Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży ciastek klasycznych, ciastek premium oraz ciastek z lodami jako dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży produktów w postaci tzw. ciastek kominkowych, oferując różne ich rodzaje. Odrębnie od sprzedaży tych produktów Wnioskodawca planuje dokonywać sprzedaży napojów gorących, tj. kawa i herbata.

Sprzedaż ciastek prowadzona będzie w punktach handlowych. Wszystkie punkty sprzedaży wyposażone będą w piece do wypieku ciastek, zamrażarki, lodówki i lady sprzedażowe. Punkty sprzedaży będą znajdować się w miejscach ogólnodostępnych i nie będą wyposażone w stoliki i krzesła. W punktach nie będą dostępne naczynia i sztućce. Wnioskodawca nie będzie zapewniał Klientom toalety i szatni. Nie będzie też obsługi kelnerskiej. Zarówno ciastka, jak i napoje będą przeznaczone do spożycia na wynos. Ciastka będą pakowane do opakowania papierowego lub do serwetki i w tej postaci wydawane „na wynos”. Napoje gorące przygotowywane będą jedynie w kubkach papierowych typu „na wynos”.

Oferowane przez Wnioskodawcę ciastka będą wytwarzane z półproduktu bezpośrednio w punkcie sprzedaży. Surowe ciasto, składem przypominające ciasto drożdżowe (…), trafiać będzie do punktów sprzedaży w postaci mrożonej. Ciasto będzie już uprzednio porcjowane na sztuki. Produkcja samego ciasta odbywać się będzie poza lokalami sprzedaży Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu tego surowego, mrożonego i porcjowanego ciasta (półproduktu) u podmiotów trzecich. Następnie porcje ciasta będą rozmrażane, rozwałkowywane ręcznie, nawijane na wałek i wypiekane w kształcie komina w punkcie sprzedaży, aby po wypieku trafić na deskę wydawczą, na której będą czekać na wybór Klienta.

Wypiek odbywać się będzie na bieżąco, w taki sposób na desce wydawczej zawsze będzie się znajdowało kilka ciastek dostępnych do zakupu. Wnioskodawca przewiduje jednak, iż mogą mieć miejsce sytuacje, w których Klient otrzyma ciastko „prosto z pieca”, a nastąpi to w sytuacji dużego ruchu, kiedy na ladzie wydawczej brakować będzie ciastek. Wówczas ciastko będzie musiało zostać wypieczone bezpośrednio przed zakupem.

Wnioskodawca będzie oferował trzy rodzaje ciastek kominkowych: ciastka klasyczne, ciastka premium, ciastka z lodami.

W przypadku ciastek klasycznych będą one jedynie obsypywane wybranym przez Klienta dodatkiem z zewnątrz. Do wyboru będą pozostawać: (…). Następnie w takiej formie ciastka pakowane będą do papierowego opakowania i wydane Klientowi na wynos.

Ciastka premium będą dodatkowo (…). Przewidziano następujące rodzaje ciastek premium:

(…).

Ciastka z lodami, które będą wypiekane (…):

(…).

Sprzedawane ciastka kominkowe zawsze będą wydawane Klientowi na wynos, więc nie będą przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji. Ponadto, nie będzie oferowana odrębnie sprzedaż lodów. Do uzupełnienia (...) używane będą wyłącznie lody (…), a Klienci będą mieli do wyboru wyłącznie ciastka z menu i nie będzie możliwości ich personalizacji.

Proces sprzedaży odbywać się będzie w następujący sposób:

1)Klient podchodzi do lady sprzedażowej i prosi o konkretne ciastko wybrane z powyższych opcji;

2)wypieczone uprzednio ciastko sprzedawca uzupełnia dodatkami zgodnie z wybraną przez Klienta opcją;

3)sprzedawca pakuje ciastko do papierowej torebki lub serwetki;

4)sprzedawca podaje zapakowane ciastko Klientowi;

5)sprzedawca przyjmuje zapłatę za ciastko;

6)Klient po otrzymaniu towaru odchodzi od punktu sprzedaży.

Pytania

1.Czy sprzedaż ciastek klasycznych przez Wnioskodawcę w sposób opisany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 ust. 1 up.t.u.?

2.Czy sprzedaż ciastek premium przez Wnioskodawcę w sposób opisany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 ust. 1 up.t.u.?

3.Czy sprzedaż ciastek z lodami przez Wnioskodawcę w sposób opisany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 ust. 1 up.t.u.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ciastek klasycznych, ciastek premium i ciastek z lodami przy ladzie sprzedażowej do rąk Klienta bez obsługi kelnerskiej jest dostawą towarów opodatkowaną podatkiem VAT.

Wnioskodawca uważa, że czynności, które wykonuje w celu wydania Klientowi towaru – ciastka, są sprzedażą towarów a nie świadczeniem usług. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są wykonywane tak samo jak w każdym innym punkcie sprzedaży detalicznej towarów handlowych – spożywczych. Sprzedawca ciastek podaje towar Klientowi tak samo jak sprzedawca, np. w sklepie z artykułami cukierniczymi, gdzie na życzenie klienta kroi, porcjuje, waży i pakuje, np. kawałki placka lub innego ciasta. Kolejnym przykładem może być sprzedaż bakalii luzem oferowanych do sprzedaży na wagę. Sprzedawca musi bakalie odważyć i podać na życzenie klienta określony asortyment, w określonej ilości.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem TSUE. W wyroku w sprawie C-231/94 TSUE orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie dalece przeważają usługi. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

Uwzględniając powyższe organ podatkowy stwierdził, że o ile sprzedaży produktów nie towarzyszą usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 56), to czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W doktrynie przyjmuje się, stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – dalej rozporządzenia 282/2011, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi, polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy (m.in. interpretacja indywidualna z dnia 2 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-978/14/ICz).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia 282/2011, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia 282/2011 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S (niepublik. W Zb.Orz, EU:C:1996:184), stwierdził, że aby uznać daną transakcję za dostawę towarów lub świadczenie usług, należy uwzględnić wszystkie okoliczności zawarcia transakcji. Trybunał argumentował, że „dostawa gotowych dań i napojów do bezpośredniej konsumpcji jest wynikiem serii usług począwszy od gotowania potraw, na obsłudze u odbiorcy skończywszy, podczas gdy infrastruktura, włącznie z salą restauracyjną wraz z dodatkowymi pomieszczeniami (szatnie, itd.), meblami i naczyniami stołowymi jest pozostawiona do dyspozycji klienta. W danym przypadku osoby fizyczne, których działalność zawodowa polega na wykonywaniu tych transakcji restauracyjnych, będą musiały wykonać takie czynności jak nakrycie stołów, polecanie klientowi dań oraz objaśnianie dań i napojów w menu, usługiwanie przy stole i sprzątanie ze stołu po posiłku. (...) Tym samym transakcje takie charakteryzuje zespół cech i działań, w których dostarczanie żywności jest tylko jednym składnikiem i w których usługi stanowią zdecydowaną większość. Należy je więc traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 6 ust. 1 Szóstej dyrektywy. Inaczej natomiast jest, jeśli transakcja dotyczy dań na wynos i nie towarzyszą jej usługi mające na celu poprawę konsumpcji na miejscu we właściwym otoczeniu”.

Z kolei w wyroku z dnia 10 marca 2011 r. (sprawy połączone C-497/09, C-499/09, C-501/09 oraz C-502/09-EU:C:2011:135), Trybunał stwierdził m.in., że: „ustalenie, czy świadczenie złożone, jak w sprawach przed sądem krajowym, należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. (...) elementy charakterystyczne i dominujące powinny być badane z perspektywy konsumenta. Badać się również powinno według kryteriów jakościowych, a nie tylko ilościowych elementy świadczenia usługi w stosunku do elementów dostawy towarów”.

Na tej podstawie Trybunał dokonał oceny transakcji będącej przedmiotem jego analizy, tj. sprzedaży w przyczepach i stanowiskach gastronomicznych: kiełbasek, frytek, hot dogów, świadczenia usług cateringowych (wraz z obsługą kelnerską i bez niej), sprzedaży produktów w kinach, itd., jako dostawy towarów. Trybunał uznał, że sprzedaż tego rodzaju produktów zakłada ich gotowanie lub podgrzanie, co stanowi usługę, którą należy wziąć pod uwagę w ramach całościowej oceny transakcji w celu jej zakwalifikowania jako dostawa towarów lub świadczenie usług. Ponadto Trybunał podniósł, że: „Przygotowanie ciepłego produktu gotowego ogranicza się zaś w istocie do czynności pobieżnych i znormalizowanych i zwykle nie następuje na życzenie konkretnego klienta, lecz w sposób stały i regularny, w zależności od popytu możliwego do przewidzenia w sposób ogólny. Nie stanowi to więc przeważającego elementu omawianej transakcji i nie może samo z siebie powodować uznania tej transakcji za świadczenie usługi. (...) w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brak zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brak szatni i toalet, brak też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych”.

Dodatkowo Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, odpowiadając na pytania prejudycjalne zadane przez Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z 22 kwietnia 2021 r. w sprawie C-703/19 (ECLI:EU:C:2021:314) wyjaśnił, że: „art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE w związku z pkt 12a załącznika III do tej dyrektywy i art. 6 rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011 należy interpretować w ten sposób, że pojęcie »usług restauracyjnych i cateringowych« obejmuje dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. Jeżeli klient końcowy podejmie decyzję o nieskorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez podatnika w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, należy uznać, że z dostawą tej żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca” (zob. pkt 66).

W oparciu o powyższe regulacje, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości UE (w szczególności wyrok z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz z 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) uznać należy, że działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Opisane w pytaniu ciastka są wprawdzie przez podatnika w pewnym zakresie przygotowywane na zamówienie. W całej więc czynności jest tu bez wątpienia pewien element usługi. Jednak produkty są podawane z lady. Nie występuje tu obsługa kelnerska. Placówka nie ma cech kawiarni/restauracji, nie zapewnia Klientom toalety, szatni czy nawet stolików. Jako więc przedmiot zainteresowania klienta, należy tu uznać określony produkt, a nie usługę jego przygotowania.

Potwierdza to aktualnie w swoich interpretacjach orzecznictwo. Na przykład:

1)w interpretacji indywidualnej z 28 marca 2018 r. (0112-KDIL1-3.4012.113.2018.1.JN), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że sprzedaż lodów z automatów oraz lodów w porcjach tzw. gałkowych, podawanych w jednorazowych kubkach plastikowych lub w waflach, to sprzedaż towarów (przy czym przy wydaniu takich lodów dochodzi również do pewnego rodzaju „przygotowania na zamówienie”),

2)w interpretacji indywidualnej z dnia 23 marca 2023 r. (0114-KDIP4-3.4012.27.2023.1.DS), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że sprzedaż lodów z automatów oraz lodów w porcjach tzw. gałkowych, podawanych w jednorazowych kubkach plastikowych lub w waflach, to sprzedaż towarów (przy czym przy wydaniu takich lodów dochodzi również do pewnego rodzaju „przygotowania na zamówienie”),

3)w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2023 r. (0112-KDIL1-2.4012.482.2022.2.PM), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że sprzedaż lodów z automatów oraz lodów w porcjach tzw. gałkowych, podawanych w jednorazowych kubkach plastikowych lub w waflach, to sprzedaż towarów (przy czym przy wydaniu takich lodów dochodzi również do pewnego rodzaju „przygotowania na zamówienie”),

4)w interpretacji indywidualnej z dnia 19 marca 2021 r. (0111-KDIB3-2.4012.9.2021.2.MN) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że sprzedaż gotowych kanapek nie jest świadczeniem usługi a dostawą towarów w sytuacji, gdy w miejscu ich sprzedaży nie ma infrastruktury pozwalającej na natychmiastowe ich spożycie,

5)w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-349/15/BS – Organ podatkowy uznał, że planowana przez wnioskodawcę sprzedaż lodów włoskich i gałkowanych, koktajli oraz napojów na bazie mleka, a także gofrów i napojów na bazie herbaty na wynos z „okienka” kwalifikuje się jako dostawa towarów, a nie usługi gastronomiczne.

Reasumując, sprzedaż opisanych w pytaniu towarów-ciastek kominkowych w wersji klasycznej, premium i w wersji z lodami, bez obsługi kelnerskiej, bez dodatkowych usług i serwisu, stanowi sprzedaż towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Uwzględniając zatem powyższe przepisy w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w przypadku sprzedaży ciastek kominkowych – ciastka klasyczne, ciastka premium, ciastka z lodami, w okolicznościach wskazanych we wniosku, mamy do czynienia ze sprzedażą towaru, czy też usługą w rozumieniu ustawy.

W tym celu należy posiłkować się orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który w licznych wyrokach odniósł się do kwestii klasyfikacji czynności jako świadczenia usług, czy dostawy towarów.

Jak wskazał TSUE w wyroku z 27 października 2005 r., nr C-41/04, w sprawie Levob Verzekeringen i OV Bank (pkt 19) (ECLI:EU:C:2005:649) oraz wyroku z 29 marca 2007 r., nr C-111/05 w sprawie Aktiebolaget NN (pkt 21) (ECLI:EU:C:2007:195), w przypadku gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia, po pierwsze czy chodzi o dwa, czy więcej świadczeń odrębnych, czy też o świadczenie jednolite, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku owo jednolite świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług.

Natomiast w wyroku z 10 marca 2005 r., nr C-491/03 w sprawie Ottmar Hermann (pkt 22) (ECLI:EU:C:2005:157), TSUE wskazał, że: „Ponieważ sprzedaży jakiegoś towaru zawsze towarzyszy świadczenie jakiejś minimalnej usługi (takiej jak wyłożenie towarów na stoiskach, wydanie faktury, itd.), jedynie usługi inne niż te, które towarzyszą nieodłącznie sprzedaży jakiegoś towaru, mogą być wzięte pod uwagę przy ocenie udziału świadczenia usług w odniesieniu do całości złożonej czynności, obejmującej również dostawę jakiegoś towaru”.

Zatem, tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów.

W wyroku z 2 maja 1996 r., nr C-231/94 w sprawie Faaborg-Gelting Linien (ECLI:EU:C:1996:184) w pkt 14 TSUE orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach. Stąd w odniesieniu do działalności restauracyjnej prowadzonej na promie TSUE podkreślił, że sprzedaż gotowych artykułów żywnościowych i napojów do spożycia na miejscu jest wynikiem świadczenia szeregu usług, od przygotowania posiłku do jego podania, i że wiąże się z zapewnieniem klientom infrastruktury obejmującej salę jadalną z pomieszczeniami przyległymi (szatnia itd.) oraz meble i nakrycia. W niektórych przypadkach osoby fizyczne, które zawodowo realizują świadczenia wchodzące w skład działalności restauracyjnej, nakrywają do stołu, służą poradą klientom i udzielają im wyjaśnień w przedmiocie oferowanych artykułów żywnościowych i napojów, podają te produkty do stołu i wreszcie sprzątają stoły po konsumpcji (pkt 13 tego wyroku).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.3.2011 str. 1 ze zm.) – usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie.

Dostarczanie żywności lub napojów, lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Ustalenie, czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem – w ramach całościowej oceny – wagi jakościowej (a nie tylko ilościowej) elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów.

Sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów.

Z kolei działalność restauracyjną charakteryzuje wiele elementów i czynności, wśród których dostawa gotowej żywności i napojów przeznaczonych do spożycia przez ludzi jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Ustalenie, z jaką kategorią świadczenia gastronomicznego mamy do czynienia, zależy od wielu zmiennych. Nie jest nią jedynie wola konsumenta skorzystania z infrastruktury lokalu, ale całokształt „otoczenia”, okoliczności towarzyszących danemu świadczeniu.

Z wniosku wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planują Państwo rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży produktów w postaci tzw. ciastek kominkowych, oferując różne ich rodzaje. Sprzedaż ciastek prowadzona będzie w punktach handlowych. Wszystkie punkty sprzedaży wyposażone będą w piece do wypieku ciastek, zamrażarki, lodówki i lady sprzedażowe. Punkty sprzedaży będą znajdować się w miejscach ogólnodostępnych i nie będą wyposażone w stoliki i krzesła. W punktach nie będą dostępne naczynia i sztućce. Nie będą Państwo zapewniali Klientom toalety i szatni. Nie będzie też obsługi kelnerskiej. Ciastka będą przeznaczone do spożycia na wynos. Ciastka będą pakowane do opakowania papierowego lub do serwetki i w tej postaci wydawane „na wynos”. Oferowane przez Państwa ciastka będą wytwarzane z półproduktu bezpośrednio w punkcie sprzedaży. Surowe ciasto, składem przypominające ciasto drożdżowe (…), trafiać będzie do punktów sprzedaży w postaci mrożonej. Ciasto będzie już uprzednio porcjowane na sztuki. Produkcja samego ciasta odbywać się będzie poza Państwa lokalami sprzedaży. Będą Państwo dokonywali zakupu tego surowego, mrożonego i porcjowanego ciasta (półproduktu) u podmiotów trzecich. Następnie porcje ciasta będą rozmrażane, rozwałkowywane ręcznie, nawijane na wałek i wypiekane w kształcie komina w punkcie sprzedaży, aby po wypieku trafić na deskę wydawczą, na której będą czekać na wybór Klienta. Wypiek odbywać się będzie na bieżąco, w taki sposób na desce wydawczej zawsze będzie się znajdowało kilka ciastek dostępnych do zakupu. Przewidują Państwo, że mogą mieć miejsce sytuacje, w których Klient otrzyma ciastko „prosto z pieca”, a nastąpi to w sytuacji dużego ruchu, kiedy na ladzie wydawczej brakować będzie ciastek. Wówczas ciastko będzie musiało zostać wypieczone bezpośrednio przed zakupem. Będą Państwo oferować trzy rodzaje ciastek kominkowych: ciastka klasyczne, ciastka premium, ciastka z lodami. W przypadku ciastek klasycznych będą one jedynie obsypywane wybranym przez Klienta dodatkiem z zewnątrz. Do wyboru będą pozostawać: (…). Następnie w takiej formie ciastka pakowane będą do papierowego opakowania i wydane Klientowi na wynos. Ciastka premium będą dodatkowo (…). (…). Ciastka z lodami, które będą wypiekane (…). (…). Sprzedawane ciastka kominkowe zawsze będą wydawane Klientowi na wynos, więc nie będą przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji. Ponadto, nie będzie oferowana odrębnie sprzedaż lodów. Do uzupełnienia (...) używane będą wyłącznie lody śmietankowe, a klienci będą mieli do wyboru wyłącznie ciastka z menu i nie będzie możliwości ich personalizacji.

Proces sprzedaży odbywać się będzie w następujący sposób:

1)Klient podchodzi do lady sprzedażowej i prosi o konkretne ciastko wybrane z powyższych opcji;

2)wypieczone uprzednio ciastko sprzedawca uzupełnia dodatkami zgodnie z wybraną przez Klienta opcją;

3)sprzedawca pakuje ciastko do papierowej torebki lub serwetki;

4)sprzedawca podaje zapakowane ciastko Klientowi;

5)sprzedawca przyjmuje zapłatę za ciastko;

6)Klient po otrzymaniu towaru odchodzi od punktu sprzedaży.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii uznania sprzedaży ciastek klasycznych, ciastek premium oraz ciastek z lodami jako dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że sprzedaży ciastek klasycznych, ciastek premium oraz ciastek z lodami nie towarzyszą usługi przesądzające, że mamy do czynienia z usługą restauracyjną. W analizowanym przypadku nie występują bowiem usługi charakterystyczne dla działalności restauracyjnej, takie jak: udostępnianie odpowiedniej infrastruktury (np. stolików, krzeseł), zamawianie posiłku przy stoliku u kelnera, nakrywanie do stołu, podawanie produktów do stołu, czy też sprzątanie po posiłku, które w takiej sytuacji miałyby przeważające znaczenie.

Mając na uwadze powyższą analizę oraz opis podany przez Państwa należy stwierdzić, że – dla celów stosowania podatku od towarów i usług – sprzedaż ciastek klasycznych, ciastek premium oraz ciastek z lodami, będących przedmiotem wniosku, należy uznać za dostawę towaru. Natomiast, czynności dodatkowe polegające na przygotowaniu – obsypywaniu ciastka oraz podaniu ich klientowi stanowią usługi wspomagające związane z tą dostawą.

Skoro ww. czynności dokonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, sprzedaż ciastek klasycznych, ciastek premium oraz ciastek z lodami podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, sprzedaż przez Państwa:

1)ciastek klasycznych w sposób opisany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy,

2)ciastek premium przez Wnioskodawcę w sposób opisany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy,