Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości I oraz Nieruchomości II wraz z naniesieniami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Uzupełnili go Państwo pismem z 30 lipca 2025 r. (wpływ 4 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 8 marca (...) r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina może posiadać mienie komunalne.

Składnikiem mienia komunalnego są w szczególności nieruchomości stanowiące własność Gminy.

Wnioskodawca jest właścicielem następujących nieruchomości:

·działka nr 1 położona w obrębie (...) (dalej: Nieruchomość I) oraz

·działka nr 2 położona w obrębie (...) (dalej: Nieruchomość II)

(dalej łącznie: Nieruchomości).

Ww. nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomość I zabudowana jest budynkiem o charakterze użytkowym. Budynek składa się z dwóch części: pierwsza część budynku została wybudowana ok. (...) r. i przebudowana w okresie powojennym, natomiast pozostała część budynku została dobudowana ok. (...) r.

Przedmiotowy budynek jest obecnie przedmiotem bezpłatnego użyczenia na rzecz X, która wykorzystuje go na potrzeby swojej działalności. Ww. szkoła w (...) złożyła rezygnację z funkcjonowania.

Ponadto, na terenie Nieruchomości I zostało urządzone nieutwardzone boisko oraz plac zabaw należący do ww. szkoły.

Nieruchomość II również jest zabudowana budynkiem o charakterze użytkowym, składającym się z dwóch części: pierwsza część budynku została wybudowana ok. (...) r., natomiast pozostała część budynku została dobudowana ok. (...) r.

Obecnie przedmiotowym budynkiem administruje Y, która wykorzystuje go na potrzeby swojej działalności. Przedmiotowa szkoła wraz z końcem (...) zakończy działalność.

Ponadto, teren Nieruchomości II jest częściowo ogrodzony trwale związanym z gruntem ogrodzeniem panelowym, a część terenu przedmiotowej nieruchomości stanowi dojście i dojazd do budynku utwardzone kostką typu polbruk.

Wnioskodawca planuje, po zakończeniu działalności ww. placówek oświatowych, sprzedać Nieruchomość I oraz Nieruchomość II wraz ze znajdującymi się na Nieruchomościach budynkami użytkowymi oraz posadowionymi na Nieruchomości II: ogrodzeniem i utwardzeniem terenu z kostki betonowej typu polbruk.

Jednocześnie, Gmina pragnie poinformować, iż przedmiotem dostawy nie będzie znajdujący się na Nieruchomości I plac zabaw, bowiem nie stanowi on własności Gminy, jak również Gmina nie zamierza rozliczyć się z nakładów poniesionych w przedmiotowym zakresie przez właściciela placu zabaw.

Reasumując, wszystkie wskazane wyżej znajdujące się na Nieruchomości I i Nieruchomości II naniesienia, z wyjątkiem rzeczonego placu zabaw, będą przedmiotem sprzedaży.

W konsekwencji, ilekroć w dalszej części wniosku będzie mowa o naniesieniach, należy przez to rozumieć będące przedmiotem sprzedaży znajdujące się na Nieruchomości II ogrodzenie i utwardzenie terenu z kostki brukowej typu polbruk, a także budynki użytkowe znajdujące się na Nieruchomości I oraz Nieruchomości II.

Gmina pragnie jednocześnie zaznaczyć, iż wszystkie wskazane wyżej naniesienia zostały wzniesione w okresie wcześniejszym niż ostatnich dwóch lat. Dodatkowo w ostatnich dwóch latach Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na remont/modernizację/ulepszenie przedmiotowych obiektów, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1)W ocenie Gminy, naniesienia w postaci:

·nieutwardzonego boiska;

·ogrodzenia panelowego;

·utwardzenia kostką typu polbruk;

na moment sprzedaży nie będą stanowiły budowli lub ich części w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego.

Zdaniem Gminy, na moment sprzedaży:

·nieutwardzone boisko nie spełnia żadnej z definicji wskazanych w przepisach Prawa budowlanego – jest to bowiem niezagospodarowany teren zielony, a jego przeznaczenie (tj. sportowo-rekreacyjne) nie będzie miało decydującego znaczenia, bowiem nie występują na nim trwale związane z gruntem urządzenia;

·ogrodzenie panelowe będzie stanowiło urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego;

·utwardzenie kostką typu polbruk będzie stanowiło urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego.

Jednocześnie, Gmina pragnie ponownie zaznaczyć, iż w jej ocenie planowane dostawy Nieruchomości mają charakter kompleksowy, co oznacza, że każdą z transakcji należy traktować jako jedno zdarzenie gospodarcze z perspektywy podatku VAT. W praktyce oznacza to, że wszelkie elementy składające się na przedmiot transakcji (zarówno grunt, jak i posadowione na nim naniesienia, niezależnie od ich kwalifikacji w świetle przepisów Prawa budowlanego) powinny podlegać jednolitej kwalifikacji na gruncie VAT.

2)W ocenie Gminy, ogrodzenie panelowe oraz utwardzenie kostką typu polbruk, stanowiące urządzenia budowlane, są związane ze znajdującym się na działce nr 2 budynkiem o charakterze użytkowym oraz zapewniają możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

3)Gmina pragnie zauważyć, że pojęcie pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku VAT odnosi się do budynków, budowli lub ich części, a jak wskazała w odpowiedzi na pytanie nr 1 nieutwardzone boisko nie spełnia żadnej z przedmiotowych definicji w rozumieniu Prawa budowlanego.

Jednocześnie Gmina pragnie podkreślić, iż na Nieruchomości I oprócz nieutwardzonego boiska, znajduje również się budynek, co do którego od pierwszego zasiedlenia do momentu przeprowadzenia transakcji sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, bowiem przedmiotowe naniesienie zostało wybudowane/wzniesione ponad 2 lata przed planowaną sprzedażą.

Końcowo, Gmina pragnie także ponownie zaznaczyć, iż w jej ocenie planowane dostawy Nieruchomości mają charakter kompleksowy, co oznacza, że każdą z transakcji należy traktować jako jedno zdarzenie gospodarcze z perspektywy podatku VAT. W praktyce oznacza to, że wszelkie elementy składające się na przedmiot transakcji (zarówno grunt, jak i posadowione na nim naniesienia, niezależnie od ich kwalifikacji w świetle przepisów Prawa budowlanego) powinny podlegać jednolitej kwalifikacji na gruncie podatku VAT.

4)Gmina pragnie wskazać, że nie były/nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie nieutwardzonego boiska w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Pytanie

Czy planowane transakcje sprzedaży Nieruchomości I oraz Nieruchomości II wraz z naniesieniami będą podlegać zwolnieniu od podatku VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Planowane transakcje sprzedaży Nieruchomości I oraz Nieruchomości II wraz z naniesieniami będą podlegać zwolnieniu od podatku VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika podatku VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników podatku VAT.

Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik podatku VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części oraz wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze, iż Gmina zamierza dokonać sprzedaży Nieruchomości I oraz Nieruchomości II wraz z naniesieniami za wynagrodzeniem i działać będzie jednocześnie w roli podatnika VAT w ramach tych transakcji, przedmiotowe transakcje będą podlegały opodatkowaniu VAT jako odpłatne dostawy towarów na gruncie ustawy o podatku VAT.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, może korzystać ze zwolnienia z tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak stanowi przepis art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części będące przedmiotem dostawy, reguluje art. 29a ust. 8 ustawy. Zgodnie ze wskazaną regulacją, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Na podstawie tego przepisu uznaje się, że w przypadku transakcji, które mają za przedmiot dostawę nieruchomości zabudowanych sposób opodatkowania ustala się w oparciu o zasady przewidziane do posadowionych na tym gruncie budynków lub budowli.

W tym miejscu Gmina pragnie ponadto zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia budynku czy budowli. Należy więc zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418, dalej: Prawo budowlane) – na podstawie art. 3 pkt 2 oraz pkt 3 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o:

a)budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

b)budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Mając na uwadze powyższe, należałoby przyjąć, że znajdujące się na Nieruchomości I i Nieruchomości II budynki użytkowe stanowią budynki w rozumieniu Prawa budowlanego – rzeczone naniesienia w pełni spełniają bowiem cechy budynku, o których mowa w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, tj. są one trwale związane z gruntem, wydzielone za pomocą przegród budowlanych oraz posiadają fundamenty i dach.

Odnosząc się natomiast do pozostałych znajdujących się na terenie Nieruchomości II naniesień, będących przedmiotem sprzedaży, tj. ogrodzenia, jak również utwardzenia terenu z kostki betonowej typu polbruk, należałoby przyjąć, że nie będą spełniać one definicję budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Ponadto, budynki/budowle stanowiące ww. naniesienia stanowić będą przedmiot planowanych transakcji – w ramach sprzedaży dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi obiektami jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym).

W konsekwencji, dla określenia sposobu opodatkowania planowanych transakcji sprzedaży Nieruchomości wraz z naniesieniami, biorąc pod uwagę treść art. 29a ust. 8 ustawy, kluczowe jest określenie sposobu opodatkowania podatkiem VAT stanowiących budynki/budowle naniesień znajdujących się odpowiednio na Nieruchomości I oraz Nieruchomości II, do których dostawy dojdzie w ramach planowanych transakcji.

Wobec powyższego, przy dostawie budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków/budowli w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczne zasady jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zarówno na Nieruchomości I, jak i na Nieruchomości II znajdują się budynki/budowle, co do których od pierwszego zasiedlenia do momentu przeprowadzenia transakcji sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, bowiem przedmiotowe naniesienia zostały wybudowane/wzniesione ponad 2 lata przed planowaną sprzedażą. Dodatkowo w ostatnich dwóch latach Gmina nie poniosła żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowych naniesień.

Wobec powyższego, planowane transakcje sprzedaży Nieruchomości powinny podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem między pierwszym zasiedleniem ww. naniesień a planowanymi dostawami upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W tym miejscu Gmina pragnie zaznaczyć, iż w jej ocenie planowane dostawy Nieruchomości mają charakter kompleksowy, co oznacza, że każdą z transakcji należy traktować jako jedno zdarzenie gospodarcze z perspektywy podatku VAT. W praktyce oznacza to, że wszelkie elementy składające się na przedmiot transakcji (zarówno grunt, jak i posadowione na nim naniesienia, niezależnie od ich kwalifikacji w świetle przepisów Prawa budowlanego) powinny podlegać jednolitej kwalifikacji na gruncie podatku VAT.

Z uwagi na powyższe okoliczności, całe dostawy Nieruchomości I i II (obejmujące grunt oraz wszystkie znajdujące się na terenie poszczególnych Nieruchomości naniesienia), powinny być objęte jednolitym reżimem podatkowym, a w konsekwencji korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z treścią art. 29a ust. 8 ustawy.

Przedstawione przez Gminę stanowisko znajduje oparcie w licznych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) z 3 października 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.547.2024.2.MC, w której DKIS wskazał: „W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż budynków po byłej szkole podstawowej znajdujących się na działce nr 1 i utwardzonego boiska szkolnego stanowiącego budowlę znajdującego się na działce nr 2 nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wyżej wskazano, nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków znajdujących się na działce nr 1 oraz budowli znajdującej się na działce nr 2 i od momentu ich pierwszego zasiedlenia do dnia planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jednocześnie nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie ww. budynków i budowli stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej. Zatem w odniesieniu do budynków po byłej szkole podstawowej znajdujących się na działce nr 1 i budowli stanowiącej utwardzone boisko szkolne znajdującej się na działce nr 2 zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”.

Tożsame stanowisko zostało przedstawione w interpretacji z 28 kwietnia 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.204.2025.1.AB, DKIS stwierdził: „(…) budynek ten został wybudowany około 1966 r. oraz że nie ponosili Państwo nakładów na jego rozbudowę oraz ulepszenie, budynek był wykorzystywany do działalności szkoły oraz najmu lokali mieszkalnych. Wobec powyższego, planowana dostawa budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ w stosunku do ww. budynku doszło już do pierwszego zasiedlenia. Ponadto, od pierwszego zasiedlenia budynku do momentu planowanego jego zbycia upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Zatem w odniesieniu do budynku znajdującego się na działce nr 1 będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji dostawa gruntu, z którym budynek jest związany - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - również będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług. Mając na względzie powyższe, uznać należy, że planowana sprzedaż działki zabudowanej nr 1 będzie czynnością zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku art. 29a ust. 8 ustawy o VAT”.

Analogicznie stanowisko zajął DKIS w interpretacji indywidualnej z 29 września 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.440.2023.2.AG, w której wskazał: „Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak posadowione na nim budynki i budowle. W związku z powyższym - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalny jednorodzinny w zabudowie wolnostojącej oraz ogrodzenie, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że sprzedaż przez Państwa działki nr 1 wraz z posadowionym na niej budynkiem, budowlą oraz urządzeniem budowlanym będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy”.

Podsumowując, w opinii Gminy, planowane transakcje sprzedaży Nieruchomości I oraz Nieruchomości II wraz z naniesieniami będą podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie planują Państwo dokonać sprzedaży zabudowanej Nieruchomości I oraz Nieruchomości II.

Z analizy opisu sprawy oraz powołanych regulacji wynika, że sprzedaż przez Gminę nieruchomości zabudowanej, będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), nie będzie wykonywana w ramach zadań publicznych. W odniesieniu do dostawy ww. nieruchomości nie będą działali Państwo jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Dokonując odpłatnego zbycia ww. nieruchomości objętych wnioskiem, będą działali Państwo jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanych oznaczonych numerami działek 1 oraz 2, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca (...) r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153):

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl art. 43 ustawy o samorządzie gminnym:

W oparciu o art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.):

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Z kolei w myśl art. 47 § 3 ustawy Kodeks cywilny:

Z ww. przepisów prawa cywilnego wynika, że przedmiotem sprzedaży zawsze jest grunt wraz ze wszystkimi budynkami i urządzeniami trwale z tym gruntem związanymi.

Podkreślić należy, że wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zawartego w przytoczonym wyżej art. 7 ustawy, nie należy utożsamiać z prawem własności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów” akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu w sprawie C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że wyrażenie „dostawa towarów” w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2).

Zaznaczenia wymaga, że przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu właściwego zinterpretowania pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”.

Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji, pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe transakcji sprzedaży nieruchomości należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy.

Podkreślić przy tym należy, że co do zasady ustawy podatkowe nie uznają za przedmiot opodatkowania umów i czynności cywilnoprawnych, lecz rezultaty tych czynności.

Jak wcześniej wskazano, z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

W analizowanej sprawie, planują Państwo m.in. transakcję sprzedaży Nieruchomości I na której znajduje się budynek o charakterze użytkowym oraz plac zabaw. Jednakże przedmiotem dostawy nie będzie znajdujący się na Nieruchomości I plac zabaw, bowiem nie stanowi on własności Państwa Gminy, jak również Państwa Gmina nie zamierza rozliczyć się z nakładów poniesionych w przedmiotowym zakresie przez właściciela placu zabaw.

Powyższe uregulowania wskazują jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe planowanej przez Państwa m.in. dostawy działki nr B/3 położonej w obrębie (...), należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy. O ile jest oczywiste, że przeniesienie własności gruntu spowoduje przeniesienie na nowego właściciela także własności posadowionych na nim obiektów jako części składowych gruntu, to bynajmniej nie jest oczywiste, że tym samym dojdzie do ich dostawy w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnośnie zatem ww. placu zabaw, skoro obiekt nie jest Państwa własnością i nie będzie stanowił przedmiotu sprzedaży, tym samym, nie wystąpi dostawa towaru w postaci ww. naniesienia (plac zabaw) w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji powyższego, przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie budynek o charakterze użytkowym znajdujący się na działce nr 1.

Należy wskazać, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Zatem, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zauważyć należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy również wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” oraz „urządzenia budowlanego”.

W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo właścicielem działki nr 1 położonej w obrębie (...) (dalej: Nieruchomość I) oraz działki nr 2 położonej w obrębie (...) (dalej: Nieruchomość II) (dalej łącznie: Nieruchomości). Ww. nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość I zabudowana jest budynkiem o charakterze użytkowym. Budynek składa się z dwóch części: pierwsza część budynku została wybudowana ok. (...) r. i przebudowana w okresie powojennym, natomiast pozostała część budynku została dobudowana ok. (...) r. Przedmiotowy budynek jest obecnie przedmiotem bezpłatnego użyczenia na rzecz X, która wykorzystuje go na potrzeby swojej działalności. Ww. szkoła w (...) złożyła rezygnację z funkcjonowania. Ponadto, na terenie Nieruchomości I zostało urządzone nieutwardzone boisko oraz plac zabaw należący do ww. szkoły. Nieruchomość II również jest zabudowana budynkiem o charakterze użytkowym, składającym się z dwóch części: pierwsza część budynku została wybudowana ok. (...) r., natomiast pozostała część budynku została dobudowana ok. (...) r. Obecnie przedmiotowym budynkiem administruje Y, która wykorzystuje go na potrzeby swojej działalności. Przedmiotowa szkoła wraz z końcem (...) zakończy działalność. Ponadto, teren Nieruchomości II jest częściowo ogrodzony trwale związanym z gruntem ogrodzeniem panelowym, a część terenu przedmiotowej nieruchomości stanowi dojście i dojazd do budynku utwardzone kostką typu polbruk. Nieutwardzone boisko nie spełnia żadnej z definicji wskazanych w przepisach Prawa budowlanego – jest to bowiem niezagospodarowany teren zielony, a jego przeznaczenie (tj. sportowo-rekreacyjne) nie będzie miało decydującego znaczenia, bowiem nie występują na nim trwale związane z gruntem urządzenia. Ogrodzenie panelowe oraz utwardzenie kostką typu polbruk będą stanowiły urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, są one związane ze znajdującym się na działce nr 2 budynkiem o charakterze użytkowym oraz zapewniają możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Na Nieruchomości I oprócz nieutwardzonego boiska, znajduje również się budynek, co do którego od pierwszego zasiedlenia do momentu przeprowadzenia transakcji sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, bowiem przedmiotowe naniesienie zostało wybudowane/wzniesione ponad 2 lata przed planowaną sprzedażą. Planują Państwo, po zakończeniu działalności ww. placówek oświatowych, sprzedać Nieruchomość I oraz Nieruchomość II wraz ze znajdującymi się na Nieruchomościach budynkami użytkowymi oraz posadowionymi na Nieruchomości II: ogrodzeniem i utwardzeniem terenu z kostki betonowej typu polbruk. Z wniosku wynika, że wszystkie wskazane wyżej znajdujące się na Nieruchomości I i Nieruchomości II naniesienia, z wyjątkiem placu zabaw, będą przedmiotem sprzedaży. Zaznaczają Państwo, iż wszystkie wskazane wyżej naniesienia (znajdujące się na Nieruchomości II ogrodzenie i utwardzenie terenu z kostki brukowej typu polbruk, a także budynki użytkowe znajdujące się na Nieruchomości I oraz Nieruchomości II) zostały wzniesione w okresie wcześniejszym niż ostatnich dwóch lat. Dodatkowo w ostatnich dwóch latach Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na remont/modernizację/ulepszenie przedmiotowych obiektów, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Państwa wątpliwości dotyczą zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości I oraz Nieruchomości II wraz z naniesieniami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynków użytkowych znajdujących się na Nieruchomości I oraz Nieruchomości II, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że w odniesieniu do budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie i od tego momentu do dnia sprzedaży upłynie okres co najmniej 2 lata. Dodatkowo w ostatnich dwóch latach Państwa Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na remont/modernizację/ulepszenie przedmiotowych obiektów, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Ponadto znajdujące się na działce nr 2 trwale związane z gruntem ogrodzenie panelowe oraz utwardzenie kostką typu polbruk stanowiące urządzenia budowlane, należy traktować jako elementy przynależne do budynku Y, i ich dostawa będzie korzystała ze zwolnienia właściwego dla budynku. Wobec tego skoro urządzenia budowlane powiązane są z budynkiem, to ich dostawa korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak posadowione na nim budynki. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – sprzedaż gruntu, z którym związane są ww. budynki będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W efekcie, dostawa nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż zabudowanych Nieruchomości I oraz Nieruchomości II, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.