Interpretacja indywidualna - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.458.2025.3.DK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jej dostawę.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest osoba prawna (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będąca polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem podatku VAT (dalej „Wnioskodawca”).

Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej oraz zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce (dalej „Sprzedający”).

Sprzedający jest użytkownikiem nieruchomości położonej w województwie (…), powiecie (...), Gminie (...), w miejscowości (...), stanowiącej działkę o numerze X, obszaru dla której Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą (…) (dalej „Nieruchomość”). Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży z dnia 23 lutego 2023 r.

Nieruchomość stanowi były nasyp kolejowy (dalej „Nasyp Kolejowy”), którego rozbiórka objęta jest wydaną z wniosku Sprzedającego ostateczną i prawomocną decyzją Prezydenta Miasta (...) zatwierdzającą projekt rozbiórki i udzielającą pozwolenia na rozbiórkę Nasypu Kolejowego znajdującego się na Nieruchomości (dalej: „Decyzja o Rozbiórce”). Sprzedający nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie Nasypu Kolejowego.

Sprzedający, w odniesieniu do Nieruchomości, uzyskał ponadto w szczególności:

1.ostateczną i prawomocną decyzję Miejskiego Zarządu Ulic i Mostów z siedzibą w (…) o wyrażeniu zgody na lokalizację zjazdu o parametrach zjazdu zwykłego z ul. (…) na Nieruchomość (dalej „Decyzja Zjazd”) oraz

2.ostateczną i prawomocną decyzję Prezydenta Miasta (...) zezwalającą na usunięcie drzew na terenie Nieruchomości (dalej „Decyzja Drzewa”), której przedmiot został przez Sprzedającego w przeważającej części wykonany.

Nieruchomość podlega ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Miasta (...) i znajduje się w obszarach oznaczonych na rysunku planu symbolami i opisami:

1.MW/P.G - tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, oraz

2.KD - tereny dróg publicznych.

W dniu 21 marca 2025 r. Wnioskodawca oraz Sprzedający zawarli przedwstępną umowę sprzedaży (dalej „Przedwstępna Umowa Sprzedaży”), na podstawie której Sprzedający oraz Wnioskodawca zobowiązali się zawrzeć umowę (dalej „Warunkowa Umowa Sprzedaży”), na mocy której Sprzedający sprzeda Wnioskodawcy:

1.Prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz

2.Autorskie prawa majątkowe oraz prawa zależne do utworów (koncepcji, dokumentacji projektowej obejmującej projekt rozbiórki Nasypu Kolejowego, zatwierdzony Decyzją o Rozbiórce) wraz z własnością egzemplarzy tych utworów (dalej łącznie „Prawa Autorskie”).

Sprzedający w Przedwstępnej Umowie Sprzedaży, w szczególności:

1.udzielił Wnioskodawcy prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, dla celów koniecznych do uzyskania decyzji (dalej „Decyzja PnB”) zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę oraz przygotowania inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego (dalej „Inwestycja”),

2.udzielił Wnioskodawcy oraz osobie fizycznej wskazanej przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa do dokonywania w imieniu Sprzedającego wszelkich czynności faktycznych i prawnych opisanych powyżej w punkcie 1, a związanych z przygotowaniem i prowadzeniem na Nieruchomości procesu budowalnego, reprezentowania Sprzedającego wobec wszelkich organów administracji rządowej i samorządowej, sądów, osób fizycznych i prawnych w zakresie związanym z uzyskaniem wszelkich postanowień i decyzji w powyższym zakresie, przy czym przez proces budowlany, o którym mowa powyżej (do którego Wnioskodawca jest uprawniony) należy rozumieć etapy uzyskiwania zgód, pozwoleń, dokumentów i dokumentacji, jednakże z wyłączeniem rozpoczęcia faktycznych czynności budowlanych w postaci rozbiórki, budowy i innych prac, do których wykonania Wnioskodawca uprawniony będzie dopiero po dniu nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości i wydania Nieruchomości,

3.wyraził zgodę, w okresie obowiązywania Przedwstępnej Umowy Sprzedaży, na wstęp na teren Nieruchomości przedstawicieli Wnioskodawcy oraz podmiotów współpracujących z Wnioskodawcą przy przygotowaniu Inwestycji, wyłącznie w celu dokonywania badań i odwiertów, pobierania próbek, dokonywania pomiarów,

4.zobowiązał się wspierać Wnioskodawcę we wszystkich działaniach w zakresie określonym w pkt 1.

5.zobowiązał się udzielić w Warunkowej Umowie Sprzedaży pełnomocnictwa do reprezentowania Sprzedającego jako adresata Decyzji o Rozbiórce przy rozpoczęciu, realizacji i zakończeniu prac objętych Decyzją o Rozbiórce, to jest do składania oświadczeń o posiadanym prawie do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, składania i cofania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych i przyłączy, a nadto uzyskiwania wypisów i wyrysów z ewidencji gruntów dotyczących Nieruchomości.

Sprzedający w Przedwstępnej Umowie Sprzedaży Sprzedający oświadczył, że Przedwstępną Umowę Sprzedaży nie zawiera w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Na dzień zawarcia Przedwstępnej Umowy Sprzedaży Wnioskodawca oraz Sprzedający byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w Polsce. Na moment zawierania Warunkowej Umowy Sprzedaży oraz umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości na Wnioskodawcę, Wnioskodawca oraz Sprzedający będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w Polsce.

Do dnia zawarcia Przedwstępnej Umowy Sprzedaży jak i do dnia złożenia niniejszego wniosku Sprzedający nie wprowadził Nieruchomości do majątku trwałego swojego przedsiębiorstwa, lecz na dzień zawarcia Warunkowej Umowy Sprzedaży i umowy przenoszącej własność Nieruchomości na Wnioskodawcę, Nieruchomość będzie stanowić majątek trwały przedsiębiorstwa Sprzedającego. Sprzedający nie prowadził na Nieruchomości działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Sprzedającego wyłączenie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wnioskodawca na terenie Nieruchomości planuje zrealizować Inwestycję z przeznaczeniem na sprzedaż wybudowanych lokali na rzecz podmiotów trzecich.

Od momentu oddania Nasypu Kolejowego po raz pierwszy do użytkowania do dnia zawarcia Przedwstępnej Umowy Sprzedaży upłynął okres ponad 2 lat. Nasyp Kolejowy zostanie rozebrany przez Wnioskodawcę dopiero po zawarciu umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości na Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Zakres prowadzonej przez Sprzedającego działalności gospodarczej jest zgodny z ujawnionym wpisem w CEiDG Sprzedającego, czyli jest następujący:

•Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami

•Wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych,

•Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,

•Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,

•Pozostałe zakwaterowanie,

•Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

•Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

•Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie,

•Działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach,

•Niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych

Nabycie przez Sprzedającego Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie było udokumentowane fakturą VAT.

W pozostałym zakresie ocena czy nabycie przez Sprzedającego Nieruchomości było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT i czy Sprzedającemu z tytułu jej nabycia przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie stanowi elementu opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Ocena ta stanowi wynik wykładni przepisów prawa. Oceny – ze swej natury – nie są elementem stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Stąd też Wnioskodawca nie może zawrzeć takiej oceny w opisie stanu faktycznego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że Sprzedający nie wykorzystywał, nie wykorzystuje oraz nie będzie wykorzystywał Nieruchomości od chwili jej nabycia do momentu sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania. Wobec czego uznać należy, że w sprawie nie może mieć zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Aby to zwolnienie miało zastosowanie muszą być bowiem spełnione łącznie dwie przesłanki, tj.:

1.wykorzystywanie nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku oraz

2.nieprzysługiwanie dokonującemu dostawy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z tym, że Sprzedający nie wykorzystywał, nie wykorzystuje oraz nie będzie wykorzystywał Nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku, to badanie drugiej przesłanki (tj. prawa do odliczenia podatku przy nabyciu) jest bezprzedmiotowe, gdyż wobec niespełnienia jednej przesłanki, zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie może mieć zastosowania.

Sprzedający nabył Nieruchomość w celu jej przyszłego wykorzystania w prowadzonym przez siebie przedsiębiorstwie z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, bądź (we współudziale z ewentualnym inwestorem) wykonania inwestycji dopuszczalnej przepisami prawa powszechnie obowiązującego.

Sprzedający nie korzysta oraz nie korzystał z Nieruchomości w celach osobistych (prywatnych). Sprzedający nie korzysta oraz nie korzystał z Nieruchomości dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Sprzedający jedynie wykonał prace związane z usunięciem części drzew porastających Nieruchomość w zakresie zgodnym z przepisami prawa oraz dokonaniem nasadzeń zastępczych.

Sprzedający nie oddawał Nieruchomości w najem, dzierżawę lub do używania na podstawie innych umów.

Opisana we wniosku Nieruchomość przed zawarciem Warunkowej Umowy Sprzedaży będzie wprowadzona do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Sprzedającego, tj. będzie stanowiła środek trwały działalności gospodarczej Sprzedającego.

Począwszy od nabycia Nieruchomości do chwili obecnej Sprzedający ponosił w latach 2024-2025 wydatki na podniesienie jej wartości w postaci kosztów związanych z wycinką drzew i nasadzeniami zastępczymi. Natomiast od chwili obecnej do momentu sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy, Sprzedający nie będzie dokonywać jakichkolwiek wydatków w zakresie podnoszącym wartość Nieruchomości.

Sprzedający prowadził działania marketingowe nakierowane na sprzedaż Nieruchomości poprzez przekazywanie informacji z nią związanych zaprzyjaźnionym biurom pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości. Podmiot, z którym zawarto Przedwstępną Umowę Sprzedaży (tj. Wnioskodawca) sam zgłosił się do Sprzedającego w wyniku pozyskania informacji o Nieruchomości od zaprzyjaźnionego ze Sprzedającym biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Na dzień transakcji (tak jak i obecnie) Nasyp Kolejowy znajdujący się na Nieruchomości, będzie spełniał (i spełnia) definicję budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).

Rozbiórka Nasypu Kolejowego nie rozpocznie się przed dostawą Nieruchomości.

Sprzedający zamierza przeznaczyć środki pozyskane ze sprzedaży Nieruchomości na dalszy rozwój swojego przedsiębiorstwa – w szczególności na nabycie innych nieruchomości w celu zarządzania nimi/ich dalszej odsprzedaży/wynajmowania ich.

Sprzedający posiada również inne nieruchomości, niż Nieruchomość wskazana we wniosku, które w przyszłości zamierza sprzedać – są to dwie nieruchomości gruntowe, jedenaście nieruchomości lokalowych i nieruchomość budynkowa. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Sprzedający cyklicznie nabywa kolejne nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i stan ten regularnie ulega zmianom.

Przed transakcją związaną z Nieruchomością objętą wnioskiem, Sprzedający w latach 2017-2025 dokonał co najmniej 50, ale nie więcej niż 70, transakcji sprzedaży lokali mieszkalnych, które Sprzedający udokumentował fakturami „ZW” (tj. Sprzedający udokumentował te transakcje jako transakcje zwolnione z podatku VAT).

Wnioskodawca wskazuje, że ocena czy z tytułu sprzedaży nieruchomości Sprzedający był zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży, nie stanowi elementu opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Ocena ta stanowi wynik wykładni przepisów prawa. Oceny – ze swej natury – nie są elementem stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Stąd też Wnioskodawca nie może zawrzeć takiej oceny w opisie stanu faktycznego.

Wnioskodawca wskazuje natomiast, że sprzedaże ww. lokali mieszkalnych były przez Sprzedającego traktowane jako zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT i w związku z tym Sprzedający wystawiał z tego tytułu faktury „ZW” (tj. bez kwoty podatku VAT należnego).

Sprzedający zamierza w przyszłości dokonywać transakcji nabycia innych nieruchomości i ich dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabytą Nieruchomość wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki, niekorzystającej ze zwolnienia od tego podatku.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku)

1.Czy transakcja polegająca na sprzedaży przez Sprzedającego prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT przy spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT?

2.Czy Wnioskodawca uprawniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, a w szczególności w przypadku, gdyby kwota tego podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym była wyższa niż kwota podatku należnego, czy Wnioskodawca uprawniony będzie do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następnego okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy – jeżeli Wnioskodawca oraz Sprzedający zrezygnują skutecznie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Stanowisko własne Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy transakcja polegająca na sprzedaży przez Sprzedającego prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT przy spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Stanowisko własne Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca uprawniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, a w szczególności w przypadku, gdyby kwota tego podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym była wyższa niż kwota podatku należnego, Wnioskodawca uprawniony będzie do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następnego okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy - jeżeli Wnioskodawca oraz Sprzedający zrezygnują skutecznie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska własnego odnośnie pytania nr 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W świetle opisu zdarzenia przyszłego uznać należy, że Wnioskodawca będzie dokonywał określonych czynności w związku ze sprzedażą prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości przez Sprzedającego. Tym samym działania w postaci uzyskania wszelkich zgód, decyzji, pozwoleń, warunków technicznych pomimo że nie będą podejmowane bezpośrednio przez Sprzedającego, a przez osoby trzecie (Wnioskodawcę lub osoby wskazane przez Wnioskodawcę) nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Sprzedającego.

Po zawarciu Przedwstępnej Umowy Sprzedaży czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Sprzedającego. Działania te dokonywane za pełną zgodą Sprzedającego, wpłyną generalnie na wzrost wartości i atrakcyjności Nieruchomości, do której prawo użytkowania wieczystego przysługiwać będzie nadal Sprzedającemu. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną dokonane w sferze prawnopodatkowej Sprzedającego. Z kolei Wnioskodawca, dokonując ww. działań, uatrakcyjni Nieruchomość, do której prawo użytkowania wieczystego przysługiwać będzie nadal Sprzedającemu. Działania te dokonywane za pełną zgodą Sprzedającego, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. Zatem strony Przedwstępnej Umowy Sprzedaży (tj. Sprzedający i Wnioskodawca) w taki sposób zorganizowały sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, że niejako działania Sprzedającego łącznie z działaniami przyszłego nabywcy, tj. Wnioskodawcy, stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w sferze prawnopodatkowej Sprzedającego. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega grunt o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia Przedwstępnej Umowy Sprzedaży. Wobec tego uznać należy, że Sprzedający podejmując ww. czynności, angażuje środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Należy zatem uznać, że Sprzedający dokonując sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na podstawie ww. działań oraz czynności nie będzie korzystał z przysługującego Sprzedającemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym.

Analogiczne do powyższego stanowisko prezentuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych, w szczególności z dnia:

1.30 czerwca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.230.2022.4.AK,

2.30 września 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.460.2022.1.MM,

3.12 września 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.323.2022.2.WH,

4.5 maja 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.53.2021.4.MWJ,

5.7 kwietnia 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.47.2021.2.TK,

6.28 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.635.2020.2.MŻ.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przy tym zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz 2) złożą: a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie przy tym z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać: 1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy; 2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a; 3) adres budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie przy tym z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351, dalej „Prawo budowlane”) ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 marca 2021 r., sygn. akt II OSK 3344/20:

„Należy zauważyć, że pośród przykładowo wyliczonych w art. 3 pkt 3 ustawy obiektów budowlanych stanowiących budowlę - wskazano także „budowle ziemne. Ten zaś termin nie został w Prawie budowlanym zdefiniowany. Należy jednak przyjmować, że „budowlą ziemną” będą takie wytwory ludzkiej działalności niebędące budynkiem ani obiektem małej architektury, które wykonane zostały (zostaną) z ziemi. Potoczne zatem rozumienie „budowli ziemnej”, wobec akcentowanego wyżej braku definicji legalnej, oznaczać więc musi budowlę, której podstawowym lub wyłącznym tworzywem (budulcem) jest ziemia. Budowla ziemna musi mieć przy tym charakter kubaturowy, być widoczna i istnieć w kategoriach obiektywnych, i co ważne, spełniać określoną rolę, stanowiąc zarazem całość techniczno-użytkową (por. wyrok NSA z dnia 11 marca 2020 r.; sygn. akt II OSK 1176/18 oraz 26 lutego 2014 r.; sygn. akt II OSK 2320/12). Jako przykład objętej wskazaną regulacją „budowli ziemnej” orzecznictwo sądowoadministracyjne podaje: wał ziemny, nasyp ziemny realizowany w określonym celu (np. pod drogi), zbiornik wodny, kopiec (por. ostatnio powołany wyrok NSA oraz wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 marca 2013 r. II SA/Kr 95/13, a także wyrok NSA 28 kwietnia 2020 r. sygn. akt II OSK 1661/19, WSA w Gdańsku z dnia 10 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Gd 566/20).”

Wobec powyższego uznać należy, że Nasyp Kolejowy znajdujący się na Nieruchomości stanowi budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego.

Biorąc ponadto pod uwagę, że Nasyp Kolejowy został oddany do używania wiele lat przed planowaną transakcją, a Sprzedający nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie Nasypu Kolejowego, uznać należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Wobec powyższego nie będzie miało zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT oraz zwolnienie, o który mowa w art. 43 ust. ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (tak również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 lutego 2023 r., sygn. akt 0112-KDIL3.4012.483.2022.3.MBN).

Z ostrożności, w odniesieniu do zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca wskazuje, że: zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wskazać przy tym należy, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok TSUE z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał” (tak też Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.527.2022.2.AMA). Mając na uwadze, że:

1.nabycie prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości przez Sprzedającego nie było czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, oraz

2.Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT

3.uznać należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W przypadku zatem, gdy:

1.Wnioskodawca oraz Sprzedający będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, oraz

2.złożą zgodne oświadczenie (spełniające wymogi z art. 43 ust. 10 pkt 2 oraz ust. 11 ustawy o VAT), że wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości

-to sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska własnego Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2

Aby podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia nieruchomości muszą zostać spełnione trzy podstawowe warunki:

1.Dostawa nieruchomości musi nastąpić w wykonaniu czynności opodatkowanych,

2.Dostawa nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT,

3.Nieruchomość musi być wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Kryteria z punktu 1 oraz 2 rozstrzygnięte zostały w odpowiedzi na pytanie nr 1 (przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za prawidłowe), a zatem rozstrzygnięcia wymaga kryterium z punktu 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż sprzedając lokale wybudowane w ramach Inwestycji na Nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich Wnioskodawca spełniać będzie przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT. Sprzedaż lokali stanowić będzie czynność opodatkowaną i nie zwolnioną od podatku VAT. Wobec powyższego Nieruchomość wykorzystywana będzie - przez podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT - do wykonywania czynności opodatkowanych (i nie zwolnionych), a zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w przypadku, gdyby kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 VATU, była w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 ust. 1 ustawy o VAT) - jeżeli Wnioskodawca oraz Sprzedający zrezygnują skutecznie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto zarówno oddane nieruchomości w użytkowanie wieczyste, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: (…); dostawa terenu budowlanego.

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze (…).

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z opisu sprawy wynika, że Sprzedający nabył Nieruchomość w celu jej przyszłego wykorzystania w prowadzonym przez siebie przedsiębiorstwie z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, bądź (we współudziale z ewentualnym inwestorem) wykonania inwestycji dopuszczalnej przepisami prawa powszechnie obowiązującego. Zakres prowadzonej przez Sprzedającego działalności gospodarczej obejmuje m.in. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Opisana we wniosku Nieruchomość przed zawarciem Warunkowej Umowy Sprzedaży będzie wprowadzona do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Sprzedającego, tj. będzie stanowiła środek trwały działalności gospodarczej Sprzedającego. Ponadto Sprzedający prowadził działania marketingowe nakierowane na sprzedaż Nieruchomości poprzez przekazywanie informacji z nią związanych zaprzyjaźnionym biurom pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości. Sprzedający zamierza przeznaczyć środki pozyskane ze sprzedaży Nieruchomości na dalszy rozwój swojego przedsiębiorstwa – w szczególności na nabycie innych nieruchomości w celu zarządzania nimi/ich dalszej odsprzedaży/wynajmowania ich.

Ponadto należy zauważyć, że – jak wskazali Państwo we wniosku - przed transakcją związaną z Nieruchomością objętą wnioskiem, Sprzedający w latach 2017-2025 dokonał co najmniej 50, ale nie więcej niż 70, transakcji sprzedaży lokali mieszkalnych, które Sprzedający udokumentował fakturami „ZW” (tj. Sprzedający udokumentował te transakcje jako transakcje zwolnione z podatku VAT). Sprzedający posiada również inne nieruchomości, niż Nieruchomość wskazana we wniosku, które w przyszłości zamierza sprzedać – są to dwie nieruchomości gruntowe, jedenaście nieruchomości lokalowych i nieruchomość budynkowa. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Sprzedający cyklicznie nabywa kolejne nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i tan ten regularnie ulega zmianom. Sprzedający zamierza w przyszłości dokonywać transakcji nabycia innych nieruchomości i ich dalszej odsprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż przez Sprzedającego Nieruchomości, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Sprzedającego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zauważyć należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Do dostawy terenów zabudowanych stosuje się przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z przepisu tego wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli.

W przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Bowiem stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ww. przepis ma zastosowanie również do dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku lub zwolnienie, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 418).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo nabyć od Sprzedającego Nieruchomość – prawo użytkowania wieczystego działki X, na której znajduje się Nasyp Kolejowy. Na dzień transakcji (tak jak i obecnie) Nasyp Kolejowy znajdujący się na Nieruchomości, będzie spełniał (i spełnia) definicję budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).

Wskazali Państwo, że od momentu oddania Nasypu Kolejowego po raz pierwszy do użytkowania do dnia zawarcia Przedwstępnej Umowy Sprzedaży upłynął okres ponad 2 lat. Sprzedający nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie Nasypu Kolejowego. Nasyp Kolejowy zostanie rozebrany przez Państwa dopiero po zawarciu umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości na Państwa. Ponadto Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Sprzedającego wyłączenie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Zarówno Państwo jak i Sprzedający są Państwo czynnymi podatnikami podatku VAT.

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości – prawa użytkowania wieczystego gruntu, który na moment dokonania transakcji będzie zabudowany budowlą w rozumieniu ustawy Prawo budowlane (w postaci Nasypu Kolejowego) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozstrzygnąć, czy względem posadowionej na danej działce budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, od momentu oddania Nasypu Kolejowego po raz pierwszy do użytkowania do dnia zawarcia Przedwstępnej Umowy Sprzedaży upłyną co najmniej 2 lata. Ponadto Sprzedający nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie Nasypu Kolejowego.

Tym samym, planowana dostawa ww. budowli posadowionej na Nieruchomości nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budowli, a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia ww. budowli, przeznaczonej do sprzedaży do chwili jej dostawy, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto Sprzedający nie ponosił nakładów na jej ulepszenie, to w odniesieniu do transakcji dostawy ww. budowli zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro dostawa opisanej we wniosku budowli (Nasypu Kolejowego), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to ze zwolnienia od podatku, będzie korzystała również dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr X na której posadowiona jest ww. budowla (Nasyp Kolejowy), na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W świetle przywołanych przepisów i okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dostawa ww. Nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego działki nr X zabudowanej Nasypem Kolejowym), dokonana przez Sprzedającego występującego w roli podatnika podatku od towarów i usług, na rzecz Państwa będzie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, analiza możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezprzedmiotowa.

Strony transakcji mogą również skorzystać z opcji opodatkowania dostawy omawianej we wniosku nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w przepisach art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, przy skutecznym spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy Strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy budowli.

Zatem w sytuacji gdy Strony opisanej transakcji (Państwo i Sprzedający) podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku i złożą w odpowiednim czasie i formie zgodne oświadczenie, spełniające warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa budowli (Nasypu Kolejowego) wraz z gruntem (prawem użytkowania wieczystego działki nr X), na którym są posadowiona jest ww. budowla (w związku z art. 29a ust. 8 ustawy), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki tego podatku.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 2, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Wskazali Państwo, że nabytą Nieruchomość będą Państwo wykorzystywali wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki, niekorzystającej ze zwolnienia od tego podatku.

Ponadto – jak rozstrzygnięto wyżej – jeżeli Strony opisanej transakcji (Państwo i Sprzedający) podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku i złożą w odpowiednim czasie i formie, zgodne oświadczenie spełniające warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki tego podatku.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołany stan prawny, należy stwierdzić, że jeżeli Państwo oraz Sprzedający zrezygnują skutecznie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to, po dokonaniu transakcji oraz otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT, będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto w przypadku gdy kwota podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym będzie wyższa niż kwota podatku naliczonego, będą Państwo uprawnieni do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu Organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Podkreślić ponadto należy, że ewentualna ocena zasadności zwrotu różnicy podatku VAT leży w kompetencji właściwego dla nabywcy organu podatkowego tj. Naczelnika Urzędu Skarbowego/Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Sp. z o. o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie