Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy do planowanej w ramach licytacji komorniczej sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości ma zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 23 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) prowadzi postępowania egzekucyjne przeciwko dłużnikowi A.A., NIP: (…).

Dłużnik figuruje w rejestrze jako czynny podatnik VAT (data rejestracji (…) 1995 r.). Dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy o podział majątku oraz umowy darowizny z (…) 2016 r. sporządzonej aktem notarialnym przez notariusza w (…), pod Rep. A nr (…).

Zgodnie z informacjami z księgi wieczystej uprzednio nieruchomość nabyła była żona dłużnika B.B. na poczet majątku osobistego, na podstawie postanowienia z (…) Sądu Rejonowego w (…) Wydział Cywilny, (…).

Opis nieruchomości:

Nieruchomość gruntowa, składająca się działki nr 1, o powierzchni (...) m2, zabudowana jest 3 połączonymi ze sobą budynkami przemysłowymi, o łącznej powierzchni użytkowej (...) m2. Działka zlokalizowana w miejscowości (...), w obrębie (...), w gminie (...), powiat (...), województwo (...). Nieruchomość o przeciętnym stanie zagospodarowana, częściowo ogrodzona i utwardzona podjazdami asfaltowymi i z płyt betonowych. W większej części porośnięta trawą. W najbliższym sąsiedztwie znajduje się zabudowa przemysłowa, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz tereny użytkowane rolniczo. Dojazd do nieruchomości zadowalający, drogą gruntową - droga gminna. Na dzień wizji lokalnej nieruchomość wykorzystywana produkcyjnie. Dla przedmiotowej nieruchomości istnieje założona księga wieczysta (…), prowadzona przez Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych.

Właściciele:

Osoba fizyczna (Imię pierwsze nazwisko, imię ojca, imię matki, PESEL): (…) - udział 1/1.

Budowle i inne urządzenia ze wskazaniem ich przeznaczenia:

Lokalizacja, sąsiedztwo:

Wyceniana nieruchomość fizycznie przylega do południowo-zachodniego obrębu Miasta (...). (...) to miasto w północno-zachodniej Polsce, w woj. (…), w powiecie (...), położone nad (…), na (…). Siedziba gminy miejsko-wiejskiej (...). Miasto ma około (…) mieszkańców. (...) położone są w środkowej - północnej części woj. (...), w powiecie (...), na (...). (...) leżą nad rzeką (…). Większe miasta wokół (…): (…). (...) są węzłem komunikacyjnym łączącym miejscowości powiatu (...) i (…) z resztą kraju. Przez miasto przebiegają 3 drogi wojewódzkie: nr (…), nr (…) i droga ekspresowa nr (…).

(…)

Opis nieruchomości - działka ewidencyjna numer 1

Szacowana działka ewidencyjna numer 1 o powierzchni (...) m2, zabudowana jest 3, połączonymi ze sobą, budynkami przemysłowymi, o łącznej powierzchni użytkowej (...) m2. Teren działki o konfiguracji płaskiej i kształcie regularnym, zbliżonym do prostokąta. Nieruchomość częściowo ogrodzona. Ogrodzenie po zachodniej części działki nie należy do właściciela działki nr 1 - ogrodzenie poza granicami działki. Budynki usytuowane w sąsiedztwie nieruchomości podobnych, wśród zabudowy przemysłowej oraz nieruchomości rolnych i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Nieruchomość o przeciętnym stanie zagospodarowana, częściowo utwardzona. Północna część działki o powierzchni około (…) m2 niezagospodarowana, porośnięta trawą, niewykorzystywana przy działalności gospodarczej. Na skraju działki, w północnej części, znajduje się fragment niedokończonej przepompowni ścieków, nie wpływający na wartość. Działka posiada uzbrojenie w infrastrukturę komunalną: energię elektryczną, sieć wodociągową i kanalizacji.

Opis budynków

Budynek przemysłowy - ID budynku: (…) Budynek jednokondygnacyjny, wolnostojący, niepodpiwniczony, z dachem, pokryty papą termozgrzewalną, wybudowany w technologii tradycyjnej, w końcu lat 80 XX w. Obiekt o funkcji przemysłowej, wykorzystywany jako kotłownia.

Parametry techniczne:

Powierzchnia użytkowa budynków: (…) m2, powierzchnia zabudowy: (…) m2.

Ocena stanu technicznego:

Budynek użytkowany. W trakcie wizji lokalnej nie zauważono istotnych ubytków i wad konstrukcyjnych. Pomieszczenie wykorzystywane jako kotłownia. W budynku umieszczono kocioł na paliwo stałe - ogrzewające dwa pozostałe, połączone ze sobą budynki. Na podstawie informacji uzyskanych podczas wizji lokalnej przyjęto, że budynek jest w dobrym stanie technicznym o lepszym standardzie wykończenia.

Budynek przemysłowy - ID budynku: (…)

Budynek jednokondygnacyjny, wolnostojący, niepodpiwniczony, z dachem, pokryty papą termozgrzewalną, wybudowany w technologii tradycyjnej, w końcu lat 80 XX w. Obiekt o funkcji przemysłowej, jako część socjalna przy produkcji mebli i innych usług stolarskich.

Parametry techniczne:

Powierzchnia użytkowa budynków: (…) m2, powierzchnia zabudowy: (…) m2.

Opis techniczny budynku o funkcji przemysłowej - część socjalna.

Element Opis:

Ściany i konstrukcja budynku: murowane.

Posadzki i podłogi: betonowa, terakota, glazura, panele podłogowe.

Stolarka okienna: PCV.

Dach: konstrukcja z płyt żelbetowych, papą termozgrzewalną.

Wykończenie wewnętrzne: tynki cementowo-wapienne, malowane, glazura, biały montaż.

Drzwi zewnętrzne: drzwi drewniane.

Instalacje: energii elektrycznej - instalacja wymieniona w 2015 r., wodno-kanalizacyjna, c.o. - piec na paliwo stałe.

Ocena stanu technicznego:

Budynek użytkowany. Budynek dostosowany do obecnego użytkowania w 2015 r. W trakcie wizji lokalnej nie zauważono istotnych ubytków i wad konstrukcyjnych. Pomieszczenia wykorzystywane jako przestrzeń socjalna. Na podstawie informacji uzyskanych podczas wizji lokalnej przyjęto, że budynek jest w dobrym stanie technicznym o lepszym standardzie wykończenia.

Budynek przemysłowy - ID budynku: (…)

Budynek jednokondygnacyjny, wolnostojący, niepodpiwniczony, z dachem, pokryty blachą, wybudowany w technologii tradycyjnej, w końcu lat 80 XX w. Obiekt o funkcji przemysłowej, wykorzystywany przy produkcji mebli i innych usług stolarskich.

Parametry techniczne:

Powierzchnia użytkowa budynków: (…) m2.

Powierzchnia zabudowy: (…) m2.

Opis techniczny budynku o funkcji przemysłowej

Element Opis:

Ściany i konstrukcja budynku: murowane.

Posadzki i podłogi: betonowa, lastryko.

Stolarka okienna: PCV.

Dach: konstrukcja z płyt żelbetowych, pokryta blachą i papą termozgrzewalną.

Wykończenie wewnętrzne: tynki cementowo - wapienne, glazura.

Drzwi zewnętrzne: drzwi stalowe.

Instalacje: energii elektrycznej - instalacja wymieniona w 2015r, wodno-kanalizacyjna, c.o. - piec na paliwo stałe.

Ocena stanu technicznego:

Budynek użytkowany. Budynek dostosowany do obecnej produkcji w 2015 r. W trakcie wizji lokalnej nie zauważono istotnych ubytków i wad konstrukcyjnych. Sprzęt technologiczny znajdujący się wewnątrz budynku niezwiązany stale z nieruchomością - nie podlega oszacowaniu. Na podstawie informacji uzyskanych podczas wizji lokalnej przyjęto, że budynek jest w dobrym stanie technicznym o lepszym standardzie wykończenia.

Zestawienie powierzchni budynków

Zestawienie powierzchni - (m2)

Kotłownia

Lp. Pomieszczenie Pow. użytkowa (m2]

0.01 Piwnica (…)

Razem (…)

Budynek produkcyjny

Lp. Pomieszczenie Pow. użytkowa (m2)

(…)

Razem (…)

Budynek socjalny

Lp. Pomieszczenie Pow. użytkowa (m2)

(…)

Razem (…).

Powierzchnię użytkową ustalono na podstawie udostępnionego „Projektu budowlanego powykonawczego z (…) sporządzonego przez (…)”.

Powierzchnię użytkową budynków potwierdzono przeprowadzonym podczas wizji lokalnej obmiarem własnym.

Dane techniczne:

Łączna pow. użytkowa budynków: (...) m2.

Stan prawny przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Przeznaczenie nieruchomości na podstawie art. 154 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899) ustala się kierując zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku jego braku, przeznaczenie ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jeżeli brak tych dokumentów, uwzględnia się faktyczny sposób użytkowania nieruchomości.

Teren, na którym zlokalizowana jest przedmiotowa nieruchomość, nie objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie ze zmianą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...) - uchwała nr (…) Rady Miejskiej w (…) z (…) r., ww. działka nr 1 przeznaczona jest na cele: obsługa produkcji rolnej i przetwórstwo, postulowana strefa zabudowy przemysłowo - składowej, produkcyjnej rolnictwa i przetwórstwa rolno - leśnego (2.P-3).

Dla przedmiotowej nieruchomości istnieje założona księga wieczysta (…), prowadzona przez Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych.

1 kwietnia 2025 r. przeprowadzono czynności terenowe w celu ustalenia, czy nieruchomość zabudowana położona w (...) o nr (…) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z tego podatku.

Pod adresem zamieszkania zastano dłużnika, który oświadczył, że nieruchomość już zabudowaną nabyła jego ówczesna żona B.B. w 2007 r. na licytacji komorniczej, przeprowadzonej przez Komornika (…). Była żona nabyła nieruchomość na swój majątek osobisty, gdyż w ich związku małżeńskim obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej. W roku około 2017/2018 była żona darowała przedmiotową nieruchomość dłużnikowi do jego majątku osobistego w całości.

Ponadto dłużnik oświadczył, że przedmiotowa nieruchomość nie jest uwzględniona w wykazie środków trwałych prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Dłużnik jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Właściwym dla Dłużnika jest Urząd Skarbowy w (…). Księgowość prowadzi dla Dłużnika biuro rachunkowe pod firmą (…).

Dłużnikowi nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu. Ponadto dłużnik oświadczył, że nie ponosił udokumentowanych nakładów przekraczających 30% jej wartości początkowej, nie korzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

Dłużnik wskazuje NIP: (…). Dłużnik nie prowadził działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości i nigdy jej tam nie prowadził od dnia nabycia. Na nieruchomości nie znajdują się obecnie maszyny wchodzące w skład parku maszynowego. Nieruchomość nie była nigdy przedmiotem dzierżawy. Dłużnik we własnym zakresie nieruchomość remontował.

Budynki i budowle znajdujące się na obiekcie to budynek przemysłowy z częścią socjalną.

Przy nabyciu nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik nie ma wiedzy kiedy budynki zostały wybudowane i oddane po raz pierwszy do użytkowania - najprawdopodobniej w latach 80 XX wieku. Dłużnik nie ponosił nakładów stanowiących 30% ich wartości początkowej. Dłużnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ww. budynku. Dłużnik jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Budynki znajdujące się na nieruchomości znajdowały się na nim w chwili jej nabycia. W ocenie Dłużnika sprzedaż nieruchomości nie podlega podatkowi VAT.

Pismem z 10 kwietnia 2025 r. Komornik wezwał Biuro rachunkowe (…) do udzielenia informacji dot. Dłużnika prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „ (…)”, NIP: (…), REGON: (…):

1)czy Dłużnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT,

2)czy w ewidencji środków trwałych znajduje się zajęta w przedmiotowej sprawie nieruchomość zabudowana położona pod adresem: (...), (...), dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) stanowiąca własność dłużnika,

3)czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości przysługiwało Dłużnikowi prawo odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,

4)czy Dłużnik poniósł nakłady przewyższające 30% jej wartości początkowej i skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

23 kwietnia 2025 r. Komornik otrzymał odpowiedź wiadomością e-mail, w której (…) poinformowała, że Dłużnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, ponieważ figuruje w rejestrze VAT i składają w jego imieniu miesięczne deklaracje VAT-7 od nawiązania współpracy tj. od (…) 2010 r. do chwili obecnej. W ewidencji środków trwałych nie znajduje się zajęta nieruchomość zabudowana położona w (…), Dłużnik nie ujawnił jej i nie przedłożył żadnych dokumentów jej nabycia do biura w okresie współpracy.

Udokumentowane działania Komornika nie doprowadziły do ustalenia, czy dostawa przedmiotowej nieruchomości spełnia warunki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

Wobec powyższego należy przyjąć, zgodnie z art. 43 ust. 21 wyżej wymienionej ustawy, który stanowi, że jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18 , zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Komornik informuje, że wizja lokalna miała miejsce 15 lutego 2024 r. i została przeprowadzona przez rzeczoznawcę majątkowego (…) w związku ze zleconą przez Komornika wyceną przedmiotowej nieruchomości. Informacje te pochodzą z operatu szacunkowego sporządzonego 11 marca 2024 r. Wg oświadczenia Dłużnika złożonego do protokołu podczas czynności terenowych 1 kwietnia 2025 r. Dłużnik nie prowadzi działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości i nigdy jej tam nie prowadził od dnia nabycia. Na nieruchomości nie znajdują się obecnie maszyny wchodzące w skład parku maszynowego.

Z informacji ujawnionych w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej wynika, że Dłużnik prowadzi działalność w zakresie: (…).

Data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej: (…).

Przedmiotowa nieruchomość nie jest wskazana jako miejsce wykonywania działalności. Wskazane stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej to: (...).

Wg oświadczenia Dłużnika złożonego do protokołu podczas czynności terenowych 1 kwietnia 2025 r. nieruchomość nie była nigdy przedmiotem dzierżawy. Brak informacji odnośnie wykorzystywania budynków przez inne podmioty. Komornik nie ustalił w jakim celu Dłużnik remontował budynki posadowione na nieruchomości.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym ma zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym ma zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2025 r. poz. 132 i 620) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast zgodnie z art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika,  a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie zaś do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei przepis art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Interpretując zawarty w tym artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy utożsamiać z czynnością, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Wskazać także należy, że pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje  w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pana wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy będzie Pan płatnikiem w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży licytacyjnej zabudowanej działki nr 1, której właścicielem w chwili dokonywanej sprzedaży jest Dłużnik, wobec którego prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan Komornikiem sądowym. Prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi A.A. Przedmiotem egzekucji jest zabudowana 3 połączonymi ze sobą budynkami przemysłowymi działka nr 1.

Dłużnik nabył ww. nieruchomość w roku około 2017/2018 do majątku osobistego w drodze umowy darowizny od żony. Dłużnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Od 1 grudnia 2001 r. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „(…)”.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest uwzględniona w wykazie środków trwałych prowadzonej przez Dłużnika działalności gospodarczej oraz nie jest wskazana jako miejsce wykonywania działalności. Dłużnik nie prowadzi oraz nigdy nie prowadził na przedmiotowej nieruchomości działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była nigdy przedmiotem dzierżawy. Dłużnik nie ponosił nakładów stanowiących 30% ich wartości początkowej. Od wydatków poniesionych na ulepszenie budynku Dłużnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Podkreślić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot prowadzący opodatkowaną działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek:

  • po pierwsze - konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,
  • po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Właściwym jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi działalność gospodarczą wówczas, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W przedmiotowej sprawie, chociaż przedmiotem egzekucji będzie nieruchomość gruntowa, na której posadowione są budynki przemysłowe wykorzystywane przy produkcji mebli i innych usług stolarskich, a więc takie które mogą być wykorzystywane przez Dłużnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, nie można uznać, że z tytułu ich sprzedaży w ramach licytacji komorniczej Dłużnik będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że na nieruchomości nie znajdują się obecnie maszyny wchodzące w skład parku maszynowego, a Dłużnik nigdy nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była też przedmiotem dzierżawy. 

Zatem z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Dłużnika, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dostawa zabudowanej działki nr 1 będzie więc dokonywana z majątku osobistego Dłużnika i brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym sprzedaż nieruchomości opisanej we wniosku przez Pana - Komornika sądowego - w drodze postępowania egzekucyjnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem w przypadku sprzedaży zabudowanej działki nr 1 nie będzie Pan działał jako płatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 18 ustawy - zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od tej dostawy.

W związku z powyższym, do planowanej w ramach licytacji komorniczej sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pana stanowisko uznaje więc za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.