Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy  skutków podatkowych rozliczenia poniesionych kosztów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego  

A. funkcjonuje jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. Jest czynnym podatnikiem VAT, (…). Podstawowym rodzajem działalności A. jest świadczenie usług w zakresie ratownictwa medycznego. Działalność ta korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż jest opodatkowana wg właściwych stawek VAT. Ponieważ sprzedaż opodatkowana nie osiąga 2% sprzedaży ogółem w związku z tym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wynika z tego, iż naliczony podatek VAT stanowi dla Wnioskodawcy koszt, natomiast podatek VAT należny jest odprowadzany do Urzędu Skarbowego.

Budynek w (…) został bezpłatnie przekazany do użytkowania przez Urząd (…) na podstawie aktu notarialnego. Użytkownikami tego budynku w części 1282/2976 jest A. oraz B. Każda z tych jednostek wykorzystuje ww. nieruchomość dla celów swojej podstawowej działalności tj. świadczenie usług zdrowotnych.

Na terenie nieruchomości znajduje się parking. Ponieważ parking jest niestrzeżony, często był wykorzystywany przez osoby obce. Pojawił się wówczas pomysł aby przy wjeździe na parking został zamontowany szlaban, co miało uniemożliwić parkowanie przez osoby nieuprawnione. Montażem szlabanu zajęła się A., zawarto umowę z wykonawcą i inwestycja została wykonana co potwierdza faktura zakupu wystawiona przez wykonawcę.

Strony przed przystąpieniem do realizacji zadania ustaliły, iż dzielą koszty wykonania szlabanu po połowie. Faktura została wystawiona na rzecz A. Ponieważ, jak już wyżej opisano, działalność A. na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest zwolniona z VAT, nie ma możliwości odliczenia tego podatku. Podatek VAT dla A. stanowi koszt. Jednostka odprowadza do Urzędu Skarbowego VAT należny od sprzedaży. W opisanym przypadku problem polega na tym, iż A. wystawiła fakturę dla B. na połowę kosztów wykonania szlabanu w następujący sposób: Wartość f-ry wraz z podatkiem VAT (brutto) została podzielona na dwie równe części i do tego został doliczony podatek VAT wg stawki na fakturze pierwotnej (zakupu).

Przykład:

Fa VAT otrzymana od dostawcy – wartość netto 15 000,00,

VAT naliczony 23% wynosi – 3 450,00,

Do zapłaty – 18 450,00 (wszystko zapłaciła A.).

Następnie zgodnie z wcześniejszym uzgodnieniem wystawiono fakturę dla B. w następujący sposób: 18 450,00 zostało podzielone na pół, czyli wartość netto 9 225,00 plus do tego VAT 23% 2 121,75. Wartość faktury ogółem: 11 346,75. B. nie zgadza się z takim sposobem wystawienia faktury, ich zdaniem powinno się podzielić wartość netto i wówczas doliczyć VAT (czyli 15 000,00/2 = 7 500,00 + 1 725,00 VAT = 9 225,00). 

Pytanie

Czy zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej Wnioskodawca postąpił właściwie dzieląc wartość otrzymanej faktury brutto na pół i doliczając podatek VAT wg stawki podstawowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT Wnioskodawca postąpił właściwie, gdyż jako podatnik działający we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług. Można przyjąć, iż to A. wyświadczyła usługę (w części 1/2).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dlatego zastosował właściwą stawkę podatkową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym, na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług należy zatem rozumieć prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy,

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które wykonują czynności podlegające opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto, wskazać również należy, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym rodzajem Państwa działalności jest świadczenie usług w zakresie ratownictwa medycznego. Działalność ta korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż jest opodatkowana wg właściwych stawek VAT. Ponieważ sprzedaż opodatkowana nie osiąga 2% sprzedaży ogółem w związku z tym, nie mają Państwo prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wynika z tego, iż naliczony podatek VAT stanowi dla Państwa koszt, natomiast podatek VAT należny jest odprowadzany do Urzędu Skarbowego.

Budynek został bezpłatnie przekazany do użytkowania przez Urząd (…) na podstawie aktu notarialnego. Użytkownikami tego budynku w części 1282/2976 są Państwo oraz B. Każda z tych jednostek wykorzystuje ww. nieruchomość dla celów swojej podstawowej działalności, tj. świadczenie usług zdrowotnych.

Na terenie nieruchomości znajduje się parking. Ponieważ parking jest niestrzeżony, często był wykorzystywany przez osoby obce. Pojawił się wówczas pomysł, aby przy wjeździe na parking został zamontowany szlaban, co miało uniemożliwić parkowanie przez osoby nieuprawnione. Montażem szlabanu zajęli się Państwo, zawarto umowę z wykonawcą i inwestycja została wykonana co potwierdza faktura zakupu wystawiona przez wykonawcę.

Strony przed przystąpieniem do realizacji zadania ustaliły, iż dzielą koszty wykonania szlabanu po połowie. Faktura została wystawiona na Państwa. Ponieważ Państwa działalność na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy jest zwolniona z VAT, nie ma możliwości odliczenia tego podatku. Podatek VAT stanowi dla Państwa koszt. Wystawili Państwo fakturę dla B. na połowę kosztów wykonania szlabanu w następujący sposób: wartość f-ry wraz z podatkiem VAT (brutto) została podzielona na dwie równe części i do tego został doliczony podatek VAT wg stawki na fakturze pierwotnej (zakupu).

Następnie zgodnie z wcześniejszym uzgodnieniem wystawiono fakturę dla B. w następujący sposób: 18 450,00 zostało podzielone na pół, czyli wartość netto 9 225,00 plus do tego VAT 23% 2 121,75. Wartość faktury ogółem: 11 346,75. B. nie zgadza się z takim sposobem wystawienia faktury, ich zdaniem powinno się podzielić wartość netto i wówczas doliczyć VAT (czyli 15 000,00/2 = 7 500,00 + 1 725,00 VAT = 9 225,00).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy postąpili Państwo prawidłowo dzieląc wartość otrzymanej faktury brutto na pół i doliczając podatek VAT wg stawki podstawowej.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi wyżej przepisami prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do przeniesienia części kosztów inwestycji na B., mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie (wykonanie szlabanu), które jest wykonywane na podstawie porozumienia pomiędzy dwoma określonymi stronami transakcji (usługodawcą i usługobiorcami), dla którego istnieje bezpośredni beneficjent czynności.

Działając we własnym imieniu, nabyli Państwo usługę związaną z wykonaniem szlabanu. Usługa została w istocie wykonana na Państwa rzecz i na rzecz B., jednakże faktura za wykonane prace została wystawiona na Państwa. Koszt usługi wykonanej na rzecz B. zgodnie z ustaleniami stanowi połowę.

Innymi słowy, odsprzedają Państwo usługę wykonania szlabanu zakupioną od wykonawcy na rzecz B. stosownie do ustalonej części, a więc, zgodnie do art. 8 ust. 2a, wchodzą Państwo w rolę podmiotu świadczącego usługę na rzecz B.

Należy zwrócić uwagę, że porozumienie dotyczy wzajemnych zobowiązań Państwa i B., i jest de facto umową stron określającą przedmiot świadczenia z Państwa strony – tj. udzielenie we własnym imieniu zamówienia wykonawcy szlabanu i realizacja świadczenia – oraz należnego wynagrodzenia w postaci części kwoty wynikającej z faktury otrzymanej od wykonawcy prac, zgodnie z ustaleniami jest to połowa kosztów.

Należy zwrócić uwagę, że ustalili Państwo wraz z B. kwestie montażu szlabanu na parkingu. Ustalenia w kwestii wykonania tego szlabanu dotyczą wzajemnych zobowiązań Państwa i B., i są de facto umową stron określającą przedmiot świadczenia ze strony Państwa – a mianowicie to Państwo zajęli się montażem szlabanu, zawarli Państwo umowę z wykonawcą i inwestycja ta została wykonana, co potwierdza faktura wystawiona przez wykonawcę na Państwa. Jednocześnie należne jest Państwu wynagrodzenie w postaci części kwoty wynikającej z otrzymanej od wykonawcy faktury – w ustalonej części (połowa kosztu wykonania szlabanu).

W związku z powyższym, odsprzedają Państwo usługę zakupioną u wykonawcy na rzecz B. – stosownie do ustalonego z tym B. udziału, a więc wykonują Państwo czynności podlegające opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 8 ust. 2a ustawy.

Podsumowując, czynność przeniesienia ekonomicznego kosztu części inwestycji na B. należy traktować jako odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Przepis ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że:

Są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Jak wynika z przeprowadzonej wyżej analizy, świadczą Państwo usługę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług na rzecz B.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wynika że podatnik jest obowiązany udokumentować świadczenie usług na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Zatem, są Państwo zobowiązani do wystawienia faktury na rzecz B. z tytułu świadczenia usługi związanej z wykonaniem szlabanu.

W tym miejscu należy wskazać na przepis art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego:

Stosownie natomiast do art. 29a ust. 7 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie do podstawy opodatkowania.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy prawa podatkowego nie regulują wysokości kwoty należnej od nabywcy, czyli ceny sprzedaży. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują konsekwencje publiczno-prawne dokonania sprzedaży towaru lub wyświadczenia usługi – nie mogą mieć wpływu na wysokość ceny ustalonej przez strony umowy cywilnej. Regulują bowiem, co stanowi podstawę opodatkowania, ale nie mają i nie mogą mieć wpływu na sposób jej ustalenia.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny – tj. czy winna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar czy świadczoną usługę, a wszelkie spory pomiędzy stronami transakcji w tym zakresie są rozstrzygane na gruncie prawa cywilnego, a nie podatkowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 168):

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług:

Z przytoczonych regulacji ustawy o VAT wynika, że podstawą opodatkowania jest zapłata z tytułu dokonanej dostawy czy świadczenia usługi, pomniejszona o kwotę należnego podatku, tj. wartość netto (bez podatku). Przy czym to strony (a nie organ podatkowy) dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach wartość – cenę, za którą dokonują transakcji. Jak wynika z opisu sprawy, przed przystąpieniem do realizacji zadania ustalili Państwo wraz z B., że koszty wykonania szlabanu dzielą po połowie. Skoro – jak wynika z wniosku – Państwa wynagrodzeniem z tytułu wykonania szlabanu – jest połowa kwoty (brutto) wskazanej na fakturze otrzymanej od wykonawcy – to ta wartość, pomniejszona o kwotę należnego podatku, będzie stanowiła – zgodnie z art. 29a ustawy – podstawę opodatkowania. Ta kwota stanowi zatem Państwa wynagrodzenie ustalone z B.

Nie można się zatem z Państwem zgodzić, że powinni Państwo podzielić wartość otrzymanej faktury brutto na pół i doliczyć do tej kwoty podatek VAT. Skoro umówili się Państwo z B., że dzielą koszt inwestycji i kwota ta jest jedyną zapłatą za wykonane świadczenie, tj. nie otrzymają Państwo dodatkowych środków, dopłat, to stanowi ona wartość brutto otrzymanego wynagrodzenia, w którym metodą „w stu” należy wyliczyć podatek VAT.

W konsekwencji, oceniając Państwa stanowisko całościowo, należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej:

Tym samym, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy. Stosownie do tego przepisu:

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.