Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 13 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest obywatelem polskim i zamieszkuje na stałe w Polsce. Wnioskodawca od 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest świadczenie usług informatycznych (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Przez cały okres prowadzenia działalności Wnioskodawca był i pozostaje nadal małym podatnikiem.

W marcu 2022 r. (data aktu notarialnego) Wnioskodawca dokonał zakupu nowej nieruchomości mieszkalnej z przeznaczeniem pod działalność gospodarczą. Zakup nieruchomości w części sfinansowany był kredytem.

Zakup nastąpił od dewelopera, który do dostawy nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy zastosował stawkę 8% VAT i udokumentował tę dostawę fakturą w lutym 2022 r. (doręczoną Wnioskodawcy w marcu 2022 r.).

Faktura wystawiona została na firmę Wnioskodawcy, tj. na jego imię i nazwisko (firma Wnioskodawcy nie posiada dodatkowych oznaczeń poza imieniem i nazwiskiem). Faktura zawiera adres zamieszkania Wnioskodawcy (który był miejscem prowadzenia przez niego działalności) oraz numer NIP Wnioskodawcy, pod którym jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca nie rozliczał VAT na podstawie metody kasowej.

Zapłata za nieruchomość została przez niego uregulowana w lutym 2022 r., przed wystawieniem faktury przez dewelopera i przed podpisaniem aktu notarialnego.

Wnioskodawca dokonał odliczenia VAT od tego zakupu w rozliczeniu za I kwartał 2022 r.

Wnioskodawca wykończył na własną rękę nieruchomość ponosząc stosowne koszty materiałów budowlanych, instalacji i wyposażenia, projektu wnętrz.

Od kosztów tych Wnioskodawca również odliczał VAT naliczony, o ile był uwzględniony na fakturach za poszczególne koszty.

Wnioskodawca nie dokonywał przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji nieruchomości.

Nieruchomość w zabudowie bliźniaczej położona jest kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wykorzystywał jej nigdy na cele mieszkaniowe - ani własne ani innych osób. Nie wynajmował jej także na cel mieszkaniowy ani żaden inny cel. Nieruchomość po wykończeniu służyła Wnioskodawcy na cele prowadzonej działalności w zakresie usług informatycznych.

Użytkowanie nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął w lipcu 2022 r.

Nieruchomość została wprowadzona do rejestru środków trwałych Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Jednakże nie były od niej dokonywane odpisy amortyzacyjne ze względu na zakaz, o którym mowa w art. 22c pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

W sierpniu 2024 r., po upływie 2 lat od rozpoczęcia użytkowania nieruchomości na potrzeby własne (związane z prowadzoną działalnością gospodarczą) Wnioskodawca sprzedał nieruchomość na rzecz osoby fizycznej. Jako, że upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia, Wnioskodawca sprzedał nieruchomość z zastosowaniem zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Pytania

1)Czy w związku z dokonaną w sierpniu 2024 r. sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty odliczonego przy nabyciu tej nieruchomości podatku naliczonego?

2)Czy z związku z dokonaną w sierpniu 2024 r. sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od towarów i usług zakupionych w 2022 r. w związku z wykończeniem tej nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. W związku z dokonaną w sierpniu 2024 r. sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty odliczonego przy nabyciu tej nieruchomości podatku naliczonego.

Ad. 2. W związku z dokonaną w sierpniu 2024 r. sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od towarów i usług zakupionych w 2022 r. w związku z wykończeniem tej nieruchomości.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 91 ust. 1. ustawy o VAT: „Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.”

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT: „2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.”

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT: „3. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.” Przepisy te stosuje się także wówczas, gdy podatnik odliczył całość podatku naliczonego przy zakupie towaru, a następnie prawo do odliczenia się zmieniło (art. 91 ust. 7 ustawy o VAT).

W przypadku środków trwałych podlegających amortyzacji oraz gruntów, z wyjątkiem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty dokonuje się - zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy o VAT: „korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3”.

Z kolei, w przypadku innych towarów i usług, czyli:

a)środków trwałych podlegających amortyzacji i gruntów o wartości początkowej mniejszej niż 15.000 zł albo

b)środków trwałych niepodlegających amortyzacji zgodnie z ustawą o PIT - niezależnie od ich wartości początkowej albo

c)innych towarów, niestanowiących środków trwałych zgodnie z ustawą o PIT - niezależnie od ich wartości początkowej - zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy o VAT - „korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c”.

Tym samym, w odniesieniu do środków trwałych, które nie podlegają amortyzacji zgodnie z ustawą o PIT - niezależnie od ich wartości początkowej - zastosowanie mają przepisy art. 7 ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3 oraz ust. 7c.

Należy w związku z tym zauważyć, że zgodnie z art. 22c pkt 2 ustawy o PIT: „Amortyzacji nie podlegają (...): 2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy.”.

W odniesieniu do takich niepodlegających amortyzacji środków trwałych korekty dokonuje się zatem wyłącznie za rok, w którym zostały oddane do użytkowania, w deklaracji składanej za styczeń kolejnego roku (art. 91 ust. 3).

Zgodnie z art. 91 ust. 7c: „7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.”

Tym samym, podatnik nie ma obowiązku dokonania korekty, jeśli zmiana sposobu użytkowania środka trwałego niepodlegającego amortyzacji wyłącznie do czynności zwolnionych albo sprzedaż takiego środka trwałego niepodlegającego amortyzacji przy wykorzystaniu zwolnienia od podatku nastąpiły po upływie 12 miesięcy od oddania go użytkowania.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT: „w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.”

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku, należy uznać, że w odniesieniu do nieruchomości mieszkalnej zakupionej, a następnie sprzedanej przez Wnioskodawcę nie zajdą zastosowania przepisy o korekcie wieloletniej.

Nieruchomość mieszkalna, zgodnie z art. 22c pkt 2 ustawy o PIT nie podlegała amortyzacji, a zatem nie należała do towarów, które „na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji”.

Tym samym, zastosowanie do niej ma art. 91 ust. 7b ustawy o VAT, który odsyła m.in. do art. 91 ust. 7c ustawy o VAT.

Zgodnie z tym ostatnim przepisem nie dokonuje się korekty jeśli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania upłynęło 12 miesięcy.

Nieruchomość Wnioskodawcy została mu wydana przez dewelopera w marcu 2022 r., a oddana do użytkowania na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności została w lipcu 2022 r. Skoro zatem upłynęło 12 miesięcy, o których mowa w art. 91 ust. 7c ustawy o VAT, korekty nie dokonuje się.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 października 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.467.2023.2.KP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7e ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy:

Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony).

Podatnik jest zobowiązany, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót, lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy, wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej - tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości - zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach - zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

Ponadto powołany wyżej przepis art. 91 ust. 2 ustawy wprowadza szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku, których wartość początkowa przekracza 15.000 zł, przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan podatnikiem VAT czynnym. W marcu 2022 r. (data aktu notarialnego) dokonał Pan zakupu nowej nieruchomości mieszkalnej z przeznaczeniem pod działalność gospodarczą.

Zakup nastąpił od dewelopera, który do dostawy nieruchomości na Pana rzecz zastosował stawkę 8% VAT i udokumentował tę dostawę fakturą w lutym 2022 r. (doręczoną Panu w marcu 2022 r.).

Faktura wystawiona została na Pana firmę, tj. na Pana imię i nazwisko (Pana firma nie posiada dodatkowych oznaczeń poza imieniem i nazwiskiem). Faktura zawiera Pana adres zamieszkania (który był miejscem prowadzenia przez Pana działalności) oraz Pana numer NIP, pod którym jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Zapłata za nieruchomość została przez niego uregulowana w lutym 2022 r., przed wystawieniem faktury przez dewelopera i przed podpisaniem aktu notarialnego. Dokonał Pan odliczenia VAT od tego zakupu w rozliczeniu za I kwartał 2022 r.

Wykończył Pan na własną rękę nieruchomość ponosząc stosowne koszty materiałów budowlanych, instalacji i wyposażenia, projektu wnętrz. Od kosztów tych również odliczał Pan VAT naliczony, o ile był uwzględniony na fakturach za poszczególne koszty.

Nie dokonywał Pan przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji nieruchomości.

Nieruchomość w zabudowie bliźniaczej położona jest kilkaset kilometrów od Pana miejsca zamieszkania. Nie wykorzystywał Pan jej nigdy na cele mieszkaniowe - ani własne ani innych osób. Nie wynajmował Pan jej także na cel mieszkaniowy ani żaden inny cel.

Nieruchomość po wykończeniu służyła Panu na cele prowadzonej działalności w zakresie usług informatycznych. Użytkowanie nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej rozpoczął Pan w lipcu 2022 r.

Nieruchomość została wprowadzona do Pana rejestru środków trwałych w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jednakże nie były od niej dokonywane odpisy amortyzacyjne ze względu na zakaz, o którym mowa w art. 22c pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sierpniu 2024 r., po upływie 2 lat od rozpoczęcia użytkowania nieruchomości na potrzeby własne (związane z prowadzoną działalnością gospodarczą) sprzedał Pan nieruchomość na rzecz osoby fizycznej. Jako, że upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia, sprzedał Pan nieruchomość z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z dokonaną w sierpniu 2024 r. sprzedażą nieruchomości nie jest Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego przy nabyciu tej nieruchomości podatku naliczonego (pytanie nr 1) oraz ustalenia, czy z związku z dokonaną w sierpniu 2024 r. sprzedażą nieruchomości nie jest Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od towarów i usług zakupionych w 2022 r. w związku z wykończeniem tej nieruchomości (pytanie nr 2).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z powyższym przepisem, amortyzacji nie podlegają m.in. budynki mieszkalne, które w zakresie podatku od towarów i usług są objęte ww. przepisem art. 91 ust. 2 ustawy. W przypadku art. 91 ust. 2 ustawy ustawodawca posłużył się określeniem „zaliczanych”, a nie zaliczonych do środków trwałych, zatem chodzi tu o takie towary, w tym nieruchomości, które co do zasady są zaliczane do środków trwałych, a budynki takimi towarami są. Przepis art. 91 ust. 2 odnosi się bowiem ogólnie do tego typu towarów, które z zasady są środkami trwałymi, a do tego typu towarów należy w szczególności zaliczyć budynki. Jeżeli więc zbycie pociągające za sobą zmianę przeznaczenia (z wykorzystywania do czynności opodatkowanych na wykorzystanie do czynności zwolnionych) dotyczy budynku, czyli towaru generalnie zaliczanego do środków trwałych, podatnik jest zobowiązany do dokonania korekty na zasadach określonych w art. 91 ust. 4 i ust. 5 ustawy.

Zatem fakt, że nieruchomość mieszkalna w zabudowie bliźniaczej została wprowadzona do Pana rejestru środków trwałych w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, jednakże nie były od tej nieruchomości dokonywane odpisy amortyzacyjne z uwagi na przepis art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostaje bez znaczenia dla zaistniałej sytuacji. Zasadą jest, że wszelkie nieruchomości (a zatem i budynki mieszkalne) podlegają uregulowaniom art. 91 ust. 2 ustawy i może mieć do nich zastosowanie 10-letni okres korekty.

W Pana sytuacji, ewentualnego obowiązku stosowania korekt nie zmienia fakt, że nie były od nabytej nieruchomości mieszkalnej dokonywane odpisy amortyzacyjne z uwagi na przepis art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w sierpniu 2024 r., po upływie 2 lat od rozpoczęcia użytkowania nieruchomości na potrzeby własne (związane z prowadzoną działalnością gospodarczą) sprzedał Pan nieruchomość na rzecz osoby fizycznej. W związku z tym, że upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia, sprzedał Pan nieruchomość z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem w analizowanym przypadku sprzedaż nieruchomości mieszkalnej z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT spowodowała zmianę przeznaczenia tej nieruchomości - zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym sprzedaż nieruchomości mieszkalnej w zabudowie bliźniaczej skutkująca jednocześnie zmianą przeznaczenia powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego z uwzględnieniem 10-letniego okresu korekty.

Należy w tym miejscu wskazać na treść art. 22g ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przepisów w zakresie podatku dochodowego wynika, że koszty związane z wykończeniem nieruchomości, które mają na celu przystosowanie jej do użytku, stanowią element wartości początkowej środka trwałego.

Zatem będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości mieszkalnej w zabudowie bliźniaczej, na podstawie art. 91 ust. 4 i ust. 5 ustawy. Okres korekty w odniesieniu do tej nieruchomości mieszkalnej wynosi 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym nieruchomość ta została oddana do użytkowania. Korekty należy dokonać jednorazowo w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła sprzedaż, w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy).

Ponadto należy wskazać, że 10-letnim okresem korekty przewidzianym dla nieruchomości zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy będą objęte także poniesione przez Pana przed oddaniem do użytkowania nieruchomości mieszkalnej wydatki w postaci kosztów materiałów budowlanych oraz instalacji, w przypadku gdy wydatki te podwyższały wartość początkową tego środka trwałego. Korekty należy dokonać jednorazowo w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła sprzedaż, w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, na podstawie art. 91 ust. 4 i ust. 5 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do wydatków w postaci wyposażenia oraz projektu wnętrz, które nie podwyższały wartości początkowej środka trwałego (nieruchomości mieszkalnej) znajduje zastosowanie art. 91 ust. 7b ustawy w związku z art. 91 ust. 7c ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W rozpatrywanej sprawie użytkowanie nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej rozpoczął Pan w lipcu 2022 r. A zatem od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W konsekwencji nie jest Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z poniesionymi na wykończenie nieruchomości wydatkami w postaci wyposażenia oraz projektu wnętrz, zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy w związku z art. 91 ust. 7c ustawy.

Tym samym oceniając całościowo Pana stanowisko należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej 25 października 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.467.2023.2.KP wskazać należy, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą organu wydającego interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających interpretacjom. Interpretacja powołana przez Pana na poparcie własnego stanowiska rozstrzyga w odmiennym zdarzeniu przyszłym od sytuacji przedstawionej we wniosku.

Ponadto należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołana interpretacja nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę organ wydający interpretacje jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

W konsekwencji, powołana przez Pana interpretacja indywidualna nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.