
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe - w zakresie uznania sprzedaży towarów zakupionych w ramach nabycia zapasów magazynowych za krajową dostawę towarów lub wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (pytanie 1) oraz
- prawidłowe - w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (pytania 2-5).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 czerwca 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostaw towarów na rzecz Kontrahentów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 24 lipca 2025 r.) Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej („Grupa”), będącej m.in. właścicielem sieci (…).
Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE (na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych).
Grupa wprowadza model biznesowy, w którym Wnioskodawca będzie pełnił istotną funkcję w procesie zaopatrzenia, obejmującą zarówno aspekty kontraktowe (formalne utrzymywanie relacji umownych z dostawcami zewnętrznymi), logistyczne, jak i kontroli jakości oraz magazynowania towarów, w tym poprzez zatrudnione osoby trzecie profesjonalnie zajmujące się operacjami logistycznymi oraz wynajmem przestrzeni magazynowej.
W ramach pełnionej w Grupie funkcji, Wnioskodawca będzie działać jako podmiot centralizujący funkcje logistyczno-magazynowe w Europie Środkowej. Wnioskodawca będzie realizował dostawy towarów (produktów (…)) do podmiotów z Grupy zlokalizowanych na terenie Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Litwy, Łotwy i Estonii („Kontrahenci”), w tym do (…) sp. z o.o. z siedzibą w Polsce („A. PL”).
Kontrahenci są podatnikami odpowiednio podatku od wartości dodanej albo podatku VAT zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwach UE swojej siedziby i posługują się odpowiednimi numerami nadanymi im przez te państwa UE dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Dostarczane przez Wnioskodawcę towary stanowić będą rzeczy oznaczone co do gatunku, które definiowane są m.in. przez swoją markę i rodzaj/typ produktu.
Niezależnie od dostaw towarów, Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz Kontrahentów kompleksową usługę obsługi logistycznej, będącą usługą o charakterze ciągłym i składającą się z takich elementów, jak utrzymywanie odpowiednich zapasów magazynowych, obsługa zamówień, organizacja procesu logistycznego przepływu towarów.
Nabycie stanów magazynowych od Kontrahentów
Wnioskodawca planuje nabycie stanów magazynowych Kontrahentów, tj. towarów, które wcześniej zostały zakupione przez Kontrahentów od dostawców zewnętrznych. Nabycie stanów magazynowych będzie stanowiło transakcje o charakterze jednorazowym. Nabycie to ma na celu „zoptymalizowanie” stanów magazynowych Kontrahentów przed rozpoczęciem pełnienia funkcji logistyczno-magazynowej przez Wnioskodawcę.
Wraz z nabyciem stanów magazynowych na Wnioskodawcę przejdą wszelkie ryzyka, koszty i pożytki związane z towarem - w szczególności Wnioskodawca będzie ponosił ryzyko przypadkowej utraty rzeczy i ma względem Kontrahenta roszczenie o naprawienie szkody, np. w przypadku wad towaru. Nabycie stanów magazynowych będzie stanowiło z perspektywy Wnioskodawcy lokalny zakup towarów (w przypadku stanów magazynowych zakupionych od A. PL) albo wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o VAT („WNT” w przypadku pozostałych Kontrahentów).
Model dystrybucji towarów - kanały sprzedaży
Wnioskodawca zawarł albo zawrze z każdym z Kontrahentów umowę handlową o charakterze wewnątrzgrupowym określającą m.in. warunki sprzedaży towarów („Umowy”, „Umowa”). Umowa zakłada ciągły charakter sprzedaży towarów.
Zgodnie z Umowami, towary są dystrybuowane w dwóch głównych kanałach sprzedaży:
- Kanał stacjonarny, który polega na tym, że Wnioskodawca sprzedaje towary na rzecz Kontrahenta; towary dostarczane są do Kontrahentów w celu ich sprzedaży w sklepach stacjonarnych - (…) („Kanał stacjonarny”).
- Kanał e-commerce, w którym Wnioskodawca sprzedaje towary na rzecz Kontrahenta, ale towary wysyłane są bezpośrednio do klientów Kontrahenta („Kanał e-commerce”).
W przypadku Kanału stacjonarnego, towary będą transportowane z magazynu Wnioskodawcy zlokalizowanego w Polsce („Magazyn”) do sklepów Kontrahentów, zlokalizowanych w innych państwach członkowskich, jak również w Polsce.
W przypadku Kanału e-commerce, towary będą dostarczane bezpośrednio na adres klienta Kontrahenta wskazany w zamówieniu, w ramach transakcji sprzedaży pomiędzy właściwym Kontrahentem a klientem.
Wnioskodawca traktuje opisywane transakcje realizowane w obu kanałach sprzedaży jako lokalne dostawy towarów (w przypadku A. PL) albo wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT („WDT” w przypadku pozostałych Kontrahentów) i będzie wykazywał je odpowiednio w składanych przez siebie deklaracjach VAT oraz informacjach podsumowujących VAT-UE.
Wnioskodawca będzie sprzedawał także towary, które mogły zostać zakupione w ramach nabycia zapasów magazynowych do Kontrahentów.
Sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę będzie stanowić transakcje niezależne od pierwotnej jednorazowej transakcji nabycia zapasów magazynowych. Towary zakupione w ramach nabycia zapasów magazynowych mogą zostać sprzedane zarówno do Kontrahenta, który uprzednio sprzedał je Wnioskodawcy, jak i do innych Kontrahentów - zgodnie z powstałym zapotrzebowaniem na dany produkt.
Z uwagi na skalę prowadzonej działalności, dużą liczbę transakcji sprzedaży, wysoką rotację towarów oraz złożoność procesów związanych z gospodarką magazynową, w praktyce nie będzie możliwe jednoznaczne przypisanie konkretnego towaru do określonej transakcji jego nabycia. Towary nie posiadają indywidualnych oznaczeń identyfikacyjnych (np. numerów seryjnych), a ich jednorodny charakter pod względem cech fizycznych i użytkowych uniemożliwia ich rozróżnienie w kontekście konkretnej dostawy. W konsekwencji, identyfikacja konkretnego towaru w odniesieniu do konkretnego nabycia pozostaje obiektywnie niemożliwa.
Proces obsługi logistycznej powrotu towarów
Jednym z elementów działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie proces obsługi logistycznej powrotu towarów do Magazynu, który obejmuje zwroty m.in. z tytułu reklamacji oraz w określonych sytuacjach odsprzedaż towarów przez Kontrahentów do Wnioskodawcy.
A. Reklamacje
Powroty towarów do Magazynu, które są przez Wnioskodawcę klasyfikowane jako reklamacje, dotyczyć będą sytuacji, w których towary dostarczone przez Wnioskodawcę są niezgodne z warunkami Umowy, z zamówieniem lub posiadają wady. Celem zwrotów wynikających z reklamacji jest zrekompensowanie Kontrahentom niedogodności wynikających z ww. okoliczności. W przypadku zwrotu towarów bez wymiany na nowy, Wnioskodawca wystawi na rzecz Kontrahenta fakturę korygującą (zmniejszającą) pierwotną sprzedaż, zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT.
Umowa przewiduje brak możliwości zwrotu towaru przez Kontrahenta w sytuacjach innych niż reklamacje.
B. Odsprzedaż towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego
Powroty towarów do Magazynu klasyfikowane jako odsprzedaż, obejmują ściśle określone w Umowach sytuacje, w których Wnioskodawca dokona nabycia towarów od Kontrahentów, a powrót towaru nie wynika z reklamacji towarów (opisanych w punkcie A powyżej).
Umowy z Kontrahentami przewidują, że odsprzedaż w ramach Kanału stacjonarnego może dotyczyć w szczególności towarów, które stały się nieprzydatne w dalszej działalności gospodarczej Kontrahenta, np. w ramach nadmiernych stanów magazynowych (tzw. overstock) albo w związku z dostosowywaniem asortymentu, zmianami w asortymencie, likwidacją sklepu, itp.
Cena danego towaru stosowana przez Kontrahenta przy odsprzedaży towarów zakupionych uprzednio w ramach Kanału stacjonarnego nie jest ustalana na podstawie ceny pierwotnej transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem. Cena jest ustalana odrębnie na podstawie określonych danych dostępnych na moment odsprzedaży.
C. Odsprzedaż towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce
W ramach Kanału e-commerce, klienci Kontrahenta, m.in. na podstawie przysługujących im praw konsumenckich, mają prawo do odstąpienia od umowy sprzedaży i zwrotu towaru w określonym terminie od daty dostawy, bez konieczności podawania jakiejkolwiek przyczyny. Ponadto, może także dochodzić do nieodebrania przesyłki przez klienta Kontrahenta i jej powrotu do Magazynu (tzw. „no- show”).
Na mocy Umowy, Kontrahent jest uprawniony do odsprzedaży do Wnioskodawcy towaru w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży przez jego klienta.
Cena danego towaru stosowana przez Kontrahenta przy odsprzedaży towarów zakupionych uprzednio w ramach Kanału e-commerce będzie ustalana na podstawie ceny pierwotnej transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem.
Wnioskodawca, jako podmiot pełniący funkcje w zakresie dostaw towarów w Grupie, będzie dokonywał zakupu towarów od Kontrahenta w ramach odsprzedaży. Odsprzedaż towaru stanowi transakcję odrębną od pierwotnej transakcji dostawy towarów zrealizowanej przez Wnioskodawcę.
Co do zasady, do realizacji odsprzedaży dochodzi w wyniku złożenia odrębnego zamówienia przez Wnioskodawcę - z wyjątkiem Kanału e-commerce, gdzie strony umówiły się, że Wnioskodawca będzie odkupował każdy towar, który finalnie nie zostanie sprzedany przez Kontrahenta.
W konsekwencji tego, że Kontrahent występuje w roli sprzedawcy, ponosi on właściwą w tym przypadku odpowiedzialność cywilnoprawną za dostarczony towar. Zgodnie z postanowieniami Umowy, odpowiedzialność za należyte wykonanie zobowiązania w zakresie dostawy towaru w ramach odsprzedaży, w szczególności za jego zgodność z treścią złożonego zamówienia, spoczywa na Kontrahencie.
Towar zakupiony przez Wnioskodawcę w ramach transakcji odsprzedaży co do swoich właściwości może stanowić towar pełnowartościowy, ale w niektórych sytuacjach może też odbiegać od właściwości pierwotnych, w szczególności może posiadać cechy ekspozycji w sklepie, długotrwałego magazynowania, itp.
Odsprzedawane towary będą transportowane w ramach dostawy na terytorium Polski (w przypadku A. PL) albo z innego kraju członkowskiego UE (w przypadku Kontrahentów z siedzibą w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej).
Wnioskodawca otrzyma od Kontrahentów faktury VAT dokumentujące transakcje nabycia przez niego towarów w ramach odsprzedaży. W przypadku transakcji, które będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy WNT, Wnioskodawca uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu WNT w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
Nabyte w ramach odsprzedaży towary będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Transakcje odkupu towarów są elementem integralnym strategii Grupy w nowym modelu i służą realizacji działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.
Odsprzedaż towaru jest w szczególności:
- elementem koniecznym modelu, w którym Wnioskodawca pełni funkcje logistyczno-magazynowe i w ten sposób wykonuje na rzecz Kontrahentów określone czynności opodatkowane VAT,
- odkupiony towar zasadniczo może być przeznaczony do dalszej sprzedaży przez Wnioskodawcę w miejscu i w czasie, w którym możliwe będzie jego szybsze zrotowanie,
- istotna z punktu widzenia możliwości uwolnienia miejsca na półkach sklepowych u danego Kontrahenta; poprzez odkupienie wolno rotującego w jednym regionie towaru, zwalnia się przestrzeń na półkach sklepowych, umożliwiając Wnioskodawcy sprzedaż w to miejsce innych towarów.
Nabyte w ramach odsprzedaży towary, zarówno w przypadku transakcji kwalifikowanych jako lokalne nabycie towarów w Polsce, jak i transakcji kwalifikowanych jako WNT, nie należą do żadnej z kategorii wydatków, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.
Uzupełnienie wniosku
1.Czy Spółka nabędzie „stany magazynowe” od A. PL w ramach odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”?
Spółka potwierdza, że nabędzie „stany magazynowe” od A. PL w ramach odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
2.Czy sprzedaż towarów przez Spółkę na rzecz A. PL nastąpi w ramach odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy?
Sprzedaż towarów przez Spółkę na rzecz A. PL następować będzie w ramach odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
3.W jaki sposób Kontrahent będzie ustalał cenę towaru zakupionego uprzednio w ramach Kanału stacjonarnego przy jego odsprzedaży?
Cena towaru zakupionego uprzednio w ramach Kanału stacjonarnego przy jego odsprzedaży jest ustalana niezależnie od pierwotnej ceny transakcji zawartej pomiędzy Spółką a Kontrahentem.
Zgodnie z polityką cen transferowych, ceny zakupu towarów przez Kontrahenta od Spółki są ustalane na podstawie cenników towarów określanych przez niezależnych dostawców. Natomiast cena odsprzedaży jest ustalana jako średnia ważona cen ewidencyjnych towarów przyjmowanych na magazyn, obliczana w systemie Kontrahenta, począwszy od ceny zakupu towaru nabytego od Spółki, na moment transakcji odsprzedaży. W rezultacie, tak określona cena odsprzedaży towaru (tj. średnia ważona cen ewidencyjnych w systemie Kontrahenta) zarówno odzwierciedla wartość księgową towaru oraz pozostaje zbliżona do aktualnych cenników rynkowych.
4.Czy w przypadku odsprzedaży towarów zakupionych uprzednio od Spółki w ramach Kanału stacjonarnego oraz Kanału e-commerce - Kontrahenci, w tym A. PL będą przenosić na Spółkę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel?
W przypadku odsprzedaży towarów zakupionych uprzednio od Spółki w ramach Kanału stacjonarnego oraz Kanału e-commerce - Kontrahenci, w tym A. PL będą przenosić na Spółkę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.
5.Z czego wynika fakt, że do realizacji odsprzedaży dochodzi w wyniku złożenia odrębnego zamówienia przez Wnioskodawcę, skoro jak Państwo wskazują odsprzedaż w ramach Kanału stacjonarnego może dotyczyć towarów nieprzydatnych w dalszej działalności gospodarczej Kontrahenta (np. nadmierne stany magazynowe, dostosowywanie/zmiana asortymentu, likwidacja sklepu)? Dlaczego Kontrahent nie zwraca/nie odsyła towaru, którym nie jest już zainteresowany do magazynu Spółki tylko „odsprzedaje” taki towar Spółce na podstawie złożonego przez Nią zamówienia?
Na mocy umów z Kontrahentami strony przewidziały brak możliwości rozpoznawania zwrotów towarów w innych przypadkach niż reklamacje. Możliwość zwrotu towaru przez Kontrahenta została umownie wyłączona. W konsekwencji towary nieprzydatne w dalszej działalności gospodarczej danego Kontrahenta nie są zwracane do magazynu Spółki, lecz odsprzedawane Spółce po aktualnej cenie.
Transakcje odkupu towarów są elementem integralnym strategii Grupy w nowym modelu opisanym w treści wniosku o interpretację i służą całokształtowi realizacji działalności gospodarczej przez Spółkę.
Jak wskazano we wniosku, w ramach pełnionej w Grupie funkcji, Spółka będzie działać jako podmiot centralizujący funkcje logistyczno-magazynowe w Europie Środkowej. Spółka będzie realizować dostawy towarów (produktów (…)) do Kontrahentów z Grupy zlokalizowanych na terenie Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Litwy, Łotwy i Estonii. W ramach realizacji funkcji logistyczno- magazynowych Spółka będzie więc prowadzić działalność wspierając sprzedaż towarów na siedmiu różnych rynkach. Ze względu na te funkcje, to Spółka składa zamówienia w odpowiedzi na zgłoszenie towaru nadmiarowego ze strony Kontrahenta.
Realizacja odsprzedaży w wyniku takiego odrębnego zamówienia Wnioskodawcy wynika z faktu, że nabyte w ramach odsprzedaży towary będą zasadniczo wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, więc to Spółka dokonuje odkupu towaru w celu dalszego zadecydowania o jego przeznaczeniu (w tym zakresie szczegółowe wyjaśnienia zawierają się także w odpowiedzi na pytanie 7).
Ze specyfiki biznesowej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wynika, że sprzedaż na poszczególnych rynkach cechuje się znacznym stopniem zróżnicowania oraz zmiennością sezonową. W konsekwencji, to Spółka - mając ogólny ogląd sytuacji w poszczególnych rynkach, których działalność wspiera - będzie odkupować towary od Kontrahentów i dokonywać ich analizy pod kątem bieżącego zapotrzebowania Kontrahentów i optymalizacji zapasów. W ramach takiej analizy towary nieprzydatne w działalności danego Kontrahenta są oceniane pod względem przydatności i możliwości ich zbycia na innym rynku, do innego Kontrahenta. Odkupiony towar zasadniczo może być przeznaczony do dalszej sprzedaży przez Wnioskodawcę w miejscu i w czasie, w którym możliwe będzie jego szybsze zrotowanie, np. w razie likwidacji sklepu w jednej z lokalizacji (kraju, gdzie Grupa prowadzi działalność) będzie możliwość sprzedaży tego towaru w innej lokalizacji. W ramach odkupu towarów Spółka bierze również pod uwagę możliwość uwolnienia miejsca na półkach sklepowych u danego Kontrahenta; poprzez odkupienie wolno rotującego w jednym regionie towaru, zwalnia się przestrzeń na półkach sklepowych, umożliwiając Wnioskodawcy sprzedaż w to miejsce na rzecz tego Kontrahenta innych towarów. Wszystkie powyższe działania będą związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną VAT (odpłatna sprzedaż towaru lub WDT z Magazynu).
6.Czy faktury wystawione przez Kontrahentów, w tym przez A. PL dokumentujące „odsprzedaż” towarów zakupionych uprzednio od Spółki w ramach Kanału stacjonarnego oraz Kanału e-commerce będą zawierały kwotę podatku VAT?
Faktury wystawione przez A. PL będą zawierać kwotę podatku VAT. Ze względu na to, że faktury od pozostałych Kontrahentów będą dokumentowały transakcje stanowiące z ich perspektywy wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów („WDT”), w związku z czym nie będą one zawierać kwoty VAT, a będą stanowić dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W przypadku transakcji, które będą stanowiły z perspektywy Spółki WNT, uwzględni ona kwotę podatku należnego z tytułu WNT w deklaracji podatkowej, w której jest obowiązana rozliczyć ten podatek.
7.Wskazali Państwo, że odkupiony towar „zasadniczo może być przeznaczony do dalszej sprzedaży przez Wnioskodawcę”, a także, że część tego towaru „posiada cechy ekspozycji w sklepie, długotrwałego magazynowania, itp.” W związku z tym proszę wskazać, czy wszystkie towary „odsprzedane” Spółce przez Kontrahentów, w tym przez A. PL na zasadach opisanych we wniosku będą przedmiotem dalszej sprzedaży dokonywanej przez Spółkę? Jeśli nie, proszę wskazać jaki jest związek towarów, które nie będą sprzedawane przez Spółkę z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT? Do jakich czynności opodatkowanych podatkiem Spółka będzie wykorzystywać towary niepełnowartościowe?
W pierwszej kolejności Spółka podkreśla, że towary nabyte w ramach odsprzedaży przez Kontrahentów wrócą do Magazynu prowadzonego przez Spółkę i będą traktowane operacyjnie analogicznie jak inne produkty nabywane od zewnętrznych dostawców. Jak wskazano we wniosku, towary sprzedawane przez Spółkę są wyłącznie rzeczami oznaczonymi co do gatunku, co oznacza, że - z uwagi na brak możliwości prowadzenia ewidencji systemowej (brak numerów seryjnych) - obiektywnie nie będzie możliwa identyfikacja, czy dany towar został nabyty od Kontrahentów, czy otrzymany w ramach zamówień realizowanych przez Wnioskodawcę bezpośrednio u danego zewnętrznego dostawcy. Towary te nie są w żaden sposób odróżnialne, a ich identyfikacja odbywa się wyłącznie na podstawie cech technicznych, takich jak kod EAN.
Po nabyciu, także w ramach odsprzedaży przez Kontrahentów, towary są wprowadzane do Magazynu i oczekują na decyzję co do dalszego przeznaczenia biznesowego. W chwili odkupienia towaru Spółka nie jest w stanie stwierdzić, jakie będzie finalne przeznaczenie towaru. Zasadniczo, wszystkie towary są przeznaczone do odsprzedaży, ponieważ sprzedaż towarów stanowi podstawową działalność gospodarczą Spółki.
W zależności od decyzji podjętej po analizie towarów i bieżącego zapotrzebowania na poszczególnych rynkach, towary te (także towary niepełnowartościowe) mogą być przedmiotem m.in. następujących działań:
- składowanie w magazynie Spółki do momentu podjęcia decyzji o ich dalszym przeznaczeniu;
- sprzedaż do innego podmiotu z Grupy;
- zwrot do zewnętrznego dostawcy (o ile warunki umowne to umożliwiają);
- przekazanie do użytku wewnętrznego, tj. wykorzystanie w określonych działaniach marketingowych, takich jak ekspozycje, testowanie produktów lub jako próbki;
- poddanie utylizacji, np. w przypadku, gdy towar ulegnie przeterminowaniu, uszkodzeniu.
Po zamówieniu i odsprzedaży Spółce towarów przez Kontrahentów, Spółka będzie analizować możliwość dalszego ich wykorzystania, np. pod względem sprzedaży do innych Kontrahentów, a więc rynków, gdzie towary te mogą być zbyte. Jednocześnie, jak wskazano powyżej, odkupienie przez Spółkę wolno rotujących towarów od Kontrahenta w określonym regionie ma na celu także zwolnienie przestrzeni na jego półkach sklepowych. Umożliwi to Spółce sprzedaż innych towarów temu samemu Kontrahentowi, co będzie stanowić działalność podlegającą opodatkowaniu VAT. W tym kontekście, zdaniem Spółki, także towary, które - po przeprowadzonej analizie - nie zostaną bezpośrednio odsprzedane do Kontrahentów, mogą być zdaniem Spółki traktowane jako element jej działalności opodatkowanej polegającej na nabywaniu oraz sprzedawaniu towarów (głównie produktów (…)), a także pełnieniu funkcji logistycznych w Grupie.
Zdaniem Spółki, zakup i potencjalne wykorzystanie towarów odkupionych od Kontrahentów wpływa na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa i przyczynia się do generowania obrotu opodatkowanego VAT. W szczególności istnieje związek przyczynowo - skutkowy między nabyciem tych towarów a ogółem działalności gospodarczej Spółki, w ramach której realizuje ona czynności opodatkowane. Biorąc pod uwagę powyższe, także w przypadku towarów, które nie zostaną bezpośrednio odsprzedane, istnieje związek pośredni z działalnością opodatkowaną, co uzasadnia zdaniem Spółki prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w tym zakresie.
Pytania
1)Czy Wnioskodawca prawidłowo będzie traktował sprzedaż towarów, które zostały zakupione pierwotnie od Kontrahentów w ramach nabycia zapasów magazynowych, jako odpowiednio transakcję dostawy towarów albo WDT, w związku z czym będzie ją dokumentował poprzez wystawienie faktury sprzedażowej zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?
2)Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego?
3)Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z WNT od Kontrahenta w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego?
4)Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce?
5)Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z WNT od Kontrahenta w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy,
1)Wnioskodawca prawidłowo będzie traktował sprzedaż towarów, które zostały zakupione pierwotnie od Kontrahentów w ramach nabycia zapasów magazynowych, jako odpowiednio transakcję dostawy towarów albo WDT, w związku z czym będzie ją dokumentował poprzez wystawienie faktury sprzedażowej zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
2)Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego.
3)Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z WNT od Kontrahenta w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego.
4)Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce.
5)Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z WNT od Kontrahenta w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce.
Uzasadnienie w zakresie pytania 1
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Transakcja nabycia zapasów magazynowych i transakcje sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę w ramach nowego modelu dystrybucyjnego w Grupie stanowią odrębne czynności opodatkowane, co wynika wprost z ich ekonomicznego charakteru.
Nabycie zapasów ma charakter przejściowy (jednorazowy), mając na celu umożliwienie Wnioskodawcy natychmiastowe rozpoczęcie działalności związanej z realizacją dostaw towarów w nowym modelu. Sprzedaż w nowym modelu dystrybucyjnym stanowić będzie natomiast zasadniczą działalność gospodarczą Wnioskodawcy, która będzie realizowana w sposób ciągły.
Transakcja nabycia zapasów magazynowych i późniejsze transakcje sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę różnią się celami i kontekstem. Każda z tych transakcji opiera się na odmiennej podstawie prawnej (odrębnej umowie). Wnioskodawca występuje w roli kupującego w przypadku transakcji nabycia zapasów magazynowych, gdzie nabywa towary od Kontrahentów, którzy z kolei pełnią w tym przypadku rolę sprzedawców. Natomiast w transakcjach sprzedaży w modelu dystrybucyjnym, na mocy Umowy, to Wnioskodawca jest sprzedawcą, a Kontrahenci są nabywcami.
Z chwilą nabycia stanów magazynowych, na Wnioskodawcę przejdzie pełnia praw własności do towaru. Oznacza to przeniesienie na Wnioskodawcę wszelkich ryzyk, kosztów oraz korzyści związanych z towarem, co jest równoznaczne z rozporządzaniem towarem jak właściciel. Natomiast późniejsze transakcje sprzedaży towarów realizowane są w oderwaniu od pierwotnej transakcji, w związku z czym prawidłową formą ich dokumentacji będzie wystawienie faktury sprzedażowej zgodnej z odpowiednimi przepisami ustawy o VAT.
Należy również podkreślić, że towary będące przedmiotem transakcji, są rzeczami oznaczonymi co do gatunku, co oznacza, że w obu przypadkach - z uwagi na brak możliwości prowadzenia ewidencji systemowej (brak numerów seryjnych) - obiektywnie nie będzie możliwa identyfikacja, czy dany towar został nabyty w ramach przejęcia zapasów magazynowych, czy otrzymany w ramach zamówień realizowanych przez Wnioskodawcę już bezpośrednio u danego zewnętrznego dostawcy.
Opisana wyżej odrębność stosunków zobowiązaniowych powinna więc zdaniem Wnioskodawcy mieć również bezpośrednie przełożenie na sposób traktowania tych transakcji w VAT, w tym ich dokumentacji. Sprzedaż w modelu dystrybucyjnym powinna być dokumentowana fakturami VAT wystawianymi przez Wnioskodawcę, odnoszącymi się odpowiednio (w zależności od okoliczności, czy dany towar będzie przedmiotem wywozu z terytorium kraju, czy też zostanie zbyty lokalnie) do zrealizowanej lokalnej dostawy towaru albo WDT.
W konsekwencji, Wnioskodawca prawidłowo traktuje sprzedaż towarów, które zostały zakupione pierwotnie od Kontrahentów w ramach nabycia zapasów magazynowych jako odpowiednio transakcję dostawy towarów albo WDT, w związku z czym będzie ją dokumentował poprzez wystawienie faktury sprzedażowej zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Część wspólna uzasadnienia pytań 2-5
Na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania obniża się o wartość zwróconych towarów i opakowań.
W świetle art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2)(uchylony),
3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
- podatnik wystawia fakturę korygującą.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
1)nabycia towarów i usług,
2)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.
W myśl art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
Kluczowe dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest ustalenie, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym ma zastosowanie art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, przytoczonego powyżej.
W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie rozpatrywanego zdarzenia przyszłego nie zachodzi przypadek, o którym mowa w tym przepisie, a w konsekwencji nie powstanie obowiązek wystawienia faktury korygującej, o którym mowa w art. 106 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej zaistnieją okoliczności wpływające na zmianę jej treści lub gdy okaże się, że zawiera ona błędy, konieczne jest wystawienie faktury korygującej. Faktury korygujące stanowią specyficzny rodzaj faktur, a ich istotą jest poprawa faktur pierwotnych. Możliwość wystawiania faktur korygujących jest ściśle ograniczona do sytuacji określonych w ustawie. Oznacza to, że ustawodawca nie przyznał podatnikowi pełnej swobody w tym zakresie, a korekta faktur pierwotnych zależna jest od wystąpienia konkretnych zdarzeń, w tym zdarzeń prawnych. Wśród okoliczności uzasadniających wystawienie faktury korygującej, ustawa przewiduje między innymi udzielenie rabatów, opustów i obniżek cen, zwrot towarów przez nabywcę oraz zwrot całości lub części zapłaty. Z przepisów ustawy wynika więc, że zwrot towaru stanowi podstawę do wystawienia faktury korygującej.
Prawo do wystawienia faktury korygującej jest więc uwarunkowane ściśle określonymi sytuacjami, wśród których ustawodawca wymienia zwrot towarów przez nabywcę. W takiej sytuacji fakturę korygującą wystawia się w celu prawidłowego udokumentowania ostatecznej wartości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym, dążąc do tego, aby faktura pierwotna odpowiadała rzeczywistemu stanowi rzeczy. Niemniej jednak trudno jest przypuszczać, że intencją ustawodawcy, przy tworzeniu tych regulacji prawnych, było zobowiązanie sprzedawcy do korekty faktury w każdej sytuacji powrotu towarów do tego sprzedawcy, jeśli strony transakcji nie przewidują prawnej możliwości „zwrotu towarów” w umowie. Jednocześnie należy zauważyć, że nie istnieje przepis prawa zakazujący odsprzedaży towarów sprzedawcy przez ich pierwotnego nabywcę.
Na mocy Umowy, zwrot towarów zakupionych przez Kontrahenta u Wnioskodawcy jest co do zasady możliwy wyłącznie w przypadku przyjęcia reklamacji. W przypadku towaru wadliwego, Kontrahent może dokonać zwrotu wynikającego w szczególności z zasad gwarancji lub rękojmi, a Wnioskodawca, jeśli przyjmować będzie zwrot towaru bez wymiany na nowy, udokumentuje go poprzez wystawienie faktury korygującej pierwotną sprzedaż.
Jeśli natomiast towar jest pełnowartościowy, zgodny z Umową i nie ma wad, Kontrahent nie ma prawa do jego zwrotu. W relacjach pomiędzy podmiotami profesjonalnymi (w transakcjach B2B), kwestie zwrotu towarów podlegają swobodnemu kształtowaniu relacji umownych w tym zakresie, tj. sprzedawca ma prawo dowolnie dopuszczać możliwość albo brak możliwości zwrotu towarów przez nabywcę, a także ewentualne terminy na dokonanie zwrotu. Wnioskodawca i Kontrahent na mocy Umowy wyłączyli bądź wyłączą możliwość rozpoznawania zwrotów w innych przypadkach niż reklamacje.
Natomiast niezależnie, na mocy tej samej Umowy, ze względu na rolę Wnioskodawcy w grupie jako podmiotu odpowiedzialnego za obsługę logistyczną dystrybucji towarów, Wnioskodawca i Kontrahent umówią się na możliwość dokonania odsprzedaży towaru przez Kontrahenta na mocy odrębnej transakcji. W tej odrębnej transakcji strony Umowy zostają zamienione: Wnioskodawca staje się nabywcą, a Kontrahent - sprzedawcą danego towaru. W konsekwencji transakcji odsprzedaży, dojdzie do przejścia własności ekonomicznej oraz przejścia własności w sensie prawnym na Wnioskodawcę, a więc do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
W tak przedstawionych okolicznościach sprawy, Wnioskodawca nie będzie otrzymywał zwrotu towarów w rozumieniu art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT. Art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT odnosi się bowiem do sytuacji, w których po dokonaniu sprzedaży następuje zwrot towaru w ramach pierwotnej transakcji. W opisanym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia natomiast z wystąpieniem wyodrębnionej transakcji, tj. z odsprzedażą towarów, obejmującą ściśle określone w Umowach z Kontrahentami sytuacje, w których Wnioskodawca będzie dokonywał nabycia towarów od Kontrahentów. Innymi słowy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z zawarciem nowej, niezależnej transakcji pomiędzy Kontrahentem (sprzedawcą) a Wnioskodawcą (który staje się nabywcą) towaru. Co do zasady, do realizacji odsprzedaży dochodzi w wyniku złożenia odrębnego zamówienia przez Wnioskodawcę. W tym kontekście, odsprzedaż nie jest więc związana z rezygnacją z zakupu, reklamacją, czy innym zdarzeniem, które odnosiłoby się bezpośrednio do pierwotnej transakcji sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta i powodowało obowiązek wystawienia faktury korygującej.
Odsprzedaż towaru stanowi transakcję odrębną od pierwotnej transakcji dostawy towarów przez Wnioskodawcę. Towar odkupowany może posiadać cechy ekspozycji w sklepie, długotrwałego magazynowania itp. Dodatkowo, dla towaru nabytego uprzednio przez Kontrahenta w Kanale stacjonarnym, cena danego towaru stosowana przez Kontrahenta przy odsprzedaży towarów może odbiegać od ceny zastosowanej pierwotnie. Cena ta może być wyższa, niższa lub taka sama, ale jest ustalana odrębnie na podstawie danych dostępnych na moment odsprzedaży.
Powyższe okoliczności przemawiają za uznaniem, że w analizowanej sytuacji nie dochodzi do korekty pierwotnej transakcji, lecz do nowej dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.
Pomocniczo można w tym miejscu przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.733.2020.1.MPE, która dotyczyła możliwości odkupienia od nabywcy towaru używanego, w której organ dopuścił zasadniczo możliwość odsprzedaży towarów sprzedanych pierwotnie na rzecz danego klienta. Organ wskazał w szczególności, że: „(...) uznać należy, że w tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca nie będzie otrzymywał zwrotu towarów w rozumieniu art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT i tym samym nie będzie uprawniony do wystawienia faktury korygującej i obniżenia podstawy opodatkowania oraz skorygowania podstawy opodatkowania i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej. W okolicznościach niniejszej sprawy w ramach "zwrotu" Wnioskodawcy towaru używanego dojdzie do odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dokonanej przez klienta na rzecz Wnioskodawcy.”
W ocenie Spółki, powyższa interpretacja znajduje zastosowanie również w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Odsprzedawany towar nie stanowi pierwotnego przedmiotu dostawy, lecz towar, który stał się przedmiotem kolejnej transakcji. Tym samym, nie można mówić o zwrocie w rozumieniu art. 29a ust. 10 ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w odniesieniu do odsprzedaży, zgodnie z brzmieniem Umowy, Wnioskodawca działa jako nabywca, a transakcje te są odrębne od pierwotnych transakcji sprzedaży towarów na rzecz Kontrahentów.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania, a zasadnicze znaczenie w analizowanej sprawie ma możliwość zastosowania do transakcji odsprzedaży odpowiednich przepisów w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego, których analiza znajduje się w dalszej części uzasadnienia niniejszego wniosku.
Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Ustawa o VAT wyłącza zatem możliwość dokonywania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Tym samym, związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi stanowi wyznacznik, czy w danym przypadku podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy posiada to prawo w pełnym zakresie, a jeśli nie, to w jakiej części jest ono ograniczone.
Obniżenie podatku należnego o podatek naliczony jest podstawowym elementem konstrukcyjnym podatku VAT, a skorzystanie z tego prawa jest fundamentalnym uprawnieniem podatnika.
W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie podkreślano, że prawo do odliczenia podatku naliczonego służy zapewnieniu pełnego uwolnienia przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Poprzez to rozwiązanie, wspólny system VAT gwarantuje całkowitą neutralność podatkową każdej działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu czy osiąganych wyników, pod warunkiem, że działalność ta co do zasady podlega opodatkowaniu VAT (por. w szczególności wyroki: z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National, pkt 24; z dnia 8 lutego 2007 r. w sprawie C-435/05 Investrand, pkt 22; z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-174/08 NCC Construction Danmark, pkt 27). Jak wskazano w wyroku z dnia 23 listopada 2017 r., Enzo Di Maura, C-246/16: „(…) przedsiębiorca jako inkasent podatkowy na rzecz państwa powinien być całkowicie zwolniony z ostatecznego obciążenia podlegającym zapłacie lub zapłaconym podatkiem w ramach swej działalności gospodarczej, która sama podlega VAT”.
Dla skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne jest zaistnienie związku pomiędzy dokonanymi zakupami a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni.
Związek bezpośredni wystąpi, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z prowadzoną działalnością gospodarczą i z osiąganymi obrotami.
Dla wskazania, czy określone zakupy mają związek pośredni z działalnością gospodarczą podatnika musi istnieć związek przyczynowo skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (z wskazanymi wyjątkami).
Na podstawie art. 88 ust. 1a ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do wydatków, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3.
Dodatkowe przypadki, których zaistnienie skutkuje brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego zostały wskazane enumeratywnie w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:
1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku,
3)(uchylony)
4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności,
5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego,
6)(uchylony)
7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.
Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 6 ustawy o VAT, nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c, w przypadku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 25 ust. 2, na terytorium kraju z powodu podania numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10, w sytuacji gdy towary w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
W tym miejscu, Wnioskodawca zaznacza, że jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w analizowanym przypadku nie zachodzi/nie zajdzie żadna z przesłanek wynikających z art. 88 ustawy o VAT, która prowadziłaby do wyłączenia prawa do odliczenia VAT po stronie Wnioskodawcy.
Prawidłowe określenie charakteru przeprowadzanej transakcji ma wpływ na rozliczenie podatku VAT zarówno należnego, jak i naliczonego. W przypadku tzw. dostaw krajowych, polski nabywca (podatnik VAT) otrzymuje od sprzedawcy fakturę z wykazaną kwotą podatku VAT obliczoną wg właściwej stawki obowiązującej w Polsce, a następnie kwotę tę traktuje, co do zasady, jako kwotę podatku podlegającą odliczeniu. Inaczej jest, gdy transakcja ma charakter wewnątrzwspólnotowy, a polski podatnik VAT dokonuje nabycia towarów, które w wyniku dostawy dokonanej na jego rzecz są transportowane z innego kraju unijnego do Polski. Wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT. W takim przypadku to polski nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z przeprowadzanej transakcji, przy czym kwota podatku należnego jest równa kwocie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, w przypadku gdy nabywane towary służą polskiemu podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych.
Uzasadnienie w zakresie pytań 2-3
Transakcja odsprzedaży towarów przez Kontrahenta stanowi odrębną transakcję, w której Kontrahent występuje w roli sprzedawcy, a Wnioskodawca w roli kupującego, dokonującego nabycia towaru, co wynika wprost z Umowy z Kontrahentem. Stanowi to wyraźną zmianę ról w stosunku do pierwotnej transakcji, w której Wnioskodawca był sprzedawcą. Odsprzedaż może wystąpić w określonych na mocy Umowy sytuacjach, takich jak dostosowanie asortymentu czy likwidacja sklepu.
Dla Kanału stacjonarnego odrębność obu transakcji znajduje swoje odzwierciedlenie dodatkowo także w sposobie ustalania cen. Cena odsprzedaży jest ustalana niezależnie od ceny pierwotnej transakcji, na podstawie danych dostępnych w momencie odsprzedaży. Innymi słowy, cena nie jest kalkulowana w oparciu o cenę pierwotną transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, co podkreśla ekonomiczną odrębność tych dwóch zdarzeń.
Nabyte w ramach odsprzedaży towary będą włączane do łańcucha dostaw, który ma na celu generowanie przychodów z czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę, w szczególności poprzez realizację dostaw towarów oraz świadczenia usługi obsługi logistycznej na rzecz Kontrahentów. Transakcje te stanowią jeden z elementów modelu działania Grupy i są integralnym składnikiem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, służąc osiąganiu celów biznesowych.
Nabycie towaru w ramach odsprzedaży ma w szczególności następujące znaczenie z perspektywy działalności opodatkowanej Wnioskodawcy:
- umożliwi Wnioskodawcy efektywne pełnienie funkcji logistycznych i magazynowych,
- odkupiony przez Wnioskodawcę towar jest zasadniczo przeznaczony do dalszej odsprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz innych Kontrahentów w lokalizacjach i w okresach, gdzie jego obrót może być zoptymalizowany, co przekłada się na lepsze zarządzanie zapasami i zwiększenie efektywności sprzedaży; transakcje te będą stanowić dostawę towarów albo WDT podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce,
- pozwoli na optymalizację przestrzeni sprzedażowej: odkup wolno rotujących produktów doprowadzi do bardziej efektywnego wykorzystania przestrzeni handlowej, umożliwiając Wnioskodawcy sprzedaż na rzecz Kontrahentów innych, bardziej rotujących towarów.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL, a także WNT od Kontrahenta, w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego.
Uzasadnienie w zakresie pytań 4-5
Transakcja odsprzedaży towarów przez Kontrahenta stanowi odrębną transakcję, w której Kontrahent występuje w roli sprzedawcy, a Wnioskodawca w roli kupującego, dokonującego nabycia towaru, co wynika wprost z Umowy z Kontrahentem. Stanowi to wyraźną zmianę ról w stosunku do pierwotnej transakcji, w której Wnioskodawca był sprzedawcą.
Nabyte w ramach odsprzedaży towary będą włączane do łańcucha dostaw, który ma na celu generowanie przychodów z czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę, w szczególności poprzez realizację dostaw towarów oraz świadczenia usługi obsługi logistycznej na rzecz Kontrahentów. Transakcje te stanowią jeden z elementów modelu działania Grupy i są integralnym składnikiem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, służąc osiąganiu celów biznesowych.
Nabycie towaru w ramach odsprzedaży ma w szczególności następujące znaczenie z perspektywy działalności opodatkowanej Wnioskodawcy:
- umożliwi Wnioskodawcy efektywne pełnienie funkcji logistycznych i magazynowych,
- odkupiony przez Wnioskodawcę towar jest zasadniczo przeznaczony do dalszej odsprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz innych Kontrahentów w lokalizacjach i w okresach, gdzie jego obrót może być zoptymalizowany, co przekłada się na lepsze zarządzanie zapasami i zwiększenie efektywności sprzedaży; transakcje te będą stanowić dostawę towarów albo WDT podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL, a także WNT od Kontrahenta, w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Według art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Według art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Tak więc, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).
Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że kluczowym elementem na gruncie przedmiotowego przepisu jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.
Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.
Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
Zatem, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towaru. Podatek należny z tego tytułu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.
Ponadto, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 1-3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.
Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W takiej sytuacji zachodzi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.
W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy:
Podstawę opodatkowania obniża się o:
1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2) wartość zwróconych towarów i opakowań;
3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.
Przy czym, według art. 29a ust. 15 ustawy:
Warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:
1) eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2) dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3) sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy;
4) (uchylony)
5) wystawienia faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej.
Jednocześnie, art. 30a ust. 1 ustawy stanowi, że:
Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.
Zatem, skoro zgodnie z powołanym art. 30a ust. 1 ustawy, do określenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 10 ustawy, to oznacza, że w przypadku zwrotu towarów nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podatnik zobowiązany jest do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o wartość zwróconych towarów.
W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Natomiast według art. 106j ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2) (uchylony)
3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
- podatnik wystawia fakturę korygującą.
Tym samym, jeżeli po wystawieniu faktury pierwotnej wystąpią zdarzenia, które mają wpływ na zmianę treści wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, wówczas należy wystawić fakturę korygującą. Ustawodawca uzależnił konieczność skorygowania pierwotnie wystawionych faktur od wystąpienia określonych zdarzeń. Jednym z takich zdarzeń, które narzuca na podatnika obowiązek wystawienia faktury korygującej jest zwrot towarów. Zatem w sytuacji gdy po wystawieniu faktury pierwotnej podatnikowi zwrócono towar, wówczas podatnik wystawia fakturę korygującą.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie pełnił w Grupie rolę podmiotu centralizującego funkcje logistyczno-magazynowe na obszarze Europy Środkowej. Wnioskodawca będzie realizował dostawy towarów (…) do podmiotów z Grupy z Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Litwy, Łotwy i Estonii (Kontrahenci), w tym do A. PL sp. z o.o. (A. PL). Ponadto, Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz Kontrahentów kompleksową usługę obsługi logistycznej. Będzie to usługa o charakterze ciągłym, obejmująca utrzymywanie odpowiednich zapasów magazynowych, obsługę zamówień i organizację procesu logistycznego przepływu towarów. W związku z realizacją ww. świadczeń Wnioskodawca w pierwszej kolejności nabędzie od Kontrahentów stany magazynowe, a następnie na podstawie Umów zawartych z poszczególnymi Kontrahentami będzie prowadził sprzedaż towarów na ich rzecz. Wnioskodawca będzie również zajmował się procesem obsługi logistycznej powrotu towarów do Magazynu, który może wynikać z reklamacji lub może nastąpić w wyniku odsprzedaży towarów dokonanej przez Kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy. Odsprzedaż towarów zakupionych wcześniej przez Kontrahenta od Wnioskodawcy w ramach Kanału stacjonarnego odbywa się na podstawie zamówienia złożonego przez Wnioskodawcę. Wynika to z faktu, że co do zasady, Wnioskodawca wykorzystuje towary nabyte w ramach odsprzedaży w działalności gospodarczej. W związku z tym, Wnioskodawca odkupuje towar od Kontrahenta i po analizie bieżącego zapotrzebowania i optymalizacji zapasów decyduje o jego dalszym wykorzystaniu np. sprzedaży w innym miejscu. Wnioskodawca bierze również pod uwagę fakt, że odkupując towar wolno rotujący od Kontrahenta zwalnia miejsce na jego półkach sklepowych dzięki czemu może w to miejsce sprzedać Kontrahentowi inny towar. Natomiast odnośnie odsprzedaży towarów zakupionych przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce, Wnioskodawca wskazał, że klienci Kontrahenta mają prawo do odstąpienia od umowy sprzedaży i zwrotu towaru w określonym terminie od daty dostawy, bez konieczności podawania przyczyny (na podstawie przysługujących im praw konsumenckich). Może się również zdarzyć, że ww. klient w ogóle nie odbierze przesyłki i powróci ona do Magazynu („no-show”). Zgodnie z Umową, Wnioskodawca będzie odkupował każdy towar, który finalnie nie zostanie sprzedany przez Kontrahenta.
Ad 1
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. ustalenia, czy sprzedaż towarów, które zakupił pierwotnie od Kontrahentów w ramach nabycia zapasów magazynowych, będzie stanowić dostawę towarów (sprzedaż dla A. PL) i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (sprzedaż dla Kontrahenta z UE), które powinien dokumentować fakturą, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wnioskodawca wskazał, że w nowym modelu biznesowym będzie m.in. utrzymywał odpowiednie zapasy magazynowe oraz będzie realizował dostawy towarów na rzecz Kontrahentów. W związku z tym, w celu zoptymalizowania stanów magazynowych Kontrahentów, przed rozpoczęciem pełnienia funkcji logistyczno-magazynowej Wnioskodawca nabędzie od Kontrahentów towary, które wcześniej zakupili oni od dostawców zewnętrznych (stany magazynowe). Transakcja ta będzie miała charakter jednorazowy. Wraz z nabyciem stanów magazynowych, na Wnioskodawcę przejdą wszelkie ryzyka, koszty i pożytki związane z towarem. W szczególności Wnioskodawca będzie ponosił ryzyko przypadkowej utraty rzeczy i będzie miał względem Kontrahenta roszczenie o naprawienie szkody np. w przypadku wad towaru. Wnioskodawca zakwalifikował transakcję nabycia zapasów magazynowych od A. PL jako odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, natomiast nabycie stanów magazynowych od pozostałych Kontrahentów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy.
Następnie, w ramach modelu dystrybucji, Wnioskodawca będzie sprzedawał towary Kontrahentom. W tym celu, Wnioskodawca zawarł/zawrze z każdym Kontrahentem umowę handlową dotyczącą m.in. warunków sprzedaży towarów. Umowa zakłada, że sprzedaż będzie miała charakter ciągły i będzie prowadzona Kanałem stacjonarnym oraz Kanałem e-commerce.
Należy zauważyć, że w transakcji sprzedaży zapasów magazynowych przez Kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy, co zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nastąpiło w ramach dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (stanowiącej u Wnioskodawcy jako nabywcy - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy) - Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Następnie, na podstawie Umów handlowych zawartych z Kontrahentami, Wnioskodawca będzie dokonywał odpłatnej dostawy towarów na rzecz Kontrahentów. Wnioskodawca wskazał, że będzie sprzedawał towar Kontrahentowi za cenę ustaloną na podstawie cenników towarów określanych przez niezależnych dostawców. Przy tym, towary nabyte przez Wnioskodawcę od danego Kontrahenta w ramach transakcji nabycia stanów magazynowych mogą być przedmiotem sprzedaży dokonanej na rzecz innego podmiotu. Jak wskazał Wnioskodawca, z uwagi na skalę prowadzonej działalności i brak indywidualnych oznaczeń identyfikacyjnych towarów nie będzie możliwe jednoznaczne powiązanie konkretnego towaru z konkretną transakcją jego nabycia. Z uwagi na brak możliwości prowadzenia ewidencji systemowej (brak numerów seryjnych) - obiektywnie nie będzie możliwa identyfikacja, czy dany towar został nabyty od Kontrahentów, czy otrzymany w ramach zamówień realizowanych przez Wnioskodawcę bezpośrednio u danego zewnętrznego dostawcy. Towary te nie są w żaden sposób odróżnialne, a ich identyfikacja odbywa się wyłącznie na podstawie cech technicznych, takich jak kod EAN. W konsekwencji towary zakupione w ramach nabycia zapasów magazynowych od danego Kontrahenta mogą zostać sprzedane albo Kontrahentowi, który uprzednio sprzedał te towary Wnioskodawcy lub innemu, zgodnie z zaistniałym zapotrzebowaniem na dany produkt.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy pozwala więc przyjąć, że dostawy towarów realizowane przez Wnioskodawcę w modelu dystrybucyjnym będą stanowić transakcje odrębne od wcześniej dokonanych nabyć zapasów magazynowych.
Przechodząc natomiast do kwalifikacji dostaw towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę w modelu dystrybucyjnym należy zauważyć, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca będzie dokonywał dostawy towarów na rzecz Kontrahentów, którzy są odpowiednio podatnikami podatku od wartości dodanej albo podatku VAT, zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwach UE swojej siedziby i posługującymi się odpowiednimi numerami nadanymi im przez te państwa UE dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jednocześnie, w przypadku sprzedaży Kanałem stacjonarnym, w wyniku sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, towary będą transportowane z magazynu Wnioskodawcy położonego w Polsce (Magazyn) do sklepów Kontrahentów zlokalizowanych w Polsce oraz w innych państwach członkowskich UE. Natomiast w przypadku sprzedaży Kanałem e-commerce, towary sprzedane Kontrahentowi będą wysyłane z Magazynu bezpośrednio na adres klienta Kontrahenta, wskazany w zamówieniu w ramach transakcji sprzedaży pomiędzy właściwym Kontrahentem a klientem.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przestawione okoliczności sprawy należy uznać, że w przypadku, gdy wyniku dostawy towarów dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta towary zostaną przetransportowane z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, opisana transakcja będzie stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Wnioskodawcę, towar będzie transportowany na terytorium Polski, Wnioskodawca powinien rozpoznać dostawę krajową, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Jednocześnie, Wnioskodawca prawidłowo rozpoznał, że zarówno wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jak i dostawę krajową, powinien udokumentować fakturą, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tym samym, stanowisko w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.
Ad 2-5
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z:
- lokalnym nabyciem towarów od A. PL dokonanym w ramach transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio od Wnioskodawcy w ramach Kanału stacjonarnego (pytanie 2) oraz w ramach Kanału e-commerce (pytanie 4),
- wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów od Kontrahenta dokonanym w ramach transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta od Wnioskodawcy w ramach Kanału stacjonarnego (pytanie 3) oraz w ramach Kanału e-commerce (pytanie 5).
W ocenie Wnioskodawcy, powrót towarów do Magazynu wynikający z odsprzedaży towarów dokonanej przez Kontrahentów na Jego rzecz nie stanowi zwrotu towarów. W związku z tym, w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury korygującej, na podstawie art. 106 ust. 1 pkt 3 ustawy. Według Wnioskodawcy, opisana we wniosku transakcja odsprzedaży towarów będzie stanowić „nową” dostawę towarów, opodatkowaną na zasadach ogólnych.
Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z transakcją lokalnego nabycia towarów od A. PL oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Kontrahenta dokonanych w ramach transakcji odsprzedaży towarów, ponieważ będzie wykorzystywał te towary do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z powołanego art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług natomiast towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Przy czym, ustawodawca, formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta, wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Przy czym, związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.
O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług - bezpośrednio wiążą się więc z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.
Należy również podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Według art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.
Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
b) (uchylona)
2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3) (uchylony)
4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6) (uchylony)
7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.
Jak stanowi art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
5. (uchylony)
Odnosząc się do sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym (powrót towarów do Magazynu) należy wskazać, że możliwość obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów i odpowiedniego obniżenia (uwzględnionego w deklaracji VAT) podatku należnego w przypadku, gdy towary będące przedmiotem dostawy są zwracane na rzecz dostawcy wynika wprost z przepisów ustawy. Jak bowiem wynika z art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy, podstawę opodatkowania obniża się m.in. o wartość zwróconych towarów. Obniżenia tego - stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy, dokonuje się poprzez wystawienie faktury korygującej do faktury pierwotnej. W takim przypadku faktura korygująca potwierdza zmniejszenie obrotu będącego podstawą opodatkowania, nie dokumentuje zaś wystąpienia nowego zdarzenia gospodarczego (nowej transakcji opodatkowanej). Wskazane regulacje mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy.
Należy również wyjaśnić, że według Słownika Języka polskiego PWN (dostępnego na stronie: https://sjp.pwn.pl/), pojęcie „zwrócić” oznacza „oddać komuś jego własność”. Zatem, przez zwrot towarów należy rozumieć oddanie/zwrócenie rzeczy pierwotnemu sprzedawcy. Oznacza to, że zwrot towarów nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem na nowego właściciela. W przypadku zwrotu, nie mamy do czynienia z dostawą, a jedynie ze zwrotnym przeniesieniem prawa do dysponowania towarem jak właściciel z nabywcy na sprzedawcę, który dokonał pierwotnej dostawy towaru.
Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że powrót towarów do Magazynu związany z odsprzedażą towarów zakupionych uprzednio przez Kontrahentów od Wnioskodawcy, nie stanowi zwrotu towaru, o którym mowa w art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy, który rodziłby obowiązek wystawienia faktury korygującej, na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy.
Jak potwierdziłem w tej interpretacji, w przypadku pierwotnej sprzedaży towarów dokonanej na rzecz Kontrahentów w ramach modelu dystrybucji - Wnioskodawca jako dostawca rozliczy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy (dostawa na rzecz Kontrahenta z UE) oraz dostawę krajową, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy (dostawa na rzecz A. PL). Przy czym, zgodnie ze strategią Grupy realizowaną w ramach nowego modelu biznesowego, Strony umówiły się, że Wnioskodawca jako podmiot pełniący w Grupie istotną funkcję w procesie zaopatrzenia będzie w ściśle określonych przypadkach dokonywał zakupu towarów od Kontrahenta w ramach „odsprzedaży”. Odsprzedaż może dotyczyć towarów, które stały się nieprzydatne w dalszej działalności gospodarczej Kontrahenta, np. z uwagi na nadmierne stany magazynowe (tzw. overstock), dostosowywanie/zmianę asortymentu, czy likwidację sklepu. Przedmiotem odsprzedaży może być zarówno towar pełnowartościowy jak też towar noszący ślady ekspozycji w sklepie lub długotrwałego magazynowania. Odsprzedaż towarów zakupionych wcześniej przez Kontrahenta od Wnioskodawcy w ramach Kanału stacjonarnego odbywa się na podstawie zamówienia złożonego przez Wnioskodawcę. Natomiast w przypadku odsprzedaży towarów zakupionych przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce, Wnioskodawca będzie odkupował każdy towar, który finalnie nie zostanie sprzedany przez Kontrahenta.
W Umowach zawartych z Kontrahentami strony uzgodniły, że zwrot towarów przez Kontrahenta do Magazynu możliwy jest jedynie w przypadku reklamacji. Powroty towarów do Magazynu, które są przez Wnioskodawcę klasyfikowane jako reklamacje, dotyczyć będą sytuacji, w których towary dostarczone przez Wnioskodawcę są niezgodne z warunkami Umowy, z zamówieniem lub posiadają wady. W przypadku zwrotu towarów bez wymiany na nowy, Wnioskodawca wystawi na rzecz Kontrahenta fakturę korygującą (zmniejszającą) pierwotną sprzedaż, zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 29a ust. 10 ustawy. W pozostałych przypadkach (innych niż reklamacja), możliwość zwrotu towaru przez Kontrahenta została umownie wyłączona. W konsekwencji towary nieprzydatne w dalszej działalności gospodarczej danego Kontrahenta nie są zwracane do Magazynu tylko odsprzedawane Wnioskodawcy po aktualnej cenie.
Jak wskazał Wnioskodawca, w przypadku odsprzedaży towarów zakupionych uprzednio od Spółki w ramach Kanału stacjonarnego oraz Kanału e-commerce, Kontrahenci, w tym A. PL będą przenosić na Spółkę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel i jako sprzedawcy będą dokumentować „odsprzedaż” fakturą wystawioną na rzecz Spółki. Kontrahenci będą również ponosić odpowiedzialność cywilnoprawną za dostarczony towar. Cena odsprzedawanych towarów ustalana będzie odmiennie w przypadku odsprzedaży towarów zakupionych uprzednio w ramach Kanału stacjonarnego i Kanału e-commerce. W pierwszym przypadku, cena towarów odsprzedawanych przez Kontrahenta ustalana jest niezależnie od pierwotnej ceny transakcji zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem. Zgodnie z polityką cen transferowych, ceny zakupu towarów przez Kontrahenta od Wnioskodawcy ustalane są na podstawie cenników towarów określanych przez niezależnych dostawców. Natomiast cena odsprzedaży jest ustalana jako średnia ważona cen ewidencyjnych towarów przyjmowanych na magazyn, obliczana w systemie Kontrahenta, począwszy od ceny zakupu towaru nabytego od Wnioskodawcy, na moment odsprzedaży. W rezultacie, tak określona cena odsprzedaży towaru (tj. średnia ważona cen ewidencyjnych w systemie Kontrahenta) odzwierciedla wartość księgową towaru oraz pozostaje zbliżona do aktualnych cenników rynkowych. Z kolei w przypadku odsprzedaży towarów zakupionych przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce, cena towaru odsprzedawanego Wnioskodawcy będzie ustalana na podstawie ceny pierwotnej, przyjętej w transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem. Odsprzedawane towary będą transportowane w ramach dostawy na terytorium Polski (w przypadku A. PL) albo z innego kraju członkowskiego UE do Polski (w przypadku Kontrahentów z siedzibą w innych państwach członkowskich UE) do Magazynu Wnioskodawcy. Towary odsprzedane przez Kontrahentów będą traktowane operacyjnie analogicznie jak inne produkty nabywane od zewnętrznych dostawców. Po nabyciu towarów i wprowadzeniu do Magazynu, towary oczekują na decyzję Spółki co do dalszego ich przeznaczenia biznesowego. Co do zasady, wszystkie towary są przeznaczone do dalszej sprzedaży, która stanowi podstawową działalność gospodarczą Spółki.
Z okoliczności sprawy wynika więc, że w wyniku opisanej odsprzedaży towarów dochodzi do zmiany struktury właścicielskiej towarów, tj. własność towaru przechodzi z Kontrahenta z powrotem na Wnioskodawcę i to w sposób odpłatny, gdyż jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego działaniu temu towarzyszy zapłata ceny. Wnioskodawca, odkupując towar nieprzydatny danemu Kontrahentowi, staje się jego właścicielem. Pomiędzy Wnioskodawcą i Kontrahentem dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w związku z czym spełniona jest przesłanka, o której mowa w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Powyższe prowadzi do wniosku, że odsprzedaż towarów dokonana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy nie stanowi zwrotu towaru lecz dostawę towarów, która jest transakcją odrębną od dostawy krajowej i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonanej uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta. W związku z tym, transakcję odsprzedaży towarów przez Kontrahentów, w tym A. PL na rzecz Wnioskodawcy należy potraktować jako nowe zdarzenie gospodarcze, które nie będzie rodziło obowiązku korekty wcześniej rozliczonych i udokumentowanych odpowiednio dostawy krajowej oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 2 w zw. z art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy.
Tym samym, w przypadku gdy w wyniku dostawy dokonanej przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy w ramach odsprzedaży, towary będą transportowane do Polski z innego niż Polska kraju członkowskiego UE, Wnioskodawca powinien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy. Natomiast odsprzedaż dokonaną przez A. PL na rzecz Wnioskodawcy należy uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Przechodząc do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów od Kontrahenta w ramach odsprzedaży należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie będą spełnione przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ustawy.
Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. Transakcja dokonywana pomiędzy spółką A. PL i Wnioskodawcą będzie stanowić opodatkowaną w Polsce odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Natomiast transakcja dokonywana pomiędzy Kontrahentem z UE i Wnioskodawcą będzie stanowić opodatkowane w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jednocześnie Wnioskodawca otrzyma od Kontrahentów faktury VAT dokumentujące transakcje odsprzedaży towarów dokonane na Jego rzecz. Faktury wystawione przez A. PL będą zawierać kwotę podatku VAT. Natomiast faktury od pozostałych Kontrahentów będą dokumentowały transakcje stanowiące z ich perspektywy wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (z perspektywy Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), w związku z czym nie będą zawierać kwoty VAT. Przy czym, Wnioskodawca wskazał, że w przypadku tych transakcji (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest zobowiązany rozliczyć ten podatek. Wnioskodawca wskazał również, że towary nabyte w ramach odsprzedaży, zarówno w przypadku krajowego jak i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie należą do żadnej z kategorii wydatków, o których mowa w art. 88 ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że będzie wykorzystywał te towary do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Z wniosku wynika, że po wprowadzeniu nowego modelu biznesowego, Wnioskodawca będzie działał jako podmiot centralizujący funkcje logistyczno-magazynowe w Europie Środkowej. Wnioskodawca będzie pełnił w Grupie istotną rolę w procesie zaopatrzenia, na którą składać się będą kwestie kontraktowe (formalne utrzymywanie relacji umownych z dostawcami zewnętrznymi), logistyczne, kontrola jakości oraz magazynowanie towarów. Elementem przyjętej strategii Grupy jest m.in. odsprzedaż towarów zakupionych wcześniej przez Kontrahenta od Wnioskodawcy w ramach Kanału stacjonarnego i Kanału e-commerce. Towary nabyte przez Wnioskodawcę od Kontrahentów w ramach odsprzedaży trafią do Magazynu i będą traktowane tak jak towary nabywane od zewnętrznych dostawców. Co do zasady, wszystkie towary są przeznaczone do dalszej sprzedaży przez Wnioskodawcę w miejscu i w czasie, w którym możliwe będzie jego szybsze zrotowanie. Przy czym, w chwili odkupienia towaru od Kontrahenta Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić, jakie będzie finalne przeznaczenie towaru. Odpowiednie decyzje w tym zakresie podejmowane są dopiero po analizie towarów i możliwości ich dalszego wykorzystania z uwzględnieniem bieżącego zapotrzebowania na poszczególnych rynkach. Towary, w tym towary niepełnowartościowe, mogą być m.in. składowane w Magazynie do momentu podjęcia decyzji o ich dalszym przeznaczeniu, sprzedane do innego podmiotu z Grupy, zwrócone do zewnętrznego dostawcy (o ile warunki umowne to umożliwiają), przekazane do użytku wewnętrznego np. wykorzystane w działaniach marketingowych (ekspozycje, testery, próbki) lub poddane utylizacji, np. w przypadku, gdy towar ulegnie przeterminowaniu, uszkodzeniu. Odkupowanie towaru wolno rotującego w określonym regionie podyktowane jest tym, że zwolnienie przestrzeni na półkach sklepowych danego Kontrahenta daje Spółce możliwość sprzedaży temu Kontrahentowi innych towarów, co będzie stanowić działalność podlegającą opodatkowaniu VAT. Powyższe wskazuje, że odkupienie towarów od Kontrahentów wpisuje się w zakres prowadzonej przez Spółkę opodatkowanej działalności gospodarczej, która polega na nabywaniu i sprzedawaniu towarów oraz pełnieniu funkcji logistycznych w Grupie i przyczynia się do generowania obrotu opodatkowanego podatkiem VAT. Istnieje więc związek przyczynowo - skutkowy między nabyciem tych towarów a ogółem działalności gospodarczej Spółki, w ramach której realizuje ona czynności opodatkowane na terytorium kraju.
Zatem, skoro Wnioskodawca będzie wykorzystywał towary nabyte od Kontrahentów oraz od A. PL w ramach odsprzedaży do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z:
- lokalnym nabyciem towarów od A. PL w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego (pytanie 2),
- wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów od Kontrahenta w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału stacjonarnego (pytanie 3),
- lokalnym nabyciem towarów od A. PL w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce (pytanie 4) oraz
- wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów od Kontrahenta w zakresie transakcji odsprzedaży towarów nabytych uprzednio przez Kontrahenta w ramach Kanału e-commerce (pytanie 5).
Tym samym, stanowisko w zakresie pytań 2-5 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawcy, a nie wywiera skutku prawnego dla Kontrahentów.
Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
