jest tym dokumentem faktura, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa. Wobec tego, wystawiona nota będzie dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi/będzie umożliwiać udokumentowanie przedmiotowej korekty.

Podsumowując, przedstawione w opisie sprawy korekty rentowności transakcji wynikają/będą wynikały z wykonania czynności pozostających poza regulacjami ustawy. W związku z tym nie powinny być dokumentowane fakturą bądź fakturą korygującą, lecz innym dokumentem księgowym, np. notą księgową.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.