Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.388.2025.2.RM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.388.2025.2.RM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe - w zakresie rozpoznania transakcji łańcuchowej (pytanie 4),
  • nieprawidłowe - w zakresie braku opodatkowania w Polsce zakupu towarów oraz braku obowiązku wykazania transakcji w pliku JPK oraz w informacji podsumowującej (pytanie 1 i 2) oraz
  • prawidłowe - w zakresie braku opodatkowania w Polsce dostawy towarów dokonanej w ramach transakcji łańcuchowej (pytanie 3).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 18 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania transakcji opisanej we wniosku za transakcję łańcuchową, braku opodatkowania w Polsce dokonanego przez Spółkę zakupu i sprzedaży towarów oraz braku obowiązku wykazania transakcji w pliku JPK oraz w informacji podsumowującej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 25 lipca 2025 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 25 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej także jako „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce i posiada ważny numer VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się m.in. handlem (…) - ich zakupem i sprzedażą na rynkach zagranicznych.

Spółka zawiera transakcję zakupu towarów od kontrahenta mającego siedzibę w Holandii. Dla celów tej transakcji Spółka posługuje się ważnym numerem VAT UE. Towar zakupiony na terytorium Holandii nie jest przemieszczany na terytorium Polski - jego transport odbywa się bezpośrednio z Holandii do Estonii. Towar nie trafia na terytorium Polski i tym samym nie jest też w Polsce magazynowany.

Następnie Spółka dokonuje sprzedaży ww. towaru na rzecz kontrahenta z siedzibą w Turcji (kontrahent nieposiadający numeru VAT UE). Wydanie towaru kontrahentowi tureckiemu lub jego przedstawicielowi następuje w Estonii. Również w tym przypadku towar nie trafia na terytorium Polski - jego fizyczna dostawa następuje bezpośrednio z Holandii do Estonii. Transport organizowany jest albo przez dostawcę z Holandii lub na jego zlecenie albo przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie posiada infrastruktury magazynowej ani innej formy stałej obecności (zakładu, oddziału itp.) ani na terytorium Holandii ani na terytorium Estonii. Nie jest również zarejestrowany do celów VAT w tych krajach.

Uzupełnienie wniosku

1)Kiedy Spółka nabyła towary od kontrahenta z siedzibą w Holandii oraz kiedy dokonała dostawy tych towarów na rzecz kontrahenta z siedzibą w Turcji? Proszę podać daty (stan faktyczny).

Spółka dokonała zakupu towarów (...) 2024 r. Towar został wysłany (...) 2024 r. do kontrahenta z siedzibą w Turcji.

2)Czy nabywając towar od kontrahenta z Holandii, Spółka miała już zawartą umowę (ustną/pisemną lub ustalenia w innej formie np. zamówienie na konkretną partię towarów) z kontrahentem z Turcji na dostawę towarów?

Spółka miała zawartą umowę na konkretną partię towarów. Umowa ustna została zawarta przed dokonaniem zakupu, a jej przedmiotem była dostawa określonej ilości i rodzaju towarów, zgodnie z ustalonymi warunkami handlowymi.

3)Kiedy przetransportowano towary z Holandii do Estonii? Proszę podać datę.

Odpowiedź: (...) 2024 r.

4)Który podmiot transportował towar z Holandii do Estonii? Jeśli towar transportowała zewnętrzna firma transportowa/spedytor - proszę wskazać, który uczestnik transakcji miał zawartą umowę dotyczącą transportu towarów z tą firmą, w czyim imieniu/na czyją rzecz przewoźnik przetransportował towar z Holandii do Estonii?

Towar transportowała zewnętrzna firma transportowa. Warunki handlowe z firmą transportową zawierała firma z Holandii.

5)Kiedy/w którym momencie Spółka nabyła prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w ramach transakcji pomiędzy dostawcą z Holandii i Spółką (na terytorium jakiego państwa znajdował się towar w tym momencie) oraz kiedy Spółka przeniosła to prawo na kontrahenta z Turcji (w jakim państwie znajdował się wówczas towar)?

Towar w momencie zakupu staje się własnością Spółki oraz Spółka w momencie sprzedaży (wystawienia faktury) traci prawo do rozporządzania towarem. Towar znajdował się na terytorium Holandii.

6)Czy Spółka ma zarejestrowaną działalność gospodarczą w Holandii i w Estonii? Czy Spółka jest w tych krajach zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej? Jakim (nadanym w jakim kraju) numerem identyfikacji podatkowej posłużyła się Spółka kupując towar od kontrahenta z Holandii?

Nie. Spółka nie jest zarejestrowana w Holandii i Estonii jako podatnik od wartości dodanej. Spółka posłużyła się polskim numerem identyfikacji podatkowej kupując towar od kontrahenta z Holandii.

7)W jaki sposób kontrahent z Holandii rozliczył podatek z tytułu dostawy towarów na rzecz Spółki? Proszę opisać zdarzenie.

Kontrahent z Holandii rozliczył WDT.

8)W jaki sposób Spółka rozliczyła podatek z tytułu dostawy towarów na rzecz kontrahenta z Turcji, oraz w jaki sposób udokumentowała tę dostawę, tj. czy np. Spółka wystawiła polską fakturę z tytułu dostawy na rzecz kontrahenta z Turcji, czy faktura ta zawiera polski numer identyfikacji podatkowej Spółki oraz kwotę podatku VAT?

Spółka wystawiła fakturę ze stawką NP na kontrahenta z Turcji i rozliczyła fakturę w deklaracji podatkowej jako „dostawa towarów oraz usług, poza terytorium kraju”. Faktura zawiera polski numer identyfikacji podatkowej.

9)Proszę podać dane dotyczące kontrahentów Spółki, tj. kontrahenta z Holandii, od którego Spółka nabyła towar oraz kontrahenta z Turcji, któremu Spółka sprzedała towar (nazwę i status podatkowy).

Spółka nabyła towar od kontrahenta (...).

Spółka sprzedała towar dla kontrahenta (...) LTD. STI.

10)Czy podatek związany z nabyciem towarów, służących Spółce do wykonywania czynności poza terytorium kraju, tj. sprzedaży towarów zakupionych w Holandii nabywcy z Turcji, mógłby być odliczony gdyby sprzedaż ta była dokonana na terytorium Polski, tj. czy dostawa towarów dokonana przez Spółkę na rzecz nabywcy z Turcji stanowiłaby czynność opodatkowaną uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, gdyby była dokonana na terytorium Polski?

Tak, jeśli towar zostałby zakupiony na terytorium Polski, to Spółka miałaby prawo do odliczenia VAT. W przypadku sprzedaży towaru na terytorium Polski również towar zostałby opodatkowany.

Pytania

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w którym Spółka nabywa towary od kontrahenta z siedzibą w Holandii, a towary te są transportowane bezpośrednio z Holandii do Estonii i nie trafiają na terytorium Polski, transakcja ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?

2)Czy w opisanym stanie faktycznym, z uwagi na brak fizycznego przemieszczenia towarów na terytorium Polski oraz brak ich magazynowania lub wykorzystywania w Polsce, Spółka nie ma obowiązku wykazania tej transakcji w ewidencji JPK_VAT ani w informacji podsumowującej VAT UE?

3)Czy sprzedaż towarów przez Spółkę na rzecz kontrahenta z siedzibą w Turcji, w sytuacji gdy fizyczny przepływ towaru odbywa się bezpośrednio z Holandii do Estonii (bez wprowadzenia towaru na terytorium Polski), stanowi dostawę towarów niepodlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce?

4)Czy opisana sekwencja transakcji (zakup towaru od kontrahenta z Holandii i dalsza sprzedaż towaru na rzecz kontrahenta z Turcji z przemieszczeniem towaru z Holandii do Estonii) stanowi transakcję łańcuchową, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jeśli tak - która z dostaw powinna być uznana za dostawę ruchomą: dostawa od kontrahenta holenderskiego do Spółki czy dostawa od Spółki do kontrahenta z Turcji?

5)Czy w przypadku, gdy transport towarów z Holandii do Estonii organizowany jest przez Spółkę, wpływa to na kwalifikację dostawy ruchomej w ramach transakcji łańcuchowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Tak, zakup tych towarów nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Uzasadnienie:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) opodatkowane jest w państwie, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia transportu. Skoro transport kończy się w Estonii, a Spółka nie wprowadza towarów na terytorium Polski, to nie dochodzi do WNT w Polsce. Zatem brak jest podstawy do opodatkowania zakupu w Polsce.

Ad 2

Tak, nie ma obowiązku wykazywania tej transakcji w JPK_VAT ani VAT UE w Polsce.

Uzasadnienie:

Skoro nie dochodzi do WNT w Polsce (brak fizycznego wprowadzenia do kraju), to transakcja ta nie podlega ewidencji VAT w Polsce. Nie występuje również obowiązek ujęcia jej w informacji VAT UE, ponieważ nie została spełniona przesłanka miejsca opodatkowania w Polsce.

Ad 3

Tak, transakcja ta nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest miejsce, gdzie towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu. W przypadku, gdy towar nie jest transportowany ani magazynowany w Polsce, a jego wydanie i odbiór następują w innych krajach (tu: Holandia i Estonia), dostawa ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce, o ile Spółka nie posiada w tych krajach stałego miejsca prowadzenia działalności. W rezultacie, sprzedaż ta jest poza zakresem polskiego VAT.

Ad 4

Tak, jest to transakcja łańcuchowa. Dostawa ruchoma powinna być przypisana do tego podmiotu, który organizuje transport.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT oraz przepisami unijnymi, jeżeli w transakcji bierze udział więcej niż dwóch podatników i odbywa się jeden transport towaru, to tylko jedna dostawa w łańcuchu może być uznana za dostawę ruchomą (czyli tę, która skutkuje przemieszczeniem towarów).

Jeżeli to Wnioskodawca organizuje transport z Holandii do Estonii, to dostawa od kontrahenta z Holandii do Wnioskodawcy jest nieruchoma (opodatkowana w Holandii), a dostawa od Wnioskodawcy do kontrahenta z Turcji na terytorium Estonii jest dostawą ruchomą (opodatkowana poza Polską).

Ad 5

Tak, organizacja transportu przez Wnioskodawcę wpływa na przypisanie dostawy ruchomej.

Uzasadnienie:

W transakcjach łańcuchowych, organizator transportu decyduje, której dostawie przypisuje się status „ruchomej”. Jeżeli to Wnioskodawca organizuje transport, to dostawa od niego do kontrahenta tureckiego jest ruchoma, co skutkuje koniecznością określenia miejsca dostawy poza Polską. Oznacza to, że sprzedaż nie podlega VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy czym, w myśl art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy (WNT) ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Natomiast według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347 str. 1 ze zm.):

Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalność rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towaru. Podatek należny z tego tytułu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.

Przy czym, jak wskazuje art. 25 ust. 2 ustawy:

Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1) zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub

2) zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Według art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 2b ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

Przy czym w myśl art. 22 ust. 2d ustawy:

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Według art. 22 ust. 2c ustawy:

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1) pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2) ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zatem, w myśl art. 22 ust. 3 ustawy, wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Transakcja ruchoma będzie stanowić eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę towaru po stronie dostawcy, natomiast po stronie nabywcy import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Przy czym, w sytuacji gdy za transport towarów odpowiedzialny jest pierwszy dostawca, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Natomiast w przypadku gdy za transport odpowiedzialny jest ostatni nabywca, transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej na rzecz tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu) (art. 22 ust. 2e ustawy).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Według art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

13a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

13b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Elementy JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem” oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Na podstawie § 1 rozporządzenia:

1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowy zakres danych zawartych w:

a) deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ,,ustawą'',

b) ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej ,,ewidencją'';

2) objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej ,,deklaracjami'', oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

2. Objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy określa załącznik do rozporządzenia.

Ponadto, zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,

5) przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach

- zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Według art. 100 ust. 3 pkt 1 ustawy:

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce oraz jest zarejestrowana do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (posiada ważny numer VAT UE).

(...) 2024 r. Spółka nabyła towar od kontrahenta z siedzibą w Holandii, a następnie sprzedała ten towar kontrahentowi z Turcji. Towar został przetransportowany bezpośrednio z Holandii do Estonii, do kontrahenta z siedzibą w Turcji (...) 2024 r. Nabywając towar od kontrahenta z Holandii Spółka miała zawartą umowę na konkretną partię towarów. Umowa ustna została zawarta przed dokonaniem zakupu, a jej przedmiotem była dostawa określonej ilości i rodzaju towarów, zgodnie z ustalonymi warunkami handlowymi. Spółka przeniosła prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na kontrahenta z Turcji w momencie sprzedaży (wystawienia faktury). Towar znajdował się wówczas na terytorium Holandii. Spółka nie posiada infrastruktury magazynowej ani innej formy stałej obecności (zakładu, oddziału itp.) w Holandii i w Estonii i nie jest w tych krajach zarejestrowana do celów VAT.

Ad 4

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy wyrazili Państwo wątpliwości dotyczące m.in. uznania opisanej transakcji za transakcję łańcuchową.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że transakcja łańcuchowa cechuje się tym, że towar będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio przez pierwszy podmiot ostatniemu nabywcy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy. Zatem, dla zaistnienia dostawy łańcuchowej konieczne jest łączne wystąpienie następujących okoliczności:

  • w transakcji musi uczestniczyć kilka podmiotów,
  • transakcja musi dotyczyć tego samego towaru,
  • towar jest przedmiotem tylko jednej wysyłki od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy (art. 22 ust. 2 ustawy).

Przedstawione okoliczności wskazują, że transakcja będąca przedmiotem zapytania jest transakcją łańcuchową. W transakcji uczestniczą trzy podmioty, tj. dostawca towarów z Holandii (pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw), Państwa Spółka (drugi podmiot w łańcuchu) oraz nabywca z Turcji (trzeci podmiot w łańcuchu). Podmiot z Holandii sprzedaje towar Państwu, a Państwo sprzedają ten towar nabywcy z Turcji. Przy tym, towar transportowany jest bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu dostaw, tj. od dostawcy z Holandii do tureckiego nabywcy na terytorium Estonii. Jednocześnie, przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że podmiotem transportującym towar z Holandii do Estonii jest pierwszy podmiot w łańcuchu, tj. dostawca z Holandii. Jak bowiem Państwo wskazujecie, to podmiot z Holandii zawierał umowę (warunki handlowe) z firmą transportową, która transportowała towar z Holandii do Estonii.

Zatem, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy uznać, że - stosownie do art. 22 ust. 2e pkt 1 ustawy - transport towarów należy przypisać dostawie dokonanej przez podmiot z Holandii na Państwa rzecz. Tym samym, pierwszą transakcję w łańcuchu dostaw (dokonywaną pomiędzy podmiotem z Holandii a Państwa Spółką), należy traktować - w oparciu o art. 22 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy - jako dostawę transgraniczną („ruchomą”), dokonaną i podlegającą opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia transportu, tj. na terytorium Holandii. Natomiast kolejną dostawę towarów dokonaną pomiędzy Państwa Spółką i nabywcą z Turcji należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu zakończenia transportu, tj. na terytorium Estonii.

Tym samym, stanowisko w zakresie pytania nr 4, zgodnie z którym opisana transakcja stanowi transakcję łańcuchową jest prawidłowe.

Ad 1 i 2

Państwa wątpliwości dotyczą również potwierdzenia, że zakup towarów na terytorium Holandii nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski (pytanie 1) w związku z czym nie mają Państwo obowiązku wykazywania tej transakcji w pliku JPK oraz w informacji podsumowującej (pytanie 2).

Jak wynika z przyjętego rozstrzygnięcia, dostawa towarów dokonana przez podmiot z Holandii na Państwa rzecz stanowi dostawę „ruchomą”, która podlega opodatkowaniu w Holandii (miejsce rozpoczęcia transportu), na podstawie art. 22 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy. Jak już wskazałem, transakcja ruchoma, która stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towaru po stronie dostawcy, po stronie nabywcy stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Przy czym, WNT uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu (art. 25 ust. 1 ustawy). Zatem, podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien zarejestrować się w kraju UE zakończenia transportu towarów i rozliczyć w tym kraju podatek z tytułu WNT, na podstawie przepisów obowiązujących w tym państwie członkowskim UE.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że nabyli Państwo prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w innym niż Polska państwie członkowskim UE (Holandia). W wyniku tej dostawy towar został przetransportowany z Holandii na terytorium innego państwa członkowskiego UE, tj. do Estonii. W świetle obowiązujących przepisów prawa oraz powyższych wyjaśnień należy więc uznać, że nabycie towarów od dostawcy z Holandii stanowi dla Państwa WNT, które powinno zostać opodatkowane na terytorium Estonii (kraj zakończenia transportu towarów). Zatem, co do zasady, powinni Państwo dokonać rejestracji w kraju zakończenia transportu, tj. w Estonii i rozliczyć w tym kraju podatek z tytułu WNT zgodnie z przepisami obowiązującymi w Estonii. Podobnie, obowiązek opodatkowania dostawy dokonanej w Estonii na rzecz podmiotu z siedzibą w Turcji należy analizować w oparciu o przepisy obowiązujące w Estonii. Państwo wskazaliście jednak, że nie jesteście zarejestrowani w Holandii i Estonii jako podatnik od wartości dodanej. Kupując towar od kontrahenta z Holandii, posłużyli się Państwo polskim numerem identyfikacji podatkowej. Dostawę dokonaną na rzecz nabywcy z Turcji udokumentowali Państwo fakturą, w której wskazali Państwo polski numer identyfikacji podatkowej oraz adnotację „NP”. Jednocześnie dostawę towarów dokonaną na rzecz nabywcy z Turcji rozliczyli Państwo w deklaracji podatkowej jako „dostawa towarów oraz usług, poza terytorium kraju”.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na regulację zawartą w art. 25 ust. 2 ustawy, zgodnie z którą - w przypadku, gdy podatnik dokonujący WNT na potrzeby tej transakcji posłużył się numerem przyznanym mu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych przez państwo członkowskie, inne niż to, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia transportu, uznaje się, że WNT zostało dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że WNT opodatkowano w kraju przeznaczenia. Przytoczona regulacja wprowadza więc obowiązek opodatkowania tej samej transakcji (WNT) zarówno w kraju zakończenia transportu jak i w kraju nadania numeru VAT UE nabywcy.

Przy czym, przepisy przewidują również, że w takim przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie nastąpi w kraju, którego numer został wykorzystany, jeżeli nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

  • zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub
  • zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

Odnosząc powyższe ustalenia do Państwa sytuacji, należy więc uznać, że skoro Państwo jako podatnik dokonujący WNT nie posłużyliście się numerem identyfikacyjnym nadanym w Estonii (państwo zakończenia transportu) lecz polskim numerem identyfikacji podatkowej - to oznacza, że w sprawie znajduje zastosowanie art. 25 ust. 2 ustawy, który nakazuje uznać, że WNT zostało dokonane również na terytorium Polski, tj. na terytorium państwa, które nadało Państwu numer identyfikacji jaki podaliście dostawcy z Holandii.

Zatem pomimo, że transport towarów zakończył się w innym niż Polska państwie członkowskim UE, to z uwagi na fakt, że dla dokonanego nabycia towarów podali Państwo polski numer identyfikacji podatkowej i nabycie to nie zostało przez Państwa rozliczone na terytorium Estonii, należy je opodatkować w Polsce jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wykazać w informacji podsumowującej oraz w pliku JPK_V7.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że rozliczając podatek z tytułu WNT również w Polsce, na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy, nabywca towarów nie może odliczyć podatku VAT z tytułu takiego WNT, o czym przesądza art. 88 ust. 6 ustawy, który stanowi, że:

Nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c, w przypadku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 25 ust. 2, na terytorium kraju z powodu podania numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10, w sytuacji gdy towary w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym stanowisko, z którego wynika, że zakup towarów od dostawcy z Holandii nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski (pytanie 1) w związku z czym nie mają Państwo obowiązku wykazywania tej transakcji w pliku JPK_VAT oraz w VAT UE w Polsce (pytanie 2) jest nieprawidłowe.

Ad 3

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia, czy sprzedaż towarów kontrahentowi z siedzibą w Turcji podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.

Jak potwierdziłem w tej interpretacji, transakcja dokonywana pomiędzy dostawcą z Holandii, Państwa Spółką i nabywcą z siedzibą w Turcji jest transakcją łańcuchową. Dostawa towarów dokonana przez podmiot z Holandii na Państwa rzecz podlega opodatkowaniu na terytorium Holandii, natomiast dostawa towarów dokonana przez Państwa na rzecz nabywcy z Turcji podlega opodatkowaniu w Estonii, na podstawie art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy. Zatem, dostawa towarów na rzecz nabywcy z siedzibą w Turcji nie stanowi dla Państwa czynności podlegającej opodatkowaniu na terytorium Polski. W konsekwencji, w związku ze sprzedażą towarów nabywcy z Turcji, nie jesteście Państwo zobowiązani do rozliczenia podatku VAT w Polsce.

Tym samym, stanowisko w zakresie pytania 3, z którego wynika, że sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta z siedzibą w Turcji, w sytuacji gdy fizyczny przepływ towaru odbywa się bezpośrednio z Holandii do Estonii, bez wprowadzenia towaru na terytorium Polski, stanowi dostawę towarów niepodlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce jest prawidłowe.

Jednocześnie wskazuję, że nie odniosłem się do pytania nr 5, które dotyczy ustalenia, czy organizacja transportu przez Spółkę wpływa na przypisanie dostawy ruchomej. Złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego, tj. transakcji dokonanej w okresie od (...) 2024 r. (zakup towaru od kontrahenta z Holandii) do (...) 2024 r. (transport towaru z Holandii do Estonii). Zgodnie ze wskazaniem Spółki - podmiotem transportującym towar była w tym przypadku zewnętrzna firma transportowa działająca na rzecz dostawcy z Holandii, a nie Państwa Spółka. Skoro Państwo nie transportowaliście towaru, pytanie dotyczące ustalenia, czy organizacja transportu przez Wnioskodawcę wpływa na przypisanie dostawy ruchomej jest bezprzedmiotowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy również zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwalifikacji czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na gruncie polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast nie rozstrzyga w jaki sposób należy opodatkować czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, które nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Z uwagi na terytorialność podatku VAT, zasady opodatkowania opisanych transakcji podlegają regulacjom krajów, w którym znajduje się miejsce świadczenia przy dostawie towarów (w analizowanej sprawie w Estonii). Zatem to przepisy tego państwa wskażą, w jaki sposób należy opodatkować dokonane przez Wnioskodawcę nabycie i dostawę towarów oraz w jaki sposób powinny być one dokumentowane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.