Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy terminu zapłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu i złożenia deklaracji VAT-23. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 lipca 2025 r. (wpływ za pośrednictwem systemu e-Doręczenia 31 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca nabywa wewnątrzwspólnotowo używane środki transportu (auta osobowe) od stałego kontrahenta z Niemiec.

Często zdarza się, że od daty dokonania zakupu i wystawienia faktury przez niemieckiego dostawcę do momentu transportu poszczególnych aut do Polski oraz uzyskania posiadania w Polsce (faktycznego władztwa) auta przez Wnioskodawcę upływa, z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, nawet do kilku miesięcy. Po przywozie aut do Polski ustalany jest podatek akcyzowy wchodzący w skład podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Uzupełnienie wniosku

1.Na czym polega prowadzona przez Państwa działalność gospodarcza?

Działalność Wnioskodawcy polega przede wszystkim na sprowadzaniu i sprzedaży aut osobowych z Niemiec do Polski.

2.Czy jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE w Polsce?

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE od 16 grudnia 2023 r. (uprzednio ZCP wniesiono jako aport, podmiot działa de facto łącznie więc od 2007 r., NIP (…)).

W odpowiedzi na pytanie dotyczące szczegółowego opisania konkretnej transakcji, z którą wiążą się Państwa wątpliwości w zakresie podatku VAT, w tym wskazanie:

a)kiedy nabyli Państwo samochód od kontrahenta z Niemiec (proszę podać datę),

b)czy nabycie ww. samochodu stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775), dalej jako „ustawa o VAT”,

c)czy samochód, który nabyli Państwo od kontrahenta z Niemiec stanowi nowy środek transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT, w tym m.in.:

• czy samochód, który nabyli Państwo od kontrahenta z Niemiec jest napędzany silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata,
• czy ww. samochód przejechał nie więcej niż 6000 kilometrów,
• czy od momentu dopuszczenia do użytku - w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy - samochodu minęło nie więcej niż 6 miesięcy,

d)kiedy (w jakim momencie np. w momencie zakupu, wystawienia faktury przez dostawcę z Niemiec na Państwa rzecz, zapłaty, przekazania do transportu, dostarczenia do Państwa siedziby) nabyli Państwo prawo do rozporządzania towarem (samochodem) jak właściciel - proszę wskazać konkretny moment i datę nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

e)wskazali Państwo, że „od daty zakupu i wystawienia faktury przez niemieckiego dostawcę do momentu transportu poszczególnych aut do Polski oraz uzyskania posiadania w Polsce (faktycznego władztwa) auta przez Wnioskodawcę upływa, z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, nawet do kilku miesięcy” - proszę opisać zdarzenie, w tym wskazać czym jest to spowodowane/z czego to wynika, jakie są ustalenia stron odnośnie sprzedaży samochodu i jednoczesnego braku posiadania samochodu przez nabywcę, gdzie znajduje się samochód w tym czasie, czy jest w tym czasie użytkowany (przez kogo?), kto odpowiadałby za ewentualnie wyrządzone uszkodzenia samochodu, czy samochód jest ubezpieczony i przez kogo/na czyją rzecz, przez kogo jest „magazynowany” itp.,

f)kto ma prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel w okresie od zakupu samochodu do uzyskania przez Państwa „faktycznego władztwa” nad samochodem w Polsce,

g)w jaki sposób dostawca z Niemiec rozliczył sprzedaż samochodu na Państwa rzecz oraz w jaki sposób udokumentował tę sprzedaż, w tym czy sprzedawca wystawił fakturę na Państwa rzecz z tytułu sprzedaży (lub inny dokument - jaki?), kiedy (proszę podać datę) sprzedawca wystawił fakturę lub inny dokument sprzedaży, jaką stawkę podatku VAT zawiera faktura,

i)czy dostawa samochodu została opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT (VAT marża), jeśli tak to czy posiadają Państwo dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie samochodu na tych zasadach,

j)kiedy samochód został przetransportowany z Niemiec do Polski (proszę podać datę),

k)w jakim celu zakupili Państwo samochód od kontrahenta z Niemiec, np. czy samochód zakupiony w Niemczech służy prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, tj. traktowany jest jako towar handlowy do dalszej odsprzedaży, czy zarejestrowali Państwo w Polsce ww. samochód na prowadzoną przez siebie firmę, czy jest użytkowany w Polsce,

wskazali Państwo następująco:

Spółka nabywa auta (liczba mnoga) regularnie od kontrahenta z Niemiec, jest to ok. 30 aut miesięcznie. W związku z czym nie można podać jednej, konkretnej daty sprowadzenia aut (w załączeniu przesłano przykładowe dokumenty źródłowe).

Transakcje nabyć aut stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Auta nabywane są od autoryzowanego dealera (...), auta są używane, napędzane silnikami pojemności większej niż 48 cm sześciennych oraz o mocy większej niż 7,2 KW. Nabywane auta z reguły mają przebieg większy niż 6000 km. Od momentu dopuszczenia aut do użytku minęło więcej niż 6 miesięcy.

Spółka nabywa prawo do rozporządzania autami jak właściciel, co do zasady w momencie ich przywozu do Polski. Wówczas wchodzi w ich faktyczne władanie (przykładowe dokumenty źródłowe - zwolniony z akcyzy pojazd elektryczny, większość to jednak auta opodatkowane akcyzą, która wchodzi do podstawy opodatkowania VAT, co rodzi problemy, o których napisano we wniosku).

Strona po zakupie aut, czeka na stosowne dokumenty od kontrahenta niemieckiego oraz organizację transportu, co wpływa na to, że wchodzi w ich posiadanie (faktyczne władztwo) od kilku tygodni do kilku miesięcy.

W momencie gdy Strona decyduje się na auto, niezwłocznie (z reguły na następny dzień) otrzymuje rachunek od kontrahentów, auto (cena z rachunku wystawionego przez niemieckiego dealera) jest opłacana niezwłocznie.

Do czasu faktycznego przywozu aut do Polski, władztwo nad nimi sprawuje dealer - niemiecki sprzedawca, który może nim rozporządzać jak właściciel.

Rozliczenie VAT marża w przypadku Wnioskodawcy nie występuje.

Nabywane auta są przeznaczone do odsprzedaży, niektóre są rejestrowane w Polsce przez Wnioskodawcę. Auta są wykorzystywane do jazd próbnych (testowych) - w celu prezentacji klientom w Polsce.

Pytanie

Czy Wnioskodawca może rozliczyć i zapłacić podatek VAT w terminie 14 dni od daty wejścia w posiadanie (nabycia faktycznego władztwa) auta w Polsce po jego transporcie i w tym terminie złożyć informację VAT-23.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, może on rozliczyć podatek VAT w terminie 14 dni od przywozu danego auta z Niemiec do Polski i uzyskania nad nim posiadania i w tym też terminie złożyć informację VAT-23 mimo, że formalny zakup auta i wystawienie faktury przez sprzedawcę miał miejsce nawet kilka miesięcy wcześniej, lecz auto pozostawało u sprzedawcy i było w jego władaniu.

Dostawa towarów definiowana jest jako przeniesienie prawa do rozporządzania danymi przedmiotami jak właściciel. Wprowadzenie odrębnej definicji dostawy wynika z rozróżnienia prawa podatkowego od cywilnoprawnego. Zatem nie należy jej interpretować jako pojęcia z kodeksu cywilnego (art. 605 KC) ani utożsamiać wyłącznie ze sprzedażą lub z przeniesieniem własności rzeczy. Ustalenie, czy nastąpiło przejście prawa własności nie jest wystarczające do zakwalifikowania jako dostawa. Dostawa towarów w rozumieniu ustawy o VAT oznacza więc faktyczne dysponowanie danym towarem, przy czym nie jest nawet wymagane przeniesienie prawa własności, a więc bycie właścicielem.

Strona zauważa ponadto, że w sytuacji, gdy mija nawet kilka miesięcy od zakupu auta do momentu jego przywozu i wejścia przez nią w jego posiadanie (rozporządzanie jak właściciel), przy założeniu, że podatek VAT należałoby uregulować w terminie 14 dni od zakupu, nie zaś wejścia w jego faktyczne posiadanie, to de facto nie byłaby znana podstawa opodatkowania tym podatkiem, gdyż nie znana byłaby wchodząca w jej skład kwota podatku akcyzowego, który to jest ustalany w momencie przywozu auta do Polski. W konsekwencji doszłoby do paradoksalnej sytuacji, w której Strona zmuszona do czekania na ustalenie podatku akcyzowego do momentu przywozu auta do Polski zmuszona byłaby do zapłaty odsetek od nieterminowego uregulowania podatku VAT, którego nie mogła zapłacić z uwagi na niewiadomą podstawę opodatkowania, w skład której wchodzi właśnie podatek akcyzowy.

W tym stanie rzeczy, w odniesieniu do stanu faktycznego Wnioskodawcy, zasadnym jest rozpoznanie obowiązku podatkowego w momencie nabycia faktycznego władztwa nad autami i złożenie informacji VAT-23 oraz zapłata samoobliczonego podatku w terminie 14 dni od tego faktycznego ich nabycia i przyjęcia w posiadanie na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tu przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1)nabywcą towarów jest:

a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1)nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,

2)dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Zatem, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Jednocześnie, jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powołany przepis ten rozszerza zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o przemieszczenie towarów własnych podatnika do Polski z terytorium innego państwa członkowskiego UE. W myśl tej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie - dokonywane przez ten sam podmiot.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Według art. 20 ust. 5 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Przy czym, jak stanowi art. 20 ust. 9 ustawy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Przy czym, stosownie do art. 99 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

W myśl art. 103 ust. 1 ustawy:

Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Według art. 103 ust. 4 ustawy:

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Stosownie do art. 103 ust. 5 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Art. 103 ust. 7 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji środka transportu, w tym jego przebieg oraz datę pierwszego dopuszczenia do użytku.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 103 ust. 7 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie określenia wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2019 r., poz. 1007) określił wzór takiej informacji. Jest to druk VAT-23, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.

Zatem jeżeli nowy środek transportu lub inny środek transportu nabyty w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów będzie przez nabywcę zarejestrowany na terytorium Polski - podatnik zobowiązany jest wpłacić należny podatek od towarów i usług na rachunek właściwego urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek ten dotyczy także sytuacji, gdy nowy środek transportu lub inny środek transportu nabyty w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie podlega rejestracji na terytorium Polski, ale będzie w Polsce użytkowany. Ponadto, podatnik zobowiązany jest do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabytym środku transportu (VAT-23) wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającą jego nabycie. Jeżeli natomiast podatnik nie będzie rejestrował lub użytkował zakupionego środka transportu na terytorium Polski, wówczas nie będzie zobowiązany do złożenia informacji VAT-23. Należy również zauważyć, że przepisy ustawy nie wprowadzają odmiennych uregulowań co do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia innych środków transportu, które na terytorium Polski są przeznaczone do dalszej odsprzedaży.

Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o nowych środkach transportu - rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Zgodnie z powołanym art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, za „nowe środki transportu” mogą być uznane pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, które spełniają określone warunki dotyczące mocy silnika bądź jego pojemności skokowej oraz dotyczące dotychczasowej długości ich używania (mierzonej czasem używania oraz przebiegiem). Natomiast przez „inne środki transportu”, o których mowa w art. 103 ust. 4 ustawy należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak nie spełniające warunku uznania ich za „nowe środki transportu” w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE (od (…) 2023 r.). W ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nabywa używane samochody osobowe od autoryzowanego dealera (...) z Niemiec (około 30 aut miesięcznie), w celu odsprzedaży. Nabycie samochodów nie jest opodatkowane na zasadzie VAT marża.

W momencie, gdy Wnioskodawca decyduje się na auto, to co do zasady następnego dnia otrzymuje rachunek od kontrahenta. Wnioskodawca niezwłocznie opłaca cenę za auto wynikającą z ww. rachunku. Po zakupie samochodów, Spółka czeka na stosowne dokumenty od kontrahenta niemieckiego oraz organizację transportu. Często zdarza się, że od daty dokonania zakupu i wystawienia faktury przez niemieckiego dostawcę do momentu transportu poszczególnych aut do Polski i uzyskania faktycznego władztwa nad samochodem przez Wnioskodawcę upływa, z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, nawet kilka miesięcy. Do czasu faktycznego przywozu aut do Polski, władztwo nad nimi sprawuje niemiecki sprzedawca.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy mogą Państwo rozliczyć i zapłacić podatek VAT w terminie 14 dni od daty przetransportowania samochodu do Polski i objęcia nad nim faktycznego władztwa i złożyć informację VAT-23.

Uważają Państwo, że powinni Państwo zapłacić podatek VAT oraz złożyć informację VAT-23 w terminie 14 dni od nabycia faktycznego władztwa nad samochodem. Powyższe argumentują Państwo tym, że od zakupu samochodu do momentu jego przywozu do Polski i uzyskania faktycznego prawa do rozporządzania towarem (samochodem) jak właściciel mija nawet kilka miesięcy. Gdyby więc byli Państwo zobowiązani do zapłaty podatku VAT w terminie 14 dni od zakupu, a nie od wejścia w jego faktyczne posiadanie, wówczas nie byłaby Państwu znana podstawa opodatkowania. Wynika to z faktu, że nie znaliby Państwo wówczas kwoty podatku akcyzowego, która wchodzi w skład podstawy opodatkowania. Podatek akcyzowy ustalany jest bowiem w momencie przywozu samochodu do Polski.

Na wstępie należy wskazać, że samochody, o których mowa we wniosku nie stanowią nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika bowiem, że samochody zakupione przez Państwa od niemieckiego dostawcy napędzane są silnikami o pojemności większej niż 48 cm sześciennych oraz o mocy większej niż 7,2 KW. Jednocześnie, ww. samochody mają przebieg większy niż 6000 km, a od momentu dopuszczenia ich do użytku minęło więcej niż 6 miesięcy. Zatem, samochody, o których mowa we wniosku nie wpisują się w dyspozycję art. 2 pkt 10 lit. a ustawy.

Przechodząc do kwestii terminu na dokonanie wpłaty podatku VAT i złożenia informacji VAT-23 należy wskazać, że analiza przedstawionego stanu faktycznego w kontekście obowiązujących przepisów prawa pozwala przyjąć, że wbrew Państwa opinii, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia używanych samochodów przeznaczonych do odsprzedaży, które mają być zarejestrowane na terytorium kraju lub użytkowane na terytorium kraju - mają Państwo obowiązek zapłaty podatku na zasadach, o których mowa w art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy.

Jak Państwo wskazali, samochody zakupione od niemieckiego dostawcy są przez Państwa wykorzystywane w celach demonstracyjnych, tj. służą do jazd próbnych (testowych) w celu prezentacji klientom w Polsce. Wskazali Państwo również, że niektóre samochody są przez Państwa rejestrowane w Polsce. Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy.

Przepisy ustawy jednoznacznie wskazują na obowiązek obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego oraz złożenia informacji o nabywanych środkach transportu (VAT-23) z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia innych środków transportu, w sytuacji gdy środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium Polski oraz gdy środek transportu nie podlega rejestracji, ale jest użytkowany na terytorium kraju. Zatem, skoro użytkują Państwo samochody na terytorium Polski oraz dokonują Państwo rejestracji niektórych samochodów na terytorium Polski - to na podstawie art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy mają Państwo obowiązek zapłaty podatku VAT z tytułu dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu na rachunek właściwego urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, który w tym przypadku powstaje na zasadach określonych w art. 20 ust. 5 ustawy.

Jednocześnie mają Państwo obowiązek złożyć informację o nabytym środku transportu (VAT-23), wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu. Przy czym, przepisy ustawy nie określają terminu złożenia informacji VAT-23.

Fakt, że samochód będzie przetransportowany z Niemiec do Polski po upływie kilku miesięcy po jego zakupie nie oznacza, że dopiero wtedy gdy samochód będzie fizycznie znajdował się na terytorium Polski powstanie obowiązek podatkowy z tytułu jego zakupu. Należy bowiem zauważyć, że art. 20 ust. 5 ustawy, który reguluje kwestię ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie odnosi się do kwestii transportu ani fizycznego posiadania towaru, lecz do dostawy towaru oraz wystawienia faktury. W Państwa sprawie, jak sami Państwo wskazują - gdy decydują się Państwo na zakup auta, to z reguły na drugi dzień fakt ten jest dokumentowany przez niemieckiego kontrahenta wystawieniem rachunku/faktury, który/a jest przez Państwa niezwłocznie opłacony. Zatem, to już w tym momencie, tj. z chwilą wystawienia rachunku/faktury przez niemieckiego dostawcę powstaje dla Państwa obowiązek podatkowy, na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy. Nie sposób uznać, że dopiero fizyczne przetransportowanie samochodu z Niemiec do Polski związane jest z momentem dostawy towaru, co z kolei wpływa na moment powstania obowiązku podatkowego. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący „dostawę towaru” nie odnosi się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy przenoszenia prawa własności i posiadania towaru w sposób fizyczny. Stąd też nie można utożsamiać dostawy towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem własności na gruncie prawa cywilnego.

Zatem pomimo tego, że od momentu zakupu samochodu i wystawienia faktury przez niemieckiego dostawcę do momentu przetransportowania samochodu do Polski mija kilka miesięcy, to w myśl obowiązujących przepisów ustawy mają Państwo obowiązek zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy i złożenia informacji o nabytych środkach transportu, o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy (VAT-23).

Tym samym, przedstawione stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wyjaśniam również, że wydając interpretację indywidualną nie analizuję przesłanych dokumentów/załączników lecz opieram się wyłącznie na przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.