Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr ….., powstałych w wyniku podziału działek nr …. i nr ….. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 sierpnia 2025 r. (data wpływu 25 sierpnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiadający w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, nabył do swojego majątku osobistego w 2006 r. dwie niezabudowane działki rolne położone na terytorium kraju. Przez cały okres, jaki upłynął od nabycia, działki te nie były wykorzystywane. Nie była na nich prowadzona działalność rolnicza ani gospodarcza jak też nie były przedmiotem umowy dzierżawy lub najmu. Z inicjatywy Wnioskodawcy w 2022 r. właściwy organ gminy wydał dwie decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu zmieniające przeznaczenie ww. gruntów z rolnego na mieszkaniowe (zabudowa jednorodzinna wraz z drogą wewnętrzną). Na podstawie ww. decyzji Wnioskodawca zlecił dokonanie podziału geodezyjnego przedmiotowych gruntów na 6 działek oraz drogę wewnętrzną. W związku z tym, iż gmina przystąpiła w 2025 r. do realizacji ustawowego obowiązku uchwalenia planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca złożył wniosek o uwzględnienie w planie ogólnym dokonanej ww. decyzjami zmiany przeznaczenia działek. Nie występował Pan natomiast o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wymienionego terenu.

Obecnie zamierza Pan rozpocząć sprzedaż działek. Ogłoszenie o sprzedaży planuje Pan zamieścić w formie drobnego ogłoszenia na popularnym portalu internetowym i za pomocą niewielkiej tablicy informacyjnej umieszczonej na nieruchomości (informacja, że działki są na sprzedaż + nr telefonu). Nie planuje Pan angażować profesjonalnych pośredników obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawca na wymienionych nieruchomościach nie dokonywał i nie zamierza wykonywać żadnych inwestycji. Nie prowadził Pan prac ziemnych, nie wykonywał Pan dróg, chodników, ogrodzeń, oświetlenia, nie doprowadzał Pan mediów. Całość zostanie przeznaczona do sprzedaży w takim samym stanie fizycznym, w jakim została nabyta w 2006 r.

Wnioskodawca nie prowadził nigdy działalności rolniczej ani gospodarczej. Nie jest Pan związany zawodowo z branżą budowlaną czy deweloperską. Opisane czynności podziału i zmiany przeznaczenia gruntu dokonał Pan po raz pierwszy w życiu i do dnia złożenia niniejszego wniosku nie podejmował Pan kolejnych.

W uzupełnieniu wskazał Pan:

1)Numery działek - Gmina …, obręb ewidencyjny …..:

·pierwotnie działka nr …. podzielona obecnie na ….. (tych trzech dotyczy wniosek), …… (droga) + pozostałość tj. działka …..

·pierwotnie działka nr ….., podzielona obecnie na …….. (tych trzech dotyczy wniosek), …… (droga) + pozostałość tj. działka ……….

2)Zakup traktował Pan jako lokatę prywatnych środków finansowych pochodzących z wynagrodzenia za pracę bez szczegółowego planu wykorzystania.

3)Działki nie są i do dnia sprzedaży nie będą przedmiotem umów cywilnoprawnych.

4)Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości.

5)Posiada Pan działki ….. i ….. powstałe po dokonaniu podziału kupionych działek ……., z których nastąpiło wyodrębnienie 6 działek + 2 działek drogi wymienionych w pkt 1. W przyszłości zamierza Pan najprawdopodobniej również je sprzedać.

6)Działki nabył Pan do majątku osobistego poprzez zakup od osób fizycznych.

7)Działki są Pana wyłączną własnością.

8)Nabycie obu działek nastąpiło w ramach transakcji niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

9)Transakcja nie została udokumentowana fakturą.

10)Nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z powodów wskazanych w pkt 1 i 2.

11)Nie zamierza Pan zawrzeć umowy przedwstępnej.

12)Przyszli nabywcy nie są jeszcze określeni, nie udzielił Pan więc pełnomocnictwa i nie zamierza Pan go udzielić.

Wyżej udzielone odpowiedzi dotyczą wszystkich działek.

Pytanie

Czy planowane czynności sprzedaży działek będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż transakcje te nie wypełniają przesłanek do uznania ich za wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnikami są, m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. W myśl ust. 2 działalność ta obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Podstawowym orzeczeniem zawierającym kierunki interpretacji art. 15 ust. 1 i 2 jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć, Halina Jezierska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie. W rozstrzygnięciu wyroku Trybunał zawarł następujące tezy: „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (...) sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego (...). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca (...). Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.”

Doprecyzowanie ww. orzeczenia można znaleźć w orzecznictwie NSA:

-„Podkreślić należy, że na aktywność „handlową” Skarżącego wskazuje kompleks wskazanych okoliczności, które należy oceniać sumarycznie. Decydujące dla powyższej oceny są zwłaszcza te elementy aktywności Skarżącego, które łączą się z jego nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym, zasadniczo takie jak wybudowanie sieci wodno-kanalizacyjnej. Same bowiem czynności - mające charakter aktywności o niewielkiej skali inwestycyjnej, jak np. podziału działki z wydzieleniem koniecznych dróg wewnętrznych zapewniających dojazd oraz podjęcia zwyczajowych działań informacyjnych o sprzedaży działek nie wykraczałyby poza aktywność mieszczącą się w granicach zarządu nieruchomością prywatną” (wyrok NSA z 03.03.2015 r. sygn. akt I FSK 1859/13)”.

-„Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności, (wyrok NSA z 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13)”.

Z powyższego wynika, że do uznania sprzedającego za podatnika podatku od towarów i usług konieczne byłoby podjęcie przez niego szerokiego kompleksu czynności charakterystycznych dla podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. W szczególności tych z nich, które wiążą się ze znacznymi nakładami, jak uzbrojenie terenu i wydatki na marketing wykraczające poza zwyczajowe działania informacyjne. Natomiast dokonanie tylko niektórych, pojedynczych działań, np. podziału działek czy uzyskania decyzji, nie stanowi wyjścia poza zarząd majątkiem prywatnym. W opisanej sytuacji Wnioskodawca nie podjął większości czynności wskazywanych w orzecznictwie jako istotnych dla uznania podejmowanych przez niego działań za działalność gospodarczą. W szczególności nie uzbrajał terenu, nie prowadził prac ziemnych, nie wykonywał dróg, chodników, ogrodzeń, oświetlenia, nie doprowadzał mediów.

Całość zostanie przeznaczona do sprzedaży w takim samym stanie fizycznym, w jakim została nabyta w 2006 r. Również planowane działania informacyjne - drobne ogłoszenie internetowe, tablica informacyjna na działce - nie wykroczą poza formy zwyczajowo przyjęte. Podjęte przez Wnioskodawcę działania ograniczyły się do podziału działek na mniejsze i uzyskania dla nich pozwolenia na budowę. W świetle ww. orzecznictwa nieistotna liczba podjętych czynności, ich niewielka skala i wymiar finansowy dalekie są od uznania, że Wnioskodawca zaangażował środki podobne do zawodowych handlowców nieruchomościami, przekraczając tym samym ramy racjonalnego zarządu majątkiem prywatnym.

Potwierdzenie powyższego stanowiska można znaleźć również w interpretacjach indywidualnych, np. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.209.2024.3.OS z dnia 26.06.2024 r. czy 0111-KDIB3-1.4012.218.2021.2.AB z dnia 08.06.2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że nabył Pan do swojego majątku osobistego dwie niezabudowane działki. Działka nr … podzielona obecnie na działki o nr ……. Działka nr ….. podzielona obecnie na działki nr …….. Działki są Pana wyłączną własnością. Nabycie obu działek nastąpiło w ramach transakcji niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Transakcja nie została udokumentowana fakturą. Nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez cały okres, jaki upłynął od nabycia, działki te nie były wykorzystywane. Nie była na nich prowadzona działalność rolnicza ani gospodarcza jak też nie były przedmiotem umowy dzierżawy lub najmu. Z Pana inicjatywy, właściwy organ gminy wydał dwie decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu zmieniające przeznaczenie ww. gruntów z rolnego na mieszkaniowe. Na podstawie ww. decyzji Wnioskodawca zlecił dokonanie podziału geodezyjnego przedmiotowych gruntów na 6 działek oraz drogę wewnętrzną. Działki nie są i do dnia sprzedaży nie będą przedmiotem umów cywilnoprawnych. Obecnie zamierza Pan rozpocząć sprzedaż działek. Ogłoszenie o sprzedaży planuje Pan zamieścić w formie drobnego ogłoszenia na popularnym portalu internetowym i za pomocą niewielkiej tablicy informacyjnej umieszczonej na nieruchomości (informacja, że działki są na sprzedaż + nr telefonu). Nie planuje Pan angażować profesjonalnych pośredników obrotu nieruchomościami. Na wymienionych nieruchomościach nie dokonywał Pan i nie zamierza wykonywać żadnych inwestycji. Nie prowadził Pan prac ziemnych, nie wykonywał Pan dróg, chodników, ogrodzeń, oświetlenia, nie doprowadzał Pan mediów. Całość zostanie przeznaczona do sprzedaży w takim samym stanie fizycznym, w jakim została nabyta w 2006 r. Nie zamierza Pan zawrzeć umowy przedwstępnej. Przyszli nabywcy nie są jeszcze określeni, nie udzielił Pan więc pełnomocnictwa i nie zamierza Pan go udzielić.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Pana działek nr ……, powstałych w wyniku podziału działek nr …. i nr ….., nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek będzie stanowiła działalność gospodarczą. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmie Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, z tytułu sprzedaży działek nr ……., powstałych w wyniku podziału działek nr …., nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Pana działek nr ….. powstałych w wyniku podziału działek nr …… nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych zauważam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co  oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Z kolei w odniesieniu do powołanych we wniosku wyroków sądów wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o\postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.