Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii czy przysługuje Państwu pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia okularów na rzecz Państwa pracownika.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 lipca 2025 r. (wpływ 30 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka” lub „Podatnik”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT).

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja pozostałych (…) ((…)).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. Z uwagi na charakter pracy wykonywanej przez część pracowników, w szczególności pracę przy monitorach ekranowych, Spółka finansuje zakup okularów korekcyjnych, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 58), tj. § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia.

W praktyce zakup realizowany jest w ten sposób, że Spółka nabywa okulary od dostawcy (np. salonu optycznego) na podstawie faktury VAT wystawionej na Spółkę, obejmującej pełną wartość brutto zakupu. Po otrzymaniu faktury, pracownik otrzymuje od Spółki ustaloną kwotę tytułem dopłaty do zakupu. Pozostała część ceny pokrywana jest przez pracownika.

Spółka ujmuje fakturę dokumentującą zakup okularów w ewidencji VAT i dokonuje odliczenia podatku naliczonego w kwocie odpowiadającej wartości sfinansowanego zakupu, traktując wydatek jako związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uzupełnienie

W piśmie z 30 lipca 2025 r. uzupełnili Państwo opis sprawy o poniższe informacje:

1.Komu, po zakupie okularów, przysługuje prawo do rozporządzania tym towarem (okularami) jak właściciel?

Właścicielem okularów pozostaje Spółka, jednak faktyczne władztwo nad nimi posiada pracownik.

W opisanym przypadku prawo własności doznaje licznych ograniczeń spowodowanych szczególnym charakterem nabytego towaru. Wprawdzie to pracownik jest faktycznym posiadaczem i użytkownikiem okularów, ale nie ma prawa do przeniesienia ich własności na inną osobę czy niszczenia. Wręcz przeciwnie - pracownik ma obowiązek ich stosowania w miejscu pracy, zgodnie z celem zakupu. Z kolei pracodawca nie monitoruje ani nie kontroluje, gdzie okulary się znajdują, czyli nie ma wiedzy w tym zakresie. W praktyce Spółka traci nad okularami faktyczne władztwo.

2.Czy zakupione dla pracownika okulary korekcyjne są związane z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i w czym przejawia się ten związek?

Zdecydowanie tak. Sprzedaż Spółki podlega w stu procentach opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatrudnianie pracowników jest niezbędnym elementem, aby przychody te zostały osiągnięte.

Innymi słowy bez zatrudnienia pracowników nie będzie przychodów opodatkowanych podatkiem VAT.

Z kolei zatrudniony pracownik, w celu właściwego wykonywania swoich obowiązków, musi posiadać odpowiednie narzędzia. Jednym z tych narzędzi są okulary korekcyjne, które pozwalają pracownikowi prawidłowo widzieć, a co za tym idzie – wykonywać wszystkie działania wynikające z umowy o pracę.

3.Czy pracownik dokonuje zakupu okularów korygujących wzrok i ma potrzebę ich stosowania podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej?

Tak, pracownik dokonuje zakupu okularów korygujących wzrok i ma potrzebę ich stosowania na podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej.

4.Czy pracownik dokonuje zakupu okularów zgodnie z zaświadczeniem lekarza, tj. o określonych parametrach (odpowiednie do stanu zdrowia pracownika), przeznaczone do pracy przy monitorze?

Tak, pracownik dokonuje zakupu okularów zgodnie z zaświadczeniem lekarza, tj. o określonych parametrach (odpowiednie do stanu zdrowia pracownika), przeznaczone do pracy przy monitorze.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia okularów na rzecz jej pracownika?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie okularów korekcyjnych dla pracowników.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, dalej: „Ustawa”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei zgodnie z treścią art. 88 ust. 1 Ustawy

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

(…)

4)usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a)(uchylona),

b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;

c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

5)(uchylony).

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 10b Ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1)ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;

(…)

Jak wynika z powyższego, Ustawa pozwala odliczenia VAT w przypadku, gdy:

-nabycie jest związane z działalnością gospodarczą nabywcy,

-nabywca otrzymał fakturę,

-nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 Ustawy.

Przechodząc na grunt przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że nabycie okularów i zwrot środków na rzecz pracownika przez Spółkę ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Okulary są nabywane w celu zapewnienia pracownikom warunków do świadczenia pracy zgodnie z przepisami prawa pracy, w tym w szczególności § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe:

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Nabycie to służy więc pośrednio zabezpieczeniu interesów pracodawcy oraz efektywności pracy personelu. Sposób nabycia, w tym fakt, że część wartości świadczenia została sfinansowana przez pracownika, nie wyłącza prawa Spółki do pełnego odliczenia VAT.

Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą i interpretacyjną, dla zachowania prawa do odliczenia VAT istotny jest funkcjonalny związek ponoszonego wydatku z działalnością gospodarczą podatnika. W omawianej sprawie zakup okularów pozostaje w takim właśnie funkcjonalnym związku – umożliwia pracownikom wykonywanie obowiązków służbowych, wpływa na jakość, efektywność i ciągłość pracy, a tym samym pośrednio wpływa na działalność opodatkowaną Spółki.

Co istotne, fakt, że pracownik pokrywa część wartości nabywanych okularów, nie zmienia charakteru całej transakcji – nie dochodzi tu do odpłatnej dostawy towaru przez Spółkę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ brak jest elementu świadczenia usług lub dostawy towarów przez Spółkę na rzecz pracownika w ramach samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko znajduje również pośrednio potwierdzenie w interpretacjach organów skarbowych. Przykładowo:

-    interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7.07.2016 r., sygn. ITPP1/4512-226/16/BS - w zakresie odzieży roboczej:

„o ile wymieniona odzież (kurtka) i buty stanowią odzież roboczą lub ochronną, a pracownik faktycznie wykorzystuje ją wyłącznie w celu wykonywania pracy, to stwierdzić należy, że skoro zakup ten wiąże się z realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedażą opodatkowaną, to przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, w zakresie, o którym mowa w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy, przy założeniu, że nie wystąpią przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy.”

-    interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6.06.2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.272.2018.2.PR - w zakresie odzieży roboczej:

„W omawianej sprawie określone w art. 86 ustawy warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a nabyte przez niego rękawiczki robocze, spodnie robocze, kurtki robocze oraz obuwie robocze są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do odliczania podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących zakupu rękawiczek roboczych, spodni roboczych, kurtek roboczych oraz obuwia roboczego.”

-    interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12.09.2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.314.2023.2.ID - w zakresie specjalistycznej odzieży ochronnej:

„Tym samym w analizowanym przypadku należy przyjąć, że ze względu na fakt, że nabycie ww. odzieży jako specjalistycznej odzieży ochronnej podyktowane było przepisami ww. Kodeksu pracy, Parkowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytuł jej nabycia w zakresie w jakim będzie ona wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.”

-    interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 1.03.2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.25.2024.2.AKA - w zakresie dopuszczalności odliczenia VAT przy współfinansowaniu zakupu:

„Prawo do odliczenia przysługuje/będzie Państwu przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy. Przy czym z przepisu tego nie wynika ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na sposób finansowania dokonywanych przez podatnika zakupów. Zatem przywołane przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego nie uzależniają tego prawa od tego, kto finansuje wydatki.

Odliczenie przysługuje więc niezależnie od tego, z jakich źródeł pochodzą środki finansowe.”

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli odzież robocza wykorzystywana przez pracowników służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, zakup okularów korekcyjnych, niezależnie od tego czy jest współfinansowany przez pracowników Spółki czy w całości przez Spółkę, powinien na tej samej zasadzie pozwalać na odliczenie podatku VAT.

Podsumowując, skoro:

-zakup okularów dokumentowany jest fakturą wystawioną na Spółkę,

-okulary są wykorzystywane przez pracowników w celach służbowych, tj. w ramach obowiązków wykonywanych na rzecz Spółki,

-wydatek służy działalności opodatkowanej VAT,

-nie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług ani dostawy towarów na rzecz pracownika,

to Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, że część ich wartości została pokryta przez pracownika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, że Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, że część ich wartości została pokryta przez pracownika, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

W myśl ust. 1 tego artykułu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Stosownie do art. 15 ust. 2 tej ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Należy zauważyć przy tym, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Zatem niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Związek z czynnościami opodatkowanymi, jako przesłanka prawa do odliczenia, opisany został w orzecznictwie TSUE (np. wyrok z 6 kwietnia 1994 r. w sprawie C-4/94 BLP Group plc przeciwko Commissioners of Customs and Excise, z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc, z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 CIBO Participations S.A. przeciwko Directeur régional des impas du Nord-Pas-de-Calais, z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz).

W świetle tych orzeczeń, na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, tak samo jak na gruncie art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, co do zasady, niezbędnym warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie. Przyjmuje się również, że związek pośredni, występuje w przypadku wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, jeżeli stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika. W odniesieniu właśnie do tego rodzaju wydatków podatnikowi powinno przysługiwać prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem Państwa działalności gospodarczej jest produkcja pozostałych (…). Zatrudniają Państwo pracowników na podstawie umów o pracę. Z uwagi na charakter pracy wykonywanej przez część pracowników, w szczególności pracę przy monitorach ekranowych, finansują Państwo zakup okularów korekcyjnych, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe tj. § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Nabywają Państwo okulary od dostawcy na podstawie faktury VAT wystawionej na Państwa, obejmującej pełną wartość brutto zakupu. Po otrzymaniu faktury, pracownik otrzymuje od Spółki ustaloną kwotę tytułem dopłaty do zakupu. Pozostała część ceny pokrywana jest przez pracownika. Ujmują Państwo fakturę dokumentującą zakup okularów w ewidencji VAT i dokonują odliczenia podatku naliczonego w kwocie odpowiadającej wartości sfinansowanego zakupu, traktując wydatek jako związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Po zakupie okularów właścicielem okularów pozostają Państwo, jednak faktyczne władztwo nad nimi posiada pracownik. Pracownik jest faktycznym posiadaczem i użytkownikiem okularów, ale nie ma prawa do przeniesienia ich własności na inną osobę czy niszczenia. Pracownik ma obowiązek ich stosowania w miejscu pracy, zgodnie z celem zakupu. Państwo jako pracodawca nie monitorują ani nie kontrolują, gdzie okulary się znajdują, czyli nie mają wiedzy w tym zakresie.

Państwa sprzedaż podlega w stu procentach opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatrudnianie pracowników jest niezbędnym elementem, aby przychody te zostały osiągnięte. Zatrudniony pracownik, w celu właściwego wykonywania swoich obowiązków, musi posiadać odpowiednie narzędzia. Jednym z tych narzędzi są okulary korekcyjne, które pozwalają pracownikowi prawidłowo widzieć, a co za tym idzie – wykonywać wszystkie działania wynikające z umowy o pracę.

Pracownik dokonuje zakupu okularów korygujących wzrok i ma potrzebę ich stosowania na podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej.

Pracownik dokonuje zakupu okularów zgodnie z zaświadczeniem lekarza, tj. o określonych parametrach (odpowiednie do stanu zdrowia pracownika), przeznaczone do pracy przy monitorze.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia okularów na rzecz pracownika.

Zasady związane z przeprowadzaniem badań lekarskich pracowników reguluje art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 277 ze zm.), jak również rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 607).

Z kolei, wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii dla stanowisk pracy wyposażonych w monitory ekranowe i wymagania dotyczące organizacji pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 58).

W oparciu o § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z § 8 ust. 2 cyt. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wynika obowiązek pracodawcy zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Przepisy ww. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe nie określają szczegółowych warunków zapewnienia przez pracodawcę okularów korekcyjnych. W związku z tym, powyższe kwestie powinny zostać uregulowane w aktach prawa zakładowego (układ zbiorowy pracy, regulaminy), które normują prawa i obowiązki pracowników i pracodawców w danym zakładzie pracy oraz organizację i porządek pracy.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości tj. do kwestii możliwości odliczenia przez Państwa jako pracodawcę podatku VAT związanego z nabyciem okularów korekcyjnych dla pracowników należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie nabycia okularów dokonuje pracownik i to pracownik - a nie Państwo jako pracodawca, którzy tylko w części finansują ich zakup - posiada prawo do rozporządzania okularami jak właściciel. To pracownik, od początku zakupu, wchodzi w ekonomiczne władztwo tego towaru bowiem - jak wskazali Państwo w uzupełnieniu – pracownik dokonuje zakupu okularów korygujących wzrok, pracownik dokonuje zakupu okularów zgodnie z zaświadczeniem lekarza tj. o określonych parametrach (odpowiednie do stanu zdrowia pracownika), faktyczne władztwo nad okularami posiada pracownik, pracownik jest faktycznym posiadaczem i użytkownikiem okularów, Państwo jako pracodawca nie monitorują ani nie kontrolują, gdzie okulary się znajdują, czyli nie mają wiedzy w tym zakresie.

Ponadto – co również wynika z wniosku – Pracownik dokonuje zakupu okularów korygujących wzrok i ma potrzebę ich stosowania na podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej. Zatem – co wynika z opisu sprawy - okulary są dostosowane do indywidualnych potrzeb pracowników. Od momentu zakupu pracownik jest faktycznym posiadaczem i użytkownikiem okularów.

Z samego faktu wystawienia faktury na Państwa jako pracodawcę nie można wywodzić prawa do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury, jeżeli Państwo jako pracodawca nie nabywają faktycznie okularów (nie dochodzi do przeniesienia rozporządzania okularami jak właściciel pomiędzy zakładem optycznym a Państwem). Okoliczności analizowanej sprawy wskazują, że to pracownik nabywa – dokonuje zakupu okularów korygujących i od początku ma prawo do rozporządzania okularami jak właściciel.

Tym samym, w sytuacji, gdy prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przysługuje pracownikowi (pracownik jest faktycznym posiadaczem i użytkownikiem okularów), Państwo jako pracodawca nie mają prawa do odliczenia podatku związanego z nabyciem okularów, które są wykorzystywane przez Państwa pracownika również podczas wykonywania wszystkich działań wynikających z umowy o pracę. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje kwestia, że Państwo jako pracodawca, którzy realizują obowiązek wynikający z odrębnych przepisów prawa, finansują w części (dopłata do zakupu) zakup okularów pracownikowi.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia okularów na rzecz pracownika.

Zatem, Państwa stanowisko zgodnie z którym, Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, że część ich wartości została pokryta przez pracownika, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa we własnym stanowisku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Dodatkowo należy wskazać, że powołane przez Państwa interpretacje indywidualne dotyczą innego stanu faktycznego niż stan faktyczny przedstawiony przez Państwa we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.