
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie:
·możliwości przechowywania faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wyłącznie w postaci elektronicznej,
·prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej.
Uzupełnili go Państwo pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ 24 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest osobą prawną, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy.
Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie (…). Spółka jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej. Spółka należy do (…). Spółki w Grupie, (…). Są także wiodącymi podmiotami w segmencie (…) jako producenta (…).
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary oraz usługi.
W szczególności, zakup jest dokumentowany:
i.fakturami oraz innymi dokumentami księgowymi zrównanymi z fakturami, które dają pełne lub częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jak również
ii.dokumentami księgowymi, które nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Przez dokumenty księgowe Wnioskodawca rozumie przede wszystkim faktury zakupu, noty księgowe, faktury korygujące oraz wszelkie inne dokumenty, za pomocą których dokumentowane są wydatki ponoszone przez Spółkę. W dalszej części niniejszego wniosku wszystkie te dokumenty nazywane będą zbiorczo „Fakturami”.
Wnioskodawca część Faktur otrzymuje w formie elektronicznej w formacie pdf. W takim przypadku Wnioskodawca planuje je archiwizować jedynie w wersji, w której zostały otrzymane, bez ich wydruku i przechowywania w formie papierowej.
Ze względu na zakres prowadzonej działalności przez Spółkę, ilość otrzymywanych przez nią Faktur, a także wynikający z obowiązujących przepisów prawa okres, przez jaki podatnik zobowiązany jest przechowywać Faktury, ich archiwizacja staje się coraz trudniejsza i wiąże się z generowaniem coraz większych kosztów obciążających Wnioskodawcę.
Celem minimalizacji kosztów, Wnioskodawca wdrożył system archiwizowania i obiegu faktur wyłącznie w formie elektronicznej. System ten obejmuje wszystkie dokumenty potwierdzające zakup towarów lub usług, tj. faktury zakupowe, faktury korygujące, duplikaty, rachunki, czy dokumenty zrównane z fakturami, wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 r. poz. 1979).
W przypadku, gdy część dostawców nadal przesyła Wnioskodawcy Faktury w formie papierowej, Wnioskodawca skanuje Faktury w formie papierowej do pliku (w rozdzielczości gwarantującej ich czytelność), a następnie przesyła takie pliki do przeznaczonego do tego archiwum elektronicznego. Wszystkie Faktury są zapisywane w nieedytowalnym formacie elektronicznym (przykładowo w formacie pdf), a zatem jakakolwiek ingerencja w treść obrazu dokumentu jest wykluczona.
Celem Wnioskodawcy jest przechowywanie Faktur wyłącznie w formie elektronicznej. Zarówno Faktury, które Wnioskodawca otrzymał w formie elektronicznej (w różnych formatach np. pdf), oraz Faktury, które otrzymał w formie papierowej, a następnie samodzielnie zeskanował w sposób określony powyżej, są przechowywane w tej formie na dedykowanych do tego serwerach. Serwery te są odpowiednio zabezpieczone przed utratą danych, między innymi poprzez ograniczenie kręgu osób mających dostęp do danych oraz przez regularne tworzenie kopii zapasowych.
Wnioskodawca wskazuje również, że weryfikacja dokumentów pod względem merytorycznym, formalno-rachunkowym oraz ich zatwierdzanie przez autoryzujące osoby, dokonywane jest w całości elektronicznie. Autoryzacja Faktury potwierdza autentyczność jej pochodzenia oraz że Faktura jest zgodna z umową lub zamówieniem zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą. Fakt autoryzacji podlega trwałej ewidencji elektronicznej, która polega na niemodyfikowalnym zapisie informacji, kto i kiedy dokonał zatwierdzenia Faktury oraz jej definitywnego księgowania.
Faktury są archiwizowane w podziale na okresy rozliczeniowe. Archiwizacja odbywa się w sposób zapewniający do nich łatwy dostęp (co do zasady, w sposób łatwiejszy i szybszy niż w ramach systemu archiwizacji opartego na dokumentach w formie papierowej). Faktury są przechowywane co najmniej do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Elektroniczny system archiwizowania i obiegu dokumentacji umożliwia organom podatkowym niezwłoczny dostęp do przechowywanych Faktur, a w razie konieczności również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (na żądanie organów).
Wprowadzony system archiwizowania i obiegu dokumentacji polega na tym, iż:
-po zeskanowaniu Faktury papierowej, wersja elektroniczna Faktury jest wiernym i czytelnym odzwierciedleniem wersji papierowej;
-Wnioskodawca ma możliwość jednoznacznego ustalenia wystawcy każdej Faktury archiwizowanej i przechowywanej w formie elektronicznej w systemie finansowo-księgowym;
-dane zawarte w wersji elektronicznej Faktury są chronione przed przetwarzaniem i zmianą dzięki zastosowaniu nieedytowalnego formatu;
-faktury są przesyłane do zaksięgowania i archiwizowane w formie elektronicznej – system finansowo-księgowy jest niedostępny dla nieupoważnionych użytkowników;
-w przypadku każdej Faktury istnieje możliwość wyświetlenia jej czytelnego obrazu na ekranie komputera posiadającego dostęp do odpowiedniego systemu finansowo-księgowego.
Spółka wskazuje również, iż zapewnia funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między Fakturą, a dostawą towarów od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w odniesieniu do wydatków dokumentowanych Fakturami, potwierdzającymi zakup towarów i usług.
Przedmiotowe kontrole i weryfikacja autentyczności pochodzenia dokumentów wynikają z wprowadzonej przez Spółkę ścisłej procedury weryfikacji każdego dokumentu.
Wskazane powyżej kontrole biznesowe stosowane przez Spółkę zapewniają możliwość powiązania otrzymanej przez Spółkę Faktury z transakcją, której ten dokument dotyczy.
Faktury otrzymane w formie papierowej, Wnioskodawca planuje utylizować dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności. Zgodnie z wprowadzonym systemem archiwizowania i obiegu dokumentacji, faktury papierowe miałyby zostać zniszczone dopiero po ich zaewidencjonowaniu.
Wnioskodawca podkreśla że, jak zostało wskazane powyżej, Faktury w formie elektronicznej są przechowywane na dedykowanych do tego serwerach. Serwery umożliwiają niezwłoczny dostęp do przechowywanych Faktur co zapewnia, że mogą w sprawny sposób zostać przekazane naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na ich żądanie, a w razie konieczności również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
W uzupełnieniu, w odpowiedzi na wezwanie, wskazali Państwo, co następuje:
1.Czy zakupione towary i usługi udokumentowane Fakturami, opisanymi we wniosku, są/będą wykorzystywane przez Państwa do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT? Jeśli tak, to proszę wskazać czy są/będą one wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem?
Odpowiedź:
Tak, zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi udokumentowane Fakturami, opisane we Wniosku są i będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
2.Czy „inne dokumenty” potwierdzające nabycie towarów i usług, o których mowa we wniosku, zawierają/będą zawierały elementy faktury, faktury uproszczonej, o których mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775)?
Odpowiedź:
Tak, „inne dokumenty” potwierdzające nabycie towarów i usług, o których mowa we Wniosku, zawierają i będą zawierać elementy faktury, faktury uproszczonej, o których mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775).
3.Na czym polegają/będą polegały kontrole biznesowe i weryfikacja autentyczności pochodzenia faktur, które ustalą wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego (proszę dokładnie opisać)?
Odpowiedź:
Poza informacjami szczegółowo przedstawionymi przez Wnioskodawcę we Wniosku, proces kontroli biznesowej i weryfikacji autentyczności pochodzenia faktur przyjęty przez Wnioskodawcę polega na:
-identyfikacji właściciela biznesowego danej Faktury, tj. osoby, która dokonywała zakupu usługi lub towaru; jeżeli dane wynikające z Faktury uniemożliwiają identyfikację takiego właściciela biznesowego, (np. w przypadku braku wskazania na Fakturze numeru zamówienia czy danych identyfikujących kontrahenta), wszyscy pracownicy Spółki otrzymują skan takiej Faktury w celu identyfikacji właściciela biznesowego;
-sprawdzeniu zgodności danych wskazanych na Fakturze z umową, zamówieniem lub dokonanym zakupem; pierwszą osobą dokonującą akceptacji faktury po jej zeskanowaniu jest zawsze właściciel biznesowy, który weryfikuje dostawcę, rodzaj zamawianego towaru/usługi oraz wartość;
-w przypadku faktur otrzymanych na podstawie konkretnego zamówienia, system informatyczny Spółki weryfikuje numer NIP kontrahenta wskazany na Fakturze z numerem NIP wskazanym w zamówieniu;
-kontrahenci są dodawani do systemu informatycznego na zlecenie właścicieli biznesowych, którzy mają obowiązek dołączenia do zlecenie danych identyfikacyjnych kontrahentów wynikających z Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON) lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) oraz numeru rachunku bankowego, który jest weryfikowany z wykazem podatników VAT (tzw. biała lista podatników VAT) – po otrzymaniu Faktury, dokonywana jest weryfikacja czy numer rachunku bankowego wskazany na Fakturze jest tożsamy z numerem widniejącym na tzw. białej liście podatników VAT.
4.Czy Faktury, będące przedmiotem wniosku, są/będą przechowywane (w wersji elektronicznej) również poza terytorium kraju? Jeśli tak, to czy umożliwią Państwo naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych Faktur oraz bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych?
Odpowiedź:
Obecnie Faktury, będące przedmiotem Wniosku, są przechowywane w wersji elektronicznej na terytorium kraju. Spółka podkreśla jednak, iż nie wyklucza, że w przyszłości mogą być one również przechowywane poza terytorium kraju. W takim przypadku, Spółka umożliwi naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych Faktur oraz bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
Pytania:
1.Czy w świetle art. 112a ustawy o VAT, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedstawiony we wniosku sposób przechowywania Faktur wyłącznie w formie elektronicznej, jest zgodny z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego?
2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisany we wniosku sposób archiwizowania Faktur nie wpłynie na ograniczenie lub wyłączenie prawa Spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie Faktur podlegających archiwizacji w sposób opisany we wniosku, tj. przy założeniu, iż pozostałe warunki takiego obniżenia będą spełnione oraz że nie znajdą zastosowania negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy o VAT, przy stosowaniu przedmiotowego sposobu archiwizacji Faktur, Spółce przysługuje, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie przepisów ustawy o VAT, dopuszczalne jest przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej Faktur dających prawo do odliczenia podatku VAT (w pełnej wysokości lub w części) w ramach sposobu przedstawionego w opisie stanu faktycznego.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, sposób archiwizowania faktur wskazany w opisanym stanie faktycznym nie wpłynie na ograniczenie lub wyłączenie prawa Spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie Faktur podlegających archiwizacji w sposób opisany we wniosku, tj. przy założeniu, iż pozostałe warunki takiego obniżenia będą spełnione oraz że nie znajdą zastosowania negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy o VAT, przy stosowaniu przedmiotowego sposobu archiwizacji Faktur, Spółce przysługuje, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1:
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
W myśl art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Natomiast fakturą elektroniczną, w myśl pkt 32 tego artykułu, jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.
W oparciu o art. 112 ustawy o VAT, stwierdza się, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Na podstawie art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Ponadto, zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1 wskazanego artykułu, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej, również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
Wobec powyższego, przepisy w zakresie przechowywania faktur warunkują konieczność przechowywania ich w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność. Wymogi te zostały spełnione przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym.
Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym, w odniesieniu do Faktur przechowywanych w elektronicznym archiwum dokumentów, Wnioskodawca może zidentyfikować tożsamość sprzedawcy (autentyczność), żadne dane na zeskanowanej uprzednio treści Faktury w wersji papierowej czy Fakturze w wersji elektronicznej zapisanej w nieedytowalnym formacie, wymagane przepisami, nie są zmienione (integralność) oraz Faktury te posiadają odpowiednią jakość, aby zapewnić pełną możliwość odczytu zawartych w nich danych (czytelność; przy czym ryzyko utraty tej cechy jest znacznie niższe niż w przypadku przechowywania Faktur w formie drukowanej; przechowywanie faktur w formie elektronicznej minimalizuje ryzyko ich przypadkowego utracenia lub utraty przez brak czytelności, np. na skutek kradzieży czy pożaru). W przypadku Faktur, które Spółka otrzymuje w wersji papierowej, ich wersje elektroniczne są wiernym odzwierciedleniem wersji papierowej. Faktury są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe, a także istnieje możliwość wyszukiwania żądanych Faktur po odpowiednich kryteriach wyszukiwania – w tym po określonych zakresach dat przypisanych do Faktur), a sposób przechowywania Faktur w elektronicznym archiwum dokumentów pozwala na szybkie zidentyfikowanie danej Faktury. Ich przechowywanie odbywa się w sposób umożliwiający bezzwłoczne udostępnienie Faktur na potrzeby ewentualnej kontroli wykonywanej przez organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej.
W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wdrożony przez nią system przechowywania Faktur wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach sposobu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, pozostaje zgodny z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. W szczególności, analiza obowiązujących przepisów regulujących kwestie wystawiania i przechowywania faktur prowadzi do wniosku, iż z literalnego ich brzmienia nie wynika, w ocenie Wnioskodawcy, aby istniały jakiekolwiek przeszkody w możliwości przechowywania Faktur wyłącznie w formie elektronicznej.
W oparciu o cytowane powyżej regulacje, uznać należy, iż przepisy ustawy o VAT wprost dopuszczają możliwość przechowywania faktur w dowolnej formie (papierowej lub elektronicznej), niezależnie od ich oryginalnej postaci.
Reasumując, w świetle przywołanych przepisów, dopuszczalne jest przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach sposobu wskazanego w opisie stanu faktycznego, Faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę. Ponadto, w odniesieniu do Faktur otrzymanych przez Spółkę w formie papierowej: zniszczenie oryginału Faktury w formie papierowej nie spowoduje, iż w sensie materialnym Faktura ta zostanie utracona, ponieważ pozostanie ona nadal w obiegu poprzez przechowywanie jej w formie elektronicznej. Forma taka zagwarantuje zachowanie autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelność faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Tym samym, dyspozycja art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT pozostanie zachowana.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 2:
Zdaniem Wnioskodawcy, zachowa on prawo do odliczenia VAT naliczonego z przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach sposobu wskazanego w opisie stanu faktycznego, Faktur, które do takiego odliczenia (w całości lub w części) uprawniają.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje bowiem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Stosownie do art. 86 ust. 10 i następne ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, ale nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.
Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi wtedy, gdy zostaną łącznie spełnione określone warunki, tzn.:
a)faktura została otrzymana,
b)odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług i
c)towary lub usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Regulując obowiązek przechowywania faktur, Ustawodawca nie zastrzegł, że postać, w jakiej dokumenty te zostały przesłane lub udostępnione, musi być niezmienna i identyczna przez cały okres ich przechowywania. Niezmienione muszą pozostać dane na Fakturze (przesłanka integralności), a nie jej forma. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (powyżej wskazanych) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.
Powyższe oznacza, że odliczenie nie jest warunkowane rodzajem faktury (papierowa/elektroniczna) ani formą przechowywania Faktur zakupowych w formie papierowej czy elektronicznej. Innymi słowy, forma przechowywania Faktur nie jest jednym z warunków posiadania, realizacji oraz pozytywnej weryfikacji (w toku ewentualnej kontroli) prawa do odliczenia podatku naliczonego. Sama zmiana sposobu przechowywania Faktur nie zmienia zakresu prawa do odliczenia.
Reasumując, w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę Faktury w formie papierowej, elektronicznej bądź skanu, które to Faktury są następnie przechowywane w formie elektronicznej w ramach przedstawionego w opisie stanu faktycznego sposobu i jednocześnie dokumentują nabycie usług lub towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, to wówczas dają one Wnioskodawcy prawo do odliczenia. Powyższej konkluzji, zdaniem Spółki, nie zmieni okoliczność, iż w przypadku Faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w formie papierowej, ich pierwotna forma papierowa (oryginał) będzie już niedostępna (zostanie zniszczona).
W konsekwencji, sposób archiwizowania faktur wskazany w opisanym stanie faktycznym nie wpłynie na ograniczenie lub wyłączenie prawa Spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie Faktur, podlegających archiwizacji w sposób opisany we wniosku, tj. przy założeniu, iż pozostałe warunki takiego obniżenia będą spełnione oraz że nie znajdą zastosowania negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy o VAT, Spółce, przy stosowaniu przedmiotowego sposobu archiwizacji Faktur przysługuje, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 32 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze elektronicznej – rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.
Na mocy art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Jak stanowi art. 106g ust. 1 ustawy:
Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
W świetle art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy:
W przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy – zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.
Przepis art. 106e wymienia katalog elementów, które powinna zawierać faktura.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy:
Faktura może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro – danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.
Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 r. poz. 1979 ze zm.) w § 3 pkt 1-5 określił przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy.
Wyjaśnić należy, że dokumenty wymienione w tym przepisie można traktować na równi z fakturami tylko wtedy, gdy zawierają wszystkie wymagane elementy.
Jeżeli otrzymywany przez Państwa dokument zawiera dane określone w przytoczonych powyżej przepisach, jest on fakturą w rozumieniu ustawy i stosują się do niego wszystkie regulacje odnośnie przechowywania faktur oraz odliczenia wykazanego w nim podatku naliczonego. Jeśli natomiast dokument nie zawiera ww. danych, to nie może zostać uznany za fakturę i nie znajdują do niego zastosowania regulacje dotyczące przechowywania faktur zawarte w ustawie.
Podatnik zamierzający skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze, powinien dochować należytej staranności w celu dostatecznego zapewnienia autentyczności pochodzenia faktury.
Przepisy dotyczące określenia autentyczności pochodzenia faktury zostały uregulowane w art. 106m ustawy.
W świetle art. 106m ust. 1 ustawy:
Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.
Stosownie do art. 106m ust. 2 ustawy:
Przez autentyczność pochodzenia rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy lub wystawcy faktury.
Zgodnie natomiast z art. 106m ust. 3 ustawy:
Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
Jak stanowi art. 106m ust. 4 ustawy:
Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.
Pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.
Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika.
Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.
Zgodnie z art. 106m ust. 5 ustawy:
Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:
1)kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2)elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych, lub
3)Krajowego Systemu e-Faktur – w odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych otrzymanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.
Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłu faktur w postaci elektronicznej, które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia on spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem, co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.
Stosownie do art. 112 ustawy:
Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.
Według art. 112a ust. 1 ustawy:
Podatnicy przechowują:
1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2) otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
-w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
W myśl art. 112a ust. 2 ustawy:
Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.
Treść art. 112a ust. 3 ustawy wskazuje jednak, że:
Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.
Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy:
Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
Stosownie do art. 112aa ust. 1 ustawy:
Faktury ustrukturyzowane są przechowywane w Krajowym Systemie e-Faktur przez okres 10 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Przepisów art. 112 i art. 112a nie stosuje się.
W świetle art. 112aa ust. 2 ustawy:
Po upływie okresu przechowywania faktur, o którym mowa w ust. 1, podatnik przechowuje faktury ustrukturyzowane poza Krajowym Systemem e-Faktur do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przepisy art. 112 i art. 112a stosuje się odpowiednio.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur otrzymanych w formie elektronicznej lub papierowej, w dowolny sposób. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. W przypadku przechowywania faktury poza terytorium kraju w formie elektronicznej podatnik obowiązany jest umożliwić naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dopuszczalne jest przechowywanie faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania w formie papierowej) oraz czy mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z tak przechowywanych faktur zakupowych.
Zatem, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy sposób przechowywania faktur zakupowych jest zgodny z przepisami ustawy.
Wskazać należy również, że autentyczność pochodzenia, zgodnie z przepisami ustawy oraz intencją ustawodawcy, należy rozumieć jako dostateczną pewność co do tożsamości dostawcy, usługodawcy lub wystawcy faktury.
Przy czym, sam fakt oceny skuteczności zachowania autentyczności pochodzenia faktury może być stwierdzony podczas czynności sprawdzających czy też kontrolnych w toku postępowania podatkowego. Dokonanie interpretacji i zastosowanie przepisu regulującego autentyczność pochodzenia sprowadza się przede wszystkim do stwierdzenia czy podatnik stosuje wystarczające środki (kontrole biznesowe), aby obiektywnie można było uznać, że podjął odpowiednie działania zmierzające do tego, aby osiągnąć wystarczający poziom pewności (prawdopodobieństwa) w celu zagwarantowania autentyczności pochodzenia faktury. Jednocześnie badaniu podlega zastosowanie przez podatnika wystarczających środków zapewniających autentyczność pochodzenia faktury bez jednoczesnego wskazywania nadmiernych czy zbyt uciążliwych lub niemożliwych do spełnienia wymagań w tym zakresie. Środki te mogą przybrać zarówno postać techniczną (np. odpowiednie narzędzia informatyczne), jak i organizacyjną (np. regulaminy fakturowania, umowy dotyczące zasad wystawiania faktur itp., czynności techniczne wynikające z ustalonych kompetencji). Innymi słowy, podatnik zamierzający skorzystać z prawa przyznanego przez przepis prawa, powinien dochować należytej staranności w celu dostatecznego zapewnienia autentyczności pochodzenia faktur.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywają Państwo towary oraz usługi, które są dokumentowane dokumentami księgowymi takimi jak: faktury zakupu, noty księgowe, faktury korygujące oraz wszelkie inne dokumenty, zawierające elementy faktury, faktury uproszczonej, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług. Część Faktur otrzymują Państwo w formie elektronicznej w formacie pdf. W takim przypadku planują je Państwo archiwizować jedynie w wersji, w której zostały otrzymane, bez ich wydruku i przechowywania w formie papierowej. Ze względu na zakres prowadzonej działalności przez Spółkę, ilość otrzymywanych przez nią Faktur, a także wynikający z obowiązujących przepisów prawa okres, przez jaki podatnik zobowiązany jest przechowywać Faktury, ich archiwizacja staje się coraz trudniejsza i wiąże się z generowaniem coraz większych kosztów obciążających Spółkę. Celem minimalizacji kosztów, wdrożyli Państwo system archiwizowania i obiegu faktur wyłącznie w formie elektronicznej. System ten obejmuje wszystkie dokumenty potwierdzające zakup towarów lub usług, tj. faktury zakupowe, faktury korygujące, duplikaty, rachunki, czy dokumenty zrównane z fakturami, wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wystawiania faktur. W przypadku, gdy część dostawców nadal przesyła Spółce Faktury w formie papierowej, skanują Państwo Faktury w formie papierowej do pliku (w rozdzielczości gwarantującej ich czytelność), a następnie przesyłają takie pliki do przeznaczonego do tego archiwum elektronicznego. Wszystkie Faktury są zapisywane w nieedytowalnym formacie elektronicznym (przykładowo w formacie pdf), a zatem jakakolwiek ingerencja w treść obrazu dokumentu jest wykluczona. Celem Spółki jest przechowywanie Faktur wyłącznie w formie elektronicznej. Zarówno Faktury, które Wnioskodawca otrzymał w formie elektronicznej (w różnych formatach np. pdf), oraz Faktury, które otrzymał w formie papierowej, a następnie samodzielnie zeskanował w sposób określony powyżej, są przechowywane w tej formie na dedykowanych do tego serwerach. Serwery te są odpowiednio zabezpieczone przed utratą danych, między innymi poprzez ograniczenie kręgu osób mających dostęp do danych oraz przez regularne tworzenie kopii zapasowych. Wnioskodawca wskazuje również, że weryfikacja dokumentów pod względem merytorycznym, formalno-rachunkowym oraz ich zatwierdzanie przez autoryzujące osoby, dokonywane jest w całości elektronicznie. Autoryzacja Faktury potwierdza autentyczność jej pochodzenia oraz że Faktura jest zgodna z umową lub zamówieniem zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą. Fakt autoryzacji podlega trwałej ewidencji elektronicznej, która polega na niemodyfikowalnym zapisie informacji, kto i kiedy dokonał zatwierdzenia Faktury oraz jej definitywnego księgowania. Faktury są archiwizowane w podziale na okresy rozliczeniowe. Archiwizacja odbywa się w sposób zapewniający do nich łatwy dostęp (co do zasady, w sposób łatwiejszy i szybszy niż w ramach systemu archiwizacji opartego na dokumentach w formie papierowej). Faktury są przechowywane co najmniej do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Elektroniczny system archiwizowania i obiegu dokumentacji umożliwia organom podatkowym niezwłoczny dostęp do przechowywanych Faktur, a w razie konieczności również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (na żądanie organów). Wprowadzony system archiwizowania i obiegu dokumentacji polega na tym, iż: po zeskanowaniu Faktury papierowej, wersja elektroniczna Faktury jest wiernym i czytelnym odzwierciedleniem wersji papierowej; Wnioskodawca ma możliwość jednoznacznego ustalenia wystawcy każdej Faktury archiwizowanej i przechowywanej w formie elektronicznej w systemie finansowo-księgowym; dane zawarte w wersji elektronicznej Faktury są chronione przed przetwarzaniem i zmianą dzięki zastosowaniu nieedytowalnego formatu; faktury są przesyłane do zaksięgowania i archiwizowane w formie elektronicznej – system finansowo-księgowy jest niedostępny dla nieupoważnionych użytkowników; w przypadku każdej Faktury istnieje możliwość wyświetlenia jej czytelnego obrazu na ekranie komputera posiadającego dostęp do odpowiedniego systemu finansowo-księgowego. Spółka wskazuje również, iż zapewnia funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między Fakturą, a dostawą towarów od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w odniesieniu do wydatków dokumentowanych Fakturami, potwierdzającymi zakup towarów i usług. Przedmiotowe kontrole i weryfikacja autentyczności pochodzenia dokumentów wynikają z wprowadzonej przez Spółkę ścisłej procedury weryfikacji każdego dokumentu. Wskazane powyżej kontrole biznesowe stosowane przez Spółkę zapewniają możliwość powiązania otrzymanej przez Spółkę Faktury z transakcją, której ten dokument dotyczy. Faktury otrzymane w formie papierowej, Spółka planuje utylizować dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności. Zgodnie z wprowadzonym systemem archiwizowania i obiegu dokumentacji, faktury papierowe miałyby zostać zniszczone dopiero po ich zaewidencjonowaniu. Spółka podkreśla że, jak zostało wskazane powyżej, Faktury w formie elektronicznej są przechowywane na dedykowanych do tego serwerach. Serwery umożliwiają niezwłoczny dostęp do przechowywanych Faktur co zapewnia, że mogą w sprawny sposób zostać przekazane naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na ich żądanie, a w razie konieczności również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Proces kontroli biznesowej i weryfikacji autentyczności pochodzenia faktur przyjęty przez Spółkę polega na: identyfikacji właściciela biznesowego danej Faktury, tj. osoby, która dokonywała zakupu usługi lub towaru; jeżeli dane wynikające z Faktury uniemożliwiają identyfikację takiego właściciela biznesowego (np. w przypadku braku wskazania na Fakturze numeru zamówienia czy danych identyfikujących kontrahenta), wszyscy pracownicy Spółki otrzymują skan takiej Faktury w celu identyfikacji właściciela biznesowego; sprawdzeniu zgodności danych wskazanych na Fakturze z umową, zamówieniem lub dokonanym zakupem; pierwszą osobą dokonującą akceptacji faktury po jej zeskanowaniu jest zawsze właściciel biznesowy, który weryfikuje dostawcę, rodzaj zamawianego towaru/usługi oraz wartość; w przypadku faktur otrzymanych na podstawie konkretnego zamówienia, system informatyczny Spółki weryfikuje numer NIP kontrahenta wskazany na Fakturze z numerem NIP wskazanym w zamówieniu; kontrahenci są dodawani do systemu informatycznego na zlecenie właścicieli biznesowych, którzy mają obowiązek dołączenia do zlecenie danych identyfikacyjnych kontrahentów wynikających z Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON) lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) oraz numeru rachunku bankowego, który jest weryfikowany z wykazem podatników VAT (tzw. biała lista podatników VAT) – po otrzymaniu Faktury, dokonywana jest weryfikacja czy numer rachunku bankowego wskazany na Fakturze jest tożsamy z numerem widniejącym na tzw. białej liście podatników VAT. Obecnie Faktury, będące przedmiotem Wniosku, są przechowywane w wersji elektronicznej na terytorium kraju. Spółka podkreśla jednak, iż nie wyklucza, że w przyszłości mogą być one również przechowywane poza terytorium kraju. W takim przypadku, Spółka umożliwi naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych Faktur oraz bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
Stwierdzam, że skoro do otrzymywanych dokumentów zakupowych przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej zgodnie z przedstawioną w ramach złożonego wniosku procedurą, zapewnione zostaną autentyczność pochodzenia, integralność treści i ich czytelność, przy założeniu, że umożliwiony zostanie dostęp do tych faktur, na żądanie (również on-line), odpowiednim organom wskazanym w art. 112a ust. 3 i ust. 4 ustawy, przy jednoczesnym niszczeniu papierowych oryginałów, po zastosowaniu przez Państwa rzetelnych procedur w ramach kontroli biznesowej, to opisany sposób ich przechowywania będzie zgodny z powołanymi przepisami. Tym samym, spełnione będą warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 uznaję za prawidłowe.
Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy są spełnione warunki:
·podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,
·towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do takich czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Nie można obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które:
·nie służą do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
·służą do czynności zwolnionych od tego podatku,
·służą do czynności niepodlegających temu podatkowi.
Art. 86 ust. 1 ustawy, nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczy, że podatnik nabywa towary i usługi w celu ich wykorzystania do czynności opodatkowanych.
Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, gdy:
·spełni przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy
·i nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.
Art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z ograniczeń wynika z art. 88 ust. 1 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:
1)(uchylony),
2)(uchylony),
3)(uchylony),
4)usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:
a) (uchylona),
b) nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usług przewozu osób,
c) usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika
na podstawie art. 8 ust. 2a.
5)(uchylony)
Kolejne z ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może odliczyć podatku, który jest należny tylko dlatego, że został wykazany na fakturze. W sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnik nie może odliczyć podatku.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić jednocześnie należy, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy, w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego, aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych, wymienionych w art. 112a ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie, niezależnie od tego, czy serwery, na których przechowywane są faktury znajdują się w Polsce lub poza jej terytorium. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie (…). Otrzymywane dokumenty zakupowe związane są z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Zakupione przez Państwa towary i usługi udokumentowane Fakturami, o których mowa we Wniosku, są i będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Podsumowując, stwierdzam, że przy założeniu spełnienia ogólnych warunków uprawniających do odliczenia VAT, w szczególności wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych przechowywanych w postaci elektronicznej, w sytuacji, gdy oryginalne, papierowe faktury zostaną zniszczone. Przy czym, prawo to będzie przysługiwało Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z treści art. 88 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
