Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·    opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży wyodrębnionej własności nowowybudowanego lokalu niemieszkalnego w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce 5 wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·    zwolnienia od podatku VAT sprzedaży wyodrębnionej własności lokalu niemieszkalnego po przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanego na działce 5 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);

·    opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży wyodrębnionej własności nowowybudowanego lokalu niemieszkalnego w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce 6 wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym usytuowanym na działce 5 (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz

·    zwolnienia od podatku VAT sprzedaży wyodrębnionej własności lokalu niemieszkalnego po przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanego na działce 6 (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawca nabył 14 grudnia 2023 r. nieruchomość zabudowaną, w ramach której nabyto prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, stanowiącej działkę oznaczoną numerem 5 i własność nieruchomości stanowiącą działkę oznaczoną numerem 6 wraz z usytuowanym na obu tych działkach budynkiem oraz poniesionymi nakładami na budowę garażu.

W akcie notarialnym zakupu Sprzedający złożył oświadczenie, iż jest czynnym podatnikiem VAT, a zbycie przedmiotów umowy podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym Wnioskodawca nie odliczył podatku od towarów i usług przy nabyciu nieruchomości.

Nabyta nieruchomość nie będzie wpisana do ewidencji środków trwałych nabywcy, a jej nabycie ma charakter wyłącznie inwestycyjny.

Lokale niemieszkalne, w których zostaną przeprowadzone prace budowlano-remontowe w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku, zarówno na działce 5 jak również na działce 6, stanowić będą towar handlowy w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Nabyta zabudowana nieruchomość była wykorzystywana przez poprzedniego właściciela, tym samym doszło już do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości, od którego minęły ponad 2 lata.

Na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów numerem działki 5 planowana jest inwestycja, w ramach której przewiduje się remont, przebudowę i rozbudowę budynku wraz z lokalami niemieszkalnymi oraz z infrastrukturą towarzyszącą. Planowane jest, że w ramach prowadzonej inwestycji w części budynku znajdującego się na działce 5 powstaną nowe samodzielne lokale niemieszkalne wraz z częściami wspólnymi, do których będą przynależne miejsca postojowe. Będzie to inwestycja prowadzona w istniejącej bryle budynku, co spowoduje przebudowanie jego wnętrz, jak również dokonana zostanie jego rozbudowa, nadbudowa i dobudowa, co przyczyni się do powstania nowej substancji budynku.

W przypadku sprzedaży samodzielnego lokalu niemieszkalnego jeden wpis do księgi wieczystej obejmował będzie lokal jako własność wraz z proporcjonalnym udziałem w gruncie obejmującym konkretne miejsce parkingowe. Wnioskodawca nie będzie zbywać miejsca postojowego jako odrębnego przedmiotu własności. Założeniem jest, że na przedmiotowej działce powstaną naziemne miejsca postojowe, z których korzystać będą, na zasadach wyłączności, nabywcy określonych lokali (wyłącznie nabywcy nowo wybudowanych lokali w tym budynku) zgodnie z umowami o sposób korzystania z nieruchomości wspólnej („quoad usum”). Miejsca postojowe nie będą przedmiotem odrębnej sprzedaży, a przeniesienie własności każdego lokalu wraz z przynależnym miejscem postojowym będzie się odbywać w ramach jednej umowy i jednego aktu notarialnego. Na części istniejącego budynku zostaną przeprowadzone prace polegające na przebudowie i odnowieniu istniejących samodzielnie lokali niemieszkalnych, co do których nie przewiduje się możliwości sprzedaży miejsca postojowego. Zakłada się, że wartość nakładów przekroczy 30% ceny nabycia tej nieruchomości.

Na nieruchomości sąsiedniej, oznaczonej w ewidencji gruntów numerem działki 6, Wnioskodawca realizuje taką samą inwestycję, w ramach której planuje się przebudowę i rozbudowę budynku wraz z lokalami niemieszkalnymi oraz z infrastrukturą towarzyszącą i tak jak w przypadku działki o numerze 5 planowane jest, że w ramach prowadzonej inwestycji w części budynku powstaną nowe samodzielne lokale niemieszkalne wraz z częściami wspólnymi, natomiast w części istniejącego budynku zostaną przeprowadzone prace polegające na przebudowie i odnowieniu istniejących samodzielnie lokali niemieszkalnych. Zakłada się, że wartość nakładów przekroczy 30% ceny nabycia tej nieruchomości.

Planowane jest w obrębie nieruchomości wspólnej wyznaczenie części, z których korzystać będą na zasadach wyłączności, nabywcy określonych lokali w budynku posadowionym na działce numer 5, zgodnie z umowami o sposób korzystania z nieruchomości wspólnej („quoad usum”), a ponadto na rzecz każdoczesnych właścicieli lokali znajdujących się w przedmiotowym Budynku ustanowione będą na nieruchomości stanowiącej działkę numer 5, nieodpłatne lub za jednorazowym wynagrodzeniem, na czas nieokreślony, służebności polegające na prawie wyłącznego i nieodpłatnego korzystania z naziemnych miejsc postojowych (dotyczy wyłącznie lokali w rozbudowywanej części budynku).

Miejsca postojowe nie będą przedmiotem odrębnej sprzedaży, a przeniesienie własności każdego lokalu wraz z przynależnym miejscem postojowym będzie się odbywać w ramach jednej umowy i jednego aktu notarialnego.

Z uwagi na handlowy cel nabycia nieruchomości nakłady ponoszone na przeprowadzenie prace budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku, zarówno na działce 5 jak również na działce 6 nie będą stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a prace remontowo-budowlane będą polegać na przebudowie, rozbudowie i nadbudowie oraz zmianie sposobu użytkowania części budynku z przeznaczeniem na lokale zakwaterowania turystycznego.

Zarówno w trakcie trwania inwestycji jak i po jej zakończeniu lokale będą wystawione na sprzedaż (umowy rezerwacyjne, przedwstępne i końcowe akty notarialne przeniesienia własności). Nie przewiduje się ich użytkowania lub wykorzystywania w inny sposób niż z przeznaczeniem na sprzedaż. Lokale nie będą udostępniane osobom trzecim do korzystania na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani żadnej innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze. W trakcie trwania inwestycji aż do sprzedaży lokali położonych zarówno na działce 5 jak również 6, będą w nich prowadzone wyłącznie prace remontowo-budowlane i nie będą one wykorzystywane w jakikolwiek inny sposób.

Pytania

1.  Czy transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności nowowybudowanego lokalu niemieszkalnego w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce numer 5 wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

2.  Czy transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokalu niemieszkalnego po przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanego na działce 5 będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

3.  Czy transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności nowowybudowanego lokalu niemieszkalnego w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce numer 6 wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym usytuowanym na działce numer 5 będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

4.  Czy transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokalu niemieszkalnego po przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanego na działce 6 będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Nie, transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokali w rozbudowanej części budynku wraz z przynależnym miejscem parkingowym usytuowanym na działce 5 nie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności nowo wybudowanego lokalu niemieszkalnego na działce 5 wraz z przynależnym miejscem postojowym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Będzie to bowiem inwestycja prowadzona nie tylko w zakresie istniejącej bryły budynku polegająca na przebudowie wewnątrz budynku, ale również rozbudowa, nadbudowa i rozbudowa tego budynku, co przyczyni się do powstania nowej substancji budynku. W tym zakresie nie będzie spełniony warunek do zwolnienia transakcji z podatku VAT, ponieważ w przypadku dostawy nowo wybudowanego lokalu niemieszkalnego wraz z przynależnym do niego miejscem parkingowym będziemy mieli do czynienia z transakcją w ramach pierwszego zasiedlenia, a to zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 10 a i b ustawy o VAT, wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia.

Przez pierwsze zasiedlenie – stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym, w przypadku dostawy nowo wybudowanego lokalu niemieszkalnego wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym będziemy mieli do czynienia z pierwszym zasiedleniem, a to jak uzasadniono powyżej wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia z VAT od tej transakcji. Nowo wybudowane lokale nie będą stanowić środków trwałych w ocenie Wnioskodawcy, przed sprzedażą nie dojdzie bowiem do ich pierwszego zasiedlenia, ponieważ po rozbudowie nie będą wykorzystywane na potrzeby własne tylko zostaną wystawione do sprzedaży. Nie można bowiem uznać za zasiedlonej tej części budynku, która wcześniej nie istniała (powstała w wyniku rozbudowy).

Jeżeli na podstawie udzielonej Wnioskodawcy interpretacji VAT sprzedaż nowowybudowanych lokali nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, to Spółka na zasadach proporcji oraz specyfikacji wydatków, które można przypisać wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, będzie korzystała z odliczenia podatku VAT.

Ad 2

Tak, transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokali w istniejącej części budynku usytuowanego na działce 5 będzie zwolniona od podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokalu będzie zwolniona od podatku od towarów i usług. Sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa").

Towarem, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części. Lokale niemieszkalne, w których zostaną przeprowadzone prace budowlano-remontowe w obrębie istniejącej bryły budynku na działce 5 stanowią towar handlowy. 

Art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części – co do zasady zwolniona jest od podatku VAT. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.) oraz w świetle orzecznictwa „TSUE”, pierwsze zasiedlenie powinno być rozumiane szeroko, tj. jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym może to być również wykorzystywanie na potrzeby własnej działalności.

W ślad za orzecznictwem „TSUE” uznać należy, że w przypadku budynku nabytego przez Spółkę pierwsze zasiedlenie rozumiane jako oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu miało już miejsce.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, nieruchomości były już wcześniej oddane do użytkowania i upłynął okres 2 lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy przesłanka z art. 2 pkt 4 lit. a ustawy nie została spełniona, jak również ta dotycząca nakładów na jego ulepszenie z uwagi na fakt, iż nie będą one stanowić u podatnika środka trwałego.

Ad 3

Nie, transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokali w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce 6 wraz z przynależnym miejscem parkingowym usytuowanym na sąsiedniej działce 5, nie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług. Uzasadnienie analogiczne jak w Pytaniu 1.

Ad 4

Tak, transakcja sprzedaży wyodrębnionej własności lokali w istniejącej części budynku usytuowanego na działce 6 będzie zwolniona z podatku od towarów i usług. Uzasadnienie analogiczne jak w Pytaniu 2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Z kolei, na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W konsekwencji, sprzedaż prawnie wyodrębnionego lokalu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca uregulował opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Kwestia zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy budowli, budynków lub ich części została przede wszystkim uregulowana w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Pierwszym zasiedleniem jest więc szeroko rozumiane pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Przykładowo, pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku oddany zostanie on w najem, jak też w przypadku, gdy będzie on wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, bądź będzie zamieszkały przez osoby fizyczne – w obu przypadkach dojdzie do korzystania z budynku lub jego części.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.):

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ustawy podatkowej – jest więc:

·    przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

·    rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

·    rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

·    adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

·    modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Tym samym nakłady na ulepszenie środków trwałych zmierzają do podjęcia bądź rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodujących istotną zmianę cech użytkowych.

Powyższe przepisy wskazują, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym, należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale niemieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z powołanego przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·    towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania;

·    przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od tego podatku VAT dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Wobec tego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Dodatkowo należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabyli Państwo nieruchomość, tj. dwie działki wraz z posadowionym na nich m.in. budynkiem. Nabyta nieruchomość była wykorzystywana przez zbywcę, tym samym doszło do jej pierwszego zasiedlenia, od którego minęły 2 lata. Zamierzają Państwo sprzedać wyodrębnione w budynku lokale niemieszkalne. Część lokali będzie nowo wybudowana w rozbudowanej części budynku i po tym sprzedana. Pozostałe lokale będą sprzedane po uprzednim przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku. Do części lokali przynależą miejsca postojowe, które również objęte będą planowaną dostawą. Jeden wpis do księgi wieczystej obejmował będzie lokal jako własność wraz z proporcjonalnym udziałem w gruncie obejmującym konkretne miejsce parkingowe. Miejsca postojowe nie będą przedmiotem odrębnej sprzedaży, a przeniesienie własności każdego lokalu wraz z przynależnym, miejscem postojowym będzie odbywać się w ramach jednej umowy i jednego aktu notarialnego. Nie przewiduje się innego wykorzystywania lokali jak jedynie na sprzedaż. Lokale stanowią towar handlowy. Wartość nakładów na lokale przekroczy 30% ich wartości początkowej. Nabycie nieruchomości stanowiło czynność zwolnioną od podatku VAT, zatem nie odliczyli Państwo podatku naliczonego od tej transakcji.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT sprzedaży samodzielnego lokalu niemieszkalnego po przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanego na działce 5 i nr 6 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 i nr 4) oraz opodatkowania sprzedaży nowowybudowanego lokalu w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce 5 wraz z przynależnym do niego na tej działce miejscem postojowym i usytuowanego na działce 6 wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym usytuowanym na działce 5 (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 3).

W odniesieniu do lokali, w których przeprowadzane są prace budowlano-remontowe w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanych na działce 5 i 6 należy stwierdzić, że sprzedaż tych lokali będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wynika z treści wniosku, lokale, w których wykonano ww. prace były już wcześniej oddane do użytkowania i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą minęły ponad 2 lata. Jednocześnie nie ponoszono nakładów na ich ulepszenie.

Tym samym, przy sprzedaży tych lokali zostaną spełnione przesłanki warunkujące zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż samodzielnego lokalu niemieszkalnego po przeprowadzeniu prac budowlano-remontowych w obrębie istniejącej dotychczas bryły budynku usytuowanego na działce 5 i 6 będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i nr 4 uznałem jako prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do nowowybudowanych lokali niemieszkalnych należy wskazać, że ich sprzedaż nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Kluczowa w przedmiotowej sytuacji jest bowiem kwestia pierwszego zasiedlenia lokali.

Jak wynika z opisu sprawy, lokale te będą stanowiły „nowe” nieruchomości, tj. powstałe poza istniejącą już bryłą budynku. Lokale te stanowią więc nową przestrzeń niebędącą dotychczas przedmiotem użytkowania. Tym samym, rozbudowana część budynku stanowi nową substancję i na ocenę pierwszego zasiedlenia tej części nie może mieć wpływu sposób wykorzystywania istniejących wcześniej innych części tego budynku.

Zatem przed planowaną dostawą lokali nie doszło do ich pierwszego zasiedlenia – dojdzie do niego w momencie sprzedaży. Tym samym sprzedaż tych lokali nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli dostawa ww. lokalu nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Przywołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, adresowany jest do podatników, którym – po pierwsze nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a po drugie – nie ponosili wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części, w stosunku do których istniało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a jeśli ponosili, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Spełnienie obu warunków łącznie uprawnia podatnika do skorzystania ze zwolnienia przy dostawie budynków, budowli lub ich części.

Celem ustalenia, czy transakcja będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należy dokonać rozstrzygnięcia czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do nowowybudowanych lokali.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

·podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,

·towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi).

Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Zasadne jest odniesienie się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, gdzie warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest mocno akcentowany. W orzeczeniu z 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto, w wyroku z 13 marca 2008 r. (w sprawie C-437/06 Securenta) Trybunał przesądził, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast w pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim podmiot występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17(2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim z dokonywaniem świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Wskazali Państwo, że są zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto nie przewidują Państwo użytkowania lokali w inny sposób niż przeznaczenie na sprzedaż.

Ponoszone przez Państwa wydatki będą związane z zamiarem wykorzystania ich do czynności opodatkowanych (sprzedaży), a zatem będą ponoszone przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy. Skoro wydatki ponoszone na lokale będą Państwo dokonywać jako podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i z zamiarem sprzedaży, czyli czynności, która podlega opodatkowaniu, to – co do zasady – będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do lokali.

W związku z powyższym, przesłanki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w rozpatrywanej sprawie nie będą spełnione, gdyż dla czynności sprzedaży nowowybudowanych lokali będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W niniejszej sprawie dla sprzedaży lokali nie znajdzie również zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wynika z opisu sprawy, lokale będą przeznaczone na sprzedaż i w żaden inny sposób nie będą wykorzystywane. Zatem nie będą Państwo wykorzystywali lokali wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W rezultacie, w związku z brakiem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a oraz pkt 2 ustawy należy stwierdzić, że ww. sprzedaż nowowybudowanych lokali będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Natomiast celem ustalenia sposobu opodatkowania dla zbycia lokalu wraz z miejscem postojowym wymagana jest analiza okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy:

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy:

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu:

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1065 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Stosownie do § 3 pkt 9 ww. rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 pkt 12 ww. rozporządzenia:

Jak stanowi § 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia:

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkownie, suszarnie).

Z powyższego wynika, iż dodatkowe pomieszczenia, np. pomieszczenia wózkowni, piwnic, które co do zasady mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, nie powinny być traktowane jako lokal użytkowy, gdyż stanowią pomieszczenia gospodarcze lokalu mieszkalnego, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, przeznaczone do przechowywania materiałów, przedmiotów, opału lub produktów żywnościowych użytkowników lokalu.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali:

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy:

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), dalej Kodeks cywilny:

Z kolei art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Z powyższego wynika, że nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego/użytkowego części wspólnej budynku oraz gruntu. Zatem jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego/użytkowego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji.

Natomiast dostawa lokalu mieszkalnego/użytkowego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej z jednoczesnym ustanowieniem prawa do korzystania z miejsca parkingowego, w przypadku objęcia miejsca odrębną księgą wieczystą nie stanowi jednolitego świadczenia na rzecz nabywcy.

Zatem istotne znaczenie dla ustalenia właściwych zasad opodatkowania ma sposób sprzedaży prawa do korzystania z miejsc postojowych i przynależność do lokalu.

W tym miejscu należy wskazać, że – co do zasady – każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę/jedną dostawę towarów, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

W przypadku czynności o charakterze złożonym, o sposobie opodatkowania decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności.

Stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs & Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financiën (C-41/04).

Natomiast w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtował się pogląd, zgodnie z którym dla określenia właściwej stawki podatku dla sprzedaży na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym istotnym jest precyzyjne wskazanie przedmiotu tej czynności. NSA w wydanych orzeczeniach (por. wyroki z 11 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 724/09; z 6 grudnia 2012 r. sygn. akt I FSK 156/12) dokonuje podziału stanów faktycznych, w ramach którego wyróżnia:

·    uznanie lokalu garażu wielostanowiskowego jako elementu nieruchomości wspólnej (podobnie jak ciągów komunikacyjnych, strychów itp.) z określeniem korzystania z poszczególnych miejsc postojowych w ramach podziału quad usum,

·    wyodrębnienie garażu na odrębną własność i sprzedaż udziału we współwłasności na rzecz właścicieli lokali korzystających z miejsc postojowych w ramach podziału quad usum.

Z orzecznictwa NSA wynika, że jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych nieruchomości, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, dla którego nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste, znajdującego się wewnątrz budynku lub na zewnątrz budynku, integralnie związanego z prawem własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie. Miejsca postojowe nie mogą być wówczas odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy sprzedaży opodatkowanej.

Natomiast jeżeli w ramach sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego zostaną założone odrębne księgi wieczyste, wówczas mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami i tym samym miejsce postojowe jest odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu.

Co prawda powyższe wyroki odnoszą się do opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, niemniej wskazują samą istotę opodatkowania sprzedaży nieruchomości, w przypadku gdy te nieruchomości objęte są odrębnymi księgami wieczystymi.

W przypadku czynności o charakterze złożonym, o uznaniu dostawy za jednolitą transakcję decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, jeden wpis do księgi wieczystej obejmował będzie lokal jako własność wraz z proporcjonalnym udziałem w gruncie obejmującym konkretne miejsce parkingowe. Miejsca postojowe nie będą przedmiotem odrębnej sprzedaży, a przeniesienie własności każdego lokalu wraz z przynależnym, miejscem postojowym będzie odbywać się w ramach jednej umowy i jednego aktu notarialnego. Miejsca postojowe objęte planowaną transakcją – zarówno przynależne do lokali usytuowanych w budynku posadowionym na działce 5, jak i na działce 6 – znajdują się wyłącznie na działce 5.

Ponadto, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie dopuszczają zwolnienia od podatku VAT dla sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Tym samym, bez względu na to, czy planowane transakcje będą stanowiły jednolite świadczenie, nie będą one korzystały ze zwolnienia od podatku VAT – będą opodatkowane tym podatkiem.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż wyodrębnionej własności nowowybudowanego lokalu niemieszkalnego w rozbudowanej części budynku usytuowanego na działce 5 wraz z przynależnym do niego miejscem postojowym oraz usytuowanego na działce 6 wraz z przynależnym miejscem postojowym usytuowanym na sąsiedniej działce 5 będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 3 uznałem jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.