
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
28 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Państwa za działających w charakterze podatników podatku VAT przy sprzedaży Działek Zbywanych oraz Działek Zbytych (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i nr 4).
Uzupełnili go Państwo pismem z 1 lipca 2025 r. (wpływ 1 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
W. K.
(...)
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
A. K.
(...)
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Pan W. K. (dalej: Wnioskodawca będący stroną postępowania) oraz Pani A. K. K. (dalej: Wnioskodawczyni niebędąca stroną postępowania) są osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Polski, posiadającymi polską rezydencję podatkową. W dalszej części niniejszego wniosku Wnioskodawca będący stroną postępowania oraz Wnioskodawczyni niebędąca stroną postępowania będą określani łącznie jako Wnioskodawcy.
Wnioskodawcy na zasadach współwłasności majątkowej małżeńskiej są właścicielami niezabudowanych działek gruntu położonych w (...), gm. (...), szerzej opisanych w dalszej części niniejszego wniosku.
Przedmiotowe działki gruntu zostały nabyte przez Wnioskodawców w ramach zakupu większej nieruchomości gruntowej o pow. (...) ha (tj. wówczas działki o numerze (...)) dokonanego 18 grudnia 2015 r. (nabycie nastąpiło od osób fizycznych, do majątku osobistego małżonków). Nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło celem powiększenia prowadzonego przez Wnioskodawców gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, stąd Wnioskodawcy w zakresie w jakim nabycie obejmowało nabycie tej nieruchomości byli zwolnieni z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nabyciu przedmiotowej działki gruntu towarzyszyło nabycie w tym samym dniu innej działki gruntu (tj. działki o nr 15), stanowiącej de facto drogę dojazdową do działki o nr (...) (nabycie również nastąpiło do majątku wspólnego małżonków od jednego ze sprzedających działkę o nr (...)).
Nabycie tej nieruchomości zbiegło się w czasie ze sprzedażą przez Wnioskodawcę będącego stroną postępowania wszystkich posiadanych udziałów w spółce (...) Sp. z o.o. (wpis zmian w KRS tej Spółki nastąpił 27 listopada 2015 r.), która również zajmowała się działalnością rolniczą, tj. uprawą zbóż, hodowlą zwierząt, tj. bydła i trzody chlewnej oraz hodowlą ryb na stawach – na obszarze ponad (...) ha gruntów i (…) ha lustra wody na stawach. Sprzedaż udziałów podyktowana była również wiekiem wspólnika Spółki oraz pogarszającym się zdrowiem Wnioskodawców oraz brakiem następców prawnych chętnych do prowadzenia tak dużej działalności rolniczej. Wnioskodawca będący stroną postępowania po transakcji zbycia udziałów w tej spółce, pełnił rolę prokurenta do momentu połączenia tej spółki ze spółką, która nabyła udziały od Wnioskodawcy (tj. do 7 października 2016 r.). Wynikało to z tego, iż nowy właściciel zaproponował mu prowadzenie Spółki do czasu wdrożenia nowego właściciela i płynnej dalszej działalności Spółki.
Zbycie udziałów w ww. Spółce podyktowane było nie tylko korzystną ofertą ze strony nowego właściciela, ale i chęcią ograniczenia zaangażowania osobistego i zawodowego Wnioskodawcy. Zbycie udziałów podyktowane było również wiekiem wspólnika Spółki oraz pogarszającym się zdrowiem Wnioskodawców oraz brakiem chętnych następców wśród dzieci do prowadzenia tak dużej działalności rolniczej w ramach tej Spółki.
Wnioskodawczyni niebędąca stroną postepowania prowadziła z kolei jednoosobową działalność gospodarczą (sklep) opodatkowaną podatkiem VAT, w postaci handlu częściami rolniczymi w (...). Sklep prowadzony był w budynku zakupionym przez Wnioskodawców w roku 2015 i sprzedanym w roku 2024 wraz z całym towarem. Wówczas Wnioskodawczyni niebędąca stroną postępowania zlikwidowała działalność gospodarczą.
Nieruchomość (tj. działka o numerze (...)) już w dniu jej nabycia przeznaczona była zgodnie z postanowieniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego wsi (...) z 15 czerwca 2015 r. (uchwała nr (...) Rady Gminy (...)) w znacznej części pod zabudowę mieszkaniową, przy czym Wnioskodawcy nie brali żadnego aktywnego udziału w procesie uchwalania tego planu, nie zgłaszając przy tym żadnych uwag do projektu tego planu. W momencie zakupu tej działki przez Wnioskodawców, Gmina naliczyła sprzedającemu opłatę planistyczną z tytułu wzrostu wartości i sprzedaży przed upływem 5 lat po zatwierdzeniu MPZP, przy czym kwotę tej opłaty uiścili Wnioskodawcy (po transakcji), ponieważ sprzedający od 30 lat mieszka w (...) i strony tej transakcji poczynili po prostu takie ustalenia.
Począwszy od nabycia wyżej przedstawionej nieruchomości, Wnioskodawcy w sposób faktyczny wykorzystywali nieruchomość na cele rolnicze. Na działce po sukcesywnie prowadzonej rekultywacji były uprawiane różne rośliny rolnicze – kukurydza, bobik i zboża. Były również prowadzone prace melioracyjne przez Rejonowy Związek Spółek Wodnych w (...) z uwagi na wieloletnie zaniedbania, które doprowadziły do znacznego zabagnienia działki. Z tytułu tej działalności rolniczej, Wnioskodawcy odprowadzali i wciąż odprowadzają podatek rolny. Wykorzystanie działki do celów rolnych wiązało się nie tylko z koniecznością rekultywacji, ale i wycinki części drzew (przeprowadzonej na wniosek Wnioskodawców i wskutek braku sprzeciwu ze strony Wójta Gminy (...))
27 lutego 2018 r. Wnioskodawcy nabyli (od osób fizycznych i do majątku wspólnego) w bezpośrednim sąsiedztwie działek (...) oraz 15, inną działkę gruntu – o numerze 14 (o pow. (...) ha), oznaczoną w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego symbolem MN69 – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, KDW – tereny dróg wewnętrznych. Działka ta została zakupiona celem wykonania większego i swobodnego dojazdu maszyn rolniczych o większych gabarytach. Była również rekultywowana i użytkowana rolniczo, ale z uwagi na nieuregulowane stosunki wodne i duże trudności w poruszaniu się sprzętem rolniczym, po 3 latach Wnioskodawcy zrezygnowali z jej użytkowania (formalnie jednak wchodziła ona do gospodarstwa rolnego Wnioskodawców).
Pismem (...) Urząd Gminy (...) (dalej: Gmina) zwrócił się do Wnioskodawców z wnioskiem o wyrażenie zgody na nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy części działki o numerze (...), w związku z zamiarem rozbudowy drogi gminnej na odcinku pomiędzy ul. (...) a ul. (...) w (...). Gmina zobowiązała się przy tym do poniesienia wszystkich kosztów związanych z:
a)podziałem działki (...),
b)przeniesieniem prawa własności wydzielonej działki na Gminę i,
c)budową nowego odcinka drogi gminnej oraz mostu łączących drogi gminne.
Wniosek Gminy spotkał się finalnie z akceptacją Wnioskodawców (pismem z 7 listopada 2019 r.), którzy myśleli już wówczas o powolnym zaprzestaniu działalności rolniczej w związku z planowanym przejściem na emeryturę i generalnie pogarszającym się stanem zdrowia obojga z Wnioskodawców.
W praktyce propozycja Gminy wiązała się z wydzieleniem drogi gminnej przechodzącej w istocie przez niemal sam środek działki (...), wykorzystywanej przez Wnioskodawców na cele rolnicze. Wprawdzie samo wydzielenie takiej działki pod drogę gminną nie uniemożliwiało Wnioskodawcom prowadzenia działalności rolniczej, ale z drugiej strony stworzyło im perspektywę dalszych podziałów tej działki zgodnych z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego i finalnie zmiany planów angażujących Wnioskodawców w działalność rolniczą.
Skutkiem akceptacji Wnioskodawców wniosku Gminy o nieodpłatne przekazanie Gminie części działki (...) (pod budowę drogi gminnej) było zawarcie przez Wnioskodawców (...). Porozumienia z Gminą w przedmiocie zgody na dokonanie geodezyjnego wydzielenia części działki o pow. ok. (...) ha pod drogę gminną i następnie nieodpłatnego przekazania tej drogi na rzecz Gminy.
W tym celu, decyzją Wójta Gminy (...) działka gruntu o numerze (...) została podzielona na działkę (...) o pow. (...) ha, działkę (...) o pow. (...) ha oraz działkę (...) o pow. (...) ha, a następnie Wnioskodawcy przekazali nieodpłatnie Gminie działkę (...) na podstawie umowy przekazania z 29 kwietnia 2022 r.
Po podziale działki (...) w sposób zaprezentowany powyżej oraz przekazaniu Gminie działki o nr (...), działki pozostałe we własności Wnioskodawców w dalszym ciągu były wykorzystywane (i na tyle na ile mogą są nadal wykorzystywane) na cele rolnicze, jednakże wskutek podziału działki (...) na trzy mniejsze działki oraz realizacji inwestycji drogowej przez Gminę, tereny nieruchomości stały się wysoce atrakcyjne pod względem ich zagospodarowania na cele mieszkaniowe.
W międzyczasie (jeszcze przed podziałem całej działki (...) na mniejsze), Wnioskodawcy 17 marca 2020 r. zawarli nieodpłatną umowę dzierżawy części tej działki (tj. pow. (...) ha) z osobą fizyczną, na czas nieokreślony, w zamian za utrzymanie tych gruntów rolnych w należytej kulturze rolnej (umowa w dalszym ciągu obowiązuje i jest ważna do momentu wypowiedzenia). Z tego tytułu Wnioskodawcy nie osiągają żadnych pożytków (raz jeszcze podkreślają, że umowa jest nieodpłatna, zaś dzierżawca jest zobowiązany wyłącznie do utrzymania gruntów rolnych w należytej kulturze rolnej).
Po podziale działki (...), z Wnioskodawcami zaczęli kontaktować się potencjalni nabywcy działek, w tym mniejsze podmioty działające w branży deweloperskiej, chcące nabyć część nieruchomości od Wnioskodawców. Okoliczności te sprawiły, że Wnioskodawcy uznali, że prowadzenie działalności rolniczej na przedmiotowych terenach, również w perspektywie osiągnięcia wieku emerytalnego nie ma większego sensu. Działka (...) charakteryzowała się również bardzo słabą klasą bonitacji (V i VI) co nie gwarantowało opłacalności produkcji rolniczej – coraz większe koszty prowadzenia działalności rolniczej na takiej klasie gruntów powodowały drastyczny spadek dochodów.
Wnioskodawcy w tej sytuacji podjęli rozmowy w szczególności z jednym z lokalnych deweloperów (dalej: Nabywca), który był najbardziej zainteresowany nabyciem części posiadanych przez Wnioskodawców nieruchomości.
Nabywca był w szczególności zainteresowany nabyciem Działki (...) stąd (...) zawarł z Wnioskodawcami dwie przedwstępne umowy sprzedaży działek gruntu, które miały powstać w wyniku podziału działki (...) (tj. działki o projektowanym numerze 16 o projektowanej pow. (...) ha oraz działki o projektowanym numerze 17 i projektowanej pow. (...) ha). Obie przedwstępne umowy sprzedaży (odpowiednio umowa z 1 sierpnia 2024 r. dotyczyła działki 17, zaś umowa z 2 sierpnia 2024 r. dotyczyła działki 16) w swojej treści były tożsame i nie zawierały żadnych zobowiązań Wnioskodawców w stosunku do Nabywcy, wskazując jedynie, że do zawarcia umów przyrzeczonych dojdzie pod warunkiem, że w chwili zawarcia umowy przyrzeczonej:
1)przedmiot przyrzeczonej umowy sprzedaży wolny będzie od jakichkolwiek ciężarów i ograniczeń, w tym hipotek i służebności,
2)obowiązywać będzie ostateczna decyzja zatwierdzająca projekt podziały działki (...), w wyniku którego zostaną wydzielone geodezyjnie obie działki.
Strony obu umów przedwstępnych postanowiły, że w razie niewykonania umów przyrzeczonych:
1)przez Spółkę, Wnioskodawcy będą mogli bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany w ramach umowy przedwstępnej zadatek zachować,
2)przez Wnioskodawców, Spółka mogła żądać od nich sumowy zadatku w kwocie dwukrotnie wyższej.
Celem realizacji ww. umów przyrzeczonych, Wnioskodawcy wystąpili 8 listopada 2024 r. z wnioskiem o zatwierdzenie projektu podziału działki (...), zaś 20 listopada 2024 r., Wójt Gminy wydał decyzję zatwierdzającą ten podział, zgodnie z postanowieniami umów przedwstępnych (podział nastąpił przy tym zgodnie z postanowieniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego z roku 2015).
Dzięki uzyskaniu ww. decyzji Wnioskodawcy umową z:
1) 18 grudnia 2024 r. sprzedali na rzecz Nabywcy działkę o numerze 17 o pow. (...) ha,
2) 25 lutego 2025 r. sprzedali na rzecz Nabywcy działkę o numerze 16 o pow. (...) ha (przedmiotowa umowa została dodatkowo poprzedzona warunkową umową sprzedaży z 20 grudnia 2024 r., z uwagi na fakt, że w stosunku do działki 16 prawo pierwokupu przysługiwało Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa, który ostatecznie z tego prawa nie skorzystał).
Wnioskodawcy, wcześniej, bo w listopadzie 2023 r. złożyli również wniosek o podział działki o numerze (...) o pow. (...) ha na dwie inne działki, tj.:
1) Działkę 1 o pow. (...) ha wydzieloną pod tereny łąk i zieleni o funkcjach ochronnych oraz kompozycyjnych oraz w niewielkiej części pod tereny ekosystemów roślinno-wodnych,
2) Działkę (...) i pow. (...) ha wydzieloną pod teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, teren wód powierzchniowo śródlądowych, teren ekosystemów roślinno-wodnych oraz teren dróg wewnętrznych.
Przedmiotowy podział (zgodny zresztą z postanowieniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego z roku 2015) został zaakceptowany decyzją Wójta Gminy (...).
W kolejnych miesiącach Gmina (...) dostrzegając zmiany dokonane przez Wnioskodawców ponownie wystąpiła do Wnioskodawców z propozycją odkupienia działki 1 o pow. (...) ha, z zastrzeżeniem, że przeniesienie własności nastąpi po przekazaniu wydzielonej części działki (...) pod drogę o pow. (...) ha.
Celem więc wydzielenia działki o pow. (...) ha z działki (...) oraz w związku z faktem, że działka o numerze (...) wciąż była zbyt duża, a ponadto postanowienia Miejscowego przewidywały jej dość zróżnicowane przeznaczenie, co utrudnia w każdym przypadku sprzedaż takiej nieruchomości, Wnioskodawcy 8 listopada 2024 r. wystąpili o kolejny podział tej działki na mniejsze działki gruntu, tj.
1)Działkę 2 o pow. 0,1425 ha,
2)Działkę 3 o pow. 0,1291 ha,
3)Działkę 4 o pow. 0,1293 ha,
4)Działkę 5 o pow. 0,1293 ha,
5)Działkę 6 o pow. 0,1293 ha,
6)Działkę 7 o pow. 0,1293 ha,
7)Działkę 8 o pow. 0,1355 ha,
8)Działkę 9 o pow. 0,1274 ha,
9)Działkę 10 o pow. 0,1274 ha,
10)Działkę 11 o pow. 0,1006 ha,
11)Działkę 12 o pow. 0,1002 ha,
12)Działkę 13 o pow. 0,1065 ha,
13)Działkę (...) o pow. (...) ha (działka która będzie przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy (...), stanowiąca de facto odcinek łączący działkę (...) przekazaną Gminie (...) 29 kwietnia 2022 r. z ulicą (...),
14)Działkę (...) o pow. 1,8976 ha.
Decyzją (...) Wójt Gminy zatwierdził podział działki (...) zgodnie z wnioskiem Wnioskodawców. Obecnie Wnioskodawcy oczekują na transakcję sprzedaży Gminie (...) działki 1 oraz przekazania nieodpłatnie tej Gminie działki (...).
W dalszej części niniejszego wniosku, działki gruntu o numerach 1 oraz 2-13 (łącznie trzynaście działek ewidencyjnych gruntu) będą określane jako Działki Zbywane.
Działka (...) o powierzchni 1,8976 ha w najbliższym czasie nie będzie przedmiotem sprzedaży z uwagi na jej rolnicze przeznaczenie w MPZP i będzie zagospodarowana rolniczo przez Wnioskodawców, na tyle na ile zdrowie Wnioskodawcom pozwoli prowadzić taką działalność.
W międzyczasie Wnioskodawcy sprzedali dwóm osobom fizycznym 6 września 2024 r. działkę o nr 14 o pow. (...) ha oraz działkę 15 o pow. 0,0186 ha, nabyte w roku 2018. Przy sprzedaży tych działek Wnioskodawcy skorzystali z pośrednictwa biura nieruchomości i po dokonaniu tej sprzedaży umowa z tym biurem została rozwiązana. Sprzedaż ta nastąpiła na rzecz osoby, która nabyła również sklep z towarami prowadzony przez Wnioskodawczynię niebędącą stroną postępowania. Działki te, oraz działki sprzedane przez Wnioskodawców na rzecz Nabywcy, tj. działki o nr 16 oraz 17 oraz będą określane jako Działki Zbyte.
Wnioskodawcy poza ww. podziałami nie podejmowali żadnych aktywnych działań w stosunku do Działek Zbywanych oraz Działek Zbytych, w tym:
1) nie wynajmowali, ani też nie wydzierżawiali tych gruntów,
2) nie wykorzystywali gruntów na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej innej niż rolnicza,
3) nigdy nie prowadzili i nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej, której przedmiotem byłyby nieruchomości,
4) nie podejmowali żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnia posiadanych działek, w tym ich uzbrojenia w przyłącza wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne czy budowy dróg; działki nie są ogrodzone,
5) nie podejmowali żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu ich sprzedaży,
6) nie udzielali żadnych pełnomocnictw związanych z tymi działkami osobom trzecim, w tym opisanemu powyżej Nabywcy.
Wszystkie dotychczasowe transakcje sprzedaży działek, Wnioskodawcy dokonywali w ramach rozporządzenia majątkiem prywatnym, nie odprowadzając z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, jako że do sprzedaży dochodziło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym działki zostały nabyte (de facto w roku 2015). Z tytułu sprzedaży ww. działek, Wnioskodawcy nie odprowadzali również podatku od towarów i usług, traktując sprzedaż jako niewykonywaną w ramach działalności gospodarczej.
Wnioskodawcy zamierzają sprzedać wyżej opisane Działki Zbywane i przeznaczyć uzyskane ewentualnie środki finansowe na:
1)zakup działki budowlanej i budowę domu w bezpośrednim sąsiedztwie (...), gdzie mieszkają dzieci Wnioskodawcy, oraz
2)darowiznę na rzecz dzieci.
Wnioskodawcy planują więc sprzedać Działki Zbywane ponieważ chcą uporządkować swoje sprawy majątkowe w związku z upływem lat, przejściem na emeryturę oraz kłopotami zdrowotnymi obojga Wnioskodawców. Wnioskodawcy biorą również pod uwagę, przeznaczenie środków ze sprzedaży na finansowanie swojego leczenia w wysokospecjalistycznych ośrodkach komercyjnych w Polsce jak i poza granicami kraju.
Niewykluczone, że Wnioskodawcy rozważą sprzedaż opisanych wyżej Działek Zbywanych Nabywcy, któremu sprzedane zostały działki 16 oraz 17, innemu podmiotowi gospodarczemu, zajmującemu się działalnością deweloperską bądź też indywidualnym nabywcom (osobom fizycznym). W praktyce więc, sprzedaż Działek Zbywanych (pomijając działkę 1 która zostanie sprzedana na rzecz Gminy) może nastąpić jednorazowo bądź też będzie wykonywana sukcesywnie, w miarę pojawienia się kolejnych nabywców, zamierzających wybudować na nich domy oraz niezbędną infrastrukturę, własnym staraniem.
W każdym jednak razie, Wnioskodawcy nie planują dokonywać dalszych działań w stosunku do każdej z Działek Zbywanych bądź zawierać umowy przedwstępne, uzależniające dokonanie sprzedaży od spełnienia określonych warunków prawnych bądź biznesowych.
Ponadto, w odniesieniu do Działek Zbywanych, będących przedmiotem planowej sprzedaży, Wnioskodawcy nie będą ponosić wydatków, czy nakładów w celu ich uatrakcyjnienia – ponad te czynności, które już zostały dokonane i opisane w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji (w zasadzie działania te ograniczały się do ww. podziałów).
Wnioskodawcy są właścicielami również innych gruntów rolnych położonych w gminie (...) o powierzchni (...) ha, łąki o powierzchni (...) ha w (...) oraz nieruchomości, którą zamieszkują (również w (...)).
Wnioskodawcy nie prowadzili działalności w obszarach zaliczanych do działów specjalnych produkcji rolnej.
Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
1)Pytanie „Czy wcześniej dokonywał Pan i/lub Pana żona sprzedaży nieruchomości? Jeśli tak, to proszę wskazać:
a)kiedy i w jaki sposób stał się Pan i/lub Pana żona posiadaczem tych nieruchomości?
b)w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte?
c)w jaki sposób nieruchomości były przez Pana i/lub Pana żonę wykorzystywane od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?
d)kiedy dokonał Pan i/lub Pana żona ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?
e)ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?
f)na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. nieruchomości”?
Odpowiedź: Tak, Wnioskodawcy w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej dokonywali w przeszłości transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości, tj.
a) 8 października 1992 r., nabyli od Państwowego Gospodarstwa Rolnego w (...), nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym (w zabudowie bliźniaczej) położoną w (...) przy ul. (...) (działka gruntu o powierzchni (...) ha), wykorzystywaną dla celów mieszkaniowych i która została sprzedana przez Wnioskodawców 14 października 2014 r., po wybudowaniu nowego domu w którym Wnioskodawcy zamieszkują, tj. pod obecnym adresem (...).
b) 18 marca 2013 r. nabyli niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną we wsi (...), gmina i powiat (...), stanowiąca działkę gruntu o nr. (…) o powierzchni (...) ha, z zamiarem budowy domu rodzinnego w zabudowie zagrodowej, ale z uwagi na brak uzbrojenia nieruchomości w media, Wnioskodawcy zrezygnowali z budowy domu i nieruchomość była przez nich użytkowana rolniczo jako łąka; finalnie nieruchomość została sprzedana 3 grudnia 2021 r., z uwagi na utrudnienia w zagospodarowaniu nieruchomości i nieopłacalność użytkowania oraz chęć uporządkowania spraw majątkowych, o której mowa w złożonym wniosku o wydanie interpretacji podatkowej.
c) 4 sierpnia 2015 r. nabyli zabudowaną pawilonem handlowym nieruchomość gruntową (działka nr (...)), o powierzchni (...) ha położoną w (...) nr (...) (gmina i powiat (...)); pawilon handlowy był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (sklep z częściami rolniczymi), a sprzedana 10 czerwca 2024 r.; nieruchomość jako sklep z częściami rolniczymi została sprzedana przez Wnioskodawców z powodu zakończenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię, zaś dochód z tego tytułu został rozliczony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.
Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości, zostały przeznaczone przez Wnioskodawców na budowę i zagospodarowanie obecnego miejsca zamieszkania (pod adresem: (...)), darowizny dla dzieci oraz na leczenie obojga z Wnioskodawców.
2) Pytanie „Czy posiada Pan i/lub Pana żona jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży? (…)”.
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawcy nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
3) Pytanie „(…) proszę wskazać jakie było przeznaczenie, zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, pozostałej części działki nr (...)”?
Odpowiedź: Zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Gminy (...) z 2 grudnia 2015 r., działka nr (...) przeznaczona była zgodnie z następującymi symbolami:
a)ZRe – tereny łąk i zieleni o funkcjach ochronnych,
b)ZN – tereny ekosystemów roślinno-wodnych,
c)MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
d)KDW – tereny dróg wewnętrznych,
e)WS – tereny wód powierzchniowych śródlądowych.
4) Pytanie „Czy dla działek gruntu o numerach14, 15, 16, 17 na dzień sprzedaży była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, kto i w jakim celu wystąpił o tę decyzję”?
Odpowiedź: Nie, dla ww. działek na dzień sprzedaży nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (działki objęte były postanowieniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Terenu).
5) Pytanie „Czy występowali Państwo o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla działek gruntu o numerach 14, 15, 16, 17”?
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawcy nie występowali o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej.
6) Pytanie „Czy dla działek gruntu o numerach 1 oraz 2-13 na dzień sprzedaży będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, kto i w jakim celu wystąpi o tę decyzję”?
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawcy wskazują, że dla działek gruntu o numerach 1 oraz 2-13 na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (nie ma zresztą takiej potrzeby, bowiem działki objęte są postanowieniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Terenu).
Wnioskodawcy wskazują ponadto, że działka 1 została już przez Wnioskodawców sprzedana – 29 maja 2025 r.
7) Pytanie „Czy występowali Państwo lub będą występowali o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla działek gruntu o numerach 1 oraz 2-13”?
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawcy nie występowali i nie będą występowali o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla działek gruntu o numerach 1 oraz 2-13.
Wnioskodawcy wskazują ponadto, że działka 1 została już przez Wnioskodawców sprzedana – w dniu 29 maja 2025 r.
8) Pytanie „Kiedy planujecie Państwo sprzedać działki gruntu o numerach 1 oraz 2-13? Proszę o wskazanie roku, w którym zamierzają Państwo sprzedać te działki”.
Odpowiedź: Wnioskodawcy wskazują, że:
a)działka 1 została już przez Wnioskodawców sprzedana –29 maja 2025 r.,
b)działki 2-13 będą przeznaczone do sprzedaży najwcześniej w roku 2026.
1)Pytanie „Czy z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, w ramach którego opisane we wniosku działki były wykorzystywane, był/jest Pan i/lub Pana żona czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Jeżeli nie, to z jakiego powodu”?
Odpowiedź: Wnioskodawcy wskazują, że z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, w ramach którego opisane we wniosku działki były wykorzystywane, nie byli i nie są zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, bowiem nie dokonują dostawy żadnych towarów ani też nie świadczą usług. Wnioskodawcy nie dokonywali sprzedaży płodów rolnych bowiem ziemia (działki gruntu) były ciągle rekultywowane ze względu na klasę ziemi oraz złe stosunki wodne na nieruchomościach. Z tych względów uprawiane rośliny (płody rolne) były przeorywane i wykorzystywane jako nawóz aby polepszyć klasę ziemi.
2)Pytanie „Czy z tytułu prowadzenia ww. gospodarstwa rolnego posiadał/posiada Pan i/lub Pana żona status rolnika ryczałtowego”?
Odpowiedź: Nie. Wnioskodawcy nie posiadali oraz nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o VAT. Jedynie Wnioskodawczyni niebędąca stroną postępowania posiadała status podatnika VAT w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której prowadziła sklep z częściami rolniczymi (który został sprzedany).
3)Pytanie „Czy z opisanych we wniosku Działek Zbywanych i Działek Zbytych dokonywał/dokonuje Pan i/lub Pana żona sprzedaży płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej? Jeśli tak, to jakich, kiedy i czy sprzedaż była/jest opodatkowana podatkiem VAT”?
Odpowiedź: Wnioskodawca będący stroną postępowania nigdy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT, ani też rolnik ryczałtowy.
Z kolei Wnioskodawczyni niebędąca stroną postępowania (małżonka), była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której prowadziła sklep z częściami rolniczymi (który został sprzedany).
Wnioskodawcy nie dokonywali sprzedaży płodów rolnych bowiem ziemia (działki gruntu) były ciągle rekultywowane ze względu na klasę ziemi oraz złe stosunki wodne na nieruchomościach. Z tych względów uprawiane rośliny (płody rolne) były przeorywane i wykorzystywane jako nawóz aby polepszyć klasę ziemi. Wnioskodawcy więc przygotowywali ziemię (rozumianą jako glebę) pod prowadzenie typowego gospodarstwa rolnego, lecz z biegiem czasu (zwłaszcza po sprzedaży udziałów w spółce o której mowa we wniosku o wydanie interpretacji) okazało się, że sytuacja zdrowotna Wnioskodawców stawała się coraz gorsza (choroba nowotworowa Wnioskodawczyni niebędącej stroną postępowania; kiepski słuch oraz reumatoidalne zapalenie stawów Wnioskodawcy będącego stroną postępowania).
Pytania
1) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przy sprzedaży Działek Zbywanych nie będą działali w charakterze podatników VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
2) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że w przedstawionym opisie zaistniałego stanu faktycznego, przy sprzedaży Działek Zbytych nie działali w charakterze podatników VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)
Państwa stanowisko w sprawie
1)W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przy sprzedaży Działek Zbywanych Wnioskodawcy nie będą działać w charakterze podatników VAT.
2)W przedstawionym opisie zaistniałego stanu faktycznego, przy sprzedaży Działek Zbytych nie działali w charakterze podatników VAT.
Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).
Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika VAT wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Powyższe oznacza również, iż osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników VAT.
Konsekwentnie nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lipca 2018 r. (sygn. I FSK 1986/16), dla oceny, czy dany podmiot sprzedając działki działa w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, istotne pozostają kryteria określone przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą (dalej: Dyrektywa). Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej nie powinna świadczyć, iż działał on w charakterze podatnika. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Jak wyjaśnił jednocześnie Trybunał inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym – jak podkreślił TSUE na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich (podobnie NSA w wyroku z 23 czerwca 2020 r., sygn. I FSK 1076/16).
W tym miejscu zaznaczyć należy również, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.
Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, po wydaniu orzeczeń TSUE w sprawach Trybunału C-180/10 i C-181/10 wykształciła się spójna linia orzecznicza, uwzględniająca wskazania płynące z tych orzeczeń. Na tej podstawie przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. To, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze).
Przy czym, co wyraźnie podkreśla się w orzecznictwie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności (por. wyroki NSA: z 17 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 239/12; z 29 kwietnia 2014 r., sygn. akt I FSK 621/13, z 9 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 811/13). Z punktu widzenia możliwego zastosowania art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. istotny jest zakres czynności, jakie podmiot podejmuje w odniesieniu do nieruchomości i czy powoduje to zaangażowanie środków podobnych do tych jakie wykorzystują w tym celu podmioty zajmujące się profesjonalnym obrotem nieruchomościami (wyrok WSA w Poznaniu z 20 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Po 832/20).
W orzecznictwie utrwalony został pogląd, iż okolicznościami wskazującymi na prowadzenie działalności gospodarczej są przede wszystkim z góry założony cel ekonomiczny, istnienie elementu ciągłości danych czynności, stwierdzenie istnienia celu zarobkowego oraz ustalenie, czy do zbycia dochodzi w warunkach zorganizowania (taki pogląd utrwalony został w orzecznictwie sądowo-administracyjnym na gruncie PIT, nie mniej w ocenie Wnioskodawcy powyższe tezy znajdują zastosowanie również na gruncie regulacji VAT; m.in. w wyrokach NSA z 3 października 2017 r., II FSK 2346/15; z 10 kwietnia 2013 r., II FSK 1686/11; z 30 maja 2012 r., II FSK 2230/10 i II FSK 2243/10; z 1 kwietnia 2010 r., II FSK 1933/08; z 2 kwietnia 2009 r., II FSK 1937/07, z 16 kwietnia 2009 r., II FSK 28/08).
W jednym z najnowszych orzeczeń NSA w tym zakresie, Sąd zauważył, że w kontekście sprzedaży gruntu (działek budowlanych) przyjmuje się, że taka dostawa może zostać uznana za podlegającą opodatkowaniu, jeżeli sprzedający występuje jako profesjonalista w zakresie obrotu nieruchomościami, a więc w sposób zawodowy, tj. zorganizowany i ciągły. Takie działanie ma miejsce w szczególności w sytuacji, gdy sprzedawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, np. polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności dany podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Nie może być bowiem mowy o działaniu w charakterze podatnika VAT w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności (wyrok NSA z 3 marca 2023 r., sygn. I FSK 25/20).
To, czy dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przedmiotem profesjonalnego obrotu mogą być również składniki majątku nabyte pierwotnie do celów osobistych i w takich celach wykorzystywane. Ważne, by w momencie sprzedaży gruntów podatnik podjął w istocie aktywne i planowe działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców (wyrok WSA w Gliwicach z 12 maja 2021 r., sygn. I SA/Gl 1479/20; podobnie WSA we Wrocławiu w wyroku z 13 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Wr 681/20).
Przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości, należy uwzględnić wszystkie etapy tej aktywności. Ocena podejmowanych działań powinna uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno (WSA w Bydgoszczy w wyroku z 7 lipca 2020 r., sygn. I SA/Bd 76/20). Stąd też stwierdzenie czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną (wyrok WSA w Szczecinie z 11 sierpnia 2021 r. sygn. I SA/Sz 486/21), przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg ustalonych okoliczności (tak NSA w wyroku z 23 czerwca 2020 r. sygn. I FSK 1758/17).
Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (wyrok NSA z 30 kwietnia 2021 r., sygn. I FSK 1269/18), jednakże jak słusznie zauważył WSA w Rzeszowie w wyroku z 5 marca 2020 r., sygn. I SA/Rz 913/19, trudno oczekiwać od podmiotu, który zbywa składnik swojego majątku prywatnego, aby nie kierował się przy tym rachunkiem ekonomicznym i powstrzymywał od działań, które pozwolą mu uzyskać jak najwyższą cenę, w obawie przed obłożeniem transakcji sprzedaży daniną publicznoprawną.
Uzyskanie warunków zabudowy oraz pozwolenia na budowę nie jest samo w sobie czynnością profesjonalną, na tyle specyficzną, że dostępną czy stosowaną wyłącznie przez podmioty trudniące się profesjonalnym obrotem nieruchomości, tak jak w ogóle nie może być mowy o uznaniu za takową opublikowanie (umieszczenia) ogłoszenia o sprzedaży w Internecie.
Innymi słowy, na profesjonalny obrót nieruchomościami może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Równocześnie oczywistym jest, że zwykłe wykonywanie przez właściciela prawa własności nie może samo z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.
Jak wskazał NSA w wyroku z 5 marca 2019 r., sygn. II FSK 829/17, samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych (zatwierdzenie podziału, ustalenie warunków zabudowy – w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi. Błędne jest automatyczne wiązanie z działalnością gospodarczą takich działań podatnika, jak zlecenie sprzedaży rzeczy profesjonalnej agencji czy też poszukiwanie przezeń nabywcy za pomocą Internetu. Takie zachowania, w szczególności w XXI wieku, nie wykraczają poza normalny zarząd własnymi sprawami majątkowymi.
W podobnym tonie wypowiedział się NSA 18 grudnia 2018 r., (sygn. II FSK 2577/17), kiedy Sąd zarysował pewną granicę wykonywania działalności gospodarczej, wskazując, iż „nie ma podstaw aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej”.
Z drugiej zaś strony, powyższe sytuacje należy jednak odróżnić wyraźnie od przypadków, w których podatnik podejmuje pojedyncze działania, nieukierunkowane na uczynienie ze zbycia nieruchomości stałego źródła zarobkowania, lecz na osiągnięcie choćby korzystniejszej ceny ze zbycia nieruchomości. Fakt, iż podatnik podejmuje starania jedynie celem wzrostu wartości nieruchomości nie mogą być postrzegane jako świadczące o prowadzonej działalności gospodarczej, lecz powinny być traktowane jako właściwy zarząd majątkiem własnym. Jak wskazuje się w orzecznictwie (wyrok WSA w Gdańsku z 17 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Gd 170/19), „można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane, czyli przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do sprzedaży, a następnie sprzedaż, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza bieżące potrzeby podatnika. Podkreślić przy tym należy konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a nie jedynie sam zamiar podatnika co do sposobu ich wykorzystania”. Przy czym „zamiar”, jako wyraz wewnętrznej motywacji osoby do podejmowania określonych działań, wyraża co najwyżej uzasadnienie na moment podejmowania decyzji i nabycia nieruchomości.
Przesłanki przemawiające za brakiem możliwości uznania Wnioskodawców za podatników VAT.
Biorąc pod uwagę powyższą analizę regulacji ustawy o VAT oraz orzecznictwa sądowo – administracyjnego uznać należy, iż Wnioskodawcy przy transakcji sprzedaży:
a)Działek Zbywanych nie będą działać w charakterze podatników VAT;
b)Działek Zbytych nie działali w charakterze podatników VAT.
W szczególności okoliczności oraz zakres aktywności Wnioskodawców nie wskazują aby:
a)uczynili lub mieli uczynić sobie ze zbycia ww. działek, aktywności o charakterze zarobkowym,
b)angażowali lub mieli angażować środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.
Wnioskodawcy podnoszą, że dla uzasadnienia stanowiska w przedmiocie braku opodatkowania VAT sprzedaży Działek Zbywanych jak i Działek Zbytych znajdują również argumenty i okoliczności tożsame do przedstawionych na gruncie uzasadnienia do stanowiska w przedmiocie braku opodatkowania PIT.
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawcy nabyli przedmiotowe Działki Zbywane/oraz Działki Zbyte (w ramach nabycia większej nieruchomości) w celach prowadzenia działalności rolniczej (którą Wnioskodawca będący stroną postępowania prowadził również przed nabyciem tej nieruchomości w ramach spółki, w której posiadał udziały).
To wyłącznie okoliczności faktyczne, a w szczególności inicjatywa Gminy zmierzająca do rozbudowy terenów mieszkaniowych (poprzez rozbudowę sieci dróg gminnych), jak również stan zdrowia Wnioskodawców, spowodowały, że zmieniły się również plany życiowe Wnioskodawców, zakładające zaprzestanie działalności rolniczej i chęć spieniężenia posiadanego majątku prywatnego. Jak wskazali Wnioskodawcy, budowa drogi gminnej (o którą Wnioskodawcy nie wnioskowali sami) wprawdzie nie uniemożliwiała dalszemu prowadzeniu działalności rolniczej, niemniej jednak szerzej otworzyła perspektywę sprzedaży działek jako budowlanych.
Dalsze działania Wnioskodawców przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, a zmierzające do podziału nabytej działki na Działki Zbywane zostały zrealizowane wyłącznie po to, aby móc sprzedawać przedmiotowe działki potencjalnym nabywcom.
Wnioskodawcy nie dokonywali jednak, jak również nie planują dokonywać na Działkach Zbywanych jakichkolwiek innych działań zwiększających ich wartość.
W szczególności Wnioskodawcy nie zamierzają zajmować się rozbudową infrastruktury w postaci sieci doprowadzających media do działek, bądź też dalszej rozbudowy dróg wewnętrznych na nieruchomościach.
Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawców, okoliczności oraz zakres ich aktywności nie wskazują aby uczynili oni ze zbycia Działek Zbywanych aktywności o charakterze zarobkowym, czy też angażowali środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Sprzedaż Działek Zbywanych będzie więc podyktowana wyłącznie chęcią ich zbycia w takiej postaci, w jakiej zostały nabyte (pomijając podziały nabytej nieruchomości, które w ogóle warunkują sprzedaż).
Istotnym w kontekście planowanego zbycia Działek Zbywanych jest fakt, że Wnioskodawcy nie planują reinwestować środków ze sprzedaży w nabycie kolejnych nieruchomości przeznaczonych do dalszej sprzedaży, lecz zamierzają przeznaczyć te środki na wybudowanie domu, w okolicy bliskiej zamieszkaniu ich dzieciom, zaś w pozostałym zakresie środki zostaną przekazane dzieciom w drodze darowizny oraz ewentualnie przeznaczyć te środki na leczenie.
W ocenie Wnioskodawców, na ocenę stanowiska wpływa również fakt, iż Działki Zbywane nigdy nie były i nie będą do dnia sprzedaży wprowadzone do ewidencji środków trwałych, bowiem Wnioskodawcy nie prowadzą takiej działalności, a Działki są wyłącznie wykorzystywane na działalność rolniczą.
W powyższych okolicznościach, trudno mówić więc o zorganizowaniu i ciągłości aktywności jako warunku identyfikacji działalności gospodarczej, zaś tylko takie transakcje należy zaliczać do przychodów z działalności gospodarczej, które cechuje ciągłość, stałość i powtarzalność.
Stanowisko Wnioskodawców znajduje również potwierdzenie w świetle najnowszego orzecznictwa sadowo – administracyjnego jak również praktyki organów podatkowych:
a)w wyroku WSA w Szczecinie z 9 stycznia 2025 r., sygn. I SA/Sz 468/24, Sąd potwierdził, iż Podział dużej nieruchomości na mniejsze działki w celu łatwiejszej jej sprzedaży mieści się w działaniach właścicielskich, które mogą obejmować również działania w celu uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży. Także przyłączenie się do zainicjowanego przez sąsiada procesu doprowadzenia do nieruchomości energii elektrycznej nie stanowi działań o profesjonalnym charakterze.
b)W wyroku WSA w Białymstoku z 23 października 2024 r. sygn. I SA/Bk 273/24 Sąd zauważył, że „Sam fakt podziału gruntu, sam fakt wystąpienia o warunki zabudowy, czy też sama liczba transakcji, wielkość zarobku, nie przesądzają o kwalifikacji ich jako działań typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, ale działania tego typu mogą być w ten sposób ocenione w zależności od okoliczności danego przypadku”.
c)W wyroku NSA z 11 września 2024 r. sygn. I FSK 20/21 r., Sąd potwierdził, że „O działaniu jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą nie mogą świadczyć jedynie: podział nieruchomości na mniejsze działki, wytyczenie drogi wewnętrznej, czy też wielokrotność transakcji sprzedaży. Te okoliczności są działaniami, które podejmuje się również w ramach obrotu zaliczanego do zarządu majątkiem prywatnym”.
d)W interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2025 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.85.2025.2.AK, organ potwierdził stanowisko podatnika, wskazując, iż: „Nie zamierza Pani jednak ani przeznaczać do działalności gospodarczej Działek ani pozostawić Działek w swoim majątku np. w celach inwestycyjnych. Na nieruchomości, w skład której wchodziłyby działki ewidencyjne o nr 3, 4 oraz 5 (Działka nr 2) oraz działki ewidencyjne, które miały być nabyte przez Panią w wyniku planowanej zamiany działek o nr ew. 1 oraz 2 (Działka nr 1), planowała Pani budowę domu. Działki, po ich nabyciu, nie były/nie są wykorzystywane przez Panią do działalności gospodarczej, działalności rolniczej, ani nie figurowały/nie figurują w ewidencji środków trwałych. Nie czerpała z nich Pani ani nie czerpie żadnych pożytków. Z uwagi na powyższe okoliczności należy uznać, że sprzedaż Działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności)”.
W świetle powyższych uwag, orzecznictwa sądowo – administracyjnego, w ocenie Wnioskodawców, podejmowane przez nich czynności mieszczą się w zakresie tzw. zwykłego zarządu majątkiem własnym, bowiem mają one na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb własnych, stąd nie powinny być kwalifikowane jako mieszące się w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko, iż:
a)w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przy sprzedaży Działek Zbywanych nie będą działali w charakterze podatników VAT;
b)w przedstawionym opisie zaistniałego stanu faktycznego, przy sprzedaży Działek Zbytych nie działali w charakterze podatników VAT.
W związku z powyższym, Wnioskodawcy wnoszą o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 14 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a)określone udziały w nieruchomości;
b)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
c)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.
Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.
Zatem należy uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.
Zgodnie z art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Na podstawie art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Przepis art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom.
Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa dnia z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym”.
Na mocy art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
Na podstawie art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Jak stanowi art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Jak wynika z art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
W akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Stwarza to dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.
W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.
Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (oraz udziałów we współwłasności nieruchomości), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.
„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo właścicielami niezabudowanych działek gruntu, nabytych w ramach zakupu większej nieruchomości gruntowej, celem powiększenia prowadzonego przez Państwa gospodarstwa rolnego. Nabyciu przedmiotowej działki gruntu towarzyszyło nabycie w tym samym dniu innej działki nr 15, stanowiącej de facto drogę dojazdową do działki o nr (...) (nabycie również nastąpiło do majątku wspólnego małżonków od jednego ze sprzedających działkę o nr (...)). Działka nr (...) już w dniu jej nabycia przeznaczona była zgodnie z postanowieniami MPZP w znacznej części pod zabudowę mieszkaniową, przy czym nie brali Państwo żadnego aktywnego udziału w procesie uchwalania tego planu, nie zgłaszając przy tym żadnych uwag do projektu tego planu. Począwszy od nabycia ww. nieruchomości, w sposób faktyczny wykorzystywali Państwo nieruchomość na cele rolnicze. Na działce po sukcesywnie prowadzonej rekultywacji były uprawiane różne rośliny rolnicze – kukurydza, bobik i zboża. Były również prowadzone prace melioracyjne. Z tytułu tej działalności rolniczej, odprowadzali i wciąż odprowadzają Państwo podatek rolny. Wykorzystanie działki do celów rolnych wiązało się nie tylko z koniecznością rekultywacji, ale i wycinki części drzew. W roku 2018 nabyli Państwo działkę gruntu nr (...). Działka ta została zakupiona celem wykonania większego i swobodnego dojazdu maszyn rolniczych o większych gabarytach. Była również rekultywowana i użytkowana rolniczo, ale po 3 latach zrezygnowali Państwo z jej użytkowania (formalnie jednak wchodziła ona do Państwa gospodarstwa rolnego). W roku 2019 Gmina zwrócił się do Państwa z wnioskiem o nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy części działki o numerze (...). Gmina zobowiązała się przy tym do poniesienia wszystkich kosztów związanych m.in. z podziałem działki (...). W roku 2021 zawarli Państwo Porozumienie z Gminą w przedmiocie zgody na dokonanie geodezyjnego wydzielenia części działki pod drogę gminną i następnie nieodpłatnego przekazania tej drogi na rzecz Gminy. W tym celu, działka nr (...) została podzielona na działkę (...), działkę (...) oraz działkę (...). Po podziale działki (...) oraz przekazaniu Gminie działki o nr (...), działki pozostałe w Państwa własności w dalszym ciągu były wykorzystywane (i na tyle na ile mogą są nadal wykorzystywane) na cele rolnicze. W roku 2020 zawarli Państwo nieodpłatną umowę dzierżawy części działki nr (...) z osobą fizyczną, na czas nieokreślony, w zamian za utrzymanie tych gruntów rolnych w należytej kulturze rolnej (umowa w dalszym ciągu obowiązuje i jest ważna do momentu wypowiedzenia). Z tego tytułu nie osiągają Państwo żadnych pożytków. Po podziale działki (...), zaczęli się z Państwem kontaktować potencjalni nabywcy. Podjęli Państwo rozmowy w szczególności z jednym z lokalnych deweloperów. Nabywca był w szczególności zainteresowany nabyciem Działki (...), stąd zawarł z Państwem dwie przedwstępne umowy sprzedaży działek gruntu, które miały powstać w wyniku podziału działki (...) (tj. działki nr 16 oraz nr 17). Obie przedwstępne umowy sprzedaży w swojej treści były tożsame i nie zawierały żadnych zobowiązań Państwa w stosunku do Nabywcy. Celem realizacji ww. umów przyrzeczonych, wystąpili Państwo z wnioskiem o zatwierdzenie projektu podziału działki (...). Wójt Gminy wydał decyzję zatwierdzającą ten podział, zgodnie z postanowieniami umów przedwstępnych. 18 grudnia 2024 r. sprzedali Państwo na rzecz Nabywcy działkę nr 17, a 25 lutego 2025 r. sprzedali Państwo na rzecz Nabywcy działkę nr 16. W listopadzie 2023 r. złożyli Państwo również wniosek o podział działki o numerze (...) na dwie inne działki, tj.: działkę nr 1 oraz działkę nr (...). W kolejnych miesiącach Gmina ponownie wystąpiła do Państwa z propozycją odkupienia działki nr 1, z zastrzeżeniem, że przeniesienie własności nastąpi po przekazaniu wydzielonej części działki (...) pod drogę. Celem więc wydzielenia działki z działki (...) oraz w związku z faktem, że działka o numerze (...) wciąż była zbyt duża, 8 listopada 2024 r. wystąpili Państwo o kolejny podział tej działki na mniejsze działki gruntu, tj.: nr 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, (...) (działka która będzie przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy), (...). Obecnie oczekują Państwo na transakcję sprzedaży Gminie działki 1 oraz przekazania nieodpłatnie tej Gminie działki (...). Przez Działki Zbywane należy rozumieć działki nr 1 oraz od 2 do 13. W międzyczasie sprzedali Państwo dwóm osobom fizycznym działkę nr 14 oraz działkę nr 15. Przy sprzedaży tych działek skorzystali Państwo z pośrednictwa biura nieruchomości i po dokonaniu tej sprzedaży umowa z tym biurem została rozwiązana. Sprzedaż ta nastąpiła na rzecz osoby, która nabyła również sklep z towarami prowadzony przez Panią. Działki te, oraz działki sprzedane przez Państwa na rzecz Nabywcy, tj. działki o nr 16 oraz 17 oraz są określane jako Działki Zbyte. Poza ww. podziałami nie podejmowali Państwo żadnych aktywnych działań w stosunku do Działek Zbywanych oraz Działek Zbytych. Nie wynajmowali, ani też nie wydzierżawiali Państwo tych gruntów, nie wykorzystywali Państwo gruntów na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, nigdy nie prowadzili i nie zamierzają Państwo prowadzić działalności gospodarczej, której przedmiotem byłyby nieruchomości, nie podejmowali Państwo żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnia posiadanych działek, w tym ich uzbrojenia w przyłącza wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne czy budowy dróg; działki nie są ogrodzone, nie podejmowali Państwo żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu ich sprzedaży oraz nie udzielali Państwo żadnych pełnomocnictw związanych z tymi działkami osobom trzecim, w tym opisanemu powyżej Nabywcy. Wszystkie dotychczasowe transakcje sprzedaży działek, dokonywali Państwo w ramach rozporządzenia majątkiem prywatnym. Z tytułu sprzedaży ww. działek, nie odprowadzali Państwo podatku od towarów i usług, traktując sprzedaż jako niewykonywaną w ramach działalności gospodarczej. Zamierzają Państwo sprzedać wyżej opisane Działki Zbywane i przeznaczyć uzyskane ewentualnie środki finansowe na zakup działki budowlanej i budowę domu oraz darowiznę na rzecz dzieci. Niewykluczone, że rozważą Państwo sprzedaż opisanych wyżej Działek Zbywanych Nabywcy, któremu sprzedane zostały działki 16 oraz 17, innemu podmiotowi gospodarczemu, zajmującemu się działalnością deweloperską bądź też indywidualnym nabywcom. Sprzedaż Działek Zbywanych może nastąpić jednorazowo bądź też będzie wykonywana sukcesywnie, w miarę pojawienia się kolejnych nabywców. Nie planują Państwo dokonywać dalszych działań w stosunku do każdej z Działek Zbywanych bądź zawierać umowy przedwstępne, uzależniające dokonanie sprzedaży od spełnienia określonych warunków prawnych bądź biznesowych. W odniesieniu do Działek Zbywanych, nie będą Państwo ponosić wydatków, czy nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Nie prowadzili Państwo działalności w obszarach zaliczanych do działów specjalnych produkcji rolnej.
W ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej dokonywali Państwo w przeszłości transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości:
· nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, wykorzystywana dla celów mieszkaniowych, która została sprzedana po wybudowaniu nowego domu w którym Wnioskodawcy zamieszkują;
· działka nr (...), na której zrezygnowali Państwo z budowy domu i użytkowali ją Państwo rolniczo jako łąka;
· działka nr (...), zabudowana pawilonem handlowym, wykorzystywanym przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Nie posiadają Państwo innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Dla ww. działek na dzień sprzedaży nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Nie występowali Państwo o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej.
Dla działek nr 1 oraz 2-13 na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Działka nr 1 została już sprzedana – 29 maja 2025 r.
Nie występowali i nie będą Państwo występowali o zmianę przeznaczenia terenu bądź o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla działek gruntu o numerach 1 oraz 2-13.
Działki nr 2-13 będą przeznaczone do sprzedaży najwcześniej w roku 2026.
Z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, w ramach którego opisane we wniosku działki były wykorzystywane, nie byli i nie są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, bowiem nie dokonują dostawy żadnych towarów ani też nie świadczą usług. Nie dokonywali Państwo sprzedaży płodów rolnych, bowiem ziemia (działki gruntu) były ciągle rekultywowane ze względu na klasę ziemi oraz złe stosunki wodne na nieruchomościach. Z tych względów uprawiane rośliny (płody rolne) były przeorywane i wykorzystywane jako nawóz aby polepszyć klasę ziemi.
Nie posiadali oraz nie posiadają Państwo statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy. Jedynie Pani posiadała status podatnika VAT w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której prowadziła sklep z częściami rolniczymi.
Nigdy nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT, ani też rolnik ryczałtowy. Z kolei Pani była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której prowadziła Pani sklep z częściami rolniczymi. Nie dokonywali Państwo sprzedaży płodów rolnych, bowiem ziemia (działki gruntu) były ciągle rekultywowane ze względu na klasę ziemi oraz złe stosunki wodne na nieruchomościach. Z tych względów uprawiane rośliny (płody rolne) były przeorywane i wykorzystywane jako nawóz aby polepszyć klasę ziemi. Przygotowywali Państwo ziemię (rozumianą jako glebę) pod prowadzenie typowego gospodarstwa rolnego, lecz z biegiem czasu okazało się, że Państwa sytuacja zdrowotna stawała się coraz gorsza.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii nieuznania Państwa za działających w charakterze podatników podatku VAT przy sprzedaży Działek Zbywanych oraz Działek Zbytych (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i nr 4).
Należy więc przeanalizować całokształt działań, jakie podjęli Państwo w odniesieniu do posiadanych nieruchomości, które były i będą przedmiotem sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanych czynności, będą Państwo spełniali przesłanki do uznania Państwa za podatników podatku od towarów i usług.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Działek Zbytych oraz Działek Zbywanych – wystąpią Państwo w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.
W rozpatrywanej sprawie, sprzedaż działek Zbytych i Działek Zbywanych należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, w ramach którego opisane we wniosku działki były wykorzystywane, nie byli i nie są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, bowiem nie dokonują Państwo dostawy żadnych towarów ani też nie świadczą usług. Nie dokonywali Państwo sprzedaży płodów rolnych, bowiem ziemia (działki gruntu) były ciągle rekultywowane ze względu na klasę ziemi oraz złe stosunki wodne na nieruchomościach. Z tych względów uprawiane rośliny (płody rolne) były przeorywane i wykorzystywane jako nawóz aby polepszyć klasę ziemi.
Działki Zbywane, jak również część Działek Zbytych powstała z podziału działki nr (...). Poza podziałem nie podejmowali Państwo żadnych innych działań, mających na celu uatrakcyjnienie omawianych działek do sprzedaży – nie wynajmowali, ani też nie wydzierżawiali Państwo tych gruntów, nie wykorzystywali Państwo gruntów na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, nigdy nie prowadzili i nie zamierzają Państwo prowadzić działalności gospodarczej, której przedmiotem byłyby nieruchomości, nie podejmowali Państwo żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnia posiadanych działek, działki nie są ogrodzone, nie podejmowali Państwo żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu ich sprzedaży oraz nie udzielali Państwo żadnych pełnomocnictw związanych z tymi działkami osobom trzecim.
W niniejszej sprawie, brak zatem jest aktywnych działań Państwa, które zmierzałyby do uatrakcyjnienia gruntów będących/mających być przedmiotem sprzedaży, zatem brak jest przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie zbycia Działek Zbytych oraz Działek Zbywanych, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmowali Państwo takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W ww. przypadku nie podejmują Państwo szeregu zorganizowanych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.
Z wniosku wynika również, że część działki nr (...) jest objęta nieodpłatną umową dzierżawy z osobą fizyczną, na czas nieokreślony, w zamian za utrzymanie tych gruntów rolnych w należytej kulturze rolnej (umowa w dalszym ciągu obowiązuje i jest ważna do momentu wypowiedzenia).
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że w myśl art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Natomiast art. 710 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:
Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.
Istotnymi cechami umowy użyczenia są dwa elementy: oddanie rzeczy do używanie na pewien czas oraz nieodpłatność. Zatem należy uznać, że umowa nieodpłatnej dzierżawy stanowi w swojej istocie umowę użyczenia, gdyż z tytułu nieodpłatnego udostępnienia nieruchomości nie uzyskują Państwo przysporzenia majątkowego.
W związku z powyższym, nieodpłatne użyczenie nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej.
Wyżej wymienione działania nie mogą więc świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.
Zatem, w związku ze sprzedażą Działek Zbytych oraz Działek Zbywanych korzystają Państwo z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Państwa cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży Działek Zbytych oraz Działek Zbywanych, a ich dostawy, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Skutkiem powyższego, transakcja sprzedaży Działek Zbytych oraz Działek Zbywanych, nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w związku z tą sprzedażą nie występują/nie wystąpią Państwo w charakterze podatników podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że przy sprzedaży Działek Zbytych oraz Działek Zbywanych nie działali/nie będą Państwo działali w charakterze podatników podatku VAT.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3 i 4 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia
·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w szczególności na wskazaniu przez Państwa, że „Wnioskodawcy nie dokonywali sprzedaży płodów rolnych bowiem ziemia (działki gruntu) były ciągle rekultywowane ze względu na klasę ziemi oraz złe stosunki wodne na nieruchomościach. Z tych względów uprawiane rośliny (płody rolne) były przeorywane i wykorzystywane jako nawóz aby polepszyć klasę ziemi. Wnioskodawcy więc przygotowywali ziemię (rozumianą jako glebę) pod prowadzenie typowego gospodarstwa rolnego, lecz z biegiem czasu […] okazało się, że sytuacja zdrowotna Wnioskodawców stawała się coraz gorsza”. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan W. K. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
