Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący nabycia przyczep od Sprzedawców profesjonalnych i nieprofesjonalnych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 czerwca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowany podatnikiem podatku VAT UE. Wnioskodawca planuje nabywać odpłatnie w celach odsprzedaży używane przyczepy kempingowe z Irlandii Północnej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnych charakterze na terytorium Irlandii Północnej i terytorium Wielkiej Brytanii, jak również nie prowadzi tam działalności gospodarczej.
Przyczepy nie będą stanowiły nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywane przyczepy będą miały w trakcie nabywania dowód rejestracyjny wskazujący, że są zarejestrowane w Irlandii Północnej (dowód rejestracyjny) lub/i tablice rejestracyjne wskazujące na zarejestrowanie na terytorium Irlandii Północnej (format „LLL 1234”). Przyczepy w momencie ich nabycia przez Wnioskodawcę będą znajdowały się na terytorium Irlandii Północnej.
Wnioskodawca będzie nabywał przyczepy od podmiotów (osób fizycznych i prawnych) prowadzących działalność gospodarczą (zarejestrowanych podatników podatku od wartości dodanej w Irlandii Północnej, posiadających numer VAT UE z przedrostkiem „XI”) (dalej zwani „Sprzedawcami Profesjonalnymi”) a także od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami podatku od towarów i usług (dalej zwani „Sprzedawcami nieprofesjonalnymi”). Zarówno Sprzedawcy profesjonalni jak i nieprofesjonalni będą mieli siedzibę (w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) lub miejsce zamieszkania (w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczą) na terytorium Irlandii Północnej. Sprzedawcy profesjonalni i nieprofesjonalni nie będą zarejestrowanym na terytorium Polski podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą posiadać oddziału na terytorium Polski, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
W wyniku odpłatnego nabycia od Sprzedawców profesjonalnych i nieprofesjonalnych przyczepy będą przywożone transportem odrębnym (ciężarówka, laweta) zorganizowanym przez Wnioskodawcę lub też będą transportowane na własnych kołach do Polski (Wnioskodawca będzie wracał z przyczepą zamocowaną do pojazdu prowadzonego przez siebie lub inną osobę). Przyczepy w momencie rozpoczęcia transportu będą znajdowały się na terytorium Irlandii Północnej.
Pytania
1.Czy nabycie przez Wnioskodawcę przyczep od Sprzedawców profesjonalnych w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku stanowić będzie dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) w Polsce w rozumieniu ustawy podatku od towarów i usług?
2.Czy nabycie przez Wnioskodawcę przyczep od Sprzedawców nieprofesjonalnych stanowić będzie w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku czynność podlegającą opodatkowaniu w Polsce na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy nabycie przyczep od Sprzedawców profesjonalnych stanowić będzie WNT w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 oraz art. 9 ustawy podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług „Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz”.
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez „państwo członkowskie” rozumie się również terytorium Irlandii Północnej w zakresie określonym w Protokole. Podobnie zgodnie z art. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług Irlandię Północną traktuje się jako terytorium Unii Europejskiej w zakresie określonym w Protokole.
Zgodnie z art. 8 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (2019/C 384 I/01) (dalej „Protokół”) „Przepisy prawa Unii wymienione w załączniku 3 do niniejszego Protokołu dotyczące towarów mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej. W odniesieniu do Irlandii Północnej organy Zjednoczonego Królestwa są odpowiedzialne za stosowanie i wdrażanie przepisów wymienionych w załączniku 3 do niniejszego Protokołu, w tym za pobór VAT i akcyzy. Zgodnie z warunkami określonymi w tych postanowieniach dochody wynikające z transakcji podlegających opodatkowaniu w Irlandii Północnej nie są przekazywane Unii.”
Zgodnie z pkt 1 załącznika nr 3 do Protokołu natomiast wynika, iż do Irlandii Północnej stosuje się m.in Dyrektywę 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Z przedmiotowych przepisów wynika, iż na potrzeby transakcji towarowych Irlandia Północna - pomimo, iż stanowi część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, które opuściło Unię Europejską - traktowana jest na potrzeby podatku od wartości dodanej jak terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które podlega przepisom wspólnotowym w zakresie podatku od wartości dodanej.
Mając na uwadze powyższe nabycie za wynagrodzeniem przez Wnioskodawcę przyczep od Sprzedawcy profesjonalnego, w wyniku którego przyczepy będą transportowane z terytorium Irlandii Północnej do Polski, stanowić będzie dla Wnioskodawcy WNT na terytorium Polski. Czynność taka nie stanowić będzie zatem importu towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 UPTU z uwagi na to, iż Irlandia Północna nie stanowi terytorium „państwa trzeciego” w rozumieniu art. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie transakcji towarowych.
Powyższe potwierdza dokument „Informacja. Konsekwencje na gruncie VAT upływu okresu przejściowego po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej” zamieszczony na stronie (...), w którym można wyczytać, iż: „transakcje towarowe związane z terytorium Irlandii Północnej będą opodatkowane VAT na dotychczasowych zasadach stosowanych do przemieszczeń towarów pomiędzy państwami członkowskimi (...), np. jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT), wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), sprzedaż wysyłkowa z/na terytorium kraju.”
10 grudnia 2024 r. Zgromadzenie Irlandii Północnej (Northern Ireland Assembly) przeprowadziło głosowanie w sprawie dalszego stosowania Protokołu Irlandii Północnej i zdecydowało o jego kontynuacji na kolejne cztery lata, a więc do końca 2028 r., o czym informuje m.in strona internetowa (...).
Ad 2
Zdaniem Wnioskodawcy nabycie przyczep od Sprzedawców nieprofesjonalnych nie będzie stanowiło po stronie Wnioskodawcy transakcji podlegającej opodatkowaniu w Polsce, a zatem w związku z dokonaną czynnością nie powstanie obowiązek w podatku VAT z żadnego tytułu.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejsce dostawy towarów dla towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W przypadku nabycia przyczep miejscem dostawy będzie terytorium Irlandii Północnej. A zatem nie będzie miała miejsca na podstawie powyższych przepisów dostawa towarów na terytorium Polski.
Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi WNT nabycie towarów w przypadku, gdy sprzedawcą nie jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, lub podatnik podatku od wartości dodanej. Sprzedawca nieprofesjonalny nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, ani podatnikiem od wartości dodanej na gruncie przepisów obowiązujących w Irlandii Północnej, a zatem przedmiotowa transakcja nie będzie stanowić WNT po stronie Wnioskodawcy.
Jednocześnie czynność taka nie stanowić będzie zatem importu towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na to, iż Irlandia Północna nie stanowi terytorium „państwa trzeciego” w rozumieniu art. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie transakcji towarowych.
Tym samym z tytułu nabycia przyczep od Sprzedawców nieprofesjonalnych i ich przywozu do Polski po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 10 lit a ustawy o VAT:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o nowych środkach transportu - rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.
Według art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.
Według art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Zatem, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki. Ponadto zakupione towary muszą służyć działalności gospodarczej nabywcy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
W art. 20 ust. 5 ustawy wskazano, że:
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Wskazać również należy, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
Natomiast na mocy art. 25 ust. 2 ustawy:
Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:
1) zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub
2) zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT UE. Wnioskodawca planuje nabywać odpłatnie w celach odsprzedaży używane przyczepy kempingowe z Irlandii Północnej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnych charakterze na terytorium Irlandii Północnej i terytorium Wielkiej Brytanii, jak również nie prowadzi tam działalności gospodarczej. Przyczepy nie będą stanowiły nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy. Nabywane przyczepy będą miały w trakcie nabywania dowód rejestracyjny wskazujący, że są zarejestrowane w Irlandii Północnej (dowód rejestracyjny) lub/i tablice rejestracyjne wskazujące na zarejestrowanie na terytorium Irlandii Północnej. Przyczepy w momencie ich nabycia przez Wnioskodawcę będą znajdowały się na terytorium Irlandii Północnej. Wnioskodawca będzie nabywał przyczepy od podmiotów (osób fizycznych i prawnych) prowadzących działalność gospodarczą (zarejestrowanych podatników podatku od wartości dodanej w Irlandii Północnej, posiadających numer VAT UE z przedrostkiem) a także od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. Zarówno Sprzedawcy profesjonalni jak i nieprofesjonalni będą mieli siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Irlandii Północnej. Sprzedawcy profesjonalni i nieprofesjonalni nie będą zarejestrowanym na terytorium Polski podatnikiem, nie będą posiadać oddziału na terytorium Polski, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. W wyniku odpłatnego nabycia od Sprzedawców profesjonalnych i nieprofesjonalnych przyczepy będą przywożone transportem odrębnym (ciężarówka, laweta) zorganizowanym przez Wnioskodawcę lub też będą transportowane na własnych kołach do Polski (Wnioskodawca będzie wracał z przyczepą zamocowaną do pojazdu prowadzonego przez siebie lub inną osobę). Przyczepy w momencie rozpoczęcia transportu będą znajdowały się na terytorium Irlandii Północnej.
Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą uznania czy nabycie przyczep od Sprzedawców profesjonalnych stanowić będą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce (pytanie nr 1 wniosku) oraz uznania czy nabycie przyczep od Sprzedawców nieprofesjonalnych stanowić będą czynności podlegające opodatkowaniu w Polsce (pytanie nr 2 wniosku).
Odnosząc się więc do kwestii objętej pytaniem nr 1 wniosku należy wskazać, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. W niniejszej sprawie, Wnioskodawca (nabywca towarów) - zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT nabędzie towar od Sprzedawcy zarejestrowanego podatnika podatku od wartości dodanej w Irlandii Północnej (Sprzedawca profesjonalny). Jednocześnie, przyczepy kempingowe zakupione przez Wnioskodawcę będą transportowane z Irlandii Północnej (innego niż Polska kraju UE) do Polski i będą służyć Panu w działalności gospodarczej (w celu dalszej sprzedaży). Powyższe oznacza, że w analizowanej sprawie zostaną spełnione przesłanki art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy i transakcja nabycia przyczepy kempingowej będzie stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane na terytorium kraju.
Odnosząc się zaś do Państwa wątpliwością w zakresie pytania nr 2 wskazać należy z powołanych przepisów prawa wynika, że dla uznania zakupu towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju konieczne jest spełnienie warunku związanego ze statusem podatkowym uczestników transakcji. Co do zasady więc, dostawca i nabywca towarów muszą być podatnikami VAT lub podatku od wartości dodanej.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy zauważyć że transakcja przedstawiona w zakresie pytania nr 2 nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy. Aby móc uznać transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy Sprzedawca powinien być podatnikiem podatku od wartości dodanej, czego zabrakło w przedmiotowym przypadku. Z opisu sprawy wynika, że Sprzedawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (Sprzedawca nieprofesjonalny). Zatem skoro Sprzedawca nie jest podatnikiem - nie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy. W konsekwencji nabycie przyczep kempingowych od Sprzedawców nieprofesjonalnych nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy.
W konsekwencji skoro nabycie przyczep kempingowych od podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku od wartości dodanej nie będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w myśl art. 9 ust. 1 ustawy, to nie powstanie obowiązek podatkowy VAT po Pana stronie.
Zatem Pana stanowisko, w zakresie pytania nr 1 i pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.