Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

26 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-ustalenia czy sprzedaż w 2023 r. działek nr 1 i 2 objętych wnioskiem stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz podlegała podatkowi od towarów i usług?

-ustalenia Czy darowizna działek nr 3 i 4 oraz udziału w działce nr 5 stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz podlegała podatkowi od towarów i usług?

-ustalenia czy sprzedaż kolejnych działek objętych wnioskiem o numerach od 6 do 17, których wnioskodawca jest obecnie właścicielem oraz udziałów w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną będzie stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowić będzie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz będzie podlegała podatkowi od towarów i usług?

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca ... dnia 12.10.1995r., nabył na własność na podstawie umowy darowizny sporządzonej przez notariusza ... w ... (Akt notarialny Rep. A nr ... na rok ...) od swoich rodziców ... i ..., dwie nieruchomości jedną w ..., gmina ... składającą się z działek nr 18 o pow. ...ha, 19 o pow. ...ha, 3 o pow. ...ha, oraz nieruchomość położoną w ..., gmina ..., stanowiącą działkę nr 20 o pow. ...ha. W umowie wskazano, że na nieruchomości w ... rozpoczęto budowę budynku gospodarczego, a nieruchomość w ... jest niezabudowana i stanowi rolę, na której rodzice wnioskodawcy prowadzili gospodarstwo rolne. Rodzice wnioskodawcy w umowie darowizny oświadczyli, że umowy darowizny dokonują w celu zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej i prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz że wystąpią o uzyskanie renty. Wnioskodawca jest stanu wolnego, nigdy nie zawierał małżeństwa i wszystkie nabyte na własność nieruchomości stanowiły zawsze jego majątek osobisty. Rodzice wnioskodawcy prowadzili wspólnie gospodarstwo rolne na darowanych synowi nieruchomościach od 1974r. Matka wnioskodawcy pobierała emeryturę rolniczą od 12.10.1995 do dnia zgonu 09.07.2015 r. Ojciec wnioskodawcy nie pobierał emerytury rolniczej.

Po otrzymaniu nieruchomości w darowiźnie wnioskodawca nie prowadził gospodarstwa rolnego, lecz ziemię częściowo uprawiali rodzice a częściowo nieodpłatnie kuzyn. Wnioskodawca nie pobierał nigdy dopłat do prowadzonej działalności rolniczej. Dopłaty otrzymywali w latach 2009-2023 rodzice wnioskodawcy, którzy prowadzili drobne uprawy na działce w ... o numerze 19 darowanej wcześniej wnioskodawcy.

Uchwałą nr ... z dnia 12 listopada 2009r. Rada Gminy ... wprowadziła na terenie działek będących własnością wnioskodawcy położonych w ... o numerach 19 i 3 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego fragmentu obrębu geodezyjnego ..., gmina ... (dalej zwanego MPZP). Wnioskodawca nie wnioskował o uchwalenie MPZP, a uchwałą objęto znacznie większy niż działki wnioskodawcy obszar wsi .... W MPZP ww. działki wnioskodawcy zostały objęte funkcją mieszkaniowo-usługową (symbol 21.MN,U) Teren został przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami. W karcie terenu MPZP wskazano, że dopuszcza się podział terenu na działki budowlane z zachowaniem minimalnej powierzchni działki 700 m². Działki mają nadal faktycznie rolne przeznaczenie i w ewidencji gruntów mają symbol R, dlatego wnioskodawca płaci na rzecz gminy podatek rolny.

Pozostałe działki wnioskodawcy o numerach 169, 18 i 20 nie miały uchwalonego planu miejscowego a w ewidencji gruntów były wskazane jako działki rolne.

Dnia 20.01.2010 r. wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa ojcu oraz matce do zbywania i nabywania pod tytułem darmym lub odpłatnym wszelkich nieruchomości, zawierania umów przedwstępnych, warunkowych, najmu lub rozwiązania wszelkich umów, zarządu jego całym majątkiem oraz do reprezentowania go przed wszystkimi urzędami.

Wnioskodawca dokonywał na przestrzeni lat sprzedaży działek. W 2003 r. działka rolna nr 21 położona w ... została podzielona na działkę nr 22 oraz 23 z uwagi na konieczność poszerzenia istniejącej drogi powiatowej ...-.... Następnie w dniu 20.06.2013r. działka nr 22 o pow. 0,0109ha, oznaczona w ewidencji gruntów jako działka rolna i pastwiska, niezabudowana została sprzedana przez wnioskodawcę Powiatowi ... przed notariuszem ... w ... (Rep. A nr ...). W umowie sprzedaży wskazano, że z inicjatywy Starostwa Powiatu...wyznaczono geodezyjnie w terenie granice działki nr 22 i działka ta została jeszcze przed sprzedażą włączona do drogi powiatowej ...-.... Na skutek decyzji Wojewody ... o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej z 21.10.2009r. działka nr 18 uległa podziałowi na działki nr 24 i 25. Na mocy wydanej decyzji, zgodnie z ustawą, wydzielona działka nr 24 stała się własnością Skarbu Państwa, celem zbudowania linii kolejowej, a działka nr 25 o pow. 1,5487ha pozostała nadal własnością wnioskodawcy do dnia 23.11.2021 r., w którym to dniu zawarta została umowa sprzedaży działki nr 25 przed notariuszem ... w ... (Rep. A nr ...). Nabywca działki nr 25 był rolnikiem indywidualnym prowadzącym rodzinne gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Działka w dniu sprzedaży była działką rolną, nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, była niezabudowana i niezalesiona.

W dniu 23.11.2021r. wnioskodawca sprzedał także działkę nr 20 o pow. ...ha, oznaczoną w ewidencji gruntów jako grunty orne i wody pod rowami, niezabudowaną, i nie objętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dyrektor Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa ostateczną decyzją nr ... z dnia ... r. wyraził zgodę na nabycie przez kupującego nieruchomości rolnej oznaczonej jako działka nr 20 w ..., gmina ....

W 2023 r. Wnioskodawca w związku ze zmianą przeznaczenia terenu w MPZP i powstającą na okolicznych terenach zabudową mieszkaniową przystąpił do dokonania podziału działki nr 19 położonej w .... Decyzją Wójta Gminy ... z dnia 08.11.2023 r. nr RIG.6831.26.2023.BDR.2 działka nr 19 została podzielona na trzy działki: nr 26 o pow. ...ha, nr 1 o pow. ...ha i 2 o pow. ...ha.

W dniu 20.12.2023 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr 1, niezabudowanej, przeznaczonej w MPZP pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, która została nabyta przez spółkę jawną (Akt notarialny sporządzony przez notariusza ... w ... Rep. A nr ...). W tym samym dniu została również sprzedana działka nr 2 niezabudowana, przeznaczona w MPZP pod zabudowę mieszkaniowo-usługową na rzecz osoby fizycznej (Akt notarialny sporządzony przez notariusza ... w ... Rep. A nr ...). Działki były nieuzbrojone, nie były doprowadzane przez wnioskodawcę do działek żadne media, działki nie były grodzone, wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek, a nabywcy zgłosili się sami z ofertą zakupu działek. Wnioskodawca nie korzystał z usług pośrednika nieruchomości przy sprzedaży ww. działek.

Z inicjatywy wnioskodawcy w dniu 23 sierpnia 2024 r. Wójt Gminy ... wydał decyzję nr ... zatwierdzającą podział działki nr 26 położonej w ..., objętej KW nr ..., na 14 działek o kolejnych numerach od 6 do 4, pod warunkiem, że na wydzielonej drodze wewnętrznej stanowiącej działkę nr 5 zostanie ustanowiona odpowiednia służebność przejazdu i przechodu lub nastąpi sprzedaż udziałów w wydzielonej drodze na rzecz obecnych i przyszłych właścicieli wydzielonych działek.

Dnia 10.01.2025r. wnioskodawca darował swojej siostrze ... działkę nr 23 o pow. ...ha (działka rolna, niezabudowana, nie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego) oraz działki nr 3 o pow. ...ha, nr 4 o pow. ...ha i udział w wysokości 1/13 części we własności działki 5 o pow. ...ha, dla których to działek został uchwalony MPZP i są działkami przeznaczonymi pod zabudowę mieszkaniowo-usługową (Akt notarialny sporządzony przez notariusza ... w ... Rep. A nr ...).

Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie był także i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Żadna z działek sprzedanych, darowanych i przeznaczonych do sprzedaży nie jest zabudowana.

Wszystkie ww. działki są gruntami rolnymi wg ewidencji gruntów, nie są zabudowane oraz nie są uzbrojone (nie doprowadzono do nich mediów takich jak energia, gaz, woda, kanalizacja). W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. Wnioskodawca nie zamierza również w przyszłości ponosić kosztów związanych z ich uzbrojeniem. Nie dokonywał także jakichkolwiek innych czynności, które miałyby na celu zwiększenie wartości działek np. ogrodzenie terenu. Jedynie dokonał ww. podziału działki i wytyczył jako drogę wewnętrzną działkę nr 5. Wnioskodawca nie podejmował też żadnych szczególnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

Wnioskodawca jest obecnie współwłaścicielem działki nr 5 przeznaczonej pod drogę wewnętrzną oraz wyłącznym właścicielem dwunastu działek o kolejnych numerach od 6 do 17 położonych w ... przeznaczonych w MPZP pod funkcję mieszkaniowo-usługową. Wnioskodawca zamierza sprzedać w tym roku cztery działki na rzecz jednej chętnej osoby, i w kolejnych latach dokonywać dalszej sprzedaży wszystkich działek. Wnioskodawca nie zawarł jeszcze do tej pory umowy przedwstępnej z żadnym z potencjalnych nabywców.

Wnioskodawca nie zamierza udzielać potencjalnemu nabywcy pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w swoim imieniu w sprawach dotyczących działek. Pełnomocnictwo z 2010 r. posiada obecnie nadal ojciec wnioskodawcy w zakresie opisanym powyżej.

Żadne ze sprzedanych, darowanych i planowanych do sprzedaży nieruchomości (działek) nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nie czerpał żadnych przychodów z odpłatnego oddania nieruchomości innym osobom. Jedynie rodzice korzystali z nieruchomości nieodpłatnie prowadząc na nich drobne uprawy.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek zamierza przeznaczyć na własne potrzeby, utrzymanie, remont mieszkania, w tym z uwagi na swój wiek, jako zabezpieczenie na czas emerytury (leczenie, opiekę itp.).

Pytania

1.Czy sprzedaż w 2023 r. działek nr 1 i 2 objętych wnioskiem stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz podlegała podatkowi od towarów i usług?

2.Czy darowizna działek nr 3 i 4 oraz udziału w działce nr 5 stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz podlegała podatkowi od towarów i usług?

3.Czy sprzedaż kolejnych działek objętych wnioskiem o numerach od 6 do 17, których wnioskodawca jest obecnie właścicielem oraz udziałów w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną będzie stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowić będzie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz będzie podlegała podatkowi od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że darowizna oraz sprzedaż wydzielonych działek następowała i będzie następować w wyniku zarządu majątkiem własnym prywatnym a tym samym nie stanowiła i nie będzie stanowiła czynności w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz nie podlegała oraz nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług. Jakkolwiek zbywanie działek (sprzedaż i darowizna) miało charakter powtarzalny i będzie kontynuowane przez dłuższy czas, to jednak nie będą spełnione inne okoliczności, które mogłyby wskazywać na prowadzenie działalności w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi bowiem zorganizowanej działalności w zakresie sprzedaży działek.

W tym miejscu należy przywołać, jak to wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2025r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.372.2025.2.WL, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług a jedynie wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy VAT. TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), dotyczącej kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych wydał orzeczenie, w którym wskazał, że „majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej (takie stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2025 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.191.2025.2.AS).

Działki, które wnioskodawca sprzedał, darował i zamierza sprzedać zostały wydzielone z większej działki wchodzącej w skład nieruchomości darowanej mu przez rodziców w 1995r. a wcześniej zakupionych przez współmałżonków na cele prowadzenia rodzinnego gospodarstwa rolnego. Nieruchomości te nigdy nie służyły wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej.

Była to ziemia rodzinna, którą rodzice przekazali synowi, aby pozostała w rodzinie. Działalność rolna była na nieruchomościach prowadzona przez wiele lat przez rodziców wnioskodawcy. Wydzielenie działek przeznaczonych do sprzedaży z części nieruchomości rolnych było podyktowane trudnościami w prowadzeniu działalności rolnej, wynikającą ze zmieniających się na przestrzeni lat warunków gospodarczych i sposobu uprawy roli, a także ze zmiany funkcji tych terenów poprzez wprowadzenie od 2010r. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w którym działki nr 165/3 i 165/5, następnie podzielone na kolejne działki od numeru 1 do 4, zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. Wnioskodawca nie zamierza prowadzić działalności rolniczej na posiadanych nieruchomościach. Tak jak wcześniej dla jego rodziców przychodem z ziemi mogły być płody rolne, tak obecnie dla wnioskodawcy przychodem z majątku prywatnego są środki uzyskane ze sprzedaży tego majątku. Wnioskodawca jest już w takim wieku, że chciałby środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczyć na własne utrzymanie, na poprawę warunków mieszkaniowych oraz zatrzymać w formie oszczędności na ewentualną opiekę i leczenie.

Zdaniem wnioskodawcy w jego sprawie zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C– 180/10 (Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów) i C–181/10 (Emilian Kuć i Halina Jeziorska – Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie), będącym odpowiedzią na zadane przez Naczelny Sąd Administracyjny pytania prejudycjalne w zakresie dostawy działek budowlanych, dojdzie do zarządu majątkiem prywatnym. W powołanym wyroku TSUE stwierdził, że nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej osoby fizycznej, która dokonuje sprzedaży gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta, w celu dokonania wspomnianej sprzedaży, podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą", a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych, których wnioskodawca nie prowadził. Tak więc działania podjęte w zakresie sprzedaży działek nr 1 i 2 oraz darowania siostrze działek nr 3, 4 oraz udziału w działce nr 5 należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Również przyszła sprzedaż działek związana ze zmiana funkcji terenów, na których prowadzone było przez lata gospodarstwo rodzinne, można będzie uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Podobnie w wyroku składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 (ONSAiWSA 2008/1/8), wskazano na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Sąd wskazał, iż stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Wnioskodawca dokonując sprzedaży gruntów nie zachowywał się jak handlowiec, lecz z uwagi na zmianę przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i z uwagi na zmiany gospodarcze zachodzące wokół Gdańska, z rozwijającą się zabudową i odchodzeniem od małych gospodarstw rodzinnych, w których produkcja rolna jest nieopłacalna, zamierza wyzbyć się nieruchomości darowanych mu przez rodziców.

Istotnym w świetle przedstawionego stanu faktycznego jest także wyrok NSA z 11.09.2024 r., I FSK 20/21, w którym wskazano, że przy ocenie charakteru działalności wnioskodawcy należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym, co zostało wskazane w wielu orzeczeniach przywołanych w uzasadnieniu wyroku. W ocenie NSA o działaniu wnioskodawcy jako handlowca (podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) nie mogły świadczyć jedynie: podział nieruchomości na mniejsze działki, wytyczenie drogi wewnętrznej, czy też wielokrotność transakcji sprzedaży; te okoliczności nie świadczą o profesjonalnym charakterze działalności skarżącego jako handlowca i są działaniami, które podejmuje się również w ramach obrotu zaliczanego do zarządu majątkiem prywatnym. Należy więc uznać, że dokonany podział nieruchomości i powtarzalność transakcji, które przeprowadził i zamierza przeprowadzić wnioskodawca w niniejszej sprawie nie mogą decydować o uznaniu tych transakcji za dokonywane w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

W związku z przedstawionym orzecznictwem i stanowiskami z interpretacji indywidualnych w świetle przedstawionego stanu faktycznego wnioskodawca uważa, że:

1) Dokonana w 2023 r. sprzedaż działek nr 1 i 2 na rzecz dwóch odrębnych podmiotów stanowiła zarząd majątkiem prywatnym i nie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług a w związku z tym nie podlegała podatkowi od towarów i usług.

2) Dokonana w 2025 r. darowizna na rzecz siostry działek nr 3 i 4 oraz udziału w działce nr 5 stanowiła zarząd majątkiem prywatnym i nie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług a w związku z tym nie podlegała podatkowi od towarów i usług.

3) Planowana w tym roku i w następnych latach sprzedaż działek o kolejnych numerach od nr 6 do 17, których wnioskodawca jest obecnie właścicielem oraz udziałów w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną będzie stanowiła zarząd majątkiem prywatnym i nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług a w związku z tym nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W pierwszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy sprzedaż w 2023 r. działek nr 1 i 2 objętych wnioskiem stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz podlegała podatkowi od towarów i usług

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przez Pana działek nr 1 i 2, nie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia tych działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W przedmiotowej sprawie brak zatem jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży ww. działek działał Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wyżej wyjaśniłem, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.  W odniesieniu do działek r 1 i 2 nie podejmował Pan aktywności,  która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Działki były nieuzbrojone, nie były doprowadzane przez Wnioskodawcę do działek żadne media, działki nie były grodzone, wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek, a nabywcy zgłosili się sami z ofertą zakupu działek. Wnioskodawca nie korzystał z usług pośrednika nieruchomości przy sprzedaży ww. działek. W związku z tym, korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu sprzedaży działek nr 1 i 2 nie działał Pan w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy darowizna działek nr 3 i 4 oraz udziału w działce nr 5 stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz podlegała podatkowi od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że darowizna działek nr 3 i 4 oraz udziału w działce nr 5 również stanowiła zarząd majątkiem prywatnym.

Powyższe wynika z faktu, iż w odniesieniu do działek będących przedmiotem dokonanej darowizny nie podejmował Pan aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu darowizny działek nr 3 i 4 oraz udziału w działce nr 5 nie działał Pan w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem darowizna ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Ostatnią kwestią budzącą Pana wątpliwości jest czy sprzedaż kolejnych działek objętych wnioskiem o numerach od 6 do 17, których jest Pan obecnie właścicielem oraz udziałów w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną będzie stanowiła zarząd majątkiem prywatnym, czy też stanowić będzie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Należy zauważyć, że z opisu sprawy wynika, że w odniesieniu do działek 6 do 17 oraz nr 5 w której posiada Pan udziały nie podejmował Pan aktywności,  która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Z Pana inicjatywy dokonano jedynie podziału działki 26 na działki nr 6 do 17 oraz wydzielenia drogi na działce nr 5. Nie zamierza Pan również w przyszłości ponosić kosztów związanych z ich uzbrojeniem. Nie dokonywał Pan także jakichkolwiek innych czynności, które miałyby na celu zwiększenie wartości działek np. ogrodzenie terenu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że planowana sprzedaż działek 6 do 17, których jest Pan obecnie właścicielem oraz udziałów w działce nr 5 będzie również stanowiła zarząd majątkiem prywatnym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu sprzedaży działek 6 do 17, których jest Pan obecnie właścicielem oraz udziałów w działce nr 5 nie będzie Pan działał w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych zauważam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.