Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wycofania samochodu z działalności. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i rozlicza się na podatku liniowym zgodnie z ustawą o PIT. Auto przez cały okres było użytkowane do celów mieszanych (odliczenie 50% VAT). Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi Pan sprzedaż zarówno opodatkowaną VAT 23%, jak i zwolnioną, przez co VAT od zakupów kosztowych rozlicza Pan proporcjonalnie. Historia zmian proporcji VAT: w 2019 - 45 % w 2020 - 0 % w 2021 - 0 % w 2022 - 17 % w 2023 - 17 % w 2024 - 0%.

Auto było najpierw leasingowane, następnie 26 kwietnia 2021 r. zostało wykupione z leasingu do majątku Pana firmy. Samochód to (...)- nr rej: (…), rok produkcji 2017. W 2021 r. czyli w dacie wykupu proporcja odliczania VAT od zakupów kosztowych wynosiła 0%, wiec nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT. Wykup z leasingu został zaksięgowany w koszty kwota brutto (tylko do PIT), ponieważ wartość wykupu nie przekraczała 15.000,00 zł. Faktura wykupu opiewała na kwotę 950,00 zł brutto. Zakup samochodu nie spełniał definicji środka trwałego. Samochód nadal jest w majątku firmy, planowane jest przeniesienie go do majątku prywatnego do końca 2025 roku, wycofanie auta będącego przedmiotem wniosku będzie na cele osobiste.

Dodatkowe informacje:

1. Sformułowania: podatnik, przedsiębiorca dotyczą jednoosobowej działalności gospodarczej (…) , NIP: (…).

2. W 2021 roku nie przysługiwało Panu prawo od odliczenia podatku VAT, ponieważ współczynnik odliczania VAT od zakupów wynosił 0%. W związku z tym podatek nie był odliczony. W latach 2022 i 2023 r. proporcja odliczenia VAT od faktur kosztowych wynosiła 17%. W roku 2024 i prognozowana proporcja na rok 2025 wynosi 0%, cała sprzedaż dotyczy tylko i wyłącznie działalności zwolnionej (najem mieszkań dla osób prywatnych). Koszty poniesione w związku z samochodem to paliwo i podstawowy serwis auta czyli koszty eksploatacyjne.

3. W okresie użytkowania od dnia wykupu z leasingu nie dokonał Pan zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu oraz do momentu przekazania samochodu do majątku prywatnego nie planuje zakupu takich części składowych.

4. Przedmiotowy samochód po wycofaniu z działalności gospodarczej, nie będzie udostępniany innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia itp.

Pytanie

Czy w momencie wycofania auta ze środków trwałych przedsiębiorstwa i przekazania go do Pan majątku prywatnego z datą aktualną (np. 30 maja 2025 r.) należy naliczyć VAT należny od aktualnej wartości rynkowej auta?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie w związku z tym, że przy wykupie samochodu z leasingu nie był odliczony podatek VAT, ponieważ współczynnik sprzedaży opodatkowanej był 0% i w bieżącym roku również jest 0 %, nie jest konieczne naliczenie podatku VAT przy wycofaniu samochodu do majątku prywatnego.

Pana zdaniem nie należy naliczać podatku VAT od aktualnej wartości rynkowej auta w momencie wycofania auta ze środków trwałych przedsiębiorstwa i przekazania go do majątku prywatnego. Swoje stanowisko argumentuje Pan faktem, iż w momencie wykupu tj. w roku 2021 r. (26 kwietnia 2021 r.) nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT z faktury zakupu samochodu, a samochód był użytkowany w przedsiębiorstwie ponad 2 lata.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jedynie wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi Pan sprzedaż zarówno opodatkowaną VAT 23%, jak i zwolnioną, przez co VAT od zakupów kosztowych rozlicza Pan proporcjonalnie. Auto przez cały okres było użytkowane do celów mieszanych (odliczenie 50% VAT). Auto było najpierw leasingowane, następnie 26 kwietnia 2021 r. zostało wykupione z leasingu do majątku Pana firmy. W 2021 roku nie przysługiwało Panu prawo od odliczenia podatku VAT, ponieważ współczynnik odliczania VAT od zakupów wynosił 0%. W związku z tym podatek nie był odliczony. Koszty poniesione w związku z samochodem to paliwo i podstawowy serwis auta czyli koszty eksploatacyjne. W okresie użytkowania od dnia wykupu z leasingu nie dokonał Pan zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu oraz do momentu przekazania samochodu do majątku prywatnego nie planuje zakupu takich części składowych. Przedmiotowy samochód po wycofaniu z działalności gospodarczej, nie będzie udostępniany innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia itp.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy w momencie wycofania auta ze środków trwałych przedsiębiorstwa i przekazania go do Pana majątku prywatnego należy naliczyć VAT należny od aktualnej wartości rynkowej auta.

Jak wynika z przedstawionej wyżej analizy przepisów podatkowych, aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT, konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

  • nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
  • przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  • przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych.

Na mocy art. 47 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Ponadto podkreślić należy, że zgodnie z art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego:

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z art. 47 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy określa się wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Części składowe to zatem te części, które w chwili przekazania pojazdu na cele osobiste, mają trwały wpływ na wzrost jego wartości. Wówczas, w przypadku zakupu samochodu bez prawa do odliczenia VAT obowiązek opodatkowania jego przekazania na cele osobiste będzie występował tylko wtedy, gdy zostaną zakupione części składowe, od których odliczono podatek VAT, a ich zakup spowoduje trwały wzrost wartości samochodu.

Z tytułu nabycia samochodu nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Ponadto w opisie sprawy wskazał Pan, że nie dokonał Pan zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu oraz do momentu przekazania samochodu do majątku prywatnego nie planuje zakupu takich części składowych.

W związku z powyższym, w analizowanej sprawie przekazanie samochodu na cele prywatne nie będzie spełniało definicji odpłatnej dostawy towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. Czynność nieodpłatnego wycofania do majątku prywatnego samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie będzie podlegała zatem opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.