Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W wyniku umowy darowizny i ustanowienia służebności - …. nabył w dniu 23 sierpnia 2003 r. od swoich rodziców gospodarstwo rolne składające się z działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 o powierzchni łącznej 16 ha 6750 m². Na działki te składały się grunty orne, pastwiska trwałe, łąki trwałe oraz grunty rolne zabudowane. Od momentu nabycia … prowadzi nadal - przejęte w wyniku umowy darowizny gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy. … prowadzi jedynie działalność rolniczą nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Na mocy decyzji Wójta Gminy … został zatwierdzony projekt podziału części gruntów … na działki: 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 stanowiącą drogę, 21, 22, 23.

Działki: 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 oraz część udziałów w działce 18 stanowiącej drogę zostały zbyte w drodze sprzedaży.

Działki powstałe w wyniku podziału, podobnie jak działki podlegające podziałowi - od momentu ich nabycia do chwili poprzedzającej zbycie części działek były wykorzystywane do prowadzenia na nich działalności rolniczej, na działkach w żadnej formie nie była prowadzona jakakolwiek inna działalność gospodarcza. Działki te nie były również wydzierżawione. Do momentu zbycia działki pozostawały w uprawie i były zgłoszone do płatności obszarowych w ARiMR jako, że była na nich prowadzona produkcja rolna, natomiast bezpośrednio przed sprzedażą działki te zostały wycofane z działalności rolniczej do majątku prywatnego. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Żadna z działek nie była wcześniej, ani nie jest obecnie udostępniana w jakiejkolwiek formie osobom trzecim.

Wobec okoliczności, że działki o których mowa niezbyt nadają się do uprawy - jest to głównie rola klasy V, położona na stoku nachylonym w stronę północno zachodnią, ponadto w sąsiedztwie działki są zadrzewienia, a w niedalekim sąsiedztwie jest las co powoduje szkody w uprawach czynione przez dziką zwierzynę Wnioskodawca przyjął możliwość, że działki te sprzeda. Po zainteresowaniu się ewentualną możliwością sprzedaży Wnioskodawca pozyskał informację będącą powszechną wiedzą, że działki o powierzchni ponad 1 ha praktycznie nie da się sprzedać, gdyż brak jest nabywców zainteresowanych tak dużą parcelą. Zainteresowania okolicznych rolników z powodu niskiej klasy ziemi oraz ukształtowania terenu (wzgórze), zakupem całych działek praktycznie nie było.

Wnioskodawca postanowił zatem podzielić działkę na działki mniejsze. W związku z czym wystąpił do Wójta Gminy… o dokonanie podziału działek wcześniej oznaczonych nr 18 i 19 na mniejsze działki oraz drogę dojazdową do nich.

Bezwzględna konieczność wyznaczenia drogi dojazdowej do działek spowodowana jest dyspozycją art. 93 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Warunki dopuszczalności podziału nieruchomości], który to przepis stanowi, że podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej; za dostęp do drogi publicznej uważa się również wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek gruntu albo ustanowienie dla tych działek innych służebności drogowych, jeżeli nie ma możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem.

Wójt Gminy … wydał decyzje, którymi zatwierdził projekt podziału działek na w sumie 14 działek i działkę stanowiącą ciąg drogi wewnętrznej. Działki mimo dokonania podziału geodezyjnego do czasu ich sprzedaży nie były w żaden sposób fizycznie podzielone i cały czas stanowiły jedną działkę rolną.

Nieruchomość powyższą Wnioskodawca użytkował rolniczo i nie przeprowadzał na powyższych gruntach żadnych inwestycji.

W roku 2022 i 2023 w związku z koniecznością spłaty zobowiązań oraz pojawiającymi się i ponawianymi ofertami zakupu posiadanych przez Wnioskodawcę działek podjął on decyzję o sprzedaży łącznie dziewięciu działek oraz sprzedaży na rzecz nabywców działek - udziałów w działce stanowiącej drogę wewnętrzną. Wnioskodawca nosi się również z zamiarem sprzedaży pozostałych 4 wydzielonych działek, gdyż straciły one dla niego jakiekolwiek znaczenie dla wykorzystania rolniczego.

Podnieść w tej sprawie należy, że do transakcji sprzedaży doszło nie w wyniku jakichkolwiek podjętych przez Wnioskodawcę działań związanych z przekształceniem, przygotowaniem do sprzedaży czy też ogłoszeniami o sprzedaży działek, to nabywcy działek wystąpili do Wnioskodawcy z ofertą i on tę ofertę przyjął. Jak tłumaczyli oferenci informację o działkach, które być może są na sprzedaż uzyskali od innych mieszkańców wsi …. Wnioskodawca nie ponosił i w odniesieniu do pozostałych działek 10, 11, 12 i 13 nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów na działki, które ma zamiar zbyć. W szczególności nie ponosił i nie ma zamiaru ponosić żadnych nakładów inwestycyjnych w tym co oczywiste nakładów związanych z uzbrojeniem terenu. Wnioskodawca nie występował o wydanie warunków zabudowy działek.

Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszeń o zamiarze sprzedaży przedmiotowych działek, nie ma również zamiaru zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży tych działek w przyszłości. Żadna z działek nie była wcześniej, ani nie jest obecnie w żadnej formie udostępniana osobom trzecim. Wnioskodawca nie zawierał umów przedwstępnych z nabywcami działek.

Nabywcy nie ponosili jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z poszczególnymi działkami przed momentem podpisania umowy finalnej.

Kupującym oraz osobom przez nich wskazanym nie zostało udzielone jakiekolwiek pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawcy, do wykonania czynności warunkujących zawarcie umowy kupna sprzedaży działek. Wnioskodawca nie zawierał z nabywcami działek umów dzierżawy lub najmu działek. Przed sprzedażą działek objętych wnioskiem Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych działek.

Wnioskodawca zbył objęte wnioskiem działki jako elementy majątku prywatnego.

Pytanie

1. Czy poprzez wspomniane wyżej czynności sprzedaży działek Wnioskodawca stał się w zakresie dokonanych transakcji sprzedaży płatnikiem podatku od towarów i usług i czy sprzedaż działek podlega podatkowi od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca prowadzi jedynie działalność rolniczą wg oceny Wnioskodawcy zarówno dotychczas dokonana sprzedaż dziewięciu działek jak i zamierzona sprzedaż pozostałych czterech działek w żaden sposób nie będzie mogła być uznana za prowadzenie działalności gospodarczej i jako, że następować będzie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, będzie związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności będąc sprzedażą nieopodatkowaną, albowiem:

• zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym przez towar zgodnie z art. 2 pkt 6 rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii,
• zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym w myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z istniejącego opisu stanu faktycznego wynika, że nie można przypisać wnioskodawcy znamion działalności gospodarczej, która czyniłaby wnioskodawcę podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży gruntów stanowiących majątek prywatny i w żaden sposób nie związanych z prowadzona działalnością gospodarczą. Brak jest możliwości przypisania wnioskodawcy zamiaru nabycia działek w celu odsprzedaży, gdyż było to nabycie w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nie wystąpił żaden przejaw aktywności wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami - nie prowadził żadnych czynności marketingowych, nie ogłaszał w żadnych mediach.

Fakt podjęcia takiej czynności jak jedynie dokonanie podziału działek sam z siebie nie jest decydującym elementem i odnosi się jedynie do racjonalnego zarządzania majątkiem prywatnym.

Powyższa czynność nie może być również rozpatrywana w oderwaniu od przyczyn dla jakich została dokonana oraz okoliczności w jakich została przeprowadzona.

Czynność ta została wykonana wyłącznie na potrzeby prywatne Wnioskodawcy zatem nie może mieć charakteru przesądzającego o uznaniu wnioskodawcy za podatnika w tym zakresie.

Działki od momentu ich nabycia do chwili zbycia były wykorzystywane do prowadzenia na nich działalności rolniczej, na działkach w żadnej formie nie była prowadzona jakakolwiek inna działalność gospodarcza. Odpowiednio do roku 2022 i 2023 działki pozostawały w uprawie i były zgłoszone do płatności obszarowych jako, że była na nich prowadzona produkcja rolna. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie ponosił i w odniesieniu do pozostałych działek nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów na działki, które ma zamiar zbyć. W szczególności nie ma zamiaru ponosić żadnych nakładów inwestycyjnych w tym co oczywiste nakładów związanych z uzbrojeniem terenu. Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszeń o zamiarze sprzedaży przedmiotowej działki nie ma również zamiaru zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży tej działki. Żadna z działek nie była wcześniej, ani nie jest obecnie udostępniana osobom trzecim. W tym stanie rzeczy sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów. Podnieść przy tym należy, że sądy administracyjne wydawanych wyrokach wielokrotnie stwierdzały, że warunkiem koniecznym do uznania, że sprzedawca gruntu działa w charakterze płatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec i nabył grunt w celach jego dalszej odsprzedaży. W sytuacji, gdy grunty nabywane są na cele własne a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, ich sprzedaż zarówno w całości, jak i w części, z zyskiem lub bez niego, nie mogą być uznane za działalność handlową skutkującą uznaniem podmiotu za płatnika VAT. Trudno uznać, że Wnioskodawca nabywając grunty 20 lat przed ich późniejszym zbyciem planował ich sprzedaż i w tym celu je nabywał. Wnioskodawca podnosi, że NSA podkreślił, że aby przesądzić o opodatkowaniu danej czynności należy każdorazowo ustalić, w odniesieniu do konkretnej czynności, że podmiot działał w charakterze płatnika VAT?

Należy również podnieść, iż Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie przyjmował stanowisko, iż - nie można wymagać, aby osoba fizyczna wyzbywała się majątku prywatnego w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, co mogłoby skutkować VAT.

W wyroku z 4 lipca 2023 r., sygnatura I FSK 427/23 – dotyczącym okoliczności w których w ciągu 2 lat rolnik sprzedał 32 nieruchomości (powstałe z podziału jednej nieruchomości), dociągnął sieć wodociągową do jednej działki (podarowanej), na gruncie postawił tablicę z info o sprzedaży NSA orzekł, iż:

Nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej same z siebie czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie ma też decydującego charakteru sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. W tym stanie rzeczy jasnym jest, iż Wnioskodawca zbywał i ewentualnie ma zamiar zbyć grunty wchodzące w skład jego majątku prywatnego wobec czego w wyniku tych czynności w żaden sposób nie mógł stać się w zakresie dokonanych transakcji sprzedaży płatnikiem podatku od towarów i usług, a sprzedaż działek nie podlega podatkowi od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.):

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 ww. Dyrektywy:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działki podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż nieruchomości gruntowych, które zostały już sprzedane, oraz działek które dopiero zostaną sprzedane, podlegała/będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach rozpatrywanej sprawy działał/będzie działał Pan w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podejmował/nie podejmie Pan bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Z opisu sprawy wynika, że w sierpniu 2003 r. Pana rodzice w wyniku umowy darowizny i ustanowienia służebności - podarowali Panu gospodarstwo rolne składające się z działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8o powierzchni łącznej 16 ha 6750 m². Na działki te składały się grunty orne, pastwiska trwałe, łąki trwałe oraz grunty rolne zabudowane. Od momentu nabycia prowadzi Pan nadal - przejęte w wyniku umowy darowizny gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy. Prowadzi Pan jedynie działalność rolniczą nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej nie był i nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

Na mocy decyzji Wójta Gminy … został zatwierdzony projekt podziału części gruntów.

Działki powstałe w wyniku podziału, podobnie jak działki podlegające podziałowi - od momentu ich nabycia do chwili poprzedzającej zbycie części działek były wykorzystywane do prowadzenia na nich działalności rolniczej. Działki te nie były również wydzierżawione.

Nie ponosił i nie ma Pan zamiaru ponosić żadnych nakładów inwestycyjnych w tym co oczywiste nakładów związanych z uzbrojeniem terenu. Nie występował Pan o wydanie warunków zabudowy działek.

Nie zamieszczał Pan ogłoszeń o zamiarze sprzedaży przedmiotowych działek, nie ma również zamiaru zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży tych działek w przyszłości. Żadna z działek nie była wcześniej, ani nie jest obecnie w żadnej formie udostępniana osobom trzecim. Wnioskodawca nie zawierał umów przedwstępnych z nabywcami działek.

Kupującym oraz osobom przez nich wskazanym nie zostało udzielone jakiekolwiek pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pana imieniu, do wykonania czynności warunkujących zawarcie umowy kupna sprzedaży działek. Nie zawierał Pan z nabywcami działek umów dzierżawy lub najmu działek. Przed sprzedażą działek objętych wnioskiem nie dokonywał Pan sprzedaży innych działek.

Całokształt przedstawionych przez Pana we wniosku okoliczności w stosunku do sprzedaży działek, które zostały już sprzedane, oraz działek które zostaną sprzedane, wskazuje, że nie podjął i nie podejmie Pan działań świadczących o zamiarze wykonywania przez Pana działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przez Pana ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w związku ze sprzedażą ww. działek nie jest/nie będzie przejawiał Pan aktywności, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podejmował/nie podejmie Pan bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek, które zostały już sprzedane, oraz działek które zostaną sprzedane, jest/będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy tych działek korzysta/będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tych transakcji. Skutkiem powyższego transakcja sprzedaży działek objętych zakresem wniosku nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.