Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.326.2025.4.EB

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.326.2025.4.EB

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Uzupełniła go Pani pismem z 23 czerwca 2025 r. (wpływ 24 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani właścicielką działki rolnej o powierzchni (...) ha, którą w drodze darowizny otrzymała Pani od rodziców 17 maja 2017 r. Numer księgi wieczystej (...). Działka numer (...).

Działkę tę dzierżawiła Pani. Obecnie umowa dzierżawy wygasła.

Nie jest Pani w stanie dalej uprawiać tej działki, ponieważ pracuje Pani zawodowo na umowę o pracę. Postanowiła Pani działkę tą sprzedać.

Doprecyzowanie opisu sprawy

Na pytanie o treści „Czy była/jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to od kiedy i z tytułu prowadzenia jakiej dokładnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy nabycie Nieruchomości przez Panią zostało wykonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona)?, wskazała Pani, że: „była to czynność zwolniona - darowizna od rodziców”.

Na pytanie o treści „Czy w związku z nabyciem Nieruchomości przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy była/jest Pani rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy? Jeśli była Pani rolnikiem ryczałtowym to należy wskazać do kiedy do kiedy (proszę o podanie daty)”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy z przeznaczonej do sprzedaży działki dokonywane były/są/będą przez Panią zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy przeznaczała Pani produkty rolne z ww. działki wyłącznie na własne potrzeby? Jeśli dokonywała Pani sprzedaży produktów, to czy sprzedaż ta była opodatkowana podatkiem od towarów i usług?”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „W przypadku, gdy dokonywała Pani wcześniej sprzedaży nieruchomości, to proszę podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości, czy z tytułu sprzedaży tych nieruchomości była Pani obowiązana do zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny i odprowadzenia podatku VAT od tych sprzedaży?”, wskazała Pani, że: „wcześniej nie sprzedawałam żadnych nieruchomości”.

Na pytanie o treści „Czy działka będąca przedmiotem sprzedaży była wykorzystywana przez Panią w działalności gospodarczej? Jeśli działka mająca być przedmiotem zbycia była wykorzystywana w działalności gospodarczej to należy wskazać w jakim okresie?”, wskazała Pani, że: „działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej”.

Na pytanie o treści „W jaki konkretnie sposób działka mająca być przedmiotem sprzedaży była/jest/będzie przez Panią wykorzystywana od chwili wejścia w jej posiadanie do chwili sprzedaży, w tym należy wskazać do jakich czynności (zwolnionych, opodatkowanych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT), i przez jaki okres wykorzystywała Pani ww. działkę, o której mowa we wniosku?”, wskazała Pani, że: „Do roku 2023 działka była dzierżawiona jako grunt rolny, od 2024 roku najem terenu – plac składowy, pod czasowe składowanie materiałów budowlanych nie uprawniająca do prowadzenia robót budowlanych”.

Na pytanie o treści „Czy działka mająca być przedmiotem sprzedaży była/jest/będzie wykorzystywana przez Panią (przez cały okres jej posiadania, tj. od momentu jej nabycia do momentu planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste)? Jeśli tak, prosimy wskazać, jakie konkretnie cele prywatne Pani zaspokajała i w jakim okresie?”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy na moment sprzedaży dla działki mającej być przedmiotem sprzedaży, będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, prosimy wskazać kto, kiedy i na podstawie jakiego dokumentu (np. pełnomocnictw) o nią wystąpił?” wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy na moment sprzedaży dla działki mającej być przedmiotem sprzedaży, będzie wydany plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, prosimy wskazać jakie przeznaczenie działki będzie wynikało z ww. planu i czy przeznaczenie to będzie dopuszczało posadowienie na działce będącej przedmiotem zbycia jakichkolwiek budynków, czy budowli?” wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze?”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy działka, które będzie przedmiotem sprzedaży jest/była/będzie do momentu sprzedaży udostępniane przez Panią osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze; jeśli tak – to:

- czy była to umowa odpłatna,

- w jakim czasie obowiązywała,

- kto zawarł ww. umowę?

- czy dokonywała Pani rozliczenia podatku należnego z tytułu dzierżawy/najmu przedmiotowej działki?

- w przypadku, gdy podatek należny z tytułu dzierżawy/najmu działki/działki będącej przedmiotem sprzedaży nie był/nie jest rozliczany przez Panią, prosimy wskazać z jakiego powodu?

- czy czynsz z tytułu dzierżawy/najmu działki/działek był dokumentowany fakturami?”, wskazała Pani, że:

a) tak, otrzymywałam 5 worków zboża w sierpniu każdego roku (do 2023 roku włącznie), a od 2024 roku zmienił się najemca – umowa najmu pod plac składowania

b) dzierżawa obowiązywała od 24.03.2018, jednak za porozumieniem stron wygasła 24.03.2023 roku. Następnie zawarłam umowę najmu od 16.02.2024 do 16.02.2025 r

c) (...) – wydzierżawiający, (...) – dzierżawca, (...) – najemca. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

d) z tytułu umowy dzierżawy nie, natomiast z tytułu najmu tak

e) podatku nie rozliczałam, ponieważ przedmiotem dzierżawy był grunt rolny a czynsz był w postaci płodów rolnych

f) za dzierżawę nie, za najem tak”.

Na pytanie o treści „Czy w związku ze sprzedażą działki zawarła/zawrze Pani przedwstępną umowę sprzedaży? Jeśli tak, to proszę o szczegółowe opisanie, jakie postanowienia dotyczące transakcji sprzedaży ww. działki wynikają/będą wynikały z zawartej umowy przedwstępnej (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.) oraz jakie prawa i obowiązki wynikały z postanowień ww. umowy przedwstępnej ciążyły na Pani, a jakie na nabywcy? Proszę o szczegółowe opisanie”, wskazała Pani, że: „Tak, umowa przedwstępna została zawarta Sprzedający udzielił Kupującemu pełnomocnictwa do dysponowania działką, w celu uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń. Sprzedający zobowiązał się wydać przedmiotową działkę, a Kupujący za nią zapłacić”.

Na pytanie o treści „Czy po zawarciu umowy przedwstępnej nabywca na przedmiotowej działce dokonał/dokona inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły jej atrakcyjność, jak np.: uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi? Jeżeli tak – proszę wskazać, jakich inwestycji dokonał/dokona”, wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy udzieliła Pani pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działki? Jeśli tak, to proszę wskazać zakres tego pełnomocnictwa (np. występowanie przed organami władzy publicznej, podejmowanie działań praktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składanie wniosków, odbiór decyzji i postanowień itp.); proszę również wskazać, komu Pani tego pełnomocnictwa udzieliła – osobie, która dokona zakupu tej działki – innej osobie postronnej)?”, wskazała Pani, że „Tak, pełnomocnictwa udzieliłam panu (...) - przyszłemu Kupującemu. Pełnomocnik upoważniony jest do uzyskiwania niezbędnych zgód i pozwoleń”.

Na pytanie o treści „Czy została zawarta umowa najmu/dzierżawy z przyszłym nabywcą działki będącej przedmiotem sprzedaży? Jeśli tak, to kiedy dokładnie została zawarta i czy będzie obowiązywała do dnia zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży?”, wskazała Pani, że „nie”.

Na pytanie o treści „Czy poczyniła/poczyni Pani jakiekolwiek działania lub poniosła/poniesie Pani nakłady dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia ww. działki, jeśli tak to jakie i kiedy (np.: uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej ogrodzenie, wystapienie z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmianę, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, wystapienie z wnioskiem o wyłaczenie gruntu z produkcji rolnej, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.). Jeśli tak, to proszę opisać, jakie były/będą to czynności (nakłady)”, wskazała Pani, że „nie”.

Na pytanie o treści „Czy sprzedawała Pani uprzednio inne nieruchomości (zabudowane lub niezabudowane)? Jeśli tak, to proszę podać ile nieruchomości Pani sprzedała i wskazać odrębnie dla każdej z tych nieruchomości:

a)kiedy i w jaki sposób Pani ją nabyła? W jakim celu Pani ją nabyła?

b)w jaki sposób wykorzystywała ją Pani od momentu nabycia do chwili sprzedaży?

c)kiedy ją Pani sprzedała? Z jakiego powodu Pani ją sprzedała?

d)czy nieruchomość była niezabudowana czy zabudowana? Jeśli była zabudowana – czy była nieruchomością mieszkalną czy użytkową?”,

wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy posiada Pani inne nieruchomości (działki), które zamierza Pani sprzedać? Jeśli tak, proszę podać ile nieruchomości (działek), jakiego rodzaju Pani posiada i wskazać odrębnie dla każdej z tych nieruchomości (działek):

a)kiedy (data), w jaki sposób i w jakim celu nabyła Pani nieruchomość (działkę)?

b)w jaki sposób wykorzystywała i wykorzystuje Pani tę nieruchomość (działkę)?

c)czy nieruchomość (działka) jest niezabudowana czy zabudowana? Jeśli jest zabudowana – czy zabudowa ma charakter mieszkalny czy użytkowy?”,

wskazała Pani, że: „nie”.

Na pytanie o treści „Czy zamierza Pani nabywać inne nieruchomości w celu ich sprzedaży?”,

wskazała Pani, że: „nie”.

Pytanie

Czy przy sprzedaży działki będzie Pani musiała zapłacić podatek VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, sprzedaż działki stanowi zwykłe zarządzanie majątkiem własnym.

Uważa Pani, że nie musi Pani płacić podatku VAT, ponieważ nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto, sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedając działkę będzie Pani musiała zapłacić podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielką działki rolnej o powierzchni (...) ha, którą w drodze darowizny otrzymała 17 maja 2017 r. od rodziców. Postanowiła Pani działkę tę sprzedać. Przedmiotowa działka od 24 marca 2018 r. do 24 marca 2023 r. była przez Panią dzierżawiona jako grunt rolny, od 16 lutego 2024 r. do 16 lutego 2025 r. zawarła Pani umowę na najem terenu – plac składowy, pod czasowe składowanie materiałów budowlanych nie uprawniająca do prowadzenia robót budowlanych.

Należy wskazać, że umowa najmu oraz umowa dzierżawy są cywilnoprawnymi umowami nakładającymi na strony – zarówno wynajmującego/wydzierżawiającego, jak i najemcę/dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zarówno najem, jak i dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę/dzierżawcę.

W sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy, działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący/wydzierżawiający działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego, czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem i dzierżawa stanowią świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać jednak należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dzierżawa działki stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umów dzierżawy/najmu powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania przez Panią przedmiotowej działki sprawił, że była ona wykorzystywana w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Jednocześnie – jak Pani wskazała działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana przez Panią w całym okresie posiadania, tj. od momentu nabycia do momentu sprzedaży na cele prywatne (osobiste). Tym samym, dokonując dostawy ww. nieruchomości, nie dokonuje Pani zbycia majątku osobistego, ale majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że działka nr (...) nie była wykorzystywana wyłącznie w ramach majątku osobistego. Przedmiotowa działka od 24 marca 2018 r. do 24 marca 2023 r. była przez Panią dzierżawiona jako grunt rolny, od 16 lutego 2024 r. do 16 lutego 2025 r. zawarła Pani umowę na najem terenu – plac składowy, pod czasowe składowanie materiałów budowlanych nie uprawniająca do prowadzenia robót budowlanych.

Wskazać należy, że dzierżawa/najem działki stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy dzierżawy/najmu powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania m.in. przez Panią działki, którą zamierza Pani sprzedać sprawia, że była ona wykorzystywana w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym dokonując dostawy działki nie dokona Pani zbycia majątku osobistego, ale zbycia majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Tym samym z tytułu opisanej we wniosku transakcji będzie Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż przez Panią nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Kwestię zwolnienia dostawy niezabudowanych gruntów reguluje przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 – Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że na moment sprzedaży dla działki mającej być przedmiotem sprzedaży, nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ani nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Tym samym grunt ten na dzień sprzedaży nie będzie stanowił terenu budowlanego zdefiniowanego w art. 2 pkt 33 ustawy, w rezultacie jego sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem sprzedaż przez Panią niezabudowanej działki nr (...), będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, która będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT w związku z jej sprzedażą.

Niemniej jednak pomimo, że wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny dla opisanej sytuacji poprzez wskazanie, że nie musi Pani płacić podatku VAT, uznaję Pani stanowisko z uwagi na odmienne uzasadnienie prawne (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, a nie z uwagi na to, że sprzedaż działki stanowi zwykłe zarządzanie majątkiem oraz, że nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT) – za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W szczególności wydaną interpretację oparto na informacji, że dla działki mającej być przedmiotem sprzedaży, nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ani nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.