Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz braku obowiązku złożenia informacji VAT-26.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

… spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (REGON: …, NIP: …, KRS: …; zwana dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”, a także „Zainteresowanym”) jest spółką prawa handlowego, zajmującą się działalnością usługową i handlową. Przedmiot przeważającej działalności Spółki sklasyfikowany został zgodnie z PKD pod kodem 49.41.Z („transport drogowy towarów”). Ponadto Zainteresowany świadczy usługi magazynowania i przechowywania pozostałych towarów (PKD 52.10.B), jak również usługi wspomagające transport lądowy (PKD 52.21.Z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

… sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest polskim rezydentem podatkowym, tj. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (miejsc. …), zaś jedynymi wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne (zwane dalej łącznie „Wspólnikami”), będące obywatelami polskimi, posiadającymi rezydencję podatkową również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Kapitał zakładowy Spółki dzieli się na 100 udziałów, przy czym każde ze wspólników posiada po 50 udziałów.

Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami zysk przypadający Wspólnikom dzieli się w stosunku do posiadanych udziałów. Nadmienić należy, iż w skład Zarządu Zainteresowanego wchodzi każde ze Wspólników. Spółka rozważa nabycie samochodów osobowych (póki co zakupiła jeden), których zakup zostanie sfinansowany w drodze umowy/umów leasingu operacyjnego.

Samochody te (póki co jeden samochód) Wnioskodawca przeznacza i przeznaczać będzie wyłącznie w celu dalszego najmu różnym podmiotom – w tym powiązanym ze Spółką. Każdorazowo stosowane będą ceny rynkowe. W przypadku takiego najmu leasingowane samochody zostają przekazane w odpłatne użytkowanie na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej. Umowy najmu określają / będą określać w sposób precyzyjny jego zasady, czas, odpłatność. Wynajem samochodów prowadzony jest wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl zawieranych umów najmu obowiązkiem Wnioskodawcy jest zapewnienie sprawnego pojazdu na wskazany w umowie okres wynajmu.

Oddaje on najemcy wraz z zatankowanym do pełna pojazdem, kluczyk, dowód rejestracyjny, ważną polisę ubezpieczeniową. Najemca, po zrealizowaniu umowy najmu, ma obowiązek zwrotu pojazdu w stanie niepogorszonym, z pełnym zbiornikiem paliwa. Wydanie i odbiór pojazdu są za każdym razem potwierdzane protokołem. Stanowi on integralną cześć umowy najmu. Z tytułu odpłatnego korzystania pobierane za taki wynajem wynagrodzenie jest i będzie opodatkowane podatkiem VAT. Samochody te są i będą pojazdami w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony i spełniać będą definicję pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 uVAT. Przepisy uVAT nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Celem tego Wnioskodawca ustalił w swojej firmie regulamin określający sposób użytkowania pojazdów samochodowych przeznaczonych na wynajem, wykluczający użycie tych pojazdów w celach innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie wynajmu, w szczególności używanie pojazdu dla celów prywatnych. Wszystkie samochody przeznaczone na wynajem zostaną wymienione w załączniku do ww. regulaminu. Celem regulaminu będzie określenie zasad wykorzystania pojazdów samochodowych tylko i wyłącznie na wynajem. I tak, zgodnie z tym regulaminem pracownicy Spółki nie mogą wykorzystywać tych pojazdów do celów prywatnych w każdym wypadku.

Jednocześnie nie mogą oni również korzystać z samochodów w celach służbowych, z wyjątkiem sytuacji, gdy Wnioskodawca powierzy im samochód w celu realizacji usługi związanej z najmem pojazdów. Jednakże zgodnie z postanowieniami regulaminu Zainteresowany może powierzyć pracownikowi samochód wyłącznie do realizacji celów służbowych, takich jak jego:

-zatankowanie,

-serwis, czy

-jazda próbna z klientem.

Pracownicy mają obowiązek sprawdzania aktualności regulaminu i jego załączników. Niezastosowanie się do regulaminu skutkuje odpowiedzialnością pracownika. Jednocześnie, co wynika z powyższego regulaminu, pomiędzy poszczególnymi umowami najmu pojazdy nie są i nie będą wykorzystywane do innych celów, w tym przez pracowników Spółki. Będą zaparkowane pod adresem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Po zakończonej umowie najmu, klienci zwracają pojazdy z pełnym zbiornikiem paliwa i jest to obowiązek określony w umowie. W przypadku nabycia nowych pojazdów lub sprzedaży starych Wnioskodawca na bieżąco aktualizuje załącznik do regulaminu, tak aby lista samochodów służących do wynajmu była aktualizowana na bieżąco.

Zainteresowany nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów będących przedmiotem zapytania, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 uVAT, w związku z tym, że samochody są wykorzystywane tylko i wyłącznie w działalności gospodarczej polegającej na ich wynajmie. Wnioskodawca w odniesieniu do pojazdu objętego niniejszym wnioskiem nie złożył informacji VAT- 26.

Ponadto, przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zapisanym w umowie spółki i wpisie do KRS, nie jest wynajem i dzierżawa pojazdów. Jednakże samochód/samochody faktycznie będą wynajmowane w ramach działalności gospodarczej Spółki.

Pytania

1.Czy Spółka jest uprawniona do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i innych wydatków związanych z tymi pojazdami) – przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, pomimo nieprowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 uVAT?

2.Czy – jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca – Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia informacji VAT-26, o której mowa w art. 86 ust. 12 uVAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1)

W opinii Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i opłat związanych z eksploatacją pojazdów), tj. samochodami wykorzystywanymi tylko i wyłącznie w celach ich wynajmu, pomimo nieprowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy o VAT.

Ad. 2) Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z powyższym nie jest on zobowiązany do złożenia informacji VAT-26.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.; zwanej dalej w skrócie „uVAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 uVAT).

Z kolei po myśli art. 2 pkt 22 ww. ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 1 uVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W opinii Spółki, pojęcie „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” powinno być poddane interpretacji zgodnej z wykładnią dokonaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym wskazano, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia "własności w sensie ekonomicznym", podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Zatem pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, a zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 uVAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z kolei art. 8 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Powołany przepis obejmuje sytuację, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Oznacza to zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

-odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy

-towary i usługi – z których nabyciem podatek został naliczony – są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 4 uVAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni. Co istotne, w kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodowych ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych.

W tym zakresie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Z kolei w myśl art. 86a ust. 2 ww. ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Jak stanowi przepis art. 86a ust. 4 uVAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zaakcentować, jednakże należy, iż – na mocy art. 86a ust. 5 uVAT – warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)w odniesieniu do których:

a)kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b)podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (vide: z art. 86a ust. 6 uVAT).

W myśl art. 86a ust. 7 ww. ustawy: Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd - dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem - potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5)liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 uVAT zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c uVAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ww. ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W opinii Spółki, użycie w przywołanym wyżej przepisie wyrazu „wyłącznie” wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

W przedmiotowej sprawie istotne są przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji.

Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. Aby warunki do pełnego odliczenia były spełnione to sposób wykorzystania tych samochodów osobowych musi być związany wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Istotne jest zadysponowanie danym samochodem. Dany samochód winien być przeznaczony wyłącznie do usług najmu.

W opinii pełnomocnika Wnioskodawcy, nie ma tu znaczenia, że przedmiotem działalności Spółki zapisanym w umowie spółki i wpisie do KRS nie jest wynajem i dzierżawa pojazdów. Kluczowe bowiem w kontekście zastosowania art. 86a ust. 5 uVAT jest wyłącznie faktyczne zadysponowanie konkretnym pojazdem, a nie okoliczność posiadania wpisów o zakresie prowadzonej działalności w umowie Spółki lub ujawnionych w KRS.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jest uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i innych wydatków wskazanych w opisie sprawy związanych z tymi pojazdami) – przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, pomimo nieprowadzenia przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdu (określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy).

Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, który to wymóg wynika z przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 uVAT, gdyż znajdzie zastosowanie art. 86a ust. 5 pkt 1 uVAT. W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do złożenia informacji właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, o których mowa w przepisie art. 86a ust. 12 ustawy.

Końcowo, odnotować należy, że prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne. Tytułem przykładu można przywołać chociażby następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-Interpretacja indywidualna z 7 października 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.606.2021.2.KS;

-Interpretacja indywidualna z 17 lipca 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.356.2024.1.JKU;

-Interpretacja indywidualna z 24 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.507.2024.1.PJ;

-Interpretacja indywidualna z 20 sierpnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.271.2024.3.DW;

-Interpretacja indywidualna z 3 marca 2025 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.1022.2024.1.MK;

-Interpretacja indywidualna z 28 września 2021 r., sygn. 0112- KDIL1-2.4012.353.2021.2.DS;

-Interpretacja indywidualna z 20 maja 2024 r., sygn. 0111-KDIB3- 1.4012.166.2024.3.ICZ;

-Interpretacja indywidualna z 12 lutego 2025 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.819.2024.1.AA;

-Interpretacja indywidualna z 5 czerwca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.231.2023.1.AG;

-Interpretacja indywidualna z 13 sierpnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.269.2024.6.ICZ;

-Interpretacja indywidualna z 12 lutego 2025 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.819.2024.1.AA.

Spółka w pełni aprobuje wykładnię dokonaną w ww. interpretacjach, wobec czego twierdzenia i poglądy w nich zawarte uważa za swoje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT:

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Zatem w odniesieniu do pojazdu, który jest przeznaczony np. do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika).

Z opisu sprawy wynika, że:

·są Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT;

·rozważają Państwonabycie samochodów osobowych (póki co zakupiono jeden), których zakup zostanie sfinansowany w drodze umowy/umów leasingu operacyjnego;

·Samochody te (póki co jeden samochód) przeznaczą Państwo i przeznaczać będą wyłącznie w celu dalszego najmu różnym podmiotom – w tym powiązanym ze Spółką.W przypadku takiego najmu leasingowane samochody zostają przekazane w odpłatne użytkowanie na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej;

·z tytułu odpłatnego korzystania pobierane za taki wynajem wynagrodzenie jest i będzie opodatkowane podatkiem VAT;

·samochody oddane w najem są i będą pojazdami w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony i spełniać będą definicję pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy;

·ustaliliście Państwow swojej firmie regulamin określający sposób użytkowania pojazdów samochodowych przeznaczonych na wynajem, wykluczający użycie tych pojazdów w celach innych niż Państwa działalność gospodarcza w zakresie wynajmu, w szczególności używanie pojazdu dla celów prywatnych. Wszystkie samochody przeznaczone na wynajem zostaną wymienione w załączniku do ww. regulaminu. Celem regulaminu będzie określenie zasad wykorzystania pojazdów samochodowych tylko i wyłącznie na wynajem. I tak, zgodnie z tym regulaminem Państwa pracownicy nie mogą wykorzystywać tych pojazdów do celów prywatnych;

·pomiędzy poszczególnymi umowami najmu pojazdy nie są i nie będą wykorzystywane do innych celów, w tym przez pracowników. Będą zaparkowane pod adresem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Państwa;

·nie prowadzą Państwoewidencji przebiegu pojazdów będących przedmiotem zapytania, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy, w związku z tym, że samochody są wykorzystywane tylko i wyłącznie w działalności gospodarczej polegającej na ich wynajmie;

·w odniesieniu do pojazdu objętego niniejszym wnioskiem nie złożyliście Państwo informacji VAT- 26;

·przedmiotem Państwa działalności zapisanym w umowie Spółki i wpisie do KRS nie jest wynajem i dzierżawa pojazdów.Jednakże samochód/samochody faktycznie będą wynajmowane w ramach Państwa działalności gospodarczej.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz obowiązku złożenia informacji VAT-26.

W tej sprawie istotne są przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W analizowanej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Aby warunki do pełnego odliczenia były spełnione to sposób wykorzystania tych samochodów osobowych musi być związany wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Istotne jest zadysponowanie danym samochodem. Dany samochód powinien być przeznaczony wyłącznie do usług najmu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi, w sytuacji gdy wyleasingowane samochody zostały/zostaną oddane do odpłatnego korzystania na podstawie umowy najmu.

Bowiem jak Państwo wyjaśnili, Samochody (póki co jeden samochód) przeznaczą Państwo i przeznaczać będą wyłącznie w celu dalszego najmu. W przypadku takiego najmu leasingowane samochody zostają przekazane w odpłatne użytkowanie na podstawie cywilnoprawnej umowy (najem) w ramach swojej działalności gospodarczej. Pomiędzy poszczególnymi umowami najmu pojazdy nie są i nie będą wykorzystywane do innych celów, w tym przez pracowników. Ustaliliście Państwo w swojej firmie regulamin określający sposób użytkowania pojazdów samochodowych przeznaczonych na wynajem, wykluczający użycie tych pojazdów w celach innych niż Państwa działalność gospodarcza w zakresie wynajmu, w szczególności używanie pojazdu dla celów prywatnych. Wszystkie samochody przeznaczone na wynajem zostaną wymienione w załączniku do ww. regulaminu. Przedmiotowe pojazdy będą zaparkowane pod adresem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Państwa. Z tytułu odpłatnego korzystania pobierane za taki wynajem wynagrodzenie jest i będzie opodatkowane podatkiem VAT. Państwo są czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nie ma w tym przypadku znaczenia, że przedmiotem działalności Państwa zapisanym w umowie i wpisie do KRS nie jest wynajem i dzierżawa pojazdów, istotne jest bowiem, w kontekście zastosowania art. 86a ust. 5 ustawy, faktyczne zadysponowanie konkretnym pojazdem, a nie okoliczność posiadania wpisów o zakresie prowadzonej działalności w statusie Spółki lub ujawnionych w KRS.

Biorąc pod uwagę powołany stan prawny oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku przysługuje/będzie Państwu, przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz nie mają/nie będą mieli Państwo obowiązku zgłoszenia tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje/będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.