
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- nieprawidłowe - w zakresie uznania przemieszczenia towaru nabytego na terytorium Holandii lub Belgii za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru na terytorium kraju, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy (pytanie 1),
- nieprawidłowe - w zakresie wykazywania podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru na terytorium kraju w pliku JPK_VAT (pytanie 2) oraz
- nieprawidłowe - w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru na terytorium kraju (pytanie 3).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 czerwca 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru na terytorium kraju, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, wykazywania podatku VAT z tytułu tej transakcji w pliku JPK_VAT oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru na terytorium kraju. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 15 lipca 2025 r. (wpływ 18 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) Spółka Akcyjna (dalej jako również Spółka (…) S.A. lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka (…) dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i nie dokonuje sprzedaży niepodlegającej lub zwolnionej od podatku VAT.
Spółka dokonuje nabycia (...) w celu dokonywania produkcji i dalszej sprzedaży (...) w dostawach krajowych i poza granicę kraju.
Wnioskodawca nosi się z zamiarem nabywania w ramach swojego przedsiębiorstwa (...) złożonego w magazynie na terytorium Belgii lub Holandii.
Cała transakcja obejmująca przedmiotowe (...) przebiegałaby następująco:
Spółka (...) uczestniczy w transakcji jako ostatnie ogniwo w procesie zakupu surowca do produkcji. Podmiot francuski importuje (...) spoza UE. W jego imieniu odprawy dokonuje w Belgii albo w Holandii podmiot holenderski lub belgijski do tego uprawniony ((...)). (...) zostaje złożone w magazynie w Holandii/Belgii. Przedmiotowe (...) jest następnie sprzedawane przez podmiot francuski podmiotowi szwajcarskiemu (spoza UE). (...) nie zmienia swojego miejsca składowania. Szwajcarski podmiot sprzedaje (...) ostatecznie podmiotowi z Polski, firmie (...) S.A. Spółka (...) organizuje transport i wywozi (...) z magazynu z Holandii/Belgii do Polski. Wywóz następuje sukcesywnie, w miarę zapotrzebowania na produkcji. Wywozy nie są tożsame ani ilościowo ani wartościowo z wystawionymi fakturami, gdyż fakturowanie odbywa się z wyprzedzeniem.
Kontrahent Spółki (...) S.A. - szwajcarska Spółka (...) nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT na terytorium krajów członkowskich UE - dokonywałby sprzedaży (...), zaimportowanego do Europy i złożonego, według informacji kontrahenta, w magazynie prowadzonym w Holandii lub Belgii, zgodnie z art. 156 i zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 160 Dyrektywy UE VAT 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Wnioskodawca nabywałby przedmiotowe (...) - wraz z nabyciem potwierdzonym fakturą przechodziłaby na nabywcę prawo dysponowania towarem jak właściciel - w sposób zapewniający ciągłość swojej produkcji, a także stabilność cen zakontraktowanego produktu, który jest wrażliwy na zmiany klimatyczne i podlega wahaniom cenowym mającym istotny wpływa na planowanie produkcji i ceny sprzedaży (...).
Po nabyciu większej ilości (...) złożonego w opisanych magazynach, Wnioskodawca pobierałby wymagane dla swojej produkcji na dany okres ilości (...), które byłoby dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej i transportowane dalej przez Spółkę (...) S.A. do Polski z terytorium Holandii lub Belgii. Pobieranie (...) nabytego i złożonego w magazynie dokonywane byłoby do wyczerpania ilości objętej nabyciem od Spółki (...) i wykazanej w fakturze wystawianej przez tego kontrahenta i opłaconej przez Wnioskodawcę w uzgodnionym terminie.
Obowiązek w zakresie VAT z tytułu importu towarów byłby realizowany w wymienionych dwóch krajach. Organizatorem dalszego transportu poszczególnych partii towaru do Polski byłaby Spółka (...) S.A., która przewoziłaby (...) do magazynu w (...), w ilościach zapewniających potrzeby produkcyjne. Spółka (...) S.A. dysponowałaby dokumentami przewozowymi wskazującymi ilości transportowanego towaru. Jeszcze przed wyczerpaniem ilości zakupionego już towaru Spółka (...) S.A. nabywałaby kolejną partię (...) złożonego w magazynie, w celu zapewnienia ciągłości dostaw.
Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwoliłaby w pełni rozliczać ilości towaru nabytego od kontrahenta i przemieszczonego do Polski.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
1.Czy jesteście Państwo zarejestrowani w Polsce do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych?
Przedsiębiorstwo Przemysłu (...) „(...)” Spółka Akcyjna jest zarejestrowana do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.
2.Czy jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium państw, z których będą transportowane towary do Polski, tj. w Belgii i Holandii? Jakim/nadanym w jakim kraju numerem identyfikacji podatkowej posłużą się Państwo w ramach transakcji dokonanej pomiędzy podmiotem ze Szwajcarii a Państwa Spółką?
Przedsiębiorstwo Przemysłu (...) „(...)” Spółka Akcyjna nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium państw, z których będą transportowane towary do Polski, tj. w Belgii i Holandii. Wnioskodawca posłuży się numerem identyfikacji podatkowej nadanym w Polsce (z prefixem PL) w ramach transakcji dokonanej pomiędzy podmiotem ze Szwajcarii, a Spółką Przedsiębiorstwo Przemysłu (...) „(...)” Spółka Akcyjna.
3.W którym momencie/na terenie jakiego kraju Spółka będzie nabywała prawo do rozporządzania towarami jak właściciel? Czy w czasie gdy towary będą znajdowały się w magazynie na terytorium Belgii/Holandii oczekując na wywóz do Polski, Spółka będzie miała prawo do rozporządzania jak właściciel tymi towarami?
Spółka będzie nabywała prawo do rozporządzania towarami jak właściciel w czasie gdy towary będą znajdowały się w magazynie VAT na terytorium Belgii/Holandii, oczekując na wywóz do Polski. Nabycie prawa rozporządzania towarami jak właściciel w Belgii/Holandii będzie następowało z dniem wystawienia faktury przez podmiot szwajcarski, która według informacji kontrahenta będzie zawierała w języku angielskim lub francuskim oraz polskim klauzulę: „Dostawa w magazynie VAT - zwolniona z VAT, zgodnie z artykułem 160 dyrektywy 2006/112/WE”.
4.Co oznacza stwierdzenie, że „szwajcarska Spółka (...) (…) dokonywałby sprzedaży (...), zaimportowanego do Europy i złożonego, (…) w magazynie prowadzonym w Holandii lub Belgii, zgodnie z art. 156 i zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 160 Dyrektywy UE VAT 2006/112/WE”? Czy ww. magazyn to np. skład celny? Do kogo należy magazyn położony na terytorium Belgii/Holandii, z którego towary będą transportowane do Polski? Czy magazyn ten należy do Spółki, czy do innego podmiotu, z którym Spółka ma podpisaną umowę dot. usług magazynowania?
Według informacji kontrahenta, towar będzie złożony w magazynie VAT i dostawa na rzecz Wnioskodawcy będzie już dostawą towarów odprawionych, zaimportowanych na terytorium UE. Według wyjaśnień kontrahenta wymieniony magazyn, prowadzony przez podmiot trzeci, z którym Wnioskodawca nie posiada umowy na składowanie, jest magazynem objętym zwolnieniem od podatku od wartości dodanej w Belgii/Holandii na podstawie art. 160 Dyrektywy, co oznacza, że dostawa w tym magazynie jest zwolniona od VAT, jako dostawa w miejscu, o którym mowa w art. 156 Dyrektywy.
To kontrahent Wnioskodawcy posiada umowę z podmiotem prowadzącym magazyn, a warunki dostawy na rzecz Wnioskodawcy przez podmiot szwajcarski umożliwiają nabycie towaru - przejście prawa dysponowania jak właściciel ale odbiór w dogodnym dla Wnioskodawcy terminie.
5.Czy przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez podmiot ze Szwajcarii na Państwa rzecz będzie towar dopuszczony do obrotu w Unii Europejskiej (zaimportowany)?
Przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez podmiot ze Szwajcarii na rzecz Przedsiębiorstwa Przemysłu (...) „(...)” Spółka Akcyjna będzie towar dopuszczony już do obrotu w Unii Europejskiej (zaimportowany).
6.Co oznacza sformułowanie, że „wywozy nie są tożsame ani ilościowo ani wartościowo z wystawionymi fakturami, gdyż fakturowanie odbywa się z wyprzedzeniem”?
Spółka Szwajcarska po złożeniu towarów do magazynu w Belgii/Holandii (zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu na terytorium UE) wystawi na Wnioskodawcę fakturę na pełną partię towaru - umówioną pomiędzy stronami ilość (...). Natomiast odbiory tego towaru z magazynu i ich przetransportowanie do Polski będą następowały częściowo, przez dłuższy okres. Nie zostanie wywieziona jednorazowo cała partia towaru objęta fakturą lecz z podziałem na mniejsze transporty, zgodnie z zapotrzebowaniem produkcyjnym Wnioskodawcy. Okres tego wywozu jest trudny z góry do przewidzenia, gdyż zależy to od mocy produkcyjnych oraz zamówień realizowanych przez Wnioskodawcę, a sprowadzenie całej partii towaru nie ma racjonalnych podstaw ekonomicznych, gdyż wiązałoby się z ponownym składowaniem, odpowiednim zabezpieczeniem i ponoszeniem dodatkowych kosztów tych czynności.
7.W jaki sposób strony transakcji (podmiot ze Szwajcarii oraz Państwa Spółka) rozliczą podatek na terytorium Belgii/Holandii z tytułu transakcji będącej przedmiotem zapytania?
Dostawcą towarów na terytorium Belgii/Holandii jest podmiot ze Szwajcarii, a nie Wnioskodawca zatem na tym podmiocie ciąży obowiązek rozliczenia podatku w tych krajach.
Według informacji przekazanych Wnioskodawcy przez kontrahenta, skorzysta on z procedury zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 160 Dyrektywy UE VAT 2006/112/WE. Nabywca towaru - Wnioskodawca uzyska prawo dysponowania towarem jak właściciel w celu jego przewozu do innego kraju członkowskiego UE - do Polski w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego w związku z przemieszczeniem towarów pomiędzy krajami członkowskimi po ich zaimportowaniu. Na fakturze potwierdzającej dostawę towarów na terytorium Belgii/Holandii na rzecz Wnioskodawcy ma być zamieszczona klauzula: „Dostawa w magazynie VAT - zwolniona z VAT zgodnie z artykułem 160 dyrektywy 2006/112/WE”. Według informacji kontrahenta klauzula ta potwierdza rozliczenie podatku na terytorium kraju składowania towarów w odpowiednim magazynie i przy zachowaniu procedur tam obowiązujących.
8.W jaki sposób Spółka będzie dokumentowała przemieszczenie towarów z Belgii/Holandii do Polski, tj.: jaki dokument będzie wystawiała Spółka w związku z przemieszczeniem towarów z Belgii/Holandii do Polski, czy dokument wystawiany przez Spółkę będzie stanowił fakturę w rozumieniu przepisów podatkowych państwa członkowskiego wysyłki towarów (belgijskich i holenderskich), czy Spółka będzie wystawiała ww. dokument przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostanie dokonane przemieszczenie danej partii towarów z Belgii/Holandii do Polski?
W związku z przemieszczeniem towarów z Belgii/Holandii do Polski Spółka (...) SA będzie sporządzała przede wszystkim dokument wewnętrzny opisujący ilość i rodzaj przemieszczanego towaru - zgodny z dokumentami przewozowymi i dowodami wydania z magazynu.
Towary będą wywożone z magazynu VAT w Holandii w imieniu Spółki (...) SA, która wystawi fakturę wewnętrzną (fakturę transferową) odzwierciedlającą wywóz z magazynu VAT i według informacji kontrahenta pozwala dokonać wywozu z opisanego magazynu i odpowiada regulacjom miejsca wydania towaru.
Przedmiotowa faktura wewnętrzna będzie wystawiana przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostanie dokonane przemieszczenie danej partii towarów z Belgii/Holandii do Polski.
Pytania
1)Czy opisane w zdarzeniu przyszłym przemieszczenie przez (...) S. A. na terytorium kraju (do Polski) (...), nabytego na terytorium Holandii lub Belgii dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzonej w Polsce, jest formą wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru na terytorium kraju?
2)Czy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju, opisanego w zdarzeniu przyszłym, Spółka (...) S.A. jest zobowiązana ustalać i wykazywać w pliku JPK_VAT należny podatek od towarów i usług oraz ma prawo wykazywać w tej samej wysokości podatek naliczony VAT, w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym towarów przeznaczonych do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?
3)Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu opisanego w zdarzeniu przyszłym przemieszczenia (...) na terytorium kraju, przy założeniu pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i potwierdzeniu, że przemieszczenie tego towaru do Polski jest formą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Opisane w zdarzeniu przyszłym przemieszczenie przez (...) S.A. na terytorium kraju (do Polski) (...), nabytego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy od kontrahenta szwajcarskiego na terytorium Holandii lub Belgii, jest formą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju i podlega z tego tytułu rozliczeniu w Polsce przez Wnioskodawcę - zgodnie z art. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ad 2
Wnioskodawca dokonując przemieszczenia na terytorium kraju (do Polski) (...), nabytego na terytorium Holandii lub Belgii, dokonuje tzw. nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia (...) na terytorium kraju i jest zobowiązany do wykazania w pliku JPK_VAT tej czynności jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, od którego należy wykazać należny podatek od towarów i usług. Jednocześnie Wnioskodawca w tym samym okresie jest uprawniony wykazać podatek VAT naliczony - odpowiednio do wysokości wykazanego podatku VAT należnego z tytułu dokonanego nabycia - zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. d ustawy o podatku do towarów i usług.
Ad 3
Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabywania (...) przez Spółkę (...) S.A., opisanego w zderzeniu przyszłym, powstaje za okresy, w których upłynie 15-ty dzień miesiąca po miesiącu wystawienia przez kontrahenta faktur dokumentujących dokonanie dostawy towarów złożonych w magazynie na terytorium Holandii lub Belgii - zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
Ad 1
Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług (Dz. U. z 202 r. poz. 361 ze zam. - w treści wniosku również jako ustawa o podatku od towarów i usług lub ustawa o VAT):
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Hipoteza i dyspozycja cytowanej normy prawa podatkowego wypełniona jest opisanym zdarzeniem przyszłym, w którym Spółka (...) S.A. zamierza dokonywać w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nabywania na terytorium innych państw członkowskich towarów, które następnie będą przemieszczane z terytorium tych państw członkowskich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nabycie towarów złożonych w opisanym magazynie nastąpi od podmiotu nie będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej i nie zarejestrowanego jako taki podmiot w kraju magazynowania towarów i rozpoczęcia ich transportu do Polski. Zatem po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek rozliczania nabycia wewnątrzwspólnotowego towarów przemieszczanych z krajów członkowskich, w których towary zostaną nabyte.
Ad 2
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nabycie wewnątrzwspólnotowe towarów jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Cytowany wyżej art. 11 ustawy o podatku od towarów i usług zalicza opisane w zdarzeniu przyszłym przemieszczenie towarów do formy ich nabycia wewnątrzwspólnotowego.
Obowiązkiem podatnika jest zatem ustalenie i wykazanie podatku należnego VAT od tej czynności - zgodnie z przepisami ustawy o VAT, a w tym zgodnie z art. 20, art. 41, art. 99 i art. 100 ustawy o VAT.
Jeżeli więc przepisy nakładają na podatnika obowiązek wykazywania podatku VAT należnego od przedmiotowych czynności, a nabywa on towary dla potrzeb własnej działalności opodatkowanej VAT, to wykazany VAT należny daje podstawy do wykazywania podatku VAT naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego, zgodnie z treścią przepisu art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. d ustawy o podatku do towarów i usług.
Powołany przepis wyraźnie stanowi, że kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w art. 11 ustawy o VAT. Uprawnione jest więc neutralne rozliczenie podatku VAT od opisanych w zdarzeniu przyszłym czynności, przy spełnieniu wymogów ustawowych.
Ad 3
Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług:
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Ponieważ podmiot dokonujący dostawy na rzecz Wnioskodawcy nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, gdyż posiada siedzibę działalności gospodarczej w Szwajcarii i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w krajach, w których Wnioskodawca zamierza nabyć towary, to terminem powstania obowiązku podatkowego z tytułu planowanych czynności będzie 15-ty dzień każdego kolejnego miesiąca po miesiącach wystawienia faktur przez kontrahenta ze Szwajcarii.
Termin ten jest właściwy zdaniem Wnioskodawcy dla rozliczania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów opisanych w zdarzeniu przyszłym ponieważ zgodnie z przedstawionym opisem wraz z wystawieniem faktur przechodzi na Spółkę (...) S.A. prawo dysponowania towarem objętym fakturą jak właściciel, a w tym prawo pobierania towaru z magazynu celem przemieszczenia jego do kraju.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Według art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 2 pkt 7 ustawy:
Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Według art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.
Ponadto, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Powołany przepis rozszerza zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. W myśl tej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie - dokonywane przez ten sam podmiot.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.
Według art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Jednocześnie jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.
Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.
W myśl art. 25 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Zatem, importem jest przywóz towarów z kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Natomiast to, w którym państwie członkowskim podlega on opodatkowaniu określa art. 26a ustawy. Miejscem importu jest bowiem terytorium tego państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Według art. 156 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1), zwanej dalej „Dyrektywą”:
1. Państwa członkowskie mogą zwolnić następujące transakcje:
a) dostawy towarów przeznaczonych do zgłoszenia organom celnym i, w stosownym przypadku, umieszczenia w miejscu tymczasowego składowania;
b) dostawy towarów przeznaczonych do umieszczenia w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym;
c) dostawy towarów, które mają zostać objęte procedurą składu celnego lub procedurą uszlachetniania czynnego;
d) dostawy towarów, które mają zostać wprowadzone na wody terytorialne w celu ich zainstalowania na platformach wiertniczych lub wydobywczych, do celów budowy, naprawy, konserwacji, przebudowy lub wyposażenia takich platform lub połączenia takich platform wiertniczych lub platform wydobywczych ze stałym lądem;
e) dostawy towarów, które mają zostać wprowadzone na wody terytorialne w celu zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia platform wiertniczych lub wydobywczych.
2. Miejscami, o których mowa w ust. 1, są miejsca określone jako takie w obowiązujących wspólnotowych przepisach celnych.
W myśl art. 160 Dyrektywy:
1. Państwa członkowskie mogą zwolnić następujące transakcje:
a) dostawy towarów i świadczenie usług dokonywane w miejscach, o których mowa w art. 156 ust. 1, jeżeli na terytorium danego państwa nadal ma miejsce jedna z sytuacji określonych w tym ustępie;
b) dostawy towarów i świadczenie usług dokonywane w miejscach, o których mowa w art. 157 ust. 1 lit. b i w art. 158, jeżeli na terytorium danego państwa nadal ma miejsce jedna z sytuacji, o których mowa, odpowiednio, w ust. 1 lit. b) i ust. 1 wyżej wymienionych artykułów.
2. W przypadku gdy państwa członkowskie korzystają z możliwości przewidzianej w ust. 1 lit. a) w odniesieniu do czynności prowadzonych w składach celnych, podejmują one środki niezbędne do wprowadzenia procedur dotyczących składów innych niż celne pozwalających na zastosowanie ust. 1 lit. b) do takich samych transakcji, gdy dotyczą one towarów wymienionych w załączniku V, i są dokonywane w składach innych niż celne.
Zgodnie z art. 201 ust. 1 i 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.), zwanym dalej UKC:
Towary nieunijne przeznaczone do wprowadzenia na rynek Unii lub przeznaczone do osobistego użytku lub konsumpcji na obszarze celnym Unii są obejmowane procedurą dopuszczenia do obrotu. Dopuszczenie do obrotu nadaje towarom nieunijnym unijny status celny.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka nabywa (...) do produkcji (...). W transakcji będą uczestniczyły: podmiot francuski, podmiot szwajcarski ((...)) oraz Spółka. W pierwszej kolejności, podmiot francuski zaimportuje (...) spoza UE i za pośrednictwem uprawnionego podmiotu holenderskiego lub belgijskiego ((...)) dokona odprawy towarów w Belgii lub w Holandii. (...) zostanie złożone w magazynach zlokalizowanych w tych krajach (Holandia/Belgia). Następnie podmiot francuski sprzeda (...) znajdujące się w ww. magazynie podmiotowi szwajcarskiemu ((...) nie zmienia miejsca składowania), który z kolei sprzeda (...) Spółce. Przedmiotem sprzedaży dokonanej przez podmiot ze Szwajcarii na rzecz Spółki będzie towar dopuszczony do obrotu na terytorium UE (zaimportowany).
Magazyn, w którym będzie składowany towar, objęty jest zwolnieniem od podatku od wartości dodanej w Belgii/Holandii, na podstawie art. 160 Dyrektywy, co zgodnie ze wskazaniem Spółki oznacza, że dostawa w tym magazynie jest zwolniona od VAT, jako dostawa w miejscu, o którym mowa w art. 156 Dyrektywy. Magazyn prowadzony jest przez podmiot trzeci, z którym umowę zawarł kontrahent Spółki.
Spółka szwajcarska wystawi na Spółkę fakturę na umówioną między stronami ilość (...) (na pełną partię towaru). Ze względów ekonomicznych (dodatkowe koszty związane z ponownym składowaniem i zabezpieczeniem), Spółka nie będzie wywoziła całej zafakturowanej ilości (...) do Polski jednorazowo. Spółka będzie pobierała i transportowała do Polski taką ilość (...) jaka jest Jej aktualnie potrzebna do produkcji (do wyczerpania ilości zakupionego towaru).
W kwestii rozliczenia podatku w Belgii/Holandii w związku z analizowaną transakcją Spółka wskazała, że podmiot ze Szwajcarii jako dostawca towarów zobowiązany jest do rozliczenia podatku na terytorium tych państw. Kontrahent skorzysta z procedury zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 160 Dyrektywy UE VAT 2006/112/WE. Faktura potwierdzająca dostawę towarów na terytorium Belgii/Holandii na rzecz Spółki będzie zawierała klauzulę: „Dostawa w magazynie VAT - zwolniona z VAT, zgodnie z artykułem 160 dyrektywy 2006/112/WE”, która potwierdza rozliczenie podatku na terytorium kraju składowania towarów w odpowiednim magazynie, przy zachowaniu obowiązujących tam procedur.
W związku z przemieszczeniem towarów z Belgii/Holandii do Polski Spółka będzie posiadała dokumenty przewozowe wskazujące ilości transportowanego towaru. Spółka będzie sporządzała dokument wewnętrzny opisujący ilość i rodzaj przemieszczanego towaru, zgodny z dokumentami przewozowymi i dowodami wydania z magazynu. Przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostanie dokonane przemieszczenie danej partii towarów z Belgii/Holandii do Polski - Spółka będzie wystawiać fakturę wewnętrzną (fakturę transferową) odzwierciedlającą wywóz z magazynu VAT.
Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest zarejestrowana do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Belgii i Holandii. W ramach transakcji dokonanej z podmiotem ze Szwajcarii, Spółka posłuży się numerem identyfikacji podatkowej nadanym w Polsce.
Spółka szwajcarska nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT na terytorium krajów członkowskich UE.
Ad 1
Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy przemieszczenie (...) z Holandii lub Belgii do Polski stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru na terytorium kraju.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że co do zasady, czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) wymaga istnienia dwóch stron transakcji, tj. jeden podmiot dokonuje dostawy towarów i rozpoznaje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów natomiast nabywca rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy więc zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Przy czym należy podkreślić, że niewłaściwe rozpoznanie dostawy przez kontrahenta zagranicznego nie powoduje, że u polskiego nabywcy nie wystąpi WNT.
Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków. Po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel - zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa. Po drugie, nabywane towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W analizowanej sprawie, towar transportowany jest na terytorium państw członkowskich UE (Belgia/Holandia) spoza UE. Na terytorium tych państw podmiot francuski (pierwszy nabywca) dokonuje importu towaru, a następnie sprzedaje podmiotowi szwajcarskiemu. Z kolei podmiot szwajcarski dokonuje dostawy towarów na rzecz Spółki. Kontrahent szwajcarski nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT na terytorium krajów członkowskich UE.
Należy zauważyć że o tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, lecz charakter czynności jakie wykonuje. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.
Z wniosku wynika, że kontrahent szwajcarski wynajmuje magazyn na terytorium Belgii/Holandii (zawarł umowę z podmiotem prowadzącym ww. magazyn). Przy tym, jak wskazała Spółka, podmiot ze Szwajcarii jest dostawcą towarów na terytorium Belgii/Holandii, w związku z czym ciąży na nim obowiązek rozliczenia podatku w tych krajach. Spółka wskazała również, że faktura potwierdzająca dostawę towarów dokonaną na Jej rzecz na terytorium Belgii/Holandii będzie zawierała klauzulę: „Dostawa w magazynie VAT - zwolniona z VAT zgodnie z artykułem 160 dyrektywy 2006/112/WE”, co potwierdza rozliczenie podatku na terytorium kraju składowania towarów w odpowiednim magazynie i przy zachowaniu procedur tam obowiązujących. Przestawione okoliczności wskazują więc, że pomimo braku rejestracji dla celów VAT w krajach UE, podmiot szwajcarski działa na terytorium Belgii i Holandii w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. Podmiot szwajcarski dokonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, w tym przypadku wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Belgii/Holandii. Tym samym, kontrahent szwajcarski (dostawca towaru) - dla tej transakcji działa w innym państwach członkowskich w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa pozwala zatem przyjąć, że nabycie towarów przez Spółkę od podmiotu szwajcarskiego spełnia przesłanki do uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.
Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest zarejestrowana do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Jak wskazałem, podmiot ze Szwajcarii, dokonując dostawy towarów na rzecz Spółki będzie działał jako podatnik podatku od wartości dodanej. W wyniku dostawy towarów dokonanej na rzecz Spółki, towar zostanie przetransportowany z Belgii/Holandii do Polski, tj. na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki. Jednocześnie, Spółka będzie wykorzystywała nabywany towar w działalności gospodarczej (produkcja).
Zatem, przemieszczenie (...) z Belgii lub Holandii na terytorium kraju będzie stanowić dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, które Spółka powinna opodatkować na terytorium kraju, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Tym samym, stanowisko w zakresie pytania 1, z którego wynika, że przemieszczenie do Polski (...), nabytego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy od kontrahenta szwajcarskiego na terytorium Holandii lub Belgii stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 11 ustawy jest nieprawidłowe.
Ad 3
Spółka wyraziła również wątpliwości dotyczące ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Powołany art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.
Natomiast w myśl art. 20 ust. 5 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Regulacja zawarta w art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia chyba, że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. W takim przypadku, tj. w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury.
Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Z przyjętego rozstrzygnięcia wynika, że przemieszczenie towarów z Holandii/Belgii do Polski będzie stanowić dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Jednocześnie jak wskazałem, podmiot szwajcarski (dostawca towaru) dla tej transakcji działał w innym państwie członkowskim (Belgia/Holandia) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. Oznacza to, że wystawioną przez niego fakturę należy traktować jak dokument, o którym mowa w art. 20 ust. 5 ustawy, tj. fakturę wystawioną przez podatnika podatku od wartości dodanej.
Mając na uwadze powołany przepis należy więc wskazać, że w sytuacji, gdy dostawca ze Szwajcarii wystawi fakturę dokumentującą dostawę towarów przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostanie dokonana ich dostawa, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie z chwilą wystawienia tej faktury. W pozostałych przypadkach obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy rozpoznać 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
We własnym stanowisku w sprawie Spółka wskazała, że z uwagi na to, że podmiot ze Szwajcarii dokonujący dostawy na rzecz Spółki nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, to momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu opisanych transakcji będzie 15-ty dzień każdego kolejnego miesiąca, po miesiącach wystawienia faktur przez kontrahenta ze Szwajcarii.
Z przyjętego rozstrzygnięcia wynika natomiast, że fakturę wystawioną przez szwajcarskiego kontrahenta należy traktować jak dokument, o którym mowa w art. 20 ust. 5 ustawy. W związku z czym, jeśli ww. faktura zostanie wystawiona przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT, to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia tej faktury. Natomiast w przypadku, gdy kontrahent ze Szwajcarii nie wystawi faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT, obowiązek podatkowy powstanie z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT.
Tym samym, oceniając całościowo stanowisko w zakresie pytania 3 należy uznać je za nieprawidłowe.
Ad 2
Wątpliwości przedstawione we wniosku dotyczą również wykazywania podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w pliku JPK_VAT.
Spółka wskazuje, że jest zobowiązana do ustalenia i wykazania podatku należnego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy, zgodnie z art. 20, art. 41, art. 99 i art. 100 ustawy. Przy czym, z uwagi na to, że nabywa towary na potrzeby działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to wykazany VAT należny daje podstawy do wykazania podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. d ustawy. Zgodnie z tą regulacją, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego.
W tym miejscu należy wskazać, że jak ustaliłem, dostawa dokonana pomiędzy dostawcą ze Szwajcarii i Spółką nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, lecz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Jak stanowi art. 99 ust. 11c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:
13a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.
13b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.
Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia, dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe (plik JPK_VAT z deklaracją). Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.
Elementy JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.
Ponadto, na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:
1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,
5) przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach
- zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.
Przy tym, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Według art. 86 ust. 2 pkt 4c ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.
Jak wynika z cytowanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
W myśl art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Przy czym, na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego w zakresie danej czynności wiąże się z koniecznością wykazania podatku należnego w składanych przez podatnika deklaracjach (plik JPK_VAT). W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów to nabywca towarów jest podatnikiem, co oznacza, że to na nim ciąży obowiązek wykazania podatku należnego od dokonanej dostawy.
Tak więc, podatnik, który nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi rozliczyć w Polsce podatek VAT z tego tytułu, tj. ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Przy tym, jak stanowi powołany art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy - kwota podatku naliczonego jest kwotą podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy.
Spółka będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT nabywa (...) do produkcji (...) przeznaczonej do sprzedaży. Spółka wskazała, że dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie dokonuje sprzedaży niepodlegającej lub zwolnionej od podatku VAT. Jednocześnie, jak wynika z przyjętego rozstrzygnięcia transakcja, w ramach której Spółka nabywa od podmiotu ze Szwajcarii (...) do produkcji, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.
W świetle obowiązujących przepisów prawa należy uznać, Spółka zobowiązana jest do wykazania w pliku JPK_VAT wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, od którego należy wykazać należny podatek VAT. Jednocześnie, w tym samym okresie Spółka uprawniona jest do wykazania podatku VAT naliczonego - odpowiednio do wysokości wykazanego podatku VAT należnego z tytułu dokonanego nabycia - zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy. W takim przypadku, kwota VAT należnego wykazana przez Spółkę będzie jednocześnie kwotą VAT naliczonego podlegającą odliczeniu (z uwzględnieniem wyłączeń ustawowych), na podstawie powołanego art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy.
Z uwagi na fakt, że Spółka w swoim stanowisku odwołuje się do art. 11 ustawy i z tym przepisem wiąże swoje prawa i obowiązki podatkowe, natomiast w mojej ocenie transakcja objęta wnioskiem stanowi WNT, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, to oceniając całościowo stanowisko w zakresie pytania 2 uznaję je za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Jednocześnie wskazuję, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do prawidłowości opodatkowania i dokumentowania transakcji dokonywanych na terytorium innych państw członkowskich UE (w Belgii i Holandii) ponieważ kwestie te nie podlegają ocenie na podstawie polskiej ustawy o podatku od towarów i usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
