Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 1 sierpnia 2025 r. (data wpływu 6 sierpnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest A. s.r.o. (dalej także: „Spółka”). Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa czeskiego prowadzącą działalność w Polsce poprzez zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (pod nr (…)) oddział przedsiębiorcy zagranicznego z siedzibą w (…). Przedmiotem działalności Spółki na terytorium Polski jest produkcja uszczelek gumowych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce. Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Z uwagi na działalność prowadzoną w Polsce poprzez oddział Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności.

Spółka sprzedaje swoje towary między innymi do kontrahentów (odbiorców) z innych państw członkowskich UE. W związku ze sprzedażą do kontrahentów z innych państw członkowskich UE dochodzi do wywozu towarów Spółki z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich UE. Spółka sprzedaje i będzie sprzedawać towary do kontrahentów niebędących polskimi podatnikami VAT, posiadających numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (zagraniczny VAT UE). Dla Spółki opisane transakcje będą stanowić wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Transport towarów wykonuje zewnętrzna firma transportowa na zlecenie Spółki bądź na zlecenie jej kontrahentów (nabywców) z innych państw członkowskich.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) dotyczący dostawy towarów, w ramach której za transport towaru na terytorium innych państw członkowskich UE odpowiadał będzie sam nabywca (dalej jako „Dostawa Unijna”). W stosunku do takich Dostaw Unijnych Spółka nie zleci transportu towarów zewnętrznej firmie transportowej. Spółka nie poniesie też kosztów transportu towarów będących przedmiotem Dostaw Unijnych. Firmy transportowe nie wystawią na Spółkę faktury za wykonanie transportu towarów będących przedmiotem Dostaw Unijnych. Spółka nie otrzyma informacji odnośnie tego, kiedy i o jakiej treści wystawiane są faktury przez firmę transportową na rzecz kontrahenta (nabywcy), z tytułu wykonania usługi transportu towarów będących przedmiotem Dostaw Unijnych na terytorium innych państw członkowskich UE. Stroną zlecającą transport towarów na terytorium innych państw członkowskich UE będzie sam kontrahent Spółki (nabywca towaru), który także pokryje koszty takiego transportu towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Spółka wydając towar zewnętrznej firmie transportowej będzie sporządzała każdorazowo dokument dostawy. Dokument dostawy zawierał będzie następujące informacje: dane dostawcy (Spółki), dane adresowe kontrahenta (nabywcy towaru), numer dokumentu dostawy, numer referencyjny, numer zamówienia, numer klienta, numer dostawcy, szczegóły transportu (warunki wysyłki i dostawy), numer punktu rozładunku, specyfikacje towaru, sposób zapakowania towaru (dalej jako „Dokument Dostawy”). Kierowca z firmy transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem WDT będzie podpisywał dokumenty transportowe, w tym Dokument Dostawy.

Na okoliczność wykonania transportu towaru będących przedmiotem Dostawy Unijnej przez zewnętrzną firmę transportową Spółka będzie posiadała Dokument Dostawy podpisany przez kierowcę firmy transportowej (podpis składa kierowca w chwili odbioru towaru od Spółki). Na okoliczność wydania towaru firmie transportowej, sporządzany będzie także międzynarodowy list przewozowy CMR. Jeden egzemplarz listu przewozowego CMR podpisany przez przedstawiciela Spółki oraz kierowcę firmy transportowej pozostanie w Spółce. A zatem na moment wydania firmie transportowej towaru, Spółka będzie w posiadaniu Dokumentu Dostawy podpisanego przez kierowcę firmy transportowej odbierającego towar oraz list przewozowy CMR podpisany przez Spółkę i kierowcę firmy transportowej. Spółka wystawi fakturę na rzecz kontrahenta (nabywcy towaru). Treść wystawionej faktury zawierać będzie między innymi informacje w zakresie wskazania nr Dowodu Dostawy, nr zamówienia złożonego przez klienta, adres wysyłki towaru, adres siedziby klienta, opis towaru, ilość towaru oraz cenę towaru. Kontrahent dokona zapłaty za dostarczony towar w formie przelewu na rachunek bankowy Spółki. Zapłata za towar następować będzie po jego dostarczeniu do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Spółka będzie zwracała się każdorazowo do zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów w ramach Dostawy Unijnej, o przesłanie zbiorczego zestawienia wykonanych dostaw do kontrahentów znajdujących się na terytorium innych państw członkowskich UE, z reguły za okres jednego miesiąca kalendarzowego (dalej jako „Zestawienie Dostaw”).

Otrzymywane Zestawienie Dostaw od zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem Dostawy Unijnej zawiera następujące pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru - nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Wydawane Zestawienie Dostaw będzie podpisywane przez przedstawiciela firmy transportowej.

Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru do kontrahentów z innych państw członkowskich UE, pozwalać będą na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz tego kontrahenta, w stosunku do którego firma transportowa potwierdzi w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru. Numer wystawionego Dokumentu Dostawy wskazany przez firmę transportową w Zestawieniu Dostaw - będzie także podany na fakturze sprzedażowej wystawionej przez Spółkę w związku z wykonaną dostawą towaru na rzecz jej kontrahenta. Spółka może ustalić specyfikację dostarczonego towaru do kontrahenta, poprzez wskazany każdorazowo przez firmę transportową w Zestawieniu Dostawy numer Dokumentu Dostawy, wystawiony uprzednio przez Spółkę, który to dokument zawierał będzie specyfikację wydanego firmie transportowej towaru. Innymi słowy, Spółka mając podany numer Dokumentu Dostawy dotyczący danego transportu towaru, będzie miała możliwość wyszukania i powiązania z fakturą dokumentującą dostawę towaru do tego kontrahenta. Ostatecznie w ten sposób Spółka będzie miała możliwość zweryfikowania, że dostawa na rzecz danego kontrahenta została do niego zrealizowana. Szczegółowa specyfikacja poszczególnych sztuk towaru będących przedmiotem Dostawy Unijnej znajduje się w wystawionym przez Spółkę Dokumencie Dostawy. Sama faktura także zawiera specyfikację sprzedawanego towaru. Firma transportowa dokonując doręczenia towaru kontrahentowi umieszcza numer tego Dokumentu Dostawy w Zestawieniu Dostaw, sporządzanym cyklicznie dla Spółki.

Kontrahent (nabywca towarów) udostępnia Spółce wgląd do jego wewnętrznego systemu zamówień, w którym to systemie kontrahent zamieszcza zbiorcze zestawienie zlecanych dostaw towaru. Informacje zamieszczone w tym wewnętrznym systemie zamówień kontrahenta wskazują między innymi: ilość zlecanych dostaw towarów na rzecz kontrahenta, daty wykonania poszczególnych dostaw towaru, specyfikację towaru dla każdej dostawy, punkty odbioru dla każdej dostawy towaru. Spółka nie ma technicznej możliwości archiwizowania takich zestawień zlecanych dostaw, ponieważ kontrahent umożliwia Spółce wyłącznie bieżący wgląd do aktualnych zamówień w swoim systemie.

W celu zapewnienia możliwości zastosowania 0% stawki podatku VAT dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej jako „WDT”), zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Spółka będzie gromadziła dokumenty mające na celu potwierdzenie, iż towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone na terytorium innych państw członkowskich UE (miejsca wskazanego przez kontrahentów UE), w ramach Dostaw Unijnych.

Podstawowa dokumentacja gromadzona przez Spółkę będzie obejmowała:

• fakturę dokumentującą sprzedaż towaru do kontrahenta z terytorium innego państwa członkowskiego UE, wystawioną przez Spółkę (dalej jako „Faktura”), które zawiera m.in. dane Spółki oraz dane kontrahenta UE (w tym numery VAT-UE), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów, cenę, nr Dokumentu Dostawy, nr zamówienia;
• opisany powyżej Dokument Dostawy;
• list przewozowy CMR, podpisany przez przedstawiciela Spółki i kierowcę firmy transportowej odbierającej towar od Spółki (dalej jako „CMR”);
• opisane powyżej Zestawienie Dostaw;
• potwierdzenie otrzymania zapłaty za towar od kontrahenta UE, w formie przelewu dokonanego na rachunek bankowy Spółki (dalej jako „Dowód zapłaty”).

Spółka wykaże dostawę towarów w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie WDT. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji co najmniej te dokumenty, które wymienia w niniejszym wniosku. Jednakże wystąpią też takie sytuacje, w których Spółka nie będzie w posiadaniu wszystkich dokumentów, które opisuje w niniejszym wniosku. Mianowicie, wystąpią sytuacje, w których Spółka będzie posiadała jedynie część dokumentów wymienionych w niniejszym wniosku. Mogą mieć miejsce następujące przypadki dokumentacji wywozu towarów na terytorium innego państwa członkowskiego:

Przypadek nr 1 - Na dzień składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, Dokument Dostawy, wystawioną przez Spółkę Fakturę oraz CMR podpisany przez przedstawiciela Spółki oraz kierowcę firmy transportowej odbierającej towar od Spółki.

Przypadek nr 2 - Na dzień składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, Dokument Dostawy, wystawioną przez Spółkę Fakturę oraz Dowód Zapłaty.

Przypadek nr 3 - Na dzień składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji wystawioną przez Spółkę Fakturę, Dokument Dostawy oraz sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw.

Przedmiotem wniosku są transakcje w stosunku, do których nie zachodzą przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu WDT, realizując dostawy towarów transportowanych z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich UE, posiadając dokumentację opisaną w wymienionych sytuacjach tj. w Przypadku nr 1, Przypadku nr 2 oraz Przypadku nr 3 ?

Państwa stanowisko w sprawie

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu WDT, realizując dostawy towarów transportowanych z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich UE, posiadając dokumentację opisaną w wymienionych sytuacjach tj. w Przypadku nr 1, Przypadku nr 2 oraz Przypadku nr 3.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy VAT, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Mając na uwadze powyższe, jednym z warunków skorzystania z 0% stawki VAT w przypadku WDT jest zgromadzenie dokumentacji potwierdzającej, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 45a Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (dalej jako „Rozporządzenie 282/2011”) , ustawodawca unijny wskazuje wytyczne w zakresie dowodów wymaganych do potwierdzenia wywozu towarów' do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na potrzeby stosowania zwolnienia z prawem do odliczenia, tj. stawki 0% VAT, w transakcjach WDT. Przepis ten wprowadził wzruszalne domniemanie, w myśl którego uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego Unii Europejskiej do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Unii Europejskiej w przypadkach określonych w art. 45a ust. 1 lit. a lub b) Rozporządzenia 282/2011 - tj. w przypadkach dysponowania odpowiednimi dokumentami wskazanymi w ww. przepisach. I tak, zgodnie z art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011, do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczy mi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów; o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy. Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Reasumując, mając na uwadze powyższe, rozporządzenie wprowadziło katalog dokumentów, których posiadanie stanowi podstawę do skorzystania przez podatnika ze wzruszalnego domniemania, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Unii Europejskiej. Jednocześnie, w myśl art. 45a ust. 2 Rozporządzenia 282/2011 domniemanie to może zostać obalone, jednak ciężar dowodowy spoczywa wtedy na organie podatkowym.

Co więcej, zgodnie z art. 45a ust. 3 Rozporządzenia 282/2011 akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu są:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów; takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Podsumowując, co do zasady sprzedawca powinien zatem posiadać co najmniej:

1)dwa dowody spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. a Rozporządzenia 282/2011 (podpisany list przewozowy CMR, konosament, fakturę za towarowy przewóz lotniczy lub fakturę od przewoźnika towarów) lub

2)jeden dowód spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. a oraz jeden dowód spośród wymienionych w art. 45a ust. 3 lit. b powyższego rozporządzenia.

Należy jednakże podkreślić, iż niespełnienie warunków z art. 45a rozporządzenia, tj. brak zgromadzenia wymaganej tym przepisem dokumentacji, nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji podatnik musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Jak wskazano powyżej, stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają one dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, stosownie do art. 42 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk towarów, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3)określenie towarów i ich ilości;

4)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Jednocześnie, ustawa o VAT przewiduje również dodatkowy katalog dokumentów dokumentujących WDT.

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na

terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy podkreślić, że w ww. art. 42 ust. 11 ustawy o VAT zostały wskazane jedynie przykładowe dokumenty uzupełniające, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika innego państwa członkowskiego również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazano powyżej, spełnienie przez podatnika warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a lub b Rozporządzenia 282/2011 oznacza, że będzie on korzystać z domniemania, pozwalającego uznać, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium kraju, ale na terytorium UE.

Co istotne, zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „Objaśnienia WDT”), (...) nie jest możliwe stosowanie domniemania w odwrotny sposób, sprowadzający się do uznania, że w przypadku nieposiadania wskazanych w art. 45a ust. 1 lit. a) lub b) w zw. z art. 45a ust. 3 Rozporządzenia 282/2011 dokumentów, towary będące przedmiotem WDT nie zostały wysłane lub przetransportowane.

Niespełnienie przez podatnika warunków domniemania, o którym mowa powyżej, nie oznacza jednocześnie, że zostanie on pozbawiony możliwości zastosowania stawki 0% z tytułu dokonanej WDT. W sytuacji, w której podatnik nie dysponuje dokumentami pozwalającymi korzystać z domniemania wysyłki, to na podatniku spoczywa ciężar wykazania, iż dokonał on wysyłki towarów. Jeżeli więc podatnik nie spełni warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a lub lit. b Rozporządzenia 282/2011 i domniemanie nie znajdzie zastosowania, sytuacja podatnika pozostaje taka sama jak przed wejściem w życie art. 45a Rozporządzenia 282/2011. Podatnik może posługiwać się dokumentami określonymi w art. 45a Rozporządzenia 282/2011 i w tym zakresie korzystać z domniemania przewidzianego w tym przepisie. Powyższe nie jest jednak obowiązkiem podatnika, co oznacza, że w celu skorzystania ze zwolnienia (stawki 0%) z tytułu WDT podatnik nie jest bezwzględnie zobowiązany do gromadzenia wszystkich dokumentów zgodnie z warunkami wskazanymi w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011. W celu zastosowania zwolnienia (stawki 0%) dla WDT, podatnik nadal może udowodnić zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 42 ust. 3-5 i 11 ustawy o VAT, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, na zasadach i na podstawie dowodów wskazanych w tych przepisach. Z uwagi na powyższe, w opinii Wnioskodawcy należy stwierdzić, że wskazane Rozporządzenie 282/2011 nie ingeruje w kształt warunków stosowania stawki 0% VAT dla WDT sformułowanych w polskiej ustawie o VAT.

Podsumowując, podatnicy mogą nadal dokumentować WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT według zasad określonych w ustawie o VAT. tj. w szczególności w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 tej ustawy.

Należy wskazać, że zarówno przepisy Rozporządzenia 282/2011 jak i przepisy ustawy o VAT nie przewidują wytycznych w zakresie formy dokumentów, które są gromadzone na potrzeby zastosowania 0% przy transakcjach dotyczących WDT. Skoro przepisy nie stanowią o formie dokumentów potwierdzających WDT, w ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.122.2020.1.PC), w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Istota warunków dokumentacyjnych w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% VAT Wnioskodawca w pierwszej kolejności pragnie wskazać, iż analiza przepisów krajowych w zakresie WDT pozwala wskazać, iż w celu uznania danej transakcji za WDT, a w konsekwencji zastosowanie stawki podatku w wysokości 0%, spełniony powinien zostać warunek udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Kluczowe jest udowodnienie, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i faktycznie zostały dostarczone do innego państwa członkowskiego. Jednocześnie, jak wskazano w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt I FPS 1/10), przepisy wskazane w art. 42 ustawy o VAT powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w świetle której jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. NSA wskazał, że dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych, lecz jedynie dowodów względnie obowiązkowych, co oznacza, że podatnik powinien co do zasady nimi dysponować, lecz w przypadku ich braku lub braku pewnych danych na dokumentach wymaganych tymi przepisami - co czyni je niepełnowartościowymi dowodami w zakresie wykazania dowodzonej okoliczności - może ona zostać udowodniona również innymi dowodami, określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Podsumowując, możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełniony zostanie m.in. warunek posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie wywieziony z terytorium kraju i dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego UE.

Odnośnie dokumentacji gromadzonej przez Spółkę w opisanym Przypadku nr 1, Przypadku nr 2 i Przypadku nr 3, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdza ona jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Spółka będzie więc posiadała dokumenty uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej WDT.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, jednym z dokumentów podstawowych potwierdzających dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju jest specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż będzie w posiadaniu takich dokumentów w każdym z wymienionych Przypadków (nr 1, nr 2, nr 3), tj. Dokumentu Dostawy oraz Zestawienia Dostaw.

Spółka wydając towar zewnętrznej firmie transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem Dostawy Unijnej, będzie sporządzać Dokument Dostawy. Dokument Dostawy zawiera następujące informacje: dane dostawcy (Spółki), dane adresowe kontrahenta (nabywcy towaru), numer dokumentu dostawy, numer referencyjny, numer zamówienia, numer klienta, numer dostawcy, szczegóły transportu (warunki wysyłki i dostawy), numer punktu rozładunku, specyfikacje towaru, sposób zapakowania towaru. Kierowca z firmy transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem WDT podpisuje dokumenty transportowe, w tym Dokument Dostawy. Spółka zwraca się każdorazowo do zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów w ramach Dostawy Unijnej, o przesłanie Zestawienia Dostaw. Otrzymywane Zestawienie Dostaw od zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem WDT zawiera następując pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru - nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Wydawane Zestawienie Dostaw będzie zawsze podpisywane przez przedstawiciela firmy transportowej. Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru, pozwalają na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz kontrahenta, w stosunku do którego potwierdzono w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru.

W ocenie Spółki, jeżeli Faktura, Dokument Dostawy oraz Zestawienie Dostaw sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towarów będących przedmiotem WDT, zawierają informacje niezbędne do prawidłowej identyfikacji towarów, które są transportowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE, dla zastosowania stawki 0% VAT, to warunek posiadania dokumentacji na okoliczność specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku będzie spełniony. Należy bowiem wskazać, że specyfikacja sztuk ładunku nie jest żadnym konkretnym dokumentem - istotą tej formy dokumentacji jest wyliczenie dostarczanych towarów (czy to w postaci odrębnego dokumentu czy też np. w ramach wystawianej faktury, o ile zawierają szczegółowe informacje o dostarczanych towarach).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie każdorazowo w każdym z wymienionych trzech Przypadków (nr 1, nr 2 i nr 3) w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, na które składają się zawsze wystawiona Faktura, wystawiony Dokument Dostawy oraz sporządzone Zestawienie Dostaw. Jak wskazano w Objaśnieniach WDT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT stanowi pewnego rodzaju wyliczenie, które podatnik może sporządzić zarówno w formie odrębnego dokumentu, jak i którym może dysponować w ramach wystawionej faktury, przy czym w każdym przypadku kluczowym jest osiągnięcie celu, jakim jest możliwość identyfikacji towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Ponadto należy zauważyć, że dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W Objaśnieniach WDT wskazano, że dokumentem przewozowym w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT jest co do zasady list przewozowy, który określa warunki umowy o przewóz przesyłek towarowych. W zależności od rodzaju transportu może to być w szczególności: Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (CIM) lub Międzynarodowy Kolejowy List Przewozowy (SMGS), które są dokumentami stwierdzającymi zawarcie umowy o kolejowy przewóz towarów, konosament stanowiący list przewozowy przy transporcie towarów drogą morską, Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy (CMR) stwierdzający fakt zawarcia umowy o przewóz drogowy, Międzynarodowy Lotniczy List Przewozowy (AWB), który stwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie lotniczym.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż Spółka w sytuacji opisanej w Przypadku nr 1 każdorazowo jest w posiadaniu listu przewozowego CMR z podpisem pracownika Spółki oraz kierowcy firmy transportowej wykonującej transport towarów do kontrahenta UE. Jednocześnie, w celu uniknięcia ryzyka uznania, że CMR jedynie z podpisem pracownika Spółki oraz kierowcy firmy transportowej nie stanowi dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, oraz sytuacji opisanych w Przypadku nr 2 i Przypadku nr 3 (w których Spółka nie będzie w posiadaniu CMR), Spółka dodatkowo posiada inne dokumenty wskazujące, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Należy bowiem ponownie podkreślić, iż w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Jak wskazano już wcześniej, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności może to być dokument potwierdzający zapłatę za towar, czy dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W niniejszym zdarzeniu przyszłym, niezależnie od CMR, takim dokumentem w ocenie Wnioskodawcy będzie, w każdym z wymienionych Przypadków (nr 1, nr 2 i nr 3), sporządzone przez firmę transportową Zestawienie Dostaw.

Przy tym zauważyć należy, że wymieniony w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT katalog dokumentów, które wskazują, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, ma charakter otwarty. W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że WDT mogą potwierdzać również inne dokumenty, niewymienione w cytowanym powyżej przepisie - warunkiem jest, aby potwierdzały one dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju towarów. Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż Spółka, oprócz zestawu dokumentów w postaci Faktury, Dokumentu Dostawy oraz Zestawienia Dostaw, które posiadać będzie do każdej transakcji WDT (w każdym z trzech Przypadków - nr 1, nr 2, nr 3), Spółka zgromadzi dodatkowo CMR ( Przypadek nr 1) oraz dokument Zapłaty (Przypadek nr 2).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że CMR z podpisem nie tylko przedstawiciela Spółki, ale przede wszystkim kierowcy przewoźnika daje rękojmię prawidłowego wykonania umowy, której przedmiotem jest dostarczenie towaru do wskazanego miejsca w innym państwie. Biorąc pod uwagę powyższe, CMR z podpisem przewoźnika wraz z innymi dokumentami wymienionymi w Przypadku nr 1, w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do miejsca docelowego, które wynika z tych dokumentów.

Konkludując, w przypadku, gdy Spółka jest w posiadaniu dokumentów w postaci Faktury, Dokument Dostawy, CMR oraz Zestawienia Dostaw (Przypadek nr 1), w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, mogą zdarzyć się sytuacje, w których Wnioskodawca nie będzie w posiadaniu CMR, ale będzie posiadał Zestawienie Dostaw, Dokument Dostawy, Fakturę oraz Dowód Zapłaty (Przypadek nr 2). Wymienione dokumenty w ocenie Wnioskodawcy potwierdzać będą odebranie towarów przez kontrahentów UE. Nie tylko będzie o tym świadczył Dokument Dostawy (specyfikacja towarów wydawanych kierowcy firmy transportowej) oraz Zestawienie Dostaw (zestawienie dokonanych doręczeń przez firmę transportową ze wskazaniem nr Dokumentu Dostawy), ale także fakt dokonania zapłaty za towar przez nabywcę (Dowód Zapłaty), który niejako jest potwierdzeniem ze strony nabywcy faktu złożenia wcześniej zlecenia dostawy towaru i specyfikacji towaru (zapłata określonej ceny, wynika ze specyfikacji towaru - ilość i rodzaj towaru). Skoro nabywca zapłacił indywidualnie określoną cenę za daną dostawę towaru, to znaczy, że doszło też do potwierdzenia specyfikacji towaru z Dokumentu Dostawy, którego numer z kolei jest wskazywany przez firmę transportową w Zestawieniu Dostaw (wykonanych doręczeń towaru). Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, dokumenty wymienione w Przypadku nr 2, będą stanowić łącznie dowody na okoliczność wymienioną w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Spółka będzie w posiadaniu dokumentów wymienionych w Przypadku nr 2, Spółka również będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do ostatniej sytuacji opisanej w Przypadku nr 3, w którym Spółka będzie posiadała Dokument Dostawy, wystawioną Fakturę, oraz sporządzone przez firmę transportową Zestawienie Dostaw, należy wskazać, że kluczowe znaczenie nabywa samo Zestawienie Dostaw. Otrzymywane Zestawienie Dostaw od zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem WDT zawiera następując pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru- nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Wydawane Zestawienie Dostaw jest zawsze podpisywane przez przedstawiciela firmy transportowej. Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru, pozwalają na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz kontrahenta, w stosunku do którego potwierdzono w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru.

W ocenie Spółki, jeżeli Faktura, Dokument Dostawy oraz Zestawienie Dostaw sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towarów będących przedmiotem WDT, zawierają informacje niezbędne do prawidłowej identyfikacji towarów, które są przedmiotem WDT, dla zastosowania stawki 0% VAT, to warunek posiadania dokumentacji na okoliczność specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku został spełniony. Co więcej jest to także dowód na wykonanie dostawy towaru do odbiorcy w innym państwie członkowskim, skoro taka właśnie jest treść i cel dokumentu przygotowanego przez firmę transportową.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż takie podpisane zbiorcze Zestawienie Dostaw spełnia warunki dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT oraz w powiązaniu z Dokumentem Dostawy potwierdza, że konkretne towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone nabywcy na terytorium innego kraju UE. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Spółka będzie w posiadaniu dokumentów wymienionych w Przypadku nr 3, Spółka również będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka jest spółką kapitałową prawa czeskiego prowadzącą działalność w Polsce poprzez zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym oddział. Przedmiotem działalności Spółki na terytorium Polski jest produkcja uszczelek gumowych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce oraz zarejestrowanym podatnik VAT UE. Z uwagi na działalność prowadzoną w Polsce poprzez oddział Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności. Spółka sprzedaje swoje towary między innymi do kontrahentów (odbiorców) z innych państw członkowskich UE. W związku ze sprzedażą do kontrahentów z innych państw członkowskich UE dochodzi do wywozu towarów Spółki z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich UE. Spółka sprzedaje i będzie sprzedawać towary do kontrahentów niebędących polskimi podatnikami VAT, posiadających numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (zagraniczny VAT UE). Dla Spółki opisane transakcje będą stanowić wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Spółka wydając towar zewnętrznej firmie transportowej będzie sporządzała każdorazowo dokument dostawy. Dokument dostawy zawierał będzie następujące informacje: dane dostawcy (Spółki), dane adresowe kontrahenta (nabywcy towaru), numer dokumentu dostawy, numer referencyjny, numer zamówienia, numer klienta, numer dostawcy, szczegóły transportu (warunki wysyłki i dostawy), numer punktu rozładunku, specyfikacje towaru, sposób zapakowania towaru (dalej jako „Dokument Dostawy”). Kierowca z firmy transportowej wykonującej transport towarów będących przedmiotem WDT będzie podpisywał dokumenty transportowe, w tym Dokument Dostawy. Spółka będzie posiadała Dokument Dostawy podpisany przez kierowcę firmy transportowej (podpis składa kierowca w chwili odbioru towaru od Spółki). Na okoliczność wydania towaru firmie transportowej, sporządzany będzie także międzynarodowy list przewozowy CMR. Jeden egzemplarz listu przewozowego CMR podpisany przez przedstawiciela Spółki oraz kierowcę firmy transportowej pozostanie w Spółce. A zatem na moment wydania firmie transportowej towaru, Spółka będzie w posiadaniu Dokumentu Dostawy podpisanego przez kierowcę firmy transportowej odbierającego towar oraz list przewozowy CMR podpisany przez Spółkę i kierowcę firmy transportowej. Spółka wystawi fakturę na rzecz kontrahenta (nabywcy towaru). Treść wystawionej faktury zawierać będzie między innymi informacje w zakresie wskazania nr Dowodu Dostawy, nr zamówienia złożonego przez klienta, adres wysyłki towaru, adres siedziby klienta, opis towaru, ilość towaru oraz cenę towaru. Kontrahent dokona zapłaty za dostarczony towar w formie przelewu na rachunek bankowy Spółki. Zapłata za towar następować będzie po jego dostarczeniu do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Ponadto Spółka będzie zwracała się każdorazowo do zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów o przesłanie zbiorczego zestawienia wykonanych dostaw do kontrahentów znajdujących się na terytorium innych państw członkowskich UE, z reguły za okres jednego miesiąca kalendarzowego. Otrzymywane Zestawienie Dostaw od zewnętrznej firmy transportowej wykonującej transport towarów zawiera następując pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru - nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Wydawane Zestawienie Dostaw będzie podpisywane przez przedstawiciela firmy transportowej. Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru do kontrahentów z innych państw członkowskich UE, pozwalać będą na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz tego kontrahenta, w stosunku do którego firma transportowa potwierdzi w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru. Numer wystawionego Dokumentu Dostawy wskazany przez firmę transportową w Zestawieniu Dostaw - będzie także podany na fakturze sprzedażowej wystawionej przez Spółkę w związku z wykonaną dostawą towaru na rzecz jej kontrahenta. Spółka może ustalić specyfikację dostarczonego towaru do kontrahenta, poprzez wskazany każdorazowo przez firmę transportową w Zestawieniu Dostawy numer Dokumentu Dostawy, wystawiony uprzednio przez Spółkę, który to dokument zawierał będzie specyfikację wydanego firmie transportowej towaru. Spółka mając podany numer Dokumentu Dostawy dotyczący danego transportu towaru, będzie miała możliwość wyszukania i powiązania z fakturą dokumentującą dostawę towaru do tego kontrahenta. Ostatecznie w ten sposób Spółka będzie miała możliwość zweryfikowania, że dostawa na rzecz danego kontrahenta została do niego zrealizowana. Szczegółowa specyfikacja poszczególnych sztuk towaru będących przedmiotem Dostawy Unijnej znajduje się w wystawionym przez Spółkę Dokumencie Dostawy. Sama faktura także zawiera specyfikację sprzedawanego towaru. Firma transportowa dokonując doręczenia towaru kontrahentowi umieszcza numer tego Dokumentu Dostawy w Zestawieniu Dostaw, sporządzanym cyklicznie dla Spółki.

Kontrahent (nabywca towarów) udostępnia Spółce wgląd do jego wewnętrznego systemu zamówień, w którym to systemie kontrahent zamieszcza zbiorcze zestawienie zlecanych dostaw towaru. Informacje zamieszczone w tym wewnętrznym systemie zamówień kontrahenta wskazują między innymi: ilość zlecanych dostaw towarów na rzecz kontrahenta, daty wykonania poszczególnych dostaw towaru, specyfikację towaru dla każdej dostawy, punkty odbioru dla każdej dostawy towaru. Spółka nie ma technicznej możliwości archiwizowania takich zestawień zlecanych dostaw, ponieważ kontrahent umożliwia Spółce wyłącznie bieżący wgląd do aktualnych zamówień w swoim systemie.

Spółka wykaże dostawę towarów w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie WDT. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji co najmniej te dokumenty, które wymienia w niniejszym wniosku. Jednakże wystąpią też takie sytuacje, w których Spółka nie będzie w posiadaniu wszystkich dokumentów. Mianowicie, wystąpią sytuacje, w których Spółka będzie posiadała jedynie część dokumentów wymienionych w niniejszym wniosku. Mogą mieć miejsce następujące przypadki dokumentacji wywozu towarów na terytorium innego państwa członkowskiego:

Przypadek nr 1 - Na dzień składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, Dokument Dostawy, wystawioną przez Spółkę Fakturę oraz CMR podpisany przez przedstawiciela Spółki oraz kierowcę firmy transportowej odbierającej towar od Spółki.

Przypadek nr 2 - Na dzień składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, Dokument Dostawy, wystawioną przez Spółkę Fakturę oraz Dowód Zapłaty.

Przypadek nr 3 - Na dzień składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji wystawioną przez Spółkę Fakturę, Dokument Dostawy oraz sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw.

Przedmiotem wniosku są transakcje w stosunku, do których nie zachodzą przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy będziecie Państwo uprawnieni do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów opisanych w przypadku nr 1, nr 2 i nr 3.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7 grudnia 2018 r., s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny.

Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Wobec powyższego dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Jak wynika z opisu sprawy, w celu zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT dokonywanych na rzecz nabywców, którzy - jak wynika z treści wniosku - posiadają numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE), nadany przez właściwe państwo członkowskie, Wnioskodawca dla każdej z transakcji będzie gromadził dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywców na terytorium innych państw członkowskich UE. W ramach opisanych transakcji, transport towarów wykonuje zewnętrzna firma transportowa na zlecenie Spółki bądź na zlecenie jej kontrahentów (nabywców) z innych państw członkowskich.

Ponadto wskazano, że Spółka wykaże dostawę towarów w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi fakturę stwierdzającą dokonanie WDT. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dokumenty opisane jako Przypadek nr 1, 2 i 3.

W ramach Przypadku nr 1, Spółka posiadać będzie następujące dokumenty:

• sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, które zawiera następując pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru - nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru do kontrahentów z innych państw członkowskich UE, pozwalać będą na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz tego kontrahenta, w stosunku do którego firma transportowa potwierdzi w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru;
• sporządzony i wydany przez Państwa zewnętrznej firmie transportowej Dokument Dostawy, który jest wydany przed dokonaniem dostawy i z który zawiera dane dostawcy (Spółki), dane adresowe kontrahenta (nabywcy towaru), numer dokumentu dostawy, numer referencyjny, numer zamówienia, numer klienta, numer dostawcy, szczegóły transportu (warunki wysyłki i dostawy), numer punktu rozładunku, specyfikacje towaru, sposób zapakowania towaru. Dokument ten będzie podpisywany przez firmę transportową wykonującą transport towarów;
• wystawiona przez Spółkę Faktura na rzecz kontrahenta (nabywcy towaru). Treść wystawionej faktury zawierać będzie między innymi dane Spółki oraz dane kontrahenta UE (w tym numery VAT-UE), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów, cenę, nr Dokumentu Dostawy, nr zamówienia. Faktura ta zawiera specyfikację sprzedawanego towaru;
• CMR podpisany przez przedstawiciela Spółki oraz kierowcę firmy transportowej odbierającej towar od Spółki.

Natomiast w ramach Przypadku nr 2, Spółka posiadać będzie następujące dokumenty:

• sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, które zawiera następując pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru - nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru do kontrahentów z innych państw członkowskich UE, pozwalać będą na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz tego kontrahenta, w stosunku do którego firma transportowa potwierdzi w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru;
• sporządzony i wydany przez Państwa zewnętrznej firmie transportowej Dokument Dostawy, który jest wydany przed dokonaniem dostawy i z który zawiera dane dostawcy (Spółki), dane adresowe kontrahenta (nabywcy towaru), numer dokumentu dostawy, numer referencyjny, numer zamówienia, numer klienta, numer dostawcy, szczegóły transportu (warunki wysyłki i dostawy), numer punktu rozładunku, specyfikacje towaru, sposób zapakowania towaru. Dokument ten będzie podpisywany przez firmę transportową wykonującą transport towarów;
• wystawiona przez Spółkę Faktura na rzecz kontrahenta (nabywcy towaru). Treść wystawionej faktury zawierać będzie między innymi dane Spółki oraz dane kontrahenta UE (w tym numery VAT-UE), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów, cenę, nr Dokumentu Dostawy, nr zamówienia. Faktura ta zawiera specyfikację sprzedawanego towaru;
• Dowód Zapłaty, który zawiera potwierdzenie otrzymania zapłaty za towar od kontrahenta UE, w formie przelewu dokonanego na rachunek bankowy Spółki. Zapłata za towar następować będzie po jego dostarczeniu do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Otrzymanie przez Państwa zapłaty za towar, oznacza, że towar został dostarczony do Kontrahenta.

Z kolei w ramach Przypadek nr 3, Spółka posiadać będzie następujące dokumenty:

• wystawiona przez Spółkę Faktura na rzecz kontrahenta (nabywcy towaru). Treść wystawionej faktury zawierać będzie między innymi dane Spółki oraz dane kontrahenta UE (w tym numery VAT-UE), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów, cenę, nr Dokumentu Dostawy, nr zamówienia. Faktura ta zawiera specyfikację sprzedawanego towaru;
• sporządzony i wydany przez Państwa zewnętrznej firmie transportowej Dokument Dostawy, który jest wydany przed dokonaniem dostawy i który zawiera dane dostawcy (Spółki), dane adresowe kontrahenta (nabywcy towaru), numer dokumentu dostawy, numer referencyjny, numer zamówienia, numer klienta, numer dostawcy, szczegóły transportu (warunki wysyłki i dostawy), numer punktu rozładunku, specyfikacje towaru, sposób zapakowania towaru. Dokument ten będzie podpisywany przez firmę transportową wykonującą transport towarów;
• sporządzone przez firmę transportową wykonującą transport towaru Zestawienie Dostaw, które zawiera następując pozycje dla każdej wykonanej dostawy (transportu) towaru: numer ID, numer przesyłki, nazwa klienta (strona sprzedająca towar), miejsce załadunku, planowana data rozładunku, status (np. doręczona), miejsce wydania towaru - nazwa, miejsce wydania towaru - miasto, numer dowodu dostawy. Informacje zawarte w Zestawieniu Dostaw w zakresie wykonanych doręczeń towaru do kontrahentów z innych państw członkowskich UE, pozwalać będą na identyfikację dostarczonego towaru poprzez wskazanie w tym zestawieniu numeru wystawionego wcześniej Dokumentu Dostawy i identyfikację faktury sprzedażowej wystawionej uprzednio przez Spółkę na rzecz tego kontrahenta, w stosunku do którego firma transportowa potwierdzi w Zestawieniu Dostaw doręczenie towaru.

Zatem odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że gromadzone przez Spółkę dokumenty w Przypadkach nr 1, 2 i 3 będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej na rzecz Nabywców, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym, dokumenty gromadzone w Przypadkach nr 1, 2 i 3, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy, będą upoważniały Spółkę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).

Zatem Państwa stanowisko, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.