Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia:

• czy zachowują Państwo prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycie skradzionych łuków,
• czy mają Państwo obowiązek opodatkowania kradzieży mienia Państwa Spółki.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 16 lipca 2025 r. (wpływ 16 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W kwietniu 2025 roku spółka … zakupiła 4 sztuki łuków giętych z rur stalowych u swojego kontrahenta z zagranicy: … NIP: … . Zakup został udokumentowany dwoma fakturami zakupu (nr … z dnia … oraz … z dnia …). Transport towarów był po stronie … i został on zlecony firmie Sp. z o.o. z siedzibą w … (NIP …). Do wykonania zlecenia transportowego firma … wynajęła rumuńskiego przewoźnika firmę … . Zakupione przez … łuki zostały załadowane w zakładzie sprzedającego w dniu 01.04.2025 na rumuńską ciężarówkę w celu ich przywozu do Polski i rozładunku w dniu 3 kwietnia 2025 roku. Ciężarówka jednak nie dojechała do celu, a kontakt, zarówno z kierowcą tej ciężarówki jak i właścicielem firmy … , mimo wielu prób stał się niemożliwy.

W dniu 04.04.2025 zostało złożone zawiadomienie w Komisariacie Policji w … przez Członka Zarządu … o przywłaszczeniu przez przewoźnika – firmę … rur metalowych giętych na szkodę … . Rury do dziś dnia nie zostały odnalezione, śledztwo w tej sprawie prowadzi Komisariat Policji w … . Kontaktu z kierowcą, jak i właścicielem firmy nie nawiązano. Z uwagi na upływ 30 dni od wyznaczonej daty dostawy, Spółka … uznała ładunek za zaginiony.

W dniu 06.05.2025 podpisane zostało porozumienie pomiędzy … a …, w którym … potwierdziło swoją odpowiedzialność wobec … za niewykonanie zlecenia transportowego, w tym utratę ładunku w postaci łuków. Uznało też roszczenia … z tytułu utraty ładunku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

1)Na pytanie: „Od kiedy (proszę wskazać dzień, miesiąc i rok) i w jakim zakresie prowadzą Państwo działalność gospodarczą?”, Spółka podała, że … Spółka Akcyjna (… S.A.) z siedzibą w … powstała na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 lipca 1993 r. Rejestracji dokonał Sąd Gospodarczy w … dnia 3 sierpnia 1993 r. pod numerem … . Spółka została wpisana dnia 23 kwietnia 2001 roku do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) pod numerem … w Sądzie Rejonowym VIII Wydział Gospodarczy KRS w … .

Spółka jest firmą produkcyjno-handlową, ..... Spółka jest producentem .... Produkty Spółki wykorzystywane są m.in. ....

W ramach kompleksowej obsługi klientów Spółka zajmuje się dystrybucją.....

2)Na pytanie: „Czy są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?”, Spółka podała, że tak.

3)Na pytanie: „Czy są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT-UE na terytorium Polski?”, Spółka podała, że tak.

4)Na pytanie: „Czy podali Państwo kontrahentowi z zagranicy do transakcji, o której mowa w opisie sprawy, numer VAT-UE przyznany na terytorium Polski czy na terytorium innego kraju członkowskiego? Jeżeli tak, to należy wskazać jakiego kraju?”, wskazano, że Spółka podała numer VAT-UE przyznany na terytorium Polski.

5)Na pytanie: „Czy zakupione towary (łuki gięte z rur stalowych), udokumentowane fakturami: nr … z … r. oraz nr … z 9.04.2025 r. miały służyć działalności gospodarczej Państwa Spółki? Jeżeli tak, to należy wskazać do jakich czynności miały zostać wykorzystane tj. czy do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług?

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”,

Spółka podała:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług: tak,

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług: nie

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług: nie.

6)Na pytanie: „Czy ww. faktury dokumentujące transakcje, o których mowa we wniosku, zostały Państwa Spółce przesłane i doręczone?”, Spółka podała, że tak otrzymała faktury dokumentujące zakup towarów.

7)Na pytanie: „Czy kontrahent z zagranicy, o którym mowa w opisie sprawy dokonujący dostawy przedmiotowych towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy lub podatnikiem podatku od wartości dodanej?”, Spółka podała, że tak, kontrahent jest podatnikiem VAT zarejestrowanym w … .

8)Na pytanie: „W jakim kraju kontrahent z zagranicy, o którym mowa w opisie sprawy dokonujący dostawy przedmiotowych towarów posiada siedzibę działalności gospodarczej?”, Spółka podała, że … .

9)Na pytanie: „Czy zakład sprzedającego, w którym zostały załadowane zakupione przez Państwa Spółkę ww. towary znajduje się w tym samym kraju co siedziba działalności kontrahenta z zagranicy? Jeżeli nie, to należy wskazać w jakim kraju się znajduje zakład sprzedającego, o którym mowa w opisie sprawy?”, Spółka podała, że zakład znajduje się w tym samym kraju.

10)Na pytanie: „Według jakich warunków dostawy dokonano sprzedaży ww. towarów (czy odbyło się to np. na zasadach ..., itp.)?”, Spółka podała: zamówienie realizowano na warunkach Incoterms FCA.

11)Na pytanie: „Jakie były postanowienia pomiędzy Państwa Spółką a kontrahentem z zagranicy co do praw i obowiązków ww. stron umowy w zakresie ryzyka i odpowiedzialności za organizację transportu ww. towarów?”, Spółka podała, że zgodnie z warunkami Incoterms FCA, Sprzedający zobowiązany był do załadunku towaru przewoźnikowi wskazanemu przez Spółkę. Ryzyko związane z towarem przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi w uzgodnionym miejscu.

12)Na pytanie: „Czy zadeklarowali i wykazali Państwo podatek należny z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. towarów, które zostały udokumentowane dwoma ww. fakturami? Jeżeli tak to należy wskazać w jakim okresie rozliczeniowym?”, Spółka podała, że tak, w miesiącu kwietniu 2025 roku.

13)Na pytanie: „Czy odliczyli Państwo podatek VAT z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. towarów, które zostały udokumentowane dwoma ww. fakturami? Jeżeli tak to należy wskazać w jakim okresie rozliczeniowym?”, Spółka podała, że nie odliczyła podatku.

14)Na pytanie: „W związku z okolicznością wynikającą z opisu sprawy, że „(…) złożone zostało zawiadomienie w Komisariacie Policji w … (…)” proszę o wskazanie:

a)Czy w związku z opisaną sytuacją został sporządzony raport policji/protokół?

b)Czy raport/protokół zawierał ilość skradzionego (przywłaszczonego przez przewoźnika …) towaru, miejsce kradzieży i numer rejestracyjny pojazdu, którym towar został skradziony?

Proszę opisać wszystkie okoliczności zdarzenia mające znaczenie w tym zakresie.”, Spółka podała:

a)W dniu 04.04.2025 r. zawiadomiono (zawiadamiającym był … Sp. z o.o. - spedytor) komisariat Policji w … o przywłaszczeniu rur metalowych giętych przez przewoźnika z rumuńskiej firmy … czym działano na szkodę firmy … S.A. tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k.

b)Spółka posiada potwierdzenie złożenia zawiadomienia przez … Sp. z o.o. (spedytor), w którym stwierdzono:

„o przywłaszczeniu w okresie czasu od 01.04.2025 roku do dnia 04.04.2025 roku na terenie Niemiec, woj. ..., rur metalowych giętych, za które był odpowiedzialny zawiadamiający przez przewoźnika z rumuńskiej firmy … czym działano na szkodę firmy … S.A. tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k.” – pisownia oryginalna.

15)Na pytanie: „Czy postępowanie prowadzone przez organy ścigania, w związku ze zgłoszeniem kradzieży towarów, zostało obecnie zakończone? Jeżeli tak, to jakie są ustalenia organu ścigania?”, Spółka podała, że postępowanie nie zostało jeszcze zakończone.

16)Na pytanie: „Czy skradzione towary były ubezpieczone i czy podjęli Państwo działania w celu uzyskania równowartości od ubezpieczyciela (jeżeli tak, proszę wskazać jakie)?”, Spółka podała, że zdarzenie zostało zgłoszone Ubezpieczycielowi … S.A., jednak w związku z tym, że Spedytor pokrył straty związane z kradzieżą Spółka odstąpiła od dochodzenia odszkodowania z polisy.

Pytania

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym spółka … S.A. zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycie skradzionych łuków?

2) Czy w przypadku zachowania prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycie skradzionych łuków, istnieje obowiązek opodatkowania podatkiem VAT faktu kradzieży mienia … S.A.?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka stoi na stanowisku, iż w opisanej sytuacji Spółka nie ma prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT, a co za tym idzie nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem VAT faktu kradzieży mienia … S.A.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (prawo do odliczenia) przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku Spółki zakupione łuki miały być wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych jednak, w związku z zaistniałą kradzieżą, Spółka nie ma takiej możliwości. Już w momencie księgowania faktury Spółka jest świadoma, że kupione przez nią łuki nie zostaną przez Spółkę wykorzystane do czynności opodatkowanych.

Z kolei art. 91 ust. 7d ustawy o VAT zobowiązuje Spółkę do korekty naliczonego podatku w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług.

Niedobór towarów Spółki uznany został za zawiniony. Konsekwencjami niedoboru została obciążona Spółka …, która to uznała swoją odpowiedzialność.

W JPK złożonym za miesiąc 04.2025 faktury dokumentujące zakup skradzionych łuków zostały wykazane jedynie z podatkiem należnym (odwrotne obciążenie). Podatek naliczony wynikający z tych faktur nie został wykazany i odliczony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 11 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie – zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wskazać należy, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Interpretując zawarty w art. 9 ustawy zwrot „nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, iż chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 2006 r., nr 347, str. 1, z późn. zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalność rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE na terytorium Polski. Jesteście Państwo firmą produkcyjno-handlową, ...., itd. W ramach kompleksowej obsługi klientów zajmują się Państwo dystrybucją .....

W kwietniu 2025 r. zakupili Państwo łuki gięte z rur stalowych u kontrahenta z zagranicy: … NIP: … . Kontrahent jest podatnikiem VAT zarejestrowanym w … . Posiada siedzibę działalności gospodarczej w … . Zakład Sprzedającego, w którym zostały załadowane zakupione przez Państwa towary znajduje się w tym samym kraju, co siedziba działalności tego kontrahenta.

Ww. zakup został udokumentowany dwoma fakturami zakupu (nr … z 09.04.2025 r. oraz … z 08.04.2025 r.). Transport towarów był po Państwa stronie i został zlecony firmie … Sp. z o.o. z siedzibą w … (NIP …). Do wykonania zlecenia transportowego firma … wynajęła rumuńskiego przewoźnika firmę … . Zakupione przez Państwa łuki zostały załadowane w zakładzie Sprzedającego 01.04.2025 r. na rumuńską ciężarówkę w celu ich przywozu do Polski i rozładunku 3 kwietnia 2025 r. Ciężarówka jednak nie dojechała do celu, a kontakt, zarówno z kierowcą ciężarówki jak i właścicielem firmy …, mimo wielu prób stał się niemożliwy.

Kontrahentowi z zagranicy, do transakcji, o której mowa w opisie sprawy, podali Państwo numer VAT-UE przyznany na terytorium Polski. Otrzymali Państwo faktury dokumentujące zakup ww. towarów. Zakupione towary (łuki gięte z rur stalowych), udokumentowane fakturami miały służyć Państwa działalności gospodarczej i miały zostać wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Sprzedaży ww. towarów dokonano na warunkach dostawy Incoterms FCA, zgodnie z którymi, Sprzedający zobowiązany był do załadunku towaru przewoźnikowi wskazanemu przez Państwa. Ryzyko związane z towarem przeszło na Państwa jako kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi w uzgodnionym miejscu.

Dnia 04.04.2025 r. zostało złożone zawiadomienie w Komisariacie Policji w … przez Członka Zarządu … o przywłaszczeniu przez przewoźnika – firmę … rur metalowych giętych na Państwa szkodę. Rury nadal nie zostały odnalezione, śledztwo w tej sprawie prowadzi Komisariat Policji w … . Z uwagi na upływ 30 dni od wyznaczonej daty dostawy, uznali Państwo ładunek za zaginiony. Posiadają Państwo potwierdzenie złożenia zawiadomienia przez … Sp. z o.o. (spedytor), w którym stwierdzono o przywłaszczeniu w okresie od 01.04.2025 r. do dnia 04.04.2025 r. na terenie Niemiec, rur metalowych giętych, za które był odpowiedzialny zawiadamiający przez przewoźnika z rumuńskiej firmy … czym działano na szkodę firmy … S.A. tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k. Postępowanie prowadzone przez organy ścigania, w związku ze zgłoszeniem kradzieży towarów, nie zostało zakończone. Zdarzenie zostało zgłoszone Państwa ubezpieczycielowi, jednak w związku z tym, że Spedytor pokrył straty związane z kradzieżą, odstąpili Państwo od dochodzenia odszkodowania z polisy. Dnia 06.05.2025 r. podpisane zostało porozumienie pomiędzy … a … , w którym … potwierdziło swoją odpowiedzialność wobec Państwa, w tym utratę ładunku w postaci łuków. Uznało też Państwa roszczenia z tytułu utraty ładunku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w analizowanej sprawie łuki gięte, które zakupili Państwo od niemieckiego kontrahenta zostały odebrane na terytorium Niemiec przez przewoźnika wynajętego przez firmę … , której został zlecony transport towarów, a więc działającej na Państwa zlecenie. Ww. kontrahent jest podatnikiem VAT zarejestrowanym w Niemczech. Zakup łuków giętych został udokumentowany otrzymanymi przez Państwa dwoma fakturami zakupu. Sprzedaży ww. towarów dokonano na warunkach dostawy Incoterms FCA, zgodnie z którymi Sprzedający zobowiązany był do załadunku towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Państwa w celu ich przywozu do Polski. Jak Państwo podali - ryzyko związane z towarem przeszło na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi w uzgodnionym miejscu. Ww. towary miały zostać wykorzystane w Państwa działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy z momentem odbioru przez przewoźnika towarów od niemieckiego kontrahenta z miejsca załadunku i przejęciem, w ramach udzielonego przez Państwa zlecenia, obowiązku przetransportowania ich do państwa członkowskiego przeznaczenia, tj. do Polski, należy uznać, że nastąpiło przeniesienie na Państwa prawa do rozporządzania ww. łukami giętymi jak właściciel.

W związku z powyższym, skoro nabyli Państwo od niemieckiego kontrahenta prawo do rozporządzania jak właściciel ww. towarami, które w wyniku dokonanej dostawy były transportowane celem przemieszczenia ich na terytorium kraju to należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie miało miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Podkreślić należy, że w transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) rozliczany jest przez nabywcę towarów.

Wobec powyższego są Państwo zobowiązani z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od niemieckiego kontrahenta odprowadzić podatek należny.

Natomiast w sytuacji, gdy po przeniesieniu na Państwa prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przez kontrahenta niemieckiego - … NIP: … doszło do kradzieży, to sama czynność kradzieży na rzecz podmiotu, który przejął towar podczas transportu nie podlega przez Państwa opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do faktu kradzieży mienia Państwa Spółki wskazać należy, że Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 14 lipca 2005 roku (C-435/03) w sprawie możliwości zakwalifikowania kradzieży towarów jako opodatkowanej dostawy towarów dla potrzeb podatku VAT stwierdził, że „kradzież towarów z definicji nie przynosi poszkodowanemu z powodu tej kradzieży żadnej korzyści materialnej. A zatem nie może być ona postrzegana jako dostawa towarów „dokonywana odpłatnie” w rozumieniu art. 2 dyrektywy i w związku z tym nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…)”.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności. Dla uznania, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W przypadku kradzieży towarów brak jest świadczenia wzajemnego.

Jak wskazano wyżej bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Wobec powyższego w okolicznościach niniejszej sprawy nie można stwierdzić, że dokonali Państwo przeniesienia prawa dysponowania towarem jak właściciel na rzecz na podmiotu, który przejął – towary (łuki gięte) w trakcie ich transportu zleconego przez Państwa firmie … , zatem nie przekazali Państwo towarów z własnej woli żadnemu innemu podmiotowi.

Z kolei odnosząc się do kwestii zachowania przez Państwa prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycie skradzionych łuków, wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy:

Natomiast w myśl art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy:

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Prawo to jest wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. Jest to tzw. zasada neutralności, która jest podstawową zasadą VAT wynikającą z charakteru podatku konsumpcyjnego.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy:

Zatem w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku lub gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku, podatnik mimo spełnienia przesłanek, o których mowa art. 86 ustawy, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w otrzymanej fakturze.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

W tym miejscu należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Aby jednak powstało prawo do odliczenia podatku VAT musi być zrealizowana transakcja gospodarcza, w której podatek VAT jest naliczany. Prawidłowe określenie charakteru przeprowadzanej transakcji ma wpływ na rozliczenie podatku VAT zarówno należnego, jak i naliczonego. W przypadku tzw. dostaw krajowych, polski nabywca (podatnik VAT) otrzymuje od sprzedawcy fakturę z wykazaną kwotą podatku VAT obliczoną według właściwej stawki obowiązującej w Polsce, a następnie kwotę tę traktuje, co do zasady, jako kwotę podatku podlegającą odliczeniu.

Inaczej jest, gdy transakcja ma charakter wewnątrzwspólnotowy, a polski podatnik VAT dokonuje nabycia towarów, które w wyniku dostawy dokonanej na jego rzecz są transportowane z innego kraju unijnego do Polski. Wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. W takim przypadku to polski nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z przeprowadzanej transakcji, przy czym kwota podatku należnego jest równa kwocie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w przypadku gdy nabywane towary mają służyć polskiemu podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę fakt, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z kolei zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Stosowanie do art. 91 ust. 7d ustawy:

Również przepisy art. 91 ust. 2-6, 7a-7c, 7e i 8 ustawy regulują zasady dokonywania korekty, o której mowa w ust. 1.

Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia.

Jak Państwo wskazali w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z kradzieżą towarów (łuków giętych z rur stalowych). Z okoliczności sprawy wynika, że zdarzenie utraty towaru odbyło się bez Państwa wiedzy i woli oraz z przyczyn od Państwa niezależnych. Ponadto z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT a ww. towary miały zostać wykorzystane w Państwa działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, iż niedobory mogą być zawinione, jak i niezawinione. Niedobory zawinione, są to niedobory, które powstały na skutek niedopełnienia obowiązków przez osobę materialnie odpowiedzialną za powierzone jej mienie. Natomiast niedobory niezawinione to te, które powstały z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych. Niedobory te mogą powstać na skutek zdarzeń losowych np.: pożaru, kradzieży, powodzi, zalania, jak również wskutek transportu, braku prądu itp. Są to przyczyny, na które osoba materialnie odpowiedzialna nie miała żadnego wpływu.

W przypadku powstania niedoborów (czy to zawinionych czy niezawinionych) dochodzi do sytuacji, w której nabyte towary nie zostaną wykorzystane do działalności opodatkowanej, co jest niezbędnym warunkiem dokonania odliczenia.

W przedmiotowej sprawie należy odwołać się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej) z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane.

W świetle powołanego wyroku, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy zakup danego towaru przez podatnika jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn od niego niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy – jak to ujął Trybunał – „z powodów pozostających poza kontrolą podatnika”, jego prawo do odliczenia w związku z nabyciem tego towaru zostaje zachowane.

Jak wynika z okoliczności sprawy, nabyte w kwietniu 2025 r. towary od niemieckiego kontrahenta miały służyć Państwa Spółce w działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast utrata towaru nastąpiła z przyczyn od Państwa niezależnych, pozostających poza Państwa kontrolą. Ponadto podali Państwo, że zadeklarowali i wykazali w rozliczeniu za kwiecień 2025 r. podatek należny z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. towarów, które zostały udokumentowane dwoma fakturami wystawionymi w kwietniu 2025 r.

W związku z powyższym w okolicznościach tej sprawy zachowują Państwo prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, którą stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów mających służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. W opisanej sytuacji w przypadku utraty towaru z przyczyn od Państwa niezależnych, nie doszło do zmiany przeznaczenia ww. towarów (skradzionych łuków giętych), z którymi związany jest podatek naliczony.

Wobec powyższego, w sytuacji utraty towaru z przyczyn niezależnych od Państwa, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów od niemieckiego kontrahenta, zostaje zachowane.

W związku z powyższym, oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie sformułowanych we wniosku pytań należało uznać je za nieprawidłowe, jakkolwiek wywieli Państwo prawidłowy skutek prawny w części braku opodatkowania kradzieży mienia Państwa Spółki, to jednak w oparciu o odmienną argumentację niż wskazana przez Organ w niniejszym rozstrzygnięciu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazuję, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wywiera zatem skutek prawny wyłącznie dla Państwa jako Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.