Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący uznania Miasta za podatnika podatku od towarów i usług w związku z wniesieniem aportem do Spółki infrastruktury kanalizacji deszczowej oraz podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług transakcji przekazania ww. infrastruktury w drodze aportu do Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miasto (…) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. z 2024 r. poz. 1465) i prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1530).

Miasto wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne nałożone na jednostkę odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. Zdecydowana większość tych zadań ma charakter publicznoprawny, niektóre czynności Miasto wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, traktując je jako podlegające przepisom VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, obejmując sprawy dotyczące wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Realizując wyżej wymienione zadania własne, Gmina od lat podejmuje działania inwestycyjne, w ramach których powstaje infrastruktura kanalizacji deszczowej. Kanalizacja ta jest usytuowana głównie w pasach drogowych przy uwzględnieniu lokalizacji innych urządzeń i budowli podziemnych, a także nadziemnych o głębokich fundamentach. Przez system kanalizacji deszczowej rozumie się zbiór urządzeń wodnych takich jak kanały, rowy, kolektory, rury – przeznaczone do odbioru wód opadowych i roztopowych.

System kanalizacji składa się z sieci kanalizacji deszczowej, przykanalików od wpustów, przepompowni oraz urządzeń podczyszczających na wylotach rzek i kanałów.

Najstarsza kanalizacja deszczowa została wybudowana ponad (…) temu i na przestrzeni kolejnych lat była sukcesywnie rozbudowywana i modernizowana. Łączna długość kanałów deszczowych wynosi łącznie około (…), natomiast łączna długość przykanalików od wpustu wynosi około (…).

Na terenie miasta działa (…) przepompowni wód deszczowych o różnych parametrach technicznych. Ponadto, na rzekach i kanałach działają urządzenia podczyszczające na (…) wylotach, składające się z osadników, separatorów, piaskowników.

Wymienione urządzenia stanowią własność Miasta (…).

Powstała w ramach zadań inwestycyjnych infrastruktura stanowi budowle i spełnia definicję towaru, wynikającą z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361), a jej zbycie stanowi dostawę towarów.

Miasto (…) zamierza wnieść wkładem niepieniężnym (aportem) przedmiotowy majątek do spółki (…). Aport stanowi odpłatną dostawę towarów, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub przez swoje jednostki organizacyjne. Spółka ta jest spółką miejską z 100% udziałem Miasta. Została powołana do zapewnienia ciągłości powszechnej dostępności dostaw wody, odbioru ścieków oraz odbioru wód opadowych i roztopowych zlewni kanalizacji ogólnospławnych na terenie Miasta (…).

Miasto (…) corocznie w trybie zamówienia z wolnej ręki podpisuje ze Spółką odpłatną umowę na utrzymanie kanalizacji deszczowej na terenie miasta (…), będącej jego własnością.

Wartość netto składników majątkowych wchodzących w skład powstałej infrastruktury zostanie ustalona przez niezależnego rzeczoznawcę.

Miasto wnosząc do Spółki aport w postaci infrastruktury kanalizacyjnej powstałej w ramach zadań inwestycyjnych, będzie działać w roli organu władzy publicznej. Infrastruktura została wybudowana w zakresie zadań własnych i do momentu wniesienia jej aportem służy odprowadzaniu wód deszczowych i roztopowych. Zatem, jest i będzie wykorzystywana wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a mianowicie do realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami (art. 15 ust. 6 tej ustawy), czyli do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kanalizacji.

Przeniesienie własności infrastruktury na rzeczy Spółki ma nastąpić w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ Miasto nie będzie działać w charakterze podatnika.

Pytania

1.Czy w związku z opisaną transakcją Miasto (…) będzie występować jako podatnik podatku od towarów i usług?

2.Czy transakcja przekazania infrastruktury kanalizacji deszczowej w drodze aportu do spółki komunalnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Miasta (…), transakcja przekazania przez Gminę infrastruktury kanalizacji deszczowej do spółki (…) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ Miasto (…) nie będzie występować jako podatnik podatku od towarów i usług.

Miasto (…) zamierza dokonać aportu infrastruktury kanalizacyjnej do spółki (…), która jest spółką komunalną, w której Miasto (…) posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym. Została powołana do zapewnienia ciągłości powszechnej dostępności dostaw wody, odbioru ścieków oraz odbioru wód opadowych i roztopowych zlewni kanalizacji ogólnospławnych na terenie Miasta (…). Przedmiotem działalności spółki jest m.in.: odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, pobór, uzdatniania i dostarczanie wody, roboty związane z budową rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych, pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane, roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane, wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych.

W ramach bieżącego utrzymania kanalizacji deszczowej na terenie Gminy, Miasto (…) corocznie w trybie zamówienia z wolnej ręki podpisuje ze Spółką odpłatną umowę, polegającą w szczególności na m.in. prowadzeniu eksploatacji sieci i urządzeń kanalizacji deszczowej, w tym wykonywaniu usług związanych z konserwacją sieci i urządzeń kanalizacji deszczowej, ustalaniu warunków technicznych na wykonanie nowych podłączeń do sieci kanalizacji deszczowej, prowadzeniu niezbędnej dokumentacji technicznej sieci i urządzeń kanalizacji deszczowej, sporządzanie niezbędnych sprawozdań statystycznych. Kanalizacja deszczowa nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

Zdaniem Gminy, planowane wniesienie aportem nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, a Gmina wnosząc wkład niepieniężny nie będzie działać jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawa o VAT), ale jako organ władzy publicznej. Tym samym, transakcja przekazania infrastruktury w drodze aportu nie będzie miała charakteru czynności opodatkowanej.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania Gminy w myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy stanowi, że w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Według art. 2 pkt 22 tej samej ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Powstała w ramach zadań inwestycyjnych infrastruktura kanalizacyjna stanowi budowlę zgodnie z art. 3 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).

Zgodnie z przepisami budowlą jest m.in. obiekt liniowy określony według PKOB: kanalizacja 2223 (Rurociągi sieci kanalizacyjnej rozdzielczej i kolektory). Budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 320), za drogę należy uznać budowlę składającą się z części i urządzeń drogi, budowli ziemnych, lub drogowych obiektów inżynierskich, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, stanowiącą całość techniczno-użytkową, usytuowaną w pasie drogowym i przeznaczoną do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt. Kanalizacja deszczowa wpisuje się w pojęcie urządzeń obcych umieszczonych w pasach drogowym, przez które rozumie się obiekt lub urządzenie, w tym obiekt lub urządzenie budowlane, w szczególności wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne lub elektroenergetyczne, niezwiązane funkcjonalnie z drogą lub ruchem drogowym, z wyjątkiem kanału technologicznego.

Zadaniem kanalizacji deszczowej jest efektywne odprowadzanie wód opadowych z ulic, chodników i dachów, zapobiegając zalaniu oraz podtopieniom.

Zgodnie z art. 35 ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1087), usługi wodne obejmują odprowadzanie do wód lub do urządzeń wodnych – wód opadowych lub roztopowych, ujętych w otwartych lub zamkniętych systemów kanalizacji deszczowej służących do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast. Zgodnie z orzecznictwem obowiązek poniesienia opłat za usługi wodne wiąże się z odprowadzaniem do wód opadowych lub roztopowych uprzednio ujętych w oznaczone rodzaje urządzeń wodnych, tzn. w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej. Przez systemy kanalizacji deszczowej rozumie się zbiór urządzeń wodnych, takich jak kanały, rowy, rury, kolektory, przeznaczone do odprowadzania wód opadowych lub roztopowych. Według Wód Polskich otwarte systemy kanalizacji deszczowej to urządzenia takie jak np. korytka odwadniające, rynsztoki, rynny, rowy, systemy odwodnień i profili dróg, chodników oraz innych powierzchni utwardzonych. Zamknięte systemy kanalizacji deszczowej to rurociągi oraz zamknięte kanały ściekowe wraz ze studzienkami.

Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Zatem w świetle przepisów cywilnoprawnych, infrastruktura, po podłączeniu jej do sieci kanalizacyjnej funkcjonującej na terenie miasta, z prawnego punktu widzenia, nie będzie stanowiła części składowej nieruchomości, przez które przebiega.

Wniesienie aportu do Spółki spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Aport stanowi wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Należy wspomnieć, że w przedmiotowej sytuacji nie mamy do czynienia ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy przedsiębiorstwa (przedmiotem aportu nie są np. zobowiązania, należności, składniki niematerialne, umowy).

Zgodnie z powyższym wniesienie aportem infrastruktury kanalizacyjnej w zamian za udziały na gruncie przepisów o VAT stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza dotyczy w szczególności czynności polegających na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe potwierdza art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. (...) A zatem kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych przez gminę czynności. Czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle powyższego, należy stwierdzić, że gmina będzie uznana za podatnika podatku od towarów i usług gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale jest to realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku VAT jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej. Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Wybudowana infrastruktura nie będzie służyła do wykonywania odpłatnych czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, a Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych pożytków. Zatem, w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana, Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT a zastosowanie będzie miał art. 15 ust. 6 ustawy. W konsekwencji, w ocenie Miasta, w przypadku, gdy w zakresie realizacji danej czynności Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT, nie jest możliwe opodatkowanie planowanej czynności wniesienia przez Miasto (…) aportem infrastruktury kanalizacji deszczowej do Spółki komunalnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z wniosku wynika, że Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując zadania własne, Gmina od lat podejmuje działania inwestycyjne, w ramach których powstaje infrastruktura kanalizacji deszczowej. Kanalizacja ta jest usytuowana głównie w pasach drogowych przy uwzględnieniu lokalizacji innych urządzeń i budowli podziemnych, a także nadziemnych o głębokich fundamentach. Przez system kanalizacji deszczowej rozumie się zbiór urządzeń wodnych takich jak kanały, rowy, kolektory, rury – przeznaczone do odbioru wód opadowych i roztopowych. System kanalizacji składa się z sieci kanalizacji deszczowej, przykanalików od wpustów, przepompowni oraz urządzeń podczyszczających na wylotach rzek i kanałów. Najstarsza kanalizacja deszczowa została wybudowana ponad (…) temu i na przestrzeni kolejnych lat była sukcesywnie rozbudowywana i modernizowana. Łączna długość kanałów deszczowych wynosi łącznie około (…), natomiast łączna długość przykanalików od wpustu wynosi około (…). Na terenie miasta działa (…) przepompowni wód deszczowych o różnych parametrach technicznych. Ponadto, na rzekach i kanałach działają urządzenia podczyszczające na (…) wylotach, składające się z osadników, separatorów, piaskowników. Wymienione urządzenia stanowią własność Miasta (…).

Powstała w ramach zadań inwestycyjnych infrastruktura stanowi budowle i spełnia definicję towaru, a jej zbycie stanowi dostawę towarów. Miasto zamierza wnieść wkładem niepieniężnym (aportem) przedmiotowy majątek do Spółki. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub przez swoje jednostki organizacyjne. Spółka ta jest spółką miejską z 100% udziałem Miasta. Została powołana do zapewnienia ciągłości powszechnej dostępności dostaw wody, odbioru ścieków oraz odbioru wód opadowych i roztopowych zlewni kanalizacji ogólnospławnych na terenie Miasta. Miasto corocznie w trybie zamówienia z wolnej ręki podpisuje ze Spółką odpłatną umowę na utrzymanie kanalizacji deszczowej na terenie miasta (…), będącej jego własnością.

Wartość netto składników majątkowych wchodzących w skład powstałej infrastruktury zostanie ustalona przez niezależnego rzeczoznawcę. Przeniesienie własności infrastruktury na rzeczy Spółki ma nastąpić w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania Miasta za podatnika podatku od towarów i usług w związku z wniesieniem aportem do Spółki infrastruktury kanalizacji deszczowej oraz podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji przekazania ww. infrastruktury w drodze aportu do Spółki.

Jak wskazano wyżej, rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak jednostki samorządu terytorialnego (np. gminy, miasta) należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Jednostki samorządu terytorialnego występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie, w jakim działają w ramach stosunku cywilnoprawnego.

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

•wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,

•w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.

Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, wniesienie aportem powstałego w ramach inwestycji majątku w zamian za udziały należy uznać za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Zatem, wniesienie przez Państwa aportem infrastruktury w postaci kanalizacji deszczowej będzie miało charakter cywilnoprawny. Tym samym, nie będą Państwo działali jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będą mogli Państwo skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru dokonywana za wynagrodzeniem (w formie wyrażonych pieniężnie udziałów) zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że:

1)w związku z opisaną transakcją Miasto (…) będzie występować jako podatnik podatku od towarów i usług,

2)transakcja przekazania infrastruktury kanalizacji deszczowej w drodze aportu do Spółki komunalnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.