Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 czerwca 2025 r o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z drzewostanem działki nr X.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 lipca 2025 r. (wpływ 17 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) jest użytkownikiem wieczystym niezabudowanej działki nr X położonej w województwie (...) powiecie (...) jednostka ewidencyjna (…) obręb (…), Lasy Państwowe o łącznej powierzchni 3,6309 ha.

Działka X składa się z następujących użytków:

-tereny przemysłowe (Ba) – powierzchnia 2.5310 ha,

-lasy – Ls – powierzchnia 1,0999 ha.

Do opisu użytku – tereny przemysłowe oznaczenie Ba i prawidłową klasyfikacja przedmiotowej działki znajduje zastosowanie Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. 2024.0.219) (...)

§ 8 pkt 1. Użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

(…)

3)        grunty zabudowane i zurbanizowane;

(...)

§ 9 pkt 3. Grunty zabudowane i zurbanizowane, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 3, dzielą się na: (...)

2) tereny przemysłowe, oznaczone symbolem Ba.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 tejże ustawy Lp 14 - Tereny przemysłowe Ba w pozycji „Cechy opisujące użytki gruntowe” ustawodawca zawarł następującą treść:

Do terenów przemysłowych zalicza się grunty:

1)zajęte pod budynki przemysłowe lub magazynowe oraz związane z tymi budynkami budowle i urządzenia, w szczególności: wiaty, kotłownie, zbiorniki, przewody naziemne, place składowe, place postojowe i manewrowe, ogrodzenia, śmietniki, składowiska odpadów;

2)położone między budynkami, budowlami i urządzeniami, o których mowa w pkt 1, lub w bezpośrednim sąsiedztwie tych budynków i urządzeń i niewykorzystywane do innego celu, który uzasadniałby zaliczenie ich do innej grupy użytków gruntowych, w tym zajęte pod rabaty i kwietniki;

3)zajęte pod bazy transportowe i remontowe, stacje transformatorowe, naziemne rurociągi, kolektory i wodociągi, hałdy i wysypiska śmieci, ujęcia wody i oczyszczalnie ścieków.

Dla przedmiotowej działki prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w (…) księga wieczysta (…).

W dziale l-Sp tej księgi wieczystej wpisane są uprawnienia wynikające z praw ujawnionych w działach III innych ksiąg wieczystych numer: (…), (…), dział IV tej księgi wieczystej jest wolny od wpisów, zaś w dziale III wpisana jest odpłatna służebność przesyłu stosownie do postanowień art. 305 ze znaczkiem jeden i następnych kodeksu cywilnego, polegająca na prawie ułożenia na działkach w (...) w obrębie nr 6:

-nr ewid. (…) (zaznaczonej na mapie 5 i 6) sieci gazu 400 i 200, sieci gazu na estakadzie 400, linii napowietrznej energii elektrycznej WN (słup) i linii kablowych energii elektrycznej 9 x WN oraz 3 x NN,

-nr ewid. (…) (zaznaczonej na mapie nr 5) linii kablowych energii elektrycznej WN,

-nr ewid. (…) (zaznaczonej na mapie nr 5 i 12) linii napowietrznej energii elektrycznej WN,

-nr ewid. (…) (zaznaczonej na mapie nr 12) gazu (...) na estakadzie, kanału ciepłowniczego i linii napowietrznej energii elektrycznej WN, według przebiegu zaznaczonego na wyrysie z mapy zasadniczej 1:500 oraz prawie dojścia przez działki nr ewid.: (…), (…), (…) (…) do zainstalowanych na nich: sieci gazu i linii elektrycznej w celu prowadzenia przeglądów, bieżących prac eksploatacyjnych, konserwacji, usuwania awarii, napraw, modernizacji oraz kontroli i odczytów układów pomiarowo-rozliczeniowych z urzędu po przeniesieniu wpisu z działu III księgi wieczystej (…) - na rzecz (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (…), REGON (…).

-w skład przedmiotowej działki nie wchodzą grunty pokryte śródlądowymi wodami stojącymi w jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych, nie związanych bezpośrednio, w sposób naturalny, z powierzchniowymi śródlądowymi wodami płynącymi, ani grunty pokryte wodami znajdującymi się w zagłębieniach terenu powstałych w wyniku działalności człowieka,

-pod powierzchnią przedmiotowej działki numer X zlokalizowana jest infrastruktura energetyczna będąca własności (…) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w (…) w postaci linii energetycznych 8 x WN, linii światłowodowej oraz sieci ciepłowniczej preizolowanej 2 x (...),

-na przedmiotowej działce numer X zlokalizowany jest zbiornik przeciwpożarowy nr inw. (....), w złym stanie technicznym, nieczynny, nadający się do rozbiórki.

Prawo wieczystego użytkowania działki zostało nabyte 22.05.2015 r. przez (…) prowadzącego działalność gospodarcza pod nazwą (…) Przedsiębiorstwo (…) Rep. (…).

Prawo wieczystego użytkowania zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych PPH. Transakcja zakupu przedmiotowego prawa wieczystego użytkowania gruntu została opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, który to został odliczony przez (…) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Na dzień nabycia prawa na działce z X znajdował się budynek, który został sklasyfikowany jako inny niemieszkalny. Kolejno dnia 3 lutego 2016 r. całe przedsiębiorstwo (…) w tym przedmiotowe prawo wieczystego użytkowania działki wraz z drzewostanem zostało wniesione aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian (…) objął udziały w tejże spółce.

Prawo wieczystego użytkowania działki zostało ujęte w ewidencji środków trwałych firmy Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku ze złym stanem technicznym i brakiem wartości użytkowych budynek na początku 2016 roku został wyburzony, a fakt ten został zgłoszony w Starostwie. Podatek od nieruchomości płacony był od gruntu, nie było podatku od budynków i budowli na tej działce.

Dnia 25.04.2025 r. Spółka z o. o. zawarła z firmą sp. z o. o. z siedziba w (…) nr KRS (…) Umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, przedmiotem której jest sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu działki X. Strony umowy są czynnymi podatnikami VAT.

Na dzień zawarcia tej umowy na działce nie znajduje się żaden budynek i budowla będąca własnością firmy sp. z o. o.

W załączonym do ww. Umowy wypisie z rejestru gruntów z dnia 23.04.2025 r. (…) wydanym przez Starostę dotyczącym działki nr X nie widnieje pozycja zawierająca wypis z kartoteki budynków, co by miało miejsce gdyby na działce znajdowały się budynki.

Z zaświadczenia wydanego przez Prezydenta (…) dnia 21.05.2025 nr (…) wynika, ze ww. działka nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz że nie znajduje się na obszarze rewitalizacji. Ponadto Starosta (…) dnia 22 maja 2025r. wydał zaświadczenie (…), z którego wynika, że działka o numerze X położona w obrębie (...) Lasy Państwowe gmina (…), stanowi w części klasoużytek Ls, natomiast nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu ani inwentaryzacją stanu lasu będącymi w zasobach Starosty (…).

Dnia 27 maja 2025 r. reprezentanci Sp. z o. o. i Sp. z o. o. podpisali przed Notariuszem (…) Warunkową Umowę Sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki o nr X w formie aktu notarialnego rep. (…).

Po analizie sytuacji prawnej i materialnej przedmiotowej nieruchomości strony zgodnie oświadczyły, że transakcja podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, co zostało zapisane w akcie.

W treści umowy cena zakupu nie została rozdzielona osobno dla terenów przemysłowych osobno dla lasów, ustalona jest dla całej działki. Przedmiot sprzedaży określony został przez strony jako prawo użytkowania wieczystego działki o nr X o powierzchni 3,6309 ha z uwzględnieniem prawa pierwokupu Gminy (…). Bezwarunkowa umowa sprzedaży przedmiotowego prawa przenosząca własność na kupującego zostanie zawarta po otrzymaniu decyzji Gminy (…) w zakresie prawa pierwokupu.

Prezydent Miasta (…) dnia 4 czerwca 2025. w zaświadczeniu nr (…) zaświadcza, że dla działki X wydane są dwie decyzje:

-decyzje o warunkach zabudowy z dnia 15 października 2015 dla zamierzenia inwestycyjnego drogi dojazdowej do działki X, (…), (…), (…) i (…) na rzecz Wnioskodawcy;

-decyzje o warunkach zabudowy z dnia 28 marca 2017 r. dla zamierzenia inwestycyjnego budowy elektroenergetycznej linii kablowej 6kV do stacji transformatorowej przewoźnej zlokalizowanej na działce nr (…) wraz zabudową tej stacji na terenie działek (…), (…), X, (…), (…), (…) wydaną na rzecz firmy Sp. z o. o. z siedzibą w (…).

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

W świetle art. 3 pkt 3a Ustawy Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (tj. Dz. U. z 2025 r. poz. 418) linie energetyczne, sieci ciepłownicze zaliczane są jako obiekty liniowe – obiekt budowlany.

Infrastruktura energetyczna (w postaci linii energetycznej 8xWN, linii światłowodowej oraz sieci ciepłowniczej preizolowanej 2 x (...)) usytuowana na działce X będąca własnością firmy Sp. z o. o. stanowi budowlę, o której mowa w wyżej wymienionym przepisie i będzie stanowić na moment sprzedaży.

Zlokalizowany na działce X zbiornik przeciwpożarowy jest „ruiną nieużytkową”, która to ruina została kupiona 2015 wraz działką i przynależy do tejże działki i właścicielem jest właściciel działki sp. z o. o.

Wnioskodawca nigdy nie ponosił żadnych nakładów finansowych na remont, konserwację bądź przebudowę przedmiotowego zbiornika. Na dzień dzisiejszy stan degradacji obiektu wynosi 70% i kompletnie nie nadaje się do użytku.

Zgodnie z art. 3 pkt. 1 ww. Ustawy przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Z powyższej definicji należy wywieść, że zarówno budynki, jak i budowle mają konkretne przeznaczenie, tj. spełniają określone funkcje. Wobec tego, w przypadku gdy ewidentnie obiekty nie nadają się do eksploatacji, to nie spełniają one cech budowli w rozumieniu ustawy – Prawo budowlane. Należy przyjąć, że obiekty takie nie spełniają swojej pierwotnej funkcji, do której były przeznaczone.

W związku z powyższym zbiornik przeciwpożarowy nie stanowi i nie będzie stanowić budowli na moment sprzedaży.

Właścicielem „ruiny” zbiornika przeciwpożarowego jest Wnioskodawca - sp. z o. o.

Przed dokonaniem transakcji nie będzie rozbiórki zbiornika.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z drzewostanem działki X stanowiąca własność Skarbu Państwa będąca w użytkowaniu wieczystym sp. z o. o. będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Przedmiotowa czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Pomimo klasyfikacji wskazanej w Rozporządzeniu Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków Spółka z o. o. stoi na stanowisku, że działka nr X nie jest terenem budowlanym w myśl ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wspomniano wyżej działka X nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz, że nie znajduje się na obszarze rewitalizacji. Wydane warunki zabudowy tyczą się drogi dojazdowej do działki m.in. X, a decyzja związana z budową linii odnosi się do stacji transformatorowej zlokalizowanej na innej działce, będącej własnością innego podmiotu, co biorą pod uwagę z art. 2 pkt 33 ustawy wskazuje na to, że nie mamy do czynienia z terenem budowlanymi.

Brak budynków i budowli będących własnością Wnioskodawcy oraz grunt nie będący terenem budowlanym warunkuje zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy w stosunku do całej działki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powyższego grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ponadto zarówno oddane nieruchomości w użytkowanie wieczyste, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w  art. 7 ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienie od podatku VAT dla dostawy terenów niezabudowanych określa art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w myśl którego:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, przy czym opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.

Ponadto, należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418). Zgodnie bowiem z zapisem art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na mocy art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli -  należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Na podstawie art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie małej architektury - należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

a)kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,

b)posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,

c)użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.):

Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że na przedmiotowej działce nr X zlokalizowana jest infrastruktura energetyczna, będąca własnością Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w (…), w postaci linii energetycznych 8 x WN, linii światłowodowej oraz sieci ciepłowniczej preizolowanej 2 x (...), która stanowi i będzie stanowić na moment sprzedaży budowlę, o której mowa w ustawie Prawo budowlane.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 48 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Zgodnie z art. 47 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Na podstawie art. 48 ustawy Kodeks cywilny:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego:

Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Z powyższego przepisu wynika, że jeśli przebiegające pod/nad daną działką części infrastruktury przesyłowej są przyłączone do przedsiębiorstw świadczących za ich pomocą dane usługi, to stanowią one własność tych przedsiębiorstw.

W sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest grunt, na którym posadowiona jest budowla, niestanowiąca własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

Zatem, skoro na działce nr X posadowiona jest infrastruktura energetyczna, stanowiąca budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, która stanowi własność operatora energetycznego to przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt (grunt zabudowany).

Tak więc, nie można uznać działki nr X za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że na ww. gruncie posadowiona jest budowla niebędąca Państwa własnością. Dodatkowo, dla działki nr X nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ale we wniosku wskazali Państwo, że dla ww. działki wydane zostały dwie decyzje o warunkach zabudowy:

-z dnia 15 października 2015 dla zamierzenia inwestycyjnego drogi dojazdowej do działki X, (…), (…), (…) i (…) na rzecz Państwa;

-z dnia 28 marca 2017 r. dla zamierzenia inwestycyjnego budowy elektroenergetycznej linii kablowej 6kV do stacji transformatorowej przewoźnej zlokalizowanej na działce nr (...) wraz zabudową tej stacji na terenie działek (…), (…), X, (…), (…), (…) wydaną na rzecz firmy (…) Sp. z o. o. z siedzibą w (…).

Zatem, dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr X nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zwolnienie to stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z uwagi na okoliczność, że nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że działka nr X nie była przez Państwa wykorzystywana do działalności zwolnionej od podatku VAT przez cały okres jej posiadania. Mając zatem na uwadze wskazane okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że dostawa prawa użytkowania wieczystego ww. działki nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, do opisanej we wniosku transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr X nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ani z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Podkreślenia wymaga, że granice tego szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.