
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy pozostając we wspólnocie majątkowej z mężem prowadzącym odrębne gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, podczas gdy mąż jest czynnym podatnikiem VAT, a obydwa gospodarstwa stanowią wspólność majątkową. Uzupełniła go Pani pismami z 14 maja 2025 r. (wpływ 9 lipca 2025 r.) oraz 17 lipca 2025 r. (wpływ 17 lipca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pani gospodarstwo rolne. Jest Pani rolnikiem ryczałtowym prowadzącym gospodarstwo rolne zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 Ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z 43 ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT korzysta Pani ze zwolnienia od podatku VAT. Jednocześnie Pani mąż prowadzi własne gospodarstwo rolne i jest czynnym podatnikiem VAT, dokonał zgłoszenia zgodnie z art. 96 ustawy o VAT. Pozostają Państwo we wspólnocie majątkowej. Gospodarstwa rolne są odrębne. Każde z gospodarstw ma nadany odrębny nr w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Grunty gospodarstw są fizycznie wydzielone. Obecnie prowadzone są prace dotyczące oddzielnego podłączenia energii elektrycznej i zasilania w wodę. Wszelkie zakupy materiałów siewnych, sadzonek i środków ochrony roślin dokonywane są odrębnie dla każdego z gospodarstw. Każde z gospodarstw prowadzi odrębną działalność produkcyjną, a sprzedaż prowadzona jest osobno dla każdego z gospodarstw.
Pytanie
Czy w takiej sytuacji tzn. pozostając we wspólnocie majątkowej z mężem prowadzącym odrębne gospodarstwo rolne może Pani korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, podczas gdy Pani mąż jest czynnym podatnikiem VAT, a obydwa gospodarstwa stanowią wspólność majątkową?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, będąc rolnikiem ryczałtowym prowadzącym odrębne gospodarstwo rolne mimo wspólnoty majątkowej może Pani korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, gdyż nawet w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT.
Powyższe oznacza więc, że jeżeli małżonkowie pomimo wspólności majątkowej małżeńskiej, prowadzą odrębne gospodarstwa rolne, wówczas za podatnika uważa się każdego z nich. Zatem oboje mogą się zarejestrować jako podatnicy VAT czynni. Przepisy podatkowe przewidują także możliwość, aby prowadząc dwa odrębne gospodarstwa, jedno z małżonków było podatnikiem czynnym, a drugie rolnikiem ryczałtowym lub oboje korzystali ze zwolnienia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Według art. 2 pkt 15 ustawy:
Przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.
Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy:
W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy:
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.
Przepis art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1, ze zm.), (zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady) stanowi, że:
Podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Tytuł XII Dyrektywy 2006/112/WE Rady, dotyczący „procedur szczególnych”, zawiera między innymi rozdział 2, zatytułowany „Wspólny system ryczałtowy dla rolników”, który obejmuje art. 295-305 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.
W świetle art. 295 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:
1) „rolnik” oznacza każdego podatnika prowadzącego działalność w ramach gospodarstwa rolnego, leśnego lub rybackiego;
2) „gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie” oznacza gospodarstwa uznane za takie przez każde państwo członkowskie w ramach działalności produkcyjnej wymienionej w załączniku VII;
3) „rolnik ryczałtowy” oznacza każdego rolnika objętego systemem ryczałtowym przewidzianym w niniejszym rozdziale;
Na mocy art. 296 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
1. W przypadku gdy zastosowanie do rolników zasad ogólnych VAT lub, w stosownych przypadkach, procedury szczególnej przewidzianej w rozdziale 1 mogłoby powodować trudności, państwa członkowskie mogą zastosować w odniesieniu do rolników, zgodnie z niniejszym rozdziałem, system ryczałtowy mający na celu zrekompensowanie VAT zapłaconego od zakupów towarów i usług dokonanych przez rolników ryczałtowych.
2. Każde państwo członkowskie może wyłączyć z systemu ryczałtowego niektóre kategorie rolników, jak również rolników, w przypadku których zastosowanie zasad ogólnych VAT lub, w stosownych przypadkach, procedur uproszczonych przewidzianych w art. 281 nie powinno spowodować trudności administracyjnych.
Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi, że:
Zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.
Wedle art. 2 pkt 19 ustawy:
Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
W konsekwencji art. 2 pkt 20 ustawy:
Przez produkty rolne rozumie się przez to towary pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2025 r. poz. 163, 340, 368 i 620).
Jak stanowi art. 2 pkt 21 ustawy:
Przez usługi rolnicze – rozumie się:
a) usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU ex 01.6), z wyłączeniem usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0),
b) usługi związane z leśnictwem (PKWiU ex 02.40.10), z wyłączeniem patrolowania lasów wykonywanego na zlecenie przez jednostki inne niż leśne (PKWiU ex 02.40.10.3),
c) usługi wspomagające rybactwo (PKWiU ex 03.00.7), z wyłączeniem usług związanych z rybołówstwem morskim (PKWiU 03.00.71.0),
d) wynajem i dzierżawę maszyn i urządzeń rolniczych, bez obsługi (PKWiU 77.31.10.0).
Treść art. 2 pkt 16 ustawy wskazuje:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o gospodarstwie rolnym – rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1176 ze zm.)
Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
Zgodnie z treścią z art. 43 ust. 3 ustawy:
Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Jednak według art. 96 ust. 2 ustawy:
W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.
W oparciu o art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego, po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym, rejestruje podatnika jako:
1)„podatnika VAT czynnego”,
2)„podatnika VAT zwolnionego” - w przypadku podatnika, o którym mowa w:
a)ust. 3 i 3c,
b)art. 113a ust. 1, jeżeli złożył zawiadomienie w celu rejestracji jako podatnik VAT UE
– i na jego wniosek potwierdza to zarejestrowanie.
Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne. Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają bowiem zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne (działalność rolniczą). Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego tej działalności ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy pozostając we wspólnocie majątkowej z mężem prowadzącym odrębne gospodarstwo rolne może Pani korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, podczas gdy Pani mąż jest czynnym podatnikiem VAT, a obydwa gospodarstwa stanowią wspólność majątkową.
W przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę na wyrok z 24 marca 2022 r. w sprawie C-697/20, w którym TSUE wskazał, że z przepisów art. 9, 295 i 296 Dyrektywy 2006/112/WE Rady nie można wywieść, że państwo członkowskie może w przypadku działalności prowadzonej w ramach gospodarstwa rolnego ograniczyć możliwość zarejestrowania się przez daną osobę w charakterze podatnika VAT z tego tylko powodu, że jej małżonek wykorzystuje to samo gospodarstwo na potrzeby swojej własnej działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.
W związku z tym co do zasady nie jest zgodna z Dyrektywy 2006/112/WE Rady, praktyka państwa członkowskiego, która wyklucza możliwość uznania małżonków prowadzących działalność rolniczą w ramach jednego gospodarstwa przy wykorzystaniu majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową za odrębnych podatników VAT.
Przepis art. 296 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, iż państwa członkowskie „mogą zastosować” system ryczałtowy w odniesieniu do rolników, w przypadku których opodatkowanie na zasadach ogólnych VAT mogłoby powodować trudności, a w ust. 2 uściśla, że każde państwo członkowskie „może wyłączyć” z systemu ryczałtowego w szczególności rolników, w przypadku których zastosowanie zasad ogólnych VAT nie powoduje trudności administracyjnych.
Ponadto Trybunał orzekł, że wspólny system ryczałtowy dla rolników stanowi odstępstwo od zasad ogólnych VAT i w związku z tym powinien mieć zastosowanie wyłącznie w zakresie niezbędnym do osiągnięcia swego celu. Wśród dwóch celów tego systemu znajduje się cel uproszczenia, który należy pogodzić z celem zrekompensowania obciążenia rolników naliczonym VAT (wyrok z dnia 12 października 2016 r., Nigl i in., C-340/15, EU:C:2016:764, pkt 37, 38 i przytoczone tam orzecznictwo).
TSUE podkreślił, że prowadzenie przez małżonków działalności rolniczej w ramach jednego gospodarstwa i przy wykorzystaniu majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową, w sposób samodzielny i tak, że każde z nich czyni to na podstawie zasad ogólnych VAT, nie powoduje trudności administracyjnych w porównaniu z sytuacją, w której jedno z nich podlegałoby owym zasadom ogólnym, a drugie byłoby objęte systemem ryczałtowym, dane państwo członkowskie może zasadnie postanowić, że rezygnacja przez jedno z małżonków z systemu ryczałtowego skutkuje utratą przez drugie z nich statusu rolnika ryczałtowego.
Trybunał orzekł m.in., że przepisy art. 9, 295 I 296 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego system podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że:
- stoją one na przeszkodzie praktyce państwa członkowskiego, która wyklucza możliwość uznania małżonków prowadzących działalność rolniczą w ramach jednego gospodarstwa przy wykorzystaniu majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową za odrębnych podatników podatku od wartości dodanej (VAT), w przypadku gdy każde z tych małżonków prowadzi działalność gospodarczą w sposób samodzielny;
- nie stoją one na przeszkodzie temu, by w okolicznościach, w których małżonkowie prowadzą tę działalność rolniczą w ramach systemu ryczałtowego dla rolników, wybór przez jedno z małżonków opodatkowania prowadzonej przez nie działalności na zasadach ogólnych VAT powodował utratę przez drugie z nich statusu rolnika ryczałtowego, jeżeli po zbadaniu konkretnej sytuacji skutek ten okaże się konieczny w celu przeciwdziałania ryzyku nadużyć i oszustw, którego nie można wykluczyć poprzez przedstawienie przez małżonków odpowiednich dowodów, lub jeżeli prowadzenie tej działalności przez owych małżonków w sposób samodzielny i tak, że każde z nich czyni to na podstawie zasad ogólnych VAT, nie powoduje trudności administracyjnych w porównaniu z sytuacją współistnienia po stronie wspomnianych małżonków dwóch różnych statusów.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani gospodarstwo rolne. Jest Pani rolnikiem ryczałtowym prowadzącym gospodarstwo rolne zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 Ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta Pani ze zwolnienia od podatku VAT. Jednocześnie Pani mąż prowadzi własne gospodarstwo rolne i jest czynnym podatnikiem VAT, dokonał zgłoszenia zgodnie z art. 96 ustawy. Pozostają Państwo we wspólnocie majątkowej. Gospodarstwa rolne są odrębne. Każde z gospodarstw ma nadany odrębny nr w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Grunty gospodarstw są fizycznie wydzielone. Obecnie prowadzone są prace dotyczące oddzielnego podłączenia energii elektrycznej i zasilania w wodę. Wszelkie zakupy materiałów siewnych, sadzonek i środków ochrony roślin dokonywane są odrębnie dla każdego z gospodarstw. Każde z gospodarstw prowadzi odrębną działalność produkcyjną, a sprzedaż prowadzona jest osobno dla każdego z gospodarstw.
Odnosząc powyższe regulacje do przedstawionej we wniosku sytuacji stwierdzić należy, że przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług nie stoją na przeszkodzie zwolnienia od podatku VAT rolnika ryczałtowego prowadzącego własne gospodarstwo rolne.
Mimo, że pozostają Państwo we wspólnocie majątkowej, to należy zaznaczyć, że prowadzi Pani odrębne gospodarstwo rolne od gospodarstwa Pani męża. Każde z gospodarstw ma nadany odrębny nr w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Grunty gospodarstw są fizycznie wydzielone. Obecnie prowadzone są prace dotyczące oddzielnego podłączenia energii elektrycznej i zasilania w wodę. Wszelkie zakupy materiałów siewnych, sadzonek i środków ochrony roślin dokonywane są odrębnie dla każdego z gospodarstw. Każde z gospodarstw prowadzi odrębną działalność produkcyjną, a sprzedaż prowadzona jest osobno dla każdego z gospodarstw.
W związku z powyższym, może Pani korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż przepisy ustawy podatku od towarów i usług, tj. art. 15 ust. 4 i 5 traktują, że w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy. W analizowanej sytuacji gospodarstwa rolne, które należą do Państwa oraz stanowią wspólność majątkową są odrębne z ekonomicznego, finansowego i organizacyjnego punktu widzenia, a Pani mąż jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia odrębnego gospodarstwa rolnego, zatem może Pani posiadać status rolnika ryczałtowego i korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w zakresie prowadzonego, odrębnego gospodarstwa rolnego.
Podsumowując stwierdzić należy, że prowadząc odrębne gospodarstwo rolne może Pani korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, podczas gdy Pani mąż jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia odrębnego gospodarstwa rolnego, a obydwa gospodarstwa stanowią wspólność majątkową Pani oraz Pani męża.
W związku z powyższym, Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego.
W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Jednocześnie wyjaśniam, że postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację nie może więc zbadać w sensie merytorycznym sprawy podatkowej wynikającej z przedstawionego we wniosku zdarzenia, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku, a odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego, jest prawidłowe i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację.
Organ, ze względu na brak możliwości przeprowadzenia postępowania dowodowego, nie jest upoważniony do badania i oceny, czy istnieją faktyczne ograniczenia mogące prowadzić do ryzyka nadużyć i oszustw, w przypadku gdy jeden z małżonków posiada status podatnika VAT, a drugi z nich status rolnika ryczałtowego.
W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Pani, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Pani męża.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
