
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
29 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 23 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:
·zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy budynków i prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym są posadowione,
·opodatkowania dostawy budynków i prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przez Zainteresowanych,
·prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.
Uzupełnili Państwo wniosek pismem z 21 maja 2025 r. (data wpływu).
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
Zainteresowana będąca stroną postępowania:(…)
Zainteresowani niebędący stroną postępowania: (…)
Opis zdarzenia przyszłego
Punktem wyjścia do złożenia przedmiotowego wniosku stała się umowa przedwstępna sprzedaży jaką Strony zawarły w Kancelarii Notarialnej notariuszy (…), prowadzonej w formie Spółki Cywilnej w (…) , w dniu czwartego lipca dwa tysiące dwudziestego czwartego roku (04.07.2024).
Zgodnie ze wspomnianą umową przedwstępną, Stroną Zobowiązaną do Zbycia (zwaną dalej: „Sprzedającym" lub „Sprzedającymi" oraz „Współwłaścicielem" lub „Współwłaścicielami") są wspólnie małżeństwa (…) oraz (…). Natomiast Stroną Zobowiązaną do Nabycia (zwaną dalej: „Kupującym”) jest spółka 5..
Przedmiotem umowy przedwstępnej jest zobowiązanie Sprzedającego do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz do sprzedaży prawa własności posadowionych na nim budynków, stanowiących odrębną nieruchomość (zwaną dalej: „Nieruchomością").
Grunt wraz z posadowionymi na nim budynkami, zlokalizowane są w (…) oraz objęte są księgą wieczystą numer (...), prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…).
Nieruchomość składa się z działki ewidencyjnej o numerze 1 o łącznej powierzchni 0,6436 ha wraz ze znajdującymi się na niej naniesieniami. Naniesienia stanowią budynki, w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t. j. Dz.U.2024.725, wersja od 20 stycznia 2025 roku), o następującym przeznaczeniu, kubaturze oraz powierzchni użytkowej:
|
Przeznaczenie budynku |
Kubatura budynku (m3) |
Powierzchnia użytkowa budynku (m2) |
|
produkcyjny |
5432,00 |
921,60 |
|
magazynowy |
1682,00 |
381,00 |
|
biurowy |
3923,00 |
579,80 |
Prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz posadowione na tym gruncie budynki, stanowiące odrębną nieruchomość, będące przedmiotem umowy przedwstępnej sprzedaży, zostały nabyte przez Sprzedających w dniu czternastego grudnia dwa tysiące jedenastego roku (14.12.2011), na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego, przed notariusz (…), prowadzonej w formie Spółki Cywilnej w (…).
Nabycia dokonano w proporcji po pięćdziesiąt procent udziałów (50 %) dla Małżonków A. oraz Małżonków B. Przy nabyciu nie otrzymano faktury z wykazaną stawką podatku VAT. Z tytułu tego nabycia, Współwłaścicielom nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Strona sprzedająca była podatnikiem podatku od towarów i usług, zwolnionym z tytułu tejże transakcji od tego podatku, ze względu na to, że przedmiot sprzedaży stanowił towar używany w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT z dnia 11 marca 2004 roku (Dz.U. nr 54, poz. 50 z późn. zm. - oznaczenie na dzień zawarcia umowy, tj. 14.12.2011 r.)
Wszystkie naniesienia, znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości, są współwłasnością Małżonków A. oraz Małżonków B. Wszystkie one są wykorzystywane w działalności gospodarczej (wynajmowane). Każdy ze Współwłaścicieli nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z naniesieniami w celu czerpania korzyści z czynszów, z tytułu wynajmu przedmiotowej nieruchomości.
Zarówno Małżonkowie A., jak i Małżonkowie B. nabyli nieruchomość do majątków osobistych, w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej. Nieruchomość pozostaje w majątkach osobistych Sprzedających do dnia sporządzenia niniejszego wniosku włącznie. Nie planuje się zmiany tego stanu rzeczy aż do finalizacji transakcji sprzedaży, o której mowa w umowie przedwstępnej sprzedaży. Zarówno Małżonków A, jak i Małżonków B. nadal łączy małżeńska wspólność majątkowa.
Począwszy od dwa tysiące dwunastego roku (2012) Sprzedający rozpoczęli wynajem nieruchomości, objętej umową przedwstępną, na rzecz przedsiębiorców, prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Na przestrzeni trzynastu lat najemcy rotowali. Aktualnie nieruchomość wynajmowana jest na rzecz dziewięciu (9) podmiotów gospodarczych.
Wynajmowane powierzchnie wykorzystywane są do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Opierając się na stosownych wpisach w Centralnej Ewidencji oraz Informacji o Działalności Gospodarczej oraz w Krajowym Rejestrze Sądowym, można stwierdzić, że najemcy prowadzą na terenie nieruchomości pozarolnicze działalności gospodarcze w następujących obszarach:
·46.39.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych,
·25.11.Z Produkcja konstrukcji metalowych i ich części,
·45.20.Z Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
·47.71.Z Sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
·10.51.Z Przetwórstwo mleka i wyrób serów,
·25.99.Z Produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana,
·25.11.Z Produkcja konstrukcji metalowych i ich części,
·46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,
·41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.
Udziały w przychodach z najmu wynoszą, stosownie do udziałów w nieruchomości, po pięćdziesiąt procent (50 %) przychodów dla Małżonków A. oraz Małżonków B.. Stroną poszczególnych umów najmu są wszyscy czworo Współwłaściciele nieruchomości (oba Małżeństwa). Wszyscy Współwłaściciele (cztery Osoby, dwa Małżeństwa) uzyskują korzyści z czynszów.
Ze strony Małżonków A., comiesięczne faktury VAT za najem poszczególnych powierzchni na rzecz najemców wystawia małżonek, 2.. Ze strony małżeństwa B., comiesięczne faktury VAT za najem poszczególnych powierzchni na rzecz najemców wystawia małżonek, 3..
Dodatkowo, współwłaściciel 3. wystawia faktury VAT (tzw. refaktury), dokumentujące zużycie mediów przez najemców, na podstawie wskazań podliczników.
Czynsze z tytułu najmu nieruchomości są dokumentowane fakturami wystawianymi przez (…). Praktyka ta wynika z faktu, że obaj Panowie mają statusy podatników VAT czynnych. Faktury zaczęto wystawiać w ten sposób, począwszy od roku 2012 i nie zostało to dotąd zakwestionowane.
Od wystawianych przez Współwłaścicieli faktur, comiesięcznie odprowadzany jest należny podatek VAT. Tytułem przychodów z najmu (tzw. najmu prywatnego), Właściciele rozliczają oraz odprowadzają comiesięcznie zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych.
Umowy najmu (przychody z umów najmu) rozliczają Małżonkowie A. oraz Małżonkowie B.. Należny podatek VAT z tytułu umów najmu rozliczają 2. oraz 3..
Z uwagi na fakt, że Małżonkowie A. oraz Małżonkowie B. rozliczają się wspólnie, do momentu osiągnięcia kwoty dwustu tysięcy (200.000,00) złotych przychodów z najmu w skali roku, odprowadzają podatek w wysokości 8 % przychodów z tego tytułu, natomiast od momentu przekroczenia dwustu tysięcy (200.000,00) złotych przychodów z najmu odprowadzają podatek w wysokości 12,5 % przychodów z tego tytułu.
Zgodnie z wykazem podatników VAT, prowadzonym przez Ministra Finansów, według stanu na dzień składania niniejszego wniosku, Zainteresowani niebędący Stroną postępowania, są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług (VAT). Natomiast Zainteresowana, będąca Stroną postępowania, tj. 1., nie figuruje w rejestrze VAT, jednakże na moment zawarcia umowy przyrzeczonej będzie zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT).
Wnioskodawca nie posiada wiedzy kiedy dokładnie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków, jednakże najprawdopodobniej nastąpiło to w latach 1950-1970. Obecni właściciele nabyli nieruchomość w roku 2011 i są kolejnymi właścicielami. Ponadto od momentu nabycia nieruchomości nie ponosili wydatków na jej ulepszenie. Podobnie, od momentu podpisania umowy przedwstępnej do czasu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, nie planują ponosić wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.
Najemcy również nie ponosili nakładów na ulepszenie lub przebudowę budynków lub ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30 % wartości początkowej ww. obiektów. A zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a momentem sprzedaży upłynie okres dłuższy niż dwa lata.
W dniu 25 lipca 2024 roku Strony otrzymały zawiadomienia z Sądu Rejonowego (…) o dokonaniu wpisu w dziale III księgi wieczystej nr (...) o treści: (…). Podstawę dokonanego wpisu stanowiła przywołana wyżej umowa przedwstępna z dnia czwartego lipca dwa tysiące dwudziestego czwartego roku (04.07.2024). Zawiadomienia zostały doręczone Stronom za pośrednictwem operatora (…), listami poleconymi, na adresy wskazane w treści umowy przedwstępnej jako adresy właściwe do doręczeń.
Na mocy przywołanej na wstępie umowy przedwstępnej sprzedaży Sprzedający zobowiązali się do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz do sprzedaży prawa własności posadowionych na nim budynków, stanowiących odrębną nieruchomość.
Jednym z warunków, określonych w umowie przedwstępnej sprzedaży, jest zgodne postanowienie Stron, że niezwłocznie po jej zawarciu Strona Zobowiązana do Zbycia wystąpi do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, na podstawie wniosku wspólnego, w którym jako strona zostanie wskazana Strona Zobowiązana do Zbycia, a jako zainteresowana zostanie wskazana Strona Zobowiązana do Nabycia, celem uzyskania indywidualnej interpretacji w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT), transakcji sprzedaży nieruchomości, w tym zasadności podstaw do zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Dążąc do sformułowania pytań, przypisanych do zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca starał się możliwie najpełniej opisać najważniejsze okoliczności, mające wpływ na późniejszą subiektywną ocenę prawną zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę.
Pytania
1.Czy planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków, stanowiących odrębną własność, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?
2.Jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie twierdząca, to czy w przypadku złożenia przez Strony zgodnego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług (VAT), transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?
3.Czy Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (5.) ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1. Czy planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków, stanowiących odrębną własność, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków, stanowiących odrębną własność, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 tejże ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, "podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności."
Powołana w powyższym przepisie definicja "działalności gospodarczej" została zawarta w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem: "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych."
Powyższa definicja stanowi implementację do krajowego porządku prawnego regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: "Dyrektywa VAT"). Definicję tę należy interpretować zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wydanym na gruncie Dyrektywy VAT.
W tym zakresie, w wyroku z 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 Enkler, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wskazał, że wynajmowanie rzeczy materialnych (ang. "tangible property") stanowi wykorzystywanie takich rzeczy, które muszą być sklasyfikowane jako "działalność gospodarcza" w rozumieniu wspólnotowych przepisów dotyczących podatku VAT, jeżeli odbywa się to w celu uzyskiwania z nich dochodów w sposób ciągły.
Trybunał uznał więc, że wynajem rzeczy (w tym wynajem nieruchomości), który wiąże się z uzyskiwaniem dochodów w sposób ciągły, stanowi "działalność gospodarczą" w rozumieniu wspólnotowych przepisów dotyczących podatku VAT.
Jednocześnie, warto powołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-62/12 Galin Kostow.
W wyroku tym Trybunał odnosił się do sytuacji, w której osoba fizyczna, która posiada status podatnika VAT z tytułu swojej zasadniczej działalności, zaczyna podejmować inne (niż zasadnicza działalność) działania, które wypełniają definicję "działalności gospodarczej" dla celów VAT (choć cechują się mniejszym stopniem zorganizowania, niż działalność podstawowa, czy też wręcz mają charakter incydentalny). We wspomnianym wyroku Trybunał uznał, że przepisy dotyczące wspólnotowego podatku VAT należy interpretować w ten sposób, że osoba fizyczna, która już jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w związku ze swoją podstawową działalnością (w sprawie tej chodziło o działalność prywatnego komornika), powinna zostać uznana za "podatnika" względem każdej innej działalności gospodarczej, choćby wykonywanej w sposób okazjonalny, pod warunkiem, że działalność mieści się w definicji "działalności gospodarczej" w rozumieniu przepisów dotyczących podatku VAT.
Zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać, że wynajmując nieruchomość, wraz z pozostałymi Współwłaścicielami, działają oni w charakterze podatników VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;
Prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz posadowione na tym gruncie budynki, stanowiące odrębną nieruchomość, będące przedmiotem umowy przedwstępnej sprzedaży, zostały nabyte przez Sprzedających w 2011 roku. Z kolei, w 2012 roku Sprzedający rozpoczęli wynajem nieruchomości, objętej umową przedwstępną, na rzecz przedsiębiorców, prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Sprzedający, od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości, nie ponosili wydatków na jej ulepszenie. Podobnie, od momentu podpisania umowy przedwstępnej do czasu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, nie planują ponosić wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.
W ocenie Wnioskodawczyni, analiza okoliczności przyszłej transakcji, pozwala na stwierdzenie, że przyszła transakcja spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.
Ad.2. Jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie twierdząca, to czy w przypadku złożenia przez Strony zgodnego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług (VAT), transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?
W ocenie Wnioskodawczyni, jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie twierdząca, to w przypadku złożenia przez Strony zgodnego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług (VAT), transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT).
Zgodnie z art. 43 ust. 10 oraz ust. 11 Ustawy o VAT( podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2)złożą:
a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Oświadczenie, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 43 ust. 10 pkt 2 Ustawy o VAT, musi również zawierać:
1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
1)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;
2)adres budynku, budowli lub ich części.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle precyzuje art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT, w myśl którego:
„W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu."
Zatem, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki / budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu, na którym posadowione są budynki / budowle korzysta ze zwolnienia od podatku.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku.
Uwzględniając opisany stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy, Wnioskodawczyni uważa, że planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków oraz budowli, stanowiących odrębną własność, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, z ewentualnym prawem do rezygnacji z tego zwolnienia (jeżeli dostawa będzie dokonywana na rzecz nabywcy mającego status czynnego podatnika VAT).
Ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, co wyjaśniono powyżej.
Ponieważ w przedmiotowej sprawie planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków, stanowiących odrębną własność, będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT oraz z uwagi na fakt, że Kupujący jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, zdaniem Wnioskodawczyni, Strony transakcji będą uprawnione na podstawie ww. art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT do rezygnacji z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy podatkiem VAT-pod warunkiem złożenia zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków oraz budowli, stanowiących odrębną własność, podatkiem VAT, w sposób wskazany w art. 43 ust. 11 ustawy.
Tym samym, tylko w sytuacji, gdy Strony transakcji podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku, spełniając warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa opisanego we wniosku prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków, stanowiących odrębną własność, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku natomiast, gdy takiego oświadczenia Strony nie złożą, wówczas dostawa Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Ad.3. Czy Zainteresowana niebędąca stroną postępowania ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości?
Zainteresowana niebędąca stroną postępowania ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Mając na uwadze powyższy przepis, stwierdzić należy, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Co jednak istotne, ustawa nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W rezultacie powszechnie przyjmuje się, że może to być związek zarówno o charakterze bezpośrednim, jak i pośrednim.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.
Zainteresowana niebędąca stroną postępowania jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Zainteresowana niebędąca stroną postępowania, tj. 5. nabędzie przedmiotową nieruchomość w celu realizacji na niej inwestycji deweloperskiej. Wszystkie budynki (produkcyjny, magazynowy i biurowy) będą po zawarciu umowy przyrzeczonej wyburzone. Jedynie w zakresie jednej ze ścian frontowych budynku istnieje ryzyko, że ten fragment ściany nie zostanie wyburzony, z uwagi na decyzję konserwatora zabytków.
Zatem cała nieruchomość, tj. grunt wraz z istniejącymi budynkami będzie wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na zbywaniu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych w ramach realizowanej inwestycji deweloperskiej.
Jeżeli z rozstrzygnięcia na pytanie drugie niniejszego wniosku będzie wynikać, że strony mogą zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania transakcji i w konsekwencji sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług to Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania będzie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku na podstawie otrzymanej od Wnioskodawcy faktury.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt (działka) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a) określone udziały w nieruchomości;
b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Jak stanowi art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
Jak wynika z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Zgodnie z art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
W myśl art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
W świetle art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
W oparciu o art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Należy podkreślić, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 659 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:
§ 1. Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
§ 2. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Począwszy od dwa tysiące dwunastego roku (2012) Sprzedający rozpoczęli wynajem nieruchomości, na rzecz przedsiębiorców prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Udziały w przychodach z najmu wynoszą, stosownie do udziałów w nieruchomości, po pięćdziesiąt procent (50 %) przychodów dla Małżonków A. oraz Małżonków B.. Stroną poszczególnych umów najmu są wszyscy czworo Współwłaściciele nieruchomości (oba Małżeństwa). Wszyscy Współwłaściciele (cztery Osoby, dwa Małżeństwa) uzyskują korzyści z czynszów.
Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług umowa najmu wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w wyniku zawartej umowy powstaje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Zatem w przedmiotowej sprawie Sprzedający są podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącymi działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż objęta wnioskiem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy:
Rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
·towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,
·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Natomiast, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025r. poz. 418 ze zm.), zwanej dalej Prawem budowlanym.
Stosownie do art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego:
Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
W celu ustalenia, czy w odniesieniu do dostawy budynków: produkcyjnego, magazynowego i biurowego zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozstrzygnąć, czy względem posadowionych na działce budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.
Z opisu sprawy wynika, że 14.12.2011 r. Sprzedający nabyli nieruchomość w (…). Począwszy od 2012 roku Sprzedający rozpoczęli wynajem nieruchomości objętej wnioskiem. Sprzedający, od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości, nie ponosili wydatków na jej ulepszenie. Najemcy również nie ponosili nakładów na ulepszenie lub przebudowę budynków lub ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30 % wartości początkowej ww. obiektów.
Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków: produkcyjnego, magazynowego i biurowego, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Tym samym, planowana przez Państwa dostawa ww. budynków nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Ponadto, z okoliczności sprawy wynika, że Sprzedający ani najemcy w ciągu ostatnich dwóch lat nie ponosili wydatków na ulepszenie ww. budynków, które przekraczały 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia ww. budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata, to w odniesieniu do transakcji dostawy ww. budynków zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzam, że skoro dostawa opisanych we wniosku budynków, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to ze zwolnienia od podatku, będzie korzystać również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na których ww. obiekty są posadowione, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.
Przechodząc do wątpliwości Zainteresowanych dotyczących możliwości rezygnacji ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy dostawy nieruchomości w (…), zauważam, że Strony transakcji mogą skorzystać z opcji opodatkowania dostawy ww. nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w przepisach art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2) złożą:
a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów
- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:
Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:
1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;
3) adres budynku, budowli lub ich części.
Należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy Strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy budynków i budowli przez Sprzedającego.
W związku z powyższym strony Transakcji będą uprawnione na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy do rezygnacji z tego zwolnienia i opodatkowania Transakcji podatkiem VAT - pod warunkiem złożenia przed dniem dokonania sprzedaży nieruchomości naczelnikowi urzędu skarbowego lub w akcie notarialnym, zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania sprzedaży podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy.
Tym samym, w sytuacji gdy podejmą Państwo decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku, spełniając warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa budynków: produkcyjnego, magazynowego i biurowego wraz z gruntem, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia czy Kupujący w związku z planowanym nabyciem przedmiotowej nieruchomości będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej tę dostawę.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Należy również podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Jak wynika z opisu sprawy Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Kupujący - jak wskazał we wniosku nabędzie przedmiotową Nieruchomość w celu realizacji na niej inwestycji deweloperskiej - Nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na zbywaniu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych w ramach realizowanej inwestycji deweloperskiej.
Jednocześnie, jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 2, Strony Transakcji będą uprawnione na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy do rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania Transakcji podatkiem VAT - pod warunkiem złożenia przed dniem dokonania sprzedaży nieruchomości naczelnikowi urzędu skarbowego lub w akcie notarialnym, zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania sprzedaży podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy. Jeśli złożą Państwo ww. oświadczenie w akcie notarialnym, to powinno ono jednoznacznie wskazywać, że strony (zwłaszcza nabywca) mają świadomość, że transakcja podlega zwolnieniu od podatku i że zgodnie z tego zwolnienia rezygnują.
Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawa, odliczenie podatku VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W omawianej sprawie oba warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Kupujący na moment zawarcia Umowy sprzedaży będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane Nieruchomość będą wykorzystywane przez Kupującego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzam, że Kupujący będzie uprawniony - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości. Prawo to będzie przysługiwało Kupującemu, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.
Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.
Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pani 1. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
