Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kontynuacji korekty wieloletniej przez jednostkę organizacyjną, do której zostały przekazane składniki majątkowe.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym (dalej: jednostki organizacyjne).

Jedną z jednostek organizacyjnych Gminy (…) objętą centralizacją VAT jest Zarząd A. (dalej jako: ZA), którego przedmiotem działalności jest m.in. prowadzenie działań inwestycyjnych obejmujących w szczególności nadzór (…). W ramach wykonywanych zadań, ZA realizuje również inwestycje dotyczące obiektów znajdujących się na terenie parków miejskich.

W latach 2019-2023, ZA w ramach swoich zadań zrealizował inwestycję w zakresie rewitalizacji terenu zalewu A. (dalej jako: Park A. lub Park). Celem inwestycji było bezpieczne udostępnienie przestrzeni parkowej mieszkańcom miasta, stworzenie miejsca do rekreacji, wypoczynku i uprawiania sportów wodnych. Inwestycja obejmowała zagospodarowanie terenu zielonego, budowę ścieżek, budynków i infrastruktury umożliwiającej bezpieczne udostępnienie przestrzeni Parku oraz kąpieliska, budowę małej architektury, nasadzenia zieleni oraz zabezpieczenie skarp.

Teren Parku A., wraz z kąpieliskiem, jest terenem publicznie dostępnym, za korzystanie z którego Gmina nie pobiera żadnych opłat. Z uwagi na powyższe w odniesieniu do większości wydatków poniesionych w ramach powyższej inwestycji Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia jakichkolwiek kwot podatku naliczonego.

Tym niemniej w ramach tej inwestycji poniesiono także wydatki, które częściowo wykorzystywane są przez Gminę dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dotyczy to przykładowo budynku, który częściowo służy celom własnym ZA związanym z obsługą Parku A, ale częściowo służy także najemcom prowadzącym w nim działalność gastronomiczną, czy też innego budynku, który służy zarówno Gminie dla celów zadań własnych jako siedziba Straży (…) (jednostka ta objęta jest centralizacją VAT w ramach Gminy) pełniącej m.in. zadania w zakresie ochrony Parku, ale również przewidziany jest jako zaplecze dla najemców terenu przyległego do tego budynku, prowadzących działalność gastronomiczną w formie tzw. foodtrucków.

W przypadku wydatków służących działalności mieszanej, czyli takich których ZA nie był w stanie przypisać w całości ani do działalności gospodarczej, ani do działalności niestanowiącej działalności gospodarczej, ZA korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Prewspółczynnik ten w ZA ustalany jest zgodnie z metodologią przewidzianą w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999).

Żadne z towarów i usług nabytych w ramach inwestycji nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez ZA na poczet składników majątku wykorzystywanych częściowo dla celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, podlega zasadom korekty, o którym mowa w art. 91 ustawy o VAT (dalej jako: korekta wieloletnia).

Zgodnie bowiem z art. 90c ustawy o VAT, korekty podatku naliczonego dokonuje się odpowiednio według zasad wskazanych w art. 91 ust. 2-9, również w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, czyli z zastosowaniem prewspółczynnika.

Do końca 2024 r. cały Park A wraz z wszystkimi znajdującymi się na jego terenie obiektami wykorzystywany był do działalności prowadzonej przez ZA.

Od stycznia 2025 r., zgodnie z zarządzeniem Prezydenta Miasta (…), nastąpiła zmiana w sposobie zarządzania częścią terenów Parku. Kompetencje związane z terenem usług sportowych w Parku A przejęła od ZA inna jednostka organizacyjna Gminy również objęta centralizacją VAT w ramach Gminie, tj. Zarząd B. (dalej jako: ZB). W odpowiedzi na oczekiwania mieszkańców wyrażone podczas konsultacji społecznych dotyczących zasad wyboru oraz zakresu funkcji społecznych realizowanych przez gospodarza akwenu (…), tereny sportowe wraz z budynkiem Centrum (…), budynkiem wejściowym na baseny oraz akwenem wodnym z kąpieliskiem i infrastrukturą towarzyszącą (dalej jako: część sportowa Parku A), zostały zatem przekazane w zarząd ZB dla celów prowadzenia działalności sportowo-rekreacyjnej, zgodnie ze statutem tej Jednostki. ZA odpowiedzialny pozostaje nadal za zarządzanie przede wszystkim terenami zieleni w Parku A.

Sposób wykorzystania tych części Parku A, które zostały przekazane ZB nie uległ zmianie tj. te obiekty które służyły działalności mieszanej, nadal służą tego samego rodzaju działalności mieszanej. Te zaś, które służyły ZA w całości działalności niestanowiącej działalności gospodarczej, obecnie służą analogicznej działalności prowadzonej przez ZB.

Zdecydowana większość wydatków poniesionych przez ZA na poczet tej części Parku A, która przekazana została w zarządzanie ZB, nie wiązała się z odliczeniem naliczonego podatku VAT. Wśród składników majątku przekazanych ZB znajdują się jednak składniki o przeznaczeniu mieszanym, w ramach których ZA realizował odliczenie naliczonego podatku VAT z zastosowaniem prewspółczynnika ZA, a co za tym idzie, w zakresie których ZA zobligowany jest do stosowania regulacji art. 91 w zakresie korekty wieloletniej.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia ws. sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, ZB stosuje własny prewspółczynnik VAT również ustalony zgodnie z metodologią przewidzianą we wskazanym rozporządzeniu.

Pytanie

Czy w związku z przesunięciem zadania dotyczącego zarządzania częścią sportową Parku A. z jednostki organizacyjnej ZA do jednostki organizacyjnej ZB, Gmina powinna kontynuować korektę wieloletnią dotyczącą tych składników majątku, w zakresie których ZA korzystał z częściowego prawa do odliczenia podatku naliczonego, z zastosowaniem prewspółczynnika właściwego dla ZB?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Gminy

W ocenie Gminy, w związku z przesunięciem zadania dotyczącego zarządzania częścią sportową Parku A. z jednostki organizacyjnej ZA do jednostki organizacyjnej ZB, Gmina powinna kontynuować korektę wieloletnią dotyczącą tych składników majątku, w zakresie których ZA korzystał z częściowego prawa do odliczenia podatku naliczonego, tyle że powinna być dokonywana z zastosowaniem prewspółczynnika właściwego dla ZB.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego.

Z zasady tej wynika również, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku VAT, w jakiej towary te lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT lub zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji (dalej również jako: prewspółczynnik). Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, prewspółczynnik VAT najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. weszło w życie ww. rozporządzenie ws. sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania prewspółczynnika VAT, uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego prewspółczynnik ten ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych danej jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie jest ustalany jeden prewspółczynnik dla danej jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko ustalane są odrębnie prewspółczynniki dla poszczególnych jednostek organizacyjnych tej jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie zaś do art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Regulacje art. 91 ust. 4-9 ustawy o VAT, normują zasady korekty dokonanego odliczenia w przypadku sprzedaży składników majątku lub zmiany ich przeznaczenia.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT - przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Przy czym, jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na podstawie art. 90c ustawy o VAT, korekty podatku naliczonego dokonuje się odpowiednio według zasad wskazanych w art. 91 ust. 2-9, również w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, czyli z zastosowaniem prewspółczynnika.

Przepisy dotyczące korekty odliczenia podatku naliczonego nie regulują kwestii sposobu postępowania w przypadku, gdy w okresie korekty nastąpi przesunięcie środka trwałego pomiędzy dwiema jednostkami organizacyjnymi jednostki samorządu terytorialnego, których prewspółczynniki VAT są różne, gdyż kalkulowane są odrębnie w myśl przywoływanego wyżej § 3 ust. 1 rozporządzenia ws. sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Mając jednak na uwadze regulacje dotyczące zmiany zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego, zasadę odliczenia proporcjonalnego do zakresu wykorzystania danego zakupu do czynności opodatkowanych oraz przewidzianą w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT zasadę odliczenia podatku VAT z uwzględnieniem specyfiki wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, w ocenie Gminy, w przypadku gdy w okresie korekty wieloletniej nastąpi przesunięcie środka trwałego pomiędzy dwiema jednostkami organizacyjnymi jednostki samorządu terytorialnego, korekta podatku naliczonego powinna być kontynuowana z uwzględnieniem prewspółczynnika VAT właściwego dla tej jednostki, która wykorzystywała dany składnik majątkowy w swojej działalności, w okresie którego dotyczy dokonywana korekta.

Takie postępowanie byłoby spójne z potwierdzaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zasadą odliczania podatku naliczonego z tytułu nabyć towarów i usług przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT, nie tej jednostki organizacyjnej, która dokonuje zakupów, ale tej jednostki, która zakupy te wykorzystuje do wykonywania swojej działalności. Takie stanowisko wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej np. w interpretacji nr 0111-KDIB3-2.4012.301.2018.1.SR z dnia 23 maja 2018 r. wydanej dla Gminy (…), w której stwierdzono: „Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa należy wskazać, że dokonując odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami nabywanymi przez Wnioskodawcę za pośrednictwem jednostki organizacyjnej na rzecz innej jednostki organizacyjnej, która wykorzystuje przekazane jej towary i usługi do działalności opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od tego podatku, Wnioskodawca powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy obliczoną dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej przekazane jej towary i usługi do prowadzonej działalności”.

Mając na uwadze powyższe, Gmina wnosi o potwierdzenie jej stanowiska w przedstawionej w tym wniosku sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) - zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do ww. przepisów na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

§ 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

§ 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Dla jednostek samorządu terytorialnego takich jak gmina nie ustala się jednego sposobu określenia proporcji (prewspółczynnika) dla całej jednostki (gminy) jako osoby prawnej, tylko odrębne sposoby (prewspółczynniki) dla poszczególnych jej jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

§ 8 rozporządzenia:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego podatnik powinien w pierwszej kolejności przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy odlicza podatek naliczony w całości. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania.

Art. 90c ust. 1-2 ustawy:

1.W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

2.W przypadku, gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.

W art. 91 ustawy zostały określone zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego.

Art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Przepisy art. 91 ustawy, wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat).

Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Wskazali Państwo, że są podatnikiem podatku VAT czynnym. Jedną z Państwa jednostek organizacyjnych jest Zarząd A. (ZA).

W latach 2019-2023, ZA w ramach swoich zadań zrealizował inwestycję w zakresie rewitalizacji terenu zalewu A. (Park A lub Park). Inwestycja obejmowała zagospodarowanie terenu zielonego, budowę ścieżek, budynków i infrastruktury umożliwiającej bezpieczne udostępnienie przestrzeni Parku oraz kąpieliska, budowę małej architektury, nasadzenia zieleni oraz zabezpieczenie skarp.

W odniesieniu do większości wydatków poniesionych w ramach powyższej inwestycji nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia jakichkolwiek kwot podatku naliczonego.

W ramach tej inwestycji poniesiono także wydatki, które częściowo wykorzystywane są przez Państwa dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dotyczy to przykładowo budynku, który częściowo służy celom własnym ZA związanym z obsługą Parku A, ale częściowo służy także najemcom prowadzącym w nim działalność gastronomiczną, czy też innego budynku, który służy zarówno Państwu dla celów zadań własnych jako siedziba Straży (…) (jednostka ta objęta jest centralizacją VAT w ramach Gminy) pełniącej m.in. zadania w zakresie ochrony Parku, ale również przewidziany jest jako zaplecze dla najemców terenu przyległego do tego budynku, prowadzących działalność gastronomiczną w formie tzw. foodtrucków.

Prewspółczynnik ten w ZA ustalany jest zgodnie z metodologią przewidzianą w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Żadne z towarów i usług nabytych w ramach inwestycji nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Do końca 2024 r. cały Park A. wraz z wszystkimi znajdującymi się na jego terenie obiektami wykorzystywany był do działalności prowadzonej przez ZA.

Od stycznia 2025 r., zgodnie z zarządzeniem Prezydenta Miasta, nastąpiła zmiana w sposobie zarządzania częścią terenów Parku. Kompetencje związane z terenem usług sportowych w Parku A. przejęła od ZA inna Państwa jednostka organizacyjna również objęta centralizacją VAT w ramach Gminy, tj. Zarząd B. (ZB). W odpowiedzi na oczekiwania mieszkańców wyrażone podczas konsultacji społecznych dotyczących zasad wyboru oraz zakresu funkcji społecznych realizowanych przez gospodarza akwenu (…), tereny sportowe wraz z budynkiem Centrum (…), budynkiem wejściowym na baseny oraz akwenem wodnym z kąpieliskiem i infrastrukturą towarzyszącą (część sportowa Parku A), zostały przekazane w zarząd ZB dla celów prowadzenia działalności sportowo-rekreacyjnej, zgodnie ze statutem tej Jednostki. ZA odpowiedzialny pozostaje nadal za zarządzanie przede wszystkim terenami zieleni w Parku A.

Sposób wykorzystania tych części Parku A., które zostały przekazane ZB nie uległ zmianie tj. te obiekty które służyły działalności mieszanej, nadal służą tego samego rodzaju działalności mieszanej. Te zaś, które służyły ZA w całości działalności niestanowiącej działalności gospodarczej, obecnie służą analogicznej działalności prowadzonej przez ZB.

ZB stosuje własny prewspółczynnik VAT, również ustalony zgodnie z metodologią przewidzianą w rozporządzeniu.

Mają Państwo wątpliwości, czy w związku z przesunięciem zadania dotyczącego zarządzania częścią sportową Parku A. z jednostki organizacyjnej ZA do jednostki organizacyjnej ZB, powinni Państwo kontynuować korektę wieloletnią dotyczącą tych składników majątku, w zakresie których ZA korzystał z częściowego prawa do odliczenia podatku naliczonego, z zastosowaniem prewspółczynnika właściwego dla ZB.

W przypadku dokonywania zakupów towarów i usług, które są wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Państwo nie będą w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a-h ustawy.

Jak już wskazano zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia - w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, na którą przepisy nakładają realizację określonych zadań i która realizuje te zadania przy pomocy swoich jednostek organizacyjnych uzasadnione jest - pomimo, że podatnikiem podatku VAT jest Gmina - wyliczenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o sposób określenia proporcji, obliczony odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych.

Tym samym w przypadku, gdy dokonywane zakupy towarów i usług będą służyć do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, podatek do odliczenia od zakupów realizowanych w danej jednostce organizacyjnej ustala się z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji, ustalonego dla każdej jednostki organizacyjnej odrębnie.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu, proporcji o której mowa w art. 86 ust. 2a-h ustawy obliczonej dla jednostki organizacyjnej, wykorzystującej przekazane jej towary i usługi do prowadzonej działalności.

Zgodnie z Państwa wskazaniem sposób wykorzystania części Parku A, które zostały przekazane ZB nie uległ zmianie, tj. te obiekty które służyły działalności mieszanej, nadal służą tego samego rodzaju działalności mieszanej. Te zaś, które służyły ZA w całości działalności niestanowiącej działalności gospodarczej, obecnie służą analogicznej działalności prowadzonej przez Zarząd B. (ZB).

Zatem po przekazaniu części Parku A. do (ZB), do odliczania podatku naliczonego od zakupów, które związane są z działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT i działalnością inną niż działalność gospodarcza powinni Państwo stosować proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., obliczoną dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej nabywane towary i usługi, tj. ZB.

Na podstawie art. 90c ustawy, korekty podatku naliczonego dokonuje się odpowiednio według zasad wskazanych w art. 91 ust. 2-9, również w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy.

Zatem biorąc pod uwagę zasady odliczenia podatku naliczonego przewidziane w art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty wieloletniej nastąpi przesunięcie środków trwałych pomiędzy dwiema jednostkami organizacyjnymi jednostki samorządu terytorialnego, korekta podatku naliczonego powinna być kontynuowana z uwzględnieniem proporcji właściwej dla tej jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego, która będzie wykorzystywała dany składnik majątkowy w swojej działalności, w okresie którego dotyczy dokonywana korekta.

Tym samym w związku z przesunięciem zadania dotyczącego zarządzania częścią sportową Parku A z jednostki organizacyjnej ZA do jednostki organizacyjnej ZB, będą Państwo zobowiązani kontynuować korektę wieloletnią dotyczącą tych składników majątku, które objęte są korektą wieloletnią w myśl art. 91 ust. 2 ustawy i będą Państwo korzystać z częściowego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Będą Państwo zobowiązani stosować proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., właściwą dla Zarządu B. (ZB).

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno‑skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie