Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe– w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy prowadzonych przez Klub jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…), pakietów lekcji oraz kursów przygotowawczych (…) i szkolenia (…) (pytanie nr 1),

-nieprawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 opłaty za wstęp (…) (pytanie nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismami z 30 kwietnia 2025 r, oraz 14 maja 2025 r. (data wpływu do Organu odpowiednio 5 maja 2025 r., oraz 14 maja 2025 r.) oraz pismem z 12 maja 2025 r. (data wpływu do Organu 12 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Klub (…)(dalej: „K”, „Klub”, „Stowarzyszenie”) jako wpisany do Rejestru Stowarzyszeń posiada osobowość prawną i ciąży na nim nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych na terytorium Polski. Klub jest (…). Powstał w (…). Głównym celem Stowarzyszenia jest (…).

Działalność K wspiera swoich członków, którzy tworzą silną społeczność (…). Klub kładzie duży nacisk (…).

Zarząd K ściśle nadzoruje zarówno utrzymanie (…), jak i realizację celów statutowych - takich jak (…). Zarząd Stowarzyszenia odpowiada również za (…).

Od (…) roku K jest członkiem (…), dzięki czemu zawodnicy Klubu mogą brać udział w ogólnopolskich mistrzostwach i turniejach (np. (…)). Stowarzyszenie wybiera reprezentację na te zawody, (…).

K, dzięki wieloletniej działalności, rozbudowanej infrastrukturze oraz szerokiej ofercie (…),(…). Klub nie tylko popularyzuje (…), ale także wspiera rozwój sportowy swoich członków, organizując (…). Jego działalność przyczynia się do budowania (…).

W ramach swojej działalności statutowej K organizuje kursy i szkolenia (…). Usługi te są prowadzone przez wykwalifikowanych trenerów, (…). Przy tym każdorazowo podmiotem świadczącym usługę szkolenia (…) jest Klub, który na podstawie miesięcznych zestawień dokonuje rozliczeń z instruktorami, wypłacając im wynagrodzenie na podstawie miesięcznego zestawienia lekcji, które przeprowadził w Klubie w danym miesiącu.

Klub (…) jest czynnym podatnikiem VAT.

Zakres kursów i szkoleń

1.Kursy przygotowawcze (…) – są to kursy skierowane do osób początkujących, (…).

2.Indywidualne lekcje (…) – prowadzone są przez wykwalifikowanych trenerów, dostosowane do poziomu zaawansowania uczestników.

3.Pakiety lekcji – (…).

4.Szkolenia (…).

Cel działalności szkoleniowej

Usługi w postaci kursów i szkoleń świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Celem prowadzonych kursów i szkoleń jest (…). Przedmiotowe usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu (…). Są to usługi ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym.

Usługi nie są bezpośrednio związane z działalnością marketingową oraz reklamowo - promocyjną Klubu.

Charakter finansowania działalności szkoleniowej

Opłaty za kursy i szkolenia pobierane są przez Klub i przeznaczane na realizację celów statutowych, (…). Klub nie osiąga zysku z tej działalności, a wszystkie wpływy są reinwestowane w rozwój Klubu (…).

Opłaty (…)

Oprócz opłat za przeprowadzenie lekcji, od kursantów – oraz wszystkich innych osób, (…) – pobierana jest opłata za wstęp, (…). (…)

Opłata ta nie jest powiązana z udostępnieniem sprzętu (…). Za wynajem sprzętu Klub pobiera osobne opłaty, które są przedmiotem opodatkowania VAT.

Pobierając powyższe opłaty Klub nie jest nastawiony na osiąganie zysków, opłaty służą finansowaniu podstawowej – sportowej – działalności Klubu.

Pismem z 30 kwietnia 2025 r. i 12 maja 2025 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

Opis Cel działalności szkoleniowej dotyczy punktów 1-4, tj. całokształtu działalności szkoleniowej Klubu. Jednoznacznie przesądza o tym zwrot „kursów i szkoleń” – szkolenia mogą mieć charakter indywidualnych lekcji, jak i pakietów lekcji, nie tracą jednak przez to charakteru szkolenia. (…) jako sport indywidualny, może być przedmiotem indywidualnego szkolenia.

Poniżej wskazuję odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1. Czy usługi w postaci:

a)Kursów przygotowawczych (…),

b)Jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…),

c)Pakietów lekcji,

d)Szkolenia (…)

są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym?

Odpowiedź: Tak, usługi wymienione w punktach a-d są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

2. Czy usługi w postaci:

a)Kursów przygotowawczych (…),

b)Jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…),

c)Pakietów lekcji,

d)Szkolenia (…)

są usługami koniecznymi do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim?

Odpowiedź: Tak, usługi wymienione w punktach a-d są usługami koniecznymi do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

3. Czy usługi w postaci:

a)Kursów przygotowawczych (…),

b)Jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…),

c)Pakietów lekcji,

d)Szkolenia (…),

mają charakter czystego wypoczynku i rozrywki, tj. czy służą rekreacji?

Odpowiedź: Nie, usługi wymienione w punktach służą poprawie kompetencji sportowych uczestników.

W tym miejscu pełnomocnik pragnie zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 listopada 2024 r., o sygn. I FSK 521/21: Po trzecie, ocena czy usługa jest ściśle związana ze sportem wymaga odniesienia się do celu wprowadzonego zwolnienia. Już dyrektywa 112 definiuje, że chodzi o czynności wykonywane w interesie publicznym. Celem jest obniżenie kosztów uprawiania sporu, zwiększenie zatem jego dostępności. Oczywiście w interesie publicznym jest rozumienie pojęcia sportu w jak najszerszym wymiarze. Nie chodzi zatem jedynie o sport zawodowy, ale także szeroko rozumiany sport amatorski. W konsekwencji bardzo trudno określić granice co jest sportem, a jaka aktywność jest jedynie rekreacją, czy też wypoczynkiem. Uwzględniając cel tego zwolnienia za uprawianie sportu należy rozumieć nie tylko uczestnictwo lub przygotowywanie się do rywalizacji sportowej, ale także każdą aktywność fizyczną. Państwo zwalniając tego typu czynności z podatku sprawia, że rezygnując z wpływów podatkowych, obniża koszty finansowe tej aktywności, co za tym idzie preferując określony sposób spędzania wolnego czasu.

W świetle powyższego, pytanie Organu jawi się jako bezprzedmiotowe. Przytoczone orzeczenie NSA wskazuje, że nie jest uprawnione wyłączenie sportu amatorskiego, uprawianego rekreacyjnie, z zakresu zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

4. Czy usługi w postaci:

a)Kursów przygotowawczych  (…),

b)Indywidualnych lekcji (…), jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…),

c)Pakietów lekcji,

d)Szkolenia (…),

są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym?

Odpowiedź: Tak, usługi wymienione w punktach a-d są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

5.Czy usługi, za które pobierane są opłaty, o których mowa we wniosku w pytaniu nr 1 (opłaty za kursy i szkolenia) i pytaniu nr 2 (opłaty za dostęp do infrastruktury (…)), są związane z:

a)działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną,

b)wstępem na imprezy sportowe,

c)usługami odpłatnego prowadzenia (…),

d)usługami odpłatnego zakwaterowania (…),

e)usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością?

Odpowiedź: Nie, usługi wymienione w punktach a-e nie są związane z działalnością marketingową, wstępem na imprezy sportowe, usługami odpłatnego prowadzenia (…), ani usługami odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

6.W odniesieniu do opłat za dostęp do infrastruktury (…) (o których mowa w pytaniu nr 2) proszę wskazać:

a)Czy dotyczą usług mających charakter czystego wypoczynku i rozrywki, tj. czy służą rekreacji?

Odpowiedź: Nie, usługi wymienione w punktach służą poprawie kompetencji sportowych uczestników.

b)Czy ww. opłaty są pobierane za usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym?

Odpowiedź: Tak, ww. opłaty są pobierane za usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

c)Czy usługi, za które pobierane są ww. opłaty są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim?

Odpowiedź: Tak, usługi za które pobierane są ww. opłaty są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

d)Czy ww. opłaty są pobierane za usługi świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym?

Odpowiedź: Tak, ww. opłaty są pobierane za usługi świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

e) Czy Państwo pobierając ww. opłaty są/nie są nastawieni na osiąganie zysków?

Odpowiedź: Nie, K pobierając ww. opłaty nie jest nastawione na osiąganie zysków.

W piśmie z 14 maja 2025 r. wskazali Państwo:

Czy usługi, za które pobierane są opłaty, o których mowa:

-w pytaniu postawionym w piśmie z 30 kwietnia 2025 r. (opłaty za jednoosobowe i dwuosobowe lekcje (…), pakiety lekcji, kursy przygotowawcze (…), szkolenia (…))

-w pytaniu nr 2 postawionym we wniosku (opłaty za dostęp do infrastruktury (…))

są związane z usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością?

Odpowiedź: Nie, wymienione usługi nie są związane z usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Pytania (pytanie nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 30 kwietnia 2025 r.)

1.Czy prowadzone przez Klub jednoosobowe i dwuosobowe lekcje (…), pakiety lekcji oraz kursy przygotowawcze (…) i szkolenia (…) korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, jako usługi związane z działalnością na rzecz kultury fizycznej, realizowane przez organizację nie nastawioną na osiąganie zysku?

2.Czy opłaty za dostęp do infrastruktury (…), korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (stanowisko do pytania nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 30 kwietnia 2025 r.)

1.W opinii Wnioskodawcy, prowadzone przez Klub jednoosobowe i dwuosobowe lekcje (…), pakiety lekcji oraz kursy przygotowawcze (…) i szkolenia (…) korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT jako usługi związane z działalnością na rzecz kultury fizycznej, realizowane przez organizację nie nastawioną na osiąganie zysku.

2.W opinii Wnioskodawcy, opłaty za dostęp do infrastruktury (…), korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), zwolnieniu z opodatkowania podlegają usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a)są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b)świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c)są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji legalnej sportu, ani też nie odsyłają do innych aktów prawnych w tym zakresie. Definicja sportu została zawarta w ustawie o sporcie. Jednakże zgodnie z doktryną prawa podatkowego oraz linią orzeczniczą, w przypadku braku legalnej definicji danego pojęcia w ustawie podatkowej, ze względu na autonomię prawa podatkowego, nie należy korzystać z definicji legalnych zawartych w aktach normatywnych innych gałęzi prawa (vide wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 lutego 2017 r., I SA/Lu 934/16 oraz wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 października 2016 r., I SA/Gd 975/16). W takim przypadku pojęcie sportu na potrzeby ustawy o VAT należy interpretować zgodnie z pojęciem tego wyrazu jakie występuje w języku potocznym.

Analogiczne stanowisko zajął Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku z dnia 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16. TSUE uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia „sportu”, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27)”.

Następnie TSUE wskazał, że „w odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia „sportu” w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle (...) aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.”

W wyroku TSUE z dnia 21 lutego 2013 r. C-18/12, Trybunał orzekł, że „w odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Przytoczone powyżej wyroki TSUE stanowią istotną wskazówkę interpretacyjną, ze względu na fakt, że art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi wynik implementacji do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Mając powyższe na uwadze, kursy i szkolenia organizowane przez K, w tym kursy przygotowawcze do uzyskania (…), indywidualne lekcje (…), pakiety lekcji oraz szkolenia dla (…), są ściśle związane ze sportem. Celem tych usług jest (…), co stanowi realizację statutowych celów Klubu. (…), oprócz znajomości zasad dotyczących przebiegu rozgrywki, wymaga również ciągłego doskonalenia umiejętności technicznych. (…). Z tego też względu Klub nawiązał współpracę z doświadczonymi trenerami, dzięki którym osoby zainteresowane (…), mogą poznać zasady gry, oraz doskonalić swój warsztat techniczny.

W szczególności, kursy przygotowawcze (…) umożliwiają uczestnikom zdobycie umiejętności wymaganych do gry (…), co wpisuje się w (…). Podobnie indywidualne, dwuosobowe i grupowe lekcje, ukierunkowane na doskonalenie techniki gry (…). Poziom umiejętności oraz częstotliwość udziału uczestników w lekcjach indywidualnych lub kursach pozostaje bez znaczenia dla związku świadczonych przez Klub usług a sportem.

Jak natomiast wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 listopada 2024 r. o sygn. I FSK 521/21: „Po trzecie, ocena czy usługa jest ściśle związana ze sportem wymaga odniesienia się do celu wprowadzonego zwolnienia. Już dyrektywa 112 definiuje, że chodzi o czynności wykonywane w interesie publicznym. Celem jest obniżenie kosztów uprawiania sporu, zwiększenie zatem jego dostępności. Oczywiście w interesie publicznym jest rozumienie pojęcia sportu w jak najszerszym wymiarze. Nie chodzi zatem jedynie o sport zawodowy, ale także szeroko rozumiany sport amatorski. W konsekwencji bardzo trudno określić granice co jest sportem, a jaka aktywność jest jedynie rekreacją, czy też wypoczynkiem. Uwzględniając cel tego zwolnienia za uprawianie sportu należy rozumieć nie tylko uczestnictwo lub przygotowywanie się do rywalizacji sportowej, ale także każdą aktywność fizyczną. Państwo zwalniając tego typu czynności z podatku sprawia, że rezygnując z wpływów podatkowych, obniża koszty finansowe tej aktywności, co za tym idzie preferując określony sposób spędzania wolnego czasu.”

K, jako stowarzyszenie posiadające osobowość prawną i wpisane do Rejestru Stowarzyszeń, prowadzi działalność statutową ukierunkowaną na propagowanie kultury fizycznej. Celem działania Klubu jest m.in. (…). Ponadto, wszelkie dochody z prowadzonej działalności są reinwestowane w realizację celów statutowych, takich jak (…).

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że usługi, o których mowa w przedmiotowym wniosku są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz są świadczone przez podmiot, którego celem statutowym jest (…) – (…).

Jak wskazano powyżej, prowadzone szkolenia oraz kursy mają na celu naukę lub udoskonalanie umiejętności technicznych, (…). Biorąc pod uwagę skomplikowane zasady oraz trudności techniczne, kształcenie graczy w postaci m.in. szkoleń, kursów lub lekcji indywidualnych jest konieczne do uprawiania (…)w sposób prawidłowy i bezpieczny. Usługi, opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku realizowane są przez Klub – a więc, klub sportowy, a przy tym podmiot, którego celem statutowym jest (…). Klub jest przy tym podmiotem, który nie jest nastawiony na osiąganie zysku, a na realizację celów statutowych, tj. popularyzację określonego sportu. Ewentualne dochody z prowadzonej działalności, w tym z tytułu organizowanych kursów, są przeznaczane na realizację celów statutowych Klubu, takich jak (…).

Uczestnikami kursów, są osoby fizyczne (…).

Zgodnie z powyższym, wszystkie dodatkowe warunki zwolnienia należy uznać za spełnione.

Ad. 2

Również opłaty za dostęp do infrastruktury (…), mogą korzystać ze zwolnienia z VAT, jeśli są one nieodłącznie związane z działalnością na rzecz kultury fizycznej prowadzoną przez organizację. W przypadku K, opłaty za (…) pobierane od uczestników kursów i szkoleń są integralnym elementem usług (…) i służą bezpośrednio realizacji celów statutowych. Należy przy tym podkreślić, że opłata (…) nie stanowi (nieobjętej zwolnieniem) usługi wynajmu obiektu sportowego za odpłatnością. W trakcie rozgrywek (…) może przebywać wielu niezwiązanych ze sobą graczy, (…). W rezultacie również dla opłat (…) znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w rozstrzygnięciu Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 19 grudnia 2013 r. o sygn. C-495/12, który to wyrok wprost dotyczył opłat za wstęp (…):

Poprzez pytania szóste i siódme, które należy zbadać łącznie, sąd odsyłający zmierza co do zasady do ustalenia, czy art. 133 akapit pierwszy lit. d) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że zezwala on państwom członkowskim na wyłączenie ze zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. m) tejże dyrektywy świadczenia usług polegających na przyznaniu prawa do korzystania (…) zarządzanego przez organizację nienastawioną na osiąganie zysku, która posiada strukturę członkowską, w przypadku gdy te usługi są świadczone na rzecz graczy niebędących członkami tej organizacji.

Istotą rozstrzygnięcia jest natomiast stwierdzenie, że niezależnie od tego, czy opłata jest pobierana od członków klubu, czy niezrzeszonych – podlega zwolnieniu z VAT na art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112:

Z powyższego wynika, że opłata za wstęp uiszczana za korzystanie (…) przez graczy niebędących członkami organizacji nienastawionej na osiąganie zysku, która zarządza tym polem i posiada również strukturę członkowską, nie stanowi dochodu dodatkowego w rozumieniu art. 134 lit. b) dyrektywy 2006/112.

W świetle powyższych rozważań na pytania od pierwszego do piątego należy odpowiedzieć, że art. 134 lit. b) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie wyłącza on ze zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. m) tej dyrektywy świadczenia usług polegającego na przyznaniu przez organizację nienastawioną na osiąganie zysku, która zarządza (…) i posiada strukturę członkowską, prawa do korzystania (…) graczom niebędącym członkami tej organizacji.

Mając na uwadze powyższe argumenty, działalność szkoleniowa K, obejmująca kursy przygotowawcze (…), lekcje indywidualne i grupowe, pakiety lekcji oraz szkolenia (…), powinna korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Równocześnie zwolnieniem objęte są opłaty za wstęp (…) w celu uprawiania sportu (w tym poprzez udział w treningach, lekcjach i szkoleniach), jeśli służą realizacji celów statutowych Klubu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Definicja świadczenia usług, stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia dla świadczonych czynności objętych pytaniem nr 1 i 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością;

W świetle art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”:

Państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zatem analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z tego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji. Przepisy ustawy nie zawierają jednak definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488 ze zm.).

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie:

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie:

Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Z analizy powołanych wyżej przepisów prawa wynika, że podatnik, aby mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, który implementuje do krajowego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku VAT określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazuje, że spełniają Państwo przesłankę podmiotową warunkującą zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, gdyż są Państwo Klubem sportowym.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie podkreślenia wymaga, że zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że:

wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia „sportu”, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia „sportu” w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie „sportu” ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu „sport”, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, że:

po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy (10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport.

Wskazania wymaga również wyrok TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał stwierdził, że:

w odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki.

Jak wskazano powyżej, aby mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, muszą Państwo również spełnić przesłankę o charakterze przedmiotowym, która odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – czyli usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, koniecznych do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i świadczonych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W pierwszej kolejności wątpliwości Państwa dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy dla prowadzonych przez Klub jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…), pakietów lekcji oraz kursów przygotowawczych (…) i szkolenia (…) (pytanie nr 1).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że usługi w postaci kursów przygotowawczych (…), jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…), pakietów lekcji oraz szkolenia (…) są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Ww. usługi są usługami koniecznymi do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Usługi te nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki, ale służą poprawie kompetencji sportowych uczestników.

Usługi, za które pobierane są opłaty za kursy przygotowawcze (…), jednoosobowe i dwuosobowe lekcje (…), pakiety lekcji, szkolenia (…) nie są związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępem na imprezy sportowe, usługami odpłatnego prowadzenia (…), usługami odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz z usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Państwo pobierając ww. opłaty nie są nastawieni na osiąganie zysków. Opłaty służą finansowaniu podstawowej – sportowej działalności Klubu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że usługi w postaci kursów przygotowawczych (…), jednoosobowych i dwuosobowych lekcji (…), pakietów lekcji, szkolenia (…), za które pobierają Państwo opłaty, podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Wskazali Państwo, że przedstawione usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia i nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki. Zatem, skoro usługi, o których mowa we wniosku, mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i świadcząc ww. usługi nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a opłaty pobierane za ww. usługi służą finansowaniu podstawowej sportowej działalności Klubu, to usługi te mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jednocześnie, wskazali Państwo, że usługi nie dotyczą usług objętych wyłączeniem ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Państwa dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy dla opłaty za dostęp do infrastruktury (…) (pytanie nr 2).

W opisie sprawy wskazali Państwo, że oprócz opłat za przeprowadzenie lekcji, od kursantów - oraz wszystkich innych osób, które odwiedzają Klub w celu (…) – pobierana jest opłata za dostęp do infrastruktury (…) – opłata za wstęp tzw.(…)

W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia „wstępu”. W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl) pod pojęciem tym należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zgodnie z definicją słownikową „wstęp” należy rozumieć jako możliwość wejścia „gdzieś”. Bilet wstępu, np. (…) czy też do siłowni, sauny czy solarium daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z dostępnych urządzeń.

W opisanej sytuacji opłata za wstęp daje dostęp do infrastruktury (…) czyli możliwość korzystania z tej infrastruktury. Pobierają Państwo odrębnie opłaty za wstęp, za prowadzone lekcje oraz kursy przygotowawcze oraz opłaty za wynajem (…). Każda z tych opłat uprawnia odrębnie do różnego rodzaju usług. Usługi wstępu nie można uznać za usługi ściśle związane ze sportem, gdyż uprawniają one w analizowanej sprawie do dostępu do infrastruktury(…).

Jak już wyżej wskazano ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia (…), usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ze zwolnienia mogą korzystać tylko usługi związane ze sportem. Natomiast usługa dostępu do infrastruktury (…), inaczej wstęp, nie jest usługą związaną ze sportem.

W związku z powyższym opłaty, które Państwo pobierają za wstęp (…) nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, gdyż w opisie stanu faktycznego jednoznacznie wskazali Państwo, że pobierana opłata tzw. (…) dotyczy wstępu na (…).

Stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanego w uzasadnieniu wyroku TSUE C-495/12 należy stwierdzić, że dotyczy on innej sytuacji aniżeli wskazana w opisie wniosku tj. dotyczy usług świadczonych przez organizację nienastawioną na osiąganie zysku, która zarządza (…) i posiada strukturę członkowską.

Ocena prawna stanowiska Państwa odnosi się tylko ściśle do zakresu zadanych pytań tj. zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, bowiem tylko ten przepis był przedmiotem wniosku.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Jednocześnie należy podkreślić, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.