Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

• uznania, że przenoszony na Fundację Zespół stanowi zbycie przedsiębiorstwa i w konsekwencji transakcja ta podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT (pytanie nr 1),
• braku prawa do odliczenia podatku VAT przez Fundację od przekazanego Zespołu (pytanie nr 2).

Uzupełnili go Państwo pismem z 28 lipca 2025 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A. Spółka Komandytowa

2.Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• B. Fundacja Rodzinna

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka komandytowa (dalej „Spółka”) została założona w 2014 r. Przedmiotem działalności Spółki zgodnie z jej umową jest:

• kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z);
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z);
• pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z);
• zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (PKD 68.32.Z);
• realizacja projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków (PKD 41.10.Z);
• roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z);
• rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych (PKD 43.11.Z);
• przygotowanie terenu pod budowę (PKD 43.12.Z);
• pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKD 82.99.Z);
• pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenie działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z).

Na potrzeby prowadzonej działalności w 2014 r. Spółka nabyła w celach inwestycyjnych dwie zabudowane działki nr 1 i nr 2, obrębu (…), przy ul. (…) w (…). W 2019 r. Spółka uzyskała decyzję udzielająca pozwolenia na rozbiórkę dwóch budynków mieszkalnych w zabudowie bliźniaczej na działkach nr 1 i nr 2 oraz uzyskała decyzję zatwierdzająca projekt budowlany i udzielającą Spółce pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z podpiwniczeniem, infrastrukturą techniczną i elementami zagospodarowania terenu położonych na terenie obu wyżej wymienionych działek.

W 2021 r. zostały wyburzone dwa budynki w zabudowie bliźniaczej, a następnie Spółka przystąpiła do budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego z podpiwniczeniem, infrastrukturą techniczną i elementami zagospodarowania. Zakończenie budowy nastąpiło w czerwcu 2024 r., a po otrzymaniu z (...) Inspektoratu Nadzoru Budowlanego (…) zaświadczenia o braku sprzeciwu do użytkowania obiektu budowlanego Spółka przystąpiła do użytkowania budynku.

Powierzchnia działek wynosi łącznie 977 m.kw., w tym powierzchnia działki nr 1 wynosi 492 m.kw., a powierzchnia działki nr 2 wynosi 485 m.kw. Na obu działkach, w zbliżonych proporcjach, został postawiony budynek mieszkalny o łącznej powierzchni zabudowy 288,10 m.kw., powierzchnie utwardzone zajmują 226,30 m.kw., śmietnik 3,80 m.kw., zieleń 402,80 m.kw., a wskaźnik powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni terenu wynosi 0,29 (dalej „Budynek”).

Budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy, położony na trzech kondygnacji nadziemnych i jednej kondygnacji podziemnej. Lokale są dostępne z wydzielonej klatki schodowej. Dla komunikacji pionowej powstał mały dźwig osobowy. Łączna powierzchnia użytkowa budynku wynosi 978,60 m.kw. Dla Budynku powstały 2 miejsca postojowe na terenie oraz 7 miejsc postojowych w garażu podziemnym. Budynek został wyposażony w następujące instalacje: wodno-kanalizacyjną, wentylacji mechanicznej, centralnego ogrzewania, instalacja gazowa wewnętrzna, instalacja elektroenergetyczna, instalacja teletechniczna.

Teren został uzbrojony w przyłącze wodociągowe, przyłącze kanalizacji sanitarnej ścieków, odprowadzanie wód opadowych, przyłącze gazowe, przyłącze elektroenergetyczne, przyłącze teletechniczne. Obie działki zostały ogrodzone jednym ogrodzeniem stałym o wysokości 1,80 m. Postawiono bramę wjazdową przesuwną. Nad śmietnikiem i wejściem na teren działki zaprojektowano lekkie zadaszenie.

Budynek powstał na terenie znajdującym się w zespole zabudowy (…), który został wpisany w układ urbanistyczny, jako podlegający ochronie konserwatorskiej. Wpis do gminnej ewidencji zabytków pod numerem identyfikacyjnym (…). Działki ewidencyjne nr 1 i nr 2, wraz Budynkiem (budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym z podpiwniczeniem, infrastrukturą techniczną wewnętrzną) oraz infrastrukturą techniczną zewnętrzną i elementami zagospodarowania terenu, oddanymi do użytkowania w 2024 r. zwane są dalej „Nieruchomością”.

Zakup zabudowanej Nieruchomości przez Spółkę w 2014 r. oraz finansowanie budowy odbywało się ze środków pieniężnych w postaci pożyczek udzielonych Spółce (dalej „Pożyczki”):

a)umowa pożyczki z (…), z późniejszymi aneksami, na kwotę kapitału (…) PLN, na sfinansowanie zakupu nieruchomości;

b)umowa pożyczki z (…), z późniejszymi aneksami, na kwotę kapitału (…) PLN, na sfinansowanie bieżącej działalności Spółki;

c)umowa pożyczki z (…), z późniejszymi aneksami, na kwotę kapitału (…) PLN, na sfinansowanie kosztów budowy.

Pożyczki są oprocentowane, a do dnia dzisiejszego odsetki nie zostały zapłacone, ani w inny sposób definitywnie rozliczone. Zgodnie z umowami termin spłaty Pożyczek jest przewidziany na (…).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej od (…) Spółka rozpoczęła podpisywanie umów na wynajem powierzchni użytkowych Budynku (wynajem komercyjny). Spółka, działając jako wynajmujący, zawarła następujące umowy na czas nieokreślony (dalej „Umowy Najmu”):

a)umowa najmu z (…), zawarta z C. S.A., później zmieniana kolejnymi aneksami, a na podstawie ostatniego aneksu z (…) Spółka oddała w najem z zamian za zapłatę miesięcznego czynszu:

• powierzchnię znajdującą się (…) Budynku tj.: (…), o łącznej powierzchni użytkowej 54,61 m.kw.;
• powierzchnię znajdującą się (…) Budynku tj.: (…) o łącznej powierzchni użytkowej 51,42 m.kw.;
• powierzchnię znajdującą się (…) Budynku tj.: (…) o łącznej powierzchni użytkowej 152,21 m.kw.;
• cztery miejsca parkingowe w garażu podziemnym;

b)umowa najmu z (…) zawarta z Fundacją B., na podstawie której Spółka oddała w najem powierzchnię (…) Budynku o łącznej powierzchni 2,00 m.kw., w zamian za zapłatę miesięcznego czynszu;

c)umowa najmu z (…) zawarta z B. Fundacja Rodzinna (zwana dalej „Fundacją”), na podstawie której Spółka oddała w najem powierzchnię (…) Budynku o łącznej powierzchni 2,00 m.kw., w zamian za zapłatę miesięcznego czynszu.

W celu zapewnienia obsługi Nieruchomości Spółka zawarła następujące umowy (dalej „Umowy Serwisowe”):

a)kompleksowa umowa dostarczania paliwa gazowego;

b)kompleksowa umowa sprzedaży energii elektrycznej oraz świadczenia usług dystrybucji;

c)umowa na dostawę wody i odprowadzenie ścieków;

d)umowa o świadczenie pakietu usług (internet, telewizja, telefon);

e)umowa na konserwację dźwigu (windy);

f)umowa na monitoring sygnałów alarmowych;

g)umowa na monitoring wizyjny;

h)umowa na pielęgnację zieleni;

i)umowa na utrzymanie czystości;

j)umowa na wywóz nieczystości z nieruchomości.

Spółka popisała również umowę na usługi finansowo-księgowe, na podstawie której prowadzone są księgi rachunkowe Spółki, rejestry podatkowe oraz wykonywane obowiązki deklaracyjne i sprawozdawcze ciążące na Spółce, a także umowę ubezpieczenia Nieruchomości.

Spółka nie zawarła umowy na zarządzanie Nieruchomością, ani innej podobnej, a czynności w tym charakterze, ze względu na skalę i nieznaczny stopień skomplikowania działalności prowadzonej w zakresie wynajmu komercyjnego, w Spółce nie powstała konieczność zawarcia umowy na zarządzanie z zewnętrznym podmiotem, a Spółka wykonuje te czynności samodzielnie we własnym zakresie.

Wydatki poniesione na nabycie działek ewidencyjnych nr 1 i nr 2, Budynek oraz pozostałe urządzania i elementy infrastruktury zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki.

Od wydatków ponoszonych przez Spółkę na budowę oraz innych związanych z Nieruchomością Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego. Z tytułu zawieranych Umów Najmu Spółka działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a do wartości netto czynszu doliczała VAT należny ze stawką 23%.

W przyszłości Spółka może zostać objęta reorganizacją w ramach grupy kapitałowej. W wyniku tej reorganizacji Spółka może zostać rozwiązania na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników bez przeprowadzania likwidacji, a cały majątek Spółki, bez wcześniejszego zaprzestania przez Spółkę wykonywania działalności gospodarczej, może zostać wydany jednemu ze wspólników Spółki (komplementariuszowi), którym będzie Fundacja. Wcześniej z majątku Spółki powinny zostać zaspokojone wszelkie roszczenia wobec wierzycieli Spółki, a w razie potrzeby, Spółka powinna ustanowić rezerwy na zobowiązania Spółki jeszcze niewymagalne lub sporne. Po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli (z wyłączeniem pożyczkodawców z Pożyczek) zostanie sporządzony bilans. Bilans będzie służył do ostatecznego rozliczenia rozdziału majątku Spółki pomiędzy wspólników.

W uchwale o rozwiązaniu wspólnicy uzgodnią, że w następstwie rozwiązania Spółka wyda Fundacji cały zespołu składników majątkowych Spółki wraz z Nieruchomością, w skład którego wejdą (dalej „Zespół”):

1.Nieruchomość;

2.ogół praw i obowiązków z tytułu Pożyczek, ogół praw i obowiązków z Umów Serwisowych,

3.ogół praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia Nieruchomości,

4.księgi rachunkowe Spółki i pozostała dokumentacja;

5.autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego,

6.dokumentacja techniczna dotycząca Budynku i infrastruktury zewnętrznej.

Umowy Najmu, których stroną jest Spółka jako wynajmująca, przejdą z mocy prawa na Fundację.

W ramach podziału majątku Spółki drugi wspólnik Spółki (komandytariusz) otrzyma wyłącznie określoną kwotę pieniężną.

W momencie rozwiązania Spółki i wydania Zespołu w Spółce nie będzie prowadzona żadna inna działalność, a także w Spółce nie pozostaną żadne składniki, które mogłyby pozwalać Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie lub jakimkolwiek innym.

Na dzień podjęcia uchwały o rozwiązaniu Spółki skończy się jej rok podatkowy, a kolejny rok podatkowy (o ile wcześniej nie nastąpi koniec roku kalendarzowego) skończy się z dniem wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Fundacja została ustanowiona w 2023 r. Zgodnie z jej statutem celem Fundacji jest gromadzenie mienia, zarządzanie nim w interesie Beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz Beneficjentów. Celem szczegółowym Fundacji jest, między innymi, inwestowanie mienia w celu uzyskania zysku z inwestycji.

Przedmiotem działalności Fundacji, zgodnie z jej Statutem, jest, między innymi, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). Fundacja może wykonywać działalność gospodarczą zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców w zakresie określonym w art. 5 ustawy o Fundacji rodzinnej.

Fundacja jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Po przeniesieniu Zespołu ze Spółki do Fundacji, ta ostatnia zamierza kontynuować działalność prowadzoną przez Spółkę z wykorzystaniem Nieruchomości polegającą na wynajmie powierzchni użytkowej na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez najemców oraz miejsc parkingowych (wynajem komercyjny).

Z mocy prawa Fundacja wejdzie w prawa i obowiązki z Umów Najmu oraz wyrazi zgodę na przejęcie praw i obowiązków z Umów Serwisowych i polisy ubezpieczenia Nieruchomości. Fundacji zostanie wydana dokumentacja projektowa i techniczna dotycząca Nieruchomości (w tym Budynku), a także na Fundację przejdą autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego.

Wynajem Nieruchomości będzie kontynuowany przez Fundację w stosunku do dotychczasowych najemców, z wyjątkiem umowy Najmu zawartej przez Spółkę z Fundacją, która w następstwie tzw. konfuzji (Fundacja stanie się wynajmującym i najemcą w ramach tej samej umowy) ulegnie wygaśnięciu. Fundacja nie wyklucza w przyszłości zmiany Umów Najmu (np. w zakresie wynajmowanej powierzchni, czynszu najmu) lub wynajmu Nieruchomości do innych podmiotów.

Na dzień rozwiązania Spółki i wydania Fundacji Zespołu, Fundacja będzie stroną Pożyczek jako pożyczkodawca. W następstwie przejścia ze Spółki na Fundację praw i obowiązków pożyczkobiorcy z Pożyczek, dojdzie do konfuzji wierzytelności i zobowiązań z Pożyczek i z mocy prawa Pożyczki ulegną wygaśnięciu. Dla celów kontynuowania działalności w zakresie wynajmu komercyjnego Fundacja nie będzie wymagała pozyskania nowego finansowania.

Fundacja będzie kontynuowała działalności prowadzoną wcześniej przez Spółkę z wykorzystaniem Zespołu (to jest działalności w zakresie wynajmu Nieruchomości), bez konieczności podejmowania dodatkowych czynności prawnych lub faktycznych, w tym angażowania dodatkowych składników materialnych lub niematerialnych. Czynności w zakresie zarządzania Nieruchomości, wykonywanej wcześniej przez Spółkę samodzielnie, po przekazaniu Zespołu, będą wykonywana przez Fundację samodzielnie a Fundacja nie zamierza zawierać umowy o zarządzanie z zewnętrznym podmiotem.

Z tytułu świadczenia usług wynajmu Fundacja będzie działała w charakterze podatnika VAT, świadczenie usług będzie dokumentowane fakturami VAT, a do kwoty netto czynszu Fundacja będzie doliczała VAT i wykazywała go w rejestrach sprzedaży VAT.

W związku z planowanym przeniesieniem Zespołu na Fundację, strony opisanej wyżej planowanej transakcji (A. spółka komandytowa, „Spółka” – Zainteresowany będący Stroną oraz Fundacja Rodzinna, „Fundacja” - Zainteresowany niebędący Stroną), jako uczestniczące w tym samym zdarzeniu przyszłym, których będą dotyczyły bezpośrednio skutki w VAT wynikające z przeprowadzenia transakcji, niniejszym składają wspólny wniosek ORD-WS w celu potwierdzenia czy do przeniesienia Zespołu, w tym Nieruchomości, ze Spółki na Fundację, będą miały zastosowanie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a Fundacja będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT od przeniesienia Zespołu przez Spółkę.

Pytania

1.Czy przenoszony przez Wnioskodawcę na Fundację Zespół, w tym Nieruchomości, dokonywany w ramach podziału majątku rozwiązywanej Spółki należy uznać za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

2.Czy Fundacja w związku z otrzymaniem od Spółki Zespołu, w tym Nieruchomości, będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT od przekazanego jej Zespołu?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Ad 1

Zdaniem Zainteresowanych, przenoszony przez Wnioskodawcę na Fundację Zespół, w tym Nieruchomości, dokonywany w ramach podziału majątku rozwiązywanej Spółki (Wnioskodawcy) będzie stanowił przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w związku z tym będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem do towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej „VAT”) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy i VAT - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Przepisy art. 14 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 6 ustawy o VAT).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o VAT wskazują również wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów tej ustawy. Co do zasady, są to czynności, które wprawdzie należą do grupy czynności przedmiotowo podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług (art. 5 ustawy o VAT), czy też w przypadku rozwiązania spółki osobowej - towary, które po nabyciu nie były przedmiotem odpłatnej dostawy (art. 14 ustawy o VAT), jednakże z uwagi na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (np. aportu), wydania majątku spółki podlegającej likwidacji lub rozwiązaniu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”. W tym celu należy odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 191 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „KC”.

W myśl art. 55(1) KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55(2) KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis  art. 55(1) KC wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Czynność mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55(1) Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Na gruncie przytoczonego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym przypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu przepisów KC) lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, na podstawie którego: „W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu”.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o VAT, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. dotyczących opodatkowania VAT transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych (dalej „Objaśnienia MF”).

Objaśnienia MF przedstawiają okoliczności, w których dana transakcja zbycia nieruchomości komercyjnych, tj. nieruchomości przeznaczonych do celów działalności gospodarczej generujących periodycznie przychody na rzecz jej właściciela w przeważającej mierze z tytułu realizacji umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, powinna być zakwalifikowana jako zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, czyli czynność niepodlegająca ustawie o VAT.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W przypadku obrotu nieruchomościami komercyjnymi typową sytuacją jest dostawa wynajętej nieruchomości. W takim przypadku uznać należy daną transakcję za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP, jeżeli na moment transakcji spełnione są łącznie następujące kryteria:

a)przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia tej działalności, bez konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki,

b)nabywca - w ramach swojej działalności - ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

W celu ustalenia, czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę należy ustalić, czy oprócz przeniesienia standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT na nabywcę są przeniesione wszystkie poniżej wskazane elementy:

a)prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono zbywcy finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonej nieruchomości, o ile zbywca korzystał z takiego finasowania i jest stroną takich umów;

b)umowy o zarządzanie nieruchomością;

c)umowy zarządzania aktywami;

d)należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem.

Przy ocenie, czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych oraz tych wskazanych w lit. a-d powyżej. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

Sądy administracyjne potwierdzają powyższe rozumienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w kontekście możliwości wyłączania z VAT. Przykładowo:

• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 czerwca 2021 r., sygn. akt I FSK 1453/19;
• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 grudnia 2022 r. sygn. akt III FSK 1346/21.

Działalność fundacji rodzinnej została uregulowana została w ustawie z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326), zwanej dalej „ustawą o FR”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o FR, fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji rodzinnej.

Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów (art. 2 ust. 2 ustawy o FR).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o FR, fundacja może wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221) tylko w zakresie:

1.zbywania mienia, o ile mienie to nie zostało nabyte wyłącznie w celu dalszego zbycia;

2.najmu, dzierżawy lub udostępniania mienia do korzystania na innej podstawie;

3.przystępowania do spółek handlowych, funduszy inwestycyjnych, spółdzielni oraz podmiotów o podobnym charakterze, mających swoją siedzibę w kraju albo za granicą, a także uczestnictwa w tych spółkach, funduszach, spółdzielniach oraz podmiotach;

4.nabywania i zbywania papierów wartościowych, instrumentów pochodnych i praw o podobnym charakterze;

5.udzielania pożyczek:

a) spółkom kapitałowym, w których fundacja rodzinna posiada udziały albo akcje,

b) spółkom osobowym, w których fundacja rodzinna uczestniczy jako wspólnik,

c) beneficjentom;

6.obrotu zagranicznymi środkami płatniczymi należącymi do fundacji rodzinnej w celu dokonywania płatności związanych z działalnością fundacji rodzinnej;

7.produkcji przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, o ile ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu;

8.gospodarki leśnej.

Stosownie do art. 17 ustawy o FR, fundator wnosi do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100.000 zł.

Z powyższych przepisów ustawy o FR wynika, że fundacja rodzinna tworzona jest w celu gromadzenia majątku rodzinnego przedsiębiorstwa, zarządzania nim oraz zabezpieczenia potrzeb finansowych beneficjentów tej fundacji. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji, dodatkowo przepisy ustawy o fundacji rodzinnej określają również zakres, w jakim fundacja może prowadzić działalność gospodarczą.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy uznać, że w przypadku rozwiązania spółki handlowej niemającej osobowości prawnej, w tym spółki komandytowej, co do zasady towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy przez spółkę, podlegają opodatkowaniu VAT z tytułu jej rozwiązania. Jednakże, jeśli przedmiotem przekazania majątku rozwiązywanej spółki komandytowej do jej wspólnika jest zespół składników majątkowych, w tym nieruchomości komercyjne, dający faktyczną możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności a nabywca (wspólnik) tego zespołu składników ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę (spółkę komandytową podlegającą rozwiązaniu), przy pomocy tych składników, taki zespół należy uznać za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W takich okolicznościach, przekazanie zespołu składników rozwiązywanej spółki komandytowej do jednego z jej wspólników, stanowiącego przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jako podlegających wyłączeniu na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT.

Powyższe rozumienie pojęcia przedsiębiorstwa dotyczące nieruchomości komercyjnych i możliwości zastosowania przepisów art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku rozwiązania spółki handlowej niemającej osobności prawnej zostało potwierdzone w licznych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w szczególności:

• w piśmie z 23 maja 2024 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.103.2024.2.WK;
• w piśmie z 26 maja 2025 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.135.2025.2.MG.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka prowadzi działalności gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnych z wykorzystaniem Nieruchomości. Poza tą działalnością Spółka nie wykonuje żadnej innej. W wyniku planowanej reorganizacji Spółka może zostać rozwiązania na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników bez przeprowadzania likwidacji. Po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli (z wyłączeniem pożyczkodawców z Pożyczek) zostanie sporządzony bilans w Spółce. Bilans będzie służył do podziału majątku Spółki pomiędzy wspólników. W uchwale o rozwiązaniu wspólnicy uzgodnią, że podział majątku Spółki nastąpi poprzez wydanie Fundacji Zespołu, w skład którego wejdą wszystkie składniki wykorzystane przez Spółkę do prowadzania działalności w zakresie wynajmu komercyjnego obejmujące:

1.Nieruchomość;

2.ogół praw i obowiązków z tytułu Pożyczek,

3.ogół praw i obowiązków z Umów Serwisowych,

4.ogół praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia Nieruchomości,

5.księgi rachunkowe Spółki i pozostała dokumentacja;

6.autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego,

7.dokumentacja techniczna dotycząca Budynku i infrastruktury zewnętrznej.

Umowy Najmu, których stroną jest Spółka jako wynajmująca, przejdą z mocy prawa na Fundację i będą przez nią kontynuowane.

W ramach podziału majątku Spółki drugi wspólnik Spółki (komandytariusz) otrzyma wyłącznie określoną kwotę pieniężną znajdującą się na rachunku Spółki.

Do czasu rozwiązania Spółki i wydania majątku Fundacji, Spółka nie zaprzestanie wykonywania tej działalności. W momencie rozwiązania Spółki i wydania wyżej wymienionych składników jej przedsiębiorstwa w Spółce nie będzie prowadzona żadna inna działalność, a także w Spółce nie pozostaną żadne składniki, które mogłyby pozwalać Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie lub jakimkolwiek innym.

Zespół zostanie objęty przez Fundację, której przedmiotem działalności, między innymi, jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Fundacja zamierza kontynuować działalność prowadzoną przez Spółkę z wykorzystaniem Zespołu, w tym Nieruchomości, polegającą na wynajmie powierzchni użytkowej na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez najemców oraz miejsc parkingowych (wynajem komercyjny).

Z mocy prawa Fundacja wejdzie w prawa i obowiązki z Umów Najmu. Wynajem Nieruchomości będzie kontynuowany przez Fundację w stosunku do dotychczasowych najemców, z wyjątkiem umowy Najmu zawartej przez Spółkę z Fundacją, która w następstwie tzw. konfuzji ulegnie wygaśnięciu (Fundacja stanie się wynajmującym i najemcą w ramach tej samej umowy).

Fundacja wyrazi zgodę na przejęcie praw i obowiązków z Umów Serwisowych i umowy ubezpieczenia Nieruchomości. Fundacji zostanie wydana dokumentacja projektowa i techniczna dotycząca Nieruchomości (w tym Budynku), a także na Fundację przejdą autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego.

Na Fundację przejdą też prawa i obowiązki pożyczkobiorcy z Pożyczek. Jednakże, w następstwie posiadania przez Fundację przymiotu pożyczkodawcy z tych umów, dojdzie do konfuzji wierzytelności i zobowiązań z Pożyczek i z mocy prawa Pożyczki ulegną wygaśnięciu. Przy czym, jako że Fundacji będzie przysługiwało prawo własności Nieruchomości przystosowanej do prowadzenia działalności w zakresie najmu komercyjnego, Fundacja nie będzie czyniła starań o pozyskanie finansowania dla celów prowadzenia tej działalności.

Po przejęciu wyżej wymienionych składników, Fundacja nie będzie podejmowała dodatkowych czynności prawnych lub faktycznych, w tym angażowania dodatkowych składników materialnych lub niematerialnych lub konieczności zawarcia nowych umów dotyczących Nieruchomości i jej obsługi. Czynności zarządzenia Nieruchomością wykonywane we własnym zakresie przez Spółkę będą wykonywane przez Fundację.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Zainteresowanych, należy uznać, że Zespół przenoszony na Fundację w ramach podziału majątku rozwiązywanej Spółki, wraz z umowami Najmu, które przejdą z mocy prawa, powinien być uznany za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Przemawiają za tym następujące argumenty:

• przedmiotem przekazania do Fundacji będzie Zespół, będący zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu komercyjnego Nieruchomości, tj. przedsiębiorstwo w rozumieniu KC;  Zespół obejmuje przede wszystkim standardowe elementy typowe dla transakcji nieruchomościowych, takie jak: grunt, budynek, infrastruktura techniczna przynależności, prawa i obowiązki z umów najmu;
• Zespół będzie stanowił całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, jest to zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, zdolny do realizacji zadań gospodarczych (tutaj wynajem komercyjny Nieruchomości);
• Zespół był wykorzystywany u Zbywcy (w Spółce) do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu komercyjnego Nieruchomości;
• wszystkie elementy tego Zespołu, obejmujące całość składników materialnych i niematerialnych, będą przekazywane do Fundacji przez Spółkę; w następstwie podziału majątku Spółki podlegającej rozwiązaniu, w Spółce nie pozostaną żadne składniki związane z prowadzeniem działalności w zakresie wynajmu komercyjnego Nieruchomości;
• środki pieniężne znajdujące się na rachunku Spółki, wyłączone z Zespołu przekazywanego do Fundacji, stanowią element, który nie ma istotnego znaczenia dla funkcjonowania Zespołu, w tym możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności przez Fundację; w oparciu o pozostałe składniki, w tym umowy najmu generujące na bieżąco przychody, Fundacja zostanie wyposażona w wystarczające elementy do kontynuowania działalności w zakresie wynajmu;
• przekazywany Zespół, wraz z umowami Najmu przechodzącymi z mocy prawa, faktycznie będzie umożliwiał kontynuację działalności prowadzonej przez Spółkę i jest wystarczający do prowadzenia tej działalności, a Fundacja nie będzie musiała w tym celu angażować innych składników majątku, które nie są przedmiotem przekazania lub podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, które byłyby niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przekazany Zespół;
• Fundacja, w ramach prowadzonej przez nią działalności, będzie miała zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez Spółkę przy pomocy przekazanego Zespołu, Fundacja nie będzie miała zamiaru zmiany dotychczasowego przeznaczania i sposobu wykorzystywania Nieruchomości.

W konsekwencji, Zespół wydany przez Spółkę do Fundacji w ramach podziału majątku rozwiązywanej Spółki, stanowiący przedsiębiorstwo, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT, a Spółka z tytułu przekazania Zespołu, nie będzie zobowiązana do sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT i nie będzie zobowiązana do rozliczenia VAT z tego tytułu.

Ad 2

Zdaniem Zainteresowanych, Fundacji nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od przenoszonego Zespołu w ramach podziału majątku Spółki podlegającej rozwiązaniu, gdyż Spółka nie będzie uprawniona do wystawienia faktury VAT dokumentującej zbycie tego Zespołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika m.in. z tytułu nabycia towarów.

Z przepisu tego wynika, że co do zasady, dla nabywcy prawo od odliczenia VAT naliczonego powstaje w razie otrzymania faktury VAT do zbywcy, dokumentującej transakcję podlegającą VAT. W przypadku, gdy transakcja jest wyłączona z VAT zbywca nie jest uprawniony do wystawienia faktury VAT. W szczególności będzie to miało miejsce, gdy przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo i znajduje zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W przypadku, gdy transakcja polegające na wydaniu majątku rozwiązywanej spółki osobowej nie podlegała wyłączaniu z VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, to wówczas zgodnie z art. 14 ustawy o VAT spółka podlegającą rozwiązaniu jest zobowiązania sporządzić spis z natury towarów pozostałych na dzień rozwiązania spółki, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy i opodatkować VAT. Jednakże w takiej sytuacji spółka podlegająca rozwiązaniu nie wystawia faktury VAT dokumentującej czynności, a podstawą rozliczenia przez nią VAT jest sporządzony spis z natury. W konsekwencji podatnik otrzymujący składniki w ramach podziału majątku rozwiązywanej spółki osobowej nie nabywa uprawnienia do odliczenie VAT od tej czynności.

Mając na uwadze powyższe, Fundacja z tytułu otrzymania Zespołu, w tym Nieruchomości, w ramach podziału majątku Spółki podlegającej rozwiązaniu, nie będzie uprawniona do odliczenia VAT od takiego przekazania, bez względu na to, czy przekazywany Zespół, jako przedsiębiorstwo, zostanie uznany na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT za wyłączony z VAT, czy też nie będzie uznany za wyłączony z VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a jego poszczególnego składniki majątkowe będą podlegać opodatkowaniu w Spółce zgodnie z art. 14 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 191 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zgodnie z którym:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W tym miejscu należy ponadto zwrócić uwagę na przepisy dotyczące działalności fundacji rodzinnej, która uregulowana została w ustawie z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326), zwanej dalej ustawą o fundacji rodzinnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o fundacji rodzinnej:

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy o fundacji rodzinnej:

Stosownie do art. 17 ww. ustawy:

We wniosku wskazali Państwo, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W przyszłości Spółka może zostać objęta reorganizacją w ramach grupy kapitałowej.

W wyniku reorganizacji Spółka może zostać rozwiązania na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników bez przeprowadzania likwidacji, a cały majątek Spółki, bez wcześniejszego zaprzestania przez Spółkę wykonywania działalności gospodarczej, może zostać wydany jednemu ze wspólników Spółki (komplementariuszowi), którym będzie Fundacja. Wcześniej z majątku Spółki powinny zostać zaspokojone wszelkie roszczenia wobec wierzycieli Spółki, a w razie potrzeby, Spółka powinna ustanowić rezerwy na zobowiązania Spółki jeszcze niewymagalne lub sporne. Po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli (z wyłączeniem pożyczkodawców z Pożyczek) zostanie sporządzony bilans. Bilans będzie służył do ostatecznego rozliczenia rozdziału majątku Spółki pomiędzy wspólników. W ramach podziału majątku Spółki drugi wspólnik komandytariusz otrzyma wyłącznie określoną kwotę pieniężną.

W uchwale o rozwiązaniu wspólnicy uzgodnią, że w następstwie rozwiązania Spółka wyda Fundacji cały zespołu składników majątkowych Spółki wraz z Nieruchomością, w skład którego wejdą („Zespół”):

1.Nieruchomość;

2.ogół praw i obowiązków z tytułu Pożyczek, ogół praw i obowiązków z Umów Serwisowych,

3.ogół praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia Nieruchomości,

4.księgi rachunkowe Spółki i pozostała dokumentacja;

5.autorskie prawa majątkowe do projektu budowlanego,

6.dokumentacja techniczna dotycząca Budynku i infrastruktury zewnętrznej.

Z okoliczności sprawy wynika, że:

• przedmiotem przekazania do Fundacji będzie Zespół, będący zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu komercyjnego Nieruchomości, tj. przedsiębiorstwo w rozumieniu KC; Zespół obejmuje przede wszystkim standardowe elementy typowe dla transakcji nieruchomościowych, takie jak: grunt, budynek, infrastruktura techniczna przynależności, prawa i obowiązki z umów najmu;
• Zespół będzie stanowił całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, jest to zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, zdolny do realizacji zadań gospodarczych (wynajem komercyjny Nieruchomości);
• Zespół był wykorzystywany u Zbywcy (w Spółce) do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu komercyjnego Nieruchomości;
• wszystkie elementy tego Zespołu (za wyjątkiem środków pieniężnych przekazanych na rzecz komandytariusza), obejmujące całość składników materialnych i niematerialnych, będą przekazywane do Fundacji przez Spółkę; w następstwie podziału majątku Spółki podlegającej rozwiązaniu, w Spółce nie pozostaną żadne składniki związane z prowadzeniem działalności w zakresie wynajmu komercyjnego Nieruchomości;
• środki pieniężne znajdujące się na rachunku Spółki, wyłączone z Zespołu przekazywanego do Fundacji, stanowią element, który nie ma istotnego znaczenia dla funkcjonowania Zespołu, w tym możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności przez Fundację; w oparciu o pozostałe składniki, w tym umowy najmu generujące na bieżąco przychody, Fundacja zostanie wyposażona w wystarczające elementy do kontynuowania działalności w zakresie wynajmu;
• przekazywany Zespół, wraz z umowami Najmu przechodzącymi z mocy prawa, faktycznie będzie umożliwiał kontynuację działalności prowadzonej przez Spółkę i jest wystarczający do prowadzenia tej działalności, a Fundacja nie będzie musiała w tym celu angażować innych składników majątku, które nie są przedmiotem przekazania lub podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, które byłyby niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przekazany Zespół;
• Fundacja, w ramach prowadzonej przez nią działalności, będzie miała zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez Spółkę przy pomocy przekazanego Zespołu, Fundacja nie będzie miała zamiaru zmiany dotychczasowego przeznaczania i sposobu wykorzystywania Nieruchomości.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą uznania, czy przeniesienie na Fundację rodzinną Zespołu, w ramach podziału majątku rozwiązywanej Spółki, będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje zakres zbywanego majątku, zakres praw i zobowiązań; ponadto, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wyłączone z Zespołu przekazywanego do Fundacji będą środki pieniężne znajdujące się na rachunku Spółki, które, jak wskazali Państwo, nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania Zespołu, w tym możliwości kontynuowania działalności przez Fundację w oparciu o pozostałe składniki, bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem przekazania lub podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przekazany Zespół. Fundacja, w ramach prowadzonej przez nią działalności, będzie miała zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez Spółkę przy pomocy przekazanego Zespołu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, składających się na przedsiębiorstwo Spółki, pomimo wyłączenia z Zespołu przekazywanego do Fundacji środków pieniężnych znajdujących się na rachunku Spółki, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej przez Fundację w zakresie, w jakim jest realizowana w przenoszonym przedsiębiorstwie.

Tym samym, przenoszony przez Spółkę na Fundację Zespół, dokonywany w ramach podziału majaku rozwiązywanej Spółki będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego i w konsekwencji transakcja ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Przechodząc do dalszych Państwa wątpliwości w zakresie, prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Fundację, należy zauważyć, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Jak wcześniej wskazałem, przenoszony przez Spółkę na Fundację Zespół, dokonywany w ramach podziału majątku rozwiązywanej Spółki będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego i w konsekwencji transakcja ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, skoro na rzecz Fundacji nie zostaną wykonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to w opisanej sytuacji nie pojawi się podatek naliczony, który zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 mógłby podlegać odliczeniu.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka Komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·        w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.