Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych za wykonane usługi gastronomiczne świadczone przez Podwykonawcę, które są odsprzedawane klientom. Uzupełnili go Państwo pismem z 19 sierpnia 2025 r. (wpływ 20 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) (dalej: „A”, „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług noclegowych i gastronomicznych na terenie ośrodka rekreacyjno -wypoczynkowego (…). Celem zapewnienia kompleksowej obsługi klientów, A korzysta z usług gastronomicznych świadczonych przez zewnętrznego podwykonawcę – osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą „B”.
Podwykonawca przygotowuje i wydaje posiłki (np. śniadania, obiady, kolacje) w stołówce ośrodka, na rzecz klienta ośrodka. Usługi gastronomiczne są realizowane na terenie ośrodka A w stołówce zlokalizowanej w jego budynkach. Podwykonawca nie posiada własnych lokali, a posiłki są przygotowywane i wydawane w infrastrukturze A.
A udostępnia Podwykonawcy przestrzeń kuchenną i stołówkę nieodpłatnie, jednak w zamian za korzystanie z części wspólnych ośrodka (sanitariaty, zaplecze), jednocześnie Podwykonawca pokrywa koszty mediów (energia, woda, ścieki), refakturowanych przez A.
Usługi gastronomiczne nabywane przez A od Podwykonawcy dokumentowane są fakturami VAT, w których wyszczególniono konkretne posiłki (np. śniadanie, obiadokolacja) wraz z zastosowaniem stawki VAT 8%.
A wystawia następnie faktury na rzecz klientów końcowych, w których oddzielnie wykazuje usługę noclegową oraz gastronomiczną, zgodnie z dokonanym wyborem klienta. Klienci mogą bowiem skorzystać jedynie z noclegu, tylko z wyżywienia, lub z obu tych usług łącznie.
Dodatkowo, usługi gastronomiczne oferowane są także osobom niekorzystającym z noclegu, po uprzednim zgłoszeniu się do recepcji ośrodka. W takich przypadkach Spółka pobiera od klienta opłatę w wysokości 60 zł za posiłek, natomiast Podwykonawca wystawia fakturę na rzecz A na kwotę 50 zł za wykonanie analogicznej usługi gastronomicznej. Różnica stanowi przychód A z tytułu dalszej odsprzedaży.
Doprecyzowanie opisu sprawy (pismem z 19 sierpnia 2025 r.)
1.W odpowiedzi na pytanie: „Czy są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług noclegowych i gastronomicznych?”,
wskazali Państwo:
Tak, Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług:
•noclegowych – na rzecz osób fizycznych oraz grup zorganizowanych,
•gastronomicznych – zarówno dla osób korzystających z noclegu, jak i osób zewnętrznych (spoza ośrodka).
Zarówno usługi noclegowe, jak i gastronomiczne są traktowane przez Wnioskodawcę jako czynności opodatkowane podatkiem VAT. Sprzedaż tych usług jest dokumentowana przy użyciu kasy rejestrującej lub faktur VAT i wykazywana w bieżących deklaracjach VAT. Spółka nie korzysta ze zwolnień z VAT ani podmiotowych, ani przedmiotowych w odniesieniu do wskazanych usług.
2.W odpowiedzi na pytanie: „Czy nabywają Państwo usługi gastronomiczne, o których mowa we wniosku, w celu realizacji świadczenia złożonego w postaci usług turystycznych? Jeśli tak, to co mieści się w zakresie wykonywanych przez Państwa usług turystycznych?”,
wskazali Państwo:
Nie, Wnioskodawca nie nabywa usług gastronomicznych, o których mowa we wniosku, w celu realizacji świadczenia złożonego w postaci usług turystycznych.
Usługi gastronomiczne są nabywane wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży jako odrębnej, samodzielnej usługi, opodatkowanej na zasadach ogólnych. Klienci Wnioskodawcy mają pełną możliwość wyboru i mogą zdecydować się:
•wyłącznie na usługę noclegową,
•wyłącznie na usługę gastronomiczną (np. śniadanie, obiadokolację),
•lub na obie usługi łącznie, jednak w każdej sytuacji są one traktowane jako osobne świadczenia, wykazywane i opodatkowane niezależnie.
Wnioskodawca nie oferuje imprez turystycznych w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 511), to jest zorganizowanych pakietów obejmujących co najmniej dwie różne usługi turystyczne, które są nabywane łącznie przez klienta w ramach jednej umowy lub jednego procesu rezerwacyjnego.
W szczególności:
•Wnioskodawca nie działa jako organizator turystyki (w rozumieniu art. 4 pkt 8 ustawy),
•nie oferuje usług łączonych w sposób, który spełniałby przesłanki uznania ich za imprezę turystyczną lub powiązaną usługę turystyczną,
•nie stosuje procedury marży VAT, o której mowa w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z punktu widzenia prawa podatkowego, oferowane przez Wnioskodawcę usługi mają charakter indywidualny i są każdorazowo rozliczane jako osobne świadczenia.
Pytanie
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur za usługi gastronomiczne świadczone przez podwykonawcę, które są odsprzedawane klientom w ramach działalności opodatkowanej?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez podwykonawcę za usługi gastronomiczne, ponieważ usługi te pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Usługi gastronomiczne nabywane przez A są wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług opodatkowanych VAT, co oznacza, że spełniona jest podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia.
Zarówno w przypadkach, gdy usługa gastronomiczna stanowi element kompleksowej usługi pobytowej (nocleg + wyżywienie), jak i wtedy, gdy jest sprzedawana osobno (także osobom spoza ośrodka), A uzyskuje przychód z tytułu świadczenia usługi opodatkowanej.
Dodatkowo, w wielu przypadkach występuje rzeczywista marża – A nabywa posiłek za 50 zł, a sprzedaje za 60 zł, co potwierdza, że usługa nie ma charakteru reprezentacyjnego ani konsumpcyjnego, lecz handlowy.
Zasada neutralności VAT, wynikająca zarówno z przepisów ustawy o VAT, jak i z art. 168 i 176 Dyrektywy 2006/112/WE, wymaga, aby podatek VAT nie stanowił obciążenia dla podatnika, jeżeli zakup towarów lub usług jest związany z działalnością opodatkowaną. W sytuacji, gdy podatnik nie konsumuje sam usługi gastronomicznej, lecz odsprzedaje ją klientowi, nie zachodzą przesłanki ograniczające prawo do odliczenia na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w ugruntowanym orzecznictwie sądów administracyjnych. W szczególności Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 2347/19, wskazał, że zakaz odliczania VAT nie dotyczy podatników nabywających usługi gastronomiczne w celu ich dalszej odsprzedaży, gdyż wydatek ten pozostaje w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podobnie wypowiedział się WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 2283/17), podkreślając, że w przypadku podmiotów świadczących usługi turystyczne, w tym noclegowe i gastronomiczne, prawo do odliczenia VAT powinno zostać zachowane.
Wnioskodawca powołuje się także na wydane interpretacje indywidualne potwierdzające analogiczne stanowisko, m.in.:
•interpretację nr 1462-IPPP3-451.117.2017.8.S.RMA,
•interpretację nr 0111-KDIB3-1.4012.115.2020.2.ICz,
•interpretację nr 0114-KDIP1-3.4012.512.2020.1.ISK (w części wskazującej na znaczenie związku z działalnością opodatkowaną).
Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu usług gastronomicznych od Podwykonawcy, wykorzystywanych do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.
Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Na mocy tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powołanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:
a)(uchylona),
b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,
c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.
Z powyższego przepisu wynika zatem, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Wyjątek dotyczy jedynie:
-podatników którzy świadczą usługi przewozu osób i kupują gotowe posiłki dla pasażerów
oraz
-usług noclegowych, które podatnik nabył wyłącznie w celu ich odprzedaży, tj. aby po nabyciu usługi przenieść ją na kolejnego nabywcę (w związku z tzw. refakturą usługi).
Z opisu sprawy wynika, że (…) (dalej: „A”, „Spółka”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług noclegowych i gastronomicznych na terenie ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego (…). Celem zapewnienia kompleksowej obsługi klientów, A korzysta z usług gastronomicznych świadczonych przez zewnętrznego podwykonawcę – osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą „B”. Podwykonawca przygotowuje i wydaje posiłki (np. śniadania, obiady, kolacje) w stołówce ośrodka, na rzecz klienta ośrodka. Usługi gastronomiczne są realizowane na terenie ośrodka A w stołówce zlokalizowanej w jego budynkach. Podwykonawca nie posiada własnych lokali, a posiłki są przygotowywane i wydawane w infrastrukturze A. Usługi gastronomiczne nabywane przez A od Podwykonawcy dokumentowane są fakturami VAT, w których wyszczególniono konkretne posiłki (np. śniadanie, obiadokolacja) wraz z zastosowaniem stawki VAT 8%. A wystawia następnie faktury na rzecz klientów końcowych, w których oddzielnie wykazuje usługę noclegową oraz gastronomiczną, zgodnie z dokonanym wyborem klienta. Klienci mogą bowiem skorzystać jedynie z noclegu, tylko z wyżywienia, lub z obu tych usług łącznie. Dodatkowo, usługi gastronomiczne oferowane są także osobom niekorzystającym z noclegu, po uprzednim zgłoszeniu się do recepcji ośrodka. W takich przypadkach Spółka pobiera od klienta opłatę w wysokości 60 zł za posiłek, natomiast Podwykonawca wystawia fakturę na rzecz A na kwotę 50 zł za wykonanie analogicznej usługi gastronomicznej. Różnica stanowi przychód A z tytułu dalszej odsprzedaży. A nie nabywa usług gastronomicznych, w celu realizacji świadczenia złożonego w postaci usług turystycznych. Usługi gastronomiczne są nabywane wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży jako odrębnej, samodzielnej usługi, opodatkowanej na zasadach ogólnych. A nie oferuje imprez turystycznych w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 511), to jest zorganizowanych pakietów obejmujących co najmniej dwie różne usługi turystyczne, które są nabywane łącznie przez klienta w ramach jednej umowy lub jednego procesu rezerwacyjnego. A nie działa również jako organizator turystyki (w rozumieniu art. 4 pkt 8 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych), nie oferuje usług łączonych w sposób, który spełniałby przesłanki uznania ich za imprezę turystyczną lub powiązaną usługę turystyczną, nie stosuje procedury marży VAT, o której mowa w art. 119 ustawy.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych za wykonane usługi gastronomiczne świadczone przez Podwykonawcę, które są odsprzedawane następnie klientom ośrodka.
W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że celem zapewnienia kompleksowej obsługi klientów, korzystają Państwo z usług gastronomicznych świadczonych przez zewnętrznego podwykonawcę. Następnie wystawiają Państwo faktury na rzecz klientów końcowych, w których oddzielnie wykazują usługę noclegową oraz gastronomiczną, zgodnie z dokonanym wyborem klienta. Dodatkowo, usługi gastronomiczne oferowane są także osobom niekorzystającym z noclegu, po uprzednim zgłoszeniu się do recepcji ośrodka.
Należy wskazać, że w tych okolicznościach Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych za wykonane usługi gastronomiczne świadczone przez Podwykonawcę.
Z treści przywołanego wyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy wprost wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług gastronomicznych. Ustawodawca nie rozróżnił sytuacji, w których nabywane usługi gastronomiczne wykorzystywane są do odsprzedaży lub są wykorzystywane w prowadzonej działalności.
Wyjątek dotyczy jedynie podatników świadczących usługi przewozu osób, kupujących gotowe posiłki dla pasażerów, co nie ma miejsca w analizowanej sprawie.
Zatem ponieważ nabyte przez Spółkę usługi gastronomiczne mieszczą się w zakresie usług wskazanych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku, to Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych za wykonane usługi gastronomiczne świadczone przez Podwykonawcę, mimo że usługi te związane są z czynnościami opodatkowanymi, tj. świadczeniem usług gastronomicznych i noclegowych na rzecz klientów ośrodka.
Podsumowując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur za usługi gastronomiczne świadczone przez Podwykonawcę, które są odsprzedawane klientom w ramach działalności opodatkowanej.
Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych w Państwa uzasadnieniu interpretacji indywidualnych zauważam, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Interpretacje wskazane przez Państwa są rozstrzygnięciami odnoszącymi się do indywidualnych spraw przedstawionych przez wnioskodawców, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
Natomiast odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku wyroków sądów administracyjnych wyjaśniam, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element Państwa argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t .j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.