
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 maja 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 19 maja 2025 r.o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 czerwca 2025 r. (data wpływu 24 czerwca 2025 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A. S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polską spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatnikiem VAT czynnym a także podatnikiem podatku VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi (…) oraz sprzedaż (…). Obecnie w skład A. S.A. (...). Dodatkowo Spółka prowadzi działalność w zakresie (…).
W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje dostaw towarów, które są transportowane z Polski do innych krajów Unii Europejskiej (dalej: UE) przez Przewoźnika zewnętrznej firmy spedycyjnej na podstawie umowy trójstronnej na usługi przeładunkowe i transportowe (dalej: umowa). Umowa zawarta jest pomiędzy Wnioskodawcą, Nabywcą/Odbiorcą towarów oraz firmą spedycyjną. Przedmiotem umowy jest rozładunek towarów z pojazdu Wnioskodawcy w magazynie firmy spedycyjnej, ich obsługa i konsolidacja z innymi towarami, a następnie transport do Nabywcy. Umowa ta realizowana jest na zasadach Incoterms 2020 oraz obejmuje następujące etapy:
·Zamówienie towaru przez Nabywcę: Odbiorca składa zamówienie na określony towar, który jest następnie przygotowywany do wysyłki przez Spółkę. Spółka wystawia dokumenty dostawy WZ bezpośrednio na Nabywcę towarów, zgodnie z umową.
·Dostawa do firmy spedycyjnej w Polsce: Spółka dostarcza zamówiony towar do firmy spedycyjnej zgodnie z warunkami Incoterms CIP (Carriage and Insurance Paid to). Oznacza to, że Spółka ponosi koszty transportu oraz ubezpieczenia towaru do momentu dostarczenia go do firmy spedycyjnej.
·Transport do klienta: Firma spedycyjna, działając jako przewoźnik, dostarcza towar do klienta na terenie Unii Europejskiej zgodnie z regułami DAP (Delivered at Place). Oznacza to, że przewoźnik ponosi odpowiedzialność za transport towaru od momentu jego odbioru aż do dostarczenia go do klienta.
·Spółka wystawia Fakturę VAT na Nabywcę towarów, zgodnie z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, stosując stawkę 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz wysyła ją na wskazany adres e-mail, zgodnie z umową,
·Spółka pobiera potwierdzone przez Nabywcę dokumenty dostawy WZ oraz CMR z internetowej platformy logistycznej udostępnionej przez firmę spedycyjną.
W myśl art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usług. Moment powstania obowiązku podatkowego reguluje umowa, zgodnie z którą proces dostawy mieści się w standardzie ABC. Dni A, B, C są kolejnymi dniami roboczymi. Dni A i B są dniami roboczymi w Polsce, natomiast dzień C jest dniem roboczym w kraju dostawy do Nabywcy. W dniu A Nabywca zamawia usługę u firmy spedycyjnej oraz przesyła powiadomienie o dostawie za pośrednictwem platformy powiadomień. W dniu B Spółka dostarcza towary do magazynu firmy spedycyjnej zgodnie z powiadomieniem o dostawie. W dniu C firma spedycyjna dostarcza towary do kraju dostawy Nabywcy.
Podmioty uczestniczące w transakcji są zarejestrowane dla celów podatku VAT UE i tym samym posiadają numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwa członkowskie UE, zawierający dwuliterowy symbol określający kod państwa, weryfikowany w systemie VIES prowadzonym przez Komisję Europejską.
Według obowiązujących zapisów ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje jeśli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 6 i 7 ustawy o VAT. Dodatkowo dla uznania danej czynności za WDT (wewnątrzwspólnotową dostawę towarów) musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego kraju państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów następuje prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Podatnik musi posiadać dokumenty przewozowe oraz specyfikację ładunku, które potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy w innym państwie członkowskim. WDT podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem spełnienia określonych warunków, takich jak posiadanie ważnego numeru identyfikacyjnego VAT UE przez nabywcę oraz odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów.
W odniesieniu do powyższych transakcji Spółka rozpoznaje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowuje tą transakcję według stawki podatku w wysokości 0%.
Zgodnie z zapisami ustawy o VAT dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt. 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju:
- dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
- specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
Działając w zgodzie z powyższymi zapisami ustawy o VAT Wnioskodawca gromadzi wymaganą dokumentację, spełniając przesłanki umożliwiające rozpoznanie transakcji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a co za tym idzie stosuje stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%.
W związku z powyższym Spółka dokonuje dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, a także upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju oraz składa deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów jako zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
W uzupełnieniu wniosku udzielili Państwo następujących odpowiedzi:
1)jakie konkretnie dokumenty/komplet dokumentów posiadacie Państwo w związku z dokonaną transakcją, o której mowa we wniosku przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy;
W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka informuje, że w dokumentacji posiada następujące dokumenty związane z dokonaną transakcją, o której mowa we wniosku, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy:
·Dokument przewozowy CMR,
·Dokument WZ (wewnętrzny dokument wydania towarów na zewnątrz),
·Faktura VAT.
2)czy w swej dokumentacji w związku z dokonaną przedmiotową transakcją, o której mowa we wniosku, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, posiadacie Państwo dowód w postaci specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)? Jeżeli nie, to czy wystawiana przez Państwa faktura VAT zawiera dane identyfikujące towar (nazwa towaru, ilość oraz cena);
W odpowiedzi na pytanie dotyczące dokumentacji związanej z dokonaną przedmiotową transakcją, o której mowa we wniosku, Spółka uprzejmie informuje, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej Spółka posiada dokument WZ (wewnętrzny dokument wydania na zewnątrz), w którym znajduje się specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). Dodatkowo, wystawiana przez Spółkę faktura VAT zawiera dane identyfikujące towar, takie jak nazwa towaru, ilość oraz cena.
3)czy w trakcie transportu z magazynu Spółki do magazynu logistycznego firmy spedycyjnej na terytorium kraju towary poddawane są jakimkolwiek czynnościom mającym na celu modyfikację, ulepszanie, zmienianie itp. - jeśli tak, należy opisać na czym konkretnie te czynności polegają i w jaki sposób (w jakim zakresie) zmieniają, modyfikują towary;
W odpowiedzi na pytanie dotyczące transportu towarów z magazynu Spółki do magazynu logistycznego firmy spedycyjnej na terytorium kraju, Spółka uprzejmie informuje, że towary nie są zmieniane, ulepszane ani poddawane jakimkolwiek czynnościom mającym na celu ich modyfikację.
Pytanie
Czy dostawy realizowane na podstawie umowy trójstronnej stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, do której spółka może zastosować stawkę 0% w myśl art. 42 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy realizowane na warunkach i w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym wniosku stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, do której Spółka może zastosować stawkę 0% zgodnie z art. 42 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 13 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
·podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
·osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
·podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego
·innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą,
·podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
W myśl art. 20 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4.
Mając na uwadze art. 22 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Odnosząc się do art. 42 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
·podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
·podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
·podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
·dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
·specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
‒ile łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego kraju UE.
W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:
·imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
·adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
·określenie towarów i ich ilości;
·potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
·rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym opisem sprawy należy stwierdzić, że dostawa towarów realizowana zgodnie z porozumieniem trójstronnym, spełnia warunki do uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W związku z tym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do opodatkowania ww. dostaw stawką podatku 0%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, podatnikiem VAT czynnym a także podatnikiem podatku VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi (…) oraz sprzedaż (…). Dodatkowo Spółka prowadzi działalność w zakresie (…). W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje dostaw towarów, które są transportowane z Polski do innych krajów Unii Europejskiej przez Przewoźnika zewnętrznej firmy spedycyjnej na podstawie umowy trójstronnej na usługi przeładunkowe i transportowe. Umowa zawarta jest pomiędzy Wnioskodawcą, Nabywcą/Odbiorcą towarów oraz firmą spedycyjną. Przedmiotem umowy jest rozładunek towarów z pojazdu Wnioskodawcy w magazynie firmy spedycyjnej, ich obsługa i konsolidacja z innymi towarami, a następnie transport do Nabywcy.
Odbiorca składa zamówienie na określony towar, który jest następnie przygotowywany do wysyłki przez Spółkę. Spółka wystawia dokumenty dostawy WZ bezpośrednio na Nabywcę towarów, zgodnie z umową. Spółka następnie dostarcza zamówiony towar do firmy spedycyjnej, zgodnie z warunkami Towary w magazynie firmy spedycyjnej nie są zmieniane, ulepszane ani poddawane jakimkolwiek czynnościom mającym na celu ich modyfikację. Firma spedycyjna, działając jako przewoźnik, dostarcza towar do klienta na terenie Unii Europejskiej. Spółka wystawia fakturę VAT na Nabywcę towarów, zgodnie z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, stosując stawkę 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz wysyła ją na wskazany adres e-mail, zgodnie z umową. Następnie Spółka pobiera potwierdzone przez Nabywcę dokumenty dostawy WZ oraz CMR z internetowej platformy logistycznej udostępnionej przez firmę spedycyjną.
Podmioty uczestniczące w transakcji są zarejestrowane dla celów podatku VAT UE i tym samym posiadają numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwa członkowskie UE, zawierający dwuliterowy symbol określający kod państwa, weryfikowany w systemie VIES.
Spółka w dokumentacji posiada dokumenty związane z dokonaną transakcją, o której mowa we wniosku, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, tj.:
·Dokument przewozowy CMR,
·Dokument WZ (wewnętrzny dokument wydania towarów na zewnątrz), w którym znajduje się specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT,
·Faktura VAT zawiera dane identyfikujące towar, takie jak nazwa towaru, ilość oraz cena.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy dostawy realizowane na podstawie umowy trójstronnej stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę, do której Spółka może zastosować stawkę 0%.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w myśl art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2) (uchylony)
3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
4) (uchylony)
– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.
Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że Spółka zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowej dokonuje wywozu określonych towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju w wyniku odpłatnej dostawy towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) na znanego Nabywcę/Odbiorcę towarów, który jest zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowej w państwie członkowskie właściwym dla Nabywcy/Odbiory końcowego. Nabywca na podstawie złożonego zamówienia na określony towar jest już znany Wnioskodawcy przed rozpoczęciem transportu towarów z terytorium kraju. Ponadto Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy gromadzi następujące dokumenty, tj.:
·Dokument przewozowy CMR,
·Dokument WZ (wewnętrzny dokument wydania towarów na zewnątrz), w którym znajduje się specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT,
·Faktura VAT zawiera dane identyfikujące towar, takie jak nazwa towaru, ilość oraz cena.
Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Spółka spełnia przesłanki, do uznania dokonywanej przez nią dostawy towarów na rzecz znanego Nabywcy/Odbiorcy końcowego towarów za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Przemieszczenie towarów przez Spółkę do magazynu firmy spedycyjnej, które następnie zostaną przemieszczone z tego magazynu do Nabywcy/Odbiorcy końcowego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, nie ma wpływu na przerwanie dokonywanej przez Spółkę na terytorium kraju wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ponieważ zamówiony (określony) towar od chwili rozpoczęcia wywozu od Spółki z terytorium kraju jest przeznaczony do konkretnego znanego już Nabywcy/Odbiorcy końcowego. Ponadto towary te nie są poddawane żadnym czynnościom mającym na celu modyfikację, ulepszanie czy zmienianie. Towar w niezmienionym stanie przekazywany jest do Nabywcy/Odbiorcy końcowego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. W konsekwencji w momencie wywozu towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, po stronie Spółki doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.
Ponadto dokumenty zgromadzone przez Spółkę w związku z dokonaną wewnątrzwspólnotową dostawą towarów stanowią dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają Spółkę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Zatem Państwa stanowisko, należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach stanu przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
