
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zakupu towarów w Szwecji za pośrednictwem firm, które organizują aukcje oraz importu usług. Uzupełnili go Państwo pismem z 4 lipca 2025 r. (wpływ 8 lipca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka zajmuje się sprzedażą maszyn ...... Spółka dokonuje zakupu głównie w Szwecji poprzez aukcje. Aukcje organizują dwie firmy: A i B. Po wygranej aukcji firma A wystawia pierwszą fakturę, na której są dwie pozycje:
-pierwsza pozycja: nazwa zakupionego towaru, wartość netto, podatek VAT 25%, wartość brutto,
-druga pozycja opłata za aukcję, wartość netto, podatek VAT 25% i wartość brutto.
Tak wystawiona faktura jest podstawą zapłaty za towar. W dniu w którym towar znajdzie się w Polsce, podatnik potwierdza ten fakt na dokumencie - export declaration. Dokument ten wystawia firma A, na której oprócz informacji o zakupionym towarze jest informacja o faktycznym sprzedawcy danego towaru oraz data odbioru towaru.
Następnie firma A koryguje wcześniej wystawioną (pierwszą) fakturę do "zera", zwraca kwotę zapłaconego podatku VAT i wystawia ostateczną fakturę (druga faktura). Faktura ta wystawiona jest z inną datą i innym numerem niż faktura pierwotna. Na fakturze wykazany jest przedmiot zakupu i opłata za aukcje tylko w wartości netto. Przy pozycji opłata za aukcję jako sprzedawca wykazana jest firma A, a przy pozycji zakup towaru wskazana jest firma, która dokonuje sprzedaży tego towaru.
W tej sytuacji obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego i importu usług podatnik rozpoznaje w dacie ostatecznej faktury (drugiej faktury). Faktura pierwotna (pierwsza) i korygująca nie jest ewidencjonowana w Spółce. Ostateczna faktura (druga) przyjęta jest dwa razy w rejestrach z tym samym numerem, ale z dwoma różnymi dostawcami. W jednej pozycji dokumentuje nabycie wewnątrzwspólnotowe z dostawcą towarów, a w drugiej - import usług z dostawcą (firma aukcyjna).
Firma B wystawia fakturę, na której też są dwie pozycje:
-pierwsza pozycja: opłata za aukcję, wartość netto, podatek VAT - reverse charge, wartość całkowita, oraz numer VAT sprzedawcy - czyli firmy B,
-druga pozycja: nazwa zakupionego przedmiotu, wartość netto, podatek VAT 25%, wartość brutto.
Tak wystawiona faktura jest podstawą zapłaty za towar. W dniu, w którym towar znajdzie się w Polsce, podatnik potwierdza ten fakt na dokumencie - export declaration. Dokument ten wystawia firma B, na którym oprócz informacji o zakupionym towarze jest informacja o faktycznym sprzedawcy danego towaru oraz dacie odbioru towaru. Następnie firma B wystawia fakturę korygującą kwotę podatku VAT i zwraca ją na konto podatnika. W tej sytuacji podatnik rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie pierwszej faktury. Wprowadza do rejestru fakturę dwa razy z tym samym numerem, ale z dwoma różnymi dostawcami. Opłata za aukcję jako import usług wykazywana jest z dostawcą - B. Zakup towaru jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru z rzeczywistym sprzedawcą.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazano:
1.Działalność gospodarcza jest prowadzona od 06.02.2023 r.
2.Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.
3.Spółka nie jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej ani żadnego innego podatku o podobnym charakterze.
4.Spółka jest zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Rejestracja dokonana na terytorium Polski.
5.Siedziba Spółki jest na terytorium Polski.
6.Na terytorium Szwecji Spółka nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej.
7.Towary zakupione na aukcji nie stanowią nowych środków transportu.
8.Towary były nabyte na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
9.Na pytanie o treści: Proszę doprecyzować:
a)kiedy po wygranej aukcji została wystawiona pierwsza faktura przez firmę B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Pierwsza faktura była wystawiona 23.01.2025 r.
b)kiedy została wystawiona faktura korygująca przez firmę B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Faktura korygująca była wystawiona 07.02.2025 r.
c)kiedy została wystawiona ostateczna faktura (druga faktura) przez firmę B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Faktura ostateczna była wystawiona 07.02.2025 r.
d)kiedy nastąpił odbiór przez Państwa towarów zakupionych na aukcji firmy B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Załadunek był w dniu 28.01.2025 r., rozładunek w dniu 03.02.2025 r.
e)kiedy (w jakim momencie np. w momencie zakupu, zapłaty, przekazania do transportu, dostarczenia do Państwa siedziby) nabyli Państwo prawo do rozporządzania jak właściciel towarem zakupionym na aukcji B? Proszę wskazać konkretny moment i datę (dzień, miesiąc i rok) nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Odp. Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel nabywamy po opłaceniu towaru. W opisanej sytuacji w dniu 23.01.2025 r.
f)kiedy (dzień, miesiąc i rok) dokonali Państwo zapłaty za kupione towary na aukcji firmy B?
Odp. Zapłata za zakupiony towar była w dniu 23.01.2025 r.
g)z jakiego powodu firma A na ostatecznej fakturze (drugiej fakturze) wskazuje firmę, która dokonuje sprzedaży towaru?
Odp. Firma A jest tylko pośrednikiem w sprzedaży, zgłasza tylko opłatę aukcyjną. Rzeczywisty sprzedawca przedmiotu jest wymieniony na fakturze za pomocą swojego identyfikatora sprzedawcy. Identyfikator sprzedawcy jest również wymieniony na dokumencie odbioru - Export Declaration wraz z danymi firmy sprzedawcy. Te dwa dokumenty razem pokazują, kto jest rzeczywistym sprzedawcą przedmiotu. Sprzedawca przedmiotu składa raport o sprzedaży wewnątrzwspólnotowej do urzędu skarbowego w Szwecji wykazując daną transakcję.
h)dlaczego firma A wystawia fakturę w imieniu firmy/podmiotu będącego sprzedawcą towaru?
Odp. Firmy aukcyjne w Szwecji działają w ten sposób, wystawiają faktury w imieniu sprzedawcy.
10.Na pytanie o treści: Proszę doprecyzować:
a)kiedy została wystawiona faktura przez firmę B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Faktura przez firmę B była wystawiona 28.01.2025 r.
b)kiedy została wystawiona faktura korygująca przez firmę B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Faktura korygująca była wystawiona 12.02.2025 r.
c)kiedy nastąpił odbiór przez Państwa towarów zakupionych na aukcji firmy B? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.
Odp. Odbiór był w dniu 12.02.2025 r.
d)kiedy (w jakim momencie np. w momencie zakupu, zapłaty, przekazania do transportu, dostarczenia do Państwa siedziby) nabyli Państwo prawo do rozporządzania jak właściciel towarem zakupionym na aukcji B? Proszę wskazać konkretny moment i datę (dzień, miesiąc i rok) nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Odp. Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel nabywamy po opłaceniu towaru. W opisanej sytuacji w dniu 28.01.2025 r.
e)kiedy (dzień, miesiąc i rok) dokonali Państwo zapłaty za kupione towary na aukcji firmy B?
Odp. Zapłata była 28.01.2025 r.
f)z jakiego powodu firma B na wystawionej fakturze wskazuje numer VAT sprzedawcy - czyli firmy B, a następnie na dokumencie - export declaration umieszcza informację o faktycznym sprzedawcy danego towaru?
Odp. Spółka zadała takie pytanie firmie B i otrzymała następującą odpowiedź:
„Ponieważ A jest tylko pośrednikiem w sprzedaży, nie zgłasza całej kwoty, ponieważ nie jest rzeczywistym sprzedawcą, zgłasza tylko opłatę aukcyjną. Rzeczywisty sprzedawca przedmiotu jest wymieniony na fakturze za pomocą swojego identyfikatora sprzedawcy, identyfikator sprzedawcy jest również wymieniony na paragonie odbioru wraz z danymi firmy sprzedawcy. Te dwa dokumenty razem pokazują, kto jest rzeczywistym sprzedawcą przedmiotu. Sprzedawca przedmiotu złożył raport do urzędu skarbowego w Szwecji na temat ostatecznej kwoty zakupu.”
g)dlaczego firma B wystawia fakturę w imieniu faktycznego sprzedawcy danego towaru?
Odp.Firmy aukcyjne w Szwecji działają w ten sposób, wystawiają faktury w imieniu sprzedawcy.
11.Towary są wysyłane z terytorium Szwecji i odbierane na terytorium Polski w siedzibie firmy. Towar odbierany jest bezpośrednio od sprzedawcy.
12.Firmy B posiada siedzibę działalności gospodarczej w Szwecji. Firma A posiada siedzibę działalności gospodarczej w Szwecji.
13a. Firma A jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Firma B jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
13b. Firma A jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji. Firma B jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji.
13c. Firma A jest zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Szwecji. Firma B jest zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Szwecji.
13d. Firma A nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Firma B nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
14.Firmy dokonujące sprzedaży towarów posiadają siedzibę działalności na terytorium Szwecji.
15a. Sprzedawcy są podatnikami o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
15b. Sprzedawcy są zarejestrowani dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji.
15c. Sprzedawcy są zarejestrowani do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Szwecji.
15d. Sprzedawcy nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
Pytanie
Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w opisanych wyżej sytuacjach?
Państwa stanowisko w sprawie
Podatnik rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie wystawienia faktury przez sprzedawcę.
W przypadku wystawiania faktur przez firmę B jest to data ostatniej faktury (drugiej faktury). Pierwsza faktura, która zawiera kwotę podatku VAT obowiązującego w kraju dostawcy, stanowi podstawę do zapłaty za zakupiony towar. Kwota podatku VAT jest traktowana jako zabezpieczenie wykonania nabycia wewnątrzwspólnotowego i jest zwracana po otrzymaniu potwierdzenia odbioru towaru w Polsce. Spółka na podstawie tej faktury nie wykazuje nabycia wewnątrzwspólnotowego, ponieważ faktura jest wystawiona ze stawką VAT - 25% (obowiązującą w Szwecji) i nie ma także danych faktycznego sprzedawcy. Dopiero druga faktura wystawiona przez firmę B zawiera dane sprzedawcy i stawkę podatku obowiązującą przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - 0%.
Dlatego też spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie drugiej faktury. W przypadku wystawienia faktur przez firmę B obowiązek podatkowy jest rozpoznany w dacie wystawionej faktury. Firma B wystawia fakturę za zakupiony towar z podatkiem VAT obowiązującym w Szwecji. Na podstawie tej faktury odbiorca dokonuje zapłaty. Po dokonaniu przez spółkę D zapłaty i przesłaniu potwierdzenia odbioru towaru w Polsce, jest wystawiana faktura korygująca kwotę podatku VAT. Odbiorca mając komplet dokumentów, czyli fakturę zakupu, fakturę korygującą i dokument export declaration z danymi faktycznego sprzedawcy - rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie faktury zakupu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Według art. 2 pkt 1 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).
Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej – rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).
Z kolei w myśl art. 2 pkt 4 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego – rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z kolei art. 2 pkt 9 ustawy stanowi, że:
Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1)nabywcą towarów jest:
a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
Z przywołanej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysyłany bądź transportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji. Trzeba zaznaczyć, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.
Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) powiązana jest z istnieniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) i co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: Jeden podmiot dokonuje dostawy towarów, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a drugi podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Aby daną transakcję uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wymagane jest spełnienie dwóch podstawowych warunków:
1.podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel – tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
2.w wyniku dokonania dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma tu znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W przypadku rozpoznania danej transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nabywca towarów jest zobowiązany do rozliczenia (opodatkowania i wykazania) tego nabycia w kraju.
Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b) usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy:
W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, która podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy. Jednocześnie, aby wystąpił import usług, miejsce świadczenia usługi nabywanej przez podatnika od podatnika zagranicznego musi znajdować się na terytorium Polski.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1) ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
W myśl art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powołanych wyżej przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
W myśl art. 19a ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług:
telekomunikacyjnych,
- wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,
- najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
- ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
- stałej obsługi prawnej i biurowej,
- dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego
- z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.
Natomiast art. 19a ust. 8 ustawy stanowi, że:
Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:
1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Powołany wyżej przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jeśli jednak, przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, wówczas obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Przy czym, przepisy ustawy dotyczące powstania obowiązku podatkowego nie regulują odrębnie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Zatem obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych w ramach importu usług powstaje na zasadach właściwych dla tych usług.
W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że dla prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonej usługi istotne jest zdefiniowanie momentu, w którym usługa została wykonana. Z powodu braku stosownych regulacji tego zagadnienia w ustawie, przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę.
„Wykonanie usługi” następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których zobowiązany był świadczący określoną usługę. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W przypadku świadczenia usług ustawa nie definiuje momentu jej wykonania, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia.
Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw i usług.
Z kolei art. 20 ust. 5 ustawy stanowi, że:
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Powołany art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.
Z opisu sprawy wynika, że będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT są Państwo również zarejestrowani do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Siedziba Państwa działalności znajduje się w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują Państwo zakupu towarów głównie w Szwecji poprzez aukcje. Aukcje organizują dwie firmy: A i B, będące podatnikami o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i posiadające siedzibę działalności w Szwecji. Ww. firmy są zarejestrowane do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Szwecji oraz nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Firmy aukcyjne w Szwecji działają w ten sposób, że wystawiają faktury w imieniu sprzedawcy. Firma A i B jest pośrednikiem w sprzedaży i zgłasza tylko opłatę aukcyjną. Rzeczywisty sprzedawca przedmiotu jest wymieniony na fakturze za pomocą swojego identyfikatora sprzedawcy. Sprzedawcy są podatnikami o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedawcy są zarejestrowani do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Szwecji. Sprzedawcy nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Towary są wysyłane z terytorium Szwecji i odbierane na terytorium Polski w siedzibie firmy. Towar odbierany jest bezpośrednio od sprzedawcy.
Po wygranej aukcji firma A 23.01.2025 r. wystawiła pierwszą fakturę, na której są dwie pozycje:
-pierwsza pozycja: nazwa zakupionego towaru, wartość netto, podatek VAT 25%, wartość brutto,
-druga pozycja opłata za aukcję, wartość netto, podatek VAT 25% i wartość brutto.
23.01.2025 r. dokonali Państwo zapłaty za zakupiony towar na aukcji firmy A i nabyli Państwo w tym dniu prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.
Z kolei firma B 28.01.2025 r. wystawiła fakturę, na której też są dwie pozycje:
-pierwsza pozycja: opłata za aukcję, wartość netto, podatek VAT - reverse charge, wartość całkowita, oraz numer VAT sprzedawcy - czyli firmy B,
-druga pozycja: nazwa zakupionego przedmiotu, wartość netto, podatek VAT 25%, wartość brutto.
28.01.2025 r. dokonali Państwo zapłaty za zakupiony towar na aukcji firmy B i nabyli Państwo w tym dniu prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.
W tak przedstawionych okolicznościach sprawy uznać należy, że dokonując zakupów towarów na aukcjach firmy: A i B dochodzi po Państwa stronie do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług pośrednictwa w zakupie tych towarów. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy nabywają Państwo na aukcjach towary od sprzedawców zarejestrowanych dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji, które w wyniku dokonanej dostawy są transportowane na terytorium Polski na potrzeby prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. Przedmiotowe towary nabywają Państwo za pośrednictwem firm, które organizują ww. aukcje i posiadają siedzibę działalności gospodarczej w Szwecji, są zarejestrowane dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji oraz nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
W analizowanym przypadku po dokonaniu zakupu towarów na aukcjach ww. firm zostały wystawiane na Państwa rzecz faktury brutto dokumentujące zakup towarów oraz opłatę aukcyjną i w tym samym dniu na ich podstawie dokonali Państwo zapłaty. Również w dniu wystawienia tych faktur nabyli Państwo prawo do dysponowania towarem jak właściciel.
Tym samym należy stwierdzić, że skoro ww. faktury wystawione przez firmy A i B dokumentują czynności, w ramach których dochodzi do przeniesienia na Państwa prawa do dysponowania towarem jak właściciel, w efekcie czego towary te zostały wysłane/ przetransportowane z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju,
to – w okolicznościach niniejszej sprawy – obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, tj. w dacie wystawienia tych faktur.
Z kolei w związku z tym, że ustawodawca nie uregulował w sposób szczególny powstania obowiązku podatkowego dla importu usług pośrednictwa takich jak opisane we wniosku, obowiązek podatkowy powstaje według zasady ogólnej (określonej w art. 19a ust. 1 ustawy), tj. z chwilą wykonania tych usług.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że dla ww. usług pośrednictwa za moment wykonania tych usług, należy uznać moment faktycznego zakończenia (zrealizowania) wszystkich czynności, składających się na ww. usługi pośrednictwa. W okolicznościach niniejszej sprawy momentem faktycznego zakończenia wszystkich czynności związanych z pośrednictwem w zakupie jest sprzedaż towarów na Państwa rzecz za pośrednictwem aukcji firm A i B.
Mając powyższe na uwadze należy zatem stwierdzić, że dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obowiązek podatkowy powstał - na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy - z datą wystawienia faktury przez firmy aukcyjne, tj. w przypadku firmy B 23 stycznia 2025 r., w przypadku firmy B 28 stycznia 2025 r. Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu importu usług pośrednictwa związanego z zakupem towarów na aukcjach ww. firm powstał – zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy – w dacie wykonania usług pośrednictwa (faktycznie zrealizowanej sprzedaży towarów), tj. w przypadku firmy B 23 stycznia 2025 r., w przypadku firmy B 28 stycznia 2025 r.
Wobec powyższego oceniając całościowo Państwa stanowisko należało je uznać za nieprawidłowe, bowiem w kwestii dotyczącej zakupu towarów za pośrednictwem aukcji firmy B błędnie uznają Państwo datę powstania obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia drugiej faktury.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być rozpatrzone.
Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Państwa. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
