Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży lokali mieszkalnych w kamienicy po ich wyodrębnieniu.

Uzupełnili go Państwo pismem z 12 czerwca 2025 r. (wpływ 23 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, zarejestrowanym podatnikiem VAT, działającym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca kupił w 2024 r. od dotychczasowych współwłaścicieli zabudowaną nieruchomość, na której znajduje się kamienica – budynek mieszkalny, wielorodzinny, dwukondygnacyjny, z poddaszem, wolnostojący, o funkcji mieszkalnej wielorodzinnej, wybudowany ok. 1900 r., zamieszkany przez lokatorów jeszcze przed nabyciem przez Wnioskodawcę.

W chwili nabycia budynek (kamienica), jako całość, wymagała remontu, jak również remontu wymagały poszczególne lokale mieszkalne w budynku, z tym że różne lokale wymagały remontu o różnym zakresie. Pomieszczenia mieszkalne znajdujące się w budynku w chwili nabycia przez Wnioskodawcę nie były formalnie wyodrębnione, tj. nie stanowiły odrębnej własności, mimo iż spełniają przesłanki samodzielności, m.in. posiadają własne kuchnie, łazienki oraz są wydzielone od pozostałych pomieszczeń zamykanymi drzwiami wejściowymi.

Po zakupie kamienicy, Wnioskodawca przeprowadził jej remont, a także zaadaptował ją w taki sposób, aby możliwe było wyodrębnienie w niej lokali mieszkalnych. Celem Wnioskodawcy od początku było bowiem osiągnięcie zysku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez sprzedaż wyremontowanych lokali mieszkalnych w kamienicy.

Wnioskodawca traktuje lokale jako towar handlowy, nie są one środkami trwałymi.

Przed sprzedażą poszczególnych części kamienicy Wnioskodawca zamierza formalnie wyodrębnić wszystkie lokale, które faktycznie funkcjonują w budynku i założyć dla nich oddzielne księgi wieczyste, a następnie sprzedawać poszczególne lokale jako odrębną własność.

Łączne koszty poniesione przez Wnioskodawcę na remont całej nieruchomości były wyższe niż cena, jaką Wnioskodawca zapłacił w celu zakupu Nieruchomości, tj. przekroczyły 30% wartości początkowej.

Zaznaczyć jednak należy, że zakres przeprowadzonego remontu różni się dla poszczególnych przyszłych lokali. Przy niektórych „lokalach”, z uwagi na bardzo zły stan techniczny i estetyczny, konieczne było wykonie generalnego remontu. Część „lokali” znajdowała się jednak w lepszym stanie, więc wystarczające było wykonanie jedynie niewielkiego remontu, mającego na celu „odświeżenie” tych lokali.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z kwestią, czy w opisanym powyżej przypadku, przy sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych w Kamienicy po ich wyodrębnieniu Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

W pierwszej kolejności doprecyzowują Państwo, że opisana we wniosku Nieruchomość Wnioskodawcy zabudowana w istocie jest dwoma budynkami:

·Kamienicą, wybudowaną ok. 1900 r., w której znajduje się (…) fizycznie samodzielnych lokali, służących jako odrębne mieszkania lub lokale użytkowe dla dotychczasowych ich posiadaczy, ale niewyodrębnionych formalnie jako odrębne od gruntu i budynku nieruchomości;

·budynkiem oficyny, wybudowanym ok. 1900 r., z lokalem mieszkalnym na parterze, który dotychczas był wynajmowany osobom trzecim, oraz strychem, który był dotychczas niewykorzystywany, a który docelowo – po uprzednim podniesieniu wysokości ścian – również ma zostać zaadaptowany na lokal mieszkalny.

Przedmiotowe „Lokale” nigdy nie zostały w sposób formalno-prawny wyodrębnione. Jednak w sposób funkcjonalny, (…) lokali w Kamienicy oraz lokal na parterze oficyny od początku ich istnienia (ok. 100 lat) są fizycznie wyodrębnione i zamieszkałe. Wyodrębnienie fizyczne polega na tym, że Lokale tworzą samodzielne zespoły pomieszczeń tworzących funkcjonalną całość, każdy lokal posiada odrębne drzwi wejściowe (prowadzące na wspólną klatkę schodową), które zamykane są na klucz. Od początku istnienia Kamienicy i oficyny „Lokale” (poza strychem w oficynie) funkcjonowały więc jako samodzielne lokale przeznaczone do zamieszkania, pomimo braku ich formalnego wyodrębnienia. Odmiennie funkcjonowała tylko druga kondygnacja budynku oficyny – która dotychczas służyła jako strych i nie była bezpośrednio zamieszkana (choć była wykorzystywana przez mieszkańców nieruchomości do przechowywania rzeczy).

Podsumowując informacje zawarte we wniosku i w niniejszym uzupełnieniu, w budynkach na Nieruchomości Wnioskodawca planuje wyodrębnienie (…) lokali – (…) w Kamienicy oraz (…) w Oficynie, wskutek czego powstanie (…) lokali o odrębnej od gruntu i budynku nieruchomości. Następnie, prawa odrębnej własności poszczególnych wyodrębnionych lokali, wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, będą przedmiotami umów sprzedaży (transakcji), których dotyczy pytanie zadane we wniosku.

Odpowiadając na poszczególne pytania Organu wskazują Państwo natomiast, co następuje:

1)Czy nabycie przez Państwa kamienicy, w której znajdują się lokale będące przedmiotem wniosku, nastąpiło w ramach transakcji opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odp.: Nabycie całości nieruchomości, na której posadowione są kamienica oraz oficyna, nastąpiło na podstawie transakcji zwolnionej z podatku VAT, gdyż Spółka kupiła nieruchomość od osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej. Transakcja nie była też udokumentowana fakturą VAT.

2)Czy przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. kamienicy? Jeżeli tak, to czy z tego prawa Państwo skorzystali i odliczyli podatek VAT?

Odp.: Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu kamienicy, w związku z czym Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego przy tej transakcji.

3)Czy przedmiotowa kamienica i usytuowane w niej lokale, od momentu nabycia do dnia sprzedaży wykorzystywane były/są przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywana była ww. nieruchomość, wykonywali/wykonują Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

Odp.: Nieruchomość co do zasady nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w tym działalności zwolnionej z VAT. Jak zostało już wskazane powyżej, lokale znajdujące się w kamienicy oraz oficynie były wcześniej – w różnych okresach – wynajmowane lub mieszkali w nich poprzedni właściciele. Zaznaczają Państwo jednak, że w dwóch „lokalach” w Kamienicy nadal mieszkają lokatorzy, którzy mieszkają tam na podstawie długoterminowych umów najmu zawartych przez poprzednich właścicieli nieruchomości. Wnioskodawca, po nabyciu nieruchomości, godził się na zamieszkiwanie dotychczasowych lokatorów w dwóch lokalach, do czasu docelowej sprzedaży ww. lokali.

4)Czy przysługiwało/przysługuje/będzie przysługiwać Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z remontem ww. kamienicy? Jeżeli tak, to czy z tego prawa Państwo skorzystali i odliczyli podatek VAT?

Odp.: Tak, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z remontem kamienicy i będzie on korzystać z tego prawa.

5)Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie ww. kamienicy/poszczególnych lokali w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę. Informacji należy udzielić dla każdego lokalu oddzielnie.

Odp.: W ocenie Spółki, pierwsze zasiedlenie kamienicy (w całości) oraz lokalu na parterze w oficynie nastąpiło wiele lat temu. Wnioskodawca nie jest jednak w stanie podać konkretnych dat zasiedlenia poszczególnych lokali (które dotychczas nie były formalnie wyodrębnione). Jak zostało już wskazane we wniosku, kamienica ma ponad sto lat, wybudowana została ok. 1900 r., z tego co wiadomo Wnioskodawcy, poszczególne „lokale” zostały zasiedlone bezpośrednio po lub w krótkim czasie po wybudowaniu kamienicy, tj. ok. 100 lat temu. Wnioskodawca nie dysponuje jednak informacją co do konkretnych dat.

6)Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. kamienicy/poszczególnych lokali a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Odp.: Tak, kamienica po raz pierwszy zasiedlona została ok. 100 lat temu, zaś lokal na parterze oficyny również został zasiedlony co najmniej kilkanaście lat temu, więc pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

7)Po jakim czasie od wyodrębnienia lokali planują Państwo dokonać sprzedaży przedmiotowych lokali? Informacji należy udzielić dla każdego lokalu oddzielnie.

Odp.: Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży wszystkich lokali do końca 2025 r., jednak ostateczny termin sprzedaży zależeć będzie od tego, kiedy Wnioskodawcy uda się znaleźć nabywców. Sprzedaży Wnioskodawca chciałby dokonać niezwłocznie po znalezieniu nabywców, ale nie można wykluczyć, że do sprzedaży części lokali dojdzie dopiero w 2026 r.

8)Na czym konkretnie polegały prace remontowe i adaptacyjne kamienicy, o której mowa we wniosku, tj. czy remont i adaptacja ww. kamienicy przeprowadzane zostały tylko w istniejącej substancji budynku (w ramach istniejącej bryły budynku zostanie przebudowane jego wnętrze), czy też będzie dokonywana również rozbudowa, nadbudowa lub dobudowa tego budynku (powstanie nowa substancja budynku)?

Jeżeli w wyniku remontu i prac adaptacyjnych ww. kamienicy powstanie nowa substancja budynku to:

a)czy nakłady ponoszone na remont i adaptację kamienicy (budowę nowej substancji budynku), przekroczą 30% jego wartości początkowej tego obiektu i będą stanowić „przebudowę, rozbudowę nadbudowę i zmianę sposobu użytkowania budynku” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania środka trwałego lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia?

b)kiedy zostaną poniesione ostatnie nakłady przekraczające 30% wartości początkowej kamienicy (nieruchomości − lokali mieszkalnych) oraz w jaki sposób wykorzystywany będzie budynek po poniesionych nakładach, stanowiących „przebudowę, rozbudowę, nadbudowę i zmianę sposobu użytkowania”, do czasu sprzedaży lokali, tj. do jakiej działalności: zwolnionej czy opodatkowanej podatkiem VAT?

c)czy w stosunku do nowej substancji budynku przed sprzedażą przez Państwa, nastąpi ich pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy? Jeżeli tak, to jaki okres upłynie od pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży danego lokalu (dłuższy, czy krótszy niż 2 lata)?

d)czy nowa substancja budynku będzie udostępniana przez Państwa do momentu sprzedaży osobom trzecim na podstawie np.: umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze? Jeśli tak, to w jakim okresie i czy będą to czynności odpłatne, czy nieodpłatne?

e)czy – do momentu sprzedaży – będą Państwo wykorzystywali w jakikolwiek sposób nową substancję budynku? Jeżeli tak, należy szczegółowo opisać w jaki sposób.

f)czy nowa substancja budynku będzie stanowić u Państwa środek trwały podlegający amortyzacji, czy towar handlowy?

Odp.: W odniesieniu do budynku kamienicy, prace remontowe przeprowadzone zostały w istniejącej substancji budynku, tj. dotyczyły wnętrza budynku i jego elewacji. Prace obejmowały w szczególności odmalowanie ścian, wymianę parkietu podłogi, wymianę/naprawę instalacji i inne prace związane z „odświeżeniem” lokali i części wspólnych. Nie była i nie będzie wykonywana rozbudowa, nadbudowa lub dobudowa jakiejkolwiek części do budynku kamienicy, tj. nie powstanie nowa substancja budynku.

W odniesieniu do budynku oficyny, na parterze budynku prace remontowe obejmują podobny zakres jak w kamienicy, tj. stanowią remont, prowadzący do „odświeżenia” lokalu znajdującego się na parterze oficyny. Dodatkowo jednak, Wnioskodawca dokonuje adaptacji strychu w budynku oficyny, który docelowo ma zostać zaadaptowany na lokal mieszkalny. W ramach tej adaptacji dojdzie do jego przebudowy, tj. podniesienia bryły budynku. Tym samym, w tym zakresie (nadbudowa strychu, w celu jego adaptacji na lokal mieszkalny) dojdzie do powstania nowej substancji budynku.

W zakresie nowej substancji budynku (nadbudowy budynku oficyny) wskazują Państwo:

a)Nakłady poczynione na budowę (nadbudowę) nowej substancji budynku (lokalu na piętrze w oficynie) nie przekroczą 30% wartości początkowej. Nakłady na remont samej kamienicy przekroczą 30% wartości początkowej nieruchomości.

b)Ostatnie nakłady na całą nieruchomość (kamienicę i oficynę) poczynione zostaną w 2025 r. W czasie pomiędzy zakończeniem remontu a sprzedażą lokale nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, z tym zastrzeżeniem, że lokale dotychczas wynajmowane będą wynajmowane nadal.

c)W stosunku do nowej substancji budynku (przebudowanej części strychu – lokal na piętrze oficyny) nie nastąpi pierwsze zasiedlenie przed sprzedażą tego lokalu.

d)Nie, nowa substancja budynku (przebudowany strych oficyny) nie będzie udostępniana przed sprzedażą osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze. Jeżeli zaś chodzi o lokale w kamienicy, to do momentu sprzedaży lokale dotychczas wynajmowane będą wynajmowane nadal.

e)Nie, nowa substancja budynku (przebudowany strych oficyny) nie będzie wykorzystywana przed sprzedażą. Jeżeli zaś chodzi o lokale w kamienicy, to do momentu sprzedaży lokale dotychczas wynajmowane będą wynajmowane nadal, pozostałe zaś lokale będą stały puste do czasu sprzedaży.

f)  Nowa substancja budynku (przebudowany strych oficyny) będzie traktowana przez Wnioskodawcę jako towar handlowy. Nie będzie ona stanowiła środka trwałego i nie będzie podlegać amortyzacji.

Pytanie

Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, przy sprzedaży lokali mieszkalnych w kamienicy po ich wyodrębnieniu, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, transakcje sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych po ich wyodrębnieniu będą podlegały zwolnieniu z podatku art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, dalej „ustawa VAT”).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku: dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Wyodrębniony lokal mieszkalny bez wątpienia stanowi „część budynku” w rozumieniu powyższego przepisu. Dla oceny, czy przedmiotowe zwolnienie znajdzie zastosowanie w niniejszej sprawie, kluczowe znaczenie ma więc to, czy dostawa tych lokali odbywać się będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, albo ewentualnie – czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą lokali upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Odpowiedź na powyższe wymaga również odpowiedzi na pytanie, czy samo formalne wyodrębnienie lokali mieszkalnych w budynku, który wybudowany został wiele lat wcześniej i został zasiedlony jeszcze przed nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawcę, może stanowić „pierwsze zasiedlenie”.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że litera b) powyższego przepisu nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie, albowiem odwołuje się ona do „ulepszenia” w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Odwołanie to oznacza jednak, że ulepszenie, o którym mowa w przytoczonym przepisie odnosi się do środków trwałych, a nie do towarów handlowych. Jak zostało już jednak wskazane, lokale w Kamienicy są przez Wnioskodawcę traktowane jako towary handlowe, a nie jak środki trwałe.

Odnosząc się w dalszej kolejności zaś do litery a) wskazanego przepisu należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie wybudował budynku ani (przyszłych) lokali, a jedynie dokona ich remontu. Interpretacja przedmiotowego przepisu ustawy o VAT powinna być dokonywana w odniesieniu się do przepisów ustawy – Prawo budowlane, które definiują między innymi co należy rozumieć przez „budowę” i „remont”. Zgodnie zaś z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 25 sierpnia 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418), budową jest wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast remont, zgodnie z art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego, to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Co istotne powyższe definicje są rozłączne – co oznacza, że „remont” nie będzie stanowił „budowy” w rozumieniu Prawa budowlanego.

Jak wynika z powyższego, w zdarzeniu opisanym we wniosku, nie doszło ani nie dojdzie do „wybudowania” lokali, albowiem prowadzone przez Wnioskodawcę prace budowlane miały charakter remontu, a nie budowy. Tym samym, z uwagi na brak spełnienia przesłanek ustanowionych w ustawie, dostawa lokali przez Wnioskodawcę nie może być uznana za dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia, a w konsekwencji – będzie mogła korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w poglądach wyrażanych przez organy podatkowe. Jak wyjaśnił Dyrektor KIS w interpretacji indywidulanej z dnia 2 września 2024 r., znak 0113-KDIPT1-3.4012.366.2024.3.ALN:

„Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej «lokalami», mogą stanowić odrębne nieruchomości.

O możliwości wyodrębnienia prawnego lokalu decyduje przesłanka samodzielności.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali, spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2, a więc potwierdzających samodzielność lokalu, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

Oznacza to, że dokumentem kluczowym dla potwierdzenia prawnego wyodrębnienia danego lokalu jest uzyskanie zaświadczenia o samodzielności lokalu, wydanego przez odpowiedni organ władzy publicznej.

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokalu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

(…)

Wskazali Państwo, że lokale mieszkalne będą traktowane przez Państwa jako «towar handlowy». Tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Państwa w celu przebudowy strychu i wyodrębnienia lokali mieszkalnych nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego «ulepszenie» jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

Zatem dostawa wyodrębnionych ze strychu lokali będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem – jak wskazali Państwo – kamienica, w której znajdują się lokale będące przedmiotem zapytania została zasiedlona wiele lat temu, a z treści umów przedwstępnych zawartych z dwoma wspólnotami nie wynika, by przedmiotem prac była nadbudowa strychu. Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokali powstałych z przebudowanego strychu a momentem sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym dostawa lokali mieszkalnych powstałych z przebudowanego strychu nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą ww. lokali powstałych z przebudowanego strychu mieszkalnych minie okres dłuższy niż dwa lata.

Planowana sprzedaż lokali mieszkalnych powstałych z przebudowanego strychu stanowiących towar handlowy będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W sprawie nie ma znaczenia okoliczność, że wydatki na zakup towarów i usług związanych z przebudową strychu mogą przekroczyć 30% jego wartości początkowej.

Tym samym dla planowanej transakcji sprzedaży lokali mieszkalnych wyodrębnionych ze strychu zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ transakcje nie będą dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minie okres przekraczający ponad dwa lata”.

Ponadto w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2024 r., 0114-KDIP4-3.4012.299.2024.1.APR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że:

„Jak wynika z powołanych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, (np. wyodrębnionych lokali), budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata. (...)

Budynek I, został wybudowany w roku 1924 r. jako budynek dwu kondygnacyjny, podpiwniczony. W latach 90 XX wieku został nadbudowany o dwie kondygnacje i poddasze oraz został rozbudowany poziomo wzdłuż ulicy (...). Będą Państwo traktowali zakupiony Budynek I jako towar handlowy przeznaczony do dalszej sprzedaży, bez wprowadzania go do ewidencji środków trwałych.

(...) Planują Państwo sprzedać po wyodrębnieniu lokale w Budynku I z przynależnymi piwnicami wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

(...)

W analizowanej sprawie pomimo zamiaru wykonania licznych prac budowlanych w Budynku I, których wartość – jak Państwa wskazali – przekroczy 30% ich wartości, nie będzie można mówić o dokonywaniu przez Państwa w tym Budynku ulepszeń, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Budynek nie będzie stanowił u Państwa środka trwałego. Tym samym, skoro w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady, które zostaną przez Państwa poniesione na przebudowę istniejącego Budynku I nie będą stanowiły ulepszeń w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego «ulepszenie» jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

(...)

Zatem w analizowanej sprawie dostawa tej części powierzchni Budynku I, w której zostanie wyodrębnionych pięć Lokali w ramach już istniejących powierzchni nieruchomości, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż ww. Lokale powstaną po przeprowadzeniu prac budowlanych w tej części Budynku I, która była już użytkowana. Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem Budynku I, a dostawą poszczególnych Lokali upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Tym samym, do transakcji sprzedaży pięciu Lokali mieszkalnych na V kondygnacji Budynku I powstałych w wyniku adaptacji istniejącego poddasza po przeprowadzeniu prac budowlanych oraz ustanowienia ich samodzielności zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minie okres przekraczający ponad dwa lata.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki na nim posadowione. W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również zbycie gruntu (tj. tej części powierzchni działki), na którym Budynek I jest posadowiony (tzn. Lokale, które zostaną wyodrębnione w ramach istniejącej powierzchni użytkowej) będą w tej części zwolnione od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”.

Podobne stanowiska Dyrektor KIS wyrażał również w innych interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2022 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.177.2022.2.MSO.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży lokali mieszkalnych po ich wyodrębnieniu będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle lub ich części spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048), zwanej dalej „ustawą o własności lokali”.

Stosownie do art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o własności lokali:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali:

O możliwości wyodrębnienia prawnego lokalu decyduje przesłanka samodzielności.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali:

Oznacza to, że dokumentem kluczowym dla potwierdzenia prawnego wyodrębnienia danego lokalu jest uzyskanie zaświadczenia o samodzielności lokalu, wydanego przez odpowiedni organ władzy publicznej.

Z powołanych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy zauważyć, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak Państwo wskazali, są Państwo przedsiębiorcą, zarejestrowanym podatnikiem VAT, działającym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kupili Państwo w 2024 r. od dotychczasowych współwłaścicieli zabudowaną nieruchomość, na której znajduje się kamienica – budynek mieszkalny, wielorodzinny, dwukondygnacyjny, z poddaszem, wolnostojący, o funkcji mieszkalnej wielorodzinnej, wybudowany ok. 1900 r., zamieszkany przez lokatorów jeszcze przed nabyciem przez Państwa.

Mając na uwadze fakt, iż są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do Państwa przedsiębiorstwa, wykorzystywanego w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. Zatem, przy dostawie lokali mieszkalnych w kamienicy będą Państwo podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składnika majątku należącego do Państwa przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, sprzedaż lokali mieszkalnych w kamienicy będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia została uregulowana w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie należy wskazać, że zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy budynków, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

A zatem, ustawodawca zapewnił podatnikom dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym należy podkreślić, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w tym artykule.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2025 r. poz. 278 ze zm.):

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ustawy podatkowej – jest więc:

·przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych;

·rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały;

·rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu;

·adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany;

·modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. budynki, lokale mieszkalne lub usługowe), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy wyłącznie ulepszenia środków trwałych.

W analizowanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla sprzedaży lokali mieszkalnych w kamienicy po ich wyodrębnieniu.

Z opisu sprawy wynika, że po zakupie kamienicy, Spółka przeprowadziła jej remont, a także zaadoptawała ją w taki sposób, aby możliwe było wyodrębnienie w niej lokali mieszkalnych. Celem Spółki od początku było osiągnięcie zysku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez sprzedaż wyremontowanych lokali mieszkalnych w kamienicy. Spółka traktuje lokale jako towar handlowy, nie są one środkami trwałymi. Przed sprzedażą poszczególnych części kamienicy Spółka zamierza formalnie wyodrębnić wszystkie lokale, które faktycznie funkcjonują w budynku i założyć dla nich oddzielne księgi wieczyste, a następnie sprzedawać poszczególne lokale jako odrębną własność. Łączne koszty poniesione przez Spółkę na remont całej nieruchomości były wyższe niż cena, jaką Spółka zapłaciła w celu zakupu Nieruchomości, tj. przekroczyły 30% wartości początkowej. Pierwsze zasiedlenie kamienicy (w całości) nastąpiło wiele lat temu. Spółka nie jest jednak w stanie podać konkretnych dat zasiedlenia poszczególnych lokali (które dotychczas nie były formalnie wyodrębnione). Kamienica ma ponad sto lat, wybudowana została ok. 1900 r. z tego co wiadomo Wnioskodawcy, poszczególne „lokale” zostały zasiedlone bezpośrednio po lub w krótkim czasie po wybudowaniu kamienicy, tj. ok. 100 lat temu. Spółka nie dysponuje jednak informacją co do konkretnych dat. Kamienica po raz pierwszy zasiedlona została ok. 100 lat temu, więc pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W odniesieniu do budynku kamienicy, prace remontowe przeprowadzone zostały w istniejącej substancji budynku, tj. dotyczyły wnętrza budynku i jego elewacji. Prace obejmowały w szczególności odmalowanie ścian, wymianę parkietu podłogi, wymianę/naprawę instalacji i inne prace związane z „odświeżeniem” lokali i części wspólnych. Nie była i nie będzie wykonywana rozbudowa, nadbudowa lub dobudowa jakiejkolwiek części do budynku kamienicy, tj. nie powstanie nowa substancja budynku.

Skoro lokale mieszkalne w kamienicy stanowią u Państwa towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży i nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, zatem nakłady ponoszone przez Państwa na przedmiotowe lokale mieszkalne w kamienicy nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, czy wydatki poniesione na remont lokali mieszkalnych w kamienicy przekroczą, czy nie 30% ich wartości początkowej. Nie można bowiem mówić o dokonywaniu w tych lokalach mieszkalnych w kamienicy ulepszeń wskazanych w art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż nie stanowią one u Państwa środków trwałych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa lokali mieszkalnych w kamienicy objętych Państwa pytaniem, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż – jak Państwo wskazali – pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokali mieszkalnych w kamienicy a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

W konsekwencji, sprzedaż lokali mieszkalnych w kamienicy po ich wyodrębnieniu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Tym samym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku, tj. zastosowania zwolnienia do sprzedaży lokali mieszkalnych w kamienicy po ich wyodrębnieniu. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem i nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska, tj. zwolnienie od podatku VAT sprzedaży lokali w budynku oficyny, nie mogą być w niniejszej interpretacji – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.