Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że:

• Spółka Dzielona będzie zobowiązana poza systemem KSeF oraz za pośrednictwem KSeF do wystawienia Faktur, co do których obowiązek podatkowy powstanie przed Dniem wydzielenia oraz do rozliczania podatku VAT należnego w związku z ich wystawieniem a okresem rozliczeniowym, w którym powinna zostać uwzględniona ww. Faktura w podatku VAT jest okres powstania obowiązku podatkowego (część pytania nr 1) – jest prawidłowe,
• Spółka Przejmująca będzie zobowiązana poza systemem KSeF oraz za pośrednictwem KSeF do wystawienia Faktur, co do których obowiązek podatkowy powstanie po Dniu wydzielenia lub później oraz do rozliczania podatku VAT należnego w związku z ich wystawieniem a okresem rozliczeniowym, w którym powinna zostać uwzględniona ww. Faktura w podatku VAT jest okres powstania obowiązku podatkowego (część pytania nr 1) – jest prawidłowe,
• Spółka Przejmująca zobowiązana zostanie do wystawienia i ujęcia (rozliczenia) dla celów podatku VAT Faktur korygujących in plus niezależnie od przyczyny ich wystawienia zarówno poza systemem KSeF oraz w momencie obowiązywania systemu KSeF, a okresem rozliczeniowym, w którym ww. Faktura korygująca in plus powinna zostać ujęta jest okres jej wystawienia (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe,
• Spółka Przejmująca, a nie Spółka Dzielona, będzie zobowiązana poza systemem KSeF oraz w systemie KSeF, do wystawiania i ujęcia (rozliczenia) Faktur Korygujących in minus w Dniu wydzielenia lub później niezależnie od przyczyny ich wystawienia (pytanie nr 3) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 czerwca 2025 roku o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 25 lipca 2025 r. (wpływ 29 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A. Spółka Akcyjna – Spółka Dzielona;

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – Spółka Przejmująca.

Opis zdarzenia przyszłego

1.1.  Informacje ogólne

a)(…) Wnioskodawca (dalej: Spółka Dzielona, Spółka) dołączył do grupy kapitałowej będącej (...) producentem i dostawcą (…). Powyższe przełożyło się m.in. na zmianę firmy, pod którą działa Spółka Dzielona. Spółka Dzielona prowadzi wyspecjalizowaną działalność (…) w zakresie handlu (…) i świadczenia usług dystrybucji (…) oraz dokonuje sprzedaży (…).

b)W skład grupy kapitałowej, o której mowa powyżej, wchodzi również B. sp. z o.o., która prowadzi działalność w zakresie realizacji usług (…) oraz usług (…) (dalej: „Spółka Przejmująca”). Dodatkowo, do obowiązków Spółki Przejmującej należy utrzymanie i rozbudowa majątku dystrybucyjnego Spółki Dzielonej. Spółka Przejmująca świadczy na rzecz Spółki Dzielonej szereg usług, w tym przede wszystkim usługi utrzymania i serwisu (…) oraz rozbudowy majątku (…) Spółki Dzielonej.

c)Spółki Dzielona i Przejmująca są czynnymi podatnikami VAT i posiadają siedziby oraz zarządy na terytorium Polski.

d)C. sp. z o.o. jest spółką dominującą względem Spółki Dzielonej oraz względem Spółki Przejmującej, tj. posiada w nich 100% udziałów (dalej: „Udziałowiec”).

1.2.  Struktura organizacyjna

a)Spółka Dzielona jest przedsiębiorstwem (…), łączącym m.in. działalność dystrybucyjną z działalnością obrotową.

b)W ramach Spółki Dzielonej funkcjonują wyodrębnione i zarejestrowane w KRS oddziały odpowiedzialne za poszczególne linie biznesowe, m.in.:

a)Oddział w (…) - dystrybucja (…) (dalej: „Oddział Dystrybucja”),

b)(…) (dalej: „Oddział Obrót”),

c)Oddział Usługi, którego przedmiotem działalności jest (…),

d)Oddział Paliwa, (…).

c)W Spółce Dzielonej funkcjonuje także tzw. Centrala świadczącą usługi wsparcia dla pozostałych komórek organizacyjnych Spółki oraz spółek z grupy kapitałowej.

1.3.  Konieczność wydzielenia Oddziału Dystrybucja

a)(…) D. S.A. nabyła 100% udziałów Udziałowca wraz z posiadanymi przez niego udziałami m.in. w Spółce Dzielonej oraz w Spółce Przejmującej.

b)(…).

c)(…).

d)(…).

e)(…).

f)Przeprowadzenie (…) poprzez dokonanie podziału Spółki Dzielonej przez wydzielenie Oddziału Dystrybucja do Spółki Przejmującej umożliwi zastosowanie sukcesji generalnej i przeniesienie większości pozwoleń, koncesji i umów niezbędnych do zachowania ciągłości funkcjonowania Oddziału Dystrybucja, w tym zapewnienia niezakłóconej realizacji obowiązków przedsiębiorstwa (…) w zakresie dystrybucji (…).

g)Przeprowadzenie podziału przez wydzielenie wymaga m.in. sporządzenia planu podziału spółki. Spółka dążyła będzie do uwzględnienia w planie podziału wszystkich istotnych z perspektywy Oddziału Dystrybucja aktywów i pasywów.

h)Spółka planuje i zakłada, że wydzielany w ramach procesu podziału zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na Oddział Dystrybucja będzie spełniał definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Spółka planuje i zakłada, że pozostające w Spółce składniki materialne i niematerialne również spełniały będą definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Planowana data rejestracji podziału przez wydzielenie to 2 stycznia 2026 roku („Dzień wydzielenia”).

i)Przeniesienie działalności Oddziału Dystrybucja nastąpi w ramach podziału przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18, dalej: „KSH”). Zgodnie z 529 § 1 pkt 4 KSH, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą lub nowo zawiązaną spółkę albo spółki za udziały lub akcje spółki albo spółek przejmujących, nowo zawiązanych lub spółki dzielonej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez wydzielenie).

j)Dodatkowo, 31 marca 2025 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał indywidualną interpretację prawa podatkowego (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.64.2025.3.MR1), w której potwierdził stanowisko, że w wyniku planowanego wydzielenia, w ramach którego dojdzie do wydzielenia ze Spółki Dzielonej opisanego zespołu składników majątkowych i osobowych przypisanych do Oddziału Dystrybucja i przeniesienia go do Spółki Przejmującej, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe Spółki Dzielonej związane z działalnością Oddziału Dystrybucja, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy lub prawo podatkowe powstanie w Dniu wydzielenia lub później, a w konsekwencji na Spółce Dzielonej nie będą spoczywać już obowiązki wynikające z działalności Oddziału Dystrybucja, ani przysługiwać prawa związane z działalnością tego oddziału. W ramach wskazanej interpretacji Organ podatkowy stwierdził, że jeżeli prawa i obowiązki podatkowe dotyczące wydzielanej działalności powstały w Dniu wydzielenia lub po tej dacie oraz te prawa i obowiązki, które choć mogą wynikać z pewnych zdarzeń mających miejsce przed Dniem wydzielenia, to do Dnia wydzielenia nie uległy konkretyzacji dla celów rozliczeń podatkowych - to prawa i obowiązki są przedmiotem sukcesji generalnej na podstawie art. 93c Ordynacji Podatkowej.

k)Oddział Dystrybucja w ramach prowadzonej działalności realizuje szereg czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w tym czynności w zakresie procesu:

(…),

dalej łącznie jako „Świadczenia Oddziału Dystrybucja”.

l)W ww. aspekcie możliwe jest wystąpienie sytuacji, w której Świadczenie Oddziału Dystrybucja zostanie zrealizowane przez Oddział Dystrybucja, natomiast do Dnia wydzielenia nie zostanie wystawiona faktura dokumentująca przedmiotową sprzedaż. Zaistnieje zatem potrzeba wystawienia faktury dokumentującej Świadczenie Oddziału Dystrybucja zrealizowane:

• w całości przed Dniem wydzielenia,
• częściowo przed Dniem wydzielenia, a w pozostałym zakresie w Dniu wydzielenia lub później,

- dalej łącznie „Faktury”.

m)W ww. aspekcie możliwe jest również wystąpienie sytuacji, w której zaistnieje potrzeba wystawienia w Dniu wydzielenia lub później faktur korygujących:

• zwiększających kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego do Faktur, w związku z okolicznościami istniejącymi już w momencie wystawiania faktury pierwotnej („z błędu”) lub w związku z okolicznościami nieistniejącymi w momencie wystawienia faktury pierwotnej („z przyczyn innych niż błąd”) - dalej łącznie „Faktury korygujące in plus”,
• zmniejszających kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego do Faktur, w związku z okolicznościami istniejącymi już w momencie wystawiania faktury pierwotnej („z błędu”) lub w związku z okolicznościami nieistniejącymi w momencie wystawienia faktury pierwotnej („z przyczyn innych niż błąd”), dalej łącznie „Faktury korygujące in minus”.

n)Faktury, Faktury korygujące in plus oraz Faktury korygujące in minus mogą zostać wystawione poza Krajowym Systemem e-Faktur („KSeF”), o którym mowa w art. 106nd ustawy o VAT, lub też za pośrednictwem KSeF - w zależności od formuły obowiązywania KSeF na dzień wystawienia przedmiotowych dokumentów. KSeF w formule obligatoryjnej zacznie obowiązywać co do zasady od 1 lutego 2026 r.

Doprecyzowanie i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Faktury pierwotne, do których mogą zostać wystawione opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Faktury korygujące in plus „z błędu” wystawiła A. S.A.

Obowiązek podatkowy dotyczący faktur pierwotnych, o których mowa powyżej powstał przed Dniem wydzielenia.

Pytania

1.Która ze Spółek - Dzielona czy Przejmująca - będzie zobowiązana do wystawiania w Dniu wydzielenia lub później Faktur i rozliczania podatku należnego w związku z ich wystawieniem? W jakim okresie rozliczeniowym powinny zostać uwzględnione Faktury dla celów podatku VAT (dotyczy Faktur wystawionych za pośrednictwem KSeF oraz poza KSeF)?

2.Która ze Spółek, tj. Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca, będzie zobowiązana do wystawiania w Dniu wydzielenia lub później Faktur Korygujących in plus (z błędu oraz z przyczyn innych niż błąd) do Faktur i rozliczenia podatku należnego w związku z ich wystawieniem? W jakim okresie rozliczeniowym powinny zostać uwzględnione Faktury Korygujące in plus dla celów podatku VAT (dotyczy Faktur Korygujących in plus wystawionych za pośrednictwem KSeF oraz poza KSeF)?

3.Która ze Spółek, tj. Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca, będzie zobowiązana do wystawiania w Dniu wydzielenia lub później Faktur Korygujących in minus (z błędu oraz z przyczyn innych niż błąd) do Faktur oraz do rozliczenia podatku należnego w związku z ich wystawieniem? W jakim okresie rozliczeniowym powinny zostać uwzględnione Faktury Korygujące in minus dla celów podatku VAT (dotyczy Faktur Korygujących in minus wystawionych za pośrednictwem KSeF oraz poza KSeF)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 93c Ordynacji podatkowej:

• w zakresie pytania nr 1

Spółka Dzielona będzie zobowiązana do wystawienia Faktur, co do których obowiązek podatkowy powstanie przed Dniem wydzielenia. Spółka Dzielona rozliczy w takich przypadkach podatek należny od tych Faktur.

Faktury, co do których obowiązek podatkowy powstanie w Dniu wydzielenia lub później, powinna wystawić Spółka Przejmująca. Spółka Przejmująca rozliczy w takim przypadku podatek należny od tych Faktur.

Powyższe dotyczy zarówno Faktur wystawionych za pośrednictwem KSeF, jak i poza KSeF.

Okresem rozliczeniowym, w którym powinna zostać uwzględniona Faktura dla celów podatku VAT jest okres powstania obowiązku podatkowego.

• w zakresie pytania nr 2

Spółka Przejmująca zobowiązana będzie do wystawienia i ujęcia (rozliczenia) dla celów VAT Faktur Korygujących in plus niezależnie od przyczyny ich wystawienia.

Powyższe dotyczy zarówno Faktur Korygujących in plus wystawionych za pośrednictwem KSeF, jak i poza KSeF.

Okresem rozliczeniowym, w którym powinna zostać uwzględniona Faktura Korygująca in plus dla celów podatku VAT jest okres wystawiania przedmiotowej Faktury korygującej (niezależnie od przyczyny jej wystawienia).

• w zakresie pytania nr 3

Spółka Przejmująca zobowiązana będzie do wystawienia i ujęcia (rozliczenia) dla celów VAT Faktur Korygujących in minus niezależnie od przyczyny ich wystawienia.

Powyższe dotyczy zarówno Faktur Korygujących in minus wystawionych za pośrednictwem KSeF, jak i poza KSeF.

Okresem rozliczeniowym, w którym powinna zostać uwzględniona Faktura Korygująca in minus (niezależnie od przyczyny jej wystawienia) dla celów podatku VAT jest, co do zasady, okres wystawiania przedmiotowej Faktury korygującej in minus (z uwzględnieniem przypadków szczególnych w zależności od formuły obowiązywania KSeF wskazanych w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 3).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

4.1Sukcesja generalna

a)Zgodnie z generalną zasadą, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku (art. 93c ust. 1 Ordynacji Podatkowej).

b)Powyższy przepis stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, dalej: „ZCP” (art. 93c ust. 2 Ordynacji podatkowej).

c)Uregulowanie to jest wyrazem tzw. zasady sukcesji ograniczonej. Oznacza ono, iż spółka przejmująca jest następcą podatkowym spółki dzielonej, ale tylko w takim zakresie, w jakim prawa i obowiązki podatkowe pozostają w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku.

d)W praktyce oznacza to, iż przedmiotem sukcesji są tylko te prawa i obowiązki podatkowe, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku z przejmowaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;
• powstały przed dniem sukcesji (stały się przed podziałem „stanami otwartymi”) oraz
• nie zostały zrealizowane przez spółkę dzieloną (są nadal „stanami otwartymi” na Dzień wydzielenia).

e)A contrario, w związku z faktem, iż przedmiotem sukcesji są „prawa i obowiązki”, to te z nich, które uległy konkretyzacji do Dnia wydzielenia (a więc te zdarzenia, których skutki, tj. rozpoznanie przychodu lub kosztu, zaistniały dla celów podatkowych sprzed wydzielenia) nie będą przedmiotem sukcesji - nie będą miały bowiem przymiotu praw i obowiązków (oraz nie będą „stanami otwartymi”).

f)Podsumowując, w przypadku podziału przez wydzielenie decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało do Dnia wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku. W przepisie tym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Stąd, przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na Dzień wydzielenia „pozostają” jeszcze w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że przepis ten nie odnosi się do praw i obowiązków, które „pozostawały” w związku z danymi składnikami majątku do Dnia wydzielenia.

g)W konsekwencji, jeżeli dane prawo bądź obowiązek powstało do Dnia wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (powinno być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi Spółki dzielonej - tj. na Dzień wydzielenia nie „pozostają” w związku z wydzielanym majątkiem ZCP.

h)Powyższe stanowisko w zakresie rozumienia sukcesji generalnej potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w wyroku z 25 marca 2021 r., sygn. II FSK 3239/18 oraz w wyroku z 26 lipca 2019 r., sygn. II FSK 2821/17. Konkluzje te wspierane są również przez organy podatkowe, m.in. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4017.10.2023.2.AND; z 27 lutego 2024 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4017.9.2023.2.AW; z 11 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.638.2023.2.RH; z 21 grudnia 2023 r., sygn. 111-KDIB2-1.4017.10.2023.1.KK; z 23 listopada 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.498.2021.1.BM; DKIS z 9 maja 2017 r. sygn. 0112-KDIL5.4010.12.2017.1.EK; DKIS z 20 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.85.2017.1.JF.

4.2 Uzasadnienie stanowiska

• w zakresie pytania nr 1

Regulacje prawne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 19a ust. 1-4 ustawy o VAT:

1.Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

1a. W przypadku, o którym mowa w art. 8a ust. 1 i 3, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.

2.W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

3.Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

4.Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z Dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. Powyższy przepis stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 OP).

Regulacja powyższa jest wyrazem tzw. zasady sukcesji ograniczonej (częściowej). Oznacza to, że Spółka Przejmująca jest następcą podatkowym Spółki Dzielonej, ale tylko w takim zakresie, w jakim prawa i obowiązki podatkowe pozostają w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku. Przedmiotem sukcesji są tylko te prawa i obowiązki podatkowe, które łącznie (i) pozostają w związku z przejmowaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa; (ii) powstały przed dniem sukcesji (stały się przed Dniem wydzielenia „stanami otwartymi”) oraz (iii) nie zostały zrealizowane przez Spółkę Dzieloną (są nadal „stanami otwartymi” na Dzień wydzielenia).

W związku z faktem, że przedmiotem sukcesji są „prawa i obowiązki”, to te z nich które uległy konkretyzacji przed Dniem wydzielenia nie będą przedmiotem sukcesji - nie będą miały bowiem przymiotu praw i obowiązków (oraz nie będą „stanami otwartymi”).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku podziału przez wydzielenie decydujące znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed Dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c OP, zgodnie z którym sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi Spółce Przejmującej składnikami majątku. W przepisie tym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Stąd, przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na Dzień wydzielenia „pozostają” jeszcze w związku z przydzielonymi Spółce Przejmującej składnikami majątku. Z literalnej wykładni przepisu wynika zatem, że nie odnosi się on do praw i obowiązków, które „pozostawały” w związku z danymi składnikami majątku przed Dniem wydzielenia.

W konsekwencji, jeżeli dane prawo bądź obowiązek powstało przed Dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (powinno być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi Spółki dzielonej - tj. na Dzień wydzielenia nie „pozostają” w związku z wydzielanym majątkiem ZCP.

Z kolei, w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w Dniu wydzielenia lub później, rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie podmiotu przejmującego.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie regulacji ustawy o VAT, należy uznać, że w przypadku podziału spółki kapitałowej o przyporządkowaniu do Spółki Dzielonej i Spółki Przejmującej obowiązku rozpoznania podatku należnego będzie decydować data powstania tego obowiązku.

W konsekwencji, jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie transakcji realizowanych w ramach wydzielanego ZCP powstanie przed Dniem wydzielenia - zobowiązanym do jego uwzględnienia w rozliczeniach VAT (rozpoznania obowiązku podatkowego oraz wykazania w deklaracji VAT) będzie Spółka Dzielona. Natomiast jeżeli obowiązek ten powstanie w Dniu wydzielenia lub później, to będzie uwzględniany w rozliczeniach Spółki Przejmującej.

Podsumowanie

Przenosząc zacytowane przepisy na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że w przypadku, gdy Świadczenie Oddziału Dystrybucja wykonane w całości lub częściowo przed Dniem wydzielenia przez Spółkę Dzieloną nie zostało zafakturowane do Dnia wydzielenia, to:

• Spółka Dzielona będzie zobowiązana do wystawienia Faktur, co do których obowiązek podatkowy powstał przed Dniem wydzielenia. Spółka Dzielona rozpozna w takich przypadkach podatek należny od tych Faktur.
• Spółka Przejmująca będzie zobowiązana do wystawienia Faktur, co do których obowiązek podatkowy powstał w Dniu wydzielenia lub później. Spółka Przejmująca rozpozna w takich przypadkach podatek należny od tych Faktur.

Okresem rozliczeniowym, w którym powinna zostać uwzględniona Faktura dla celów podatku VAT jest okres powstania obowiązku podatkowego.

Powyższe dotyczy zarówno Faktur wystawionych za pośrednictwem KSeF, jak i wystawionych poza KSeF.

• w zakresie pytania nr 2

Regulacje prawne

Zasady wystawiania faktur korygujących zawarte zostały w art. 106j ustawy VAT.

W regulacji tej postanowiono, że „w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony),

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury,

podatnik wystawia fakturę korygującą.”

Na mocy art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

W przypadku faktury korygującej podwyższającej podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego kluczową rolę pełni przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie cen stanowi nową okoliczność, która ulegnie konkretyzacji w chwili wystawienia faktury korygującej.

Regulacje prawne w zakresie KSeF nie wprowadzają zmian w zakresie sposobu oraz terminu rozliczania Faktur Korygujących in plus.

Faktura Korygująca in plus z przyczyn innych niż błąd

W przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. wystąpią nowe (zewnętrzne) okoliczności powodujące podwyższenie ceny po dostawie towarów bądź wykonaniu usług i wystawieniu faktur dokumentujących te dostawy lub usługi, Faktura Korygująca in plus powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty. Faktury pierwotne zostały wystawione bowiem poprawnie, tzn. nie były wynikiem błędu czy pomyłki ze strony wystawiającego faktury. W takiej sytuacji to Spółka Przejmująca będzie zobowiązana do wystawienia Faktur Korygujących in plus i ujęcia ich w swoich rozliczeniach prowadzonych dla celów podatku VAT. Powyższe stanowisko wynika również z sukcesji generalnej w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej.

Faktura Korygująca in plus z błędu

W sytuacji, kiedy po wystawieniu faktury pierwotnej zaistnieją okoliczności pociągające za sobą konieczność wystawienia Faktury Korygującej zwiększającej podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego z przyczyn istniejących już w momencie wystawienia pierwotnej faktury zależnych od sprzedawcy (błąd rachunkowy, zaniżenie obrotu), obowiązek wystawienia Faktury Korygującej in plus również będzie ciążył na Spółce Przejmującej. Z samej istoty sukcesji generalnej wynika, że Spółka Przejmująca jest nabywcą praw i obowiązków Spółki Dzielonej.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku. Powyższy przepis stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Regulacja powyższa jest wyrazem tzw. zasady sukcesji ograniczonej (częściowej). Oznacza to, że Spółka Przejmująca jest następcą podatkowym Spółki Dzielonej w takim zakresie, w jakim prawa i obowiązki podatkowe pozostają w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku.

Wystawienie Faktur Korygujących zwiększających kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego stanowi ustawowy obowiązek podatnika, którego spełnienie na mocy sukcesji generalnej leży w gestii sukcesora prawno-podatkowego, czyli Spółki Przejmującej.

Przedmiotem sukcesji są te prawa i obowiązki podatkowe, które łącznie:

• pozostają w związku z przejmowaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;
• powstały przed dniem sukcesji (stały się przed podziałem „stanami otwartymi”) oraz
• nie zostały zrealizowane przez Spółkę Dzieloną (są nadal „stanami otwartymi” na Dzień wydzielenia).

Wymienione powyżej warunki są spełnione w przypadku obowiązku podatnika, jakim jest konieczność wystawienia Faktury Korygującej in plus z błędu oraz jej rozliczenia dla celów VAT, ponieważ:

• należność z tytułu wystawionych Faktur Korygujących będzie należnością Spółki Przejmującej, gdyż dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która została przeniesiona do Spółki Przejmującej,
• przyczyna wystawienia Faktury korygującej powstała przed dniem sukcesji, czyli obowiązek wystawienia faktury korygującej i ujęcia dla celów VAT stał się przed podziałem „stanem otwartym”,
• obowiązek wystawienia faktury korygującej oraz rozliczenia dla celów VAT nie został zrealizowany przez Spółkę Dzieloną, czyli nadal jest „stanem otwartym” na Dzień wydzielenia.

Obowiązek wystawiania Faktury Korygującej in plus z błędu oraz rozliczenia jej dla celów VAT stanowi zatem „stan otwarty”, który podlega przejęciu przez Spółkę Przejmującą na zasadach sukcesji generalnej.

Wskazane powyżej stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podmiotu upoważnionego do wystawienia Faktur korygujących in plus z przyczyn istniejących już w momencie wystawienia faktury pierwotnej oraz jej rozliczenia dla celów VAT ma swoje uzasadnienie w technicznych aspektach procesu wydzielenia. Należy zaznaczyć, że proces rozdzielenia Oddziału Dystrybucja od Oddziału Obrót skutkuje przeniesieniem Oddziału Dystrybucja do osobnej spółki. W ramach procesu wydzielenia przeniesieniu ze Spółki Dzielonej do Spółki Przejmującej podlegają programy oraz interfejsy wraz z przypisanymi im funkcjonalnościami, jak również pozostała infrastruktura z całym zapleczem technicznym oraz personalnym. Spółka Dzielona nie będzie zatem miała po Dniu wydzielenia ani technicznej możliwości obsługi procesu fakturowania oraz rozliczania podatku VAT, ani też kompetencji merytorycznych w tym zakresie.

Utrzymywanie w Spółce Dzielonej rozwiązań systemowych zapewniających stałą gotowość do wykonywania czynności operacyjnych byłoby nieracjonalne i nieuzasadnione z perspektywy ekonomicznej oraz biznesowej. Koszty utrzymania systemów, nabycia i odnawiania licencji, koszty pracownicze byłyby wówczas ponoszone nie tylko przez Spółkę Przejmującą (w zakresie systemów przeniesionych), ale również przez Spółkę Dzieloną (w zakresie systemów dotychczasowych), czyli byłyby ponoszone podwójnie.

Należy wskazać, że jeśli w wyniku procesu wydzielenia Spółka Dzielona przestałaby istnieć, oczywistym byłby brak możliwości podejmowania jakichkolwiek działań operacyjnych przez tę spółkę po Dniu wydzielenia. Konsekwentnie, jeśli Spółka Dzielona nadal funkcjonuje po Dniu wydzielenia, tylko z wyłączeniem Oddziału Dystrybucja, nie powinna ona uczestniczyć w procesach operacyjnych w obszarze wydzielonego ZCP.

Podsumowanie

Zdaniem Wnioskodawcy, sukcesję generalną w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej należy rozumieć w ten sposób, że podmiotem zobowiązanym do wystawienia i ujęcia dla celów podatku VAT Faktur Korygujących in plus w przypadku konieczności ich wystawienia w Dniu wydzielenia lub później jest Spółka Przejmująca, niezależnie od przyczyny wystawienia tej korekty.

Okresem, w którym przedmiotowe Faktury Korygujące powinny zostać rozliczone po stronie podatku należnego Spółki Przejmującej jest okres wystawienia Faktury Korygującej in plus.

Powyższe dotyczy zarówno Faktur Korygujących in plus wystawionych za pośrednictwem KSeF, jak i wystawionych poza KSeF.

• w zakresie pytania nr 3

Regulacje prawne

Podstawę opodatkowania obniża się m.in. o: kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, wartość zwróconych towarów i opakowań, zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło (art. 29a ust. 10 ustawy o VAT).

W przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1-3 ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał (art. 29a ust. 13 ustawy o VAT).

Natomiast art. 29a ust. 14 ustawy o VAT wskazuje, że przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy o VAT, warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

Pkt 3): sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy;

Pkt 5): wystawienia faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej.

Należy zwrócić uwagę, że art. 29a ust. 13-14 ustawy o VAT mówi o tym, w którym okresie rozliczeniowym powinny być uwzględnione po stronie sprzedawcy faktury korygujące zmniejszające kwotę podstawy opodatkowania oraz podatku VAT. W przypadku faktur korygujących in minus zasadnicze znaczenie przy określeniu okresu, w którym należy wykazać Fakturę Korygującą po stronie sprzedażowej ma okres wystawienia faktury korygującej, o ile skompletowana została dokumentacja potwierdzająca spełnienie warunków, o których mowa w tym art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT w wersji obowiązującej od 1 lutego 2026 r. (tj. od dnia obowiązywania KSef w formule obligatoryjnej):

Ust. 13 - W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej na wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą w postaci faktury ustrukturyzowanej, z zastrzeżeniem ust. 13a i 13b.

Ust. 13a - W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, jeżeli podatnik wystawił fakturę korygującą inną niż faktura ustrukturyzowana, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej na wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi.

Ust. 14 - Przepisy ust. 13-13b stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Ust. 15 pkt 3) - Warunku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi, o którym mowa w ust. 13a i 13b, nie stosuje się w przypadku sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy.

Regulacje w zakresie podatku VAT, które zaczną obowiązywać od dnia wejścia w życia KSeF w formule obligatoryjnej zmienią zatem zasady rozliczania faktur korygujących in minus po stronie sprzedawcy.

Podsumowanie

Zdaniem Wnioskodawcy, sukcesję generalną w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej należy rozumieć w ten sposób, że podmiotem zobowiązanym do wystawienia i ujęcia dla celów podatku VAT Faktur Korygujących in minus w Dniu wydzielenia lub później jest Spółka Przejmująca, jako następca prawny Spółki Dzielonej, niezależnie od przyczyny wystawienia tej korekty.

Z uwagi na powyższe Spółka Przejmująca będzie zobowiązana do rozliczenia Faktur Korygujących in minus (niezależnie od przyczyny ich wystawienia) po stronie podatku należnego:

1.do czasu wejścia w życie KSeF w formule obligatoryjnej - za okres rozliczeniowy, w którym:

• została wystawiona Faktura Korygująca in minus, o ile do tego czasu zostaną spełnione warunki, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT,
• została wystawiona Faktura Korygująca in minus, bez obowiązku spełnienia warunków o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT - w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 15 ustawy o VAT, w tym dla Faktury Korygującej wystawionej w postaci faktury ustrukturyzowanej.

2.po wejściu w życie KSeF w formule obligatoryjnej - za okres rozliczeniowy, w którym:

• została wystawiona Faktura Korygująca in minus za pośrednictwem KSeF,
• zostało otrzymane potwierdzenie otrzymania Faktury Korygującej in minus przez nabywcę towaru lub usługi - w przypadku wystawienia Faktury Korygującej in minus poza KSeF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zagadnienie sukcesji podatkowej, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) wstępuje w prawa i obowiązki innego podatnika m.in. korzystając z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika) regulują przepisy Działu III Rozdziału 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową. W regulacjach tych, zawarta jest pozycja prawnopodatkowa dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej:

Jak stanowi art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej:

Na podstawie art. 93a § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej:

Na mocy art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej:

Następstwo prawne polega zatem na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Inaczej rzecz ujmując, należy sprawdzić, czy każde prawo, które przysługiwałoby danemu podmiotowi (podatnikowi) przysługuje – na podstawie przepisów o sukcesji prawnej – innemu podmiotowi (podatnikowi), będącemu tzw. „następcą prawnym” tego pierwszego podmiotu (podatnika).

Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada możliwość wyodrębnienia praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz że tak wyodrębnione zespoły praw i obowiązków są objęte sukcesją. Powyższy przepis wprowadza zatem do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku”, będących przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji podlegają prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych.

W przypadku podziału przez wydzielenie decydujące znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej lub spółce nowopowstałej w wyniku podziału składnikami majątku. W przepisie tym, ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Stąd, przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielenia „pozostają” jeszcze w związku z przydzielonymi spółce przejmującej lub spółce nowopowstałej w wyniku podziału składnikami majątku.

Z literalnej wykładni przepisu wynika zatem, że nie odnosi się on do praw i obowiązków, które „pozostawały” w związku z danymi składnikami majątku przed dniem wydzielenia. W konsekwencji, jeżeli dane prawo bądź obowiązek powstało przed dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (powinno być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi Spółki dzielonej, tj. na dzień wydzielenia nie „pozostają” w związku z wydzielanym majątkiem.

Z kolei, w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w dniu wydzielenia lub po tej dacie (tj. „pozostaje” w dniu wydzielenia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie spółek nowo zawiązanych.

Następstwo prawne (sukcesję generalną częściową), zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej, należy rozumieć jako kontynuację – od dnia wydzielenia – rozliczeń podatkowych prowadzonych dotychczas przez spółkę dzieloną, a nie jako przejęcie przez spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną całości rozliczeń podatkowych wydzielanych części przedsiębiorstwa z okresu przed podziałem.

Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej łączy następstwo prawne jedynie z tymi składnikami majątku, które osobom prawnym przydzielono w planie podziału. Nie jest to więc pełna sukcesja uniwersalna, ale można mówić raczej o sukcesji uniwersalnej częściowej.

Plan podziału jest pisemnym uzgodnieniem między spółką dzieloną a spółką przejmującą. Nie jest on czynnością prawną, ale raczej ma charakter czynności faktycznej.

Nadmienić przy tym należy, że zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej,

Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych. Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zwanej dalej k.s.h.

W myśl art. 529 § 1 k.s.h.:

Zgodnie z art. 529 § 2 k.s.h.:

Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 k.s.h.

Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h.:

W myśl art. 531 § 2 k.s.h.:

Zgodnie z art. 532 § 1 k.s.h.:

Cechą szczególną trybu podziału spółki wskazanego w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu (następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną). W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 k.s.h.), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Zatem następstwo prawne, w zakresie, o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy, stanowi, że:

Przepis art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.) stanowi, że:

Przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy opcja wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie podatku od towarów i usług - następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

W myśl przepisu art. 19a ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy:

Stosownie do treści art. 19a ust. 7 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy:

Kwestie dotyczące wystawiania faktur regulują przepisy Działu XI Rozdziału 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Faktura dokumentuje sprzedaż. Podatnik dokonujący sprzedaży zobowiązany jest do udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie faktury. Faktura jest zatem dokumentem (dowodem) potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego dokonanego przez podatnika VAT. Wystawienie faktury w znaczeniu literalnym odnosi się do fizycznego utworzenia (wytworzenia) dokumentu, który zawiera dane wynikające z art. 106e ust. 1 ustawy. Wystawienie faktury, związane jest z pewnymi konsekwencjami w sferze podatkowoprawnej.

Jak stanowi art. 106i ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 106i ust. 2 ustawy:

Stosownie z kolei do art. 106i ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 106i ust. 8 ustawy:

Ustawą z 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1598), wprowadzono zmiany w zakresie wystawiania faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur, dalej zwanym KSeF, które miały wejść w życie 1 lipca 2024 r. Jednak, zgodnie z ustawą z 9 maja 2024 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2024 r. poz. 852), termin wejścia w życie obowiązkowego KSeF został przesunięty na 1 lutego 2026 r. (ustawa zmieniająca weszła w życie z 1 lipca 2024 r.).

Zgodnie z art. 2 pkt 32a ustawy:

Stosownie do treści art. 106g ust. 3a ustawy:

Według art. 106g ust. 3b ustawy:

Treść art. 106g ust. 3c ustawy wskazuje, że:

Zgodnie z art. 106na ust. 1 ustawy:

W myśl art. 106na ust. 2 ustawy:

Według art. 106na ust. 3 ustawy:

Co do zasady, otrzymywanie faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF wymaga akceptacji odbiorcy faktury, jednak gdy odbiorca faktury nie wyraził takiej akceptacji, faktura ustrukturyzowana może być przesłana temu podmiotowi w postaci z nim uzgodnionej. Ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób ma następować akceptacja na otrzymywanie faktur przy użyciu KSeF.

Należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej. Zatem analogicznie, rozwiązania te będą miały zastosowanie w odniesieniu do formy, w jakiej ma być wyrażona akceptacja/zgoda odbiorcy na otrzymywanie faktur za pośrednictwem KSeF.

W konsekwencji, w okresie, gdy KSeF nie ma charakteru obowiązkowego, akceptacja na otrzymywanie faktur ustrukturyzowanych, zgodnie z art. 106na ust. 2 ustawy, będzie mogła być wyrażona w dowolnej formie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka Dzielona) jest przedsiębiorstwem (…) łączącym m.in. działalność dystrybucyjną z działalnością obrotową. Zgodnie z (…) nakazującym (…) rozdzielenie działalności dystrybucyjnej od działalności wytwórczej oraz obrotowej, w Spółce Dzielonej zostanie przeprowadzony podział i wydzielenie Oddziału Dystrybucja do dedykowanej spółki tj. Spółki Przejmującej. Przeprowadzenie podziału przez wydzielenie wymaga m.in. sporządzenia planu podziału Spółki Dzielonej. Spółka planuje i zakłada, że wydzielany w ramach procesu podział zespołu składników materialnych i niematerialnych składający się na Oddział Dystrybucja będzie spełniał definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Planowana data rejestracji podziału przez wydzielenie to 2 stycznia 2026 r. (Dzień wydzielenia).

Oddział Dystrybucja w ramach prowadzonej działalności realizuje szereg czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w tym Świadczenia Oddziału Dystrybucja tj.:

(…).

Możliwe będzie wystąpienie sytuacji, w której Świadczenie Oddziału Dystrybucja zostanie zrealizowane w całości do Dnia wydzielenia, natomiast do tego dnia nie zostanie wystawiona Faktura dokumentująca sprzedaż. Jak rownież może wystapić sytuacja, gdy świadczenie będzie zrealizowane przez Spółkę Dzieloną w części przed dniem wydzielenia a w pozostałym zakresie w Dniu wydzielenia lub później.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, która ze Spółek będzie zobowiązana za pośrednictwem KSeF, jak i poza KSeF, do wystawiania Faktur za Świadczenie Oddziału Dystrybucja i rozliczania podatku VAT należnego z nich wynikającego oraz ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym powinna zostać uwzględniona ww. Faktura w podatku VAT (pytanie 1).

Sukcesja podatkowa i dokumentowanie sprzedaży usług dystrybucji (…) oraz obowiązek podatkowy – wystawienie Faktury za pośrednictwem KSeF oraz przed obowiązywaniem systemu KSeF

Podkreślić ponownie należy, że regulacja art. 93c Ordynacji podatkowej, jest wyrazem tzw. zasady sukcesji ograniczonej (częściowej). Oznacza to, że spółka przejmująca jest następcą podatkowym spółki dzielonej, ale tylko w takim zakresie, w jakim prawa i obowiązki podatkowe pozostają w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przedmiotem sukcesji są tylko te prawa i obowiązki podatkowe, które łącznie:

• pozostają w związku z przejmowaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;
• powstały przed dniem sukcesji;
• nie zostały zrealizowane przez spółkę dzieloną.

Zatem, w związku z tym, że przedmiotem sukcesji są „prawa i obowiązki”, to te z nich które uległy konkretyzacji przed dniem podziału nie będą przedmiotem sukcesji – ponieważ nie będą miały przymiotu praw i obowiązków.

Jeżeli dane prawo bądź obowiązek powstało przed dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (powinno być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi spółki dzielonej, tj. na dzień wydzielenia nie „pozostają” w związku z wydzielanym majątkiem ZCP.

Z kolei, w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w dniu wydzielenia lub po tej dacie (tj. „pozostaje” w dniu wydzielenia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie podmiotu przejmującego.

Następstwo prawne (sukcesję generalną częściową), zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej, należy rozumieć jako kontynuację – od dnia wydzielenia – rozliczeń podatkowych prowadzonych dotychczas przez spółkę dzieloną, a nie jako przejęcie przez spółkę nowo zawiązaną/przejmującą całości rozliczeń podatkowych wydzielanych części przedsiębiorstwa z okresu przed podziałem.

Ponadto, jak wskazano wcześniej, faktura jest dokumentem, który potwierdza zaistnienie zdarzenia gospodarczego, w tym dokonania sprzedaży towarów i usług. Wystawienie faktury, co do zasady, jest obowiązkiem podmiotu dokonującego takiej sprzedaży. Ustawa wraz z wykonaniem usługi i sprzedażą towarów wiąże powstanie obowiązku podatkowego co pociąga za sobą konieczność rozliczenia podatku należnego. Moment powstania obowiązku podatkowego może powstać na zasadach ogólnych lub na zasadach szczególnych. Zasady ogólne zostały określone w art. 19a ust. 1-4 ustawy, natomiast pozostałe przepisy dotyczą przypadków szczególnych. Jedną z czynności, do której ma zastosowanie szczególny moment powstania obowiązku podatkowego jest dystrybucja (…). Moment powstania obowiązku podatkowego dla czynności dystrybucji (…) unormowano w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia ww. usług powstaje z chwilą wystawienia faktury, pod warunkiem, że faktura została wystawiona terminowo, tj. nie później niż z upływem terminu płatności za dystrybucję (…), który został uzgodniony z kontrahentem. Jeżeli jednak faktura nie będzie wystawiona terminowo lub będzie wystawiona z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z upływem terminu płatności.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka nie wskazuje jakich konkretnie czynności dotyczy wniosek a więc należy przyjąć, że czynności opisane we wniosku to czynności, z tytułu wykonania których obowiązek podatkowy może powstać na zasadach ogólnych jak i zarówno na zasadach szczególnych wynikających z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy jak również okoliczności zdarzenia należy wskazać, że w sytuacji kiedy świadczenie zostało zrealizowane w całości przed Dniem Wydzielenia i dotyczyło czynności, do których obowiązek podatkowy już powstał (na zasadach ogólnych) a nie została wystawiona faktura to podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktury i rozliczenia podatku należnego jest Spółka Dzielona. W przypadku gdy obowiązek podatkowy powstał w Dniu Wydzielenia lub po Dniu Wydzielenia i nie została wystawiona faktura to podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktury i rozliczenia podatku należnego będzie Spółka Przejmująca.

W sytuacji gdy nie zostanie na Dzień Wydzielenia lub później wystawiona faktura w odniesieniu do czynności z tytułu których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych wynikających z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy to zobowiązana do wystawienia tej faktury i rozliczenia podatku należnego będzie Spółka Przejmująca. Wynika to z faktu, że obowiązek podatkowy jest w tym przypadku ściśle związany z wystawieniem faktury a nie z wykonaniem czynności.

Natomiast jeśli świadczenie zostało wykonane w części istotne jest czy w odniesieniu do tej części powstał obowiązek podatkowy. A zatem, jeżeli świadczenie zostało wykonane w części przed Dniem wydzielenia i w odniesieniu do tej części powstał obowiązek podatkowy lecz nie została wystawiona faktura to podmiotem zobowiązanym do jej wystawienia jest Spółka Dzielona. W przypadku natomiast gdy w związku z wykonaniem świadczenia w części do Dnia Wydzielenia nie powstał obowiązek podatkowy to do wystawienia faktury i rozliczenia podatku należnego zobowiązana będzie Spółka Przejmująca.

Powyższa zasada będzie miała zastosowanie równiez do faktur wystawianych w KseF.

W związku z tym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy Spółka Przejmująca, czy też Spółka Dzielona, będzie zobowiązana za pośrednictwem KSeF, jak i poza KSeF, w Dniu wydzielenia lub później do wystawiania Faktur Korygujących in plus za Świadczenie Oddziału Dystrybucja i rozliczania podatku VAT należnego z nich wynikającego oraz ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym powinna zostać uwzględniona Faktura Korygująca in plus w podatku VAT (pytanie 2).

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 14 ustawy z 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw:

Na podstawie art. 106j ust. 4 ustawy:

Zgodnie z brzmieniem art. 106j ust. 2 pkt 2a ustawy, e-faktura korygująca powinna zawierać numer KSeF faktury, której dotyczy faktura korygująca. Wymóg ten nie dotyczy przypadków, gdy faktura korygowana nie posiada tego numeru. Celem wprowadzenia ww. regulacji jest umożliwienie wystawiania w KSeF faktur korygujących do faktur, które były wystawione poza KSeF.

Zatem, w stanie prawnym obowiązującym od 1 września 2023 r. możliwe jest wystawienie faktury korygującej w KSeF do faktury pierwotnie wystawionej poza KSeF.

Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu, który potwierdza rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika.

Z ww. przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Powyższe uregulowania wskazują, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Zaznaczyć należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”).

W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału faktur „in plus” ze względu na powód ich wystawienia:

• jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;
• w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym zaistniała przyczyna korekty zwiększającej podatek. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 17 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że możliwe jest wystąpienie sytuacji, w której zaistnieje potrzeba wystawienia w Dniu wydzielenia lub później Faktur korygujących in plus tj. zwiększających kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego do Faktur, w związku z okolicznościami istniejącymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej („z błędu”) lub w związku z okolicznościami nieistniejącymi w momencie wystawienia faktury pierwotnej („z przyczyn innych niż błąd”).

Faktury korygujące in plus przed obowiązywaniem systemu KSeF

Zgodnie z wnioskiem Faktury pierwotne, do których mogą zostać wystawione opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Faktury korygujące in plus „z błędu” wystawiła A. S.A. tj. Spółka Dzielona. Obowiązek podatkowy dotyczący ww. Faktur pierwotnych powstał przed Dniem wydzielenia.

Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, w sytuacji kiedy zajdzie potrzeba wystawienia Faktur korygujących in plus „z błędu” do Faktur pierwotnych wystawionych przed Dniem wydzielenia przez Spółkę Dzieloną, a przyczyny zaistniały już w momencie wystawienia Faktury pierwotnej, to podmiotem zobowiązanym do ich wystawienia i rozliczenia dla celów podatku od towarów i usług będzie Spółka Dzielona niezależnie od tego czy wystawienie Faktur korygujących in plus „z błędu” do Faktur pierwotnych nastąpi przed Dniem wydzielenia, czy też po Dniu wydzielenia lub później. Jak bowiem wynika z treści art. 29a ust. 17 ustawy, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Natomiast w sytuacji kiedy zajdzie potrzeba wystawienia w Dniu wydzielenia lub później Faktur korygujących in plus „z błędu” do Faktur pierwotnych, które również zostały wystawione w Dniu wydzielenia lub później przez Spółkę Przejmującą, a okoliczności te zaistnieją już w momencie wystawienia Faktury pierwotnej, to Spółka Przejmująca będzie podmiotem zobowiązanym do ich wystawienia i rozliczenia dla celów podatku od towarów i usług. Jak bowiem wynika z treści art. 29a ust. 17 ustawy, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Natomiast w sytuacji gdy korekta zwiększenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT do sprzedaży dokonanej przez Spółkę Dzieloną jest spowodowana przyczynami zaistniałymi w Dniu wydzielenia już później to Faktura korygująca in plus „z przyczyn innych niż błąd” powinna zostać rozliczona przez Spółkę Przejmującą w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym zaistniała przyczyna korekty zwiększającej podatek należny.

Faktury korygujące in plus w momencie obowiązywania systemu KSeF

Po wprowadzeniu obligatoryjnego stosowania systemu KSeF przed podatników faktura będzie uważana za wystawioną w dacie przesłania jej do KSeF. Powyższe zasady należy odnieść również do przypadków, gdy wystawiana jest korekta faktury.

Zatem reguła określona w art. 29a ust. 17 ustawy będzie odnosić się także do korekty faktury wystawionej przez KSeF.

Należy zatem stwierdzić, że system KSeF nie zmienia ogólnych reguł zwiększania podstawy opodatkowania in plus. Obowiązują tu te same zasady co w przypadku faktur papierowych czy też elektronicznych. Dla kwestii rozliczenia podatku należnego z uwagi na korektę faktury istotne znaczenie w każdym przypadku ma przyczyna korekty, a nie rodzaj faktury, która jest korygowana.

Podsumowując Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 dotyczące uznania, że to Spółka Przejmująca zobowiązana zostanie do wystawienia i ujęcia (rozliczenia) dla celów podatku VAT Faktur korygujących in plus niezależnie od przyczyny ich wystawienia zarówno poza systemem KSeF oraz w momecnie obowiązywania systemu KSeF, a okresem rozliczeniowym, w którym ww. Faktura korygująca in plus powinna zostać ujęta jest okres jej wystawienia, oceniając całościowo, uznaję za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia, czy Spółka Przejmująca, czy też Spółka Dzielona, będzie zobowiązana za pośrednictwem KSeF, jak i poza KSeF, w Dniu wydzielenia lub później do wystawiania Faktur Korygujących in minus za Świadczenie Oddziału Dystrybucja i rozliczania podatku VAT należnego z nich wynikającego oraz ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym powinna zostać uwzględniona Faktura Korygująca in minus w podatku VAT (pytanie 3).

Jak wynika z regulacji art. 29a ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 15 pkt 1-5 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że możliwe jest wystąpienie sytuacji, w której zaistnieje potrzeba wystawienia w Dniu wydzielenia lub później Faktur korygujących in minus tj. zmniejszających kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego do Faktur wystawionych przez Spółkę Dzieloną, w związku z okolicznościami istniejącymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej („z błędu”) lub w związku z okolicznościami nieistniejącymi w momencie wystawienia faktury pierwotnej („z przyczyn innych niż błąd”).

Faktury korygujące in minus przed obowiązywaniem systemu KSeF

W świetle powyższych przepisów oraz opisanego zdarzenia przyszłego Faktury korygujące in minus będą wystawiane w Dniu wydzielenia lub później i będą dotyczyły Faktur wystawionych przez Spółkę Dzieloną przed Dniem wydzielenia powinny zostać wystawione i rozliczone przez Spółkę Przejmującą.

Przepis art. 29a ust. 13 ustawy umożliwia podatnikowi dokonanie obniżenia podstawy opodatkowania już w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez niego dokumentacji wynika, że uzgodnił z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług, określone w fakturze korygującej i faktura korygująca jest zgodna z tą posiadaną dokumentacją. Natomiast w przypadku gdy podatnik nie posiada dokumentacji w okresie, w którym wystawił fakturę korygującą, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za ten okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał. Wprowadzenie warunku uzgodnienia z nabywcą warunków transakcji oznacza, że przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami, a nie tylko samo wystawienie faktury.

Zatem w przypadku gdy Faktura korygująca in minus będzie wystawiona przez Spółkę Przejmującą do Faktur dokumentujących świadczenia rozliczane na zasadach ogólnych Spółka Przejmująca  zobowiązana jest posiadać dokumentację potwierdzającą uzgodnienie warunków z nabywcą towaru/usługi oraz dokumentację potwierdzającą spełnienie warunków obniżenia. W przypadku braku dokumentacji na moment wystawienia faktury korygującej, Spółka Przejmująca może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny dopiero w okresie, w którym dokumentację uzyska.

Natomiast w przypadku świadczenia usług dystrybucji (…) Spółka Przejmująca będzie mogła dokonać obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy za okres rozliczeniowy, w którym wystawi Fakturę korygującą in minus bez obowiązku posiadania dokumentacji, z której wynika, że Spółka Przejmująca uzgodni z usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla świadczenia ww. usług dystrybucji, o czym stanowi art. 29a ust. 15 pkt 5 ustawy.

Faktury korygujące in minus w momencie obowiązywania systemu KSeF

Należy również wskazać na treść art. 29a ust. 13a ustawy, który ma wejść w życie od 1 lutego 2026 r., w myśl którego:

Zgodnie z art. 29a ust. 13b ustawy, który ma wejść w życie od 1 lutego 2026 r.:

Z powyższego wynika, że jeśli faktura korygująca obniżająca podstawę opodatkowania została wystawiona w postaci faktury ustrukturyzowanej, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą.

W art. 29a ust. 15 pkt 5 ustawy wskazano, że podatnik nie musi posiadać dokumentacji, o której mowa w art. 29a ust. 13 ustawy (tj. dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług) w przypadku wystawienia faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej. Zatem podatnik będzie mógł pomniejszyć podstawę opodatkowania oraz kwotę należnego VAT już w okresie rozliczeniowym, w którym wystawił fakturę korygującą w postaci ustrukturyzowanej. Ponadto, w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1-3 ustawy, jeżeli podatnik wystawi fakturę korygującą zgodnie z art. 106nf ust. 1 albo art. 106nh ust. 1 oraz prześle ją do KSeF przed otrzymaniem potwierdzenia otrzymania faktury korygującej, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej na wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, podatnik dokona za okres rozliczeniowy, w którym przesłał fakturę korygującą do KSeF.

Uzasadnieniem wprowadzenia ww. rozwiązania jest pewność rozliczeń gwarantowana dzięki wykorzystaniu systemu KSeF. Wystawienie faktury korygującej zmniejszającej kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego w systemie KSeF oznacza u wystawcy prawo do pomniejszenia podatku należnego w okresie rozliczeniowym, w którym faktura ta została wystawiona.

Zatem Spółka Przejmująca będzie mogła dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w okresie rozliczeniowym, w którym wystawi Fakturę korygującą in minus w KSeF za okres rozliczeniowy, w którym Faktura korygująca in minus została wystawiona za pośrednictwem KSeF lub w momencie potwierdzenia otrzymania Faktury korygującej in minus przez nabywcę towaru/usługi – jeżeli Faktura korygująca in minus została wystawiona poza KSeF (w chwili jego obligatoryjnego obowiązywania).

Państwa stanowisko w zakresie pytania 3 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję również, że powołane przez Państwa interpretacje są rozstrzygnięciami dotyczącymi podatków innych niż podatek od towarów i usług. Zostały one zatem potraktowane jako element Państwa argumentacji, jednakże nie mogą one stanowić podstawy dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka Akcyjna (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.