
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy nieodpłatne świadczenie usług na rzecz Usługobiorców, zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, które służy promocji działalności gospodarczej i zwiększeniu sprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 lipca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako podatnik VAT czynny. A. to firma (…) oraz nazwa ich systemu B., który służy do (…).
Najważniejsze cechy B.:
- (…).
Usługi B. mają charakter odpłatny.
Wnioskodawca stosuje Cennik, który został podany do publicznej wiadomości. W ramach działań promocyjnych i lojalnościowych Wnioskodawca wprowadził program nagradzania stałych Klientów poprzez oferowanie im dodatkowych usług świadczonych nieodpłatnie (określanych dalej, także jako „Promocja”). Są one przyznawane w drodze wyjątku, po spełnieniu przez Klientów wymogów określonych w Cenniku usług B.
Warunkiem otrzymania nieodpłatnego świadczenia jest zawarcie przez Klienta umowy (…).
Usługi świadczone nieodpłatnie udzielane są wyłącznie Klientom, którzy spełnią określone warunki - np. dokonają zakupu usług za określoną kwotę w danym okresie lub skorzystają z oferty w określonej liczbie cykli. Zasady przyznawania bonusów są określone w pisemnym regulaminie promocji, a realizacja usług jest udokumentowana.
Celem programu jest zwiększenie sprzedaży oraz budowanie lojalności Klientów, a także kreowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy w branży.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Na pytanie Organu: „Kim są Państwa stali klienci, dla których wprowadzili Państwo program nagradzania?” Wnioskodawca wskazał:
„Klienci Wnioskodawcy stanowią dwie zasadnicze grupy:
1)C.
(…).
2)D. w firmach
Narzędzie trafia również do wewnętrznych działów (…).
Natomiast stali klienci Wnioskodawcy, dla których wprowadzono program nagradzania, to C.
W Regulaminie zostały zdefiniowane pojęcia „Klienta” oraz „Usługobiorcy”.
Klient - Klient C., któremu C. świadczy usługi (…).
Usługobiorca - podmiot korzystający z Usług świadczonych przez B., który spełnia warunki Regulaminu i dokonał Rejestracji, w wyniku której utworzone zostało dla niego Konto. Usługobiorcą może być tylko przedsiębiorca w rozumieniu art. 431 Kodeksu cywilnego”.
Na pytanie Organu: „Z kim zawierają Państwo umowę, na podstawie której oferują Państwo dodatkowe usługi świadczone nieodpłatnie - z Usługobiorcą (C.), czy z Klientami Usługobiorcy?” Wnioskodawca wskazał:
„Umowa, na podstawie której Wnioskodawca oferuje dodatkowe usługi świadczone nieodpłatnie, jest zawierana z Usługobiorcą (C.)”.
Na pytanie Organu: „Czy i jakie zobowiązania wynikają dla stron zawieranych umów?” Wnioskodawca wskazał:
„Obowiązkiem Wnioskodawcy jako usługodawcy jest przyznanie Usługobiorcy (…)”.
Na pytanie Organu: „Czy Klient, by mógł skorzystać z Promocji otrzymania (…), jest zobowiązany do dokonania jakiś czynności, np. zawarcia innej umowy i z kim?” Wnioskodawca wskazał:
„Promocja jest dedykowana dla Usługobiorcy. (…).
Nie są wymagane żadne dodatkowe działania - np. podpisywanie osobnej umowy.
(…)”.
Na pytanie Organu: „Co obejmuje Pakiet podstawowy wykupywany przez Państwa Klientów?” Wnioskodawca wskazał:
„Wnioskodawca oferuje Pakiet podstawowy w dwóch wariantach:
(…)”.
Na pytanie Organu: „Jakie dokładnie wymogi określone w Cenniku usług B. muszą być spełnione przez Klientów, by otrzymali (…)?” Wnioskodawca wskazał:
„Warunkiem określonym w cenniku usług B., który musi być spełniony przez Usługobiorcę, aby (…)”.
Na pytanie Organu: „Jakie dokładnie zasady przyznawania Klientom (…) są określone w regulaminie Promocji?” Wnioskodawca wskazał:
„(…)”.
Na pytanie Organu: „Czy (…)? Należy wskazać, jakie umowy i co z nich wynika” Wnioskodawca wskazał:
„(…)”.
Pytanie
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne świadczenie usług na rzecz Klientów zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, które służy promocji działalności gospodarczej i zwiększeniu sprzedaży Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenie usług na rzecz Klientów zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, które służy promocji działalności gospodarczej i zwiększeniu sprzedaży Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej jako „ustawa VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
W odniesieniu do powyższych przepisów ustawy VAT oraz zagadnienia świadczenia nieodpłatnych usług w celach promocyjnych należy odnieść się do wydanych interpretacji indywidualnych:
1.Interpretacja Dyrektora KIS z 21 kwietnia 2022 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.41.2022.2.KW: Nieodpłatne przekazywanie towarów lub usług, które są związane z działalnością gospodarczą podatnika, nie podlega opodatkowaniu VAT. Kluczowe jest, aby takie świadczenia miały związek z prowadzoną działalnością i służyły jej celom.
2.Interpretacja Dyrektora KIS z 23 lutego 2023 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.53.2023.1.AKA: Udzielone przez Wnioskodawcę nieodpłatne świadczenia na rzecz kierowców lub flot pojazdów, które mają na celu promocję firmy i zwiększenie sprzedaży, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.
3.Interpretacja Dyrektora KIS z 21 lipca 2021 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.17.2021.3.WN: Darmowe doładowanie telefonu z wykorzystaniem bonusu, przyznawane w ramach działań promocyjnych, może być traktowane jako świadczenie związane z działalnością gospodarczą podatnika i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.
Inspirującego spojrzenia dostarcza także orzecznictwo sądów administracyjnych:
1.Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 marca 2010 r., sygn. I FSK 326/09 Stan faktyczny: Międzynarodowa kancelaria prawna świadczyła nieodpłatną pomoc prawną organizacjom pozarządowym w ramach programu Pro Bono, mającego na celu budowanie pozytywnego wizerunku firmy. Stanowisko Sądu: NSA uznał, że nieodpłatne świadczenie usług w ramach działalności promocyjnej, mającej na celu budowanie wizerunku firmy, jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa i nie podlega opodatkowaniu VAT. Sąd podkreślił, że takie działania służą celom gospodarczym podatnika, nawet jeśli nie generują bezpośredniego przychodu. Wniosek: Nieodpłatne świadczenia usług o charakterze promocyjnym, mające na celu budowanie wizerunku firmy, nie podlegają opodatkowaniu VAT, o ile są związane z działalnością gospodarczą podatnika.
2.Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 7 marca 2013 r., sygn. I SA/Rz 75/13 Stan faktyczny: Spółka zleciła agencji marketingowej kompleksową usługę promocyjną, obejmującą m.in. nieodpłatne przekazywanie towarów Klientom w ramach kampanii reklamowej. Stanowisko Sądu: WSA uznał, że nieodpłatne przekazanie towarów w ramach usługi marketingowej stanowi element świadczenia złożonego i nie powinno być traktowane jako odrębna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT. Sąd podkreślił, że celem takiego działania jest realizacja usługi marketingowej, mającej na celu zwiększenie sprzedaży i promocję firmy. Wniosek: Nieodpłatne przekazanie towarów w ramach kompleksowej usługi marketingowej nie podlega odrębnemu opodatkowaniu VAT, gdyż stanowi integralną część świadczenia promocyjnego.
Mając na uwadze przywołane przepisy prawa, interpretacje indywidualne oraz orzecznictwo sądowo-administracyjne należy przyjąć, że aby nieodpłatne usługi oferowane Klientom nie podlegały opodatkowaniu VAT, powinny:
1.Służyć działalności gospodarczej - być elementem strategii marketingowej, promocji, utrzymania Klienta itp.
2.Być kierowane do Klientów (obecnych lub potencjalnych), a nie osób niezwiązanych z działalnością.
3.Być odpowiednio udokumentowane - najlepiej poprzez regulamin promocji/lojalnościowej, ofertę handlową lub notatkę służbową.
Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenie usług w ramach opisanej akcji promocyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ:
1.usługi te są świadczone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (budowanie relacji z Klientem, zwiększenie przychodów, promocja marki),
2.mają charakter wyjątku od zasady ogólnej (tzn. wyjątkowo są nieodpłatne),
3.stanowią działania promocyjne mające racjonalne uzasadnienie gospodarcze,
4.nie są świadczeniami oderwanymi od działalności opodatkowanej, lecz mają na celu jej rozwój,
5.są adresowane wyłącznie do Klientów (kontrahentów), a nie osób trzecich,
6.mogą z nich skorzystać wyłącznie te podmioty, które spełnią wymogi określone w cenniku.
Podsumowując powyższe, celem oferowania Promocji, czyli dodatkowych, nieodpłatnych usług, jest promowanie wizerunku A., budowanie relacji z Klientami i zwiększanie sprzedaży, a nie świadczenie tych usług w oderwaniu od działalności gospodarczej.
Zatem nieodpłatne świadczenie usług na rzecz Klientów zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, które służy promocji działalności gospodarczej i zwiększeniu sprzedaży Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Należy zauważyć, że z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Obydwa warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong‑Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku od towarów i usług w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE/Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.).
Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
TSUE w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-Nord Ost przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że:
„(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem, jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG‑Kraftfahrzeuge‑Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).
W wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że:
„(…) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez dokonującego dostawy/świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy odpowiednio za odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług określone w art. 7 i w art. 8 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Podkreślić ponadto należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Zatem dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami tej działalności.
Opodatkowaniu podlegają natomiast te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzoną działalnością. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych. Dotyczyć to będzie więc takich czynności, które zostały wykonane w ramach działalności gospodarczej, lecz nie na jej potrzeby. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.
Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że są czynnym podatnikiem podatku VAT. A. to firma (…) oraz nazwa Państwa systemu B., który służy do (…). W ramach działań promocyjnych i lojalnościowych wprowadzili Państwo program nagradzania stałych Usługobiorców (C.) poprzez oferowanie im dodatkowych usług świadczonych nieodpłatnie.
Warunkiem określonym w cenniku usług B., który musi być spełniony przez Usługobiorcę (C.), aby otrzymał (…), jest (…).
Umowa, na podstawie której oferują Państwo dodatkowe usługi świadczone nieodpłatnie, jest zawierana z Usługobiorcą (C,). Obowiązkiem Państwa, jako Usługodawcy, jest przyznanie (…).
W świetle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Państwa dotyczą kwestii, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne świadczenie usług na rzecz Usługobiorców (C.) zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, które służy promocji działalności gospodarczej i zwiększeniu Państwa sprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W analizowanej sprawie nieodpłatnego świadczenia na rzecz stałych Usługobiorców (C.) zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, który został podany do publicznej wiadomości, nie można uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak wynika z opisu sprawy wprowadzony program nagradzania stałych Usługobiorców (C.) poprzez oferowanie im nieodpłatnie dodatkowych usług, ma związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, ponieważ celem programu jest zwiększenie sprzedaży oraz budowanie lojalności stałych Usługobiorców (C.), a także kreowanie Państwa pozytywnego wizerunku w branży. Usługi świadczone nieodpłatnie udzielane są wyłącznie stałym Usługobiorcom (C.), którzy spełnią określone warunki - np. dokonają zakupu usług za określoną kwotę w danym okresie lub skorzystają z oferty w określonej liczbie cykli. Zasady przyznawania bonusów są określone w pisemnym regulaminie promocji, a realizacja usług jest udokumentowana.
Zatem nie można uznać, że wprowadzony w ramach działań promocyjnych i lojalnościowych program nagradzania stałych Usługobiorców (C.) poprzez oferowanie im dodatkowych usług świadczonych nieodpłatnie, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. W analizowanej sprawie nie będzie miało miejsca nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste. Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy odnosi do nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza. Oznacza to, że o opodatkowaniu nieodpłatnego świadczenia usług decyduje bezpośrednio cel tego świadczenia. Jeżeli dane usługi nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, wówczas ich świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast gdy związek ten wystąpi, nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu VAT.
Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne świadczenie usług na rzecz stałych Usługobiorców (C.) zgodnie z zasadami określonymi w Cenniku, które służy promocji działalności gospodarczej i zwiększeniu Państwa sprzedaży, nie będzie stanowiło odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów.
W związku z powyższym Państwa stanowisko uznaje za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
