
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 6 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:
-uznania Bonu podarunkowego przedpłaconego za bon różnego przeznaczenia (MPV),
-rozpoznania obowiązku podatkowego w związku z transferem Bonu podarunkowego przedpłaconego oraz w związku środkami pieniężnymi zgromadzonymi na Bonie, a niewykorzystanymi, po upływie jego terminu ważności,
-rejestracji przy użyciu kasy fiskalnej transferu Bonu podarunkowego przedpłaconego.
Uzupełniła go Pani pismem z 6 sierpnia 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani osobą prowadzącą indywidualną pozarolniczą działalność gospodarczą. W działalności pomaga Pani małżonek jako osoba współpracująca (nie posiadają Państwo rozdzielności majątkowej). Zatrudnia Pani 2 osoby na podstawie umowy o pracę oraz 3 osoby na podstawie umowy zlecenia. Osiąga Pani przychody ze sprzedaży detalicznej:
-odzieży (głównie art. bieliźniarskie),
-paliw,
-akcesoriów samochodowych,
-wynajmu maszyn i urządzeń,
-artykułów higieny osobistej,
-artykułów spożywczych.
Jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Rejestruje Pani sprzedaż towaru na rzecz osób fizycznych przy użyciu kasy fiskalnej. Na okoliczność dokonywanych przez przedsiębiorców zakupów wystawia Pani faktury VAT.
W celu zyskania wizerunku nowoczesnej firmy nastawionej na potrzeby klientów oraz pozyskania szerszych rynków zbytu, a przede wszystkim zwiększenia obrotów, uruchomiła Pani w placówce handlowej system sprzedaży towarów oparty na płatności przy użyciu Bonów podarunkowych przedpłaconych (dalej: Bon). Na podstawie wydanego przez Panią Bonu w formie papierowej, klient możne dokonać zapłaty za wybrany w Pani placówce handlowej towar do wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na Bonie. W sytuacji, gdy cena towarów przewyższy wartość środków zgromadzonych na Bonie, nabywca zobowiązany jest dokonać dopłaty za towar w części ponad wartość środków zgromadzonych na Bonie. Środki pieniężne zgromadzone, na które opiewa Bon nie podlegają zwrotowi ani w okresie ważności Bonu ani po upływie ważności Bonu. Bon posiada określony termin ważności, co oznacza, że zakupu towarów przy pomocy Bonu, można dokonać tylko w określonym dla danego Bonu czasie jego ważności. Ważność Bonu została określona na 6 miesięcy z terminem ważności na koniec danego miesiąca. Przykładowo, jeśli przedpłata Bonu nastąpi dnia 04.04.2025 to termin ważności jest do 31.10.2025. Co istotne, informuje Pani Klientów o 6 miesięcznym terminie ważności Bonu oraz o tym, że niewykorzystany w terminie Bon czy też jego część nie podlegają zwrotowi. Niewykorzystanie Bonu w okresie jego ważności oznaczać będzie rezygnację Klientów z możliwości jego realizacji oraz wygaśnięcie wszelkich praw z nim związanych. Po upływie ważności Bonu, środki pieniężne na który opiewa Bon a które nie zostały wydatkowane na towary, przechodzą na Pani własność.
Posiadacz Bonu może wymienić go na towar bądź grupy towarów, które są dostępne wyłącznie w Pani placówce handlowej, co oznacza, że wszystkie te towary będą mogły być opłacone Bonem. Towary, które sprzedaje Pani na rzecz swoich Klientów, za które zapłata następuje Bonem przedpłaconym są opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT. W ramach Bonu można dokonać zakupu: bielizny (damskiej, męskiej, dziecięcej), akcesoriów bieliźniarskich, odzieży, artykułów higienicznych dla kobiet (podpaski, tampony, żele do higieny intymnej), paliw na stacji paliw stanowiącej część placówki handlowej, akcesoriów samochodowych (wycieraczki, art. pielęgnacyjne do pojazdów itp.), art. spożywczych (przekąski typu chipsy, paluszki, napoje itp.).
W chwili sprzedaży Bonu nie ma możliwości powiązania środków pieniężnych wpłaconych za Bon z towarami zakupionymi później przez Klienta.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że posiadacz Bonu podarunkowego opisanego we wniosku może wykorzystać Bon do zakupu wyłącznie towarów oferowanych w Pani placówce handlowej.
Pytania
1.Czy opisany uprzednio Bon stanowi bon różnego przeznaczenia (MPV)?
2.Czy w momencie wydania Bonu ciąży na Pani powinność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i tym samym czynność ta podlega rejestracji przy użyciu kasy fiskalnej czy obowiązek ten powstaje dopiero w momencie wydania towaru w zamian za posiadany Bon?
3.Czy powinna Pani rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług od środków pieniężnych zgromadzonych na Bonie, a niewykorzystanych, po upływie jego terminu ważności?
Pani stanowisko w sprawie
W ramach prowadzonej działalności dokonuje Pani sprzedaży następujących grup towarów: bielizny (damskiej, męskiej, dziecięcej), akcesoriów bieliźniarskich, odzieży, artykułów higienicznych dla kobiet (podpaski, tampony, żele do higieny intymnej), paliw na stacji paliw - stanowiącej część placówki handlowej, akcesoriów samochodowych (wycieraczki, art. pielęgnacyjne do pojazdów itp.), art. spożywczych (przekąski typu chipsy, paluszki, napoje itp.), opodatkowanych różnymi stawkami VAT. W momencie wydania Bonu na rzecz Nabywcy/Użytkownika nie jest znany towar, który zostanie kupiony przy użyciu Bonu oraz stawka podatku od towarów i usług przypisana do danego towaru. Oferuje Pani w swoim punkcie handlowym różnego rodzaju towary i w momencie wydania Bonu nie ma Pani wiedzy, jaki towar zostanie sprzedany. Wydawane Bony stanowią według Pani bony różnego przeznaczenia MPV, wobec czego, dopiero w momencie dostawy towarów przy użyciu tego Bonu, rozpozna Pani obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Natomiast samo wydanie Bonu nie stanowi dostawy towarów. Wydanie Bonu dokumentuje Pani wpisem do rejestru bonów podarunkowych, który jest dostępny i przechowywany w punkcie handlowym.
Pani zdaniem samo wydanie Bonu nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług, zatem jest neutralne na gruncie VAT. Obowiązek podatkowy w VAT powstaje w momencie sprzedaży towarów i usług. Samo wydanie Bonu nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy w ww. przypadku powstaje w momencie zakupu towaru zrealizowanego przy użyciu przedmiotowego Bonu. Tym samym odpłatnego wydania bonów różnego przeznaczenia nie należy ewidencjonować na kasie fiskalnej. Obowiązek stosowania kas rejestrujących związany jest z realizacją sprzedaży, a więc wydaniem towaru. Czynność przekazania bonu różnego przeznaczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie stanowi odpłatnej dostawy towarów a zatem nie stanowi sprzedaży. Ewidencji na kasie fiskalnej podlegać będzie dostawa towaru w związku z realizacją Bonu.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 poz. 1570 z późn. zm. ), (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Należy zauważyć, że co do zasady - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 41 Ustawy o VAT przez pojęcie bonów należy rozumieć instrumenty, z którymi wiąże się obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.
Tak rozumiane bony należy podzielić na bony jednego przeznaczenia (tzw. bony SPV) oraz bony różnego przeznaczenia (tzw. bony MPV).
Wprowadzona do ustawy o VAT w art. 2 pkt 43 definicja bonu SPV stanowi, iż przez bon SPV rozumie się bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.
Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 44 ustawy o VAT, przez bon MPV rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.
Oznacza to, że w przypadku bonu różnego przeznaczenia w momencie jego emisji nie są znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, lub kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług.
W praktyce, jeśli nie jest np. znana wysokość stawki VAT dla towarów i usług, które są kupowane przy zapłacie bonem - mamy do czynienia z bonem różnego przeznaczenia.
Przydatne wskazówki wynikają np. z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 maja 2019 r., 0112-KDIL1-3.4012.67.2019.1.KB, w tym m. in. , że:
-jeśli bony uprawniają jego posiadacza do skorzystania z różnych świadczeń, które mogą być opodatkowane różnymi stawkami - są to bony różnego przeznaczenia,
-skoro bony te stanowią bony różnego przeznaczenia, to ich transfer nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 8b ust. 1 ustawy o VAT faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.
Zgodnie z treścią art. 19a ust. 1 ustawy o vat obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f (które w niniejszej sprawie nie mają zastosowania).
Pani stanowisko w zakresie pytania 3 :
Wydaje Pani Bony z określonym czasem ich ważności (na czas określony - 6 miesięcy). Po upływie terminu ważności Bonu, środki pieniężne uzyskane w chwili jego wydania a niewykorzystane przez klienta nie powodują powstania obowiązku opodatkowania VAT. Pani zdaniem taki obowiązek nie powstaje w podatku od towarów i usług, ponieważ pieniądze nie są towarem ani usługą. W obecnych regulacjach ustawy o VAT nie ma zapisów w oparciu o które należałoby opodatkować wartość niewykorzystanego przez nabywcę bonu różnego przeznaczenia. Powyższego zdarzenia w świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy VAT nie można również zakwalifikować jako dostawę towarów czy też świadczenie usług. Klient, który nie wykorzystał Bonu czy też wykorzystał go jedynie częściowo, nie otrzyma żadnego towaru lub usługi, dlatego też opodatkowanie podatkiem VAT w tej sytuacji nie może mieć zastosowania. Opodatkowaniu VAT podlega bowiem dostawa towarów i świadczenie usług - a w tym przypadku do żadnego z tych zdarzeń nie dochodzi.
Wobec tego, kwestia ta dla Pani pozostaje neutralna na gruncie podatku VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy,
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W myśl art. 2 pkt 41 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.
Jak stanowi art. 2 pkt 42 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o emisji bonu – rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu.
Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie jednego przeznaczenia – rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.
Stosownie do art. 2 pkt 44 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 45 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.
Wskazać w tym miejscu należy, że wprowadzenie definicji bonu na towary i usługi jest nie tylko istotne ze względu na potrzebę harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do transakcji z wykorzystaniem bonów w Unii Europejskiej, lecz także ze względu na potrzebę unikania zakłóceń konkurencji. Celem tej definicji jest również rozróżnienie pomiędzy bonami, które można wymienić na towary i usługi a instrumentami płatniczymi, które służą wyłącznie do realizacji płatności, gdyż opodatkowanie bonów podatkiem VAT jako specyficznego środka płatniczego i instrumentów płatniczych jest różne.
Z uwagi na fakt, że bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry – wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu. Należy przy tym podkreślić, że bon może mieć formę materialną lub elektroniczną.
Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.
Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy,
faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.
W myśl art. 8b ust. 2 ustawy,
w przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.
Przy korzystaniu z bonu różnego przeznaczenia podatek VAT będzie naliczany w chwili skorzystania z bonu, czyli podczas wymiany bonu na towary lub usługi.
W odniesieniu do obowiązku podatkowego dla bonów różnego przeznaczenia zastosowanie będą miały zasady ogólne wynikające z art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym
obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Zatem podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy.
Zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Natomiast podstawa opodatkowania z tytułu dostaw dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia została określona w art. 29a ust. 1a ustawy, w myśl którego:
Podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w całości, w odniesieniu do tego bonu, jest równa:
1)wynagrodzeniu zapłaconemu za ten bon różnego przeznaczenia, pomniejszonemu o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami;
2)wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne.
Jak stanowi art. 29a ust. 1b ustawy,
Podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w części, w odniesieniu do tego bonu, jest równa odpowiedniej części:
1)wynagrodzenia zapłaconego za ten bon różnego przeznaczenia, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami;
2)wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne.
W odniesieniu do płatności za towar lub usługę za pośrednictwem bonu różnego przeznaczenia ustawodawca rozróżnił zatem dwie sytuacje tj. gdy bon różnego przeznaczenia jest realizowany w całości oraz gdy jest realizowany w części. Dla dostawy towarów i świadczenia usług dokonanych w zamian za bon MPV realizowany w całości, podstawą opodatkowania jest wartość wynagrodzenia zapłaconego za ten bon pomniejszona o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami lub wartość pieniężna wskazana na tym bonie lub powiązanej dokumentacji, pomniejszona o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące tego wynagrodzenia są niedostępne.
Natomiast dla dostawy towarów i świadczenia usług dokonanych w zamian za bon MPV realizowany w części, w sytuacji gdy w pozostałej części posiadacz ma możliwość realizacji niewykorzystanej części bonu, podstawa opodatkowania jest równa odpowiedniej części wynagrodzenia zapłaconego za ten bon (pomniejszonej o podatek VAT) lub odpowiedniej części wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie lub powiązanej dokumentacji pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami.
W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia (bonu SPV) od bonu różnego przeznaczenia (bonu MPV) wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów u usług. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony, w momencie emisji bonu, dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem i w jakiej kwocie. Zatem gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania oraz wysokość podatku należnego, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku należnego mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia. Zatem bon lub powiązana z nim dokumentacja już w chwili emisji powinny jasno określać charakter tego bonu.
Z opisu sprawy wynika, że uruchomiła Pani w placówce handlowej system sprzedaży towarów oparty na płatności przy użyciu Bonów podarunkowych przedpłaconych. Na podstawie wydanego przez Panią Bonu w formie papierowej, klient możne dokonać zapłaty za wybrany w mojej placówce handlowej towar do wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na Bonie. W sytuacji, gdy cena towarów przewyższy wartość środków zgromadzonych na Bonie, nabywca zobowiązany jest dokonać dopłaty za towar w części ponad wartość środków zgromadzonych na Bonie. Posiadacz Bonu może wymienić go na towar bądź grupy towarów, które są dostępne wyłącznie w Pani placówce handlowej, co oznacza, że wszystkie te towary będą mogły być opłacone Bonem. Towary, które sprzedaje Pani na rzecz swoich Klientów, za które zapłata następuje Bonem przedpłaconym są opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT. W ramach Bonu można dokonać zakupu: bielizny (damskiej, męskiej, dziecięcej), akcesoriów bieliźniarskich, odzieży, artykułów higienicznych dla kobiet (podpaski, tampony, żele do higieny intymnej), paliw na stacji paliw stanowiącej część placówki handlowej, akcesoriów samochodowych (wycieraczki, art. pielęgnacyjne do pojazdów itp.), art. spożywczych (przekąski typu chipsy, paluszki, napoje itp.). W chwili sprzedaży Bonu nie ma możliwości powiązania środków pieniężnych wpłaconych za Bon z towarami zakupionymi później przez Klienta. Środki pieniężne zgromadzone, na które opiewa Bon nie podlegają zwrotowi ani w okresie ważności Bonu ani po upływie ważności Bonu. Posiadacz Bonu podarunkowego opisanego we wniosku może wykorzystać Bon do zakupu wyłącznie towarów oferowanych w Pani placówce handlowej.
Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy opisany Bon podarunkowy przedpłacony stanowi bon różnego przeznaczenia (MPV) oraz czy w momencie wydania Bonu ciąży na Pani powinność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i tym samym czynność ta podlega rejestracji przy użyciu kasy fiskalnej czy obowiązek ten powstaje dopiero w momencie wydania towaru w zamian za posiadany Bon.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny należy uznać, że skoro za pomocą Bonów podarunkowych przedpłaconych sprzedaje Pani na ten moment towary, opodatkowane różnymi stawkami podatku od towarów i usług, a ponadto wskazała Pani, że nie jest w stanie powiązać płatności z konkretnymi towarami zakupionymi w punkcie sprzedaży, to Bon podarunkowy przedpłacony, za który można w Pani placówce handlowej zakupić towary, stanowi zgodnie art. 2 pkt 44 ustawy bon różnego przeznaczenia.
Wobec tego, w odniesieniu do obowiązku podatkowego dla bonów różnego przeznaczenia zastosowanie będą miały zasady ogólne wynikające z art. 19a ust. 1 ustawy, czyli podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy.
Zatem w omawianej sprawie obowiązek podatkowy dla przedmiotowego bonu różnego przeznaczenia (MPV) powstanie w momencie faktycznej dostawy towaru w zamian za ww. bon, tj. podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru i powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Innymi słowy, obowiązek rozpoznania podatku VAT powstaje w momencie skorzystania z danego bonu, a więc w momencie faktycznej dostawy towarów, do których uprawnia dany bon, dopiero wówczas zaistnieje możliwość określenia wysokości podatku należnego.
W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy, w myśl którego:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Wskazany wyżej przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.
Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2025 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2025 poz. 845) zwanego dalej „rozporządzeniem”.
Zgodnie z § 2 pkt 17 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy i wydawany nabywcy podczas sprzedaży, potwierdzający dokonanie sprzedaży.
Natomiast wg § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:
Podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12; zamiast paragonu fiskalnego podatnicy mogą wystawić fakturę przy użyciu kasy i wydać ją nabywcy.
Należy zauważyć, że co do zasady obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego. Jak wyżej wskazano obowiązek podatkowy dla przedmiotowego bonu różnego przeznaczenia (MPV) powstanie w momencie faktycznej dostawy towaru w zamian za ww. bon, tj. podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru i powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy. W konsekwencji w momencie wydania Bonów podarunkowych przedpłaconych nie ma Pani obowiązku rejestrowania tej czynności przy pomocy kasy rejestrującej.
Kolejne Pani wątpliwości dotyczą kwestii rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług od środków pieniężnych zgromadzonych na Bonie, a niewykorzystanych, po upływie jego terminu ważności.
Jak wyżej wskazano w przypadku bonów różnego przeznaczenia podatek VAT powinien zostać pobrany, gdy zostanie dokonana dostawa towarów/świadczenie usług. Bon nie podlega więc opodatkowaniu VAT w momencie transferu.
W odniesieniu do płatności za towar lub usługę za pośrednictwem bonu różnego przeznaczenia ustawodawca rozróżnił zatem dwie sytuacje tj. gdy bon różnego przeznaczenia jest realizowany w całości oraz gdy jest realizowany w części. Dla dostawy towarów i świadczenia usług dokonanych w zamian za bon MPV realizowany w całości, podstawą opodatkowania jest wartość wynagrodzenia zapłaconego za ten bon pomniejszona o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami lub wartość pieniężna wskazana na tym bonie lub powiązanej dokumentacji, pomniejszona o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące tego wynagrodzenia są niedostępne.
Natomiast dla dostawy towarów i świadczenia usług dokonanych w zamian za bon MPV realizowany w części, w sytuacji gdy w pozostałej części posiadacz ma możliwość realizacji niewykorzystanej części bonu, podstawa opodatkowania jest równa odpowiedniej części wynagrodzenia zapłaconego za ten bon (pomniejszonej o podatek VAT) lub odpowiedniej części wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie lub powiązanej dokumentacji pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami.
Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Klient nie wykorzysta całości lub części kwoty, która jest przypisana do Bonu podarunkowego przedpłaconego, a kwota (różnica) nie jest zwracana (pozostaje u Pani), a jednocześnie Bon utracił ważność i Klientowi nie przysługuje prawo do wykorzystania Bonu w późniejszym terminie, to sam transfer Bonu (bonu MPV) nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak już wcześniej wykazano, zgodnie z regulacją art. 8b ust. 1 ustawy w zw. z art. 19a ust. 1 ustawy, jedynie faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia podlega opodatkowaniu podatkiem, zaś nie podlega opodatkowaniu wcześniejszy jego transfer.
W konsekwencji, kwoty otrzymywane przez Panią od Klientów w związku z wydaniem im bonów różnego przeznaczenia, nie są kwotami otrzymywanymi z tytułu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, więc zatrzymane kwoty uzyskane ze sprzedaży niewykorzystanych bonów w całości, bądź w części po upływie ich ważności też nie podlegają opodatkowaniu VAT, bo nigdy nie dojdzie do faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług dokonanego w zamian za te bony.
Reasumując, niewykorzystana wartość Bonu podarunkowego przedpłaconego lub niewykorzystana część tej wartości nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wobec powyższego Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej
